(Athena POV)
Dati rati si Uncle Wenziel lang ang naninirahan dito, pero dahil sa binu-bukid nilang di kalayuan sa dampa, narito ang ilang kamag-anak niya. Yung ilan naman pilit tinatalikuran ang buhay sa syudad. Mas maganda daw manirahan sa tahimik na lugar.
I agree on it Uncle Wenziel.
Sa totoo nga mas gugustuhin kong manatili dito kesa pumunta ng syudad. Kung hindi lang karamihan dito nakatira mga lalaki, sus wala silang rason para palayasin ako. Si Auntie Matilda, yun ang rason niya para isiksik ako sa syudad kung saan naroroon siya.
Tinikman ko ang niluluto kong pagkain para sa amin ni Uncle Wenziel.
Napapikit ako sa sarap.
“Uncle Wenziel! Kakain na tayo.”
Tawag ko sa kanya dahil abala pa itong kausapin ang kasama niya kanina.
“Yayain mo na din sila Uncle kumain dito.”
Kuha ko ng malakin
(Athena POV)Nang narinig ko ulit ang kaluskus. Hangang sa nabitiwan ko ang aking libro at pinulot sa tabi ko ang pana.Pinakingan ko ulit ang paligid.Huni ng kwago. Tunog ng mga kuliglig.Hangang sa may kumaluskos na naman, kaya papaliparin ko na sana ang pana ng narinig ko ang tinig ng aking kabayo.Di ko alam kung tatalon ako sa bubungan. Wala naman akong lahing bampira at lobo para gawin yun. Kaya no choice, kailangan kong gamitin ang hagdan.Huli na ng makalabas ako ng bahay. Dahil tumatakbo papunta sa tulay ang kabayo ko.Kabayo ng aking ama na inaalagaan ni Uncle Wenziel.Tumakbo ako para habulin ito, ngunit sino ba naman ako para ikumpara ang aking takbo sa isang kabayo?“Lukkkkk!”Ang pangalan na binigay daw ng aking ama ayon kay Uncle Wenziel.Walang sino man ang nakakapa-amo kay Luk, pwera sa aking ama. Kahit si Uncle Wenziel
(EL POV)Tumakbo ulit at sinundan ang daan kung saan naroroon ang bakas ni Phantom.Meron siyang dalang pana. Wala namang silbi kung meron man siyang makasalubong na ikaka-panganib niya.Natural ba talaga sa mga babaeng maging tanga para sa kaligtasan nila?Wala akong magagawa kundi sundan siya.Hangang sa naamoy ko na naman ang dagta ng isang prutas… Persimmon.Yung dugo kaninang naamoy ko bago ako maka-uwi. Sa kanya ba nangagaling?Tss. Di na nadala.Pinulot ko ang bendang kumalas sa tuhod nito.It was her.Ang tapang ng amoy niya but I bet walang nakaka-amoy nito. Kundi ako lang.Isang misteryo na parang kailangan kong tuklasin.She is a human, yet meron talagang kakaiba sa kanya.Nang mapalingon ako dahil may mga taong lobong nagsisulputan sa paligid.Nilingon ko sila.Sila ang mga taong lobo na may kalayaan sa
(Athena POV)Huh? Naging brutal ako sa ginawa kong yun.Siyang ang sagot ng halimaw atungal.Hangang sa nawala na ito sa paningin namin.Ligtas na kami.Oo kami.Ngunit itong kasama ko diba, isa ding taong lobo?Baka makasarili lang siya at ayaw niyang mamigay?!Uncle Wenziel, anong gagawin ko?Kaya naman habang lumilipad kami dahil sa ginagawa niyang patalon-talon sa mga sanga, di ko na napigilan ang sarili ko sa pagkakataong iligtas ang sarili ko sa kanya.At in case man na mabitiwan niya ako, siguro naman mababa lang ang paghuhulugan ko!Hinampas ko siya ng pana ko.“Bitiwan mo ako! Bitiw!”But he immediately makes my bow disappear by pulling it away from me and throw it away.“Bakit mo tinapon?!” reklamo ko sa kanya.Yun ang gagamitin ko sa tournament tapos tinapon lang niya ng ganoon?! Di ba n
(Athena POV)“Sinong fiancée! Baliw ka na ba? Ako? Papatol sa isang mga kagaya niyo. Hinding-hindi.”Di ko aakalain merong ganitong taong lobo na tinalo pa ang kagandahang klase ng mga bampira.Kala ko ba mga rascal sila?Ngumisi ito sa akin. Siya na itong naglakad paikot sa akin.Pinaliguan ng titig ang katawan ko.Ikinayakap ko sa aking sarili.Ang bastos!“A human.”Ang nilalang na mahilig nilang paglaruan.Ngunit hindi ako papaya na maranasang paglaruan ng mga kagaya nila. Ni minsan hindi ko inaasam o pinangarap na maging isa sa kanila.Ipinanganak akong tao, mamatay akong tao. Simpleng prinsipyo na alam kong merong katigasan ang ulo ko.Tsk.“Hoy! Wag kang bastos.”“Luk. Tawag mo sa kabayong dapat lang na malaya.”Nanlaki
(Athena POV)Bahagyang gusto kong tumawa. Parang inamin niyang meron lang naman siyang gusto sa akin.“Gusto mo ako?” tanong ko sa kanya.“Miss, I don’t want a weak creature to be my mate. Naisipan ko lang na bakit di na lang ako maghanap ng babaing magpapangap bilang fiancée ko sa harapan ng Grand Alpha?”Umiling ako sa kanya pagkatapos ko nga marinig ang pangalan ng Grand Alpha. Parang gusto lang nito patagalin ang buhay ko. Mas makakabuting mamatay na lamang ako dito.Nadismaya ang mukha niya sa tugon ko. Ngunit hindi siya sumuko. Dinagdagan pa niya ang kapalit.“Kapalit na ibabalik ko ang tiwala ni Phantom sayo. It’s seems na meron kayong pinagsamahan.”“He is my father horse! Hindi Phantom ang pangalan niya kundi Luk!”“Decide.” Tahol nito sa akin. Gusto niya
(Athena POV)“Di mo sa akin sinabi dadalhin mo ako sa ganitong lugar.”Napa-ismid siya sa akin.“The contract will explain to you everything.” At humarap na naman siya sa screen ng phone nito.Ibig lang sabihin, manahimik ako.Nanahimik habang ninanamnam ang kabang nararamdaman ko.Ikinatigil ng sasakyan.Pagsilip ko, ang laki ng bahay.Hangang sa namalayan ko na lang inihubad ng mayabang na lalaki ang suit nito saka ipinatong sa balikat ko.Humarap ako sa kanya.Ngumisi ito dahil nga ang mukha ko namumutla sa kaba.Kung naririto ako sa lunga ng mga taong lobo, ibig lang sabihin di ako mahahanap ni Uncle Wenziel.Kaya naman kinuwelyuhan ko ang lalaking mayabang.“Pagkatapos nito! Ipangako mo ibabalik mo ako sa amin!”Meron pang kasamang panlalaki ng mga mata ko.But his reaction, he gav
(Athena POV)“Prepare her.” Utos nga ng dakilang mayabang.Agad naman nila ako hinila palabas. Kailan pa sila nagkaroon ng karapatan para hawakan ako ng ganito. At kailan pa nagkaroon ng karapatan ang umag para ipagawa ang bagay na ito sa kanila.“Bitiwan niyo ako. Kaya ko maglakad.”Panlalaki ng mga mata ko sa kanila matapos nga kaladkarin ako ng mga utusan ng lalaking hambog.“Sumunod ka sa amin Miss.”May magagawa pa ako diba?Tahimik akong sumunod. Hangang sa mapansin ko nga napakaganda ng boung paligid. Ngunit bigla na lang ako nakaramdam ulit ng pananakit nang ulo dahil lang mayroon akong napasilip sa dinaanan naming bintana. Tanaw ang pinakamataas na palapag ng mansion. Di ko alam kong bakit parang pamilyar ang paligid sa akin.Napa-iling lamang ako sa aking sarili.Kailangan ko makauwi pagkat
(Athena POV)It was one of the most expensive and exquisite set of jewelry!“I don’t want to wear that.”Muli na namang ngumiti ang babae. Kinuha ang hikaw saka inihanda ito para ilagay sa tenga ko.Pero wala pa akong butas sa tenga. Napangiwi siya ng matuklasan.Ngunit brutal niyang itinusok ang hikaw sa tenga ko.Napapikit na lamang ako.Matapos niyang mailagay, ramdam ko na parang dumugo. Napahawak ako habang abala siya sa kaliwa kong tenga na hikawan ito. Sa daliri ko matapos ko nga kapain, may dugo.Grabe, akala ko hindi ako masasaktan dito.“Mei, can you be careful to her?!” A roar sound of his voice.Napalingon kami at ang kasamahan ko nagsitigil. Iniyuko ang mga ulo nila.Me? I was stunned to what I witness.Meron pa siyang ikaka-gwapo kesa sa nakita ko ang mukha niya sa unang pagkakataon.