Huminto si Jeremy nang marinig niya ang tanong ni Madeline. Itinaas niya ang kanyang mahaba at bilugang mata nang dahan-dahan. Isang malamig at matigas na kinang ang lumitaw sa ginintuan niyang mata. Di mukhang tama ang itsura ng mata niya. Nagtaka nang sobra si Madeline. Lumapit siya dito para tignan kung anong tinitignan nito. Pero kaagad na itinabi ni Jeremy ang mga larawan at itinabi ito sa loob ng sobre. Tapos itinaas nito ang tingin nito at nginitian siya nang marahan. "Mga larawan lang ito mula sa aming collaborator. Wala lang ito," Sinabi nito. Ibinato niya sa aparador ang salansan at kinandado ito. "Bakit ka bilang pumunta dito? Namiss mo ba ako?" Tanong niya. Nagkaroon ng ngiti sa mata ni Madeline. "Napadaan ako matapos ihatid ang mga bata sa kindergarten," Sagot niya. "Nandito ka lang pala kasi malapit ka?" Tanong nito. "Oo, kasi malapit ako." Tumawa siya nang malambing. Ang totoo ay di siya nagpunta dito dahil malapit lang siya. Namiss niya talaga ito. Pag
Nang marinig ni Mrs. Jones ang sinabi niya, alam nito na siya ang tinutukoy niya. Gusto niyang magsalita pero pinigilan siya ni Ryan kaagad. "Mom, bumalik ka na sa kwarto mo," Sinabi nito. "Rye wag mong kalimutan na ikaw ang asawa ni Eveline!" Pinaalala sa kanya ni Mrs. Jones. "Wag mong pansinin na siya ang anak ng pinakamayamang pamilya ng Glendale. Tingin mo ba takot sa kanya ang Jones family?" Tanong niya. Tinitigan siya nang masama ni Jeremy. "Mabuti kung di kayo takot," Sinabi nito. "..." Natakot siya sa masamang titig nito at di na siya nagsalita pa. "Pumunta ka sa kwarto mo ngayon na," Sinabi sa kanya ni Ryan. Di na nagsalita si Mrs. Jones. Tumalikod ito at kaagad na tumungo sa hagdan. Pero nakaramdam siya ng dahas mula kay Jeremy. Mukhang nandito ito para pahirapan si Ryan. Pumunta siya sa hagdanan ng ikalawang palapag at pinanood ang pangyayari sa sala. Pagtalikod niya, ibinato ni Jeremy ang isang sobre kay Ryan. Nasa sampung larawan ang nalaglag mula sa sobr
Di pinansin ni Jeremy si Mrs. Jones at kinasa ito bago niya ilagay ang daliri niya sa gatilyo. "Akala mo ba ngayong patay na si Yorick, wala ka nang katatakutan Ryan?" Nagulo na ang eleganteng mukha ni Ryan nang mabanggit si Yorick Johnson. Napansin ng matalim na titig ni Jeremy ang pagbabago sa mukha ng lalaki at idiniin niya ang nguso sa dibdib ni Ryan. "Talagang magaling ka sa pagtatago nito." Mukhang naguguluhan si Ryan at di alam ang tinutukoy ni Jeremy. Sumagot ito, "Di mo ba naiisip na baka may problema sa'yo Jeremy? Mukhang di lang nabago ng lason ang itsura mo, nagulo na rin nito ang isip mo." Nagdilim ang mukha ni Jeremy. "Tama ka. Magulo ang isip ko, at sinasabi ng magugulong kaisipan kong ito na gusto nitang mawala." Bumalot ang manipis niyang daliri sa gatilyo. Itataas na ni Ryan ang kamay nito para pigilan si Jeremy nang maaninag nito ang anino ni Madeline. "Wag mong gawin yan! Jeremy!" Sumugod si Madeline para pigilan ito habang hinahawakan ang kamay ni
Huminto sa paglalakad si Jeremy saglit nang marinig niya ang boses ni Madeline bago magpatuloy sa paglalakad. Nang panoorin itong bumiyahe palayo, napagpasyahan ni Madeline na bumiyahe at sundan ito. Inihinto ni Jeremy ang kotse sa tabing-dagat kung saan sila nagkakilala dati. Paghinto ng kotse, tumingin si Madeline mula sa malayo nang tumayo si Jeremy sa tabing-dagat. Nagulat siya na makitang naninigarilyo si Jeremy. Di niya malilimutan ang sigarilyong iyon! Si Lana ang nagbigay kay Jeremy ng mga sigarilyo na iyon at ang lason sa loob nito ang muntik nang pumatay kay Jeremy sa huli. Bakit niya pa rin ginagamit ito? Naramdaman ni Madeline na napatalon ang puso niya nang sugurin niya si Jeremy para hawakan ang kamay nito. "Anong ginagawa mo Jeremy? Bakit ginagamit mo pa rin ito?" Tumutok ang malalim na tingin ni Jeremy sa nag-aalalang mata ni Madeline. Di ito sumagot at itinaas lang ang kamay nito para humihip ulit. Nataranta ang puso ni Madeline sa ikinilos nito. "Jerem
Tinigasan ni Madeline ang kanyang puso at inilayo ang kanyang braso nang tumalikod siya para bumalik sa kanyang kotse. Umihip ang simoy ng hangin at tumulo ang luha sa kanyang pisngi. 'Bumalik ka sa mundo ko Jeremy, para lang iwan ako ulit. 'Saan ba tayo nagkamali? Gusto lang naman kitang mahalin, ganoon ba kahirap yun?' Lumunok nang matindi si Madeline. Akala niya na lumalaki na ang agwat nila sa isa't isa, ngunit ilang hakbang pa lang niya ay biglang lumapit sa kanya ang lalaki para yakapin siya mula sa likod. "Wag kang umalis Linnie." Itinaas nito ang braso nito para ibalot ito sa leeg niya ang ang isa ay bumalot sa baywang niya. Ang matinding kagustuhan at pagmamahal nito para sa kanya ay sumasabog sa loob nito. "Sinabi mo sa akin na mamahalin mo ako kahit magbago pa ako. Ganon din ako Linnie. Hangga't ikaw pa rin ang Linnie ko, di kita pakakawalan hanggang sa huling hininga ko." Tumulo ang luha ni Madeline mula sa sulok ng kanyang mata, tumulo sa likod ng kamay n
Pumasok si Madeline. Bababa na siya nang biglang narinig niya ang boses ni Jeremy mula sa banyo. "Namatay na ako isang beses. Tingin mo ba may pake ako? Wag mong sabihin sa akin kung paano gawin ang mga bagay. Ang relasyon natin, kahit anong mangyari, ay trabaho lang." Naramdaman ni Madeline na sumikip ang puso niya nang maalala niya ang 'pagkamatay' nito. Pero anong klaseng 'trabaho' ang sinasabi ni Jeremy? Tumalikod si Madeline at naglakad palapit sa pinto ng banyo. Narinig ang magaspang na boses ni Jeremy. "Siya ang hangganan ko. Lumayo ka o walang mangyayaring kasunduan." Nagkaroon ng kutob si Madeline na siya ang tinutukoy ni Jeremy. Ayaw ni Madeline na makinig sa tawag niyl, pero di niya magawang balewalain ang usapan. Sa sandaling iyon, bumukas ang pinto ng banyo. Tumingin sa taas si Madeline para makatinginan ang malalim na titig ni Jeremy. "Sinong tinatawagan mo Jeremy? May nangyari ba?" "Wag kang mag-alala dun. Trabaho lang yun." Binalewala niya ito at ngu
Habang nabibigla, napansin ni Madeline na nahila siya papasok ng banyo ni Jeremy. Nawalan siya ng balanse at bumagsak siya sa braso ng lalaki na saktong itinaas siya. Pumapatak ang tubig mula sa basang buhok ng lalaki, nababasa ang damit niya. Itinaas ni Madeline ang kanyang kamay para punasan ang kanyang kamay ngunit hinawakan ang kanyang braso. "Gusto mo bang maligo kasama ako?" Ang malalim na boses ni Jeremy ay humaplos sa kanyang tainga nang nakakaakit. Naramdaman ni Madeline na umalog ang kanyang puso, di alam kung nalaman ni Jeremy ang tunay niyang pakay. Tumingin siya sa taas para tignan ang mukha nito, ngunit ang mga patak ay nagpapikit sa kanya. "Gusto ko lang maghugas ng kamay." Nagpalusot si Madeline habang nagsisisi. "Ganon ba?" Hininaan ni Jeremy ang boses niya. Ang gaspang ng boses nito ay gumising sa loob niya. "Kung maghuhugas ka ng kamay, siguro hugasan mo na rin ang buong katawan mo hmm?" "..." Habang nabibigla, naramdaman ni Madeline na uminit ang pis
Sa sandaling iyon biglang nakatanggap si Madeline ng tawag mula sa nanay ni Ryan na sinabihan siyang pumunta sa Jones Manor. Pumunta si Madeline dahil kakailanganin niya din itong asikasuhin di magtatagal. Pagpasok sa pinto, sinalubong siya ni Mr. at Mrs. Jones na seryosong nakaupo sa sofa. Nang makitang pumasok si Madeline, kinuha ni Mrs. Jones ang isang magasin sa kanyang tabi at ibinato ito kay Madeline. "Damputin mo yan at tignan mo ang nakasulat dito, Eveline Montgomery!" Suminghal si Mrs. Jones. Hindi dinamdam ni Madeline ang ugali ni Mrs. Jones. Nang abutin niya ang magasin, sinabi ng pamagat nito kung paano siya nakipagbalikan sa dati niyang asawang si Jeremy Whitman at kung paanong bumili silang dalawa ng bagong bahay kung saan sila nanuluyan. Ang pabalat na pahina ay silang dalawa na magkahawak-kamay habang naglalakad sila sa ilalim ng liwanag ng buwan. "Naisip mo man lang ba ang mararamdaman ni Rye, Eveline? Asawa mo si Ryan!" Paratang ni Mrs. Jones. Ang mukh
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si