Huminto sa pagtibok ang puso ni Jeremy. Salamat sa direksyon ng pwersa, bumagsak paharap si Madeline sa mga kamay ni Jeremy. Wala siyang kaalam-alam kung ano ang mainit na bagay na tumagos sa kanyang katawan, pero nakuntento pa rin siya sa sandaling nakarating siya sa mga bisig ni Jeremy. “Jeremy.” Tinaas niya ang kanyang kamay para yakapin ang nakatulalang lalake. “Sa wakas at nahanap mo na rin ako, Jeremy.” Hinihingal si Madeline, nabibitin ang paghinga nito. Na may maputlang mukha, hinila ni Jeremy si Madeline sa kanyang mga bisig. Wala siyang kaalam-alam kung nasaan ang sugat sa katawan ni Madeline, pero nararamdaman niya ang lagkit ng dugo nito. “Huwag kang matutulog, Linnie. Dadalhin kita sa ospital!” Habang karga-karga si MAdeline at tumatakbo, mukhang nakalimutan ni Jeremy na isa rin siyang pasyente na pinapahirapan ng lason na nasa loob ng kanyang katawan. Habang nakasandal sa dibdib ni Jeremy, nakaramdam ng pagkakontento si Madeline“Alam ko na mahahanap
“Ryan Jones.” “Huwag ka nang mag-aksaya pa ng oras, pwera na lang kung gusto mong mamatay ang pinakamamahal mong babae sa iyong mga kamay.” Kampanteng nilahad ni Ryan ang pareho niyang mga kamay. “Ibigay mo siya sa akin.”Tinikom ni Jeremy ang kanyang kamao at tinitigan ang walang malay na babae na nasa kanyang mga bisig. Tinatagan niya ang kanyang damdamin bago inabot si Madeline kay Ryan. Alam niya na dahil sa pisikal niyang kondisyon, wala siyang sapat na lakas para dalhin si Madeline sa ospital. Ang magagawa lang niya ay ipasa siya kay Ryan. Yun lang ang tangi niya ng magagawa sa ngayon. Habang kinukuha niya si Madeline sa mga bisig ni Jeremy, may iniwan si Ryan na mga salita bago lumingon. “Nakita naman na ng sarili mong mga mata na walang limitasyon kung ano ang kaya kong gawin. Kapag nilapitan mo pa siya o kaya sinubukan na itakas uli, papatayin ko na siya.”Isang masama at mayabang na ngiti ang namutawi sa kanyang mga labi. “Huwag mo rin akong subukan na hulih
Nagtataka si Madeline kung dahil ba sobra na siyang nangungulila kay Jeremy ay nagsisimula na siyang magkaroon ng guni-guni, pero ang anino na nasa kanyang harapan ay lalo naging malinaw sa kanyang mga mata. Inabot niya ang kanyang kamay para hawakan ang papalapit na lalake, pero nung itinaas niya ang kanyang kamay, nabatak ang sugat sa kanyang balikat. “Mmph.” Napaungol siya sa sakit. Lumapit si Jeremy sa kanya at umupo sa tabi nito at hinila siya sa kanyang mga bisig. “Linnie.” Nang maramdaman niya ang init na nagmumula sa katawan nito, uminit ang gilid ng mga mata ni Madeline. Inangat niya ang kanyang hapong mukha, na bakas ang paghihinagpis mula rito. “Masakit pa rin ba? Pinapahirapan ka pa rin ba ng lason? Meron ka pang anim na dosis. Ipangako mo sa akin na tuturukan mo ang sarili mo sa tamang oras.” Pinaalalahanan niya ito, puno ang kanyang mga mata ng pag-aalala para sa lalakeng ito. Hinawakan ni Jeremy ang kamay ni Madeline. “Huwag mo na akong alalahanin. Ayos lan
Biglang nagbago ang ekspresyon ng mukha ni Ryan ng bigla nitong hinawakan ang baba ni Madeline. Hinarap niya sa mukha ni Madeline ang malagim niyang ekspresyon.Hindi man maganda ang katayuan ng katawan ni Madeline, pero hindi nun napalambot ang kanyang awra o kaya ang matalas na tingin sa kanyang mga mata nito. "Hindi ka ba natatakot mamatay?" Humugpit ang pagkakahawak ni Ryan sa baba ni Madeline. "Ang ikinatatakot ko ay ang hindi na siya makita .Nangsalubong ang kilay ni Ryan na para bang tinamaan siya ng isang atake. Ang pagnanasa niyang manalo at makuha ang lahat ay hindi siya hinahayaan na maghanap pa ng iba ang babaeng kursonada niya. "Sinasabi mo ba sa akin na wala kang pakialam sa mga magulang mo, Eveline Montgomery?" Ang kanyang mga salita ay may tinamaan na isang sensitibong bagay. Alam niya na hindi siya tatakas at iiwanan ang kanyang mga magulang patlra ipagtanggol ang kanilang mga sarili. “Kung naiisip mo si Jeremy Whitman o umaasa ka na maililigtas ka ng
Kahit na alam niyang isa lang itong patibong na inilatag ni Ryan, pinaandar ni Jeremy ang kotse at sumunod nang walang alinlangan. Binilisan ni Ryan ang pagmamaneho na para bang sinusubukan niyang iligaw si Jeremy, ngunit ang galing ni Jeremy sa pagmamaneho ay di nagbigay kay Ryan ng pagkakataon. Nang wala pang 20 minuto, huminto ang kotse ni Ryan sa isang warehouse. Sumunod sa loob si Jeremy nang walang alinlangan. Sa sandaling pumasok siya, sinalubong siya ng isang bala. Kaagad itong iniwasan ni Jeremy at muntik itong dumaplis sa tainga niya bago ito tumama sa kahoy sa likod niya. Itinaas niya ang kanyang tingin at nakita si Ryan na nakatayo nang di malayo sa kanya. Nakatutuok sa kanya ang baril ni Ryan, habang ang elegante at maginoong mukha nito ay may malupit na aura na lalong pinalakas ng suit niya. “Alam kong di mo ako dadalhin kay Linnie nang ganito kadali, Ryan. kaya magsalita ka, anong gusto mo?” Tanong ni Jeremy, wala nang gana para magpaliguy-ligoy pa kay Ry
Iniwan ito nang ganito ni Ryan at tumalikod para umalis. Pinalabas niya si Jeremy para mapagbantaan niya ito at mailabas niya ang galit niya dito. Dalawang hakbang pa lang ang nagagawa niya nang marinig niya ang boses ni Jeremy sa likod niya. “Nasaan ang asawa ko Ryan?” Huminto si Ryan at lumingon para tignan ang maputlang mukha ni Jeremy. Lumalim ang ngiti niya sa nakita niya.“Siya ang legal na asawa ko. Saan pa ba siya titira bukod sa bahay ko? Kalma, ngayong nandoon ang mga biyenan ko para bantayan sya, magiging ayos lang siya.”Mga biyenan? Alam ni Jeremy na si Eloise at Sean ang tinutukoy ni Ryan. Ngunit bakit siya magiging biyenan niya? Siya lang ang asawa ni Linnie. Gumanda ang timpla ni Ryan nang makita niya ang galit sa mga mata ni Jeremy. “Pasasalamatan kita diyan Jeremy. Salamat sa pag-abot sa akin ng mga biyenan mo.” Itinikom ni Jeremy ang kanyang kamao at nagsalubong ang kilay niya sa galit. “Ryan Jones—”“Bakit di mo tipirin yang hininga mo para t
Kinuha ni Jeremy ang papel at nakita ang isang linya ng salita dito. Ang gulo ng sulat sa puntong halos imposibleng mabasa ito. Natagalan si Jeremy bago niya mabasa nang bahagya ang sulat. ‘Wag kang magpadalos-dalos.’ Tinignan ng doktor ang sulat sa kamay ni Jeremy. “Ang taong nagdala sa’yo sa ospital ay malamang sa ring doktor. Isang doktor lang ang makakapagsagawa ng ganitong first aid. Ang sulat din, kaming mga doktor lang ang ganyan magsulat.” “Doktor?” Natahimik si Jeremy. Naalala niyang may nakita siyang isang pamilyar na taong tumakbo patungo sa kanya nang tuliro. Tinawag din ng lalaki ang pangalan niya. Ngunit di maalala ni Jeremy na may nakilala siyang doktor dito sa Y Country. … Makalipas ang ilang araw, gumaling na si Madeline. Naligo siya at bumaba ng kama. Pumunta si Eloise para iabot ang isang mainit na mangkok ng herbal soup. “Ako mismo ang gumawa nito. Para sa’yo oh.” Nabigla si Madeline nang makita niya si Eloise na nakatingin sa kanya nang mukhan
”Hmm? Buhay pa rin siya matapos mawalan ng napakaraming dugo? Kakaiba naman ang katawan niya.” Sarkastiko ang pananalita ni Ryan. Gumulo ang paghinga ni Madeline. Maraming dugo ang nawala kay Jeremy? Paano nangyari yun? “Ngayong naiisip ko ito, ayos pa rin siya kahit matapos pahirapan ng lason nang sobrang tagal. Huh. Talagang determinado itong si Jeremy Whitman.” Narinig ang boses ni Ryan. “Peroano ngayon kung matibay siya at malakas ang loob? Basta nasa tabi ko si Eveline Montgomery, di siya mabubuhay nang tahimik.” Ryan Jones!Itinikom ni Madeline ang kanyang panga nang lumaki ang poot niya para sa nakakasuklam at tusong lalaking ito. Gayunpaman, anong nangyari kay Jeremy? Bakit ang dami ng nawalang dugo sa kanya? Nag-alala si Madeline. Sakto narinig niya si Ryan na nagtatanong sa tao sa kabilang linya, “Nasa anong ospital si Jeremy? Kindred? Sige.” Tapos narinig ni Madeline ang yabag ni Ryan na palapit sa pinto. Di na siya nanatili pa at lumapit sa hagdan kung sa
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si