Nang marinig niya ito, binalik ni Madeline ang kanyang nakaunat na paa. ‘Jeremy?‘Ang lalake ba na ito ay nanonood ng isang video tungkol kay Jeremy?‘Bakit niya pinapanood ito?’Nagtataka si Madeline, at hindi mapalagay ang kanyang puso. Habang inaalam niya kung bakit nanonood ang lalakeng ito ng video tungkol kay Jeremy, napansin niya na nakita na siya ng lalake. Ang singkitan nitong mga mata ay diretsong nakatitig sa kanya na tulad ng buwan sa madilim na gabi. Mukha itong malamig ngunit malalim. “Halika rito at maupo ka.” Sabi ng lalake at inimbitahan siya nitong maupo kasama niya. Gustong maunawaan ni Madeline kung ano ang nangyayari, kaya pumunta siya doon para umupo.Ang katulong na nagsisilbi sa lalake ay binigyan si Madeline ng tsaa at magalang na inabot ito sa kanya ng may ngiti. Hinawakan ni Madeline ang tasa ng tsaa at naramdaman niya ang init na kumalat sa kanyang palad papunta sa kanyang puso. Sa totoo lang, napakaswerte niya. Kahit paano ay ligtas ang b
Yumuko ang lalake at isa isang tinignan ang mga larawan. Hindi na makapagtimpi si Madeline. Tumayo siya para pumunta sa tabi ni Mr. Carter upang makita niya ang mga larawan. Tinitignan ng lalake ang mga larawan nang tumingala ito para tignan si Madeline. Nang makita niyang seryoso kung makatingin sii Madeline, malamig niyang sinabi, "Bakit mukha kang aligaga jan?" Pinigilan ni Madeline ang kaseryosohan sa kanyang mga mata at sumagot na para bang wala lang ito. "Gusto ko lang malaman kung ano ang itsura ng taong kapareho ko ng pangalan." Maayos naman ang kanyang rason, kaya hindi na nagduda pa ang lalake. Pagkatapos, binalik nito ang kanyang tingin sa nga larawan. "Anong opinyon mo tungkol sa babaeng kapareho mo ng pangalan? Sa tingin mo ba ay maganda siya?" Pinagmasdan ni Madeline ang babae sa larawan na sumailalim sa plastic surgery para lang maging kamukha niya. May bahid ng pandidiri ang kanyang mga mata. "Sakto lang." "Sakto lang?" Walang ekspresyon ang mukha nito, pe
Dahan dahan na inangat ni Madeline ang kanyang nanginginig na mga daliri at hinimas ang kanyang pisngi. Wala na ang makinis niyang balat. Ang natira na lamang ay maumbok at pangit na mga peklat. Bukod sa maliit na sugat sa kanyang noo at ang kanyang mga mata, ang iba pang bahagi, lalo na ang kanyang mga pisngi, ay malubhang nasira na halos nakakadiri nang tignan ang mga ito. Pinisil ni Madeline ang hawakan ng salamin at pinilit na pakalmahin ang kanyang sarili. Pero, walang babae sa mundo ang matatanggap na ang kanilang makinis na mukha ay masisira lang ng ganito—kahit pati si Madeline. “Kasalukuyan pa rin itong naghihilom. Ang mukha mo ay tuluyan nang gagaling pagkatapos ng ilang mga gamutan.” Ang doktor na nasa tabi ni Madeline ay binigyan siya ng pag-asa. “Salamat, makikipag kooperasyon ako sa gamutan.” Ngumiti si Madeline at pinasalamatan niya ang doktor.Kapag tumatawa siya noon, may lumilitaw na matatamis na mga dimples sa kanyang pisngi. Ngayon, wala na halos balat an
Hinigpitan niya ang hawak sa mga kubyertos, habang pinipigilan ang kanyang emosyon. Pagkahinga niya ng malalim, sinabi niya, “Pwede ba akong sumama sayo papunta ng Glendale?” Tumingala ang lalake para tignan si Madeline pagkatapos niyang marinig ang sinabi nito. Lakas-loob na tinitigan ni Madeline ang malalim at malamig na mga mata ng lalake. “Nakatira ako sa Glendale. Namimiss ko na ang aking tirahan.” “Gusto mong umuwi ng ganito ang itsura mo?”“Hindi, gusto ko lang pumunta para silipin ang lugar.” Alam ni Madeline ang kasalukuyan niyang kondisyon. Ayaw niyang tumayo sa harapan ni Jeremy habang ganito ang kanyang itsura. Baka hindi nito masamain na nasira ang kanyang mukha. Pero, walang lakas ng loob si Madeline na alamin ang kalalabasan nun. Natatakot siya na baka hindi siya makilala ni Jeremy kapag hinarap niya ito ng ganito ang kanyang itsura. Nung maisip niya ang eksenang yun, pakiramdam niya ay tinusok ng maraming karayom ang kanyang puso. Walang siyang lakas ng
Lagi niyang naiisip ang muli nilang pagsasama ni Jeremy. Pero, hindi niya inaasahan na makikita niya ang kanyang mahal at ang babaeng nagpapanggap bilang siya sa ganitong sitwasyon. Kakasundo lang nila sa kanilang mga anak mula sa eskwelahan at naggagala ng masaya sa may kalsada. Pakiramdam ni Madeline ay para bang nawakwak ang kanyang puso at nanunuot ang malamig na hangin ng taglagas. Nang makita niya si Jeremy at ang babae na hawak ang mga kamay nila Jackson at Lillian para tumawid, biglang iangat ni MAdeline ang kanyang kamay at binuksan ang bintana ng kotse. “Jeremy.”Hindi niya mapigilan na tawagin ang pangalan nito. Pero, ang boses na lumabas sa kanyang mga labi ay kasing garalgal ng isang taong malakas manigarilyo. Sa sandaling yun, nagulat siya. Ganun pa man, para bang may naramdaman si Jeremy o kaya ay may narinig na kung ano. Tumingin siya sa direksyon kung nasaan si Madeline, pero sa isang iglap, iniwas ni Madeline ang kanyang tingin sa sobrang taranta at mabilis
Simple lang ang nakalagay sa sulat at naipaliwanag nito ang dalawang sitwasyon sa kanila. [Patay na si Ryan.[Nasa loob ng urn ang kanyang mga abo.]“Hindi, paano nangyari to? Paano namatay ng ganun na lang si Rye? Paano naging abo ito ni Rye?” Kasing putla ng papel ang mukha ni Mrs. Jones habang puno ng takot ang mga mata nito. “Hindi! Sino ang nagdala nito dito? Bakit niya tayo niloloko ng ganito?” Emosyonal niyang tinanong ang kanilang katulong. Pati ang katulong ay nagulat. ‘Patay na ang Young Master?‘At ang mga abo niya ay nasa loob ng urn?’Kinuha ni Mr. Jones ang sulat at nanigas siya sa kanyang kinatatayuan, wala sa sarili sa sobrang gulat.Ayaw niyang maniwala. Pero, halos matagal na rin nung huli nilang makausap si ryan, kaya kailangan niya tanggapin ang posibilidad na baka patay na si Ryan. Pagkatapos lisanin ni Madeline ang Jones Manor, mag-isa siyang naglakad. Wala siya sa kanyang sarili. Wala siyang ideya kung kelan pa dumilim ang langit at kung kailan
Pati ang babaeng kasama ni Jeremy ay huminto sa paglalakad. Abot langit ang ngiti ng babaeng ito. Pagkatapos ay nagtanong siya ng may malambing na tono, “Jeremy, anong problema? Anong tinitignan mo?” Hindi makapaniwala si Madeline. Ang boses ng babaeng ito ay kapareho ng sa kanya noong hindi pa nasisira ang kanyang boses. Pero, walang bahid ng pagpapanggap ang tono ng kanyang boses. Hindi pinansin ni Jeremy ang kasama niyang babae sa sandaling yun. Nakatuon ang kanyang tingin kay Madeline. Sa hindi malaman na dahilan, pakiramdam ni Jeremy ay para bang ang tibok ng kanyang puso at paghinga ay kontrolado ng pares ng mga mata na nakatingin sa kanya sa di-kalayuan. ‘Meron pa bang ibang babae na may mga mata na katulad kay Linnie sa mundong ito?’ Natanong ni Jeremy ito sa kanyang sarili. Hindi niya mapigilan na humakbang papalapit papunta kay Madeline na tahimik na nakatayo ng mag-isa sa ulan. Bigla na lang, ang masayang babae na may hawak na rosas ay bakas na ang pagkairita
”Jeremy, Jeremy?’ Naguluhan ang babae sa naging reaksyon ni Jeremy. Kahit pati si Jeremy mismo ay hindi maunawaan kung bakit nagawa ng mga mata na yun na mawala siya sa kanyang sarili. Isa pa, ang itsura ng likuran ng babaeng yun ay nagparamdam sa kanya ng matinding sakit sa kanyang puso sa hindi niya malaman na dahilan. Kakaiba ang pangyayaring ito. Pero, wala siyang oras para tignan ang bagay na ito bago siya muling pinilit ng babaeng nasa tabi niya. Palakas ng palakas ang buhos ng ulan. Hinawakan ni Madeline ang payong, at pagkatapos niyang maglakad ng mga ilang sandali, dahan dahan siyang huminto sa paglalakad. Hindi niya alam kung kailan pa dumilim ang langit. Nang malagpasan niya si Jeremy kanina, pakiramdam niya ay dumilim ang kanyang paningin. Nilamon ng matinding sakit ang kanyang puso, pero ngayon, ang sugat sa kanyang mukha ay nagsimulang sumakit. Nilapag ni Madeline ang payong nang sumama ang kanyang pakiramdam. Pero, sa sandaling tinanggal niya ang kanyang ma
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si