Pero, panandalian lang ang galit na ito sa puso niya.Ito ay dahil alam niya na ginawa lang nina Stephen at Mrs. Lewis ito para sa sarili niyang kapakanan.Kung hindi nila siya prinotektahan nang ganito, marahil mahigit sampung taon na siyang patay ngayon.Para protektahan siya, hindi nag-alangan si Stephen na palitan ang buong Aurous Hill Welfare Institute ng mga tuhan niya sa pamilya Wade. Sapat na ito para ipakita ang dedikasyon at katapatan ni Stephen sa kanya.Nang maisip niya ito, nagmamadaling kinilos ni Charlie ang kanyang kamay para suportahan si Mrs. Lewis at tulungan siyang tumayo habang sinabi nang nagpapasalamat, “Mrs. Lewis, hindi mo kailangang humingi ng tawad sa akin. Tagapagligtas ko kayong dalawa ni Mr. Thompson. Dapat ako ang nagpapasalamat sa iyo sa pagprotekta mo sa akin at sinigurado mo ang kaligtasan ko.”Kumaway nang nagmamadali si Mrs. Lewis bago sinabi, “Young Master, masyado kang magalang. Ito dapat ang ginagawa namin.”Nagbuntong hininga si Charlie at
Sa sandaling natapos si Stephen, biglang tumunog ang cellphone niya sa mesa.Tumatawag si Charlie.Nagmamadali niyang pinunsan ang mga luha sa kanyang mukha. Pagkatapos, nagpanggap siya habang sinagot niya ang tawag at sinabi nang magalang, “Young Master!”Nalabas na ni Charlie ang kanyang motorsiklo sa bahay ampunan sa sandaling ito. Nakatayo siya sa gilid ng kalsada sa harap ng pasukan ng bahay ampunan habang hawak-hawak niya ang cellphone at sinabi, “Mr. Thompson, salamat sa lahat ng ginawa mo para sa akin sa mga nagdaang taon.”Sinabi nang nagmamadali ni Stephen, “Young Master, anong sinasabi mo? Bakit hindi ko maintindihan sinasabi mo?”Sumagot si Charlie, “Kalalabas ko lang sa Aurous Hill Welfare Institute.”Ngumiti si Stephen at sinabi, “Ah, kababalik lang pala ng young master mula sa bahay ampunan. Siugradong marami kang pagmamahal at emosyon sa lugar na iyon dahil doon ka lumaki.”Sobrang kalmado ni Charlie habang sinabi, “Okay, pwede mo nang itigil ang pagpapanggap mo.
“Pero, natatakot ako na may mananakit sayo sa pamilya Wade. Dahil, matanda na si Lord Wade. Kung ibabalik ka niya sa pamilya Wade at ihaharap ka sa ibang miyembro ng pamilya Wade, marahil ay hindi ka niya maprotektahan nang mabuti. Kaya, nagpasya ako na itago ka sa Aurous Hill bago ko tuluyang tinago ang pagkakakilanlan at impormasyon mo sa lahat. Hindi ko rin hinayaan si Yule ng pamilya Golding na malaman kung nasaan ka noong hinanap ka niya dati.”Tinanong ulit ni Charlie, “Bakit ka pumunta at hinanap ako para bumalik ako sa pamilya Wade kailan lang?”Tapat na sumagot si Stephen, “Young Master, sa totoo lang, nagiging mas lumalala na ang kalusugan ni Lord Wade sa nakaraang dalawang taon. Pero, hindi siya nasisiyahan nang sobra sa kasalukuyang sitwasyon at sa status quo ng mga kasalukuyang tagapagmana ng pamilya Wade. Kaya, ayaw niyang ibigay ang pamilya Wade sa kanila. Nang sinabi ko kay Lord Wade na buhay ka pa, nasabik siya nang sobra. Kaya, gusto niyang sanayin ka na maging isan
Nang maisip niya ang nakaraan, hindi maiwasang umiyak nang sobra ni Stephen sa punto na nabubulunan na siya, at wala ng tunog na lumalabas sa kanya.Naramdaman ni Charlie ang pagpintig ng puso niya nang marinig niyang humihikbi si Stephen.Kahit na napakaraming taon na ang lumipas, nararamdaman pa rin ni Charlie ang matinding sakit at sama ng loob sa puso niya nang maisip niya na hindi namatay ang mga magulang niya sa isang aksidente, ngunit pinatay sila!Bilang isang anak, talagang hindi niya mapapatawad ang kalaban ng mga magulang niya.Siguradong gagawin niya ang lahat ng makakaya niya para ipaghiganti ang kanyang mga magulang kahit na hindi ito sabihin ni Stephen!Kung hindi, hindi siya karapat-dapat bilang anak nila!Kaya, sumagot nang walang emosyon si Charlie, “Mr. Thompson, hindi mo na kailangang mag-alala tungkol dito. Nangangako ako sa Diyos na ako, si Charlie Wade, ay siguradong ipaghihiganti ang pagkamatay ng mga magulang ko gamit ang sarili kong mga kamay! Hahanapin
Pagkatapos makita na tapos na ang tawag ni Stephen, tinanong nang magalang ng dean, “Mr. Thompson, ano na ang gagawin natin ngayon?”Nagbuntong hininga si Stephen bago sinabi, “Dahil alam na ng young master ang tungkol dito, hindi mo na kailangang manatili sa bahay ampunan. Sa hinaharap, pababalikin kita at kukunin mo ang isang posisyon sa pamilya Wade. Salamat sa pagsisikap mo sa mga nagdaang taon!”Yumuko agad ang dean at sinabi, “Mr. Thompson, sobrang bait at mapagbigay ng second master sa akin noong buhay pa siya. Patuloy kong pagsisilbihan ang young master, si Charlie, hanggang sa mamatay ako!”Tumango si Stephen bago sinabi, “Mga elite kayo na sinanay at pinalaki mismo ng second master. Siguradong hindi lang ito sobrang nakakapagod, ngunit naghirap din kayo nang sobra at mahigit sampung taon na kayong pinagsiksikan sa maliit na bahay ampunan na ito. Dapat gamitin mo na rin ang pagkakataon an ito para magpahinga nang mabuti.”“Balang araw, kapag minana ng young master ang pami
Sinakyan ni Charlie ang kanyang motorsiklo papunta sa studio ng asawa niya. Sa sandaling pumasok siya sa studio ni Claire, tinanong ni Claire sa sorpresa, “Mahal, bakit sobrang pula ng mga mata mo?”“Pula ba?”Tinanong ni Charlie habang itinaas niya ang kanyang mga kamay at kinuskos ang kanyang mga mata bago siya ngumiti at sinabi, “Napuwing siguro ako sa daan papunta dito.”Sumagot sa pagkabalisa si Claire, “Huwag kang mag-motor palagi. Bumili ka ng dalawang kotse para sa pamilya natin, pero kailangan mong sumakay sa motorsiklo araw-araw. Nakokonsensya ako.”“Ayos lang.” Ngumiti si Charlie bago siya sumagot nang kaswal, “Gusto kong sumakay sa motorsiklo. Madali ito, mabilis, simple, at mas mabait ito sa kapaligiran.Ngumiti si Claire habang sinabi nang walang magawa, “Palagi mong pinagmumukha na walang mahalaga at walang nakakaabala sayo.”Pagkatapos, pinatay ni Claire ang kanyang computer bago siya tumayo at sinabi, “Katatapos ko lang ng isang malaking proyekto sa Emgrand Group
Habang medyo hindi pa rin siya mapalagay, galit na nakatingin si Quinn sa kanya bago sinabi, “Isaac Cameron! Alam mo ba na nasa Aurous Hill si Kuya Charlie?”“Ahh? Ano… ganito…” Hindi alam ni Isaac kung paano sasagutin ang biglaang tanong ni Quinn, at nag utal-utal siya dahil wala siyang maisip na rason.Nagngalit si Quinn sa galit habang sinabi, “Hindi ka talaga maasahan! Maraming beses na kitang tinanong kung nasaan si Kuya Charlie, pero hindi mo sinabi sa akin ang totoo kahit isang beses!”Sumagot nang medyo nahihiya si Isaac, “Miss Golding, malit talaga ang pagkakaintindi mo. Kailan ko lang din nalaman na nasa Aurous Hill ang young master. Sobrang tagal ko na sa Aurous Hill sa ngalan ng pamilya Wade, at kailanman ay hindi ko pa narinig ang tungkol dito.”Tinanong ni Dorothy sa sorpresa, “Ano?! Quinn, sinasabi mo ba na ang Charlie Wade na ito ang Kuya Charlie na matagal mo nang hinahanap?”Tumango si Quinn habang sinabi nang seryoso, “Tama, siya nga! Pinahirapan ako ng masamang
Hindi makapaniwala si Claire, at hinding-hindi niya pinangarap na ang napakagandang babae sa harap niya ay ang paboritong babaeng artista niya, si Quinn Golding!Masasabi na si Quinn ang pinakamaganda at pinakasikat na babaeng artista sa Oskia, at siya rin ang isa sa mga pinaka maimpluwensyang babaeng artista. Kahit maraming mga artista ay tagahanga niya, at madalas nilang ipinapakita ang pagmamahal nila para sa kanya sa kanilang mga social media account.Ito ay dahil hindi lang maganda si Quinn, ngunit pambihira rin ang talento niya. Ang pinakamahalaga, sobrang galing niyang umarte, at sobrang kumpiyansa siya sa harap ng camera. Sa totoo lang, malaki ang kinalaman ng marangyang aura niya na nakuha niya simula pa noong bata siya.Mas sikat siya sa mga tagahanga niya dahil sa kanyang malamig at mayabang na pagkatao. Wala siyang masamang ugali at pagkatao na mayroon sa ibang sikat na artista, at hinding-hindi niya sinusundan ang mga masasamang halimbawa ng ibang artista sa entertainme
Hindi maiwasan ni Vera na ngumiti nang kaunti nang makita niya ang seryosong ekspresyon ni Charlie, at sinabi niya, “Young Master, kahit na kayang patayin ng mga close-defense missile si Mr. Jothurn, marahil ay hindi nila mapatay si Fleur. Bukod dito, si Fleur lang ang nakakaalam kung saan nag-cultivate si Master Marcius Stark. Young Master, mangyaring magtiis ka pa nang kaunti at huwag mong tapusin ang buhay ni Fleur dito.”Tumawa nang masaya si Charlie, “Sinasabi ko lang ang mga pakiramdam ko. Kahit na may makakapagdala ng mga close-defense missile dito, hindi ko magagamit ang mga ito dito.”Tumango nang bahagya si Vera at sinabi, “Young Master, walang mga camera dito. Mangyaring hintayin mo ako saglit. Magbibigay galang ako sa mga ninuno ng mga Lavor.”Tumango sa maginoong paraan si Charlie at sinabi, “Hihintayin kita dito.”Ngumiti si Vera na parang humihingi siya ng tawad, pagkatapos ay naglakad sa malapit na gubat ng mga pine.Makalipas ang limang minuto, naglakad si Vera pa
Ngumiti si Charlie at sinabi, “Huwag kang mag-alala, hindi ako padalus-dalos na tao. Alam ko ang mga limitasyon ko.”Huminga nang maluwag si Vera, “Mabuti naman…”Pagkatapos nilang umakyat sa unang undok, inakyat nila ang bundok na parang likod ng isang pagong. Dahil ito ang ruta sa pangalawang bundok, marami pa rin ang mga tao dito tulad sa unang bundok.Ipinakilala ni Vera kay Charlie, “Parang likod ng isang pagong ang bundok na ito. Tinatawag itong Mount Turtle Back. Isa itong bihirang kayamanan na lupa dito. Noong isang lokal na pinuno ang lolo ko, nagsikap siya na piliin ang bundok na ito bilang ancestral tomb ng pamilya namin.”Tinanong nang mausisa ni Charlie, “Ang buong bundok ba na ito ang ancestral tomb ng pamilya ng lolo mo?”Tumango si Vera at sinabi, “Tama. Maganda ang Feng Shui dito, parang isang dragon na nakapalibot sa bundok. Itinuturing ito na sobrang swerte. Ang pagpili sa lugar na para paglagyan ng ancestral tomb ay kayang biyayaan ang mga susunod na henerasyon
Nang bumalik si Vera sa Stoneridge makalipas ang mahigit tatlong daang taon, hindi na ito kagaya ng dati. Kahit na nandoon pa rin ang Ensel Bay, nabago na nang sobra ang hitsura nito dahil sa ilang siglo na pag-unlad kumpara sa nakaraang tatlong daang taon.Habang nakatayo sa malagong mga kalye ng Stoneridge, hindi tugma sa memorya ni Vera ang kasalukuyang eksena. Buti na lang, hindi malaki ang mga pagbabago sa bundok. Sa kabila ng ilang rurok na medyo minina, hindi nagbago masyado ang kabuuang tanawin.Pagkatapos itong makita ni Vera, natukoy niya na ang libingan ng kanyang ama ay matatagpuan sa hilagang-silangan ng kasalukuyang bayan ng Stoneridge, sa likod ng medyo mininang rurok at ang bundok na parang isang shell pagong.Iniwan nina Charlie at Vera ang kotse sa bayan at nagsuot ng magkaparehong sapatos na maagang inihanda ni Vera. Pagkatapos ay umakyat sila papunta sa mga bundok.Habang umaalis sila, tahimik na pinagana ni Charlie ang kanyang mental cultivation method, itinago
“Sa kalaunan, naisip ko rin na sa halip na tumakbo palagi, mas mabuti na iwan ko ang singsing kay Fleur para hindi na niya ako habulin at hayaan akong mabuhay nang payapa. Pero pagkatapos itong pag-isipan ulit, si Fleur ang pumatay sa aking ama. Kung magkokompromiso ako at magmamakaawa sa kanya, anong kaibahan namin ni Sanguine, na nagpapasok sa Qing dynasty? Magiging traydor kaming dalawa, kung gano’n.”Pagkatapos itong sabihin, sinabi ni Vera, “Pagkatapos maintindihan ang lahat ng ito, nagpasya ako na kahit gaano pa ito kahirap, dapat ay mabuhay ako. Kahit gaano pa ito kahirap, hindi ako pwedeng magkompromiso at sumuko kay Fleur. Basta’t mabubuhay ako, siguradong mabubuhay ako nang mas matagal kay Fleur. Sa sandaling iyon, ako ang mananalo sa huli.”Sinabi nang matatag ni Charlie, “Huwag kang mag-alala, siguradong mas tatagal ang buhay mo kaysa sa kanya.”Tumango nang tapat si Vera at sinabi, “Sigurado ako na mas tatagal ang buhay mo sa akin, Young Master. Pagkatapos kong mamatay,
Sa tuwing binabanggit si Sanguine, nagngangalit si Vera sa galit. Nang binanggit niya na walang nabuhay sa apat na tito at sa mga supling nila, napaiyak si Vera.Hindi inaasahan ni Charlie na sobrang lagim ng nangyari sa pamilya ng lolo ni Vera, at hindi niya maiwasan na bumuntong hininga habang sinabi, “Sa panahon na iyon, ang mga buhay ay kasing liit ng mga damo at dahon. Maraming pamilya na tumagal ng daang-daang taon o kahit libo-libong taon ang naputol sa panahon na iyon.”Kinuyom ni Vera ang mga kamao niya at nagngalit, sinasabi, “Ang lahat ng ito ay dahil sa traydor na iyon, si Sanguine!”Nang sinabi ang mga ito, nagpakita siya ng isang mabangis na ugali na bihira niyang ipinapakita, at sinabi nang mabagal, “Naging tapat ang mga Lavor sa maraming henerasyon! Ibinuhos ng mga ninuno ko ang lahat para pagsilbihan ang bansa, at sumali pa sa militar ang aking ama, nilabanan ang Qing Dynasty sa kalahati ng buhay niya, hindi nakalimutan na suportahan ang Oskia. Pero, hindi lang pina
Tumango nang marahan si Charlie, “Okay, salamat sa pagsisikap mo.”-Nang dumating ang eroplano ni Fleur sa Melbourne, nakaalis na sa Aurous Airport ang eroplano na sinakyan nina Charlie at Vera, papunta sa malayong Londel na mahigit isang libong kilometro ang layo.Habang lumilipad ang eroplano sa kanluran, nawala na ang dating sigla at kulit ni Vera. Sumandal siya panandalian sa balikat ni Charlie, at pagkatapos ay para bang nawalan ng focus ang kanyang mga mata habang nakatingin sa labas ng bintana.Nakikita ni Charlie na may mali sa kanya, at naiintindihan niya nang mabuti ang kalagayan niya ngayon. Dahil, sa mundong ito, walang sino man ang mas angkop na mangulila sa tahanan kaysa kay Vera.Isa siyang dalaga na mahigit tatlong daang taon nang hindi nakakauwi, at sa wakas ay pauwi na siya. Ang kahit sino ay makakaramdam ng magkahalong mga emosyon.Makalipas ang mahigit dalawang oras, dumating ang eroplano sa Londel Airport. Nang bumaba si Vera sa eroplano, medyo nanghina nang
Nahiya at nabalisa si Vera, “Hindi ko pa nararanasang umibig, pero marami na akong nakitang mga romance drama! Hindi ba’t normal ang mga ganitong mapaglarong asaran sa mga romance drama?”“Oo, oo…” Tumango si Charlie nang nakangiti. Sa sandaling ito, mabagal na lumabas na ang eroplano sa gate, kaya binalk ni Charlie ang usapan sa punto habang binulong, “Dadating tayo sa Londel ng mga dalawang oras. Naaalala mo pa ba ang eksaktong lokasyon ng libingan ng iyong ama?”Tinanggal ni Vera ang kanyang ngiti at sumagot, “Nasa hilagang-silangan ng Ensel Bay ang libingan ng aking ama. Nakita ko ang mga mapa at litrato ng satellite. Tinatawag ng Stoneridge ang lugar na iyon.”Tumango si Charlie, nilabas ang kanyang cellphone para suriin ang mapa, at sinabi, “Medyo mas malapit sa Londel ang Stoneridge. Halos isa’t kalahating oras na biyahe ito mula sa airport.”“Mm-hmm…” Tumango nang bahagya si Vera at sinabi, “Nasa isang bundok sa hilagang-silangang bahagi ng Stoneridge ang libingan ng aking
Isang sabay sa uso at mapormang mag-jowa na may suot na pang-mataas na klase ng fashion ang hawak-kamay na dumaan sa VIP passage para kumpletuhin ang proseso ng pagsakay nila. Pagkatapos ay hawak-kamay silang sumakay sa business car ng airport na para lang sa mga VIP.Sa mga tagalabas, ang dalawang ito ay isa sigurong mag-jowa na mga mayaman na tagapagmana. Hindi lang na may suot silang mga high-end na brand, ngunit marahil ay gumastos sila ng daang-daang libo sa private charter para sa biyahe nila.Pero, ito ang pinakamagandang balatkayo para kina Charlie at Vera.Sa kasalukuyang hitsura ni Charlie, walang magdududa na 20 years old lang siya. Kahit na may makita siyang kakilala, hindi nila siya makikilala.Habang papasakay ang dalawa sa eroplano, ginabayan sila ng crew sa isang maluwag na cabin. Hindi pinansin ni Vera ang unang dalawang first-class na upuan at hinawakan ang kamay ni Charlie habang naglakad siya sa likod at sinabi nang malambing, “Darling, gusto kong katabi ka.”M
Hindi maiwasan ni Vera na tanungin siya nang galit, “Hindi ba’t dapat tawagin mo rin akong ‘darling’?”Umubo nang dalawang beses si Charlie at tinanong siya, “Walang ibang tao dito. Gusto mo ba talaga na tawagin kitang ganito?”Nadismaya si Vera at sinabi, “Pinagkasunduan natin ito kanina…”Sinabi agad nang seryoso ni Charlie, “Sige, tutuparin ko ang pangako ko.”Pagkatapos ayusin ang sarili niya, sinabi niya, “Darling, darating tayo sa airport sa loob ng kalahating oras.”Ngumiti nang matamis si Vera at sinabi, “Okay. Salamat, darling!”Si Vera, na kuntento na, ay hindi maiwasan na mapansin ang kaliwang kamay ni Charlie sa manibela, at tinanong niya nang mausisa, “Darling, hindi mo ba sinuot ang singsing na binigay ko sayo nang lumabas ka?”Sumagot nang kaswal si Charlie, “Bakit ko ito isusuot? Kinilala ng singsing ang ama mo bilang may-ari nito, hindi ako. Kung malalagay tayo sa panganib, ite-teleport pa rin ako nito sayo. Kung makikita talaga natin si Fleur, hindi ba’t parang