Chapter 12

AMIRA

"O AMIRA anak, bakit ganyan na ang itsura mo?" Bungad ni itay ng mapansing iba na ng suot kong damit pagbukas nya ng pinto. Mukhang tulog na si inay dahil hindi ko makita.

Akmang magsasalita si Tonio ng hawakan ko sya sa braso.

"Ah, natapunan po kasi ako ng ulam itay. Namantsahan po yung damit ko kaya pinahiram na lang ako nila manang Flor ng damit." Sabi ko at tipid na ngumiti. Ayokong malaman ni itay ang nangyari. Pero alam ko namang malalaman at malalaman din nya. Pero wag muna ngayon dahil siguradong marami syang tanong at magagalit. Pagod na ako at gusto ko ng makapagpahinga.

"Ganun ba. Eh bakit kasi hindi ka nag iingat anak. Nasaktan ka ba?" Nagaalalang tanong ni itay.

Umiling naman ako. "Hindi po tay. Heto nga po pala pinauwian kayo ni señorito Yñigo ng pagkain." Sabay abot ko ng eco bag.

Dahil natapon ang unang pinauwi nila manang Flor ay pinalitan naman nila ito ng bago.

"Kuh, si señorito talaga kahit kailan hindi nakakalimot sa amin ni inay mo." Nakangiting kinuha