Forty.KRYSTALHindi ko alam kung saan ko ibabaling ang aking mga mata. Tandang-tanda ko ang mga nangyari kagabi, kung paano ako nilamon ng nararamdaman ko. Tama si Zel, na hindi ko kayang labanan ang nararamdaman ko lalo na't kasama ko si Zeikko. Ngunit sa kabila ng sinabi ko sa kaniya kagabi, hindi niya iyon ginawa. Hindi ko alam kung dahil hindi siya nag e-enjoy o talagang gusto niya lang akong irespeto gaya ng madalas niyang sinasabi. Nakagat ko ang aking ibabang labi saka ako huminga ng malalim. Itinuon ko ang aking atensyon sa aking kinakain ko na hindi ko pa naman nagagalaw. Marahas akong napabuntong hininga."Baby, hindi ba masarap ang luto ko?" Nakagat ko ang aking dila nang magsalita ito. Why am I d*mn acting this way? Why does my heart is acting so d*mn out of my hand? This is killing me. "Masarap naman," saad ko nang hindi siya binabalingan ng tingin. Nag-iinit na naman ang aking mukha. Sa totoo niyan ay nahihiya ako sa nangyari kagabi kaya natatanggal ang angas ko sa
Forty-one KRYSTAL Gaya nga ng nais ni Zeikko, sapilitan niya akong pinilit na ilabas. Kahit nakailang mura ako sa kaniya ay wala pa rin itong pakealam, kung gaano katigas ang ulo ko na tanggihan siya, mas matigas naman ang ulo niya dahil sa pagpupumilit niya, kaya ang ending wala akong nagawa. "Saan ba kasi tayo pupunta?" iritableng tanong ko habang nakakunot ang aking noo. Kanina pa kami nasa daan, at nangangawit na rin ang aking pwet ko. Mukhang lalabas pa ata kami ng syudad dahil sa pinaggagawa ng ugok na ito. "Secret," simpleng sagot niya, saglit niya pa akong binalingan ng tingin na para bang nanggag*go talaga siya. Kanina pa siya sa pasecret niya at sa totoo lang nauubusan na ako ng pasensiya sa kanya. Konti na lang talaga ay sasamain na siya sa akin. Kairita! Ang sarap niyang pektusan sa veins. Dahil wala na rin naman talaga akong magagawa, itinuon ko na lang ang atensyon ko sa aking phone. Hindi ko siya kakausapin. Bahala siya sa buhay niya. Nag check ako sa group chat
Forty-two KRYSTAL Grabe! Isa lang talaga ang masasabi ko sa lugar na ito 'BONGGA', hindi ko akalain na sobrang laki pala ng building na kanina lang ay minamata ko dahil hindi man lang ito maayos sa labas dahil nga walang pintura, pero nang mapasok ko ang lugar grabe muntik kong malunok ang aking dila. "Grabe talaga kayong mayayaman," sambit ko habang patuloy ko pa ring ginagala ang aking mga mata sa paligid. Lahat na lang ng makikita ko sa paligid ay hindi ko maiwasang mamangha. Ngayon, nandito kami sa nag-iisang restaurant ng lugar kung saan lahat ng putahe na alam ko ay nandito, super high-tech din ng pamamaraan ng pag o-order dahil may ipad na sa mesa at kailangan na lang namin piliin mula sa ipad ang order namin, tapos otomatiko na iyon... ang lupit! "You look fascinated, Baby." Bahagya akong nag lean sa kaniya. "G*gi! Malamang puro sikat at kilalang tao ang mga nakikita ko sa paligid," saad ko sa mahinang tinig saka ako muling bumalik sa aking kinauupuan. Tumawa ito, nguni
Forty-threeKRYSTALMas lalong lumalim ang kaniyang halik na tila ba sabik na sabik ito. Hindi ko siya magawang itulak o patigilin man lang dahil sobrang sarap ng sensasyong ibinibigay niya sa akin. He pull me closer to him to fill the distance between us. Ramdam ko ang pag-iinit ng aking pisngi ng maramdaman ko ang kaniyang sandata sa may pagitan ko, it is hard as f*ck!Dahan-dahang gumapang ang kaniyang kamay sa aking likod, ngunit ramdam na ramdam ko ang pag-iingat njya. Para bang ayaw nitong madaliin ako."You want me to continue?" tanong niya nang maghiwalay ang aming labi. Hingal na hingal kaming pareho. Pinagdikit niya ang aming noo. Nanatili ang kaniyang kamay sa aking bewang. Alam kong pulang-pula na ang aking pisngi ngayon dahil sa kahihiyang nararamdaman ko... gusto kong ikalma ang sarili ko para magkaroon ako ng lakas ng loob upang tingnan siya sa mga mata ngunit nalulusaw ako."Baby, gusto mo ba?" muling tanong niya.Tila isang nakakaakit na tinig ang pumasok sa aking te
Forty-fourKRYSTALDahil sa pagod ko ay hindi ko na namalayan na nakatulog pala ako, dahil paggising ko ay madilim na at wala na rin si Zeikko sa tabi ko. Sobrang sakit ng buo kong katawan, ngunit hindi ito katulad ng dati kong naramdaman no'ng una namin itong ginawa.I already am wearing his shirt now, oversize ito kaya hanggang tuhod ko ang laylayan niya, suot ko rin ang boxer niya. Mariin kong naipikit ang aking mga mata at ramdam ko ang pag-init ng aking pisngi nang maalala ko ang nangyari kanina. Maayos na ang buong kwarto niya na kanina ay sobrang kalat dahil nagkalat ang mga gamit. Pft. I really am so crazy right now. Kinakain ko rin ang mga hate comments na sinasabi ko sa'yo ngayon dahil alam ko sa sarili ko na hulog na hulog na ako sa kaniya.Nang maiayos ko ang sarili ko ay saka lang ako bumaba. Itinali ko rin pataas ang aking buhok."Oh! Baby, gising ka na pala," saad ni Zeikko nang makita niya ako."Ay hindi. Nag i-sleepwalking lang ako," sarkastikong saad ko saka ko siya
Forty-fiveZEIKKOI can't stop myself from smiling while staring at the woman beside me. I can't believe that I heard from her the words that I've been wishing to hear for so long. Ako na ata ang pinakamasayang g*go sa mundo."Zeikko, p'wede bang tantanan mo ang pagtitig sa akin?"She sounds so pissed again. Nakatuon lang ang atensyon nito sa kaniyang ginagawa."Hindi lang talaga ako makapaniwala, Baby. Nananaginip ba ako..." Hindi ko nagawang ituloy ang sasabihin ko nang kurutin niya ang aking pisngi."Ang arte mo! Isang linggo na ang nakakalipas Zeikko, tapos kung makainarte ka parang kahapon lang nangyari ang lahat ah. Okay ka lang?" she started in a sarcastic tone."Naninigurado lang ako, Baby. Baka kasi magandang panaginip lang ito tapos bigla akong ma gising eh."Inakbayan ko siya kaya agad akong nakatanggap ng masamang tingin mula sa kaniya. I smiled from ear to ear. Isang linggo na ang nakakalipas simula nang sabihin niya sa akin na mahal niya ako... isang linggo na ang nakaka
Forty-sixAt Damison RestaurantKRYSTALPagkapasok na pagkapasok ko sa restaurant ay agad akong sinalubong ng isang waiter."Miss Krystal Mineses?" Nakangiti ito sa akin na para bang isa akong kagalang-galang na nilalang sa kaniyang mga mata. "Yes.""This way, Miss." Sumunod ako sa kaniya nang mag-umpisa itong maglakad. Puro sikat at kilalang tao ang nakikita ko sa paligid, may kaniya-kaniya silang ganap at pinag-uusapan na tila may sari-sarili silang mundo.Napako ang mga mata ko kay Kiel na nakangiting tumayo upang salubungin ako. Umalis na rin naman ang waiter kaya naiwan na akong kasama si Kiel na agad humalik sa aking pisngi nang tuluyan akong makalapit sa kaniya, marahan ko siya itinulak dahil do'n."What do you think you're doing?" I asked with my brow arched. Bahagya ko pang inilibot ang aking mga mata sa paligid dahil baka may mga matang nakatingin sa amin. Nakahinga naman ako ng maluwag dahil talagan may kanya-kaniyang buhay ang lahat. "Sorry, I just couldn't stop myself
Chapter 47ZEIKKOKanina pa ako pabalik-balik sa sala, hindi mapakali habang hinihintay si Krystal. She went out to meet Kiel? For what? D*mn! Is he trying me again? Marahas kong ibinagsak ang aking katawan sa coach. Napahilamos na lang ako ng mukha dahil sa frustration na nararamdaman ko.Buong akala ko makikita ko siyang naghihintay sa akin pagbalik ko ngunit ako pala ang maghihintay sa kaniya. Mabilis akong tumayo nang marinig ko ang pagbukas ng pintuan. She smiled at me."Ilang oras lang tayong hindi nagkita ah," saad niya nang yakapin ko siya.My heart is pounding so hard. We just start our relationship, and to be honest, natakot ako nang malaman kong magkasama sila ni Kiel. What if started to run inside my head.I stared at her eyes. I wrapped my arms around her waist."Oh bakit ka ganiyan makatingin?" She gave me a quick kiss on the lips. "Huwag mong sabihing nagseselos ka?" Pinanliitan niya ako ng mga mata na dahilan ng marahas kong pagbuntong hininga."Sorry, I just couldn't
Sixty-two.KRYSTALKatatapos lang naming kumain ni Zeikko, at ngayon ay naglilibot kami sa labas kung saan sobrang daming tao ang nagsasaya. May mga naliligo sa pool, at nag-iinuman. Hawak ni Zeikko ang kamay ko na tila ba ayaw niya akong bitawan."ZEIKKO!"Nabaling pareho ang tingin namin sa lalaking tumawag sa pangalan niya. Oh! Andy Yu, isa sa pinakamagaling na racer ng bansa. Kilala rin siya sa pagiging womanizer nito at chick magnet, dahil sa tuwing may matipuhan siyang babae ay hindi ito titigil hanggang sa hindi niya ito makukuha. He never commit in love that's why he was called a jerk of those girls that he bed for fun. "Dude, long time no see ah! Siya yung chicks na pinagmamayabang mo?"Nakangiti niya akong binalingan ng tingin."Mukhang kilala niya na ako kaya hindi na ako magpapakilala pa," mahangin na saad niya saka pa ito kumindat sa akin."Tsk. Masyado ka pa rin talagang mayabang Yu," nakangising saad ni Zeikko na mas lalo pa akong inilapit sa kaniya."Dude kalma, hind
Sxity-one.ZEIKKOHaving her beside me is the best feeling that ever happened into my life. Being with her makes me so happy and I can't wish of anything now. Mawala na sa akin ang lahat huwag lang siya dahil siya ang nag-iisang buhay ko na matagal ko ng pinapangarap na maging akin."Zeikko, sigurado ka ba talagang hindi ka busy?"Hawak ko ang isang kamay niya habang ang isa kong kamay ay hawak ko sa pagmamaneho. We will going to the bachelor place again. I asked her to take a leave so we could spend more time together. I also canceled all my schedules for a week."Love, I can always make time for you. Huwag kang masyadong kabado, kiligin ka na lang at mas mahalin ako." Hinalikan ko ang likod ng kaniyang kamay saka ko siya saglit na binalingan ng tingin."Nagtatanong lang naman ako. Ayoko namang maging hadlang ako sa trabaho mo 'no. Baka mamaya may masabi na naman ang pamilya mo."Marahas akong napabuntong hininga dahil sa sinabi niya."Love, don't mind them. Ako nga wala akong pakeal
Sixty.KRYSTALI haven't felt this feeling before. I couldn't believe that I'm actually head over heals for him now. Yung pagmamahal na nararamdaman ko sa kaniya ay sobrang kakaiba, na hindi ko alam kung makaahon pa ako kung sakaling piliin niya akong iwan mag-isa."I'm sorry, Love."Hinalikan niya ang aking noo."Masyado ka kasing overthinker," pagmamaktol ko saka ko siya binabalingan ng tingin.Ipinatong ko ang aking baba sa kaniyang dibdib."Masyado kang walang tiwala sa akin." Pinanliitan ko siya ng mata saka ko bahagyang pinindot ang kaniyang ilong. "Sa akin ka pa talaga nagduda ah," dagdag ko sa isang mapang-asar na tinig.Hindi naman talaga maiiwasan ang pag-aaway sa isang relasyon, ngunit kung gusto niyo talagang tumagal kailangan niyong makipag communicate sa bawat isa. Kailangan mong ibaba ang iyong pride at piliin ang dapat at tama para masagip ang relasyon na gusto mong tumagal."It's not that I don't trust you, Love. It's just I'm not really confident." Hinaplos niya ang
Fifty-nineKRYSTALInalalayan ko si Zeikko na lumabas ng elevator nang marating namin ang unit floor niya. Nanatili kaming tahimik kahit na alam ko na sobrang dami niyang gustong sabihin ngayon. Nang makapasok kami sa unit niya ay pinaupo ko siya sa sofa."Kukuha lang ako ng ointment."Tinungo ko ang kusina at kinuha ang medicine kit niya. Pagbalik ko ay nakahiga na si Zeikko habang ang isang braso nito ay nakatakip sa kaniyang mga mata. Marahas akong napabuntong hininga."Zeikko," tawag pansin ko sa kaniya dahil nanatili itong nakahiga. "I need to treat your bruises," saad ko.Hindi pa rin ito umiimik kaya naman nag-umpisa na lang ako na gamutin siya. Dahan-dahan lang ang pagpahid ko ng ointment sa kaniyang gilid ng labi."After this aalis na ako," saad ko sa isang kalmadong tinig."You're leaving?"Now I finally get his attention. Tinanggal niya ang braso niyang nakaharang sa kaniyang mga mata. He is staring intently to my eyes as if he is finding an answer through it. Umayos siya n
Fifty-eightKRYSTALDalawang araw na ang nakakalipas simula nang magtalo kami ni Zeikko, hanggang ngayon ay wala pa rin akong natatanggap na text o tawag man lang sa kaniya. Tsk. Huwag niyang sabihin na galit pa rin siya hanggang ngayon, dahil mas galit ako sa kaniya.Ang lakas lang ng loob niyang tratuhin ako ng ganito eh siya na nga itong may mali sa aming dalawa. Ang kapal talaga ng mukha. Hanggang ngayon sa unit pa rin ako ni Zel tumutuloy dahil ayoko pang makita ang pagmumukha niya. Siguro good thing na rin na hindi niya ako kinokontak para kahit papaano ay makapag-isip naman ako."Krystal, totoo ba 'to?" Nakuha ni Seca ang atensyon ko. Bahagya kong ini-slide ang upuan ko para makalapit sa kaniya. Agad na nagtaas ang aking kilay nang makita ko ang mga litrato ni Zeikko kasama na naman ang Tiffany na iyon. "Ewan," aburidong sagot ko saka ako muling bumalik sa akong puwesto. Don't tell me kaya hindi niya ako kinokontak ay dahil abala siya sa lintang iyon? Aba nga naman oh! Go ku
Fifty-sevenKRYSTAL"Ayan ang sinasabi ko sa'yo!"Dinuro ako ni Zel na tila ba sobrang laki ng kasalanan ko. Nagdadrama na nga ang tao pero kung makapagsalita ito sagad pa sa buto. Wala talagang kasuporta-suporta ito."Bakit sa akin ka nagagalit? Hindi naman ako ang may kasalanan ah," pagmamaktol ko saka ako humiga sa sofa. Tinakpan ko ang aking mukha ng throw pillow."Paanong hindi ako magagalit? Eh engot mo nga!"Napamura ako ng malutong nang bigla niyang tinanggal ang unan na nasa mukha ko pagkakwa'y ipinalo niya ito sa akin."Zel naman eh!" pagmamaktol ko na para bang bata. "P'wede bang suportahan mo na lang muna ako ngayon? Kay Zeikko ka magalit, huwag sa akin.""Hoy! Magkakaganiyan ka ba ngayon kung nakinig ka sa akin? Hindi di ba? Magmamahal ka na nga kasi sa totoong meaning pa ng g*go, edi ano ka ngayon? Ngangey!"Hindi talaga nakakatuwa ang bunganga ng babaeng ito eh. Dapat pala dumiretso na lang ako sa bahay hindi sa unit niya. Tsk."Alam mo, sinasabi ko lang naman kung ano
Fifty-sixKRYSTAL"Krystal, are you okay?" tanong ni Kiel nang muli akong bumalik sa puwesto namin. Nagtaas ng bahagya ang kilay ko dahil hindi ko na makita ang mga gamit ni Chief. "Nasaan si Chief?" "She left hurriedly when someone called her from your company. She said that you can discuss it to me instead." Huminga ako ng malalim. "I actually don't know what to say right now because honestly I'm not the one who is in charge with this project. If you don't mind..." "Why are you two together?" Mariin kong naipikit ang aking mga mata nang marinig ko ang malamig at malalim na boses ni Zeikko. I almost forgot about him. "Love."Binalingan ko siya ng tingin. "We're online having a small talk, Zeikko. You don't need to worry about anything." Napakunot ang noo ko dahil sa sinabi ni Kiel. Nahihibang ba siya? Magsasalita palang sana ako nang kunin ni Zeikko ang kamay ko. "Let's go." Sa tono ng pananalita niya, mukhang hindi ito natutuwa. His eyes are now swearing... wait! Bakit t
Fifty-fiveKRYSTALSiraulo talaga si Zeikko, basta kamanyakan ang usapan ay super active niya, hindi nagpapahuli eh. Hanggang sa text ay nanlalandi pa rin ito.Pinalitan pa nga niya ang name niya sa phone ko eh. Z, Love: Love, gusto ko ng ice-cream.Me: Edi kumain ka.Z, Love: P'wede ka ba?Otomatikong nanlaki ang mga mata ko nang mabasa ko ang reply niya. I really can't believe this guy! Hindi ko napigilang matawa. Walang duda si Zeikko talaga siya.Z, Love: Love, kinilig ka naman na ata? Landian muna tayo. I'm bored.Impit akong napatili dahil putik! Hindi ko na makeri ang feels na ibinibigay niya. Para na akong batang kinikiliti ngayon. Grabe talaga ang lalaking ito."Uy! Okay ka lang?"Halos maibato ko ang aking phone dahil sa pagkakagulat nang biglang sumulpot si Seca."Oo okay lang," natatawang saad ko.Muli kong ibinaling ang atensyon ko sa phone ko. Napuno na agad ng message ni Zeikko ang phone ko, pero sa isang long message nabaling ang aking mga mata.Z, Love: Love, I love
Fifty-fourZEIKKO"Sir, diretso ba tayo sa opisina niyo?"Ipinikit ko ang aking mga mata at isinandal ang aking ulo sa aking kinauupuan. Ramdam ko ang bigat at pagkislot ng aking ulo dahil sa sakit nito."To her office."Saglit kong pinasadahan ang aking relo. Ilang oras na lang ay matatapos na ang shift niya. Wala naman na akong narinig pa mula kay Luis. I closed my eyes once again as I can't really bear the pain I feel anymore. "Sir, okay lang po ba kayo? Gusto niyo po bang dalhin ko muna kayo sa hospital?" "Don't bother. Just drive straight to her office," I said still my eyes closed.Muling natahimik ang loob ng sasakyan. I'd rather wait for her than to waste my time going to the hospital. Mawawala rin ito mamaya, at dahil lang siguro ito sa init. Huminga ako ng malalim. This is f*cking kill me. Nang marating namin ang office ay nagpaalam din agad Luis. I just asked him to drive me, kaya naman sumunod ito, ayoko naman na pigilan siya nang magpaalam siya dahil may pamilya rin s