Tumawag si Forsythe bilang tugon bago humingi ng ilang mga detalye at nagmamadali sa labas ng palasyo. Pagkatapos niyang umalis, bumagsak si Morticia sa lupa na parang napisat na lobo, kapwa mula sa pagkabahala at pagkapagod. Siya ay umaakto sa harap ni Forsythe sa buong oras. Ngayon na wala nang ibang tao sa paligid, hindi na siya maaaring magpanggap. Sa kabila ng pagiging isang Fiend Empress, siya ay isang babae lamang sa pagtatapos ng araw. Ang mga pakiramdam ng maternal ay hindi matitinag, at walang paraan para huminahon siya kasama ang kanyang anak sa problema. 'Pakiusap na wala sanang mangyari sa'yo, anak ko.' 'Wala na akong hinihiling pa, nakikiusap ako.' Habang nakaupo siya sa sahig, ipinikit ni Morticia ang kanyang mga mata at nagsimulang manalangin. … Iniwan ni Forsythe ang palasyo at nagsimulang tumungo patungo sa bahay ng bato. Ito ay dahil inutusan ni Morticia si Forsythe na mapag-isa upang ang balita ay hindi lalabas. Naisip niya ito. Dadalhin niya si He
Pagkatapos lamang nito, sa ibang banda. Mabilis na bumalik sina Ambrose at Neil sa inabandunang isla kasama ang sanggol. Mag-uumaga na at nagising ang bata. Binuksan niya ang kanyang mga mata, kumikislap na kakaiba sa dalawang lalaki. Sa paningin, hindi mapigilan ni Neil kundi ang humalakhak. Inunat niya ang isang daliri upang malumanay na hampasin ang baba ng sanggol. "Alam mo, maganda siya." Para sabihin ang totoo, pinlano ni Neil na maging maingat dahil ito ay anak ng kaaway. Ngunit ang sanggol ay masyadong maganda, at hindi niya magawang maging malamig dito. Nasimangot din si Ambrose. Hindi alam ni Neil kung dadalhin nila si Heather para ipagpalit, kaya bakit siya mukhang masaya? Noon lamang, ang tingin ng bata ay lumingon kay Ambrose bago magsimulang humalakhak din. Pinahid niya ang kanyang mga paa sa saya, tulad sa bata na nakakita lang ng isang pamilya. Ang sanggol ay nagbahagi ng isang ama kay Ambrose, na pwede niyang gawing kapatid si Ambrose. Bagaman hindi alam
Nang papalapit na sila sa baybayin, malapit nang magmadali si Ambrose. "Tumayo ka 'ron!" Pero halos dalawang hakbang pa lang ang nagagawa nila nang malamig silang tinawag ni Forsythe, "Ibigay mo sa akin ang Young Master." Habang nagsasalita siya, sinulyapan ni Forsythe ang bata sa mga bisig ni Neil. Whew! Huminga ng malalim si Ambrose, nagsasalita sa isang matatag na tono. "Ang aking mga patakaran dito. Hayaan si Heather na umalis, at ibibigay ko sa'yo ang sanggol kapag bumaba siya sa bangka." Sinasabi niya ang mga salita, ngunit ang tingin ni Ambrose ay hindi kailanman iniwan si Heather sa buong oras, hindi maitago ang kanyang pagmamadali. 'P*ta!' Nakakakita na sinusubukan pa rin niyang mag-bargain sa isang oras na tulad nito, halos hindi maari ni Forsythe ang kanyang galit. "Huwag mong isipin na magagawa mo ang nais mo dahil ikaw lamang ang Master ng Elysium Gate. Sinasabi ko sa iyo ngayon, sisiguraduhin kong hindi ka na nakakakita ng ibang araw ng kapayapaan kung may
Ang bagyo ay tumagal ng hanggang walong oras. Pagkatapos nito, ang kalangitan ay nawala ang liwanag dahil sa papalubog na araw. Whew! Sa nakikita, kapwa sina Ambrose at Neil ay nagpakawala ng hininga. Ngunit pagkatapos lamang, hindi na ito mapigilan ni Heather. Tumapak siya sa lupa, ang mukha niya at ang kanyang katawan na walang lakas. Hindi siya kumakain o umiinom ng tatlong araw at nakaligtas lamang sa bagyo. "Heather." Nang makita siya, nagmadali si Ambrose upang matulungan siyang tumayo. "Ayos ka lang ba?' Habang nagsasalita siya, naramdaman niya ang kanyang pulso at agad na nahulaan na si Heather ay nasa ganitong estado na ito dahil sa gutom. "Ako ay…" Nang maramdaman ang pag-aalaga ni Ambrose, pinilit ni Heather ang isang ngiti habang mahina ang sinabi niya, "Ambrose, gutom ... gutom ako." Siya ay isang medyo mahina na babae at medyo nahihiya na aminin ang kanyang gutom noon. Ang kanyang tinig ay napakababa. Tanging si Ambrose lamang ang makakarinig sa kanya. Mah
Habang ang mga salita ay umalingawngaw sa himpapawid, si Ambrose ay ngumiti ng mapait at sinabi sa isang seryosong tono kay Heather, "Heather, alam kong naaawa ka sa kawawang na bata, ngunit hindi namin siya ibabalik. Pasensya na." "Ang Dragon King Island ay masyadong mapanganib. Wala sa atin ang makakaalis kung babalik tayo." Sa mga salita, sumimangot si Heather habang napapaisip siya. Alam niya na nagsasabi ng totoo sina Ambrose at Neil at mamamatay sila kung babalik sila. Gayunpaman ... ang pilitin na paghiwalayin ang isang bata mula sa kanyang ina ay isang bagay na hindi niya magawa sa kanyang sarili. Pagkalipas ng ilang segundo, sinabi ni Heather, "Sige, Ambrose. Kung hindi natin ibabalik ang sanggol, ipangako mo sa akin ang isang bagay." Habang nagsasalita siya, nilaro niya ang kumot na nakatalukbong sa bata. Ngumiti si Ambrose. "Alam ko ang ibig mong sabihin. Nag-aalala ka na sasaktan ko ang sanggol. Kung gan'on, hindi iyon isang bagay na dapat mong isipin. Ang kanyang
Ano… Sa nakikita, nalaglag ang panga ni Ambrose at Neil sa pagkabigla habang tinitingnan nila si Heather sa pagtataka. Ano ang makulay na pulbos na iyon, at paano nito pinatawag sa isang buong paaralan ng mga isda? Nakakamangha. Ang higit pa 'ron, malinaw na nakikita ni Darryl na ang mga isda na sumulong ay hindi ordinaryong nilalang. Sila ay ganap na pula sa kulay, na ginagawa silang mukhang kakaiba. Mayroong mga kakaibang kaliskis sa kanilang katawan, na ginagawa silang mukhang isang nagtipong mga apoy mula sa malayo. "Haha…" Hindi mapigilan ni Heather ngunit bumungisngis sa kanilang pagtataka. Pagkatapos ay hinawakan niya ang isa sa mga isda nang husay at inalis ang dalawa sa mga kaliskis nito habang ipinaliwanag niya, "Ang mga isda ay kakaiba. Nakatira sila nang malalim sa karagatan. Tinatawag silang Flamefish. Ang kanilang mga kaliskis ay malambot ngunit matibay at napakahusay para sa pag-aayos ng mga sirang bangka." "Ang pulbos na iyon ay iwisik ko lang sa karagatan
Ginugol ni Heather ang susunod na ilang segundo na tinatali ang mga kaliskis ng Flamefish sa pamamagitan ng mga damong-dagat bago gamitin ang mga ito upang itali ang mga sirang piraso ng bangka. Ang makikita lamang ay ang mga kaliskis na mahigpit na pinindot laban sa bangka na parang isa sa kahoy, hindi pinapayagan ang isang patak ng tubig na tumagas. Mahika. Sa nakikita, sumakay si Neil upang mabilis na tumingin sa bangka at hindi maiwasang magtaas ng hinlalaki sa paghanga. "Grabe, Sister-In-Law." Ang ekspresyon ni Ambrose ay walang iba kundi ang ipinagmamalaki din. Ang babaeng mahal niya ay hindi lamang maganda ngunit mahusay sa kanyang mga kamay. Paanong hindi siya sasaya? "Oh, umalis ka na." Si Heather ay ngumiti ng magaan, kinuha ang sanggol mula sa Ambrose bago tumalikod, "Halika, umalis na tayo. Medyo matagal na kaming nag-aayos ng bangka. Natatakot ako na ang mga kalalakihan ng Dragon King Palace ay maaaring gumawa ng isang pagkilos." Sige! Sa mga salita, tuma
Ang kanyang tinig ay hindi malakas ngunit walang iniwan na silid para sa pagdududa. Halos hindi makahinga si Forsythe nang maramdaman niya ang mabangis na awra na nagliliwanag kay Antigonus. Bumagsak siya sa kanyang tuhod, hindi matapang na gumalaw habang ang kanyang dibdib ay nagyelo sa takot. Ngunit kahit noon, nanatili siyang tapat kay Morticia. Sinabi ni Morticia na hindi malalaman ni Antigonus ang tungkol dito, kaya't nag-isip siya na huwag magsabi ng isang salita kahit kay Antigonus. Nang makita na tumanggi siyang magsalita, si Antigonus ay sumiklab sa galit habang ang kanyang tingin ay nagyelo, at siya ay sumigaw ng malamig, "Gusto mo bang mamatay?" Habang ang mga salita ay umalingawngaw sa himpapawid, si Morticia ay nagmadali upang magsalita. "Pakiusap humanahon ka, marangal na Archfiend. Sinabi ko sa kanya na huwag sabihin ang kahit ano." Alam niya na si Antigonus ay hindi natatakot na gawin tulad ng sinabi niya, at hindi niya mapanood ang kanyang pinakamahusay na ka