Agad-agad, tumawa ng malakas si Darryl at tumakbo papasok sa silid."Bobo!"Napulaan ang mukha ni Alice at sobrang nainis nang asarin siya ni Darryl. Nanginginig ang buong katawan niya."Grabe talaga itong si Darryl. Ang lakas ng loob! Nanganganib na ang buhay niya pero ang lakas pa rin mang-asar sa akin."Iniisip ito, tumaas sa ere si Alice at dumiretso sa mga disipulo.Makita lang na hinahabol siya ni Alice, hindi napigilan ni Darryl ang tawa at sumigaw, "Aking mahal na mahal na kapatid, nagmamadali ka bang pumunta rito dahil ayaw mong umalis ako? Huwag kang mag-alala. Magkikita tayo ulit!"Luwag na luwag ang pakiramdam ni Darryl at gusto niyang patuloy na asarin si Alice.Pagkatapos, mabilis na tumakbo si Darryl papunta sa lihim na landasin."Ikaw—" Nadinig ang pang-uuyam ni Darryl, napadyak si Alice sa galit at dali-daling tumakbo patungo sa pintuan. Sa huli, maraming disipulo ang humadlang, at hindi siya makapasok.Galit na galit na sumigaw si Alice, "Anong ginagawa ninyo
Uh…Nahihiya rin si Darryl. Kinamot niya ang kanyang ulo at hindi alam ang sasabihin.Sa puntong iyon, tumigil na sa pang-aasar si Shea. Binago niya ang paksa at tinanong, "Ano ang nangyayari sa labas?"Pagkasabi niya, tumingin si Moriri kay Darryl na puno ng kuryosidad, naghihintay ng kanyang sagot.Ng may bahagyang ngiti, sumagot si Darryl, "Naharangan ko na ang pinto gamit ang aking formation. Hindi makakapasok si Dewey at ang mga kasama niya sa ngayon. Dapat tayong umalis dito agad-agad."Pagkatapos, tumingin si Darryl sa nawalan ng malay na si Kye at sinabi, "Ang pinaka-importanteng bagay ngayon ay ilipat si Kye sa isang ligtas na lugar at maghintay kay Elder Amie na makakuha ng bihirang mga yaman. Para kay Dewey at iba pa, gagawa tayo ng ibang plano."Oo!Agad na tumango si Shea at Moriri. Pagkatapos ay dinala ng tatlo si Kye palabas ng lihim na daanan; hindi sila nagpahinga.Samantalang sa labas ng altar."Umalis!"Makita lang na lahat ay nagbabara sa pintuan, unti-unt
"Sige!"Tumango si Alice at sinabi, "Master, pasok na tayo.""Sige," sagot ni Dewey. Agad silang pumasok sa lihim na daan.Sa kabilang dako...Hindi sila makagalaw ng mabilis dahil sa kakitiran ng lihim na daanan.Pagkatapos maglakad ng sampung minuto, narinig ni Darryl ang mga yapak sa likuran niya. Nagulat siya at agad na lumingon para makita.Bagaman mahirap makakita sa dilim, napansin niyang si Corey ay nangunguna sa isang grupo ng tao na tumutugis sa kanya mula sa layong ilang daang metro.Susmaryosep!Medyo kinabahan si Darryl. 'Ang bibilis nila!'Hindi pwede mangyari ‘to! Paano nila nasira ang Formation ng Five Elements?"Tang*na! Paparating na sila!"Nakita rin ni Shea ang nangyayari sa likod niya. Nagbago ang hitsura ng kanyang magandang mukha, at sinabi niya, "Bilisan natin."Kinabahan din si Moriri. "Ano ang gagawin natin? Hindi tayo makakalakad ng mabilis dahil kay Master."Napabalikwas si Darryl at sinubukang kumalma. "Wag kayong mag-panic. Kayo'y magdala kay
Nang maisip 'yon ni Corey, agad siyang naging kampante. Sumugod siya sa harap ng karamihan at sumigaw kay Darryl, "Hoy, sinong mag-aakala na traydor ka rin pala?! Sisiguraduhin kong mamamatay ka na ngayon."Matapos magsalita ni Corey, mabilis niyang itinutok ang kanyang espada kay Darryl.Dahil hindi makapag-apoy si Darryl, walang dahilan para matakot sa kanya. Magiging dakilang tagumpay ito kung mahuli at matalo siya. Lubos ang kagalakan ni Corey, at mabilis na kumilos ang espada sa kanyang kamay.Ang kapal ng mukha!Nang makita ni Darryl na sasaksakin na siya ni Corey, kunot-noo siyang napasimangot at bahagyang nainis.Pagkatapos, malalim siyang huminga, kinuha ang mahabang espada na ibinigay sa kanya ni Moriri, at matapang na lumaban kay Corey sa makitid na lihim na daanan.Hindi mapipigilan ni Corey si Darryl kung talagang nais niyang umalis, pero para bigyan ng oras si Moriri at Shea, kailangan niyang manatili at pagtagalan ang kalaban.Patuloy ang pagtama ng kanilang mga e
Gusto niyang lumipad sa himpapawid para masilayan ang kanyang kapaligiran, ngunit maaaring ito ang magturo kay Corey kung saan siya naroroon. Higit pa rito, hindi siya pwedeng mag-risk dahil naubos ang karamihan ng kanyang lakas sa nakaraang laban.'Kalimutan mo na. Magpapahinga muna tayo at dahan-dahang hahanap ng daraanan.'Napagdesisyonan na ni Darryl ang gagawin niya at pumahinga sa ilalim ng isang malaking puno.Sa kabilang dako...Matatagpuan ang Emerald Cloud City 80 milya sa hilagang-kanluran ng isang tuktok na napapaligiran ng kabundukan. Ang mga kalapit na bundok ay nakakamangha, at may lambak na umaabot sa mahigit sa sampung milya sa tabi ng tuktok. Ang lambak ay puno ng berdeng damo at lahat ay tila nasa paraiso.Tuwing nag uumpisa ang tag lagas, ang mga gansa mula sa Hilaga ay dumadayo upang manirahan dito, kaya ito ay tinawag na Goose Landing.May dalawang palapag na kubo ng kahoy ang itinayo laban sa dalawang bundok at tila isa na sa tanawin sa isang plataporma sa
Pumasok ulit si Lilo sa kubo, itinago ang mga itlog ng gansa, at tumungo sa mainit na bukal sa likod.Hindi siya makapigil sa paghinga ng malalim noong siya'y lumubog sa mainit na bukal. Pikit ang kanyang mga mata habang tinatamasa ang repleksyon.Sa panahong iyon, may isang tao ang unti-unting naglalakad pasulong sa gubat sa labas ng lambak, lumingon-lingon paminsan-minsan.May makulay na mukha ito at matangkad na may magandang katawan. May tahimik na ekspresyon sa kanyang guwapong mukha, ngunit hindi niya matago ang pagkapagod sa kanyang mga mata.Siya ay si Darryl.Hindi si Darryl naglakas loob na lumipad sa langit pagkatapos maligaw sa gubat upang maiwasang matukoy ng kalaban. Gamit ang kanyang pakiramdam, siya'y napadpad sa Goose Landing, kung saan naninirahan si Granny Rafflesia.'Wow, may mga tao pala dito?' Nang makita niya ang kubo sa lambak, natulala siya.Makalipas ang ilang segundo, napansin ni Darryl ang kagandahan ng paligid. Hindi niya matulungan kundi purihin ang
Puno ng galit at poot ang mga mata ni Lilo habang nagsasalita siya.Mula sa pagkabata, siya ay malinis at inosente, pero nakita siya ng kinaiinisan niyang lalaki sa ganung kalagayan. Ito ay hindi mapapatawad. Karapat-dapat lamang na matanggalan siya ng mata, at hindi pa ito sapat na parusa para sa kanya.Nabigla si Darryl. Ang batang babae ay sobrang malupit. Gusto niyang tanggalin ang kanyang mga mata dahil lang sa hindi inaasahang pagtingin niya dito.Mapait na ngumiti si Darryl. "Miss, hindi naman ganun ka-serioso ito. Walang dahilan para maging ganito ka-walang awa. Hindi ko sinadya iyon. Bukod dito, wala naman akong ginawang masama sa'yo."Hindi alam ni Darryl na ang babae ay isang disipulo ni Lola Rafflesia."Tumahimik ka!"Nagngangalit si Lilo. "Isang beses ko lang ito sasabihin. Kung hindi mo tatanggalin ang iyong mga mata, mamamatay ka." Pagkatapos niyang magsalita, inunat niya ang kanyang magandang kamay at kumuha ng isang bato sa tabi ng mainit na bukal. Kinuha niya an
Walang pag-aalinlangan, huminga ng malalim si Darryl at itaas ang kanyang kamay para depensahan ang kanyang sarili. Isang malakas na kalabog ang narinig nang biglaang magtagpo ang mga palad ng dalawang panig, na nagpabalikwas sa kanilang dalawa nang sabay-sabay.Maliwanag, walang lamang ang alinman sa kanila.Nagpatibay si Lola Rafflesia. Kinunot niya ang kanyang noo at tiningnan si Darryl ng hindi makapaniwala. Akala niya ay pangkaraniwan lamang ang lakas ni Darryl; hindi niya inaasahang siya pala ay isang tago-tagong dalubhasa.Hindi niya alam na nagawa niyang kontrolin si Darryl sa altar ng Heaven Deviation Path sa Gem City dahil nasugatan siya noong oras na 'yon.Kahit na kulang sa lakas si Darryl, sapat pa rin ito para harapin si Lola Rafflesia.Ano?Nanginig si Lilo, na nasa mainit na bukal pa rin, at tiningnan si Darryl ng may pagkabigla.Talagang nai-block niya ang palm attack ng kanyang master?"Binata!"Nagising sa katotohanan si Lola Rafflesia. Sinuri niya si Darr