Alam ni Isaac na siguradong siya ang mananagot kung may mangyayari kay Carmen sa teritoryo niya.Kung maiiwasan ni Carmen ang sakunang ito sa huli, ayos lang ang lahat. Pero, kung may mangyayaring masama kay Carmen, tapos na rin si Isaac.Bukod dito, naglaho rin ang biyenan na babae ni Charlie kasama si Carmen.Kaya, mas pinalakas niya ang paghahanap niya, at ipinadala niya rin ang lahat ng security guards na nagtatrabaho sa Shangri-La upang magkasama sa paghahanap para makakuha sila ng impormasyon tungkol sa kinaroroonan nina Carmen at Elaine sa lalong madaling panahon.Gayunpaman, kailangan nilang simulan ang mahirap na imbestigasyon nila sa beauty salon, kaya imposibleng mahanap nila agad sila.Umalis na si Charlie sa bahay sa sandaling ito, at dumiretso siya sa beauty salon para makipagkita kay Isaac.Nag-aalala siya nang sobra sa dalawang bagay. Una, nag-aalala siya na nilantad na ni Carmen ang totoong pagkakakilanlan niya kay Elaine. Pangalawa, nag-aalala siya na pinatay na
Nang marinig niya na uunahin muna ni Christopher ang biyenan na babae ni Charlie, sumaya at nanabik si Donald. Natatakot siya na hindi niya makikita ang isang magandang palabas, kaya, nagmamadali niyang inutusan ang tauhan niya na ihatid siya sa abandonadong bodega upang mapanood niya ito mismo.Sa sandaling dumating siya, si Harold mismo ang nagbukas ng pinto ng abandonadong bodega upang direktang makapasok ang Rolls-Royce ni Donald sa bodega.Sabik na naglakad si Christopher papunta sa kotse, at nagkusa siyang buksan ang pinto sa likod ng kotse para kay Donald.Sa sandaling bumukas ang pinto, yumuko nang magalang si Christopher habang sinabi, “Mr. Webb, nandito ka na!”Tumango si Donald. Nang makita niya si Elaine, na nakaupo sa lupa habang nakatali siya at magkatalikod sila ni Carmen, ngumisi siya habang sinabi, “Ito pala ang biyenan na babae ni Charlie, tama?” “Tama!” Sumagot si Christopher habang may bakas ng pait sa kanyang boses, “Ang babaeng ito ang numero unong basaguler
Sa totoo lang, hindi kilala ni Elaine si Carmen.Hindi niya man lang alam ang pangalan ni Carmen o kung saan siya nagmula.Ang dahilan kung bakit sinabi ni Elaine na tita ni Charlie si Carmen ay dahil lang gusto niyang gumawa ng kwento.Sinasabi niya ito dahil tinakot siya nang sobra ng mga sinabi ni Donald.Natatakot si Elaine na papatayin talaga siya ni Donald. Kaya, inisip niya, ‘Dahil gustong patayin ni Donald ang pamilya ni Charlie para pawiin ang poot niya, mas mabuting idamay ko ang p*ta na nasa likod ko! Sa ganitong paraan, hindi ko lang maliligtas ang sarili ko, ngunit makakapaghiganti ako sa babaeng ito dahil pinahiya at inaway niya ako kanina!’‘Hinanap ako ng hayop na babaeng ito, at nagyayabang siya sa harap ko! Sinubukan niya pa akong dayain gamit ang pekeng cheque at hiniling na hikayatin ko ang anak ko na idivorce si Charlie! Talagang makatwiran na akasuhan ko siya na tita siya ni Charlie dahil lang sa puntong ito!’Kaya, kahit si Elaine ay hindi inaasahan na nagk
“Kalokohan!” Ngayon, minura ni Donald si Carmen bago pa makapagsalita si Elaine. Pagkatapos, sinampal niya ulit si Carmen sa mukha bago minura, “Sa tingin mo ba ay tatlong taong bata ako, hayop ka? Kasal na si Charlie. Hindi mo ba iyon alam?”“Alam ko iyon…” umiyak si Carmen habang sinabi, “Ginawa ko ito dahil alam ko na kasal na si Charlie! Gusto ko munang paghiwalayin sina Charlie at Claire para magkaroon ng pagkakataon ang anak ko!”Ngumisi si Donald bago sinabi, “Sinungaling kang babae! Nakikita ko na sa unang tingin pa lang na hindi mo sinasabi ang totoo!”Kinabahan nang sobra si Carmen sa sandaling ito.Sa totoo lang, hindi malakas ang sikolohikal na lakas ni Carmen. Naging mayabang at dominante siya dati hindi dahil may malakas na sikolohikal na katangian siya, sa halip, ito ay dahil palagi siyang umaasa sa lakas at tagumpay ng pamilya WAde. Ito lang ang tanging dahilan kung bakit siya malaya at walang takot sa kahit sino na gustong maghiganti sa kanya.Gayunpaman, hindi it
Natakot nang sobra si Carmen sa mabangis na sigaw ni Donald at hindi niya nakontrol ang panginginig niya.Dahil nababalisa siya nang sobra, hindi na nakontrol ni Carmen ang sarili niya, at naihi siya nang direkta sa pantalon niya.Dahil nakatali nang magkatalikod sina Carmen at Elaine, pagkatapos ng hindi sinasadyang pag-ihi ni Carmen, dumaloy ang ihi niya sa sahig at gumawa ng isang malaking pool ng tubig.Biglang naramdaman ni Elaine na nabasa ang lugar kung saan siya nakaupo, at nagkaroon din ng mabahong amoy sa hangin. Nagulat si Elaine, at nagpumiglas siya na igalaw ang katawan niya habang nagmura siya, “P*ta ka! Bakit nakakadiri ka nang sobra?! Bakit napili mong maihi ngayon pa at nabasa mo rin ako?!”Halos mabaliw na si Carmen, at tuluyang nawala ang mga pagiging disente at etika na natutunan niya at nalinang niya sa mga deka-dekadang pamumuhay bilang anak ng mayamang pamilya.Tumingin siya kay Donald bago siya umiyak at sinabi, “Mr. Webb, nagmamakaawa ako sayo, huwag mo sa
“Tama, Mr. Webb…” Si Harold, na nakatayo sa gilid, ay hindi rin kumbinsido sa sandaling ito at sinabi niya, “Maituturing na marangal na middle-class family ang pamilya Wilson sa Aurous Hill! Ginagalang at may dangal at prestihiyo rin kami!”Tumingin nang masama si Donald kay Harold bago sinabi, “Ginagalang at may dangal at prestihiyo ang pamilya mo?! Kung ginagalang ang pamilya mo, bakit kailangan sumipsip ng kapatid na babae mo sa matandang babae na iyon, kay Kenneth Wilson? Kung ginagalang ang pamilya mo, bakit nakipagtalik ang ina mo sa supervisor sa coal mine?”Sa sandaling narinig ito ni Christopher, namula ang kanyang mukha sa hiya, at gusto niya talagang maghukay ng butas sa lupa para itago ang kanyang mukha.Naramdaman din ni Harold na tila ba mamamatay na siya sa kahihiyan.Pero, puno pa rin ng sama ng loob si Donald, at nagngalit siya habang sumigaw, “Palihim pang binenta ng pamilya mo ang television sa hayop na villa ko, at may karapatan pa kayong sabihin na ginagalang a
Sa sandaling ito, sa abandonadong bodega sa labas ng siyudad.Si Carmen, na kanina ay natatakot ilantad ang pagkakakilanlan niya, ay hindi na nag-abala dito.Nang makita niya na hindi naniwala si Donald sa kanya, sinabi niya nang nagmamadali, “Mr. Webb, ako talaga ang pinakamatandang anak na babae ng pamilya Wade sa Eastcliff. Para sa sinabi mo sa paglaki ni Charlie sa bahay ampunan, hindi ko ito ikakaaila. Sa totoo lang, sobrang espesyal ng sitwasyon ni Charlie. Ama niya si Curtis Wade—ang sikat at marangal na Curtis Wade dati. Siguradong narinig mo na ang tungkol sa kanya, tama?”Nagulantang si Donald.Inisip niya nang palihim, ‘Si Curtis Wade?! Siya ang idolo ko noong bata pa ako! Dati, ginamit ni Curtis Wade ang sarili niyang lakas at kapangyarihan para tumayo sa tuktok ng bansa! Pinigilan niya pa ang kilala at mayabang na pamilya Rothschild mula sa Europe dati! Parang isang Diyos ang taong iyon sa domestic business dati. Sayang talaga at maagang namatay si Curtis Wade. Kung hi
Inisip niya kung paano siya naging sobrang yabang kay Charlie dati. Palagi niya rin siyang sinisigawan, inaapi, at iniinsulto dati. Puno talaga ng pagsisisi si Elaine.Hindi niya maisipang isipin, ‘Paano kung kinamumuhian pa rin ako ni Charlie? Marahil ay magiging masaya siya kapag nawala na ako ngayon. Kung ayaw niya talaga akong pauwiin, hindi na siya mag-aabala na iligtas ako. Ang ibig sabihin ba ay habang buhay na akong magbubuhay ng mga bricks sa brick factory?Sa puntong ito, napaiyak na si Elaine.Tumingin si Donald kay Carmen bago sinabi, “Dahil sinabi mo na isa kang miyembro ng pamilya Wade, may itatanong ako. Anong ebidensya mo para mapatunayan ito?”Sumagot nang nagmamadali si Carmen, “May checkbook ako at may signature stamp ako sa bag ko. Pwede mo itong tingnan!”Tumingin si Donald kay Harold bago tinanong, “Nasaan ang bag niya?”Bumalik agad sa van si Harold at nilabas ang limited-edition Hermes bag ni Carmen.Nakaramdam ng sakit is Donald sa puso niya sa sandaling
Humagikgik si Vera, itinupi ang mga kamay niya nang matiwasay sa isang bahagi ng kanyang baywang, at yumuko nang bahagya kay Charlie. Sinabi niya nang magalang, “Young Master, hindi mo ako kailangan maging magalang nang sobra sa akin. Tawagin mo na lang ako na Vera.”Sinabi nang tapat ni Charlie, “Hindi, halos 400 years old ka na, kaya dapat kitang tawagin bilang nakakatanda ko…”Ngumiti si Vera at sinabi nang seryoso, “Sa pananaw ko, isa lang akong babae na hindi lumaki, hindi isang imortal at matandang mangkukulam. Kahit na halos apat na raang taon na talaga ako nabubuhay, pakiramdam ko na tila ba 17 years old lang ako…”“Ah…” Nalaman ni Charlie na hindi akma ang sitwasyon niya, na may dalawang magkasalungat na boses na nagtatalo sa isipan niya.Sinabi ng isang boses, “Tama siya. Kahit na halos apat na raang taon na siyang nabubuhay, noon pa man ay 17 o 18 years old lang siya.”Sinabi ng isang boses, “Pero halos 400 years old na siya ngayon! Anong ibig sabihin ng 400 years old?!
Nang maglaho ang katawan ni Vera sa itaas ng bundok, agad bumalik ang kamalayan ni Charlie sa realidad mula sa kailaliman ng mga bundok sa timog ng Yorkshire Hill.Sa sandaling binuksan niya ang mga mata niya, naniwala na siya nang buo sa mga sinabi ni Vera. Naniniwala siya na ang babaeng ito ay nabubuhay na mula tatlong daang taon na ang nakalipas hanggang ngayon. Sa sandaling ito, sa wakas ay napagtanto na niya kung bakit palagi niyang nararamdaman na kahanga-hanga si Vera kahit na hindi niya maintindihan kung ano ang mayroon sa kanya.Sa edad na 17 o 18, bihasa na siya sa halos mala-diyos na sining ng panghuhula, na kahit ang isang katulad ni Chandler, na 100 years old, ay hindi na-master.Sa 17 o 18, walang tigil siyang hinabol ng Qing Eliminating Society. Kung limang taon na siya hinabol ng Qing Eliminating Society, hindi ba’t nakikipagtagisan ng talas ng isip na siya sa kanila noong 12 years old pa lang siya?Bukod dito, sa edad na 17 o 18, misteryoso siyang lumitaw sa Aurous
Tinanong ni Charlie si Vera nang hindi namamalayan, “Ipininta mo ba ang painting na ito?”Tumango si Vera at sinbi, “Ipininta ko ito ilang araw na ang nakalipas. Ipininta ko ito para sayo, Young Master.”Hindi maiwasang mamangha ni Charlie. Hindi niya inaasahan na may pambihirang galing si Vera sa pagpipinta. Kailan lang, sinabi ng biyenan na lalaki niya na may isang art exhibition na isasagawa ng Calligraphy and Painting Association, at nahihirapan siyang makahanap ng mga magagandang likha. Kung dadalhin ni Charlie ang painting na ito doon, marahil ay gumawa ito ng kaguluhan sa mga landscape painter sa buong bansa!Biglang sinunggaban ni Vera nang kanang kamay ni Charlie, na may singsing, at pinagsama ang daliri nila. Pagkatapos ay sinabi niya nang may umaasang ekspresyon, “Young Master, maaari ko bang imungkahi na dalhin ka para makita ang hitsura nito gamit ang sarili mong mga mata noong tatlong daang taon na ang nakalipas?”Pagkasabi nito, ang singsing, na nanatiling tahimik ka
“Ano… Anong sinabi mo?!” Pakiramdam ni Charlie na namanhid ang buong katawan niya dahil sa mga sinabi ni Vera. Hindi ito pagmamalabis. Nakaramdam talaga siya ng mahinang kuryente mula sa kanyang ulo hanggang paa!Sinabi ni Vera na napanood niya ang Mother of Pu’er Tea na nabigong lampasan ang kalamidad nito sa Heavenly Lake tatlong daang taon na ang nakalipas. Ang ibig sabihin ba nito ay mahigit 300 years old na siya?!Sa una ay hindi kayang maniwala ni Charlie sa sinabi ni Vera. Dahil, kahit na nahanap talaga ng isang tao ang daan sa mahabang buhay, karaniwan ay unti-unting proseso ito.Marahil ay mag-cultivate ang isang tao sa 20s o 30s, pero madalas posible na magsimula ang cultivation sa edad na 50 o 60, o mas matanda pa.Habang lumalalim ang cultivation ng isang tao, humahaba ang buhay niya, pero kahit ang isang cultivator na mahigit 100 years old, tulad ng great earl ng Qing Eliminating Society, ay napanatili lang ang hitsura niya na isang lalaki na nasa 60 years old.Kung m
Humagikgik si Vera at sinabi, “Nagkataon, may natira pa na huling piraso ng Pu’er tea. Nag-aatubili akong inumin ito, at hinihintay ko ang araw na maitimpla ko ito para sayo para matikman mo ito. Charlie, mangyaring maghintay ka saglit!”Sinabi nang nagmamadali ni Charlie, “Miss Lavor, hindi mo na kailangan abalahin ang sarili mo. Bigyan mo na lang ako ng isang baso ng tubig.”Tumayo si Vera at hindi na lumingon habang sinabi, “Ang Pu’er tea na mayroon ako ay ang pinakamasarap ng Pu’er tea sa buong mundo. Charlie, siguradong pagsisisihan mo sa hinaharap kung hindi mo ito titikman.”Pagkatapos itong sabihin, idinagdag ni Vera, “At saka, ipapaliwanag ko ang lahat ng mga bagay kung saan ka nalilito, simula sa piraso ng Pu’er tea na iyon.”Pagkatapos ay mabilis na kinuha ni Vera ang kumpletong tea set niya at ang Pu’er tea na palagi niyang pinapahalagahan nang hindi na hinihintay ang sagot ni Charlie.Pagkatapos bumalik sa tabi ng kama, maingat na sinindihan ni Vera ang uling ng olibo
Nang marinig ang paliwanag ni Vera, kumunot ang noo ni Charlie at tinanong, “Paano iyon posible? Nagsisinungaling ka siguro sa akin.”“Bakit ako magsisinungaling sayo?” Sinabi nang sigurado ni Vera, “Totoo talaga ito! Kaya kong mangako sa buhay ko!”Umiling si Charlie at sinabi nang sobrang seryoso at tapat, “Paniniwalaan kita kahit na may pagdududa ako. Naniniwala ako na kaya nga ng singsing na ito na ipadala ang tao sa iba, pero nang mangyari ang pagsabog kanina, hindi ikaw ang iniisip ko… Ang iniisip ko ay ang mga pumanaw na magulang ko…”Pagkasabi nito, patuloy na binulong ni Charlie, “Mukhang lumitaw sa isipan ko ang imahe ng asawa ko sa dulo. Kung totoo ang sinabi mo, dapat ay ipinadala ako ng singsing na ito sa asawa ko…”Tinikom ni Vera ang mga labi niya at sinabi nang may kaunting lungkot, “Charlie, hindi ako nagsisinungaling sayo. Natural na alam ko na hindi mo ako iisipin sa sandali ng buhay at kamatayan. Kaso nga lang ay ang ama ko ang nag-iwan ng singsing na ito sa aki
Tumango si Vera at sinabi, “May kaunting alam ako sa lahat, pero mga pangunahing kaalaman lang.”Hindi mapigilan ni Charlie na bumuntong hininga at sabihin, “Nagdala ako ng maraming pill bago ako umalis, pero wala nang natira ngayon…”Pagkatapos itong sabihin, may naalala siya at mabilis niyang tinanong si Vera, “Siya nga pala, ano na ang petsa at oras ngayon?”Hindi alam ni Charlie kung gaano katagal ang lumipas bago siya napunta dito. Kung kaunting panahon lang ito, may oras pa siya para magmadaling umuwi at sirain ang sulat na iniwan niya para kay Claire. Kung matagal na panahon na ang lumipas, marahil ay nalaman na ni Claire ang tungkol sa sikreto niya.Nang makita ni Vera na nababalisa nang sobra si Charlie, sinabi niya nang nagmamadali, “Huwag kang mag-alala, Charlie. Karirinig ko lang ng ilang segundo ang pagsabog sa timog bago ka lumitaw sa hot spring pool. Nasa kalahating oras pa lang ang lumipas simula noon.”Sa wakas ay huminga na nang maluwag si Charlie nang marinig ni
Pakiramdam ni Charlie na pagod na pagod na ang utak niya, at hindi niya maunawaan ang lohika. Sa sandaling ito, bigla niyang naalala na ginamit ni Vera ang pangalan na ‘Veron’ nang bumisita siya sa Aurous Hill, pero pagkatapos siyang makita, tinawag niyang ‘Vera’ ang sarili niya.Kahit na may kaunting pagkakaiba lang sa pangalan na ‘Vera’ at ‘Veron’, bukod-tangi ang kahulugan nito para kay Charlie.Agad siyang nakaramdam ng lamig sa kanyang gulugod at tinanong nang mahina sa gulat, “Hindi… Naa… Naaalala mo ako?”Tumango si Vera at nahihirapan na alalayan ang nanghihinang si Charlie habang papunta siya sa kanyang kwarto. Sinabi niya nang malambot, “Charlie, niligtas mo ang buhay ko sa Northern Europe. Hinding-hindi ko ito makakalimutan!”Nagulat nang sobra si Charlie. Binulong niya, “Bakit… Bakit naaalala mo pa rin? Maaari ba… Maaari ba na isa ka ring cultivator?”Ngumiti nang nahihiya si Vera at sinabi, “Charlie, hindi ako isang cultivator, pero medyo espesyal ang katawan ko, kaya
Simula noong nawalan siya ng malay, walang ideya si Charlie kung gaano katagal na siyang lumulutang sa kawalan, hanggang sa huli, isang kaunting ilaw ang biglang lumitaw sa harap ng mga mata niya.Sa sandaling ito, kasama ng kaunting ilaw ay ang matinding sakit at malakas na pakiramdam ng kahinaan. Sa sobrang lakas ng pakiramdam ng kahinaan na ito, hindi niya man lang kayang buksan ang mga mata niya.Hindi katagalan, naramdaman niya na para bang binalot ng mainit na pakiramdam ang katawan niya, at parang nagbigay ng ilang kaginhawaan ang init na ito sa matinding sakit sa paligid niya. Pagkatapos ay nadiskubre niya na inaangat siya ng mainit na pakiramdam na ito.Pagkatapos nito, narinig niya ang isang pamilyar na boses na sinabi sa tainga niya, “Charlie!” Dahil sa tawag na ito, unti-unting bumalik ang paningin ni Charlie.Nang binuksan ng nanghihingang Charlie ang mga mata niya at nakita niya ang tao na nakatayo sa harap niya, natulala siya dahil bigla niyang nadiskubre na ang maga