Nagulat din si Gigi. Tumitig siya kay Andres na nakahiga sa sahig, maraming tanong ang pumasok sa kaniyang isip. ‘Base sa abilidad ni Andres, hindi siya dapat magkamali ng dalawang beses nang magkasunod. Mayroong mali!’Tiningnan niya si Darryl. ‘Hindi kaya… Darryl?’Pero walang nakakitang may ginawa si Darryl kahit maraming tao ang nanonood.Walang magawa si Andres habang nanatili siyang nakaupo sa sahig. ‘Hay*p! Ano yun? Bakit bigla ring sumakit ang kaliwang binti ko?’Umiling si Darryl at mukha itong nagulat nang magbuntong-hininga siya habang nalilito ang lahat.“Sinabi ko na sa’yo Andres, hindi mo kailangan lumuhod at yumuko sa harap ko. Bakit inulit mo nanaman?”Sobra siyang natawa at halos maiyak ang kaniyang puso. ‘Sigurado akong hindi pa rin alam ng mang-mang na ito kung ano ang nangyari.’Unti-unti siyang lumapit kay Andres nang pigilan niya ang pagtawa at mapagkunwaring nagsalita. “Tingnan mo ang sarili mo, nakahiga ka pa rin sa sahig. Kailangan mo ba ng tulong sa pag
Pinilipit ni Darryl ang kamay ni Andres at mapang-asar na nagtanong. “Aaminin mo na bang talo ka? Hindi ka manlang makatayo ngayon. Walang saysay ang ipagpatuloy pa ang paglalaban. Aminin mo nalang na natalo ka.”‘Aminin na natalo ako?’Napuno ng galit si Andres. “Wala akong aamining pagkatalo. Hindi ka nga kwalepikadong maging kalaban ko e!”‘Hay*p naman! Kung hindi lang misteryosong naging sugatan ang aking mga binti, hindi niya ko magagawang sampalin gamit ang mahinang katawan niya.’Muling sinampal ni Darryl si Andres sa mukha pagtapos nitong magsalita.“Hindi? Sige, tumayo ka at labanan ako!”Determinado si Darryl para turuan si Andres ng leksyong hindi nito makakalimutan.“P*tang*na mo…”Tumaas ang galit ni Andres. Gusto niyang tumayo para labanan ang lalake, pero masyadong namaga at namanhid ang kaniyang mga binti, hindi siya makatayo.Hindi mapigilang tumawa ng malakas ng lahat dahil sa naging sitwasyon ni Andres.‘Napakayabang at snob niya kanina, tila ba siya na ang
Hindi pa rin alam ni Gigi na napakalakas ni Darryl—napakalakas at makapangyarihan na higit pa sa kaniyang maiisip!…Sa karagatan ng The Nine Mainland, pinaandar nina Ambrose at Neil ang maliit na bangka at sa wakas ay nakarating sila sa Dragon King Island pagtapos nilang sundan ang bangka sa loob ng kalahating araw.Gabi na at marami silang nakitang lookout post sa andang baybayin ng isla. Marami ring pating ang naroon. Mahigpit ang sguridad sa buong isla.Kumunot ang noo ni Neil at nagsalita. “Mas madami sila, Ambrose. Sa tingin ko’y hindi tayo makakarating sa isla kapag hindi tayo nag plano.”Hindi mapigilan ni Neil ang gulat na kaniyang naramdaman.Usap-usapang pinagsama-sama ng Sea Dragon Palace ang bawat pirata sa karagatan. Mayroon silang malakas na abilidad. Noon ay inisip ni Neil na mayroong napalaki sa istorya, pero mukhang totoo ang sabi-sabi.Natakot silang baka hindi nila masakop ang isla dahil sa dami ng taong naroon kahit na naroon ang lahat ng miyembro ng Eternal
Para sa pinuno ng grupo ng patrolya, tila maliliit na fries sina Ambrose at Neil na sikretong nagtungo sa isla. Kaya naman hindi sila kwalepikadong makita ang Empress.Bukod pa roon, ipinasa ng Empress ang commanding power sa bagong lalake. Plinano niyang magpahinga at itaguyod ang kaniyang anak sa hinaharap. Wala siyang oras para makipag-usap sa mga estranghero.Sumiklab ang pagka-irita ni Ambrose nang makita niya kung gaano ka-yabang ang maliit na grupo ng patrolya. Nilamon ng galit si Neil nang titigan niya ang pinuno ng grupo ng patrolya at nagsalita. “Rumespeto ka. Siya ang Master ng Elysium Gate!”Nagsimulang mag-usap usap ang mga tao. Tiningnan maigi ng mga taong mula sa Sea Dragon Palace si Ambrose habang gulat na gulat ang mga ito.‘Hindi nakapagtatakang malakas ang kaniyang temperamento. Siya pala ang Master ng Elysium Gate, anak ni Darryl—ang bayani ng Nine Mainland.’Tulad ng iba, nagulat din ang pinuno ng grupo ng patrolya. Makalipas ang ilang segundo, suminghal at na
Huminga ng malalim si Ambrose. Nakita ang ngiti sa seryoso niyang mukha, nagsalita ito. “Dahil nahuli na tayo at gusto nila tayong kalabanin, lumaban nalang tayo hanggang dulo.”“Okay!”Tumango sa pagsang-ayon si Neil. Pagtapos ay nagkatinginan sila at proud na ngumiti.Nang sumunod na segundo, malakas na sumigaw si Ambrose. “Mamatay na kayo!”Lumundag siya sa ere habang hawak ang Tyrant Hammer at sumabog ang buong lakas niya. Naglalaman ng malakas na internal na enerhiya ang kaniyang mga pagsigaw. Napakalakas nito at nagsimulang mamuo sa karagatan ang malalakas na alon. Bumagsak ang mga sanga ng puno.“Proud of the World!”Tinawag ni Ambrose ang pangalan ng kaniyang kasanayan. Nagningning ang maliwanag na mga ilaw sa Tyrant Hammer.Nakita sa harap ni Ambrose ang colossal hammer phantom. Parehong-pareho ito ng Tyrant Hammer na hawak ni Ambrose at nabuo rin ito dahil sa kapangyarihan ng Tyrant Hammer. Higante ang laki nito—puno ito ng kapangyarihan.Nabuo ni Ambrose ang kasanaya
Nang sumunod na segundo, biglang nakita sa mga kamay ng Antigonus ang Blood Long Blade. Nabuo ito mula sa Power of the Fiend Soul nang napakapula itong nagningning at kaya nitong takutin ang iba.Marami ang nakaramdam ng katakot-takot na na hangin mula sa Blood Lone Blade. Napalunok sila ng laway at biglang napaatras. Alam nilang paniguradong napakalakas ng lalakeng iyon para ipasa rito ng Empress ang kaniyang kapangyarihan sa pag-uutos.Nakaramdam ng kaba ang lahat ng guwardiya at mga tao mula sa kalayuan, nagpigil sila ng hininga.‘Napakalakas!’Naramdaman nina Ambrose at Neil ang walang katapusang kagustuhan sa pagpatay ng Antigonus. Nagimula silang huminga ng mabigat. Kailan pa nagkaroon ng katakot-takot na pag-iral ang mundo ng mga cultivator?Sa puntong iyon, sumigaw si Neil. “Napakalakas niya, Ambrose. Kailangan natin siyang labanan nang magkasama.”Tumango si Ambrose, kaagad nilang pinagsama ang kanialng lakas at nagsimulang labanan ang Antigonus sa gitna ng ere.Nagulat
Sa ilalim ng tubig, naramdaman ni Ambrose na ang kanyang mundo ay nakabaligtad habang lumubog ang kanyang katawan kasama ang kuryente. Nabigla si Ambrose habang ang malamig at nagyeyelo kuryente ay lumagpas sa kanya, dahil nakaramdam siya ng sakit sa buong katawan niya. 'Bwisit! Sino ang lalaking iyon? Malakas siya na kahit na nakipagtulungan ako kay Neil, hindi pa rin namin siya matalo. Tama, Neil!' Noon lang, naalala ni Ambrose ang isang bagay at mabilis na tumingin sa paligid. Sa lalong madaling panahon, natuklasan niya na hindi malayo, mayroong isang pag-anod ng katawan kasama ang kuryente. Ito ay si Neil. Bagaman may kaunting distansya, naisip ni Ambrose na nahimatay si Neil. Kung hindi siya maililigtas sa oras, maaari siyang malunod. Hindi pinapansin ang sakit sa kanyang katawan, siya ay lumubog sa buong lakas upang kunin si Neil. Iyon ay nang makita niya na ang mukha ni Neil ay parang maputla na parang papel, at mahigpit na isinara ang kanyang mga mata. Ginamit ni Neil
Matapos kumain ng ilang inihaw na isda, mas nakaramdam ng sigla si Neil. "Ambrose. Ang lalaking iyon, ang kalaban namin ... Malakas din siya. Hindi natin magagawang gawin ito kung makikigulo kami mismo." Tumango si Ambrose at nag-isip ng ilang sandali. "Oo. Sa katunayan, walang silbi kung tatamaan natin ang isang bato sa ibang bato. Kailangan nating mag-isip ng isa pang plano." Naiinis siya sa kanyang sarili. 'Kailan ako nakaramdam ng labis na pagkatalo mula nang maging Master ng Elysium Gate?' Nang iniisip ni Ambrose ang kanyang pagkatalo, nagkaroon ng ideya si Neil. "Nakuha ko na! Habang nasa isla kami, maaari naming makuha ang dalawang mga nagpapatrolyang gwardiya at magpanggap bilang sila. Magiging mas madali ito." Ganap na minana ni Neil ang lahat ng lakas mula kay Chester — ang kanyang talino at pagiging matatag. Tumawa si Ambrose at tinapik ang kanyang hita, "Mabuti! Matalinong pag-iisip. Gamitin natin ang ideyang ito. Magpahinga muna tayo. Pagkatapos, maaari tayong ma