"I'm home," ngumuso ako nang marinig iyon galing sa kanya. Tumawag ito gamit ang skype.I've been in the room for two hours. I thought they would just talk, but my shoulders almost dropped when he called and said he had already gotten home."Anong sinabi ni Kuya?" Tanong ko agad sa kanya.Kung hindi niya lang sinabi na pumunta ako sa kwarto ay hindi ako pupunta."Badshot ako," natatawa pa nitong sambit kaya tinignan ko siya masama."Don't mind what Hervey said to you, kung ano man 'yun. Wala siyang karapatang makielam sa'tin."I saw him bite his lower lip. Nahiga ito sa kama niya bago magsalita. Ngumuso ako at tinitigan siya. Bakit parang mas gumwapo ito? "Baby," malumanay nitong sambit."What he did a while ago is not understandable," napairap ko kong sambit."Naintindihan ko siya. Hindi natin nilinaw kung ano tayo sa kanya. Kahit ako kung makita ko ang anak kong hinahalikan ng lalake, I will do the same. Baka nga binaril ko na agad eh," natatawa pa nitong sambit na animo'y may naka
Hindi nila kasama si Mr. Smith, mukhang umalis na ito kanina. Gusto kong pagalitan ang mga kasamahan ko nang makitang sa 5 star hotel pala sila pumunta. Wala akong gaanong alam kung saang lugar iyon, sinabi ko lang ang pangalan kay Ian."I'm sorry. Subrang mahal dito," sambit ko habang papalapit kila Kirra.Sa labas pa lang kanina ay kitang-kita na kung gaano ito kaganda. "It'a okay," simpleng sambit niya. Hindi na ako nakapagsalita nang marating na namin iyon. They are smiling and laughing when we reach them, but when they saw Ian, natahimik sila. Well, naiintindihan ko naman sila, Ian has this presence, na hindi ko maipaliwanag. The first time I saw him on that Island, iba yung dating niya, kaya naiintindihan ko sila.Naupo ako, ganoon din si Ian,Nakapag order na raw sila nang tanungin ko.Nagpaalam si Kirra at Lalaine para pumunta sa powder room. Si Van na lang ang kasama namin na busy naman sa cellphone.Pero wala pang isang minuto pagkatapos naming mag order ay may lumapit na
Mag-isa na lang ako sa office at hindi alam kong uuwi na ba ako o hindi. Napasulyap ako sa pinto nang bumukas iyon at may pumasok na taga linis. Nagulat ito ng makita ako. Gabing gabi na pero bakit ito ngayon maglilinis? Gusto ko iyong itanong, pero hindi ko na lang itinuloy."Sorry, Ma'am. Akala ko po wala nang tao--""It's okay. Don't mind me, just do your work," tumango naman ito agad. I wanted to know if Gellie was really telling the truth about the last will and testament of Ian's dad. Napasulyap ako kay Manang na nagwawalis. "Pwede po bang mahiram ang phone mo po?" Tanong ko kay Manang. Naguguluhan ito, pero kinuha naman ang phone sa bulsa. "May tatawagan lang po ako," dugtong ko.Nang ibigay niya ay binuksan ko ang bag ko at kinuha sa bulsa non ang calling card na binigay ni Chester noong nagkita kami sa Airport."Who said this to you?" Tanong nito pagkatapos komg itanong ang tungkol sa last will and testamant ng lolo niya."It's not important, Chester. I just want to confirm
I let him because I will make sure it will be the last. For the last time, I let myself be with him. I let him own me. I love him, and I will be hurt and unable to forgive myself when he loses everything he worked for.Napatitig ako sa kanya habang payapang nakahiga sa kama ko. Nakaharap kami sa isa't isa habang nakayakap ang isang braso niya sa'kin. Tumulo ang luha sa mata ko. Nasaktan ko siya noong araw na 'yun. Nawalan siya ng ama, ni hindi niya nakausap man lang. Ang sabi ni Gellie ay pinigilan si Ian, kung ganoon ay nag-away kaya sila ng ama niya?Pumikit ako ng mariin bago tanggalin ang kamay niyang nakayakap sa'kin. Kinuha ko ang damit ko at sinuot iyon bago tinungo ang computer. Gumawa ako ng resignation letter, plano kong i email na lang iyon.Yes, and I need a job, but Ian already has a connection with my workplace and also has an ongoing project here with his company. If I'm going to break up with him, I should stop working where I am working right now because that would be
Sa unang linggo ko sa bahay nila Helly ay hindi ako gaanong lumabas. Sa loob kasi ng isang linggo ay tumatawag si Ian kay Helly para itanong kung nasaan ako. Noong unang araw na tumawag si Ian ay pinaluwas ko pa si Helly sa manila para magkunwaring hinahanap din ako. Alam kong naaabala ko siya, pero iyon ang nasa isip ko para maniwala siyang wala ako rito sa puder ni Helly. Willing naman si Helly na tulungan ako kaya subrang thankful ako. "Naaawa na ako sa kanya," si Helly nang muli itong tawagan ni Ian. Hindi ko rin akalain na aaraw-arawin ni Ian ang tawagan si Helly. "Hayaan mo," sambit ko na lang kahit ako ay hindi na rin mapigilang isipin si Ian. Inilingan ako ni Helly. "Ngayon ka pupunta diba?" Tanong nito habang nakahiga sa kama niya. Ako naman ay nakaupo lang sa gilid ng kama niya. "Oo. mamayang hapon," sambit ko. Tukoy ko ang pagpunta sa dati naming bahay. "Hindi kita masasamahan." "Ayos lang. Subra na akong nakakaabala sayo. Kakausapin ko lang naman ang may-ari."
Ian's POV"Dad, you should rest. Party? That can wait," I said seriously to my dad when he said that he was hosting a party.He hasn't even left the hospital yet, but he's already planning to host a party. I can't get what he wants. Hindi pa siya gaanong magaling, he need rest.Napabalik kami rito sa manila nang marinig naming nagka heart attack si Daddy. Pangalawang beses na 'to kaya mas lalong delikado. Pagkarinig na pagkarinig namin ay bumalik agad kami rito, ni hindi ako nakapagpaalam kay Latina.Ngayon na hindi pa nga maayos ang pakiramdam nito ay naisipan na niya agad iyon. Hindi naman ito mahilig sa party kaya hindi ko maiwasang magtaka kung bakit siya mag hohost ng party bigla-bigla at sa ganitong kalagayan pa niya."You are planning to go back to Hariente?" He asked seriously; he didn't even pay attention to what I said earlier.Bakit ko naman naisip na makikinig ito sa'kin? Galit siya sa'kin.Yes, I'm planning to go back to Hariente. I heard that Latina's dad has been buried
Damn it! Halos mawala ako sa sarili ko. Hindi ko alam kung anong dapat kung sabihin o gawin. Nablanko ang isip ko. Umuwi ako agad noong gabi na rin iyon. Pagpasok ko ay isang suntok ang nakuha ko kay Kuya Henre. Napaupo ako dahil nawala ang lahat ng lakas ko."Is that girl more important than your father, Ian!" Sigaw nito sa'kin."Henry!" Pagpipigil ni Ate Susan kay Kuya."Ang sabi niya huwag kang aalis! But you still go! Ni hindi mo inisip ang kalagayan niya!"Galit silang lahat sa'kin at nauunawaan ko naman kung bakit, kaya nang suntukin ulit ako ni Kuya Henry, hindi ako nanlaban. Hinayaan ko siyang suntukin ako. Hinayaan ko iyon dahil sa totoo lang, gusto ko ring suntukin ang sarili ko, lalo na at kahit na ganoon ang nangyare, hindi pa rin ako nagsising pinuntahan si Latina sa ibang bansa.Ang sama kong anak. Nang mapansin na hinahayaan ko lang siya ay napasigaw siya sa galit. "You okay?" Si Chester lang ata ang nagtanong non sa'kin.I was seating far from our family. Nasa hara
"I'm breaking up with you." 4 years ago, I heard that from her, and now I am hearing it again from her.Para akong binagsakan ng langit at lupa. Yung sayang naramdaman ko sa nakalipas na araw ay mabilis na naglaho. I don't get her. I don't fucking get her."Break na tay--"I don't care if my hand gets stuck in the door. My hand got stuck, and I felt pain, but it was nothing more than what I'm feeling right now. I don't want to lose her again. I don't want anymore."Is our relationship a joke to you, Latina?" Hindi ko makapaniwalang sambit sa kanya, pero nag-iwas ito ng tingin."Respect my deci--" Alam ko ang sasabihin nito kaya hindi ko na siya pinatapos."4 years ago, ganyan din ang sinabi mo, and you think I will do the same as I did the first time you broke up with me?" Humakbang ako papalapit sa kanya.I will never do what I did 4 years ago, ngayon pa na sinabi nito na mahal niya ako. Ngayon pa ba ako susuko ngayong may pinanghahawakan na ako? No!"You said you love me? Ang babaw