Kabanata 1225

Bumangon si Madeline. Binalewala niya ang sakit sa kanyang braso at inalis ang kanyang kamay sa pagkakahawak ng lalaki. "Umalis ka na!"

Ngunit nang makawala na siya sa pagkakahawak ni Jeremy, hinila siya nito palapit at niyakap nang mahigpit. "Linnie, wag mo akong itaboy."

"..." Nakaramdam ng lungkot si Madeline sa kanyang puso. Naramdaman niyang tumutulo ang luha mula sa mga mata niya.

Syempre gusto niyang manatili sa tabi niya, pero di ito ang oras para maging malambing.

Alam niyang mag-aalala at di aalis si Jeremy, kaya huminahon sakit Madeline at tinapik ang balikat ng lalaki. "Makinig ka sa akin Jeremy. Ayos lang ako. Isa lang itong sugat. Gagaling din ito sa loob ng ilang araw."

Pinagaan niya ang loob nito tapos naging matikas ang boses niya.

"Ang pinakamahalaga ngayon ay ang patunayang inosente ka."

"Hindi, ikaw ang pinakamahalaga ngayon." Bumitaw si Jeremy at hinawakan ang maputlang mukha ni Madeline. "Di ko hahayaang masaktan muli ang asawa ko nang dahil sa akin.