Masayang tumawa si Charlie pagkatapos marinig ang sinabi ni Jasmine. “Mukhang ayaw mong matali sa panuntunan ng pamilya Moore.”Tumango si Jasmine at sinabi, “Hindi ko talaga gustong matali sa mga panuntunan ng pamilya Moore pero wala akong paraan para makaalis dito.”“Bakit?” tinanong ni Charlie nang seryoso. “Sa tingin ko ay magbabago ang isip ng lolo mo pagkatapos maranasan na malapit na siyang mamatay dahil sa malubha niyang sakit. Bukod dito, ikaw ang dahilan kung bakit naligtas ang buhay niya at bakit maaari siyang mabuhay nang ilang taon pa. Kung nagpapasalamat talaga siya sayo, pwede mong gamitin ang pagkakataon na ito na hilingin sa kanya ang kalayaan na magmahal at magpasya kung sinong lalaki ang gusto mong pakasalan. Naniniwala ako na siguradong bibigyan ka niya ng kalayaan na pumili ng gusto mong asawa.”Ngumiti nang mapait si Jasmine at umiling siya bago sinabi, “Imposible. Kahit na mahal talaga ako ni Lolo at naaawa sa akin, hindi siya mangangahas na pumayag doon.”“B
Sinong mag-aakala na nananampalataya lang si Lady Wilson sa Budismo sa panlabas, pero sa loob niya ay isa pala talagang sobrang sakim at walang hiyang tao!Sa oras na iyon, handa siyang lumuhod sa harap ng kahit sino kung ang taong iyon ay aalukin siya ng isang milyong dolyar.Walang makakalaban sa akit ng pera kapag sila ay nangangailangan.Ang mga taong itinuturing na madumi ang pera ay ang mga taong may sapat na pera upang gumastos.Ano na ang sampu o dalawampung milyong dolyar kay Charlie ngayon? Mayroon siyang sampu-sampung bilyong dolyar sa kanyang bank account at ang Emgrand Group ay kumikita ng sampu-sampung bilyong dolyar kada taon. Hindi niya na alam kung saan niya gagastusin ang kanyang pera.Kaya, anong punto ng pagtanggap niya ng dalawampung milyong dolyar sa kanila ngayon? Mas gugustuhin niya na hindi tanggapin ang pera, sa halip ay hahayaan silang galangin siya at tratuhin siyang tagapagligtas nila upang biyan nila siya ng mas maraming respeto sa hinaharap.Iyon ta
Bumalik si Jasmine sa mansyon ng pamilya Moore pagkatapos niyang ihatid si Charlie sa gabing iyon.Hindi nakinig si Lord Moore sa bilin ni Charlie na magpahinga sa kama. Sa halip, nakaupo siya sa sala sa sandaling ito habang kinakausap ang ama at tito ni Jasmine na inuulat ang buong sitwasyon ng pamilya kay Lord Moore.Sa sandaling nakita niya na dumating si Jasmine sa mansyon ng pamilya Moore, iwinasiwas ni Lord Moore ang kanyang kamay at sinabi, “Jasmine! Hinihintay kitang umuwi!”“Lolo!” Sumagot nang magalang si Jasmine bago niya tinanong, “Bakit mo po ako hinihintay?”Sa sandaling ito, sumagot si Lord Moore, “Ikaw ang nag-imbita kay Mr. Wade ngayong araw, hindi ba? Maaari mo bang i-detalye ang buong pangyayari kung paano mo siya nakilala?”“Sige po, Lolo!”Nagmamadaling ipinaliwanag ni Jasmine ang kanyang sarili. “Nagkataon kong nakilala si Mr. Wade sa Vintage Deluxe. Sa oras na iyon, kasama ni Mr. Wade ang kanyang biyenan na lalaki…”“Biyenan na lalaki?” Tinanong ni Lord Mo
Nagmamadaling sumagot si Jasmine, “Lolo, pakisabi ang gusto mong ipagawa sa akin!”Biglang sinabi ni Lord Moore, “Gusto kong gawin mong manugang ng pamilya Moore si Mr. Wade!”“Ano?” Ang lahat ng tao sa sala, pati si Jasmine, ay tumingin lang nang gulat kay Lord Moore.Sa sandaling ito, nakaramdam ng bugso ng pagkasabik si Jasmine sa kanyang puso.Gayunpaman, labis na maingat pa rin siya at sinabi, “Lolo, si Mr. Wade ay… kasal na.”“Ano naman?” Sumagot nang matatag ang matandang lalaki. “Wala akong pakialam kung kasal na siya o kung marami siyang asawa o maybahay. Kahit marami pa siyang anak, kailangan natin siyang makuha! Gusto kong magkaroon ng manugang na tulad niya. Kung siya ay magiging manugang ng pamilya Moore, siguradong malaki ang ikauunlad ng negosyo ng pamilya Moore at makakaakyat na rin tayo sa ranggo ng ibang makapangyarihan at prestihiyosong mga pamilya. Magkakaroon na ng pagkakataon ang pamilya Moore na maging isa sa pinaka makapangyarihang pamilya sa bansa!”Nag-a
Nagtaka nang sobra si Claire nang marinig niyang kinukumbinsi siya ng kanyang ina na bumalik sa Wilson Group. Kaya, tinanong niya lang ang kanyang ina, “Ma, anong klaseng gamot ang pinainom sa iyo ni Lola? Bakit palagi mo akong pinipilit na bumalik sa Wilson Group?”Nabalisa nang sobra si Elaine sa sandaling ito at mabilis na sumagot, “Kung magtatrabaho ka sa Wilson Group, magkakaroon ka ng nakapirming sahod kada taon. Hindi ba’t mas mabuti iyon kaysa magsimula ka ng sarili mong negosyo? Paano kung mawala ang lahat ng pera mo dahil nagpasya ka na magsimula ng sarili mong negosyo? Ano nang gagawin ko at ng ama mo?”Sumagot nang matatag si Claire, “Ma, itigil mo na ang pagpilit sa akin! Hindi na ako babalik kahit kailan sa Wilson Group. Kahit na kailangan kong manglimos ng pagkain sa mga kalye, hindi ako babalik sa Wilson Group kahit kailan! Marahil ay kailangan kong manglimos ng pagkain pero hindi mawawala ang dangal at dignidad ko!”Tumingin nang masama si Elaine kay Claire bago sin
Kung gano’n, hindi man lang siya magkakaroon ng pagkakataon na makatira sa villa na binigay ni Zeke kay Charlie pagkatapos maayos ito.Agad sumuko si Elaine nang maisip niya ito.Sa sandaling ito, nagbuntong hininga na lang siya at sinabi, “Sige, pipiliin ko na suportahan ka. Hindi ko na babanggitin ang Wilson Group, okay?”Nakontento na si Claire at tumango siya bago sinabi, “Sige, hindi na kami aalis.”Hindi mapigilan ni Charlie ang sarili niya na sumenyas nang magaling kay Claire pagkatapos niyang makita ang pag-aalsa nila ng kanyang ina.Ang galing talaga ng asawa niya. Kahit na hindi ito madaling mapansin, palaging epektibo si Claire sa pag-aasikaso ng mga krikital na sandali.Walang sinabi kanina si Jacob pero nang makita niyang nagalit ang kanyang anak na bihirang maubusan ng pasensya at nabalisa, lumapit siya at sinabi, “Tingnan mo! Bakit kayo nag-aaway? Hindi ba’t mabuti kung magkakasundo at magiging masaya ang pamilya?”Tumingin nang masama si Elaine na may matalas na
Nang sinabi ito ni Jacob, tumingin sa kanya ang lahat nang may hindi makapaniwalang ekspresyon sa kanilang mga mukha.Tinanong sa sorpresa ni Elaine si Jacob, “Sinasabi mo ba sa akin na may taong gustong magbayad ng tatlong daang libong dolyar para sa sira-sirang bagay na ito? Sa tingin ko ay hindi mo nga ito mabebenta ng limampung dolyar!”Sumagot nang tagumpay si Jacob, “Bakit ako magsisinungaling sa’yo? Kung hindi ka naniniwala sa akin, bakit hindi mo tingnan ang message history ko?”Sa sandaling sinabi niya ito, inilabas ni Jacob ang kanyang selpon bago niya binuksan ang mga mensahe at nag-click sa isang voice note na ipinadala sa kanya ng taong may pangalang Zachary.Narinig ang boses ni Zachary sa sandaling ito. “Tito Jacob, mayroon ka talagang magandang lalagyan ng panulat sa mga kamay mo! Sa tingin ko ay galing talaga sa Qing Dynasty ang lalagyan ng panula na iyan! Bakit hindi mo na lang ibenta sa akin ito? Bibigyan kita ng tatlong daang libong dolyar para dito!”Labis na
“Sige, ako na ang magmamaneho.”Ang mag-asawa ay pumunta sa Antique Street.Dahil sabado ngayon, maraming tao sa Antique Street.Matagal nang nagbukas ng kuwadra si Zachary sa Antique Street. Kaya, mayroon na siyang sariling permanenteng puwesto sa kalye. Nakita agad siya ni Charlie nang pumasok siya sa Antique Street.Sa sandaling ito, may hawak na pekeng palawit na jade si Zachary habang nagyayabang siya sa mag-nobyong dayuhan. “Sinasabi ko sa inyo na ang palawit na jade na ito ay sinuot dati ng emperador ng Ming Dynasty bago niya ito ipinasa sa kanyang apo at sa henerasyon pagtapos nito. Pagkatapos ng maraming paikot-ikot, dumating sa akin ang palawit na jade…”“Mahalaga ba talaga ito?” Tinanong sa sorpresa ng di gaano katandang lalaki. “Magkano ang palawit na jade na ito?”Ngumisi si Zachary bago siya sumagot, “‘Dahil tinadhanang magkita tayo ngayon, ibebenta ko sa iyo ito sa halagang isang daan at walumpung libong dolyar lang. Pagkatapos mong umalis sa Antique Street, maibe
Parang naputol ang daloy ng kuryente sa utak ni Charlie sa sandaling iyon. Sa ngayon, mukhang malaki na ang posibilidad na sadyang ipinadala si Raymond sa Aurous Hill, at ang taong nagplano ng lahat ng ito ay marahil ang mismong ama niya na pumanaw na dalawampung taon na ang nakalipas.Dahil dito, nakaramdam si Charlie ng kakaibang tensyon at bigat sa dibdib. Ano ba talaga ang nangyari sa mga magulang niya noon? Hindi lang ito nauwi sa isang trahedya, kundi mukhang may matagal at malawak na plano na pala para sa kanya, kahit bago pa man nangyari ang lahat.Nang mangyari ang aksidente sa mga magulang niya, agad siyang inilagay ni Stephen sa ampunan. Isa na iyon sa mga plano ng ama niya noon pa man. At sa hindi inaasahan, pati ang pagpapapunta kay Mr. Cole sa Aurous Hill at ang pagsasaayos ng ‘bitag’ na ito para sa kanya halos dalawampung taon ang lumipas, ay bahagi rin pala ng plano ng kanyang ama.Habang iniisip ito ni Charlie, agad niyang kinuha muli ang cellphone at tinawagan si Ja
Pagkasabi nito, muling nagtanong si Charlie, “Siya nga pala, Jasmine, pwede mo ba akong tulungan na maghanap ng impormasyon tungkol sa taong ito?”Sagot ni Jasmine, “Kakausapin ko ang kasalukuyang namamahala sa Vintage Deluxe. Naka-save pa sa computer ang mga employee records nila. Hindi kasi orihinal na naka-rehistro sa Moore Group ang Vintage Deluxe kaya hindi naisama ang files sa main HR system ng Moore Group, at hindi rin ganoon kahigpit ang file management nila.”Sabi ni Charlie, “Kung ganoon, pakikuha sana ang impormasyon, at kapag nahanap mo na, pakipadala agad ito sa akin sa lalong madaling panahon.”“Okay, Master Wade!”Pagkatapos ng tawag, sinabi ni Charlie kay Vera, “Kapag nakuha na natin ang impormasyon mamaya, paki-forward kay Mr. Sandsor ito at pakisabi sa kanya na sana ay tulungan niya akong suriin ang lahat ng impormasyon kaugnay sa tanong ito.”Agad na sumagot si Vera, “Huwag kang mag-alala, Young Master, agad ko siyang sasabihan.”Tumango si Charlie at balisa sil
Noong una, akala niya ay sinuwerte lang talaga siya na nakuha niya ang Apocalyptic Book. Pero kamakailan, nabanggit ng uncle niya na nakuha raw ng mga magulang niya noon ang Preface to the Apocalyptic Book, kaya nagsimula siyang maghinala na baka may koneksyon ang dalawang aklat. Pero wala siyang matibay na ebidensya.Ngayon, bigla niyang nadiskubre na ang manager ng Vintage Deluxe na si Raymond ay matalik palang kaibigan ng tatay niya mula pa mahigit dalawampung taon na ang nakaraan. At si Raymond din mismo ang nag-abot ng jade vase sa biyenan niyang si Jacob.Noong nangyari iyon, nasa labas si Charlie ng VIP room habang sina Raymond at Jacob ay nasa loob. Hindi niya mismo nasaksihan ang eksaktong nangyari, pero ayon sa kwento ni Jacob pagkatapos, si Raymond daw ang naglabas ng jade vase mula sa magandang packaging at iniabot ito sa kanya. Pero nadulas ito sa kamay ni Jacob at nahulog sa sahig. Ngayon na alam niyang kasangkot si Raymond, hindi na ito maaaring isang simpleng pagkakata
Nang makita ni Vera ang pangungusap na ito, agad niyang sinabi, “Ang Queens na ito ay siguro ang Queens, New York City. Kaya't ang larawang ito ay talagang kuha sa Queens. Tungkol naman sa ‘Cole’, mukhang ang tao sa larawan kasama ang tatay mo ay may apelyidong Cole at siya ay may lahing Oskian. Ang hindi lang natin alam ay ang buong pangalan niya.”“Tama ka…” Tumango si Charlie nang marahan habang patuloy na nakakunot ang kanyang kilay.Bumulong siya, “May pakiramdam ako na pamilyar ang lalaking may apelyidong Cole, pero kahit anong gawin ko, hindi ko maalala kung saan ko siya nakita dati.”Nagmamadaling sinabi ni Vera, “Wag kang mag-alala, Young Master. Ang pakiramdam ng pagiging pamilyar ay tiyak na may pinagmulan sa iyong alaala. Baka lang hindi malalim ang alaala mo sa taong iyon, o baka saglit lang ang pagkikita niyo. Kaya, wag kang mag-alala. Kung mag-iisip ka nang mabuti, tiyak may maalala kang mga palatandaan.”Pagkatapos niyang sabihin iyon, tinanong ni Vera si Charlie, “B
Itinuro ni Vera ang isang karatula na may postcode sa tabi ng pinto ng tindahan at sinabi, “Young Master, ang tindahang ito ay nasa Queens, New York.”Nagtanong si Charlie nang mausisa, “Ganoon ba? Paano mo nalaman? Hindi ko halos mabasa ang mga salita dito dahil sa resolution na ito.”Ipinaliwanag ni Vera, “Dati akong nakatira sa Queens. Ang laki, kulay, at pwesto ng karatulang ito para sa postal code ay tipikal na istilo ng Queens noon. Hindi ko lang alam kung sinusunod pa nila ang parehong istilo ngayon.”“New York…” Tumango si Charlie, bigla niyang naalala ang sinabi ng tiyuhin niya ilang araw na ang nakalipas. Bumili ang mga magulang niya ng set ng mga sinaunang libro mula sa isang antique shop sa New York. Ang set ng mga librong ito ay walang iba kundi ang Preface to the Apocalyptic Book.Kasama ng antique shop sa larawan, biglang naalala ni Charlie ang isang bagay at sinabi kay Vera, “Maaaring ito nga ang antique shop kung saan nabili ng tatay ko ang Preface to the Apocalypti
Nang marinig ni Charlie ang mga sinabi ni Vera, tumingin siya agad sa itim na photo album na hawak niya. Sa unang tingin, halatang luma na ang album.Sa nakaraang dekada, dahil sa mabilis na pag-usbong ng mga smartphone, hindi namamalayan ng karamihan na nadidigitize na nila lahat ng mga larawan nila. Kunti na lang ang bumibili ng mga photo album na iba't ibang laki at kapal tulad ng ginagawa ng mga tao dalawampung taon na ang nakalipas para ayusin ang mga litrato nila.Hindi alam ni Charlie kung ano ang laman ng album, kaya kinuha niya ito mula kay Vera at maingat na binuksan ang unang pahina. Ang unang bagay na tumama sa mata niya sa unang pahina ay dalawang magkahiwalay na larawan ng dalawang kabataan na kuha sa harap ng Statue of Liberty sa America.Ang lalaki sa larawan ay kamukhang-kamukha ni Charlie, pero medyo luma ang pananamit dahil suot ng lalaki ang kilalang knit sweater at kupas na jeans na sikat noong mga panahong iyon. Siya ang ama ni Charlie, si Curtis.Ang babae sa
Pagkasabi nito, sumunod siya kay Charlie palabas ng dining room at pumunta sa courtyard kung saan dating nakatira ang mga magulang ni Charlie.Dahil malaki ang courtyard na iyon, may apat na magkadikit na kwarto ang mga magulang ni Charlie noon. Bukod sa main hall at bedroom, may study rin at sariling kwarto si Charlie.Sa madaling sabi, parang isang three-bedroom apartment na may living room ito. Ilang taon din siyang nanirahan doon kaya kabisado na niya ang buong ayos ng lugar. Bukod pa roon, halos walang nabagong anuman kaya madali para sa kanya na suriin ito.Pagpasok sa main hall, halos pareho pa rin ang mga kasangkapan at ayos ng lahat mula noong huling naroon sila ng mga magulang niya. Sa isang iglap, bumalik sa alaala ni Charlie ang mga sandaling magkasama sila ng kanyang mga magulang noong bata pa siya, at biglang sumiklab ang samu’t saring damdamin sa puso niya.Mabilis niyang nilibot ang mga kwarto kasama si Vera. Maliban sa mga kasangkapan, may mga bagong kumot at unan s
Madalas mag-alala si Ashley noon tungkol sa pagpapalaki kay Charlie pagdating sa ugali niya, pagkatao, at mga pinapahalagahan sa buhay. Bilang ina, natural lang na gusto niyang maibigay ang pinakamahusay na edukasyon, kapaligiran, at gabay para sa anak niya. Pero ang tanging magagawa lang niya ay panoorin si Charlie habang lumalaki sa ampunan kasama ng ibang bata, at panoorin siyang tumigil sa pag-aaral sa high school para magtrabaho sa isang construction site, nang hindi man lang niya kayang makialam o makagambala kahit kaunti.May mga pagkakataong nag-aalala siya na baka maapektuhan ang pananaw sa buhay ni Charlie, o kaya’y masyado siyang matutong makibagay sa mga kalakaran ng mundo sa ganoong kapaligiran. Pero sa kabutihang palad, nahanap ni Charlie ang tamang balanse sa pagitan ng pagiging anak-mayaman noong bata pa siya, at ng pagiging ulilang mahirap pagkatapos niyon. Dahil doon, napanatili niya ang maayos na pananaw sa buhay at matibay na pakiramdam ng katarungan.Hindi lang ni
Sarado na ngayon ang sikat na templong ito sa mga bisita.Mag-isa lang si Ashley na nakatayo sa loob ng courtyard, habang napapaligiran ng amoy ng insenso na nanatili sa hangin. Nakatingala siya sa maliwanag na buwan at damang-dama ang halo-halong emosyon. Matagal na niyang inaasam ang kanyang anak, si Charlie, na dalawampung taon na niyang hindi nakikita.Ang layo ng Harmony Temple sa lumang mansyon ng mga Wade ay isa o dalawang milya lang, sampung minuto lang ang biyahe sakay ng kotse. Pero kahit ganoon, paulit-ulit na ipinapaalala ni Ashley sa sarili niya na hindi pa ito ang tamang oras para magkita sila ng anak niya.Nang makita ng pekeng abbess na tila malungkot si Ashley habang nakatayo nang mag-isa sa courtyard, marespeto siyang lumapit at nagtanong, “Madam, ilang kanto na lang ang layo niyo kay Young Master. Siguro ay sabik na sabik ka nang makita siya, tama po ba?”Tumango si Ashley, “Dalawampung taon ko nang hindi nakikita ang anak ko. Paanong hindi ako mananabik?”Pagka