Nalungkot nang sobra si Clayton, pero hindi niya nagawang tumutol. Kaya, sinubukan niyang iibalik ang paksa. “Ama, hindi ba’t dapat pinag-uusapan natin ang pagpunta sa Japan? Sinabi mo na dapat walang direktang paglaban sa pamilya Schulz. Kaya ano na ang dapat nating gawin ngayon?”“Hindi dapat tayo maging sobrang halata sa paglantad sa sarili natin, pero pwede kang magpadala ng tao para makipag-usap nang pribado kay Yahiko,” sumagot si Jeremiah.Medyo nairita si Clayton. Bigla siyang nagkaroon ng ideya na pumunta sa Tokyo para palinawin ang isipan niya, kaya, nagboluntaryo siya. “Ama, bakit hindi ako pumunta sa Tokyo bukas para makipagkita kay Ito Yahiko.”Tumango si Jeremiah, pero nasorpresa si Clayton sa sagot niya. “Dapat talagang makipagkita tayo sa kanya, pero hindi dapat ikaw ang makikipagkita sa kanya.”Nagulantang si Clayton at tinanong. “Ama, ano ang ibig mong sabihin?”Sumagot si Jeremiah, “Dati, ipinadala ng mga Schulz ang batang henerasyon nila para makipagkita sa pam
Sayang lang kung hindi siya pupurihin, pero magaling talagang umarte si Sheldon.Kung hindi alam ni Ito Yahiko kung gaano kabulok ang pagkatao niya, madali siyang maloloko ng mabait na ngiti at palakaibigan na kilos niya.Kahit na nandidiri si Yahiko, pinilit niya pa ring maglabas ng ngiti at sumagot, “Masyado kang magalang, Mr. Schulz. Noong dumating ka sa Japan, gusto ko na batiin ka sa personal sa airport at mag-ayos ng hotel para sayo, pero hindi ko inaasahan na maraming insidente ang nangyari.”Sumagot nang nagmamadali si Sheldon, “Ah, hindi mo kailangan na maging sobrang galang, Mr. Ito. Magkakaroon ng matagal na kasaysayan ang mga Schulz at ang pamilya Ito. Siguradong ipagpapatuloy natin ang kooperasyon at palalalimin natin ang relasyon natin sa hinaharap. Bakit tayo mag-aabala sa napakaliit na bagay na ito?”Nakita ni Ito Yahiko ang pagiging hipokrito niya at gusto niyang isuka ang inalmusal niya, pero tumango lang siya sa pagsang-ayon. “Tama ka. Hindi dapat tayo mag-abala
Nagkataon lang na niligtas niya ang magkapatid.Ang tanging alam lang nila sa kanya ay isa siyang OskianWala na silang ibang alam tungkol sa kanya.Sa una ay gusto ni Sheldon na imbestigahan ni Rosalie ang background ng misteryosong lalaki na ito.Pero ngayong gustong hulihin ng mga pulis, ministry of foreign affair, at ng Japanese department of homeland security ang mga tauhan niya, sinukuan niya na lang ang ideya na ito.Kailangan niya munang ipadala si Rosalie pabalik sa bansa nila para iwasan na mahuli siya ng Japanese government.Kung mahuhuli sila ng Japanese government, mahihirapan silang takasan ang capital punishment, dahil sobrang bagsik ng mga pangyayari. Kahit na makatas sila sa death sentence, ikukulong pa rin sila habang buhay!Ang opsyon na lang ni Sheldon sa ngayon ay isantabi nang buo ang bagay na iyon.Ngayong binanggit ulit ni Ito Yahiko ang taong ito, sadyang tinanong ni Sheldon, “Mr. Ito, kilala mo ang misteryosong tao na iyon na nagligtas sa anak mo, tama
Nang marinig ito, bahagyang kumunot ang mga kilay ni Sheldon na parang ispada.Syempre, hindi siya kuntento sa plano ni Yahiko.Pero, ala niya na kapuputol lang ng binti ni Yahiko. Sa madaling salita, presko pa ang madugong sugat niya. Sa ngayon, medyo hindi makatotohanan na itulak agad siya sa isang malaking proyekto.Bukod dito, mukhang sobrang bata pa ng anak na babae ni Yahiko, halos kasing tanda lang ng sarili niyang anak, ni Sophie.Sa ganitong sitwasyon, mahihirapan nga siyang gumawa agad ng desisyon at gawin ang proyekto.Kaya, sinabi nang seryoso ni Sheldon, “Ito-san, dapat magpahinga ka nang mabuti at alagaan mo ang sarili mo sa mga darating na panahon. Kapag na-discharge ka na sa hospital, bibisitahin kita at pag-uusapan natin nang detalyado ang kolaborasyon. Ano sa tingin mo?”Tumango si Yahiko nang walang pag-aatubili at sumagot habang may masayang ngiti, “Kung bibisita ulit si Schulz-san sa Tokyo, siguradong iimbitahan kitang kumain kapag gumaling na ako!”Bahagyan
Tumango si Sheldon at sinabi habang may bakas ng kayabangan sa mukha niya, “Sana maintindihan ng Tokyo Police Department at ng Homeland Security ang dahilan na ito. May mga oras na dapat gawin ang mga kinakailangan na surgery. Hihilahin lang pababa ng mga cancerous na tissue ang buong siyudad. Sa pagpunta ko dito, ginawan ko lang sila ng pabor na gawin ang tumpak na surgical operation sa Tokyo para tanggalin ang mga cancerous cells!”Tumango si Yahiko sa pagsang-ayon, pero dumura siya sa loob niya, ‘Letse, masyadong mapangahas talaga ang Sheldon Schulz na ito at mas lalo siyang nagiging walang hiya habang nagsasalita siya!’Tumingin si Sheldon sa oras at sinabi habang nakangiti, “Ito-san, dahil nagpapagaling ka pa sa sugat mo, hindi na kita aabalahin. Ito ang mga nutritional na gamot na dinala ko na gawa sa mga mabisang halamang gamot at sangkap. Kunin mo ang mga ito at sabihan mo ang mga katulong mo na pakuluan ito para sayo mamaya; makakatulong sila sa pagbilis ng paggaling mo.”P
Nang bumukas ang pinto ng elevator, nauna si Sheldon at lumabas siya dito.Nang makita ni Charlie na paparating na ang elevator, sesenyas na siya kay Nanako na nasa tabi niya upang mauna siyang pumasok. Sa sandaling ito, nakalabas na si Sheldon.Paglabas sa elevator, nagkasalubong ang mga tingin nina Sheldon at Charlie.Sa sandaling ito, napakunot nang kaunti si Sheldon habang kinabahan siya sa isang pamilyar ngunit malabong aura na biglang sumabog sa puso niya.Para naman kay Charlie, kahit na hindi niya kilala ang lalaking nakatayo sa harap niya, hindi niya maiwasang tumingin ulit sa kanya pagkatapos makita na puno ng pag-iingat at sorpresa ang mga mata ng lalaki.Ang lalaki, na nasa limampung taon, ay may ordinaryong hitsura at katawan ngunit sobrang marangya ang pananamit niya. Mayroong bakas ng poot sa mga kilay niya, ipinapakita na isa siyang malupit at walang awang tao.Nagkatagpo lang sila sa isang kisapmata.Dahil kasama ni Charlie si Nanako, hindi niya masyadong binigy
Dahil may fiancée si Curtis pero hindi pa siya kasal, may sinag ng pag-asa pa si Helen at ayaw niyang sumuko, umaasa siya na mapapakasalan niya si Curtis.Malinaw pa rin ang kahihiyan na ito sa ala-ala ni Sheldon dahil hindi lamang tinanggihan ng babaeng mahal niya ang marriage proposal niya, ngunit inanunsyo rin sa publiko na hinihintay niya pa ang ibang lalaki.Simula noon, kinamuhian niya nang sobra si Curtis.Hindi matagal pagkatapos, ikinasal si Curtis sa Eastcliff.Sa gabing iyon, umiyak nang sobra si Helen at tumanggi siyang lumabas ng bahay ng isang buwan.Araw-araw na bumisita si Sheldon sa Dunn residence habang may dala-dalang mga bulaklak para makita siya, at umabot ito sa tatlumpu’t siyam na araw. Gamit ang tatlumpu’t siyam na rosas, sa wakas ay nakuha na niya ang puso ni Helen.Si Helen, na halos nawalan ng twenty pounds, ay lumabas sa kanyang kwarto at bahay. Sinabi niya ang isang pangungusap kay Sheldon, na may hawak-hawak ang isang bouquet ng rosas sa labas ng pin
Habang umaakyat ang elevator, iniisip pa rin ni Charlie ang lalaki na nakita niya sa elevator lobby kanina.Sigurado siya na hindi niya kilala ang lalaki, pero bakit may laman na poot ang mga mata niya sa sandaling nakita niya siya?Sa una ay akala niya na isang tagong eksperto ang lalaki na may nakitang kakaiba sa kanya.Pero, nang inisip niya ito, naramdaman niya na may mali dahil walang aura ng malakas na tao ang lalaking iyon. Kung titingnan ang lakas niya, mukhang isa lang siyang ordinaryong tao.Gayunpaman, hindi niya ito masyadong pinag-isipan. Pagkatapos lumabas sa elevator, dinala siya ni Nanako sa ward kung nasaan si Yahiko.Sa sandaling ito, si Yahiko, na nakahiga sa kama ng hospital, ay nagmumura nang sobrang lakas.Sinabi niya kay Emi, “Isa talagang hipokritong anak ng p*ta si Sheldon Schulz! Mamamanhid talaga ako kung makakasalamuha ko pa siya kahit isang segundo!”Tumango si Emi at sinabi, “Totoo nga. Palaging nagbibigay ng napakasamang pakiramdam si Sheldon sa mg
Sa sandaling ito, may nahihiyang ngiti si Vera sa kanyang mukha, kagaya ng isang dalaga.Malinaw na sobrang sigla niya habang naglalakad sa tabi ni Charlie. Paminsan-minsan ay nagnanakaw ng tingin ang mga mata niya kay Charlie, pero sa tuwing nangyayari ito, sulyap lang ito, hindi siya naglalakas-loob na tumingin nang matagal. Sa tuwing tumitingin siya, kumukurba ang mga mata niya na parang mga dahon ng willow na sumasayaw sa hangin, talagang kinakatawan ang isang nakakapigil-hininga na kagandahan.Pero, ang Vera na naaalala nila ay palaging walang inaalala, mapaglaro, at minsan ay dominante, pero hindi mahiyain o mailap. Kailanman ay hindi nila siya inugnay sa mga salitang ‘mahiyain’ at ‘mailap’.Ngayon, sa wakas ay napagtanto na nila na may pambabae at mahiyaing bahagi rin si Vera.Pinanood ni Logan si Vera na naglalakad papunta sa kanila mula sa malayo at hindi niya mapigilan na bumuntong hininga habang nakangiti, “Kung magsusuot si Miss ng isang wedding dress o isang tradisyona
Hindi napigilan ni Vera ang pagkibot ng mga kilay niya dahil sa mga sinabi ni Charlie. Mukhang may naintindihan siya pero hindi na siya nagtanong. Sa halip, isinantabi niya ang bagay na ito at ngumiti kay Charlie, sinasabi, “Young Master, dahil hindi ka makapagpasya, ako na ang bahala dito.”Pagkatapos itong sabihin, ibinaling niya ang kanyang ulo saglit, at sinabi, “Kung sa sinaunang panahon ito, siguradong tatawagin kitang ‘irog’. Pero ngayon, wala nang gumagamit ng salitang iyon, at dahil magpapanggap tayo na mag-jowa sa halip na mag-asawa, paano kung tawagin kitang ‘darling’, at tawagin mo rin akong ‘darling’?”Pagkatapos itong sabihin, huminga nang mabilis si Vera. Namumula siya habang pinapanood si Charlie, natatakot siya na tatanggi siya o hindi siya masisiyahan.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni Charlie. Magpapanggap sila na mag-jowa, at magkapareho pa ang suot nila. Normal lang para na medyo malambing ang tawagan sa pagmamahalan. At saka, kung mag-jowa sila, parang hindi
Inisip ni Charlie, ‘Anong tulong ang kailangan ko para magbihis? Hindi naman ako isang tao na may kapansanan.’Pero, ngumiti pa rin siya at sinabi, “Okay, aakyat muna ako.”Sa kwarto ni Vera sa itaas.Nakakalat sa kwarto ang parehong bango ni Vera, medyo nahilo siya dahil dito.Naalala nang hindi sinasadya ni Charlie ang karanasan niya na tinulungan siyang dalhin ni Vera sa kama noong may malalang injury siya, at hindi niya mapigilan na makaramdam ng kakaibang pakiramdam sa puso niya. Pero, hindi siya nangahas na mag-isip nang sobra at mabilis na nilabas ang mga damit na inihanda ni Vera para sa kanya.Habang nilalabas niya ang mga damit, napagtanto niya na naghanda si Vera ng magkaparehong damit ng mag-asawa para sa kanila. Ang mga damit na nasa kamay ni Charlie ay isang malaking Gucci T-shirt, klasikong LV-printed shorts, at parehong Hermes na tsinelas. Mukhang gusto ni Vera na magpanggap silang mag-asawa kapag pumunta sila sa Yorkshire Hill.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni
Tinikom ni Charlie ang mga labi niya, may gusto siyang sabihin, pero nagpigil pa rin siya.Kahit na halos apat na raang taon na ang pinagsama-samang edad ng apat na nakakatandang tao na ito, palagi nilang itinuturing na gabay na prinsipyo ang mga salita ni Vera. Hindi pagmamalabis na sabihin na si Vera ang gabay nila sa buhay. Naniniwala sila at ginagawa nila ang kahit anong sabihin ni Vera at pinapagawa ni Vera sa kanila.Kaya, kung taliwas ang sinabi niya sa mga sinabi ni Vera, siguradong pipiliin nila na makinig kay Vera.Walang nagawa si Charlie at hinayaan na lang ang matandang babae na lumuhod at pasalamatan siya. Pagkatapos niyang tumayo, nagsalita si Charlie at sinabi, “Siya nga pala, bumaba na ba si Miss Lavor?”Sinabi ni Logan, “Mr. Wade, inutusan kami ni Miss na pangunahan ka muna sa courtyard niya pagdating mo.”Akala ni Charlie na nagmamadali sila at bababa si Vera at pagkatapos ay magkasama silang pupunta sa airport. Hindi niya inaasahan na gusto ni Vera na paakyatin
“Anong sinabi mo?!” Sumabog sa galit si Fleur sa sandaling iyon.Dahil apat na raang taon na siyang nabubuhay, hindi niya pinansin ang halos lahat sa nakaraang tatlong daang taon. Sa tatlong daang taon na ito, siya ang unang tao na nagsabi sa kanya na pupugutan niya siya ng ulo.Nang marinig ni Zekeiah, na nasa kabilang linya, ang galit na sigaw ni Fleur, agad siyang natakot nang sobra, at mabilis siyang yumuko sa kabilang dulo habang humingi ng tawad, sinasabi, “British Lord, patawarin mo ako. Inuulat ko lang ang mga sinabi niya at wala akong balak na maging bastos…”Kahit na alam ni Fleur na inuulit lang ni Zekeiah ang mga sinabi sa kanya, nakaramdam pa rin siya ng galit sa puso niya.Natatakot si Zekeiah na hindi mawawala ang galit ni Fleur, kaya idinagdag niya nang mabilis, “British Lord, handa akong ibahagi ang pag-aalala mo at pumunta sa Aurous Hill sa personal para sayo. Sa sandaling iyon, susubukan ko ang lahat ng makakaya ko para alamin kung sino ang misteryosong tao na iy
Kahit na sobrang bilis na ng paglalakbay sa bilis ng halos isang libong kilometro kada oras, nababalisa pa rin si Fleur dito.Simula noong lumabas ang portrait ng master niya sa Aurous Hill, nabasag ang mentalidad niya. Nawalan siya ng kalma na dapat mayroon sa isang 400 years old na babae.Tumingin siya sa flight navigation chart sa harap niya nang mag-isa, tinitigan ang altitude at speed data, at hindi mapigilan na sabihin nang galit, “Kapag mas mabilis umunlad ang modernong teknolohiya, mas nagiging sakim ang mga hayop na ito. Dati, kayang lumipad ng Concorde ng mahigit dalawang libong kilometro sa isang oras. Ngayon, hindi man lang kayang umabot ng isang libo ang mga eroplano, at ang mga hindi ito kayang gawin ay walang sapat na layo! Nakakainis ito!”Nang makita ng isang crew member ang inis niya, mabilis siyang lumapit at sinabi nang magalang, “British Lord, kumalma ka po. Masyadong malayo ang distansya. Kahit na may Concorde tayo, mahihirapan ito. Ang pinakamalayong abot nito
Medyo nalito si Ruby. Tumingin siya nang namamangha kay Charlie, at tinanong, “Young Master Wade, bakit gusto niyang kunin ni Miss Lavor ang panganib na lumapit kay Fleur? Hindi ba’t masyado itong mapanganib?”Kalmadong sumagot si Charlie, “Mukhang medyo mapanganib ito, pero ang totoo lang ay hindi namin balak ni Miss Lavor na lumapit nang totoo kay Fleur. Ang ideya ni Miss Lavor ay gumawa ng agwat sa oras. Ayon sa pagsusuri niya, kung saan pupunta si Fleur, marahil ay umatras na ang mga miyembro ng Qing Eliminating Society, lalo na ngayong pumasok sa tahimik na yugto ang buong Qing Eliminating Society. Kaya, basta’t maayos na magagamit ang agwat ng oras na ito, mas ligtas talaga para sa amin kung saan man siya pumunta.”Sa puntong ito, hindi mapigilan ni Charlie na bumuntong hininga at sabihin, “Siya ang pinakamalaking kalaban na nakaharap ko sa buhay ko, kaya kailangan kong malaman kung ano ang hitsura ng taong ito. At saka, ang layunin niya siguro sa pagpunta sa Oskia ngayon ay pa
Pagkatapos itong sabihin, humikab si Zekeiah at sinabi, “Ah, hindi ako makatulog ng dalawa o tatlong araw. Pagkatapos marinig na ayos ka lang, bigla akong inantok at hindi ko na mabuksan ang mga mata ko. Honey, matutulog muna ako sandali. Hindi ko na talaga ito kaya.”Tinikom ni Lulu ang mga labi niya. May pagod na ekspresyon niya, pero sobrang mapag-alaga ang boses niya habang sinabi, “Okay, Honey, magpahinga ka na ngayon. Tandaan mo na buksan mo ang ‘Do Not Disturb’ mode sa cellphone mo.”“Okay!” Sumang-ayon si Zekeiah, at sinabi kay Lulu, “Honey, ibababa ko na ngayon ang tawag.”“Okay, sige.”Nang natapos ang tawag, sinabi ni Keith nang may seryosong ekspresyon, “Hindi na ito kailangan pag-isipan. Siguradong may problema kay Zekeiah.”Sinabi nang hindi nag-iisip ni Lulu, “Pa, hindi ba’t ayos lang na mag-alala si Zekeiah sa atin at gusto niyang malaman kung anong nangyayari? Hindi problema siguro na magtanong pa, tama?”Sinabi nang malamig ni Keith, “Hindi problema na magtanong
Sa kabilang dulo ng tawag, ang asawa ni Lulu, si Zekeiah, ay halos agarang sinagot ang tawag. Mukhang balisa ang boses niya habang tinanong, “Lulu, ikaw ba ito?”Humuni si Lulu bilang sagot, “Oo, ako ito.”Sa sandaling narinig niya ang boses ni Lulu, tuwang-tuwa siya at sinabi, “Lulu, ang laking ginhawa na ayos ka lang! Sinusubukan kitang tawagan sa nakaraang dalawang araw, pero hindi ako makakonekta. Nag-aalala ako nang sobra!”Sobrang kumplikado ng mga pakiramdam ni Lulu sa sandaling ito. Hindi niya man lang alam kung ang asawa niya ay isang undercover agent na nilagay ng Qing Eliminating Society sa sarili nilang bahay.Natural na hindi siya umaasa na totoo ito, pero dahil kaugnay ang buhay at kamatayan ng buong pamilya Acker, hindi siya nangahas na hindi ito seryosohin. Kaya, nagpatuloy siya ayon sa mga utos ni Charlie at sinabi, “Honey, halos hindi mo na narinig ang boses ko…”Sinabi ni Zekeiah, “May nangyari ba?!”Sumagot si Lulu, “Ilang araw lang ang nakalipas, isang napaka