Tumingin si Circe at Romeo sa isa't isa nang marinig ang sigaw."Ate, mukhang may nangyayari sa harap," sabi ni Romeo habang pinapabilis ang kanyang lakad patungo roon.Sumigaw si Circe, "Dahan-dahan!" Sumunod siya kay Romeo.Mabilis nilang narating ang gubat at natuklasan ang isang babaeng taganayon na umiiyak habang nakasandal sa puno. May basket ng mga gamot sa kanyang tabi. Halatang pag-aari ito ng mga taganayon na lumabas para magtipon ng mga halaman.Ang babae ay nagdadalamhati. Pula ang kanyang mga mata, at may mga dugo sa kanyang katawan. Mukhang dumaan siya sa isang mapanganib na sitwasyon.Kunot-noo si Circe at tinanong, "Ginang, ano ang nangyari sa iyo? Bakit ka umiiyak?"Agad na hinampas ni Romeo ang kanyang dibdib, parang matanda. "Huwag kang matakot. Tutulungan ka namin."'Tutulungan ako?'Nagulat ang babae, at ipinaliwanag habang umiiyak. "Kinuha ng malaking ahas ang aking anak."Pagkatapos, itinuloy ni Gillian ang kanyang pag-iyak habang ipinaliwanag ang nangya
Bukod pa doon, ang buong lambak ay may malakas na amoy ng dugo.Naging alerto si Circe pagkakita niya sa sitwasyon at sinabing, "Mukhang dito nakatira ang malaking ahas. Mag-ingat tayo."'Magaling!' Hindi kinakabahan si Romeo. Sa halip, siya'y nasasabik. "Ate, hanapin natin ang malaking ahas. Pagkatapos patayin ito, mayroon tayong inihaw na karne ng ahas!"Nasasabik ang hitsura ni Romeo.Kung may ibang tao na makakarinig ng kanyang sinabi, matitigilan sila. Dalawang taong gulang pa lamang si Romeo, ngunit iba ang kanyang pananalita kumpara sa ibang mga bata.Nabalisa si Circe at sinabi. "Tumigil ka na sa kakulitan at sundin mo ang mga sasabihin ko, ha?""Oo!" Agad na tumango si Romeo, na ikinagulo pa lalo ng loob ni Circe.Pagkatapos, dahan-dahang naglakad ang dalawa patungo sa ikalaliman ng lambak.Biglang tumigil si Romeo at nakinig nang maayos. "Ate, may mga tao malapit." Tapos ay giniling niya ang kanyang ulo at tumingin sa kaliwa.May talento siya; naririnig niya ang ma
Nang makita ng ahas sina Circe at Romeo, tumayo ang katawan nito at nilabas niya ang kayang pangil na may kamandag, miski ito ay mahahalintulad sa kulya ng pulang rosas, habang ito ay gumagawa ng tunog mula sa kanyang bibig."Ahas!" Sigaw ni Tigi na halos himatayin sa takot habang sumisigaw.Nabigla rin si Circe. Una, iniisip niya na karaniwang ahas lang ito, pero mas malakas pala ito kaysa sa inaasahan niya. Naramdaman niyang may mga kakayahan ang ahas na kahit papaano ay nasa huling yugto ng antas ng Martial King.Alam ni Circe na kaya niyang harapin ang ahas, pero hindi siya sigurado kung matitityak niya ang kaligtasan ni Tigi.Pagkatapos, sinabi ni Circe, "Junior Brother, dalhin mo si Tigi at umalis ka. Ako na ang bahala dito. Bilis!" Matapos ang masusing pagsusuri, ito ang naging desisyon niya."Wala kang magagawa!" Gayunpaman, tumangi tugon si Romeo. "Lalabanan ko din ang ahas." Habang nagsasalita, seryoso niyang tinitigan ang ahas.'Pagkatapos ng ilang buwang pag-aaral
Pagkatapos niya itong talunin, nagka pira piraso ng katawan ng ahas at bumagsak ito sa lupa. Tumalsik ang dugo sa buong lambak, na para bang naging slaughterhouse ang anyo at amoy.Si Circe ay labis na nabigla. 'Mukhang wala akong dapat ipag-alala. Nakalimutan ko sandali na sobrang lakas ni Romeo kahit bata pa siya.'Si Tigi ay ganon din, nakatulala. Tinitigan niya si Romeo, na gulat. 'Ang galing niya! Napakadaling niyang pinatay ang malaking ahas.'Si Romeo ay tumawa at nagdiwang. "Lutuin na natin ang karne nito." Pagkatapos, kumuha siya ng mahabang espada, pinutol ang buntot ng ahas, at nagpatong ng apoy para iroast ang karne ng ahas.Pakiramdam ni Romeo ay parang nanggaling sila sa isang pangangaso.Agad-agad, naglabasan ang sebo at ang bango ng karne ng ahas ay kumalat sa buong lambak.Kinagat ni Romeo ang karne at nagputol ng dalawang piraso para kina Circe at Tigi. "Masarap ang lasa ng karne ng ahas. Senior Sister, kumuha ka rin."Tumango si Circe, kinuha ang karne, at k
"Ang Togo Tribe?"Nagtanong si Romeo na may kuryosidad, "Ano 'yung Togo Tribe?" Dalawang taong gulang pa lamang siya. Kaunti lang ang kanyang alam at curious siya sa lahat.Huminga si Circe at ipinaliwanag sa kanya ang tungkol sa Togo Tribe.Pagkatapos, sinabi ni Romeo, "Senior Sister, ang galing mo. Ang dami mong alam.""Naks!" Tinakpan ni Circe ang kanyang bibig habang ngumiti. "Tigil-tigilan mo na ang pagbola. Tingnan ko muna kung ano ang nakasulat dito."Lumapit si Circe sa pader at nagsimulang basahin nang malakas, "Ako, si Marcelli Schrader, ang unang hari ng Togo Tribe, ay nakakita ng mga lihim at mamamatay na. Dito ko ililibing kasama ang mga kayamanan ng Togo Tribe."Sa hinaharap, ang aking mga kababayan ay makikita ang mga kayamanang ito at magpapatuloy sa mga susunod na henerasyon ng Togo Tribe."Kung may taong hindi kabilang sa tribo ang magbubukas ng kayamanan, siya'y mamamatay ng malungkot na kamatayan."Matapos basahin ang nakasulat sa pader, nagmukhang naguguluh
"Bakit ako aalis?"Subalit ayaw umalis ni Romeo. Aniya, "Hindi mo ba naisip na ito'y tadhana na natagpuan natin ang libingan na ito? Bukod pa roon, baka matagal nang nawala ang Togo Tribe."Tumingin si Romeo sa kulay-dugong bilog na bola sa platform at sinabi, "Hindi ako palalabasin ng isang maliliit na bilog na bola."Pagkatapos, ibinuga ni Romeo ang kanyang lakas at sinampal ang kulay-dugo na bola."Romeo, huwag!"Nabigla si Circe. Sumigaw siya at tila gusto siyang pigilan ni Romeo. Subalit, huli na ang lahat.Ang pag-atake ay naglalaman ng buong lakas ni Romeo. May isang malakas na sigaw, biglang sumabog ang kulay-dugo na bola.Nakangiting mukha ni Romeo. "Mukhang misteryoso, pero hindi matibay ang bola..." Pag-ikot ni Romeo habang nagsasalita upang tingnan ang pintuan ng batong pinto, iniisip na ito'y magbubukas ng kusa.Subalit, sa kanyang kabiglaan, hindi gumalaw ang pintuan ng batong pinto. Walang senyales ng anumang pagbubukas.Ani Circe na walang magagawa, "Romeo, mas
Nang pumasok siya, tiningnan ni Bosco si Moriri, ngumiti, at sinabi, "Moriri, pasensya na kung nahihirapan ka."Hindi maititago ang pandidiri sa mukha ni Moriri. Malamig niyang sinabi, "Wala 'yang pasensya mo. Ano ang gusto mo?"Napakasama at walang-hiya kang lalaki. Naiinis siya sa tuwing nakikita ito.Ngumiti si Bosco at lumapit. "Moriri, 'wag mo naman akong itaboy. Dapat alam mo ang nararamdaman ko para sa'yo."Hindi ka nagsalita noong nasa kagubatan tayo kasama ang ibang mga disipulo, pero tayong dalawa lang ang narito ngayon. Panahon na para makapag-usap tayo nang tapatan," sabi ni Bosco na may malisyosong ngiti.Malalim na huminga si Moriri at nagtanong na walang pasensya, "Ano ang pinagsasasabi mo?"Ngumiti si Bosco at sinabi, "Pakasalan mo ako. Tapos, magtrabaho tayo para kay Sect Master. Ngayon na patay na si Kye, kahit ano pa ang sabihin niya, gusto niyang si Darryl ang magmana ng posisyon ng Sect Master. Isipin mo ito—ilang tao sa buong Heaven Deviation Path ang susupo
Hindi sumagot si Bosco, ngunit tumabi siya tahimik, habang hinihintay ang epekto ng pildoras."Walanghiya!"Sumigaw si Moriri, "Mas mabuti pang palayain mo ako. Kung hindi, gagawin kong katakot-takot ang iyong kamatayan."Sinubukan ni Moriri na gamitin ang kanyang panloob na enerhiya upang ilabas ang pildoras, ngunit ang kanyang mga acupuncture point ay sinelyo; hindi niya magamit ang kanyang lakas.Unti-unti, nagsimulang kumilos ang gamot sa katawan ni Moriri. Pumula ang kanyang mukha, at nagsimulang manginig ang kanyang katawan."Bosco, walanghiya ka! Bigyan mo ako ng kontra-lason!"Naramdaman ni Moriri na siya'y pinainit, tila dugo'y bumibilis sa katawan. Kinagat niya ang kanyang mga labi at muling sumigaw kay Bosco.Panay ang pagmamasid ni Bosco sa kanyang ekspresyon. Malupit siyang ngumiti at sinabi, "Ramdam mo ba ang init? Mukhang epektibo ang gamot."Wag kang mag-alala. Kapag tayo ay naging mag-asawa, aalagaan kita ng mabuti."Inapresyahan ni Bosco ang kanyang kaakit-ak