Ang Bilyonaryong TagapagmanaAshley...Pumasok ako sa loob ng bahay ko at agad na tumakbo papunta sa akin ang mga anak ko, Mommy!" sigaw nila, niyakap ang mga binti ko."Hey, babies!" Napangiti ako at nakalimutan ko agad si Adrian. Sila lang ang mahalaga at kaya nila akong mapangiti kapag mahirap ang araw ko."Gumawa kami ng isa pang drawing," Sabi ni Bella, na ipinakita sa akin ang kanyang drawing. "Tingnan mo mommy, ito ay isang aso.""Ang ganda nito angel," Ngiti ko."Gumawa ako ng kotse, mommy," Sabi ni Ashton, ipinapakita sa akin ang kanyang drawing."Wow, parang magiging artista kayong dalawa balang araw." Ngumiti ako."Good evening, bestie," Narinig kong sabi ni Jason mula sa kusina.Pumasok ako sa loob at nakita ko siyang nagluluto. "Anong ginagawa mo?" Tanong ko sa kanya."Gumagawa ng hapunan para sa inyong tatlo," Kibit balikat niya."Nakikita ko yun pero bakit? Nasaan si Freddie?" Tanong ko sabay lagay ng handbag ko sa counter."Dahil alam ko matapos ngayon na hi
Ang Bilyonaryong TagapagmanaAshley... Naramdaman kong binuhat ako ni Adrian at hinayaan ko siya. Ito ang unang beses simula ng makilala ko si Jason na nag-away kami. Parang nawala ako. Siya lang ang tumayo sa tabi ko sa lahat ng pinagdaanan ko sa buhay ko. Hinalikan ni Adrian ang tuktok ng ulo ko at hinila ako palayo. Kitang kita ko ang sakit sa mga mata niya pero wala akong pakialam. Dahil sa kanya nawalan ako ng best friend.Bakit kailangan kong sabihin sa kanya ang mga masasakit na bagay na iyon? Wala akong sinabing masama kay Jason at eto ako ngayon nagsasabi ng mga bagay na nakakasakit sa kanya. Alam kong ako lang ang hinahanap niya pero hindi ko masabi sa kanya na bina-blackmail ako ni Adrian.Syempre, kaya mo. Sabi ng subconscious ko."Mommy? Ayos ka lang ba?" Narinig ko ang boses ni Isabella. Naiinis ako kapag nakikita nila akong ganito. Dapat kong ipakita sa kanila na maging malakas ngunit ngayon ay nararamdaman ko ang anumang bagay ngunit malakas."Okay lang si Mommy
Ang Bilyonaryong TagapagmanaAdrian... Naputol ang pag-iisip ko nang mag-ring ang phone ko. Napatingin ako sa screen at nakita kong si lola ang tumatawag. Galit siya sa akin nang sabihin ko sa kanya ang lahat. Siya lang ang naniwalaAshley. Hinampas pa niya ako ng kawali nang dumaan ako. Noong araw na sinabi ko sa kanya na makikipagdivorce na ako, galit na galit siya kaya pinalayas niya ako sa bahay niya, sabi ko pwede akong bumalik kapag nagkasama na ako pero alam kong hindi niya kayang magalit sa akin. sa sobrang tagal. Nalungkot sila ni Lolo na hindi ko ipinaglaban si Ashley at may namatay sa loob nila noong araw na umalis si Ashley sa buhay namin."Lola," bumuntong hininga ako. Alam kong papagalitan niya ako."Adrian, bakit hindi mo ako tinawagan? We are worried sick about you! Nahanap mo ba siya?" Siya rambles on."I'm sorry, grams. I was busy these past few months. Hindi ko sinasadyang mapabayaan ka.""Nasaan ka ngayon? Ako mismo ang magda-drive doon at bibigyan kita ng m
Ang Bilyonaryong TagapagmanaAshley... "Dom!" sigaw ko nang pumaibabaw siya kay Adrian at sinimulan siyang hampasin. Napaungol si Adrian sa sakit pero patuloy pa rin ang paghampas ni Domenic sa kanya habang si Michael naman ay nakatayo lang at nakangisi kay Adrian na binubugbog. I roll my eyes and grabbed Domenic's shirt, trying to pull him off, Adrian. "Please, Dom," pakiusap ko at nang dumilat ako, nakita ko ang mga bata na nakatingin sa eksena na may luha sa mga mata."Dom, please stop; my kids are watching," pakiusap ko ulit at tila natigilan siya. Tumayo siya at tumingin kay Adrian. Yumuko ako para tanungin si Adrian, "Are you alright?" Tanong ko sabay hawak sa mukha niya. Bahagya siyang napangiwi sa pagkakahawak ko pero tumango. Tinulungan ko siyang tumayo at dinala sa guest room."I'm sorry about that," sabi ko habang kinukuha ang first-aid kit."It's not your fault; besides, I knew this will happen sooner or later," he mumbles. Kinuha niya ang first-aid kit. "Kaya ko na"
Ang Bilyonaryong TagapagmanaAshley... "Daddy?" Narinig kong sabi ni Isabella pero tumayo ako at lumabas ng kwarto, ayokong makita ako ng mga anak ko sa ganitong estado, kahit na sa tingin ko huli na ang lahat.Umakyat na ako sa kwarto ko. Kailangan ko ng shower. Binuksan ko ang tubig at humakbang sa ilalim ng malamig na tubig, hinayaan ang tubig na tumama sa balat ko. Sinira ni Adrian ang buhay ko. Bakit hindi na lang niya ako nilayuan? Bakit ako pumayag na pakasalan siya ulit? God, ang gulo ng buhay ko.Ilang minuto pa akong umiiyak at naghilamos bago lumabas. Nagtapis ako ng tuwalya sa katawan ko at bumalik sa kwarto ko. Isusuot ko na sana ang pajama ko nang marinig kong sinabi ni Adrian, "You always liked sleeping hubad."Mabilis akong lumingon at nakita ko siyang nakasandal sa frame ng pinto, nakatingin sa hubad kong katawan at namumula ang pisngi ko."Nakalimutan mo bang kumatok?" Putol ko."Parang hindi ko pa nakikita," kumindat siya, nakangiti.I rolled my eyes pero su
Ang Bilyonaryong Tagapagmana Ashley... Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin sa huling pagkakataon at bumuntong hininga. Kahit anong gawin ko o gaano kadaming makeup ang gamit ko, hindi ko kayang takpan ang dark circles sa ilalim ng mata ko. Kagabi, ako'y nagpapaikot-ikot. Hindi ako makatulog dahil noon at natatakot akong pakasalan siya muli, ngunit tulad ng sinabi niya, wala akong ibang pagpipilian. Kailangan kong gawin ito para sa mga anak ko para hindi sila maagaw sa akin at kailangan kong gawin ito para sa mga kaibigan at pamilya ko para hindi mawala sa kanila ang lahat ng pinaghirapan nila."Handa ka na ba?" Ang pagpasok ni Adrian ay nagpawala sa isip ko."Oo!" bumuntong hininga ako.Pareho kaming lumabas ng kwarto at sinubukang ilagay ni Adrian ang kamay niya sa likod ko. Lumayo ako sa pagkakahawak niya at narinig ko siyang bumuntong-hininga. Napatalon ako sa sunod niyang galaw. Pinulupot niya ang mga braso niya sa bewang ko at hinila ako palapit sa kanya."Baby girl,
Ang Bilyonaryong TagapagmanaAshley..."Ang ganda mo," Sabi ni Lola Betty, hinalikan ako sa pisngi. "Namiss kita ng sobra," Sabi niya habang pinupunasan ang mga luha niya."Lola!" Bati ni Adrian sa kanya. Punong puno na naman ng luha ang mga mata niya at niyakap siya nito. Pero ang nakita kong kakaiba ay ang hindi niya niyakap pabalik. Ano bang problema niya? Humiwalay si Lola sa kanya na may disappointment sa mukha at nakita kong lumapit sa akin si Lolo Kenny."Hello, honey," Sabi niya at tumulo ang luha sa mga mata ko. Lagi niya akong tinatawag noon."Lolo," Humikbi ako at niyakap siya. Palagi siyang parang lolo sa akin. Lagi siyang nandyan para sa akin kapag masama ang pakiramdam ko at kapag nag aaway kami ni Adrian. Namiss ko siya. "Kumusta po kayo lolo?" Tanong ko habang humihila."Buhay pa at sumisipa, at ikaw?" Ngumiti siya at pinulupot ang braso niya sa balikat ko."Magaling ako." Ngumiti ako pabalik. "Pumasok na tayo sa loob."Pumasok na kaming lahat at dinala ni Sam a
Ang Bilyonaryong TagapagmanaAshley... "Sige guys, alis na ako," sabi ko habang kinukuha ang bag at phone ko."Have a good day and remember na bukas kailangan nating pumasok ng medyo maaga." Nakangiti sa akin si Mari."Oo naman, naalala ko may malaking utos tayo para makaalis." Ibinalik ko ang ngiti.Pumunta ako sa pinto at dumiretso sa labas. Paalam ko sa ibang empleyado at isinara ang pinto. Pagka-unlock ng sasakyan, pumasok ako sa loob at inihagis ang bag ko sa passenger seat. I dial Freddie's number and after a few rings, he pick up.“Hey, there, girlie,” bati niya sa akin at naiimagine ko ang mainit niyang ngiti."Hi, Fred. Kamusta?" tanong ko."Not bad," sagot niya."Libre ka ba at nasa bahay ka?" Tanong ko at sumagot siya ng oo, "Um, nakauwi na ba si Jason?""Oo, nakauwi na siya. Sinabi niya sa akin ang nangyari at hindi ako makapaniwalang nakabalik na si Adrian," aniya."Don't worry, hindi rin ako makapaniwala. I'm actually on my way home. Can I come over now?" tan