Pumasok ulit si Lilo sa kubo, itinago ang mga itlog ng gansa, at tumungo sa mainit na bukal sa likod.Hindi siya makapigil sa paghinga ng malalim noong siya'y lumubog sa mainit na bukal. Pikit ang kanyang mga mata habang tinatamasa ang repleksyon.Sa panahong iyon, may isang tao ang unti-unting naglalakad pasulong sa gubat sa labas ng lambak, lumingon-lingon paminsan-minsan.May makulay na mukha ito at matangkad na may magandang katawan. May tahimik na ekspresyon sa kanyang guwapong mukha, ngunit hindi niya matago ang pagkapagod sa kanyang mga mata.Siya ay si Darryl.Hindi si Darryl naglakas loob na lumipad sa langit pagkatapos maligaw sa gubat upang maiwasang matukoy ng kalaban. Gamit ang kanyang pakiramdam, siya'y napadpad sa Goose Landing, kung saan naninirahan si Granny Rafflesia.'Wow, may mga tao pala dito?' Nang makita niya ang kubo sa lambak, natulala siya.Makalipas ang ilang segundo, napansin ni Darryl ang kagandahan ng paligid. Hindi niya matulungan kundi purihin ang
Puno ng galit at poot ang mga mata ni Lilo habang nagsasalita siya.Mula sa pagkabata, siya ay malinis at inosente, pero nakita siya ng kinaiinisan niyang lalaki sa ganung kalagayan. Ito ay hindi mapapatawad. Karapat-dapat lamang na matanggalan siya ng mata, at hindi pa ito sapat na parusa para sa kanya.Nabigla si Darryl. Ang batang babae ay sobrang malupit. Gusto niyang tanggalin ang kanyang mga mata dahil lang sa hindi inaasahang pagtingin niya dito.Mapait na ngumiti si Darryl. "Miss, hindi naman ganun ka-serioso ito. Walang dahilan para maging ganito ka-walang awa. Hindi ko sinadya iyon. Bukod dito, wala naman akong ginawang masama sa'yo."Hindi alam ni Darryl na ang babae ay isang disipulo ni Lola Rafflesia."Tumahimik ka!"Nagngangalit si Lilo. "Isang beses ko lang ito sasabihin. Kung hindi mo tatanggalin ang iyong mga mata, mamamatay ka." Pagkatapos niyang magsalita, inunat niya ang kanyang magandang kamay at kumuha ng isang bato sa tabi ng mainit na bukal. Kinuha niya an
Walang pag-aalinlangan, huminga ng malalim si Darryl at itaas ang kanyang kamay para depensahan ang kanyang sarili. Isang malakas na kalabog ang narinig nang biglaang magtagpo ang mga palad ng dalawang panig, na nagpabalikwas sa kanilang dalawa nang sabay-sabay.Maliwanag, walang lamang ang alinman sa kanila.Nagpatibay si Lola Rafflesia. Kinunot niya ang kanyang noo at tiningnan si Darryl ng hindi makapaniwala. Akala niya ay pangkaraniwan lamang ang lakas ni Darryl; hindi niya inaasahang siya pala ay isang tago-tagong dalubhasa.Hindi niya alam na nagawa niyang kontrolin si Darryl sa altar ng Heaven Deviation Path sa Gem City dahil nasugatan siya noong oras na 'yon.Kahit na kulang sa lakas si Darryl, sapat pa rin ito para harapin si Lola Rafflesia.Ano?Nanginig si Lilo, na nasa mainit na bukal pa rin, at tiningnan si Darryl ng may pagkabigla.Talagang nai-block niya ang palm attack ng kanyang master?"Binata!"Nagising sa katotohanan si Lola Rafflesia. Sinuri niya si Darr
Sa puntong iyon, umalis na si Lilo sa hot spring at nagbihis.Tuwa na tuwa si Lilo nang malaman na nahuli si Darryl. "Master, ang galing mo!" bulalas niya habang pumapalakpak.Lumakad siya patungo kay Darryl habang galit na tumititig at hawak ng mahigpit ang isang daga sa kanyang kamay. "Master, inabuso ako ng walanghiyang lalaking ito. Papatayin ko siya."Hayop!Naramdaman ni Darryl ang galit ni Lilo, at sa parehong panahon, medyo nagalit siya. 'Talagang alagad ito ni Granny Rafflesia. Parehong walang awa. Isa lang ang tingin ko sa kanya, gusto niya nang tanggalin ang aking mga mata. Ngayon, gusto pa niya ang aking buhay.'Siya ay isang babaeng malupit at walang habas.Habang nag-iisip si Darryl, nasa harapan na siya ni Lilo. Tinanggal niya ang tali sa puno, ibinaba si Darryl, at pagkatapos ay sinaksak siya ng daga sa kamay.Mabilis ang pag-atake ni Lilo, parang kidlat. Ang daga ay nagdala ng malamig na liwanag patungo sa puso ni Darryl.Hayop!Naabala si Darryl. 'Hindi ko in
"Ang sama mo talaga."Biglang nahiya at nainis si Lilo nang mapansin niyang patuloy siyang tinitingnan ni Darryl. "Paano siya makakatingin sa'kin ng ganun habang nasa panganib siya?"Galit na galit si Lilo, pero hindi siya pumutok sa galit. Sa halip, inirap niya si Darryl, "Maganda ba ako?"Nagising si Darryl at sabi na medyo nahihiya, "Ipinanganak kang maganda. Siyempre, maganda ka."Hindi niya maiwasang bulong sa kanyang sarili.Kakaiba ito, hindi siya nagalit. Nakakuha na ba siya ng konsensiya?May ngiti ng kasiyahan sa mukha ni Lilo, ngunit ang kanyang mga mata ay puno ng walang-kasabi-sabing pagkadismaya. Malamig niyang sinabi, "Mas mainam na tignan mo na ngayon, dahil wala ka nang pagkakataon sa hinaharap."Umiwas siya at naglakad patungo sa Camellia Loft."Tangina! Hindi maganda ang mga pangyayari."Nagkaroon ng masamang kutob si Darryl.'Akala ko nagbago siya. Mukhang masyado akong nag-isip. Kasing-tindi pa rin niya ng ugali ni Lola Rafflesia. Hindi ko alam kung paano
"Gusto mong buksan ang iyong mga acupoints?"Pinagmamasdan niya si Darryl. Tumuya siya nang mapansin na sinusubukan nitong buksan ang kanyang mga acupoints. Tapos, mabilis siyang tumayo at itinaas ang kanyang kamay para takpan ang iba't ibang acupoints sa katawan ni Darryl.Nanginig ang katawan nito; hindi na siya makagalaw.Tila galit na galit si Darryl habang minumura ito sa kanyang isipan. 'Anong klaseng babae ito! Gagamitin mo ba ang mga taktika mo sa akin?'Pumalakpak si Lilo at sinabi, "Nahulog ka sa aking mga kamay, gusto mo pa bang tumakas? Kayang-kaya mo ba 'yun? Dito ka na lang at maging aso kong bantay."Bigla na lamang nagbago ang tono ni Lilo. "Hindi, mas tapat ang mga aso. Ikaw, makasarili at walang hiya, paano ka matatawag na aso? Para kang ipis."Huminga nang malalim si Darryl at sinabi, "Hindi rin mas maganda ang pag-uugali mo kesa sa akin. Maganda ka sa panlabas, pero ang puso mo parang ahas o skorpyon. Sa palagay ko, hindi ang gamot ng iyong guro ang tumaboy sa
Nangibabaw ang galit kay Darryl. Nabulag ang kanyang mga mata, at kinailangan niyang tiisin ang tortyur—walang sinuman ang makakatiis nito.Makamandag ang kanyang mukha habang minumura siya. Kinakain ng antidote ang kanyang mukha. Nagdilim ang kanyang paningin, at pula ang kanyang mga mata. Nakakatakot siyang tingnan."Bakit mo ba ako sinisigawan—"Malapit nang sumabog si Lilo sa tuloy-tuloy na pagmumura sakanya ni Darryl. Sa galit niya, pinaghahampas niya ito ng sobrang lakas.Sa loob ng ilang saglit, puno ng sugat ang katawan ni Darryl. Natapyas ang kanyang mga damit. Ang dugo ay nagkalat at bumalot sa buong katawan niya. Gayunpaman, mayabang pa rin siyang tingnan.'Sira-ulo ang lalaking ito!' Nagulat si Lilo. 'Bakit hindi siya sumusuko kahit gaano siya ka-grabe na pinahirapan?'Sa wakas, napagod na rin si Lilo sa pamamalo kay Darryl, ngunit walang nakakaalam kung gaano katagal iyon. Pawis na pawis siya. Masakit ang kanyang mga braso. May dugo sa latigo. Itinapon niya ito sa is
Nang ilagay ang bilog na tabla ng kahoy sa likod ni Darryl,humakbang siya paatras para tignan ang kanyang obra maestra.Pumalakpak siya habang tumatawa. "Mabahong pagong, para ka talagang totoo!"Sinadya niyang asarin si Darryl. "Ano sa palagay mo? Sa tingin ko, saktong sakto ang shell na napili ko para sayo. Hindi ka karapat-dapat maging aso. Karapat-dapat ka maging pagong."Pagkatapos niyon, tumalon siya sa tabla ng kahoy at sinadyang tinapakan ito.'Put*ng ina mo!' Galit na galit si Darryl. 'Kaya pala dinala niya ito rito para lang kutyain ako. Pero kailangan kong aminin, marami siyang ideya.'"Hindi na ako magtatanong ulit!" Patuloy na tinatapakan ni Lilo ang tabla habang galit na nagtatanong, "Mabahong pagong ka! Susuko ka na ba o hindi?"'Put*ng ina!' Nagliyab ang apoy sa puso ni Darryl. Gusto niyang sumagot, pero naisip niya na aamin siyang pagong kung sasagot siya.Pinili niyang wag pansinin ito.Matapos ang ilang sandali, nainip siya dahil walang reaksyon si Darryl. Pa