Chapter 47ZEIKKOKanina pa ako pabalik-balik sa sala, hindi mapakali habang hinihintay si Krystal. She went out to meet Kiel? For what? D*mn! Is he trying me again? Marahas kong ibinagsak ang aking katawan sa coach. Napahilamos na lang ako ng mukha dahil sa frustration na nararamdaman ko.Buong akala ko makikita ko siyang naghihintay sa akin pagbalik ko ngunit ako pala ang maghihintay sa kaniya. Mabilis akong tumayo nang marinig ko ang pagbukas ng pintuan. She smiled at me."Ilang oras lang tayong hindi nagkita ah," saad niya nang yakapin ko siya.My heart is pounding so hard. We just start our relationship, and to be honest, natakot ako nang malaman kong magkasama sila ni Kiel. What if started to run inside my head.I stared at her eyes. I wrapped my arms around her waist."Oh bakit ka ganiyan makatingin?" She gave me a quick kiss on the lips. "Huwag mong sabihing nagseselos ka?" Pinanliitan niya ako ng mga mata na dahilan ng marahas kong pagbuntong hininga."Sorry, I just couldn't
Forty-eightKRYSTALMariin kong ipinikit ang aking mga mata nang dahan-dahan akong umupo sa pagitan niya. Ramdam na ramdam ko ang matigas niyang sandata na winawasak ang aking pempem dahil sa pagpasok niya. Naibaon ko ang aking kuko sa kaniyang balikat habang tinitiis ang sakit.We already did this multiple times, but I still can't bear the pain most of the time. Sobrang sakit na para bang pinupunit ako.Nag-init ang aking pisngi nang magsalubong ang aming mga mata nang imulat ko ito. He is staring at me as if I'm the most precious thing in his eyes."I love you," he said as he bit my lower lip. Hinaplos ko ang mukha niya saka bahagyang inilapit ang aking mukha para abutin ang kaniyang labi. I started to move slowly while still kissing him torridly. Wala akong pagsisisi sa tuwing may nagyayari sa amin dahil alam ko naman sa sarili ko na gusto ko rin ito. I softly m*an when I feel like something is about to explode inside me. Naging mabigat ang aking paghinga. Bumaba ang kaniyang hal
Forty-nineKRYSTALThe atmosphere is so cold and awkward. Nanatiling magkahawak ang kamay namin ni Zeikko. Si Tiffany ay nakatayo sa tabi niya."So how's life, Krystal?" sarkastikong tanong niya. Naramdaman ko pa ang paglingon niya sa akin."Fine," simpleng sagot ko.Narinig ko ang mahina nitong pagtawa na para bang nang-iinsulto ito. Nakuha naman ni Zeikko ang atensyon ko nang mas humigpit ang hawak nito sa kamay ko, nakita ko pa ang pag-igting ng kaniyang panga at mukhang hindi na talaga ito natutuwa sa nangyayari.Muling bumukas ang elevator."Let's go, Love." Nakangiti akong binalingan ng tingin ni Zeikko.Magkahawak kamay pa rin kaming lumabas sa elevator, sumunod naman si Tiffany na mukhang walang balak tantanan si Zeikko dahil sumabay pa ito sa paglalakad sa amin."Zeikko, saan ka pupunta?"Ramdam ko ang pagkulo nang aking dugo lalo na no'ng ikawit niya ang kaniyang braso sa braso ni Zeikko na agad naman nitong tinanggal."Have some manner, Tiffany," malamig na saad ni Zeikko.
Fifty.KRYSTALWala namang mangyayari sa amin kung magpapataasan lang kami ng pride eh. At saka hindi na kami bata, alam na namin ang tama at mali, at alam na namin ang mas makakabuti sa relasyon namin. Sobrang tagal na rin naming kilala ang isa't isa.Ang love, hindi naman pataasan ng pride iyan. Kung mahal mo handa kang ibaba ang lahat maayos lang kayong dalawa.Pagkatapos ng saglit at mainit naming pagtatalo no'ng araw na iyon, nagkapaliwanag kami. Tama naman kasi siya, kung merong mang literal na taong linta sa mundo, si Tiffany talaga ito. Marami na akong nababasa tungkol kay Tiffany no'n tungkol sa kung gaano niya kagusto si Zeikko, lahat nga ng event na ina-attenda'dan ni Zeikko ay meron din siya. Ewan ko ba kung bakit kasi may mga babaeng tulad niya, kaya minsan mababa ang tingin sa aming mga babae dahil sa mga kagaya niya eh."Akala ko ba hindi ka aamin? Eh hulog na hulog ka girl," taas kilay na saad ni Zel. Umirap pa ito bago sumipsip sa kapeng inorder niya. Dahil nga masya
Fifty-oneKRYSTALThree months had passed already since we both started to date seriously. Sa tatlong buwan na kasama ko si Zeikko ay para akong nasa roller-coaster, madalas pa rin kaming magtalo kahit na sa maliit na bagay lang."Mommy, are you sure you don't need me to accompany you?" I asked for the third time making sure that she really doesn't need me at all."I'm fine, Hija. I already spent time with you. Baka mamaya miss ka na ng jowa mo."Natawa kaming pareho."Mommy, talaga ooh."Hinaplos niya ang aking mukha habang nakangiti ito ng matamis sa akin."I'm happy to see you happy again, Anak." Humalik ito sa aking noo bago siya sumakay sa taxi."Bye Mom. Call me."Nakangiti kong sinundan ng tingin ang taxi, nang tuluyan itong maglaho sa aking mga mata ay tinungo ko naman ang car park. Good thing pala talaga kapag marunong kang mag drive, hindi hassle.I started the engine of my car. Nakafocus lang ako sa pagmamaneho nang tumunog ang phone ko. Si Zel. Ano kayang ganap ng babaitan
Fifty-twoKRYSTALHindi ko maitago ang ngiti ko dahil hindi ko makalimutan ang mukha ni Zeikko. Grabe siya magtampo, tipong hindi talaga niya ako kinibo o kinausap, kahit nga super clingy ko na sa kaniya sa sasakyan kanina dahil sumabay ako hindi pa rin tumalab kaya ang ending pumasok kami sa trabahong dalawa na walang goodbye kiss."Iba ang saya natin ngayon ah," puna ni Seca sa akin nang madatnan niya ako sa kitchen. "Kanina ko pa nakikita ang pagkinang ng mata mo eh.""In love eh, wala tayong magagawa riyan," ani Kim na napapailing na lang. Nainlove na rin naman ako noon, pero hindi naman ganito kalala. Grabe yung epekto sa akin ni Zeikko, kahit kape lang epekto sa akin para kahit papaano kabahan naman ako eh.Muli kaming bumalik sa mesa namin ang matapos naming magtimpla ng kape. Hanggang ngayon wala pa ring tawag o mensahe sa akin si Zeikko kahit panay ang update ko sa kaniya kung ano ang mga ganap ko rito sa office. Napangiti ako nang bigla akong may naisip. Inayos ko ang tasa
Fifty-threeKRYSTALMasamang tingin agad ang ibinaling ko kay Zeikko nang dumating ito. Mabilis siyang humalik sa aking labi bago ito umupo sa tapat ko. Pinagmasdan kong maigi ang mukha niya. Compose na compose ito na tila ba wala siyang ginawang mali. "Saan ka nagpunta?" taas kilay na tanong ko.Tingnan na lang natin kung magsasabi siya ng totoo. Tsk. Mabilis kumalat ang chismis sa aming mga nasa news industry ang balita kahit hindi pa man ito naii-release publicly."Dealt an ass*ole, Love. Why?"Kalmado pa rin ito."Ass*ole? Baka linta naman."Agad nagsalubong ang kilay niya dahil sa sinabi ko. Sumandal ako sa kinauupuan ko habang nakacross arms. Nanatiling nakataas ang aking kilay habang nakatingin sa kaniya."Wala ka bang chismis?" pagkakwa'y tanong ko.Umirap ako nang ngumisi ito sa akin na tila ba alam na niya agad ang tumatakbo sa isip ko. Nangalumbaba ito habang mapang-asar pa rin siyang nakatingin sa akin."I bumped into them."Kumunot ang noo ko. Them? Nag-umpisa siyang mag
Fifty-fourZEIKKO"Sir, diretso ba tayo sa opisina niyo?"Ipinikit ko ang aking mga mata at isinandal ang aking ulo sa aking kinauupuan. Ramdam ko ang bigat at pagkislot ng aking ulo dahil sa sakit nito."To her office."Saglit kong pinasadahan ang aking relo. Ilang oras na lang ay matatapos na ang shift niya. Wala naman na akong narinig pa mula kay Luis. I closed my eyes once again as I can't really bear the pain I feel anymore. "Sir, okay lang po ba kayo? Gusto niyo po bang dalhin ko muna kayo sa hospital?" "Don't bother. Just drive straight to her office," I said still my eyes closed.Muling natahimik ang loob ng sasakyan. I'd rather wait for her than to waste my time going to the hospital. Mawawala rin ito mamaya, at dahil lang siguro ito sa init. Huminga ako ng malalim. This is f*cking kill me. Nang marating namin ang office ay nagpaalam din agad Luis. I just asked him to drive me, kaya naman sumunod ito, ayoko naman na pigilan siya nang magpaalam siya dahil may pamilya rin s
Sixty-two.KRYSTALKatatapos lang naming kumain ni Zeikko, at ngayon ay naglilibot kami sa labas kung saan sobrang daming tao ang nagsasaya. May mga naliligo sa pool, at nag-iinuman. Hawak ni Zeikko ang kamay ko na tila ba ayaw niya akong bitawan."ZEIKKO!"Nabaling pareho ang tingin namin sa lalaking tumawag sa pangalan niya. Oh! Andy Yu, isa sa pinakamagaling na racer ng bansa. Kilala rin siya sa pagiging womanizer nito at chick magnet, dahil sa tuwing may matipuhan siyang babae ay hindi ito titigil hanggang sa hindi niya ito makukuha. He never commit in love that's why he was called a jerk of those girls that he bed for fun. "Dude, long time no see ah! Siya yung chicks na pinagmamayabang mo?"Nakangiti niya akong binalingan ng tingin."Mukhang kilala niya na ako kaya hindi na ako magpapakilala pa," mahangin na saad niya saka pa ito kumindat sa akin."Tsk. Masyado ka pa rin talagang mayabang Yu," nakangising saad ni Zeikko na mas lalo pa akong inilapit sa kaniya."Dude kalma, hind
Sxity-one.ZEIKKOHaving her beside me is the best feeling that ever happened into my life. Being with her makes me so happy and I can't wish of anything now. Mawala na sa akin ang lahat huwag lang siya dahil siya ang nag-iisang buhay ko na matagal ko ng pinapangarap na maging akin."Zeikko, sigurado ka ba talagang hindi ka busy?"Hawak ko ang isang kamay niya habang ang isa kong kamay ay hawak ko sa pagmamaneho. We will going to the bachelor place again. I asked her to take a leave so we could spend more time together. I also canceled all my schedules for a week."Love, I can always make time for you. Huwag kang masyadong kabado, kiligin ka na lang at mas mahalin ako." Hinalikan ko ang likod ng kaniyang kamay saka ko siya saglit na binalingan ng tingin."Nagtatanong lang naman ako. Ayoko namang maging hadlang ako sa trabaho mo 'no. Baka mamaya may masabi na naman ang pamilya mo."Marahas akong napabuntong hininga dahil sa sinabi niya."Love, don't mind them. Ako nga wala akong pakeal
Sixty.KRYSTALI haven't felt this feeling before. I couldn't believe that I'm actually head over heals for him now. Yung pagmamahal na nararamdaman ko sa kaniya ay sobrang kakaiba, na hindi ko alam kung makaahon pa ako kung sakaling piliin niya akong iwan mag-isa."I'm sorry, Love."Hinalikan niya ang aking noo."Masyado ka kasing overthinker," pagmamaktol ko saka ko siya binabalingan ng tingin.Ipinatong ko ang aking baba sa kaniyang dibdib."Masyado kang walang tiwala sa akin." Pinanliitan ko siya ng mata saka ko bahagyang pinindot ang kaniyang ilong. "Sa akin ka pa talaga nagduda ah," dagdag ko sa isang mapang-asar na tinig.Hindi naman talaga maiiwasan ang pag-aaway sa isang relasyon, ngunit kung gusto niyo talagang tumagal kailangan niyong makipag communicate sa bawat isa. Kailangan mong ibaba ang iyong pride at piliin ang dapat at tama para masagip ang relasyon na gusto mong tumagal."It's not that I don't trust you, Love. It's just I'm not really confident." Hinaplos niya ang
Fifty-nineKRYSTALInalalayan ko si Zeikko na lumabas ng elevator nang marating namin ang unit floor niya. Nanatili kaming tahimik kahit na alam ko na sobrang dami niyang gustong sabihin ngayon. Nang makapasok kami sa unit niya ay pinaupo ko siya sa sofa."Kukuha lang ako ng ointment."Tinungo ko ang kusina at kinuha ang medicine kit niya. Pagbalik ko ay nakahiga na si Zeikko habang ang isang braso nito ay nakatakip sa kaniyang mga mata. Marahas akong napabuntong hininga."Zeikko," tawag pansin ko sa kaniya dahil nanatili itong nakahiga. "I need to treat your bruises," saad ko.Hindi pa rin ito umiimik kaya naman nag-umpisa na lang ako na gamutin siya. Dahan-dahan lang ang pagpahid ko ng ointment sa kaniyang gilid ng labi."After this aalis na ako," saad ko sa isang kalmadong tinig."You're leaving?"Now I finally get his attention. Tinanggal niya ang braso niyang nakaharang sa kaniyang mga mata. He is staring intently to my eyes as if he is finding an answer through it. Umayos siya n
Fifty-eightKRYSTALDalawang araw na ang nakakalipas simula nang magtalo kami ni Zeikko, hanggang ngayon ay wala pa rin akong natatanggap na text o tawag man lang sa kaniya. Tsk. Huwag niyang sabihin na galit pa rin siya hanggang ngayon, dahil mas galit ako sa kaniya.Ang lakas lang ng loob niyang tratuhin ako ng ganito eh siya na nga itong may mali sa aming dalawa. Ang kapal talaga ng mukha. Hanggang ngayon sa unit pa rin ako ni Zel tumutuloy dahil ayoko pang makita ang pagmumukha niya. Siguro good thing na rin na hindi niya ako kinokontak para kahit papaano ay makapag-isip naman ako."Krystal, totoo ba 'to?" Nakuha ni Seca ang atensyon ko. Bahagya kong ini-slide ang upuan ko para makalapit sa kaniya. Agad na nagtaas ang aking kilay nang makita ko ang mga litrato ni Zeikko kasama na naman ang Tiffany na iyon. "Ewan," aburidong sagot ko saka ako muling bumalik sa akong puwesto. Don't tell me kaya hindi niya ako kinokontak ay dahil abala siya sa lintang iyon? Aba nga naman oh! Go ku
Fifty-sevenKRYSTAL"Ayan ang sinasabi ko sa'yo!"Dinuro ako ni Zel na tila ba sobrang laki ng kasalanan ko. Nagdadrama na nga ang tao pero kung makapagsalita ito sagad pa sa buto. Wala talagang kasuporta-suporta ito."Bakit sa akin ka nagagalit? Hindi naman ako ang may kasalanan ah," pagmamaktol ko saka ako humiga sa sofa. Tinakpan ko ang aking mukha ng throw pillow."Paanong hindi ako magagalit? Eh engot mo nga!"Napamura ako ng malutong nang bigla niyang tinanggal ang unan na nasa mukha ko pagkakwa'y ipinalo niya ito sa akin."Zel naman eh!" pagmamaktol ko na para bang bata. "P'wede bang suportahan mo na lang muna ako ngayon? Kay Zeikko ka magalit, huwag sa akin.""Hoy! Magkakaganiyan ka ba ngayon kung nakinig ka sa akin? Hindi di ba? Magmamahal ka na nga kasi sa totoong meaning pa ng g*go, edi ano ka ngayon? Ngangey!"Hindi talaga nakakatuwa ang bunganga ng babaeng ito eh. Dapat pala dumiretso na lang ako sa bahay hindi sa unit niya. Tsk."Alam mo, sinasabi ko lang naman kung ano
Fifty-sixKRYSTAL"Krystal, are you okay?" tanong ni Kiel nang muli akong bumalik sa puwesto namin. Nagtaas ng bahagya ang kilay ko dahil hindi ko na makita ang mga gamit ni Chief. "Nasaan si Chief?" "She left hurriedly when someone called her from your company. She said that you can discuss it to me instead." Huminga ako ng malalim. "I actually don't know what to say right now because honestly I'm not the one who is in charge with this project. If you don't mind..." "Why are you two together?" Mariin kong naipikit ang aking mga mata nang marinig ko ang malamig at malalim na boses ni Zeikko. I almost forgot about him. "Love."Binalingan ko siya ng tingin. "We're online having a small talk, Zeikko. You don't need to worry about anything." Napakunot ang noo ko dahil sa sinabi ni Kiel. Nahihibang ba siya? Magsasalita palang sana ako nang kunin ni Zeikko ang kamay ko. "Let's go." Sa tono ng pananalita niya, mukhang hindi ito natutuwa. His eyes are now swearing... wait! Bakit t
Fifty-fiveKRYSTALSiraulo talaga si Zeikko, basta kamanyakan ang usapan ay super active niya, hindi nagpapahuli eh. Hanggang sa text ay nanlalandi pa rin ito.Pinalitan pa nga niya ang name niya sa phone ko eh. Z, Love: Love, gusto ko ng ice-cream.Me: Edi kumain ka.Z, Love: P'wede ka ba?Otomatikong nanlaki ang mga mata ko nang mabasa ko ang reply niya. I really can't believe this guy! Hindi ko napigilang matawa. Walang duda si Zeikko talaga siya.Z, Love: Love, kinilig ka naman na ata? Landian muna tayo. I'm bored.Impit akong napatili dahil putik! Hindi ko na makeri ang feels na ibinibigay niya. Para na akong batang kinikiliti ngayon. Grabe talaga ang lalaking ito."Uy! Okay ka lang?"Halos maibato ko ang aking phone dahil sa pagkakagulat nang biglang sumulpot si Seca."Oo okay lang," natatawang saad ko.Muli kong ibinaling ang atensyon ko sa phone ko. Napuno na agad ng message ni Zeikko ang phone ko, pero sa isang long message nabaling ang aking mga mata.Z, Love: Love, I love
Fifty-fourZEIKKO"Sir, diretso ba tayo sa opisina niyo?"Ipinikit ko ang aking mga mata at isinandal ang aking ulo sa aking kinauupuan. Ramdam ko ang bigat at pagkislot ng aking ulo dahil sa sakit nito."To her office."Saglit kong pinasadahan ang aking relo. Ilang oras na lang ay matatapos na ang shift niya. Wala naman na akong narinig pa mula kay Luis. I closed my eyes once again as I can't really bear the pain I feel anymore. "Sir, okay lang po ba kayo? Gusto niyo po bang dalhin ko muna kayo sa hospital?" "Don't bother. Just drive straight to her office," I said still my eyes closed.Muling natahimik ang loob ng sasakyan. I'd rather wait for her than to waste my time going to the hospital. Mawawala rin ito mamaya, at dahil lang siguro ito sa init. Huminga ako ng malalim. This is f*cking kill me. Nang marating namin ang office ay nagpaalam din agad Luis. I just asked him to drive me, kaya naman sumunod ito, ayoko naman na pigilan siya nang magpaalam siya dahil may pamilya rin s