Halos mabaliw na ang warden at ang mga kaibigan ni Kian dahil sa kanya. Kinaladkad nila si Kian pabalik sa kwarto ng doktor, pinipigilan nila ang kagustuhan nilang sumuka.Umiyak nang inosente ang matandang lalaking tinapon ni Kian sa sahig, “Huwag niyo siyang palabasin kugn may mali sa ulo niya! Ano ba! Bakit pati tae sinunggaban niya para makain!”Nilabas ng school warden ang kanyang wallet, talagang nahihiya ang hitsura, at binigyan ang matandang lalaki ng isang daang dolyar. “Heto ,sir. Ito ang kabayaran para sa nangyari kanina, patawarin mo sana kami…”Naing malugod ang matandang lalaki nang makita niya ang pera, at nawala agad ang inis at irita niya. Tinanggap niya nang mabilis ang pera at tinanong, “Ah, kailangan niyo ba ng serbisyo ko sa susunod?”Muntik nang masuka ang warden sa pandidiri at sinabi, “Hindi na, sir, wala nang susunod. Mangyaring mauna ka na kung tapos ka na…”Pagkatapos, sinabi niya sa mga estudyante, “Bilis, dalhin niyo si Kian sa doktor!”Nang makita ng
Nahilo nang kaunti ang warden na nagmamaneho at ang tatlong kaibigan niya dahil sa napakabahong amoy. Mabilis na ibinaba ng warden ang mga bintana para tanggalin ang napakasamang amoy.Hindi na nakontrol ni Kian ang kanyang emosyon. Humarap siya sa kanan niya at sinabi nang galit, “Ikaw, Jack, sabihin mo sa akin kung anong nangyari o sisirain kita! Bayaran mo ang dalawang libong pinautang ko sa’yo noong isang araw!”Tumili sa gulat si Jack at sinabi, “Sige boss, sasabihin ko ang lahat! Kanina, nabaliw ka ulit at gusto mong kainin ang bagay na iyon. Sinubukan ka naming pigilan, pero sobrang lakas mo. Pagkatapos mong kumawala sa amin, tumakbo ka sa banyo ng hospital, sumugod sa kuwadra, hinili palabas ang matandang lalaki, at…”Mas dumilim ang mukha ni Kian habang nakikinig siya. Sinabi niya, “Kin… kinain ko ba ito?”Tumango nang maingat si Jack. “O… oo...”“Bleargh…”Sumuka si Kian. Ang bagay na kinain niya nang dalawang beses ay nasa upuan na ng kotse...Sa isang iglap, naging s
Samantala, nasa main gate ng Aurous University of Finance and Economics si Charlie habang nakakapit si Aurora nang malambing sa mga braso niya.“Master Wade, ang galing mo! Ilang buwan na naming kinakausap si Luna at hindi ito gumana, pero ilang salita mo lang at nagbago ang isip niya!”Sinabi nang payak ni Charlie, “Baka nang tumalon siya, napagtanto niya kung gaano kahalaga ang buhay at bigla siyang nagpapasalamat na mabuhay. Makikita lang ng ilang tao ang mga problema nila kapag nasa desperadong sitwasyon sila.”Tumango si Aurora at nagpasalamat, “Master Wade, maraming-maraming salamat! Kung hindi dahil sa’yo, marahil ay patay na si Luna…”“Huwag kang mag-alala. Magiging sobrang positibo at optimista na ng kaibigan simula ngayon.”Pagkatapos, pinaalalahanan siya ni Charlie, “Dapat mag-ingat ka rin. Kapag naghahanap ka ng boyfriend sa hinaharap, huwag kang magpaloko sa mga ganitong g*go!”Humagikgik nang nahihiya si Aurora. “Hindi ako magpapaloko! Matalino ako, okay…”Pagkatap
Ang biyahe papuntang hospital ay nasa 15 miles. Ang amoy sa kotse ay maikukumpara sa isang septic tank, parang impyerno para sa mga tao sa loob ng kotse.Nang dumating sila sa hospital, tinulungan nila si Kian na bumaba sa kotse at mabagal na naglakad papunta sa hospital. Biglaan, unti-unti nanamang lumitaw ang kakaibang pakiramdam na iyon sa isipan ni Kian...Una, nahilo siya at sumakit ang ulo niya, pagkatapos, tumingin siya nang desperado sa mga taong nasa paligid niya at iniyak, “Letse… nandito nanaman ang pakiramdam… Kung mawawala ulit ako sa pag-iisip, tandan niyo, dapat niyo akong pigilan!”Nagulat sila, at tumango sila nang hindi nag-iisip, pero sa loob nila, iniisip nila, ‘Susubukan ka talaga naming pigilan gamit ang buong lakas namin, pero kung mapipigilan ka namin o hindi, ibang bagay na iyon…’Pagkatapos, tila ba biglang nagbago ang mukha ni Kian sa kanyang baliw na hitsura, at sumigaw siya nang balisa, “Nasaan ang banyo?! Nasaan ang banyo?!”Tumingin nang kabado ang l
Tuluyan nang nawala sa pag-iisip si Kian.Sobrang lakas ng psychological hint na tinatak ni Charlie sa kanyang isipan, at patuloy na dumadaloy sa kanyang isipan ang, “Punuin mo ang tiyan mo! Punuin mo ang tiyan mo!”Talagang nahulog sa desperasyon ang tatlong lalaki. Sumugod sila sa kanya at desperado nilang hinila siya, pero nakahandusay si Kian sa sahig na parang isang asong ul*l, nagmumura at kumakain.Sa wakas ay dumating na ang warden kasama ang ilang doktor. Kahit ang mga doktor na sanay makakita ng mga baliw na pasyente ay natakot sa kakaibang eksena na ito.Nakakita na sila ng iba’t ibang uri ng sakit sa utak, pero ito, sobrang bago nito...Sobrang bangis nito!Nagmadali ang mga doktor, hinila si Kian palayo sa patong ng tae, tinali siya sa espesyal na kama na may mga nakakabit na sinturon, at pinasok siya sa hospital.Samantala, kinakalat pa rin ng mga estudyante ng Aurous University of Finance and Economics ang kakila-kilabot na video ni Kian.Maraming tao ang nasuka
Sinabi ni Donald sa dismaya, “Syempre alam kong hindi gumana ‘yung pampakalma, nakikita ko ito! Tinatanong kita, ano nang gagawin natin?”Huminto nang ilang sandali ang doktor at iminungkahi, “Taasan pa natin nang mas kaunti ang dosage. Kailangan muna nating pakalmahin siya kahit anong mangyari.”Tumango si Donald at inutos, “Anong pang hinihintay mo?! Bilisan mo na!”“Mr. Webb, kayang masira ng katawan kung sobra ang gagamiting pampakalma, kaya…”“Sinisira niya na ang katawan niya! Ang pinakamahalaga ngayon ay pakalmahin siya sa lalong madaling panahon!”“Okay!” Tumango ang doktor. Mabilis siyang naghanda ng mas malaking dosage at tinurok ito sa katawan ni Kian, pero mukhang hindi rin ito gumana.“Kakaiba talaga…” Sinabi ng doktor, “Sobrang lakas na ng epekto ng pampakalma na ito! Ginagamit ito sa mga nagwawalang elepante, pero masigla pa rin siya. Sobrang kakaiba nito…”Biglaan, sinabi ng cardiologist, “Naku, nanginginig ang katawan niya! Sa tingin ko ay sobrang taas na ng hea
Ang gabing iyon ay nakatadhana na maging pambihira at masigla.Sa isang dako, nakanganga ang lahat sa abnormal na kilos ni Kian. Sa kabilang banda ng siyudad, kasama ni Kenneth si Jeffrey, at nagmamadali silang bumalik sa bahay ng pamilya Weaver kasama ang tatlong tangkay ng mga one-hundred-years old na purple ginseng.Nabigo si Kenneth dahil hindi niya nakuha ang three-hundred-year-old na purple ginseng sa auction. Naramdaman niya na ang one-hundred-year old na purple ginseng ay hindi kasing galing ng three-hundred-year-old na purple ginseng, pero salamat kay Charlie, hindi na niya kailangan gumastos ng 90 milyon para doon...Binili ni Kenneth ang tatlong ginseng sa kaibigan ni Jeffrey sa halagang 3 milyong dolyar, kung saan gumastos si Charlie ng 100 milyon sa three-hundred-year-old na purple ginseng.Mas guminhawa ang pakiramdam niya nang maisip niya ang natipid niyang pera. Sa sandaling ito, inaasahan niya na lang na magagamot ng pinagandang reseta ng pamilya Weaver ang kanyang
Medyo naantig si Kenneth sa eksenang inilarawan ni Jordan. “Gano’n ba ito kalakas?”Sumagot nang tapat si Jordan, “Syempre. Mr. Wilson, ang mahiwagang medisina ng aming pamilya Weaver ay tatlo o apat na beses na mas epektibo sa Viagra, at ang pinagandang reseta ay nasa sampung beses na mas epektibo!”Nasabik nang sobra si Kenneth sa posibleng himalang epekto ng medisina. Mukhang tuluyan nang magagamot ang sakit niya!Tinanong nang mausisa ni Jeffrey, “Pa, kung gagawa tayo ng maraming medisina, kaya natin itong ibenta sa buong mundo at mapigilan pa ang benta ng Viagra, hindi ba?”Kumpiyansang iwinagayway ni Jordan ang kanyang kamay at sinabi , “Syempre! Sa sandaling gumawa tayo ng marami at ibinenta ito, ang mga lalaki sa buong mundo ay gagamitin na ang mahiwagang gamot ko imbis na Viagra. Isa lang ang magiging mahiwagang gamot ng lalaki sa merkado, at iyon ay ang mahiwagang gamot ko!”Pagkatapos, humarap si Jordan kay Kenneth at sinabi, “Mr. Wilson, iniisip ko kung interesado ka b
Sa kalagitnaan ng pag-iisip, bigla siyang nakatanggap ng online call mula sa British Lord. Nagbago sa sorpresa ang ekspresyon niya, at mabilis niyang sinagot ang tawag, sinabi nang magalang, “Hello, British Lord.”Sa kabilang dulo ng tawag, tinanong nang mahigpit ng malamig na boses, “Mr. Chardon, kailan ka dumating sa Aurous Hill?”Sumagot nang nagmamadali si Mr. Chardon, “British Lord, dumating ako sa Aurous Hill kaninang umaga.”Nagpatuloy ang British Lord, “Gabi na siguro diyan. Mahigit labinlimang oras ka na nasa Aurous Hill, kaya bakit hindi mo pa pinapatay ang mga Acker?”Tumibok nang malakas ang puso ni Mr. Chardon, at sinabi niya, “British Lord, kadarating ko lang sa Aurous Hill ngayong araw at hindi pa ako pamilyar sa kapaligiran…”Idiniin ng British Lord, “Hindi ba’t sinabi ko na sayo na nakatira sa villa ng Willow Manor ang mga Acker? Kailangan mo lang pumunta sa Willow Manor ng gabi at patayin silang lahat para maiwasan ang kahit anong problema sa hinaharap. Simpleng
Hindi katagalan, huminto ang Rolls-Royce na minamaneho ni Madam Marilyn sa loob ng courtyard ng Scarlet Pinnacle Manor.Si Vera na ang nagbukas ng pinto nang hindi hinihintay si Madam Marilyn, lumabas sa kotse, at naglakad papunta sa top-floor na courtyard niya. Nang hindi lumilingon, sinabi niya, “Madam Marilyn, simula ngayong araw, hindi ako aalis sa bahay. Ilagay mo lang ang tatlong pagkain ko sa labas ng pinto ng courtyard, kumatok, at maaari ka nang umalis.”Nasorpresa si Madam Marilyn. Naintindihan niya na ayaw sumali ni Vera sa orientation, pero hindi niya maintindihan kung bakit gustong manatili ni Vera sa loob nang hindi umaalis sa bahay.Bilang isang kasambahay, alam niya na mas mabuting huwag magtanong ng mga hindi kailangan na tanong, kaya sinabi niya nang walang pag-aatubili, “Okay, Miss Lavor, naiintindihan ko! May mga espesyal na hiling ka ba para sa mga pagkain mo?”Sumagot nang kaswal si Vera, “Ayos lang ang kahit ano. Ikaw na ang bahala dito.”Pagkatapos itong sa
Natatakot siya na konektado kay Charlie ang kulog kanina lang, kaya patuloy niyang binulong, “Sagutin mo nang mabilis ang tawag… Sagutin mo nang mabilis ang tawag…”Makalipas ang ilang sandali, kumonekta ang tawag, at narinig ang boses ni Charlie, “Veron, may kailangan ka ba?”Nang marinig ang boses ni Charlie, agad huminga nang maluwag si Vera at sinabi nang nagmamadali, “Charlie, nagpapasalamat ako para sa nangyari dati, kaya gusto kitang tanungin kung kailan ka libre. Gusto kitang imbitahin na kumain.”Humagikgik si Charlie, “Pag-usapan natin ito pagkatapos ng orientation mo. Sa ngayon, manatili ka lang sa school at huwag kang pumunta kahit saan.”Habang nagsasalita siya, may naalala si Charlie at tinanong siya, “Siya nga pala, nasa kalagitnaan ka pa rin dapat ng orientation mo, tama? Paano ka nagkaroon ng oras na tawagan ako?”Sadyang nagsinungaling si Vera, “Biglang kumulog kanina lang, at para bang uulan. Kaya, sinabihan kami ng instructor na magpahinga at suriin ang panahon
Samantala, sa Aurous University, libo-libong freshman mula sa iba’t ibang departamento ang nahati sa iba’t ibang pormasyon sa field para sa 14-day orientation.Ngayong araw pa lang ang simula, at maraming freshmen ang hindi sanay sa mahigpit na quasi-military orientation. Mahirap na nga tiisin ang sobrang init na araw, at dahil sa mahabang manggas na camouflage uniform at tuloy-tuloy na paglalakad, parang pinahihirapan nang sobra ang mga freshmen.Isang nakabibinging tunog ang biglang narinig sa timog-kanluran, nagulat ang lahat ng estudyante. Palihim na nagsasaya ang mga estudyante habang nakatingin sa mga madilim na ulap sa timog-kanluran, umaasa sila na biglang uulan.Karamihan ng mga estudyante ay inisip na kung biglang uulan, marahil ay masusupende ang orientation. Kung gano’n, sa wakas ay makakahinga na nang maluwag ang lahat. Kahit na hindi masuspende ang orientation, mas komportable na magsanay sa ulan kaysa tiisin ang mainit na araw.Kaya, halos lahat ng estudyante ay sa
Hindi lang dinurog ng kidlat ng Thunder Order ang malaking bato, ngunit gumawa rin ito ng isang malaking hukay sa lupa sa ilalim nito. Nanabik nang sobra si Mr. Chardon sa nakakatakot na lakas nito sa punto na halos napasigaw siya sa langit.Hindi siya makapaniwala na ang Thunderstrike wood ay isa palang mahiwagang instrumento na kayang magtawag ng kidlat. Bukod dito, ang lakas ng kidlat na ito ay maikukumpara sa isang heavy artillery shell, na lampas sa kahoy na ispada na binigay sa kanya ng British Lord.Habang puno ng sabik, tumayo si Mr. Chardon sa tabi ng malaking hukay, nakatingin sa buong Thunder Order, at binulong sa sarili niya, “Nakakatakot talaga ang lakas ng kidlat na ito! Gamit ito, kahit na may nakatagpo akong kalaban na mas malakas sa akin, kaya kong lumaban. Mukhang sobrang swerte ko sa pagpunta ko sa Aurous Hill ngayon!”Nang maisip ito, bumuntong hininga si Mr. Chardon, “Pero, malaki ang ginagamit na Reiki ng bagay na ito. Para lang mapagana ito ng isang beses, nau
Habang papunta si Mr. Chardon sa Mount Phoenix, nakatanggap si Charlie ng isang text message mula kay Zachary. Sa mensahe, isang pangungusap lang ang sinulat ni Zachary: ‘Bagong store ang magbubukas sa susunod na buwan.’Nang makita ito, sumagot agad si Charlie ng isang thumbs-up na emoji.Ito ang code na pinagkasunduan nila. ‘Bagong store na magbubukas’ ay isang balbal sa tomb raiding industry na ang ibig sabihin ay may bagong libingan na huhukayin. Ayon sa kasunduan nila, kapag nabenta ang Thunder Order, ipapadala ni Zachary ang code na ito kay Charlie.Ang dahilan sa paggamit ng ganitong code ay bilang isang pag-iingat. Kung makikita ito ng may masamang hangarin, iisipin nila na dalawang tomb robber lang ito na nagpaplano ng bagong operasyon, hindi ito konektado sa ibang bagay.Nang matanggap ang mensahe, alam ni Charlie na nabenta na ang Thunder Oder, kaya tinawagan niya agad si Isaac. Makalipas ang sampung minuto, nagpadala si Isaac ng ilang video clip kay Charlie.Ang mga vi
Nang makita ni Zachary na sobrang ingat ni Mr. Chardon, alam niya na hindi ito mapipilit at hindi dapat ito madaliin. Kaya, tinapik niya ang kanyang dibdib at sinabi, “Okay, Sir, pwede kang pumunta ulit bukas ng umaga at tumingin.”Lumapit si Mr. Chardon at sadyang hininaan ang boses niya, sinasabi, “Boss, paano kung ganito? Babayaran kita ng 200 thousand US dollars nang maaga. Kung may kahit anong bago, itabi mo muna ito para sa akin sa halip na i-display ito para hindi ito makuha ng iba. Mas mabuti kung magugustuhan ko ito pagkatapos ko itong makita, kung hindi, pwede mo na itong ibenta sa iba. Ano sa tingin mo?”Nag-isip saglit si Zachary, pagkatapos ay tumingin at sinabi, “Okay, hindi na ako mag-aalangan dahil direkta ka. Gagawin natin ang sinabi mo.”Tuwang-tuwa si Mr. Chardon. Nilabas niya ulit ang kanyang cellphone at nagpadala pa ng 200 thousand US dollars sa bank account ni Zachary.Gumastos ng 1.5 million US dollars si Mr. Chardon, pero hindi siya nabalisa. Sa kabaliktara
Sa wakas ay nakuha na ni Mr. Chardon ang ‘tiwala’ ni Zachary pagkatapos ng mahabang proseso ng pagpapaliwanag at pambobola. Nagpadala na rin siya nang direkta ng 800 thousand US dollars sa bank account ni Zachary.Pagkatapos matanggap ni Zachary ang pera, natuwa siya nang sobra at sinabi nang mabilis kay Mr. Chardon, “Oh, tatang, hindi ka pala isang undercover na pulis, ngunit isang Diyos ng Kayamanan!”Tinanong nang naiinip ni Mr. Chardon. “Dahil nagbayad na ako para sa produkto, sa akin na ba ang bagay na ito?”Binigay nang direkta ni Zachary kay Mr. Chardon ang Thunderstrike wood at sinabi, “Kunin mo muna ito. Ipapadala dito ang jade ring maya-maya.”Tuwang-tuwa si Mr. Chardon. Pinaglaruan niya ang Thunderstrike wood sa kamay niya, at hindi maipaliwanag ang kanyang kasiyahan para dito.Wala na siyang galit o sama ng loob kay Zachary sa puntong ito.Gusto niya lang humanap ng lugar na walang tao para masubukan niya ang kapangyarihan ng mahiwagang instrumento na ito na gawa sa T
“Maghintay ka saglit.” Sinabi nang kaswal ni Zachary, “Sinabihan ko ang tauhan ko na hintayin ang businessman mula sa Hong Kong. Maingat ang lahat ng businessman mula sa Hongkong at kahit kailan ay hindi sila tumawa o nagpadala ng kahit anong text message lalo na ang sabihin sa amin kung anong flight ang sinakyan nila papunta sa Aurous Hill. Kailangan nilang makipagkita at hanapin ang sikretong code at tanda bago nila ipapakilala ang sarili nila, kaya pwede itong mangyari sa kahit anong oras. Kailangan manatili doon ng tauhan ko para maghintay.”Hindi nangahas si Zachary na papuntahin si Landon dahil niloko niya rin si Landon. Kung magbubunyag ng kahit anong bakas si Landon pagkatapos niyang pumunta, mababalewala ang mga pagsisikap ni Zachary.Kaya, nag-isip saglit si Zachary at sinabi, “Bakit hindi natin ito gawin? Sasabihan ko siya na kumuha ng utusan sa siyudad para ipadala ang singsing sayo.”Sinabi nang nagmamadali ni Mr. Chardon, “Hindi, hindi iyon pwede. Paano ko hahayaan ang