Pagkaalis niya sa estasyon ng pulis, napangiti si Madeline. Sa wakas ay pagbabayaran na ni Meredith ang krimeng ginawa niya. Kapag nalaman nila na dugo ni Brittany ang nasa hikaw, hindi na maitatanggi pa ni Meredith ang ginawa niya. Naghintay si Madeline na makatanggap siya ng balita mula sa mga pulis, pero wala pa rin siyang natanggap pagkalipas ng dalawang araw. Hindi na siya makapaghintay, kaya muli siyang pumunta sa estasyon ng mga pulis. Subalit, nakasalubong niya sila Meredith at Jeremy sa tapat ng estasyon. Hindi makita ni Madeline kung sino sila mula sa malayo. Hawak niya ang isang payong habang nakatayo siya sa gitna ng ulan. Naririnig lamang niya ang boses ni Meredith mula sa malayo. "Jeremy, bakit ba ayaw akong tigilan ni Madeline? Magiging masaya lang ba siya kapag patay na ako?" Pagkatapos iyong sabihin ni Meredith, nakita niya si Madeline. Maririnig ang kanyang pagkagulat sa kanyang boses. "Maddie?" Sinubukang imulat ni Madeline ang kanyang mga mata, pagkata
Lalong lumakas ang ulan habang nakaluhod si Madeline sa lupa. Natataranta siyang nangapa sa paligid niya. Dumaan ang ilang sasakyan sa tapat ni Madeline at paulit-ulit siyang natalsikan ng tubig. Subalit, hindi pa rin niya mahanap ang payong niya. Paaandarin na sana ni Jeremy ang sasakyan, ngunit hindi niya mapigilang tumingin sa rearview mirror. Napansin ito ni Meredith at agad niyang kinuha ang atensyon ni Jeremy. "Jeremy, tara na. Ipapatingin pa natin sa doktor yung mukha ni Jack." Lumingon si Jeremy. "Huwag kang mag-alala, hindi magkakapeklat sa mukha si Jack." "Hindi ko inasahan na magagalit ng ganito si Maddie sakin. Hindi ko rin inakala na uupa si papa ng mga tao para sugatan yung mukha ni Madeline para lang maiganti kami ni Jack." ang sabi ni Meredith. "Jeremy, hindi ka naman siguro magagalit sa papa ko, di ba?" "Loko ka, bakit naman ako magagalit sa kanya?" Ngumiti si Jeremy. Muli siyang tumingin sa rearview mirror. Nakita niyang tumayo si Madeline nang mahanap
Naging mas malamig ang mukha ni Jeremy. "Madeline, sinasabi ko sayo na pirmahan mo ang mga papeles." "Di ko yan gagawin," sinabi ni Madeline habang may kakaibang kalmadong tono. Nakita ni Jeremy si Madeline na nakaupo sa harap niya habang walang kibo at nakatingin sa malayo ang mga mata nito. Di ito tumingin sa mata niya kahit isang beses. Naramdaman ni Jeremy na bumubugso ang galit sa kanyang dibdib. "Madeline, wag mong sinusubok ang pasensya ko. Alam mo ang magiging kapalit niyan." Nang harapan siya ng pagbabanta at pagbabala, walang takot sa mukha si Madeline. Sa halip ay ngumiti pa ito. "Jeremy, huling beses ko na itong sasabihin sayo. Di ko pipirmahan ang divorce papers mo. Kung gusto mong pakasalan si Meredith, sige lang. Pagkatapos hintayin mo na lang ako na kasuhan ka ng bigamy.""Madeline Crawford!" Galit na galit si Jeremy. "Huling beses na din kitang tatanungin. Pipirmahan mo ba o hindi?" "Hindi!" Matindig na sinabi ni Madeline. Nanlamig ang mukha ni Jeremy. Nan
Pagkatapos niyang sabihin ito, nakaramdam si Madeline ng init sa likod ng kanyang kamay. Mahigpit na hinawakan ni Jeremy ang kanyang kamay at pwinersa siya na isulat ang kanyang pangalan na 'Madeline Crawford' sa huling pahina. Pangalan niya ito ngunit sulat-kamay ni Jeremy. Pagkatapos ni Jeremy, tinabig niya palayo ang kamay ni Madeline at kinuha ang mga papeles. Tinignan niya ang pangalan sa papel at nakaramdam siya ng pagkabahala sa kanyang puso. Di lang siya hindi mapanatag, nakaramdam din siya ng matinding bigat na dumidiin sa kanya. Tumingin siya sa baba at tinignan si Madeline na nasa sahig pa rin. Maputla ang mukha niya at may luha sa kanyang mga mata. Bukod pa dito, may dugo sa labi niya na tila ba kinagat niya nang malakas ang kanyang labi. Balisa at nakakaawa siyang tingnan. Sumimangot si Jeremy. "Madeline, may hiling ka ba?" "500,000 dollars," walang alinlangan sagot ni Madeline. Pagkatapos marinig ni Jeremy ito, nanghahamak siyang nangutya. "Mukhang handa ka
Hinigpitan ni Jeremy lalo ang hawak sa manibela. Nagsimula siyang maghinala kung may problema ba sa mata niya. Subalit, halatang si Madeline ang may problema sa mga mata nito. Bulag siya. Talagang bulag siya. Di siya nagbibiro noong sinabi niya na nahihirapan siyang pirmahan ang divorce paper. Totoo iyon. Subalit, maayos naman siya kanina. Bakit bulag na siya ngayon? Nanood si Jeremy habang gumagapang si Madeline sa lapag na may hinahanap at lumuluha. Pakiramdam niya na kakapusin siya ng hininga. Bumibigat ang niyebe at nagsimula na ding bumuhos ang ulan. Umalis na ang mga tao sa paligid niya, at nawalan ng tao ang kalye. Subalit, may hinahanap pa rin si Madeline. Umiiyak siya. Labis siyang nababahala, mukhang isang batang nawalan ng paborito nitong laruan. Malungkot na lumabas ng kotse si Jeremy. Unti-unti siyang lumapit kay Madeline at kakaiba ang bigat ng mga hakbang niya. Subalit, di nito napansin ang presensya niya. Nasa lapag pa rin ang payat nitong katawan ha
Nang marinig ang boses niya, inilayo ni Jeremy ang kanyang kamay. Sa isang iglap, wala nang hawak ang kamay ni Meredith nang huminto ang saya sa mukha niya. Kasunod nito ay gumuho ang ekspresyon niya. Tinignan ng lahat ang pinanggalingan ng boses at nakita ang isang maliit na katawan. Ito ay si Madeline. Suot niya ang isang simple at eleganteng bestida. May kaunting makeup siya sa kanyang mukha. Sa kabila ng mga peklat sa kanyang mukha, maganda pa rin siya at parang lumabas siya sa isang larawan. Natukoy ng lahat na ito ay si Madeline. Siya ang dating asawa ni Jeremy. Subalit walang nakakahalata na bulag siya. Pinilit niya ang kanyang sarili na maglakad papunta sa destinasyon niya. Sinasalubong na ng katawan niya ang yakap ni kamatayan, ngunit naglalakad siya sa kabila ng hirap. Pinanood ni Jeremy si Madeline na dahan-dahang lumapit sa kanya. Pinipilit niya na tumingin sa kga mata ni Madeline, ngunit walang pokus sa mga kata nito. Di na niya mahahanap ang nag-aapoy na pag
Ibinato ni Meredith ang kanyang boquet at nagmadaling tumakbo sa harapan ni Madeline. Nagsimula siyang humagulhol, at natural, may kaawa-awa siyang maskara sa kanyang mukha. "Maddie, ngayon ang engagement party namin ni Jeremy. Alam kong ayaw mo sa akin, ngunit sana wala kang gawing kahit ano para saktan ang taong mahal ko." "Madeline, ngayon ang engagement party ng aking anak at manugang. Kung ayaw mong mapahamak, umalis ka na!" Binalaan siya ni Sean nang may matigas na boses, gusto siyang itaboy. "Madeline, para mabuhay pa ang isang walang pusong babaeng tulad mo… Sineswerte ka na talaga. Layas! Kung hindi, pagsisisihan mo ito!" Banta ni Eloise. Labis na nadurog ang puso ni Madeline. Ngunit kalmado pa rin ang mukha niya. Mahinahon siyang ngumiti at sinabi, "Alam mo po ba kung paano basahin ang aking kapalaran, Mrs. Montgomery? Talagang nahirapan akong mabuhay hanggang ngayon." Nang marinig iyon ni Jeremy, pakiramdam nuya na ang ngiti sa mukha ni Madeline ay natatangi ang ni
"Madeline!" Mabilis at nag-aalalang tumakbo si Jeremy papunta kay Madeline. Hindi niya alam kung gaano katinding takot ang nasa kanyang puso nang sinigaw niya ang pangalan ni Madeline. Hawak ni Jeremy ang nanginginig na katawan ni Madeline. Bumigay ang kanyang mga binti habang sumandal siya sa pader para pilitin ang kanyang sarili na makatayo. Subalit kahit na anong gawin niya ay hindi niya ito magawa. Kahit ang kanyang malay ay nagsisimula nang manlabo at mawala. Habang tinititigan ang nakakakilabot na dugo sa mga labi ni Madeline, tumalon ang puso ni Jeremy kasabay ng isang takot na kahit kailan ay hindi pa niya naramdaman. "Jeremy!" Tumakbo si Meredith habang tinitignan si Madeline na nasa bingit na ng kamatayan. Syempre, wala siyang pakialam, pero hindi siya natutuwa sa kung paano tinatrato ni Jeremy si Madeline ngayon. "Jeremy, naghihintay ang mga guest. Paano mo nagawang iwanan si Mer para habulin ang babaeng yan?" Lumapit din si Eloise. Nandidiri niyang tinignan si
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si