Pagpasok nila ng bahay ay galit na sinipa ni Axis ang upuan. Nagngangalit ang bagangat nakakuyom ang kamao nito. His heart raced with madness. Kung nahuli lang siya ng ilang minuto ay baka may nangyari na kay Abigail."Fvck!!" Napasabunot sita sa buhok. Kita na ang malalaking ugat sa kaniyang sentido at leeg. Namimingig pa ang mga ito na halata talaga ang pagkayamot niya. "Holy sh*t!"Galit siya sa kaniyang sarili kung bakit hinayaan niyang sumama ito kay Odette nang hindi siya kasama. Nagtiwala siya na may pagdiriwang sa pupuntahan ng dalawang babae kaya walang mangyayaring masama. Ngunit nagkamali siya dahil ito pa rin at nakursunadahan sila ng mga lasing na pumunta roon. Abigail is a beauty, at hindi maiiwasan na may mahuhumaling dito.Ang dahilan kung bakit hindi siya sumama ay dahil ayaw niyang isipin ng dalaga na binabantayan niya ito. Baka masakal ito kung lahat na lamang ay pinagbabawal niya. Gusto niyang mag-enjoy ito at magsaya roon na hindi iniisip kung magseselos ba siya o
Bumuntong hininga si Axis nang makita niyang nakasubsob sa kaniyang palad si Abigail. Hinayaan niya itong uminom ng rice wine sa sala habang nanonood ng palabas. Siya naman ay nagpaalam na may gagawin siya sa kuwarto. Pero sa totoo lang ay may trabaho siyang tatapusin. Dalawang oras lamang na iniwan niya ito at pagkalabas niya ng kuwarto ay ito at lasing na ito. Katulad noong nakaraan ay knockdown ito.Pinatay niya ang nakabukas pa rin na tv bago nilapitan ang dalaga. Tumunghay muna siya sa nakapikit na dalaga at napailing. Namumula ang pisngi nito at bahagya pang nakaawang ang labi nito. At kung hindi siya nagkakamali ay laway ang kumikislap sa may mesa. Kumilos siya at hinawakan iyon at hindi nga siya nagkamali dahil basa ang mesa.'Messy!' anang maliit na tinig sa ulo niya.Akmang bubuhatin niya ito para dalhin sa kuwarto nang biglang nagmulat ito at namumungay ang mata na tinignan siya nito. Nakangiti pa ito ng matamis sa kaniya. Wala itong pakialam kahit na basa ang pisngi nito.
"Anong gagawin mo riyan?" nakangiwing tanong ni Abigail kay Axis na kumukuha ng snail sa hindi nataniman ng palay. Hindi alam ng dalaga kung anong pumasok sa utak nito at inaya siyang pumunta rito pagkatapos nilang kumain ng lunch. Akala niya ay maglalakad lakad lang sila na parang nagde-date. Subalit biglang inililis nito ang suot na pantalon hanggang sa may tuhod at lumusong ito sa palayan at kunin ang plastic cellophane sa bulsa nito at nagsimulang pumulot ng kuhol at ilagay doon.She was dumbfounded and for a second she didn't uttered a word. Nagawa lang niyang mahanap ang boses nang marami na itong napulot at nailagay sa cellophane.Ngumisi si Axis at itinaas ang pinulot niyang kuhol at nagkunwa'ng nilagay sa bibig iyon at akmang isusubo. Nandidiring tumili siya at tinakpan ang kaniyang mata. Narinig niya ang tuwang-tuwa na halakhak nito. Animo masaya pa sa ginawang kalokohan nito para asarin siya.Sumilip siya sa pagitan ng mga daliri niya at nakangising nakatutok ang mata nito
Sinipa ni Axis pabukas ang pinto ng kaniyang kuwarto dahil buhat niya si Abigail. Hinahalikan din niya ang mukha at leeg nito. Habang ang dalaga ay nakakapit sa balikat niya para 'di ito mahulog. Ang dalawang binti nito ay nakapaikot sa kaniyang baywang. Ngunit hindi naman ito nagpatalo sa kaniya dahil hinahalikan din nito ang leeg niya at kinakagat ang kaniyang baba. Dumako pa ang dila nito sa kaniyang taynga at dinilaan iyon pagkatapos ay kinagat at sinipsip ang earlobe niya."Hmn! Axis, I can feel your cock poking against my butt even though you're still wearing your pants!" Abigail muttered as she bit her ears.He let out a seductive chuckle as he pressed her buttocks against his rod. "Is it hot?""Yeah!" she moaned.Nakangising naglakad siya palapit sa kama at ibinagsak ang dalaga roon. Tumunghay siya sa mukha nito na bakas ang init na nararamdaman nito. Agarang bumangon ito at lumuhod sa harap niya. Ang mukha ay nakapantay sa pagkalalaki niya. Kumilos ito at inalis ang butones n
"Magugustuhan kaya ito ni Trisha?" tanong ni Abigail kay Axis. Hawak niya ang isang malaking stuff toy na panda. Puwede itong yakapin ng bata kapag matutulog ito. Sa bahay nila sa Los Angeles ay puno iyon ng mga stuff toys, mula maliliit hanggang sa malaki. Simula pa kasi noong teenager siya ay naadik siyang mangolekta ng mga ganito. Kaya naman may isang kuwarto sa kanilang bahay na lahat ay mga collections niya. Sa laruan, stuff toys at ang mga pictures na kinunan niya noon."Hindi mapili si Trisha. Kung ano ang ibibigay mo ay matutuwa na siya at tatanggapin niya agad," tugon ni Axis. Tinignan pa niya ang hawak nito at napatango-tango. Malambot iyon sa kamay kapag hinahawakan."Sige ito na lang ang bibilhin ko," ani Abigail at tinanong sa tindera kung anong price ng stuff toy. Pagkatapos ay binayaran ito. "Ikaw, wala kang bibilhin? Baka magtampo niyan si Trisha kung wala kang ibibigay sa kaniya.""Oh! I already bought one," tugon niya."Ah? Kailan pa?""Noong pumunta ako sa'yo Baguio
Tuluyang napahagulgol na si Abigail nang mawala sa paningin niya ang binata. Kahapon lamang ay pakiramdam niya nasa buwan na siya sa kaligayahan. Feeling pa niya ay parang nasa ulap siya. Ngunit sa isang kisap mata lamang ay nabasag ang buwan na binuo niya para sa kanilang dalawa ni Axis. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Kung nahulaan lang niya na babanggitin ito ng ina niya dahil sa pagtawag nito ay hindi nila sinagot iyon. Hindi naman kasi nito alam na numero iyon ng magulang niya. ‘Di sana ay bago pa nito mapindot ang answer ay napigilan na niya ito. Naiwasan sana ang ganitong hindi nila pagkakaintindihan.Napahawak siya sa dibdib dahil pakiramdam niya ay hindi siya makahinga. She felt stuffy inside. Parang may kutsilyong bumabaon doon. At paulit-ulit na tumatarak iyon. Nasasaktan siya hindi lang para kay Axis kundi pati na rin sa relasyon nila na kasisimula pa lang na mag-bloom. Ang malas naman kasi ng entrada ng ina niya. Kung kailan ang saya na nilang dalawa saka naman ni
Humigpit ang pagkakahawak ni Axis sa cellphone. Katatapos lang niyang makausap ang ina nang masigurong umalis na si Abigail at pumunta sa bahay nina Mia. Pakiramdam niya ay sasabog na siya sa galit sa inamin ng ina. Nakakatawang isipin na akala niya ay magkaiba ang dalawang babae, sina Faith at Abigail, pero pareho lang pala. Pareho silang mapanlinlang na dalawa.Faith approached him and said she loves him. Na siya lamang ang lalaking msmahalin at magiging kabiyak nito. Ngunit iyon ay dahil lang pala sa pera niya. Para makaipon ng perang pampapakasal nila ng asawa nito ngayon. At ngayon, si Abigail naman ang gumawa nito sa kaniya. At ano nga ba ang kasasabi lang kaniyang ina?Umigtang ang bagang niya at mariing kumuyom ang kaniyang kamao. Parang naririnig pa kasi niya ang tinig ng kaniyang ina. He's furious!!'Yes, hijo, naikuwento nga sa'kin ng mama niya ang tungkol sa bankruptcy ng business nila. Nagulat nga kami dahil hindi namin inaasahan na may malaking problemang kinakaharap ang
"Are you sure about the details?" seryosong tanong niya.His eyes lingered at the only reason why Abigail's family business went into bankruptcy. Hindi naging profitable ang business nila sa mga nakaraang taon kaya hindi nila mabayaran ang long term at short term bills nila. Kaya naman nabaon na sila sa malaking utang. Nagde-demand na rin ang mga bangko na bayaran nila iyon at may taning na iyon. Kukunin ng pinagkakautangan nila ang kanilang business 'pag 'di na sila nakabayad. Sa dami ng mga business na katulad ng sa kanila ay pinili ng iba ang mas maganda ang kalidad o kaya ay mas mababa ang presyo. Ang dating kliyente nila ay nagsiatrasan na lamang bigla sa hindi malamang kadahilanan. Ang iba naman na investors nila ay umatras na rin at naghanap ng ibang kompanya na pag-invest-an. Dahil ganun naman talaga ang kalakaran sa business industry, kapag hindi ka na nagkakaroon ng income sa isang business ay lilipat ka sa kabila na mas kikita ka.Inutusan niya si Amara na mag-imbistiga uko
Kasalukuyang nakaupo siya sa duyan sa lilim ng bayabas at katatapos lamang na kumain ng tanghalian. Naiwan naman sa loob ng bahay si Axis na ngayon ay kaniya nang asawa. Noong last Saturday ang kasal nila ng kabiyak at iyon ang pinakamasayang araw sa buhay niya. Ang mga vows na palitan nila at I do's na sinagot nila sa pari'ng nagkasal sa kanila ay fresh pa sa utak niya. At alam niyang kahit lumipas ang maraming taon ay hindi niya ito makakalimutan.Ang kasal nila ay dinaluhan ng mga matataas na personalidad ng bansa. At may mga media pa ang dumating. At lahat ay namangha nang makita kang naging bulaklak na ginamit nilang dekorasyon. Iyon ay ang mga tanim ni Axis at Roger na cabbages at iba pang gulay sa bukid nila. Hindi niya alam kung ano ang pumasok sa kokote ng kaniyang asawa at iyon ang sinabi sa wedding planner. Kaya naman binansagan na bilyonaryong magsasaka si Axis ng kaniyang mga kakilala na tinawanan lamang nito.Sa ibang bansa sana sila mag-honeymoon pero siya ang pumiling
"Hindi kaya sila magtataka na bigla tayong nawala roon?" atubling tanong ni Abigail kay Axis nang makapasok sila sa room ng una.Ikinulong niya ang kasintahan sa mga bisig niya at agad ipinasok ang palad sa loob ng suot nitong blouse. "They won't mind!" anas niya habang hinahalikan ito sa leeg."Pero napansin ko na sumulyap si Gale at Amara kanina nang paalis tayo," ani Abigail pero hindi naman siya sinaway.Bagkos ay inilapat nito ang dalawang palad sa kaniyang dibdib at bahagya siya itinulak. Napangiti siya at umatras naman hanggang sa mapansandal siya sa dingding na hindi naglalayo ang katawan nilang dalawa. Tumingala ito sa kaniya habang ang baba ay nakapatong sa kaniyang dibdib. Ang mga mata nito ay puno ng pang-aakit at pagnanasa.Pinisil niya ang baywang nito at bumaba ang kaniyang ulo. Hinalikan muna niya ito sa noo, sa pagitan ng kilay nito, pababa sa mata nito at sa tungki ng ilong nito. Saglit na tumigil siya at gamit ang hinlalaki niya ay pinunasan niya ang ibabang labi ni
Napangiti si Axis nang makita ang luhaang mukha ni Abigail. Gusto niyang lapitan ito at yakapin. Sabihin na okay lang at hindi naman talaga siya galit at nasaktan kanina. Ginawa lamang niya iyon para makalabas siya ng room nito at pumunta rito sa second floor kung nasaan ang restaurant. Siya ang owner nito kaya pinaayos na agad niya ito kaninang hapon. And Amara hired many people to arrange everything.After kasing hindi bumalik ang dalaga ay nag-usap sila ng ama nito. At hindi siya ang may plano nito ang sarili rin nitong ama. He told him how sad he was after she went back home. Her eyes are filled with yearning even though she's smiling. At hindi nila kayang makita iyon kaya nagplano ito at sinabing mag-lunch sila na agarang sinang-ayunan niya. Iyon pala ay gusto lang nitong gumawa ng rason para maihatid nito ang dalaga sa kaniya. Kaya noong nasa Los Angeles pa ang mga ito ay nagplano na ang magulang nito. Kahit hindi sila sigurado kung papayag siya ay itinuloy pa rin nila. They even
Kunot ang noong binuksan ni Abigail ang pinto at lalo siyang nagtaka nang makitang walang tao roon. Akmang isasara sana niya ito pero may nahagip ang mata niya na note at nakadikit sa pinto. Inabot niya ito at binasa ang nakasulat doon. Para lamang lumaki ang mata niya. Hindi siya makapaniwala sa kaniyang nabasa.Nagmamadaling pumasok siya sa loob at deretsong inayos ang mga gamit niya. Ang nagtatakang si Axis ay mabilis na pinigilan siya. Pero pumalag siya at isinuksok sa bag ang damit niya. Gusto niyang bilisan ang pagkilos dahil baka makaalis na ang kaniyang ama at hindi niya ito maabutan.Ang nakasulat kasi sa note ay nagpaalam ang daddy niya na babalik na ito nang hindi siya kasama. Hindi niya maintindihan kung bakit ganito ang ginawa ng ama niya."What's wrong?" tanong ni Axis at hinawakan ang kamay niya. Tinabig niya ang kamay nito at hinarap niya ito."You knew, don't you?" akusa niya sa binata. "Alam mo na ngayong gabi ang balik ni daddy sa Los Angeles. At kaya ka biglang sum
Sakay na sina Axis at Amara sa kotse pabalik sa office niya. Napapailing siya sa nakitang pangbungisngis ng pinsan niya. Mukhang siyang-siya ito sa ginawang kalokohan at pang-iinis kay Abigail. Hindi niya sinaway ito kanina sapagkat gusto niyang makita ang reaksyon ng dalaga. Kung paano nito pakikitunguhan ang kaniyang pinsan. At nang makita niya ang pilit nitong itinatagong inis at selos ay pinigilan niya ang mapangiti. Parang sasakmalin kasi nito sa tingin si Amara.Katunayan ay nagulat din siya nang makita niya ito. Dahil sinabi niya sa magulang nito huwag sabihin ang tungkol sa pagiging owner niya ng Levanter. Pero ito at sinama pa rin para sa lunch nila. Hindi naman siya galit sa ama nito. Mas nangibabaw ang tuwa dahil ito nagawa niyang makita muli ito. Madali lang naman na puntahan niya ito sa Los Angeles pero nerespeto pa rin niya ang sinabi nito. Peto ngayon na ito mismo ang sumulpot sa harapan niya ay mas gumaan pa ang loob niya.Kung hindi lang niya inisip kanina na nasa pub
Pasulya-sulyap si Abigail sa entrance ng restaurant lalo na 'pag may pumapasok doon. Baka sakaling ang susulpot doon ay ang may-ari ng Levanter. Pero kapag may dumarating ay kung hindi may kasama at uupo sa ibang mesa, ang iba naman ay may kasama na rito at hinihintay sila. Isa pa ay wala pa siyang makita na taong masasabi niyang 'ito siguro ang owner' sa isip niya.Hindi niya napansin na napapailing ang kaniyang ama sa kabilang silya habang pinapanood siya.Nang makitang hindi sa mesa nila dumeretso ang nakita niyang pumasok ay bumuntong hininga siya. Kinuha niya ang baso at uminom ng tubig. Mabilis na ibinaba niya iyon nang makitang ngumiti ang kaniyang ama at ang mata nito ay nakatutok sa may entrance. Kumuha siya ng napkin at pinunasan ang bibig niya bago sila tumayo ng kaniyang ama. Nagplaster siya ng ngiti sa labi at hinarap ang paparating para lamang mapatda.Her hand shook and she almost lost her composure. Even her knees trembled when she saw the person approaching. He's wear
"What do you mean we're going to the Philippines?" puno ng kalituhan na tanong ni Abigail sa kaniyang ama. Kagigising lang niya at nagkakape sila nang biglang sabihin ito ng ama niya. Napaso pa ang dila at labi niya dahil sa gulat. Hindi niya lubos maisip na maririnig sa bibig ng kaniyang ama ito. Dahil wala sa isip niya ang bumalik muna roon habang wala pa siyang napapatunayan kay Axis. She's still not good enough to become the next CEO of their company."Ako lang sana ang pupunta pero total gusto mo naman na maging pamilyar sa business natin ay magsisimula ka sa pagiging assistant ko. Isasama kita sa mga meetings ko at mag-take note para sa akin," esplika nito."P-Pero bakit kailangan nating pumunta roon?" may pagtutol sa tonong bigkas niya. "A-Ayaw ko pa ang bumalik sa pinas, Dad." Dahil kung pupunta siya ay baka hindi niya mapigilan ang sariling puntahan si Axis."Dahil katatagpuin ko ang may-ari ng Levanter —""Samson, honey," may warning sa boses na tawag ni Stephie sa asawa. "B
It's been a week since Abigail came back. At aminin niyang parang kagigising lang niya sa isang napakagandang panaginip sa gitna pero sa wakas ay naging sad ending. Kahit pa gaano siya kalungkot sa paglayo niya ay pinilit niyang magpakatatag. Hindi niya ipinahalata sa magulang na sa kalooblooban niya ay umiiyak at nagdurusa siya sa pag-ibig niyang agad natapos pagkalipas lang ng dalawang buwan. Those two months were the happiest and memorable days of her life with Axis. At kapag nakahiga na siya ay ang mukha at ngiti ng binata ang agad na naglalaro sa kaniyang balintataw. At sa hindi nakikita ng magulang niya ay umiiyak siya at tinatawag ang pangalan ng binata.At sa isang linggo na narito siya sa kanilang bahay sa Los Angeles ay ang tignan ang mga assets at nakaraang financing activities ng kanilang pabrika. Ito ang inatupag niya mula umaga hanggang sa hating gabi. Pero hindi pa rin ito sapat para maiwaglit niya sa isip si Axis. Dahil kahit na anong gawin niya ay ito pa rin ang laman
Sa isang mataas at particular na gusali sa Manila ay nakatayo ang isang binata at nakatanaw sa isang maliit na eroplano sa himpapawid. Napakaliit 'nun pero hindi pa rin umaalis sa harap ng floor to ceiling na glass window ang lalaki. His face was emotionless but inside his heart was in turmoil. No one will expect that this cold and stern man is fighting himself inside his head. At dahil iyon sa kagustuhan niyang sundan ang dalagang kahahatid lamang niya sa airport. Na sa oras na ito ay nakalulan na sa eroplanong ngayon ay hindi na abot ng kaniyang tanaw.But if you look closely at his emotionless face, in particular to his eyes. You will know that there's a hidden emotion inside of it. Sadness, longingness and repentance. There's also love within it. Ngunit dahil sa lamig na nagmumula sa awra nito ay walang maglalakas ng loob na titigan ang mukha nito. Natatakot silang masalubong ang mata nito dahil kahit na walang ekspresyon ang mukha nito ay animo may dalang panganib ang tingin nito