Sa oras din na iyon napagtanto ni Elaine na may tapang at layunin talaga sina Hannah at Christopher na sirain ang iba!Kaya, noon pa man ay may galit na si Elaine kay Hannah at palagi siyang maingat sa kanya!Ang dahilan kung bakit malapit si Elaine kay Hannah at dahil pinupuri siya ni Hannah at binobola siya palagi, kaya nagkaroon ng pakiramdam ng kataasan si Elaine. Gusto rin ni Elaine na tinatapakan si Hannah kapag pinupuri siya ni Hannah.Pero, kahit na nilabas niya si Hannah para kumain, uminom, at magsaya araw-araw, palagi niyang tinatandaan kung gaano katalas si Hannah. Kaya, noon pa man ay binabantayan na niya ang sarili niya laban kay Hannah para hindi ulit siya maloko.Sa una ay akala niya na imposible para kay Hannah na baliktarin ulit ang mga bagay-bagay sa buhay na ito, pero hinding-hindi niya inaasahan na sobrang bilis mababaliktad ng p*ta na ito ang mga bagay-bagay!Naalala niya ang logo na nakita niya sa likod ng kotse at hindi niya mapigilan na tanungin si Charlie
Naguluhan ang emosyon ni Elaine dahil sa hindi maipaliwanag na pag-angat ni Hannah, at bigla siyang nabigo nang sobra.Kahit na nakatira siya sa isang luxury house at may luxury car, alam niya na hindi ito direktang kaugnay sa kanya.Sa ibang salita, pagdating sa pera, ang alam lang ni Elaine ay kung paano gumastos ng pera bukod sa kung paano maloko sa pera niya. Kung bibilangin ang pera na kinita niya mismo, wala kang mabibilang sa loob ng limampung taon.Kaya, nabalisa siya nang sobra nang maisip ang isang bagay. Paano nakuha ni Hannah ang pera para makabili ng Mercedes-Benz G500?Mas gagaan ang pakiramdam ni Elaine kung si Wendy ang kumita ng pera dahil ginagastos lang ni Hannah ang pera ng anak niya, katulad sa kung paano niya gastusin ang pera ng manugang niya. Hindi magiging mas magaling si Hannah sa kanya. At saka, Mercedes-Benz G500 lang ang gamit ni Hannah na mahigit two million dollars. Ang kotse na gamit niya sa Aurous Hill kailan lang ay isang Rolls-Royce Cullinan na sa
Lasing na lasing na si Jacob sa sandaling ito. May suot siyang boxer sa ibabang bahagi ng katawan niya, at nakahubad ang itaas na bahagi ng katawan niya. Nakabagsak siya sa sofa, at may isang bote ng vodka na may mataas na alcohol content na halos wala nang laman.Kaya, mabilis na lumapit si Charlie para suriin ang kalagayan ni Jacob, pero nang lumapit siya, nagulat siya sa tao na nasa harap niya.Si Jacob nga ang lalaki na nasa harap niya, pero mayroon siyang magulong balbas, at mabaho ang katawan niya. Sobrang gulo ng hitsura niya. Kung itatapon siya sa kalye, bagay ang hitsura niya na parang isang palaboy.Sinabi niya nang mabilis, “Pa, gising. Pa, ako ito, si Charlie.”Tuliro si Jacob mula sa tulog niya. Nang marinig niyang may tumatawag sa kanya, sinabi niya nang galit, “Ako… Sinasabi ko sayo… Hayaan mo ako! Huwag mo akong abalahin! Masama ang kalooban ko!”Kinontrol ni Elaine ang electric wheelchair, tinumba ang maraming lata ng beer sa daan habang galit siyang sumugod sa so
Nabalisa si Jacob sa tanong ni Elaine. Bukod dito, guilty siya, kaya biglang hindi niya alam kung paano ipapaliwanag ang sarili niya.Sa sandaling ito, tinanong nang nagmamadali ni Charlie, “Pa, masama ba ang loob mo dahil hindi maganda ang performance mo sa cultural exchange sa Korea?”Pagkatapos makuha ang paalala ni Charlie, tumango si Jacob nang natataranta at sinabi, “Oo, oo, tama… Dahil hindi maganda ang performance ko…”Pagkasabi nito, bumuntong hininga siya nang malalim at sinabi nang galit sa kailaliman ng puso niya, “Matagal na akong naghahanda sa cultural exchange na ito, at akala ko na magiging maayos ang gawain ko sa Korea para makapagbigay ako ng karangalan sa Aurous Hill at Oskia. Sa hindi inaasahan, pagkatapos dumating sa Korea, kinuha ng ibang miyembro mula sa sarili kong grupo ang kasikatan. Mahigit dalawampung araw ako sa Korea, pero wala akong lugar para magpaunlad. Hindi ako napahiya nang ganito sa buong buhay ko…”Nang marinig ito ni Elaine, medyo nakumbinsi s
“Sino pa ba?!” Pinunasan ni Jacob ang mga luha niya at humikbi habang sinabi, “Syempre, si Matilda!”Kumunot ang noo ni Charlie at tinanoong, “Hindi ba’t magkalaguyo kayo? Kailan naging kayo?”Mabilis na ipinaliwanag ni Jacob, “Hindi naging kami. Hindi ko pa nadi-divorce ang biyenan na babae mo…”Sinabi nang walang magawa ni Charlie, “Hindi naging kayo, kaya paano ka naging sawi sa pag-ibig?”Pakiramdam ni Jacob na napahiya siya, kaya namula siya at sumagot, “Noon pa man ay mahal na namin ang isa’t isa sa kailaliman ng puso namin! Naaalala mo pa ba noong pumunta siya at ang anak niya, si Paul, sa bahay natin para maghapunan noong kababalik niya lang sa Oskia?”“Naaalala ko.” Sinabi nang kaswal ni Charlie, “Hindi ba’t reunion lang iyon sa pagitan ng mga dating magkaklase? Anong espesyal dito?”Sinabi nang seryoso ni Jacob, “Syempre, espesyal ito! Hindi mo alam ito, pero nagtapat ako ng pagmamahal ko noong nasa kusina kami sa araw na iyon! Hindi lang na mapagmahal kong ipinagtapat
Pagkatapos marinig ang mga sinabi ni Jacob, hindi mapigilan ni Charlie na itanong sa sorpresa, “Paano nagkasama si Professor Hart at si Aunt Matilda Kailan ito nangyari?”Sinabi nang galit ni Jacob, “Hindi ba’t nangyari ito sa cultural exchange sa Korea ngayon? Naging sila bigla sa ilang kadahilanan!”Tinanong siya ni Charlie, “Sigurado ka ba na naging sila? Gumawa na ba sila ng opisyal na anunsyo?”“Oo…” Mapula at namamaga ang mga mata ni Jacob, at sinabi niya nang nababalisa, “Kinausap ako ni Matilda tungkol dito dati. Sinabi niya na noon pa man ay interesado na sa kanya si Professor Hart, at hindi lang ito isa o dalawang araw. Sa totoo lang, naging interesado na siya sa kanya noong nakasalubong natin siya dati.”Pagkatapos itong sabihin, idinagdag ni Jacob, “Palaging sinusundan ni Professor Hart si Matilda, at hindi ko alam kung anong mali kay Matilda at pumayag talaga siyang maging sila.”Tumawa si Charlie at sinabi, “Pa, may sasabihin ako na hindi mo magugustuhan marinig. Sa
Hindi inaasahan ni Jacob na sasabihin ni Charlie nang direkta ang mga iniisip niya, kaya nahiya siya nang sobra habang sinabi, “Hindi ba’t ito ay dahil gusto kong lutasin nang payapa ang problema?”Umiling si Charlie at sinabi, “Alam ko. Noong bumalik si Aunt Matilda sa Oskia, nagkataon na naglaho si Mama pansamantala. Marahil ay hindi mo ito napagtanto, pero nakikita ko na nag-enjoy ka talaga sa panahon na iyon. Pero, nabigo kang intindihin na pansamantala lang ang pakiramdam na iyon at hindi mo pwedeng tratuhin na walang hanggan ang pansamantala.”Pagkatapos ay sinabi nang tapat ni Charlie, “Pa, naiintindihan ko talaga ang sitwasyon ni Profesor Hart. Sa totoo lang, sa tingin ko ay ang pinakamagandang sitwasyon talaga para kay Aunt Matilda ay maging sila. Una sa lahat, pareho silang single at byuda. Wala silang kaharap na bigat na pagsira sa pamilya o kasal ng kabila, at hindi nila kailangan mag-alala na makikipagbalikan ang kabila sa mga ex nila o mag-aalala na pupuntahan sila ng e
Tumawa si Charlie at sinabi, “Hindi ba’t binababa mo lang ang isang tao dahil hindi mo sila kayang talunin? Anong silbi ng sabihin lang ito? Kung nasa ring ka talaga, mamamatay ka kung patuloy kang lalaban ng ilang round pa! Sabihin mo, sa anong bagay ka mas magaling kay Professor Hart? Pwede mong sabihin ang kahit anong punto na gusto mo! Hindi ko na babanggitin ang ibang bagay, pero idineklara ni Professor Hart ang pag-ibig niya at lantarang niligawan ang babaeng mahal niya. Mas mataas na siya sayo sa aspeto pa lang na ito.”“Ako…” Hindi alam ni Jacob kung paano sasagutin si Charlie.Mas magaling nga sa kanya si Yolden sa lahat ng aspeto. Noong pumunta sila sa cultural exchange sa Korea, nasorpresa talaga ang lahat sa ginawa ni Yolden sa subject, at tinalo niya ang lahat ng kalahok sa magkabilang panig sa galing niya.Bukod dito, noong binigay ni Yolden ang speech niya sa stage, kaya niyang baguhin ang diyalekto niya sa Oskian, English, at Korean. Inakit pa ng makarismang pagkatao
Tulad ng sinabi ni Vera, sa buong buhay niya, hindi niya kayang maghiganti kay Fleur gamit ang lakas niya, pero kaya niyang harapin si Fleur gamit ang matinding tapang. Marahil ay ang pinakamagandang paraan para harapin niya si Fleur ngayon ay huwag mapansin ni Fleur na malapit siya sa kanya.Kaya, medyo naimpluwensyahan din si Charlie sa kanya at sinabi, “Kung gano’n, hindi na natin kailangan kumuha ng tao para palihim na maglagay ng mga monitoring equipment. Sasamahan kita dito at hihintayin si Fleur. Gusto kong makita kung sino ba talaga ang Fleur na ito!”Tinanong ni Vera sa sorpresa, “Young Master, sasamahan mo talaga ako?”Tumango si Charlie. “Oo.”Sinabi nang seryoso ni Vera, “Parang maglalakad tayo sa isang lubid sa bangin. Nakamamatay ang isang kamalian.”Tumawa si Charlie at sinabi, “Kung hindi ka takot, bakit ako matatakot?”Ngumiti nang bahagya si Vera, at puno ng katapatan ang kanyang mga mata habang sinabi, “Kuntento ako sa mga sinabi mo, Young Master, pero hindi ak
Hindi inaasahan ni Charlie na si Vera, na mukhang mahina at walang masyadong karanasan, ay may ganitong tapang. Malinaw na alam niya na hindi nila kayang tapatan ni Fleur. Sa sandaling magkita sila, halos sigurado na mamamatay sila.Dahil, dati, sinabi ni Ruby sa kanila na nabuksan na ni Fleur ang kanyang elixir field, mahigit isang daang taon na ang nakalipas, at ang ibig sabihin ay mas malakas na siya noong isang daang taon na ang nakalipas kaysa sa kasalukuyang lakas ni Charlie.Pero kahit gano’n, handa si Vera na kunin ang panganib.“Alam mo na wala tayong pag-asa na mabuhay laban kay Fleur. Sigurado ka ba na gusto mong kunin ang panganib dito?” Tinanong nang seryoso ni Charlie.Tumango nang seryoso si Vera, nakatingin kay Charlie nang disidido habang sinabi, “Sa mahigit tatlong daang taon, iniwasan ko siya. Naging maingat ako sa punto na hindi na ako tumatapak sa kahit anong lugar na may kaugnayan sa kanya sa halos buong buhay ko. Pero ngayon, kahit alam ko na marahil ay pupun
Bukod dito, kung may mangyayari, mahihirapan siyang protektahan si Vera.Mukhang alam na ni Vera ang iniisip ni Charlie. Ngumiti siya at naunang magsalita at sinabi, “Darling, huwag kang mag-alala. Bihira lang magkaroon ng malakas na hangin sa Yorkshire Hill, at mas bihira pa dito sa taas. Bukod dito, sobrang ganda ng panahon ngayon. Isang gabi lang tayo mananatili, kaya walang kahit anong malakas na hangin. Kahit na mayroon, hindi ito abot sa atin.”Hindi inaasahan ni Charlie na may ganitong hilaw na ideya si Vera, kaya sinabi niya, “Sige, Darling, bumaba muna tayo sa bundok at pag-usapan ito sa daan.”“Okay!” Tumango nang kuntento si Vera, kinabit ang kanyang braso sa braso ni Charlie, at sinabi nang malambing, “Kung gano’n, kailangan nating magmadali. Natatakot ako na kung mahuhuli tayo, wala nang matitira na maayos na lugar!”Habang pababa ang dalawa sa bundok at nang silang dalawa na lang sa paligid, nagsalita si Charlie, “Miss Lavor, seryoso ka ba sa sinabi mo?”Sumagot nang
Hindi maiwasan ni Vera na ngumiti nang kaunti nang makita niya ang seryosong ekspresyon ni Charlie, at sinabi niya, “Young Master, kahit na kayang patayin ng mga close-defense missile si Mr. Jothurn, marahil ay hindi nila mapatay si Fleur. Bukod dito, si Fleur lang ang nakakaalam kung saan nag-cultivate si Master Marcius Stark. Young Master, mangyaring magtiis ka pa nang kaunti at huwag mong tapusin ang buhay ni Fleur dito.”Tumawa nang masaya si Charlie, “Sinasabi ko lang ang mga pakiramdam ko. Kahit na may makakapagdala ng mga close-defense missile dito, hindi ko magagamit ang mga ito dito.”Tumango nang bahagya si Vera at sinabi, “Young Master, walang mga camera dito. Mangyaring hintayin mo ako saglit. Magbibigay galang ako sa mga ninuno ng mga Lavor.”Tumango sa maginoong paraan si Charlie at sinabi, “Hihintayin kita dito.”Ngumiti si Vera na parang humihingi siya ng tawad, pagkatapos ay naglakad sa malapit na gubat ng mga pine.Makalipas ang limang minuto, naglakad si Vera pa
Ngumiti si Charlie at sinabi, “Huwag kang mag-alala, hindi ako padalus-dalos na tao. Alam ko ang mga limitasyon ko.”Huminga nang maluwag si Vera, “Mabuti naman…”Pagkatapos nilang umakyat sa unang undok, inakyat nila ang bundok na parang likod ng isang pagong. Dahil ito ang ruta sa pangalawang bundok, marami pa rin ang mga tao dito tulad sa unang bundok.Ipinakilala ni Vera kay Charlie, “Parang likod ng isang pagong ang bundok na ito. Tinatawag itong Mount Turtle Back. Isa itong bihirang kayamanan na lupa dito. Noong isang lokal na pinuno ang lolo ko, nagsikap siya na piliin ang bundok na ito bilang ancestral tomb ng pamilya namin.”Tinanong nang mausisa ni Charlie, “Ang buong bundok ba na ito ang ancestral tomb ng pamilya ng lolo mo?”Tumango si Vera at sinabi, “Tama. Maganda ang Feng Shui dito, parang isang dragon na nakapalibot sa bundok. Itinuturing ito na sobrang swerte. Ang pagpili sa lugar na para paglagyan ng ancestral tomb ay kayang biyayaan ang mga susunod na henerasyon
Nang bumalik si Vera sa Stoneridge makalipas ang mahigit tatlong daang taon, hindi na ito kagaya ng dati. Kahit na nandoon pa rin ang Ensel Bay, nabago na nang sobra ang hitsura nito dahil sa ilang siglo na pag-unlad kumpara sa nakaraang tatlong daang taon.Habang nakatayo sa malagong mga kalye ng Stoneridge, hindi tugma sa memorya ni Vera ang kasalukuyang eksena. Buti na lang, hindi malaki ang mga pagbabago sa bundok. Sa kabila ng ilang rurok na medyo minina, hindi nagbago masyado ang kabuuang tanawin.Pagkatapos itong makita ni Vera, natukoy niya na ang libingan ng kanyang ama ay matatagpuan sa hilagang-silangan ng kasalukuyang bayan ng Stoneridge, sa likod ng medyo mininang rurok at ang bundok na parang isang shell pagong.Iniwan nina Charlie at Vera ang kotse sa bayan at nagsuot ng magkaparehong sapatos na maagang inihanda ni Vera. Pagkatapos ay umakyat sila papunta sa mga bundok.Habang umaalis sila, tahimik na pinagana ni Charlie ang kanyang mental cultivation method, itinago
“Sa kalaunan, naisip ko rin na sa halip na tumakbo palagi, mas mabuti na iwan ko ang singsing kay Fleur para hindi na niya ako habulin at hayaan akong mabuhay nang payapa. Pero pagkatapos itong pag-isipan ulit, si Fleur ang pumatay sa aking ama. Kung magkokompromiso ako at magmamakaawa sa kanya, anong kaibahan namin ni Sanguine, na nagpapasok sa Qing dynasty? Magiging traydor kaming dalawa, kung gano’n.”Pagkatapos itong sabihin, sinabi ni Vera, “Pagkatapos maintindihan ang lahat ng ito, nagpasya ako na kahit gaano pa ito kahirap, dapat ay mabuhay ako. Kahit gaano pa ito kahirap, hindi ako pwedeng magkompromiso at sumuko kay Fleur. Basta’t mabubuhay ako, siguradong mabubuhay ako nang mas matagal kay Fleur. Sa sandaling iyon, ako ang mananalo sa huli.”Sinabi nang matatag ni Charlie, “Huwag kang mag-alala, siguradong mas tatagal ang buhay mo kaysa sa kanya.”Tumango nang tapat si Vera at sinabi, “Sigurado ako na mas tatagal ang buhay mo sa akin, Young Master. Pagkatapos kong mamatay,
Sa tuwing binabanggit si Sanguine, nagngangalit si Vera sa galit. Nang binanggit niya na walang nabuhay sa apat na tito at sa mga supling nila, napaiyak si Vera.Hindi inaasahan ni Charlie na sobrang lagim ng nangyari sa pamilya ng lolo ni Vera, at hindi niya maiwasan na bumuntong hininga habang sinabi, “Sa panahon na iyon, ang mga buhay ay kasing liit ng mga damo at dahon. Maraming pamilya na tumagal ng daang-daang taon o kahit libo-libong taon ang naputol sa panahon na iyon.”Kinuyom ni Vera ang mga kamao niya at nagngalit, sinasabi, “Ang lahat ng ito ay dahil sa traydor na iyon, si Sanguine!”Nang sinabi ang mga ito, nagpakita siya ng isang mabangis na ugali na bihira niyang ipinapakita, at sinabi nang mabagal, “Naging tapat ang mga Lavor sa maraming henerasyon! Ibinuhos ng mga ninuno ko ang lahat para pagsilbihan ang bansa, at sumali pa sa militar ang aking ama, nilabanan ang Qing Dynasty sa kalahati ng buhay niya, hindi nakalimutan na suportahan ang Oskia. Pero, hindi lang pina
Tumango nang marahan si Charlie, “Okay, salamat sa pagsisikap mo.”-Nang dumating ang eroplano ni Fleur sa Melbourne, nakaalis na sa Aurous Airport ang eroplano na sinakyan nina Charlie at Vera, papunta sa malayong Londel na mahigit isang libong kilometro ang layo.Habang lumilipad ang eroplano sa kanluran, nawala na ang dating sigla at kulit ni Vera. Sumandal siya panandalian sa balikat ni Charlie, at pagkatapos ay para bang nawalan ng focus ang kanyang mga mata habang nakatingin sa labas ng bintana.Nakikita ni Charlie na may mali sa kanya, at naiintindihan niya nang mabuti ang kalagayan niya ngayon. Dahil, sa mundong ito, walang sino man ang mas angkop na mangulila sa tahanan kaysa kay Vera.Isa siyang dalaga na mahigit tatlong daang taon nang hindi nakakauwi, at sa wakas ay pauwi na siya. Ang kahit sino ay makakaramdam ng magkahalong mga emosyon.Makalipas ang mahigit dalawang oras, dumating ang eroplano sa Londel Airport. Nang bumaba si Vera sa eroplano, medyo nanghina nang