Thirty-threeKRYSTALAng pinakamahirap gawin lalo na kung naranasan mo ng masaktan dahil sa pagmamahal na binibigay mo sa iba ay ang magmahal ulit at sumagal. Sobrang hirap lalo na kung ang pagmamahal na ibinibigay mo ay sobra, at hindi ka na nagtira pa ng iba para sa sarili mo.Masarap magmahal, nguni sobrang sakit masakta at maloko ng taong itinuring mong buhay.Sa tuwing naaalala ko kung paano ako nagmakaawa kay Kiel noon na huwag niya akong iwan at ako na lang ang piliin niya... hindi ko maiwasang manliit sa sarili ko. Hindi ko akalain na dadanasin ko ang sakit na iyon sa kabila ng lahat ng ginawa ko para sa kanya.Sobra-sobra ang sakit na naramdaman ko dahil lang nagmahal ako ng akala mo ay tamang tao para sa akin."Baby, yuhoo! I'm here!"I was back in reality when Zeikko caught my attention. Iwinawagayway nito ang kanyang kamay sa harapan ko pagkakwa'y umupo ito sa tabi ko."Anong iniisip mo? Iniisip mo na naman ba ako?" He smiled at me. I rolled my eyes."Assuming," pagtatara
Thirty-fourKRYSTALNahihibang na ata talaga ako. Gusto kong sabunutan ang aking sarili dahil sa pagkakairita na nararamdaman ko. I really can't believe that I did respond to his kisses. Ugh! Sa totoo lang kanina pa naghaharumentado ang puso ko, hiyang-hiya ako ngunit kailangan kong ikalma ang sarili ko at magpanggap na para bang wala lang sa akin ang nangyari kahit na sobrang big deal na ito sa akin.Kitang-kita ko sa mga mata niya kanina na ayaw ang init na dumadaloy dito, kaya hindi ko lubos akalain kung paano talaga niya nagagawang pigilan ang sarili niya sa kabila ng lahat ng ito. Ako nga hirap na hirap na iresist ang halik niya eh, siya pa kaya? Oh crap! Bakit ba ako napapaisip sa kanya? "Baby, let's sleep."Halos mapatalon ako sa gulat nang biglang kumatok si Heize. Muli kong tiningnan ang mukha ko sa salamin. Huminga ako ng malalim."Kaya mo ito Krystal," saad ko sa aking sarili bago ako lumabas ng banyo.Hindi ko siya binalingan ng tingin, diretso lang ang lakad ko hanggang
Thirty-fiveZEIKKOHindi mabura ang pagkakangiti sa aking labi habang nakatingin sa babaeng mahal ko na mahimbing ng natutulog sa bisig ko. I really couldn't believe that something already happened between us. D*mn! I know I'm not her first, but for me... for so many years, I became her first.Marahan kong hinaplos ang kaniyang mukha bago ko idinampi ang aking labi sa kanyang noo. "Tama na ang pagpapantasya mo sa akin. Matulog ka na dahil may pasok ka pa bukas."I was taken aback for a second when she suddenly speak. Bahagya siyang lumayo sa akin at muling bumalik sa dati niyang pagkakahiga kanina. Sobrang lakas ng kabog ng aking dibdib na tila ba kakawala ito sa akin. Siya lang talaga ang bukod tanging babae ang nakagawa sa akin ng ganito... siya lang ang may kayang magpatibok ng aking puso na akala mo ay kakawala ito sa aking katawan. Her effect on me is d*mn making me crazy. "Boundary," she then said as she put back the pillow between us.My brow slightly arched as I smiled at he
Thirty-sixKRYSTAL"Krystal, okay ka lang? Kanina ko pa napapasin ang pagkatulala mo eh," puna sa akin ni Seca na tumayo pa para lang makita ang mukha ko.Hindi kasi mawala sa akin ang nangyari sa amin ni Zeikko. Kahit gaano ko ifocus ang sarili ko ay bumabalik ang lahat ng scenes sa aking isipan. Tapos ang bilis pa ng tibok ng aking puso. Kinakabahan na talaga ako para sa sarili ko. Meron pa akong ilang linggo na kasama si Zeikko sa penthouse niya, at... mababaliw na talaga ako sa totoo lang."Okay lang ako," pagsisinungaling ko kahit na alam ko sa sarili ko na nagwawala na ngayon ang mga malalandi kong nerves."Sus! Bakit ka namumula?""H-Ha?" I was taken aback for a second because of what she said. Hinawakan ko ang aking mukha. Ang init! Bakit ba naman kasi ganito ako? Nakakaimbyerna ah!Narinig ko ang mahina niyang pagtawa."May nangyari ba?" ususerang tanong niya. Bahagya niya pang inilapit ang kaniyang mukha sa akin. "Atin-atin lang naman. Yieee!" Hindi ko naiwasang matawa nang
Thirty-sevenKRYSTAL Katulad ng sabi ni Zeikko kanina nang mag-usap kami sa rooftop susunduin niya ako, kaya naman heto ako ngayon nakasakay na naman sa kaniyang sasakyan. Ngunit hindi ko namang maiwasang maexcite dahil pupunta kami ngayon sa bahay ng mga magulang ko. Sobrang tagal ko na rin silang hindi nakikita eh, nakakapag-usap naman kami through video call pero iba pa rin kung nakikita ko sila ng harapan."Bakit mo namang naisipan na kumain sa bahay namin?"Ang alam ng mga magulang ko, seryoso ang relasyon ko kay Zeikko. Hindi na rin naman nila kailangang malaman pa ang totoo dahil matanda na ako at may sarili na rin akong pag-iisip. Kaya ko na ang sarili ko. "Alam ko namang miss mo na rin sila. Hindi naman kita p'wedeng ipagdamot sa pamilya mo." Ngumiti siya sa akin nang saglit niya akong tinapunan ng tingin. Putik na puso ito, umeepal na naman. Ngumiti lang si G*go sa akin eh. "Sweet ko 'no? P'wede mo namang ipakita sa akin na kinilig ka, Baby eh. Huwag ka ng mahiya." Malu
Thirty-eightKRYSTALHindi ko mapigilan ang mapangiti habang tinitingnan si Zeikko na mukhang ang laki ng problema. Nakahiga siya sa tabi ko at tulala, habang ako ay kasalukuyang nakaharap sa aking laptop. Simula nang matapos akong magshower ay tila ba luging-lugi siya. Pft. Siguro ay iniisip niya ang sinabi ko kanina, kahit naman may c*ndom siya ay hindi pa rin ako papayag sa gusto niya. Niloloko ko lang siya."Meron bang malapit na botika rito sa inyo?"I wasn’t able to stop myself... I burst out laughing. Shootangina! I really can't believe this guy. "You seriously think that... pft..." Hindi ko magawang ituloy ang aking sasabihin dahil sa aking pagtawa. "Itulog mo na lang 'yan."Grabe talaga ang utak ng lalaking ito, basta usapang kalandian ay go na go siya. Nagtaas ako ng kilay nang bumusangot ito sa akin. Hindi na maipinta pa ang mukha nito. "Si Ash wala bang... aray!"Dumaing ito nang ibato ko sa kanyang mukha ang unan na nadampot ko."Pati kapatid ko idadamay mo sa kalandian
Thirty-nineKRYSTAL"Ano?!"Mabilis kong tinakpan ang bibig ni Zel nang sumigaw ito. May mga tao pang napatingin sa amin. Nandito kami ngayon sa District 9 dahil nag-aya ito na mag-inom dahil mukhang may pinagdadaanan na naman siya sa buhay."Nababaliw ka na ba? Akala ko ba may iche-check ka lang? Kasama ba sa iche-check 'yung pakikipag jugjugan mo sa kaniya? Gosh Krystal!"Mabilis nitong kinuha ang baso niya ng beer saka ito ininom. Alam kong ganito ang magiging reaksyon niya. I always tell Zel what is happening to me because I do trust her."I can't believe you! Paano kung hindi ka makawala sa kaniya... wait..."A faint smile pasted on my face when she narrowed his eyes at me."Don't tell me you already have feelings for him..." Tinakpan niya ang kaniyang bibig na tila ba gulat na gulat ito sa kaniyang napagtanto. "Seryoso ka? Of all people si Zeikko..."Mabilis kong tinakpan ang kaniyang bibig dahil may pa name drop pa ito. Siraulo talaga ito. "Gagi! Paano kung may makarinig sa'yo
Forty.KRYSTALHindi ko alam kung saan ko ibabaling ang aking mga mata. Tandang-tanda ko ang mga nangyari kagabi, kung paano ako nilamon ng nararamdaman ko. Tama si Zel, na hindi ko kayang labanan ang nararamdaman ko lalo na't kasama ko si Zeikko. Ngunit sa kabila ng sinabi ko sa kaniya kagabi, hindi niya iyon ginawa. Hindi ko alam kung dahil hindi siya nag e-enjoy o talagang gusto niya lang akong irespeto gaya ng madalas niyang sinasabi. Nakagat ko ang aking ibabang labi saka ako huminga ng malalim. Itinuon ko ang aking atensyon sa aking kinakain ko na hindi ko pa naman nagagalaw. Marahas akong napabuntong hininga."Baby, hindi ba masarap ang luto ko?" Nakagat ko ang aking dila nang magsalita ito. Why am I d*mn acting this way? Why does my heart is acting so d*mn out of my hand? This is killing me. "Masarap naman," saad ko nang hindi siya binabalingan ng tingin. Nag-iinit na naman ang aking mukha. Sa totoo niyan ay nahihiya ako sa nangyari kagabi kaya natatanggal ang angas ko sa
Sixty-two.KRYSTALKatatapos lang naming kumain ni Zeikko, at ngayon ay naglilibot kami sa labas kung saan sobrang daming tao ang nagsasaya. May mga naliligo sa pool, at nag-iinuman. Hawak ni Zeikko ang kamay ko na tila ba ayaw niya akong bitawan."ZEIKKO!"Nabaling pareho ang tingin namin sa lalaking tumawag sa pangalan niya. Oh! Andy Yu, isa sa pinakamagaling na racer ng bansa. Kilala rin siya sa pagiging womanizer nito at chick magnet, dahil sa tuwing may matipuhan siyang babae ay hindi ito titigil hanggang sa hindi niya ito makukuha. He never commit in love that's why he was called a jerk of those girls that he bed for fun. "Dude, long time no see ah! Siya yung chicks na pinagmamayabang mo?"Nakangiti niya akong binalingan ng tingin."Mukhang kilala niya na ako kaya hindi na ako magpapakilala pa," mahangin na saad niya saka pa ito kumindat sa akin."Tsk. Masyado ka pa rin talagang mayabang Yu," nakangising saad ni Zeikko na mas lalo pa akong inilapit sa kaniya."Dude kalma, hind
Sxity-one.ZEIKKOHaving her beside me is the best feeling that ever happened into my life. Being with her makes me so happy and I can't wish of anything now. Mawala na sa akin ang lahat huwag lang siya dahil siya ang nag-iisang buhay ko na matagal ko ng pinapangarap na maging akin."Zeikko, sigurado ka ba talagang hindi ka busy?"Hawak ko ang isang kamay niya habang ang isa kong kamay ay hawak ko sa pagmamaneho. We will going to the bachelor place again. I asked her to take a leave so we could spend more time together. I also canceled all my schedules for a week."Love, I can always make time for you. Huwag kang masyadong kabado, kiligin ka na lang at mas mahalin ako." Hinalikan ko ang likod ng kaniyang kamay saka ko siya saglit na binalingan ng tingin."Nagtatanong lang naman ako. Ayoko namang maging hadlang ako sa trabaho mo 'no. Baka mamaya may masabi na naman ang pamilya mo."Marahas akong napabuntong hininga dahil sa sinabi niya."Love, don't mind them. Ako nga wala akong pakeal
Sixty.KRYSTALI haven't felt this feeling before. I couldn't believe that I'm actually head over heals for him now. Yung pagmamahal na nararamdaman ko sa kaniya ay sobrang kakaiba, na hindi ko alam kung makaahon pa ako kung sakaling piliin niya akong iwan mag-isa."I'm sorry, Love."Hinalikan niya ang aking noo."Masyado ka kasing overthinker," pagmamaktol ko saka ko siya binabalingan ng tingin.Ipinatong ko ang aking baba sa kaniyang dibdib."Masyado kang walang tiwala sa akin." Pinanliitan ko siya ng mata saka ko bahagyang pinindot ang kaniyang ilong. "Sa akin ka pa talaga nagduda ah," dagdag ko sa isang mapang-asar na tinig.Hindi naman talaga maiiwasan ang pag-aaway sa isang relasyon, ngunit kung gusto niyo talagang tumagal kailangan niyong makipag communicate sa bawat isa. Kailangan mong ibaba ang iyong pride at piliin ang dapat at tama para masagip ang relasyon na gusto mong tumagal."It's not that I don't trust you, Love. It's just I'm not really confident." Hinaplos niya ang
Fifty-nineKRYSTALInalalayan ko si Zeikko na lumabas ng elevator nang marating namin ang unit floor niya. Nanatili kaming tahimik kahit na alam ko na sobrang dami niyang gustong sabihin ngayon. Nang makapasok kami sa unit niya ay pinaupo ko siya sa sofa."Kukuha lang ako ng ointment."Tinungo ko ang kusina at kinuha ang medicine kit niya. Pagbalik ko ay nakahiga na si Zeikko habang ang isang braso nito ay nakatakip sa kaniyang mga mata. Marahas akong napabuntong hininga."Zeikko," tawag pansin ko sa kaniya dahil nanatili itong nakahiga. "I need to treat your bruises," saad ko.Hindi pa rin ito umiimik kaya naman nag-umpisa na lang ako na gamutin siya. Dahan-dahan lang ang pagpahid ko ng ointment sa kaniyang gilid ng labi."After this aalis na ako," saad ko sa isang kalmadong tinig."You're leaving?"Now I finally get his attention. Tinanggal niya ang braso niyang nakaharang sa kaniyang mga mata. He is staring intently to my eyes as if he is finding an answer through it. Umayos siya n
Fifty-eightKRYSTALDalawang araw na ang nakakalipas simula nang magtalo kami ni Zeikko, hanggang ngayon ay wala pa rin akong natatanggap na text o tawag man lang sa kaniya. Tsk. Huwag niyang sabihin na galit pa rin siya hanggang ngayon, dahil mas galit ako sa kaniya.Ang lakas lang ng loob niyang tratuhin ako ng ganito eh siya na nga itong may mali sa aming dalawa. Ang kapal talaga ng mukha. Hanggang ngayon sa unit pa rin ako ni Zel tumutuloy dahil ayoko pang makita ang pagmumukha niya. Siguro good thing na rin na hindi niya ako kinokontak para kahit papaano ay makapag-isip naman ako."Krystal, totoo ba 'to?" Nakuha ni Seca ang atensyon ko. Bahagya kong ini-slide ang upuan ko para makalapit sa kaniya. Agad na nagtaas ang aking kilay nang makita ko ang mga litrato ni Zeikko kasama na naman ang Tiffany na iyon. "Ewan," aburidong sagot ko saka ako muling bumalik sa akong puwesto. Don't tell me kaya hindi niya ako kinokontak ay dahil abala siya sa lintang iyon? Aba nga naman oh! Go ku
Fifty-sevenKRYSTAL"Ayan ang sinasabi ko sa'yo!"Dinuro ako ni Zel na tila ba sobrang laki ng kasalanan ko. Nagdadrama na nga ang tao pero kung makapagsalita ito sagad pa sa buto. Wala talagang kasuporta-suporta ito."Bakit sa akin ka nagagalit? Hindi naman ako ang may kasalanan ah," pagmamaktol ko saka ako humiga sa sofa. Tinakpan ko ang aking mukha ng throw pillow."Paanong hindi ako magagalit? Eh engot mo nga!"Napamura ako ng malutong nang bigla niyang tinanggal ang unan na nasa mukha ko pagkakwa'y ipinalo niya ito sa akin."Zel naman eh!" pagmamaktol ko na para bang bata. "P'wede bang suportahan mo na lang muna ako ngayon? Kay Zeikko ka magalit, huwag sa akin.""Hoy! Magkakaganiyan ka ba ngayon kung nakinig ka sa akin? Hindi di ba? Magmamahal ka na nga kasi sa totoong meaning pa ng g*go, edi ano ka ngayon? Ngangey!"Hindi talaga nakakatuwa ang bunganga ng babaeng ito eh. Dapat pala dumiretso na lang ako sa bahay hindi sa unit niya. Tsk."Alam mo, sinasabi ko lang naman kung ano
Fifty-sixKRYSTAL"Krystal, are you okay?" tanong ni Kiel nang muli akong bumalik sa puwesto namin. Nagtaas ng bahagya ang kilay ko dahil hindi ko na makita ang mga gamit ni Chief. "Nasaan si Chief?" "She left hurriedly when someone called her from your company. She said that you can discuss it to me instead." Huminga ako ng malalim. "I actually don't know what to say right now because honestly I'm not the one who is in charge with this project. If you don't mind..." "Why are you two together?" Mariin kong naipikit ang aking mga mata nang marinig ko ang malamig at malalim na boses ni Zeikko. I almost forgot about him. "Love."Binalingan ko siya ng tingin. "We're online having a small talk, Zeikko. You don't need to worry about anything." Napakunot ang noo ko dahil sa sinabi ni Kiel. Nahihibang ba siya? Magsasalita palang sana ako nang kunin ni Zeikko ang kamay ko. "Let's go." Sa tono ng pananalita niya, mukhang hindi ito natutuwa. His eyes are now swearing... wait! Bakit t
Fifty-fiveKRYSTALSiraulo talaga si Zeikko, basta kamanyakan ang usapan ay super active niya, hindi nagpapahuli eh. Hanggang sa text ay nanlalandi pa rin ito.Pinalitan pa nga niya ang name niya sa phone ko eh. Z, Love: Love, gusto ko ng ice-cream.Me: Edi kumain ka.Z, Love: P'wede ka ba?Otomatikong nanlaki ang mga mata ko nang mabasa ko ang reply niya. I really can't believe this guy! Hindi ko napigilang matawa. Walang duda si Zeikko talaga siya.Z, Love: Love, kinilig ka naman na ata? Landian muna tayo. I'm bored.Impit akong napatili dahil putik! Hindi ko na makeri ang feels na ibinibigay niya. Para na akong batang kinikiliti ngayon. Grabe talaga ang lalaking ito."Uy! Okay ka lang?"Halos maibato ko ang aking phone dahil sa pagkakagulat nang biglang sumulpot si Seca."Oo okay lang," natatawang saad ko.Muli kong ibinaling ang atensyon ko sa phone ko. Napuno na agad ng message ni Zeikko ang phone ko, pero sa isang long message nabaling ang aking mga mata.Z, Love: Love, I love
Fifty-fourZEIKKO"Sir, diretso ba tayo sa opisina niyo?"Ipinikit ko ang aking mga mata at isinandal ang aking ulo sa aking kinauupuan. Ramdam ko ang bigat at pagkislot ng aking ulo dahil sa sakit nito."To her office."Saglit kong pinasadahan ang aking relo. Ilang oras na lang ay matatapos na ang shift niya. Wala naman na akong narinig pa mula kay Luis. I closed my eyes once again as I can't really bear the pain I feel anymore. "Sir, okay lang po ba kayo? Gusto niyo po bang dalhin ko muna kayo sa hospital?" "Don't bother. Just drive straight to her office," I said still my eyes closed.Muling natahimik ang loob ng sasakyan. I'd rather wait for her than to waste my time going to the hospital. Mawawala rin ito mamaya, at dahil lang siguro ito sa init. Huminga ako ng malalim. This is f*cking kill me. Nang marating namin ang office ay nagpaalam din agad Luis. I just asked him to drive me, kaya naman sumunod ito, ayoko naman na pigilan siya nang magpaalam siya dahil may pamilya rin s