Naramdaman ni Madeline ang titig sa kanyang likuran. Binilisan niya ang lakad at bumulong sa kanyang sarili sa loob niya. Tama ang babae. Siya nga talaga si Eveline Montgomery, pero hindi niya ito ipapaalam sa kanya. Hinawakan ni Madeline ang kanyang damit at mabilis na bumalik sa kanyang kwarto. Pero nagkataon ay nakasalubong niya si Jeremy na paakyat ng hagdan. Bumalik na ang ilaw sa bahay at nang paakyat si Jeremy ng hagdan, nakita niya ang walang maskarang mukha ni Madeline. Sa sandaling iyon, pakiramdam niya ay nanigas siya. Hindi inasahan ni Madeline na makikita niya nang harap-harapan si Jeremy nang ganito. Nakita niya siya. Nakita niya nang malinaw ang mukha niya ngayon. Lumamig ang puso ni Madeline. Nakaramdam siya ng hindi matukoy na sakit na dahan-dahang sumiksik sa kanyang buto. Hindi niya ito tinago sa kanya. Sa kabilang banda, kalmado siyang lumingon palayo at naglakad papunta sa guest room bago sinara ang pinto. Sumandal si Madeline sa pinto. Pagkatapos n
Habang nakatingin sa mga umaasa at nagtatakang mga matang iyon, gustong-gusto ni Madeline na tumalon papunta sa yakap ng lalaking ito para mawala ang kanyang hinanakit. Pero nang maisip niya si Carter at ang kanyang pagkamisteryoso, kailangang pigilan ni Madeline ang kanyang sarili. Gusto niyang tumawa, pero isang patak ng luha ang tumulo mula sa gilid ng kanyang mga mata. Inalis niya ang kamay niya sa kamay ni Jeremy at pinunasan ang kanyang mga luha. Ginawa ni Madeline ang lahat para pilit na ngumiti. Pero, alam niya ang mas maganda at kaaya-aya niyang itsura noon kapag ngumingiti siya at ang mas pangit at nakakatakot na mukha niya ngayon. "Pasensya ka na. Natakot ba kita, Mr. Whitman?" Binaba ni Madeline ang kanyang tingin at mahinang nagsabi. Alam ni Jeremy na ang tinutukoy ni Madeline ay ang mukha niya. Nagulat nga siya, pero hindi siya natakot. "May kilala akong magaling na doktor at pwede kitang dalhin dun para matignan ka niya. Baka makatulong siya sa'yo. At saka,
Pagkatapos pumasok ni Madeline ay sinara niya ang pinto. Naglakad siya papunta sa coffee machine bago gumawa ng kape para kay Jeremy. Umupo si Jeremy sa harapan ng mesa habang pinanood niya si Madeline na gumawa ng kape. Isang mahinang ilaw ang lumitaw sa kanyang malalalim na mga mata. Wala siyang sinabi. Pinagalaw ng kanyang mahahaba at maninipis na daliri ang mouse habang nakatingin sa desktop ang kanyang singkit na mga mata, pero hindi siya nagtatrabaho. Sa halip, naglalaro siya para magpalipas ng oras. Wala siyang proposals na dapat tignan. Ang dahilan kung bakit siya nanatili sa study ay dahil hindi niya gustong pumunta sa kwarto niya nitong mga nakaraan. Naglalaro si Jeremy at tumitingin kay Madeline paminsan-minsan. Nang makita niya siya na nagdala ng kape nang handa na ito, sinara niya ang tab sa nilalaro niya at nagbukas ng isang file para sa trabaho para magpanggap na seryoso siyang nagbabasa ng ilang dokumento. Tinignan ni Madeline ang screen ng computer at nilapag
Inaantok pa si Madeline nang bigla na lang ay nakaramdam siya ng makati sa kanyang leeg. Tinaas niya ang kanyang kamay para kamutin ito pero hindi siya nagising. Tinignan ni Jeremy si Madeline na natutulog pa rin at tahimik na nakahinga nang maluwag. Pakiramdam ni Jeremy ay para siyang isang magnanakaw, pero ang gusto niya lang nakawin ay ang katotohanan… Lumipas ang gabi at nanaginip si Madeline. Napanaginipan niya na umiiyak sina Jackson at Lilian sa gulat nang makita nila ang mukha niya. Kahit ang kanyang bunsong anak ay tumakbo sa takot, pabalik sa mga kamay ni Naomi na nagpapanggap na siya. Pagkatapos ay tumawa si Naomi at aroganteng nanood na parang nanalo siya habang umiiyak si Madeline. Nang sumama ang pakiramdam ni Madeline, nakarinig siya ng isang pamilyar na boses na tinatawag siya. “Quinny, Quinny.”Binuksan niya ang kanyang mga mata at nakita niya ang gwapong mukha ni Jeremy sa kanyang harapan. Siguro ay malapit sila sa isa't-isa kaya bumilis ang tibok ng pu
'Mayroon ba akong espesyal na nararamdaman sa kanya dahil kamukha niya si Eveline?' Naisip niya bago lumabas. Naramdaman ni Madeline na pinapanood siya ni Sean. Naghilom ang sugat sa kanyang puso sa mga tingin na iyon. Yumuko siya at nakita niya si Eloise na nakatingin sa direksyon kung saan umalis si Sean at nakangiti siya. Ngumiti rin si Madeline. "Mrs. Montgomery, maglakad tayo sa labas, okay?" Pagkatapos niyang sabihin iyon, naramdaman niyang may humila ng damit niya mula sa likuran. Lumingon siya at nakita ang dalawang pares ng inosenteng mga mata na nakatingin sa kanya. "Miss, pwede mo rin ba kaming isama ni Lily? Linggo ngayon kaya walang oras si Daddy na makipaglaro sa'min." Umaasang nakatingin si Jackson kay Madeline habang naghihintay ng sagot. Gusto rin namang makasama ni Madeline ang mga bata kaya pumayag siya. "Sige, labas tayo." "Ang galing mo talaga, miss." Ngumiti si Jackson at hinawakan ang kamay ni Lilian para sundan si Madeline. Lumabas si Naomi
Biglang lang, naramdaman ni Madeline na may humihila sa kanyang puso nang marinig niya ang sigaw na iyon. Tinaas niya ang kanyang mukha para tignan ito. Pagkatapos, nakita niya ang isang lalaking nakasuot ng maskara at naka-sumbrero na sapilitang kinuha si Lilian. Mahigpit na hawak ni Jackson ang kamay ni Lilian. Pero bata pa rin siya kaya hindi siya mananalo sa lakas ng lalaki. Sa huli ay tumalsik siya palayo. "Jack!" Tumakbo si Madeline para hawakan si Jackson na muntik nang malaglag sa lawa. Pagkatapos niya siyang hayaang nakatayo, nag-aalala siyang tumingin sa kanya. "Ayos ka lang ba, Jack? Nasaktan ka ba? Sabihin mo kay Mom… este sa'kin!" Umiling si Jackson at tumingin sa direksyon kung saan dinakip si Lilian. Nagmamadaling tumalikod si Madeline at dinala si Jackson sa tabi ni Eloise. "Jack, tawagan mo ang tatay mo. Hahabulin ko ang kapatid mo!" Inabot ni Madeline ang phone niya kay Jackson at tumakbo papunta sa direksyon kung nasaan tinangay si Lilian. "Mag-ingat ka
"Lilian, wag kang matakot. Iuuwi na kita ngayon din.* "Huhu…" Umiiyak si Lilian at aklas ni Madeline ay natatakot siya, pero nang maramdaman niya ang anino na papalapit sa likuran niya, naintindihan niya kung anong ibig sabihin ni Lilian. Bumalik na naman ang lalaking lumabas! Nang lumingon si Madeline, nakita niya ang lalaki na may hawak na pamalo at ihahampas sana ito sa kanyang leeg. Mabilis niya itong iniwasan at nagtago sa isang tabi habang hawak si Lilian. "Sino ka? Bakit mo kinuha ang batang to? Ano bang gusto mo?" Prinotektahan ni Madeline si Lilian. Kahit na kabadong-kabado siya, hindi niya pwedeng ipakita ang kaba niya sa kanyang mukha. Sa kabilang banda, mabangis niyang tinanong ang lalaki. Ang lalaking mukhang kawatan ay mayroong sigarilyo sa kanyang bibig, at suminghal siya. Pagkatapos, tinaas niya ang kanyang pamalo para ihampas itong muli kay Madeline nang walang pagdalawang-isip. Mahigpit na niyakap ni Madeline si Lilian. Habang iniiwasan niya ang pamalo
Narinig ng kawatan na may hawak sa leeg ni Madeline ang mga yabag na papalapit sa kanyang likuran. Pero bago siya makalingon, nakatanggap siya ng isang mabigat na suntok sa kanyang kaliwang pisngi. "Aray!" Napasigaw sa sakit ang lalaki at napilitan siyang bitawan ang leeg ni Madeline. Gusto niyang magmura at sumigaw, pero bigla na lang, isang binti ang sumipa sa kanyang kanan at bumagsak siya sa putik. Sobrang sakit ng kanyang nararamdaman na hindi man lang siya makatayo. "Ahem, ahem, ahem…" Hinawakan ni Madeline ang kanyang leeg at umubo sa sakit. Mabilis na tumakbo si Jeremy papunta kay Madeline at hinawakan ang kanyang balikat nang natataranta. "Kumusta ka? Ayos ka lang ba? Ano pang ginawa niya sa'yo?" Umubo nang malakas si Madeline. Nang marinig niya ang nag-aalalang mga tanong ni Jeremy ay umiling siya. "Si Lily. Naunang tumakbo si Lily. Hanapin mo ang batang yun." Hirap niyang tinaas ang kanyang braso at tumuro paharap. Pagkatapos, tinaas niya ang kanyang mukh
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si