Gusto na talagang mamatay ni Dylan sa sandaling ito.Hindi niya talaga maintindihan kung anong uri ng abilidad ang mayroon si Charlie at kaya niyang gawing magalang ang young master ng pamilya Golding sa kaniya!Kahit na isa talaga siyang Feng Shui master, imposible para kay Wrigley na respetuhin siya nang ganito, tama?Pero, hindi siya naglakas-loob na itanong ito.Dahil, kung titingnan ang sitwasyon ngayon, malinaw na sobrang galang ni Wrigley kay Charlie.Sa sandaling ito, napagtanto rin si Jeryl na hindi si Wrigley ang pinaka marangal na bisita ngayong araw. Sa totoo lang, ang binatang ito na may apelyidong Wade ang pinaka marangal na bisita nila!Kaya, sinabi niya nang nagmamadali kay Dylan, “Dylan! Bakit hindi ka na magmadali at humingi ng tawad kay Mr. Wade ngayon?”Hindi talaga inaasahan ni Dylan na sisigawan din siya ng kaniyang tito at sasabihan siya na humingi ng tawad kay Charlie. Malinaw na kahit ang pamilya niya ay hindi niya kakampi ngayon.Pero, kahit na sobrang
Pero, kailan lang siya sumailalim sa isang operasyon pagkatapos lunukin ang kwintas!Kung lulunukin niya ang jade pendant ngayon, hindi ba’t kailangan niyang dumaai nulit sa isang operasyon?!Nang maisip niya ito, namutla agad ang kanyang mukha sa gulat. Umiyak siya at gumapang sa harap ni Charlie habang nagmakaawa siya nang mapait, “Mr. Wade, alam ko na mali talaga ako ngayon. Patawarin mo sana ako sa ngayon. Kailan lang noong sumailalim ako sa operasyon at kagagaling lang ng sugat ko. Kung dadaan ulit ako sa operasyon, natatakot ako na mamamatay ako…”Si Sylvia, na sabik ipagtanggol ang kanyang mahal na anak kanina lang, ay biglang naintindihan ang buong sitwasyon. Alam niya na walang saysay na patuloy niyang kampihan at ipagtanggol ang kanyang anak dahil mas iinisin lang nito sina Charlie at Wrigley. Kaya, umiyak na lang siya at nagmakaawa, “Sir, nagmamakaawa ako sayo. Huwag ka sanang magtanim ng galit sa anak ko! Hindi marunong ang anak ko. Natutunan na niya ang leksyon niya dat
Para gawing kuntento si Charlie, itinabi ni Wrigley ang kaunting awa na naramdaman niya para kay Dylan.Sinabi niya nang mahigpit habang may malamig na ekspresyon sa kanyang mukha, “Dylan, matanda na tayong lahat. Kaya, kung handa kang tumaya, dapat mong tuparin ang taya mo pagkatapos mong matalo sa pustahan. Sa tingin ko ay hindi ka na dapat nagsasabi ng kalokohan dito. Bilisan mo at lunukin mo na ang jade pendant ngayon!”Biglang naging sobrang pait at miserable ng ekspresyon sa mukha ni Dylan.Sinabi nang malamig ni Wrigley, “May sasabihin ako sayo. Dapat sobrang swerte ng nararamdaman mo ngayon. Kwintas ang nilunok mo dati. Ngayon, jade pendant lang. Buti na lang, hindi mo nilagyan ng kadena ang jade pendant na ito. Kung hindi, kailangan mong lunukin ang jade pendant kasama ang kadena!”Umiyak nang miserable si Dylan sa kanyang pinsan, kay Loreen, at nagmakaawa nang mapait, “Loreen, mabuti kong ate. Pakiusap at tulungan mo akong magmakaawa kay Mr. Wade. Pakiusap at hilingin mo
Sobrang saya ni Loreen at sinabi niya nang sabik, “Maraming salamat, Charlie!”Sinabi nang nagmamadali ni Charlie, “Teka lang. Hindi ko siya pipilitin na lunukin ang jade pendant pero bibigyan ko pa rin siya ng ibang parusa. Kung hindi, natatakot ako na hindi siya matututo.Tinanong nang nagmamadali ni Loreen, “Charlie, anong klaseng parusa ang ibibigay mo sa kanya? Hindi ito mas malala kaysa sa paglunok ng jade pendant, tama?”“Hindi.” Ngumiti nang kaunti si Charlie bago sinabi, “Makasisiguro ka na mabuting bagay ang parusa ko para sa kanya.”Sa wakas ay nag-relax na si Loreen habang sinabi niya nang malambing, “Charlie, salamat. Salamat sa pagpapatawad mo sa pinsan ko at pinagbigyan mo siya dahil sa akin. Kung gano’n, bakit hindi mo ako bigyan ng pagkakataon na bayaran ka…”Tinanong ni Charlie sa sorpresa, “Paano mo ako babayaran?”Kumurap si Loreen habang ngumiti siya at sinabi nang sinasadya, “Syempre, pangako ko na pakakasalan kita at manganganak ako ng isang malaki at matab
Nang marinig niya na kailangan niyang sumakay ng bisikleta papuntang Aurous Hill mula sa Eastcliff, at kailangan niyang manatili sa Aurous Hill bilang isang driver sa loob ng isang taon, gusto na talagang mamatay ni Dylan.Ang pangunahing punto ay ang distansya sa pagitan ng Eastcliff at Aurous Hill ay mahigit 1200 kilometer. Hindi ba’t mamamatay siya sa pagod kung gagamit talaga siya ng bisikleta papunta doon?December na ngayon at taglamig na. Kailangan niyang gumamit ng bike papunta sa timog at bawal siyang matulog sa hotel. Masyadong malupit ang mga ito, hindi ba?Naagrabyado nang sobra si Dylan at tumulo ang mga luha niya sa kanyang mukha.Ano ba ito…Siya ang third young master ng pamilya Koch ero kailangan niyang gumamit ng bike papunta sa Aurous Hill? Hindi ba’t mamamatay siya sa daan papunta doon?Kamangha-mangha na kung kaya niyang magbisikleta ng 50 o 60 kilometer bawat araw.Mahigit 1200 kilometer ito. Mga 20 araw siya magbibisikleta!Pero, December na!Sinabi niya
Ang pinakamasakit na bagay ay ang nakakapagod na pagbibisikleta mula sa Eastcliff papunta sa Aurous Hill.Pero, katanggap-tanggap pa rin ito. Ang pagbibisikleta sa kalahating buwan ay mas mabuti kumpara sa paghiga sa kama nang kalahating buwan pagkatapos ng surgery niya.Bukod dito, naghirap talaga siya nang sobra sa huling operasyon. Bukod dito, hindi pa siya gumagaling nang buo. Kung dadaan ulit siya sa parehong operasyon, siguradong dodoble ang sakit niya.Sa sandaling ito, sinabi ni Charlie, “Pinapunta kita sa Aurous Hill para magbago ka. Sa tingin mo ba ay pinapapunta kita sa Aurous Hill para magsaya sa buhay doon? May sasabihin ako sayo. Pwede mo lang sakyan ang pinaka basic na Phoenix 28 bicycle at wala nang iba! Kung hindi, sisiguraduhin ko na ang sasakyan mo papunta sa Aurous Hill ay isang kariton na puno ng brick!”“Bukod dito, pagkatapos mong dumating sa Aurous Hill, bukod sa oras na ginagamit mo para ihatid si Loreen, uupahan mo lang isang single room sa shantytown, Cli
Sa sandaling narinig niya na kailangan niyang magbuhat ng semento sa isang construction site, umiling agad nang natataranta si Dylan!Kung ikukumpara, maghihirap lang siya nang kaunti kung titira siya sa isang shantytown gamit ang gastusin na isang libong dolyar kada buwan. Kung pupunta siya sa construction site para magbuhat ng semento, marahil ay maghihirap siya nang sobra sa construction site.Kaya, tumango agad siya nang hindi nag-iisip. “Mr. Wade, tinatanggap ko ang lahat ng kondisyon mo at hindi na ako tatawad sa iyo! Huwag mo lang sana ako ipadala sa construction site…”Nakuntento nang sobra si Charlie at sinabi nang malamig, “Siguraduhin mo na dadaan ka sa tamang repormasyon pagkatapos mong dumating sa Aurous Hill. Huwag kang gumawa ng gulo buong araw. Kung patuloy kang mananatili sa Eastcliff, marahil ay balang araw, gagawa ng malaking sakuna ang isang mapangutyang mayaman na tagapagmana na tulad mo. Marahil ay madamay mo pa ang pamilya Thomas at pamilya Koch sa gulo!”Sa
Kinuha ni Charlie ang painting na binigay sa kanya ni Yule mula sa kamay ni Dylan bago niya ito ibinigay sa lola ni Loreen. Pagkatapos, sinabi niya, “Lola Thomas, maliit na regalo lang ito mula sa amin ni Claire. Sana ay tanggapin mo ito. Bukod dito, gusto kong humingi ng tawad sa lahat ng nangyari dito kanina lang kahit na kaarawan mo ngayong araw. Sana ay mapatawad mo ako.”Nalugod si Lady Thomas at sinabi nang nagmamadali, “Mr. Wade, masyado kang magalang. Sa totoo lang, nangyari lang ang insidente kanina dahil may maling ginawa ang apo ko. Sa huli, ang lahat ng ito ay dahil naging pabaya kami sa pagdisiplina sa aming apong lalaki at nagsanhi kami ng problema para sayo dahil doon.”Habang nagsasalita siya, tumingin siya sa painting bago sinabi, “Mr. Wade, masyadong mamahalin talaga ng painting na ito. Hindi ko matatanggap ang regalo na ito mula sa iyo!”Sinabi nang nagmamadali ni Charlie, “Lola Thomas, maliit na regalo lang ito mula sa amin ni Claire. Hindi mahalaga ang presyo ng
Sa sandaling ito, may nahihiyang ngiti si Vera sa kanyang mukha, kagaya ng isang dalaga.Malinaw na sobrang sigla niya habang naglalakad sa tabi ni Charlie. Paminsan-minsan ay nagnanakaw ng tingin ang mga mata niya kay Charlie, pero sa tuwing nangyayari ito, sulyap lang ito, hindi siya naglalakas-loob na tumingin nang matagal. Sa tuwing tumitingin siya, kumukurba ang mga mata niya na parang mga dahon ng willow na sumasayaw sa hangin, talagang kinakatawan ang isang nakakapigil-hininga na kagandahan.Pero, ang Vera na naaalala nila ay palaging walang inaalala, mapaglaro, at minsan ay dominante, pero hindi mahiyain o mailap. Kailanman ay hindi nila siya inugnay sa mga salitang ‘mahiyain’ at ‘mailap’.Ngayon, sa wakas ay napagtanto na nila na may pambabae at mahiyaing bahagi rin si Vera.Pinanood ni Logan si Vera na naglalakad papunta sa kanila mula sa malayo at hindi niya mapigilan na bumuntong hininga habang nakangiti, “Kung magsusuot si Miss ng isang wedding dress o isang tradisyona
Hindi napigilan ni Vera ang pagkibot ng mga kilay niya dahil sa mga sinabi ni Charlie. Mukhang may naintindihan siya pero hindi na siya nagtanong. Sa halip, isinantabi niya ang bagay na ito at ngumiti kay Charlie, sinasabi, “Young Master, dahil hindi ka makapagpasya, ako na ang bahala dito.”Pagkatapos itong sabihin, ibinaling niya ang kanyang ulo saglit, at sinabi, “Kung sa sinaunang panahon ito, siguradong tatawagin kitang ‘irog’. Pero ngayon, wala nang gumagamit ng salitang iyon, at dahil magpapanggap tayo na mag-jowa sa halip na mag-asawa, paano kung tawagin kitang ‘darling’, at tawagin mo rin akong ‘darling’?”Pagkatapos itong sabihin, huminga nang mabilis si Vera. Namumula siya habang pinapanood si Charlie, natatakot siya na tatanggi siya o hindi siya masisiyahan.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni Charlie. Magpapanggap sila na mag-jowa, at magkapareho pa ang suot nila. Normal lang para na medyo malambing ang tawagan sa pagmamahalan. At saka, kung mag-jowa sila, parang hindi
Inisip ni Charlie, ‘Anong tulong ang kailangan ko para magbihis? Hindi naman ako isang tao na may kapansanan.’Pero, ngumiti pa rin siya at sinabi, “Okay, aakyat muna ako.”Sa kwarto ni Vera sa itaas.Nakakalat sa kwarto ang parehong bango ni Vera, medyo nahilo siya dahil dito.Naalala nang hindi sinasadya ni Charlie ang karanasan niya na tinulungan siyang dalhin ni Vera sa kama noong may malalang injury siya, at hindi niya mapigilan na makaramdam ng kakaibang pakiramdam sa puso niya. Pero, hindi siya nangahas na mag-isip nang sobra at mabilis na nilabas ang mga damit na inihanda ni Vera para sa kanya.Habang nilalabas niya ang mga damit, napagtanto niya na naghanda si Vera ng magkaparehong damit ng mag-asawa para sa kanila. Ang mga damit na nasa kamay ni Charlie ay isang malaking Gucci T-shirt, klasikong LV-printed shorts, at parehong Hermes na tsinelas. Mukhang gusto ni Vera na magpanggap silang mag-asawa kapag pumunta sila sa Yorkshire Hill.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni
Tinikom ni Charlie ang mga labi niya, may gusto siyang sabihin, pero nagpigil pa rin siya.Kahit na halos apat na raang taon na ang pinagsama-samang edad ng apat na nakakatandang tao na ito, palagi nilang itinuturing na gabay na prinsipyo ang mga salita ni Vera. Hindi pagmamalabis na sabihin na si Vera ang gabay nila sa buhay. Naniniwala sila at ginagawa nila ang kahit anong sabihin ni Vera at pinapagawa ni Vera sa kanila.Kaya, kung taliwas ang sinabi niya sa mga sinabi ni Vera, siguradong pipiliin nila na makinig kay Vera.Walang nagawa si Charlie at hinayaan na lang ang matandang babae na lumuhod at pasalamatan siya. Pagkatapos niyang tumayo, nagsalita si Charlie at sinabi, “Siya nga pala, bumaba na ba si Miss Lavor?”Sinabi ni Logan, “Mr. Wade, inutusan kami ni Miss na pangunahan ka muna sa courtyard niya pagdating mo.”Akala ni Charlie na nagmamadali sila at bababa si Vera at pagkatapos ay magkasama silang pupunta sa airport. Hindi niya inaasahan na gusto ni Vera na paakyatin
“Anong sinabi mo?!” Sumabog sa galit si Fleur sa sandaling iyon.Dahil apat na raang taon na siyang nabubuhay, hindi niya pinansin ang halos lahat sa nakaraang tatlong daang taon. Sa tatlong daang taon na ito, siya ang unang tao na nagsabi sa kanya na pupugutan niya siya ng ulo.Nang marinig ni Zekeiah, na nasa kabilang linya, ang galit na sigaw ni Fleur, agad siyang natakot nang sobra, at mabilis siyang yumuko sa kabilang dulo habang humingi ng tawad, sinasabi, “British Lord, patawarin mo ako. Inuulat ko lang ang mga sinabi niya at wala akong balak na maging bastos…”Kahit na alam ni Fleur na inuulit lang ni Zekeiah ang mga sinabi sa kanya, nakaramdam pa rin siya ng galit sa puso niya.Natatakot si Zekeiah na hindi mawawala ang galit ni Fleur, kaya idinagdag niya nang mabilis, “British Lord, handa akong ibahagi ang pag-aalala mo at pumunta sa Aurous Hill sa personal para sayo. Sa sandaling iyon, susubukan ko ang lahat ng makakaya ko para alamin kung sino ang misteryosong tao na iy
Kahit na sobrang bilis na ng paglalakbay sa bilis ng halos isang libong kilometro kada oras, nababalisa pa rin si Fleur dito.Simula noong lumabas ang portrait ng master niya sa Aurous Hill, nabasag ang mentalidad niya. Nawalan siya ng kalma na dapat mayroon sa isang 400 years old na babae.Tumingin siya sa flight navigation chart sa harap niya nang mag-isa, tinitigan ang altitude at speed data, at hindi mapigilan na sabihin nang galit, “Kapag mas mabilis umunlad ang modernong teknolohiya, mas nagiging sakim ang mga hayop na ito. Dati, kayang lumipad ng Concorde ng mahigit dalawang libong kilometro sa isang oras. Ngayon, hindi man lang kayang umabot ng isang libo ang mga eroplano, at ang mga hindi ito kayang gawin ay walang sapat na layo! Nakakainis ito!”Nang makita ng isang crew member ang inis niya, mabilis siyang lumapit at sinabi nang magalang, “British Lord, kumalma ka po. Masyadong malayo ang distansya. Kahit na may Concorde tayo, mahihirapan ito. Ang pinakamalayong abot nito
Medyo nalito si Ruby. Tumingin siya nang namamangha kay Charlie, at tinanong, “Young Master Wade, bakit gusto niyang kunin ni Miss Lavor ang panganib na lumapit kay Fleur? Hindi ba’t masyado itong mapanganib?”Kalmadong sumagot si Charlie, “Mukhang medyo mapanganib ito, pero ang totoo lang ay hindi namin balak ni Miss Lavor na lumapit nang totoo kay Fleur. Ang ideya ni Miss Lavor ay gumawa ng agwat sa oras. Ayon sa pagsusuri niya, kung saan pupunta si Fleur, marahil ay umatras na ang mga miyembro ng Qing Eliminating Society, lalo na ngayong pumasok sa tahimik na yugto ang buong Qing Eliminating Society. Kaya, basta’t maayos na magagamit ang agwat ng oras na ito, mas ligtas talaga para sa amin kung saan man siya pumunta.”Sa puntong ito, hindi mapigilan ni Charlie na bumuntong hininga at sabihin, “Siya ang pinakamalaking kalaban na nakaharap ko sa buhay ko, kaya kailangan kong malaman kung ano ang hitsura ng taong ito. At saka, ang layunin niya siguro sa pagpunta sa Oskia ngayon ay pa
Pagkatapos itong sabihin, humikab si Zekeiah at sinabi, “Ah, hindi ako makatulog ng dalawa o tatlong araw. Pagkatapos marinig na ayos ka lang, bigla akong inantok at hindi ko na mabuksan ang mga mata ko. Honey, matutulog muna ako sandali. Hindi ko na talaga ito kaya.”Tinikom ni Lulu ang mga labi niya. May pagod na ekspresyon niya, pero sobrang mapag-alaga ang boses niya habang sinabi, “Okay, Honey, magpahinga ka na ngayon. Tandaan mo na buksan mo ang ‘Do Not Disturb’ mode sa cellphone mo.”“Okay!” Sumang-ayon si Zekeiah, at sinabi kay Lulu, “Honey, ibababa ko na ngayon ang tawag.”“Okay, sige.”Nang natapos ang tawag, sinabi ni Keith nang may seryosong ekspresyon, “Hindi na ito kailangan pag-isipan. Siguradong may problema kay Zekeiah.”Sinabi nang hindi nag-iisip ni Lulu, “Pa, hindi ba’t ayos lang na mag-alala si Zekeiah sa atin at gusto niyang malaman kung anong nangyayari? Hindi problema siguro na magtanong pa, tama?”Sinabi nang malamig ni Keith, “Hindi problema na magtanong
Sa kabilang dulo ng tawag, ang asawa ni Lulu, si Zekeiah, ay halos agarang sinagot ang tawag. Mukhang balisa ang boses niya habang tinanong, “Lulu, ikaw ba ito?”Humuni si Lulu bilang sagot, “Oo, ako ito.”Sa sandaling narinig niya ang boses ni Lulu, tuwang-tuwa siya at sinabi, “Lulu, ang laking ginhawa na ayos ka lang! Sinusubukan kitang tawagan sa nakaraang dalawang araw, pero hindi ako makakonekta. Nag-aalala ako nang sobra!”Sobrang kumplikado ng mga pakiramdam ni Lulu sa sandaling ito. Hindi niya man lang alam kung ang asawa niya ay isang undercover agent na nilagay ng Qing Eliminating Society sa sarili nilang bahay.Natural na hindi siya umaasa na totoo ito, pero dahil kaugnay ang buhay at kamatayan ng buong pamilya Acker, hindi siya nangahas na hindi ito seryosohin. Kaya, nagpatuloy siya ayon sa mga utos ni Charlie at sinabi, “Honey, halos hindi mo na narinig ang boses ko…”Sinabi ni Zekeiah, “May nangyari ba?!”Sumagot si Lulu, “Ilang araw lang ang nakalipas, isang napaka