Si Edmund ang nag-utos kay Samson na pumatay ng tao. Kaya, makakasuhan siya ng voluntary manslaughter. Wala siyang takas!Dahil, sa batas ng Oskia, ang nag-utos sa iba na gumawa ng krimen ay itinuturing na pangunahing salarin!Inutusan ni Edmund ang kanyang tauhan na pumatay. Kahit na hindi siya ang gumawa nito, sa sandaling malaman ito sa korte, ang pinakamababang parusa ay makulong siya habang buhay!Kung idadagdag ang krimen na panlalason sa ama ni Doris, maaaring umangat ito sa death penalty…Nang maisip ito, nagkaroon ng emotional breakdown si Edmund. Bumagsak siya sa sahig at iniya, “Patawarin mo ako. Ang kapusukan ko ang dahilan sa lahat ng problema na ito. Hindi ko ito sinasadya… hindi ko ito sinasadya…”Sinampal siya nang malakas ni Charlie at hinarap siya, “Inutusan mo ang tauhan mo na pumatay ng tao pero nangahas ka na sabihin na hindi mo ito sinasadya?! Niloloko mo ba ako?!”Habang tinatakpan ang kanyang mukha, umiyak si Edmund at sumagot, “Ma… masyado akong nahumalin
Kaharap ang pagpupunyagi ni Edmund, sinabi nang kalmado ni Charlie, “Edmund, huwag kang mag-alala. Kahit wala ang kidney, hindi mamamatay ang ama ni Doris!”Umiling si Edmund at sumagot nang kumpiyansa, “Imposible! Mahirap makahanap ng RH negative na kidney. Kung wala ang sakin, maghihintay lang siya ng kamatayan!”Pagkatapos, mabilis siyang lumuhod sa harap ni Doris at iniyak, “Doris, nagmamakaawa ako sayo. Kung bibigyan mo ako ng pagkakataon at hindi mo ako ibibigay sa pulis, bibigyan kita ng isang daang milyong dolyar! Huwag mo sana akong ibigay sa pulis! Kung hindi, tapos na ang buhay ko…”Nang tatanggihan na siya ni Doris, si Charlie, na nasa tabi, ay tumawa at sinabi, “Huwag kang mag-alala, Edmund. Siguradong hindi kita ibibigay sa pulis!”Akala ni Edmund na may epekto ang pangako niya na isang daang milyong dolyar. Kaya, nagmamadali niyang sinabi, “Master Wade! Basta’t hahayaan mo akong makaalis sa Aurous Hill, magpapadala ako sayo ng isang cheque ng isang daang milyong doly
Kaya, hinala ni Charlie na may kinalaman ang pamilya Rothschild sa pagkamatay ng mga magulang niya.Dahil dito, nang marinig niya na mag kamag-anak ang pamilya Whittaker at pamilya Rothschild, hindi niya maiwasang managhoy sa puso niya, ‘Hinding-hindi ko inaakala na mabilis na darating ang pagtatagpo namin ng pamilya Rothschild.”Kaya, tinanong nang mausisa ni Charlie kay Isaac: “Gaano kalapit ang pamilya Whittaker sa pamilya Rothschild?”Inilarawan ni Isaac: “Malayong mag kamag-anak sila… Dahil, lumaki na nang napakaraming taon ang pamilya Whittaker at pamilya Rothschild. May mahigit sampung libong tao ang may apelyido na Rothschild. Bukod dito, marami ring malayong kamag-anak na may ibang apelyido.”“Ang ibig sabihin ay galing sa pamilya Rothschild ang lola ni Edmund. Pero, hindi mahalaga ang panig ng lola niya sa pamilya Rothschild. Para siyang isang prinsesa sa Golden Age, na pinaka marginalized sa mga maharlikang kamag-anak.”Ngumiti si Charlie at sumagot: “Naiintindihan ko…”
“Pero mamaya, magkakaroon sila!”Si Edmund, na nasa gilid, ay nagulantang, at bumulong siya sa sarili niya…Pagkatapos, hinulaan niya sa pagkalita nito, ‘Anong ibig sabihin niya na ‘magkakaroon kami’?! Pambihira ang Wade na ito… Kinamumuhian ko talaga ang mga Oskian na malabo ang mga sinasabi…’Habang wala siyang ideya sa ibig sabihin ni Charlie, sinabi ni Charlie kay Isaac: “Isa pa, Isaac, hanapan mo ako ng mercury dichloride. Balak ko itong gamitin.”Nang sinabi ito ni Charlie, naramdaman ni Edmund na tila ba tinamaan siya ng kidlat!‘Ah?! Anong balak ng Wade na ito sa mercury dichloride?!’‘At saka, bakit siya humingi ng dialysis equipment?!’‘At! Sinabihan niya ang tauhan niya na maghanda ng dialysis equipment at sinabi pa na ‘maya-maya magkakaroon sila’... anong ‘maya-maya’? Ano iyon?!”‘Ngayon, gusto niya ng mercury dichloride, ito… gusto niya bang ipakain ito sa akin?!’Nang maisip ito, naramdaman ni Edmund na tila ba babagsak na siya.Hbaang nakaluhod sa harap ni Char
Sa sandaling ito, napagtanto na niya na malaking gulo ang ginawa niya!Kaya, habang nakatingin kay Doris, umiyak si Edmund at nagmakaawa, “Doris! Nagmamakaawa ako sayo na ibigay mo ako sa pulis! Hayaan mong harapin ko ang legal sanctions at ang trial lang, pakiusap. Nagmamakaawa ako sayo, Doris! Maawa ka sana sa akin, Doris!”Alam ni Edmund na kahit na nakakatakot na makulong, kahit papaano, malusog siyang makakapasok sa kulungan.Kung mapupunta siya sa mga kamay ni Charlie at paglalaruan siya, hindi niya lang mararanasan ang iba’t ibang masasakit na pagpapahirap, marahil ay mamatay pa siya nang malupit sa dog farm sa huli.Kaya, kung ikukumpara, mas mabuting mapunta sa kulungan.Kinutya siya ni Charlie, “Edmund, ang bilis mo talaga magbago. Hindi ba’t nagmakaawa ka kay Doris kanina na huwag kang ibigay sa pulis? Ilang minuto lang ang lumipas, at nagmamakaawa ak na sa kanya na ibigay ka sa pulis?”Umiyak nang nasasaktan si Edmund at sumagot, “Master Wade… Master Wade, maawa ka sa
Mabilis kumilos ang mga tauhan nina Isaac at Albert.Sa loob ng sampung minuto, lahat ng tauhan ni Edmund sa Aurous Hill, kasama si Samson, na naghahanda nang itapon ang bangkay, ay hinuli ng mga tauhan nina Isaac at Albert.Si Isaac mismo ang pumunta sa Silverwing Hospital.Nagdala ng mga baril ang mga tauhan niya at pinalibutan ang dalawang sasakyan ng mga tauhan ni Edmund. Sa sandaling tinutok ang mga baril sa limang lalaki, sumuko agad sila nang walang laban.Pagkatapos, dinala ang limang lalaki na ito sa modified na minibus.Ang mga kotse nila, ang Rolls-Royce at Buick, ay kinuha ng mga tauhan ni Albert.Ipapadala ang dalawang kotse na ito sa car recycling factory ni Albert at pagpipira-pirasuhin ngayong gabi, dudurugin, at itatapon sa steelmaking furnace.Sa ibang salita, pagkatapos ngayong gabi, kahit ang Diyos ay hindi na mahahanap ang dalawang kotse na ito.Pagkatapos, tinawagan ni Isaac si Charlie at ipinaalam sa kanya, “Young Master, nahuli na namin ang limang lalaki
‘Ang abilidad ng pamilya Wade ay dosenang mas malakas kumpara sa pamilya Rothschild!’ Nang maisip ito, doon lang napagtanto ni Edmund kung gaano siya kaawa-awa at katanga.Akala niya na sa pagpunta sa Aurous Hill, magagawa niya ang lahat ng gusto niya sa pagtago kay Isaac. Pero, hinding-hindi niya inaakala na magagalit niya agad ang Young Master ng pamilya Wade!”Kaya, sinampal niya ang sarili niya nang malakas at iniyak, “Young Master Wade, may mga mata ako pero hindi ako makakita. Hindi ko inaasahan na galitin ka. Hindi ko alam na kaibigan mo si Doris! Kung alam ko lang, kahit na bugbugin ako hanggang sa mamatay ako, hinding-hindi ako magkakaroon ng pagnanasa sa kanya…”Tumawa si Charlie, “Alam mo ba na sa akin din ang Emgrand Group?”“Eh?!” Lumaki ang mga mata ni Edmund, at sinabi niya, “Ito… ito… hindi ko talaga ito alam, Young Master Wade… kung alam ko lang, hindi ako mangangahas na pagbalakan ng masama ang Emgrand Group kahit na bigyan mo ako ng tapang na gawin ito…”Bago du
Isang walang pag-asa na Edmund ang kinaladkad ng mga tauhan ni Isaac at nilaba sa hospital.Pagkatapos niyang umalis, ang lahat ng CCTV footage niya ay tuluyang tinanggal ng mga tauhan ni Isaac.Bilang resulta, walang mahahanap na footage ni Edmund sa Aurous Hill. Mas imposible na hanapin ang bakas ng mga ginagawa niya.Kapag napagtanto ng pamilya ni Edmund na nawawala siya at pumunta sa Aurous Hill para hanapin siya, mapapansin lang nila na naglaho sa hangin ang taong ito.Habang umaalis sila, sinabihan ni Charlie si Isaac na magpadala ng mga dalubhasa para matikman ni Edmund ang paboritong niyang mercury dichloride at maghintay sila hanggang sa magkasakit siya tulad ng ama ni Doris at ilagay siya sa dialysis.Ito ang ibig sabihin ni Charlie sa ‘gawin sa kanya ang ginagawa niya sayo’.Sa mga sobrang samang halimaw na mga ito, ganitong paraan lang matuturuan ng totoong leksyon si Edmund.Si Doris, na nasa gilid, ay nakita kung paano inayos ni Charlie ang bagay na ito at kung paa
Habang umaakyat siya sa Mount Turtle Back at nakita ang ilang tolda at isang dosenang kabataan sa malapit, kumunot nang kaunti ang mga kilay niya.Nakatingin ang mga taong ito sa direksyon kung saan sisikat ang araw, malinaw na gusto itong hangaan. Hindi nagduda si Fleur sa kanila, pero nainis at nadismaya siya nang kaunti dahil masyadong malapit ang mga taong ito sa libingan ng kanyang senior, si Elijah.Ang layunin ng pagbisita niya sa lugar na ito ay para alalahanin ang nakaraan sa libingan ni Elijah, at magsalita nang kaunti mula sa kailaliman ng puso niya sa kanyang senior.Pero, ang posisyon ng mga taong ito ay nasa dalawa o tatlong daang metro lang mula sa libingan ni Elijah, at siguradong makukuha niya ang atensyon nila kung didiretso siya doon. Mahihirapan siyang kausapin ang senior niya dahil dito.Sa sandaling ito, nasulyapan ni Charlie ang isang bata at mature na babae na kalilitaw lang sa malayo. Kayang makita ni Charlie ang hitsura niya gamit ang kanyang pambihirang p
Sa sandaling ito, nang sampung minuto na lang bago sumikat ang araw, nagdagdag ang lahat ng ilang sangay sa bonfire at nagsimulang hintayin ang sandali na sisikat ang araw mula sa likod ng bundok.Makalipas ang halos sampung minuto, ang dating maputlang langit ay nagsimulang lumiwanag ng ginintuang tingkad. Ito ang bakas na malapit nang sumikat ang araw sa abot-tanaw.Habang sabik ang lahat na makita ito, biglang naramdaman ni Charlie na may tao sa malayo na mabilis na papalapit sa lokasyon nila. Dahil nag-aalala siya na madidiskubre siya ni Fleur, sinanay ni Charlie ang mental cultivation method na tinuro sa kanya ni Ruby simula kagabi, mahigpit na kinulong ang sarili niyang Reiki sa loob ng katawan niya.Para sa mga cultivator, ang bawat tao ay parang isang submarine na naglalakbay sa malalim na karagatan, umaasa sa sonar detection para mahanap ang isa’t isa. Gamit ang analohiya na ito, ang isang tao na may mas mataas na cultivation ay parang isang mas advanced na submarine na may
Hindi katagalan, tuluyan nang lumubog ang araw, sinindihan na ng lahat ang bonfire at ang barbecue pit. Dahil naghanda ng sangkap ang lahat at nagdagdag pa si Charlie, medyo marami ang hapunan nila.Bukod dito, bumili rin si Charlie ng maraming wine, kaya mas sumigla ang paligid at atmospera. Sa madaling salita, nagpasya ang lahat na uminom at magsaya sa gabing iyon.Kaya, naglagay si Charlie ng ilang Reiki sa wine. Hindi kaya ng Reiki na palakasin ang katawan nila o gamutin ang mga sakit nila, pero sinisigurado nito na kahit gaano pa karami ang inumin nila sa gabing iyon, hindi man lang sila hihikab.Bukod dito, sa sandaling pumasok ang Reiki sa katawan nila, hindi ito mag-iiwan ng bakas. Kahit na pumunta si Fleur, wala siyang mapapansin.Ang Yorkshire Hill ay matatagpuan sa isang talampas, at medyo malaki ang pagkakaiba ng temperature sa umaga at gabi. Kasam na ang taas ng Mount Turtle Back, bumaba nang sobra ang temperature pagkatapos maggabi. Kaya, umupo ang lahat sa paligid ng
Habang nagsasalita siya, unti-unting naging seryoso ang ekspresyon niya. Sinabi niya, “Leni, mangako tayo sa isa’t isa. Subukan muna nating mabuhay ngayong taon. Kung sa susunod na taon, may mangyaring himala at walang namatay sa atin, pwede kang pumunta sa Oskia at makilala ang mga magulang ko para makuha ang basbas nila. Pagkatapos, pupunta ako sa United States kasama ka.”Si Leni, na kanina pa masaya, ay biglang naging mukhang pagod. Binulong niya, “May apat na buwan pa hanggang sa susunod na taon. Natatakot ako na kahit na hindi ako mamatay sa sandaling iyon, hindi ako makakapunta sa Oskia para makita ka.”Namula ang mga mata ni Shermaine, pero ngumiti siya at sinabi, “Ayos lang. Araw-araw na lang tayo mag-video call. Online na ang lahat ngayon. Kahit ang mga korte ay may hearing sa online. Kung kailangan, pwede na lang tayo kumuha ng isang pari, at pakakasalan kita sa online.”Pinigilan ni Leni ang mga luha niya, tumango nang marahan, at ngumiti habang sinabi, “Okay, deal. Kapa
Hindi inaasahan ni Charlie na habang nagca-camping siya sa mga bundok ng Yorkshire Hill, matatagpuan niya ang dalawang batang pasyente na may cancer. Ang nagpasorpresa sa kanya ay gustong sumali ng dalawang ito sa mga clinical trial ng Apothecary Pharmaceutical sa Aurous Hill, pero tinanggihan silang dalawa.Ang mas nagpahanga pa sa kanya ay ang taong ito, si Leni, ay kilala pa si Jameson.Habang iniisip ang iba ang tungkol kay Jameson, na dating pinapangunahan ang buong FDA, na kusang umalis at nagsimula ng charity sa Aurous Hill, tinanong nang mausisa ni Charlie si Leni, “Helron, sobrang pamilyar ka ba kay Jameson Smith?”Sumagot nang kalmado si Leni, “Hindi naman. Dahil, bago siya umalis, isa siyang mataas na opisyal sa United States, at ang mga taong nakakausap niya sa FDA ay mga matataas na biopharmaceutical company at mga negosyante sa buong mundo. Ang isang tao tulad ni Jameson ay kahanga-hanga kahit sa mataas na lipunan. Paano magkakaroon ng pagkakataon ang isang ordinaryong
Sinabi ni Shermaine, na nasa gilid, “Hindi naman gano’n. Ang pamamahagi ng mga pwesto para sa clinical trial ng Apothecary Pharmaceutical ay hindi base sa kung sino ang may pera at kapangyarihan, ngunit kung sino ang pinaka nangangailangan ng gamot. Ang lahat ng sumali para sa clinical trial ay mga pasyente na may cancer. Halos tatlumpung porsyento sa kanila ang idineklara ng mga doktor na may anim na buwan na lang para mabuhay. May daang-daang pasyente na may advanced pancreatic cancer, at marami sa kanila ay mga bata. Ang mga taong katulad namin na nasa 20s na ay mahihirapan na makakuha ng pwesto.”Tinanong nang mausisa ni Charlie, “Shermaine, sumali ka rin ba sa clinical trial ng Apothecary Pharmaceutical?”Tumango si Shermaine at sinabi, “Oo, pero hindi ako napili. Ang pamamaraan ng pagpili ng Apothecary Pharmaceutical ay parang pagkukumpara ng mga paghihirap. Una, ikukumpara nila kung sino ang may pinakamalalang sakit, pagkatapos ay kung sino ang pinakabata, kung sinong pamilya
Ang mga kabataan na mahilig sa mga panlabas na gawain ay karaniwang bukas at masigla, at karamihan sa kanila ay palakaibigan at madaling pakisamahan. Bukod dito, ang mga kabataan na ito ay puno ng sigla kina Charlie at Vera, kaya mabilis na nag-usap nang masaya ang lahat.Sobrang laki na impluwensya ni Helron sa grupong ito, at malinaw na ginagalang siya ng lahat. Napansin ni Charlie na parang hindi siya masyadong matanda, kaya tinanong niya siya nang mausisa, “Heron, estudyante ka ba o nagtatrabaho ka na?”Tumango si Helron at sinabi, “Estudyante pa ako. Nag-aaral ako sa United States dati. Isa akong Oskian American, at bakasyon ngayon, kaya gusto kong bumalik sa Oskia para mag-hike nang kaunti at maranasan ang ganda ng bansa natin.”Nagpatuloy siya, “Karamihan sa amin ay mga estudyante sa unibersidad. Kami nila Jung, Louie Mant, ay nag-aaral sa United States. Sina Shermaine at Bobbi ay galing sa Queenston University. Sina Perry Hinskey at Jenell Looten ay galing sa Blastun Univers
Kaharap ang imbitasyon ng binatang ito na nagngangalang Helron, taimtim na pumayag si Charlie at sinabi nang nakangiti, “Kung gano’n, hindi na kami mahihiya sa inyo!”Tumawa si Helron at sinabi, “Hindi mo kailangan maging magalang nang sobra. Magkakaibigan tayo mula sa iba’t ibang lugar, ang pag-aalaga sa isa’t isa ay ang tradisyon ng mga hiker.”Pagkasabi nito, tinanong niya si Charlie, “Tol, anong pangalan mo?”Magsasalita na sana si Charlie nang ngumiti si Vera, na nasa tabi niya, at sinabi, “Charlesly Lavor ang pangalan ng boyfriend ko. Pwede mo siyang tawaging Charles!”Nagulat si Charlie. Naintindihan niya ang layunin ni Vera. Dahil, nandito sila para hintayin si Fleur. Kahit na totoong pangalan ito ni Charlie o ni Vera, siguradong pamilyar si Fleur sa kanila, kaya mas mabuti na iwasang gamitin ang totoong pangalan nila hangga’t maaari.Pero, hindi niya inaasahan na bibigyan siya ni Vera ng alias na ‘Charlesly Lavor’ at nag-isip pa ng palayaw na ‘Charles’ para sa kanya.Ini
“Sigurado ako!” Hinila ni Vera si Charlie sa tulay na bato-bato. Sa gitna ng tulay, tinuro niya ang isang basag na asul na bato at sinabi kay Charlie, “Nasira ito dahil sa isang natakot na kabayo. Ang may-ari nito ay isang mason ng bato na pumunta para magdala ng dalawang batong rebulto sa bagong mansyon ng pinuno ng Stoneridge. Nabalisa ang kabayo, nadulas, at halos bumagsak siya, at nahirapan itong umabante na tila ba baliw ito, binaliktad ang hinihila nitong kariton. Tumama ang isa sa mga rebulto sa batong ito, at nag-iwan ito ng basag dito.”Habang nagsasalita siya, nagpatuloy si Vera, “Nagkataon, sinamahan ko ang lolo ko mula sa Digerro town sa araw na iyon para batiin ang pinuno dito. Kaya, nagkataon na nakita ko ang buong pangyayari noong gumawa ng problema ang kabayo sa tulay.”Habang nakikinig si Charlie sa paglalarawan niya, hindi niya maiwasan na isipin ang eksena na sinabi niya.Sa sandaling iyon, isang babae na nasa seven o eight years old na may suot na tradisyonal na