Share

Kabanata Ikalabing-tatlo

Author: thatsdarcey
last update Last Updated: 2022-08-16 19:58:10

Naglakad lang ako pauwi, pero sumunod sa akin. Kahit malayo ang bahay ko, sa kanila ay naging mabilis ang pagrating sa bahay ko dahil sa pagbilis ng paglalakad.

"Mag-usap nga ta'yo, Joy. Hindi yung nagagalit ka sa akin ng hindi ko alam." Ulit niyang sabi. Habang naglalakad kami ay minu-minuto niya iyon sinasabi. Halos marindi na ang tenga ko.

"Hindi nga ako galit! Bakit naman ako magagalit! Wala naman dapat ikagalit." Ulit kong sagot sa tanong niya.

I heard him sighed, kinuha niya ang braso ko pero winaksi ko naman iyong kamay niya. Sinubukan niya muling hawakan iyon, mas naging agresibo ang paghila niya sa akin dahilan para mapahinto ako sa paglalakad.

"Kung nagagalit ka dahil sa bakasyon ko, hindi na lang ako magbabakasyon. Mananatili na lang ako rito--"

"Hindi ako nagagalit sa pagbabakasyon mo! Magbakasyon ka kung kailan mo gusto, umuwi ka sa pilipinas kung kailan mo gusto! Mas mabuti kung hindi ka na bumalik!" Sigaw ko, halos kita na ang litid ko. Napapikit siya, naririndi siguro
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • Along Pangasinan (tagalog version)   Kabanata Ikalabing Apat

    There are things that i've prayed before but it didn't happened, but there also things that i didn't prayed but it happened. Hindi ko inaasahan ang pagdating ni Dave sa buhay ko, hindi ko nga rin ipinagdasal na sana may ibang taong magkakagusto sa akin. Laging nasa isip ko at ipinagdarasal ko ang mabuting kalusugan ng pamilya ko at si Tyra dahil ito lamang ang kaibigan ko, noon. When Dave came into my life, ang akala ko ay isa siya sa mga taong dadagdag sa paghihirap ko. Araw-araw ko nadaranasan ang sakit dulot ng panlalait ng mga tao, araw-araw ko rin iniiyakan noon. But he came, natigil iyon. Natigil ang sakit na iyon, nawala sa isipan ko ang panlalait ng mga tao, because he always keep me reminded na maganda ako, na may halaga ako, at nararapat rin akong mahalin ng ibang tao. I'm afraid to take risks, natatakot ako na baka sa isang araw, katulad rin siya ng ibang tao. I doubted him at first and i still doubted him in the long run. Ang unfai

    Last Updated : 2022-08-16
  • Along Pangasinan (tagalog version)   Kabanata Ikalabing lima

    Dumating si Dave kinagabihan, kasama niya pa si Sirius at AC. Hindi na makakapunta si Tyra dahil siguro ay nagbakasyon sila ng pamilya niya sa japan. Taon-taon silang pumupunta roon, kaya walang problema sa akin kung hindi man siya makapunta sa birthday ko. May dala-dala si Dave na cake at paper bag na may nakalagay na cartier. Hinalikan niya ang kamay ni mama at yumukod naman siya sa aking ama bilang pagpapakita ng respeto. Syrien gave me a gallon of ice cream, while AC gave me a basket that full of fruits. Dave opened the box of cake, sinindihan ni mama ang candle ng cake at nagsimula silamg kumanta ng happy birthday. Ofcourse, before i blow the cake, i should have to wish first. Napatingin ako kay Dave na nakangiti sa akin ngayon, tipid akong ngumiti sa kaniya. I closed my eyes. Today, i wish that my family and friends good health and, i wish that my i can reach my dreams with him... with Dave, my friends and my family.

    Last Updated : 2022-08-16
  • Along Pangasinan (tagalog version)   Kabanata Ikalabing Anim

    My senior highschool journey began last month. Isang buwan na ako bilang STEM student at aaminin kong nahihirapan ako. Doble ang pagod ko noong junior highschool, mabuti na lang ngayong semester hindi isinama ang basic chemistry. Sa ngayon ay pre-calculus ako pinakanahihirapan na subject, pero kahit papaano ay nairaraos ko naman. Next sem raw ang basic chemistry, mabuti nalang kung ganoon, kasi paniguradong mababaliw ako. Si Dave naman ay palagi na akong hinahatid at sundo. Palagi rin kaming sabay kumain kahit magkaiba na kami ngayon ng section at strand. Kaklase ko si Syrien, samantalang si Dave naman ay kaklase si AC. Si Alex ay nag-ABM, kung hindi ko siya nakasalubong no'ng isang araw ay hindi ko pa malalaman. Wala ring idea si Dave sa kung anong kinuha ng pinsan niya. "Does anyone know who own this paper? Walang pangalan." Sabi ng guro ko sa oral communication, maraming kaklase ko ang tumingin sa papel, ngunit wala namang may alam. "Alam kong mahir

    Last Updated : 2022-08-16
  • Along Pangasinan (tagalog version)   Kabanata Ikalabing pito

    I don't know if i am being too dramatic or what. Niyakap ko bigla si Dave na naghihintay sa labas ng pintuan ng bahay namin. Alam kong nagulat siya sa inaakto ko. Niyakap niya rin ako at naramdaman ang pagpatak ng halim niya sa aking ulo. "Are you done?" Tumango ako sa tanong niya, hinaplos niya ng marahan ang aking buhok.Siniksik ko ang ulo ko sa dibdib niya, he's wearing a hoodie and night gown pants. May dala rin siyang plastic bag. I am really addicted in his smell, parang hindi ako magsasawang amuyin iyon habang buhay. "I contacted your groupmates, ang iba ay sumagot naman sa naging mensahe ko." Tumingala ako sa kaniya. I couldn't clearly see his face, but i know he's mad. "Hindi mo na dapat ginawa yun... that is not your business." Umirap ako, hinaplos niya ang pisngi ko at marahan pinisil yun. "Nagawa ko na eh..." he reasoned, mas humigpit ang yakap ko sa kaniya. "I bought you some banana milk, just incase you are ha

    Last Updated : 2022-08-16
  • Along Pangasinan (tagalog version)   Kabanata Ikalabing walo

    Buwan ng agosto at magkakaroon ng camping ang grade 12 STEM students, hindi ko alam kung sa amin lang ang mayroon dahil wala akong nabalitaang kasama ang mga HUMSS student. Napagdesisyunan ko ng hindi ako sasama, pero ng ibalita ko iyon kay mama ay pinilit niya akong sumama. Wala akong makakausap doon, maliban kay Syrien. Hindi ko rin naman maeenjoy ang mga nangyayari dahil halos lahat ng kaklase ko ay hindi ako gusto. "Mamaya bibilhan kita ng tent, kaya sumama ka." Pamimilit sa akin ni mama ng humalik ako sa pisngi niya, papasok na ako ng school at kada pagpasok ko sa eskwelahan ay pinapaalala niya anng camping. Ngumuso ako at hindi pinansin ang ibinalita niya. Natanaw ko si Dave na papunta sa bahay, ngunit nakasalubong ko na siya at hindi na tumuloy sa bahay. "Kumain ka na?" Tanong ko, tumango siya sa akkin at inalalayan sa paglalakad. May pagkalubak pa ang daanan sa amin kaya minsan ay natatapilok ako."Sandwich lang, papunta rito.

    Last Updated : 2022-08-16
  • Along Pangasinan (tagalog version)   Kabanata Ikalabing Siyam

    Nanginginig ang kamay kong nilagay ang cellphone sa bag ko, bigla nablanko ang utak ko sa gagawin. Iniisip ko na lang na umuwi at hindi alalahanin ang entrance exam dahil sa sigaw ni mama sa telepono na nakapagpakaba sa akin. Napatingin sa a kin si Dave, napakunot ang noo niya. Alam ko sa mga oras na ito ay namumutla. Hindi ako mapakali at gusto ko ng umuwi sa mga oras na ito. “What happened? Mukha kang kinakabahan…” Nag-alalang sabi sa akin ni Dave, hinawakan niya ang kamay kong nalalamig sa kaba.“Gusto ko ng umuwi.” Iyon lamang ang nasabi ko at tumango siya. Kinausp niya sila Syrien, hindi ko na lamang pinagtuunan ng pansin iyon dahil sa kagustuhang umuwi na kaagad ng Pangasinan. Lumapit sa akin si AC at niyakap ako, pati na rin si Syrien at Tyra. “Saan ba Dave ang sakayan rito papuntang Pangasinan? Yung isang byahe lang sana para hindi nakakapagod pang maghanap ng sasakyan…” “

    Last Updated : 2022-08-16
  • Along Pangasinan (tagalog version)   Kabanata Ikadalawangpu

    “Ma!” tawag ko kay mama na kasalukuyang nasa labas ng presinto, napalingon siya sa gawi namin kaya naman napabilis ang paglakad ko papunta sa kaniya. Ang hawak-hawak kong si Jun ay tumahan na. Nang lumapit ako kay mama ay mahigpit niya akong niyakap, sa yakap niyang iyon ay sunod-sunod ng dumaloy ang luhang kanina pang bumabadyang tumulo sa aking pisngi, my heart felt warm as well suffocated. Nanghihina ako sa nangyari, nanghihina ako sa kalagayan ni mama. “Ang papa… Ang papa mo…” paulit-ulit na sambit niya, marahan kong hinagod ang kaniyang likod. “Nakulong siya… pinakulong…” aniya ngunit hindi niya matuloy ang sinasabi dahil sa paghikbi. Narinig kong tumunog ang cellphone ni Dave, napalingon ako sa kaniya. Kunot noo niyang pinapakinggan ang kung sino mang tumawag sa kaniyang cellphone. While Syrien stayed silent while watching us. While watching the tragedy that happened to my family. Pinanunasahan ko ang a

    Last Updated : 2022-08-16
  • Along Pangasinan (tagalog version)   Kabanata Ikadalawangput isa

    Dalawang taon simula ng magkacollege ako ay wala akong ginawa kung hindi mag-aral ng mabuti. Sa dalawang taon na iyon ay napabilang ako sa Dean Lister, hindi na ako nagtaka ro'n. Knowing that i put all of my hardwork and perseverance to finished my school task. Hindi na nakakataka, pero hindi ko rin maiwasang mangamba. In the past 2 years, inabala ko rin ang sarili sa paghahanap ng trabaho. Syrien build a coffee shop near at my university. Kaming dalawa ni AC ang empleyado na nag-aasikaso tuwing umaga, sa gabi ni naman ay si Kuya Renz at si Syrien kung may libreng oras. "Joy! Paturo naman ako sa solution nito. Nakakabobo mag engineering pwede bang maging patatas nalang?" Natawa ako sa sinabi ni Claire, isa sa kaklase ko. Pumayag ako sa gusto niya, mabuti na lang at wala gaanong customer sa coffee shop at hindi ako gaanong napagod, kahit papaano ay nakakapag-isip pa ako ng maayos. Ang kapatid kong si Jun ay kahit papaano ay nakakarecover na sa nangyari sa mag

    Last Updated : 2022-08-16

Latest chapter

  • Along Pangasinan (tagalog version)   Kabanata Ikalawangput dalawa

    Agad ko chineck ang profile ng comment niya at nadismaya sa nakita. It wasn't him, it was from a fan of mine, who appreciates my songs. Mabilis ang pagkauwi namin sa Pilipinas, sinalubong ako ng mga fans na tawag ko ay dishwashers dahil sa Joy ang pangalan ko. They gave me a lot of things, such as teddy bears and clothes. Some gave me food and cute things.Madaling araw palang pero ang dami na nag-abang. Hindi nagtagal ang pakikipag-usap ko sa mga fans dahil may aasikasuhin pa akong endorsement mamayang hapon. Hance reminded me to sleep and get ready before the contract signing of my new endorsement. Halos hindi ko na nagawang kamustahin ang kapatid pagkauwi sa sobrang pagod, hindi niya na rin ako makausap dahil abala siguro siya sa kaniyang projects sa kaniyang school. Hindi pa nag-iisang oras ang tulog ko ng may tumawag. Galing iyon kay Syrien, kaya kahit hindi ko maibuka ang isa kong mata dahil sa antok ay sinagot ko pa r

  • Along Pangasinan (tagalog version)   Kabanata Ikadalawangput isa

    Dalawang taon simula ng magkacollege ako ay wala akong ginawa kung hindi mag-aral ng mabuti. Sa dalawang taon na iyon ay napabilang ako sa Dean Lister, hindi na ako nagtaka ro'n. Knowing that i put all of my hardwork and perseverance to finished my school task. Hindi na nakakataka, pero hindi ko rin maiwasang mangamba. In the past 2 years, inabala ko rin ang sarili sa paghahanap ng trabaho. Syrien build a coffee shop near at my university. Kaming dalawa ni AC ang empleyado na nag-aasikaso tuwing umaga, sa gabi ni naman ay si Kuya Renz at si Syrien kung may libreng oras. "Joy! Paturo naman ako sa solution nito. Nakakabobo mag engineering pwede bang maging patatas nalang?" Natawa ako sa sinabi ni Claire, isa sa kaklase ko. Pumayag ako sa gusto niya, mabuti na lang at wala gaanong customer sa coffee shop at hindi ako gaanong napagod, kahit papaano ay nakakapag-isip pa ako ng maayos. Ang kapatid kong si Jun ay kahit papaano ay nakakarecover na sa nangyari sa mag

  • Along Pangasinan (tagalog version)   Kabanata Ikadalawangpu

    “Ma!” tawag ko kay mama na kasalukuyang nasa labas ng presinto, napalingon siya sa gawi namin kaya naman napabilis ang paglakad ko papunta sa kaniya. Ang hawak-hawak kong si Jun ay tumahan na. Nang lumapit ako kay mama ay mahigpit niya akong niyakap, sa yakap niyang iyon ay sunod-sunod ng dumaloy ang luhang kanina pang bumabadyang tumulo sa aking pisngi, my heart felt warm as well suffocated. Nanghihina ako sa nangyari, nanghihina ako sa kalagayan ni mama. “Ang papa… Ang papa mo…” paulit-ulit na sambit niya, marahan kong hinagod ang kaniyang likod. “Nakulong siya… pinakulong…” aniya ngunit hindi niya matuloy ang sinasabi dahil sa paghikbi. Narinig kong tumunog ang cellphone ni Dave, napalingon ako sa kaniya. Kunot noo niyang pinapakinggan ang kung sino mang tumawag sa kaniyang cellphone. While Syrien stayed silent while watching us. While watching the tragedy that happened to my family. Pinanunasahan ko ang a

  • Along Pangasinan (tagalog version)   Kabanata Ikalabing Siyam

    Nanginginig ang kamay kong nilagay ang cellphone sa bag ko, bigla nablanko ang utak ko sa gagawin. Iniisip ko na lang na umuwi at hindi alalahanin ang entrance exam dahil sa sigaw ni mama sa telepono na nakapagpakaba sa akin. Napatingin sa a kin si Dave, napakunot ang noo niya. Alam ko sa mga oras na ito ay namumutla. Hindi ako mapakali at gusto ko ng umuwi sa mga oras na ito. “What happened? Mukha kang kinakabahan…” Nag-alalang sabi sa akin ni Dave, hinawakan niya ang kamay kong nalalamig sa kaba.“Gusto ko ng umuwi.” Iyon lamang ang nasabi ko at tumango siya. Kinausp niya sila Syrien, hindi ko na lamang pinagtuunan ng pansin iyon dahil sa kagustuhang umuwi na kaagad ng Pangasinan. Lumapit sa akin si AC at niyakap ako, pati na rin si Syrien at Tyra. “Saan ba Dave ang sakayan rito papuntang Pangasinan? Yung isang byahe lang sana para hindi nakakapagod pang maghanap ng sasakyan…” “

  • Along Pangasinan (tagalog version)   Kabanata Ikalabing walo

    Buwan ng agosto at magkakaroon ng camping ang grade 12 STEM students, hindi ko alam kung sa amin lang ang mayroon dahil wala akong nabalitaang kasama ang mga HUMSS student. Napagdesisyunan ko ng hindi ako sasama, pero ng ibalita ko iyon kay mama ay pinilit niya akong sumama. Wala akong makakausap doon, maliban kay Syrien. Hindi ko rin naman maeenjoy ang mga nangyayari dahil halos lahat ng kaklase ko ay hindi ako gusto. "Mamaya bibilhan kita ng tent, kaya sumama ka." Pamimilit sa akin ni mama ng humalik ako sa pisngi niya, papasok na ako ng school at kada pagpasok ko sa eskwelahan ay pinapaalala niya anng camping. Ngumuso ako at hindi pinansin ang ibinalita niya. Natanaw ko si Dave na papunta sa bahay, ngunit nakasalubong ko na siya at hindi na tumuloy sa bahay. "Kumain ka na?" Tanong ko, tumango siya sa akkin at inalalayan sa paglalakad. May pagkalubak pa ang daanan sa amin kaya minsan ay natatapilok ako."Sandwich lang, papunta rito.

  • Along Pangasinan (tagalog version)   Kabanata Ikalabing pito

    I don't know if i am being too dramatic or what. Niyakap ko bigla si Dave na naghihintay sa labas ng pintuan ng bahay namin. Alam kong nagulat siya sa inaakto ko. Niyakap niya rin ako at naramdaman ang pagpatak ng halim niya sa aking ulo. "Are you done?" Tumango ako sa tanong niya, hinaplos niya ng marahan ang aking buhok.Siniksik ko ang ulo ko sa dibdib niya, he's wearing a hoodie and night gown pants. May dala rin siyang plastic bag. I am really addicted in his smell, parang hindi ako magsasawang amuyin iyon habang buhay. "I contacted your groupmates, ang iba ay sumagot naman sa naging mensahe ko." Tumingala ako sa kaniya. I couldn't clearly see his face, but i know he's mad. "Hindi mo na dapat ginawa yun... that is not your business." Umirap ako, hinaplos niya ang pisngi ko at marahan pinisil yun. "Nagawa ko na eh..." he reasoned, mas humigpit ang yakap ko sa kaniya. "I bought you some banana milk, just incase you are ha

  • Along Pangasinan (tagalog version)   Kabanata Ikalabing Anim

    My senior highschool journey began last month. Isang buwan na ako bilang STEM student at aaminin kong nahihirapan ako. Doble ang pagod ko noong junior highschool, mabuti na lang ngayong semester hindi isinama ang basic chemistry. Sa ngayon ay pre-calculus ako pinakanahihirapan na subject, pero kahit papaano ay nairaraos ko naman. Next sem raw ang basic chemistry, mabuti nalang kung ganoon, kasi paniguradong mababaliw ako. Si Dave naman ay palagi na akong hinahatid at sundo. Palagi rin kaming sabay kumain kahit magkaiba na kami ngayon ng section at strand. Kaklase ko si Syrien, samantalang si Dave naman ay kaklase si AC. Si Alex ay nag-ABM, kung hindi ko siya nakasalubong no'ng isang araw ay hindi ko pa malalaman. Wala ring idea si Dave sa kung anong kinuha ng pinsan niya. "Does anyone know who own this paper? Walang pangalan." Sabi ng guro ko sa oral communication, maraming kaklase ko ang tumingin sa papel, ngunit wala namang may alam. "Alam kong mahir

  • Along Pangasinan (tagalog version)   Kabanata Ikalabing lima

    Dumating si Dave kinagabihan, kasama niya pa si Sirius at AC. Hindi na makakapunta si Tyra dahil siguro ay nagbakasyon sila ng pamilya niya sa japan. Taon-taon silang pumupunta roon, kaya walang problema sa akin kung hindi man siya makapunta sa birthday ko. May dala-dala si Dave na cake at paper bag na may nakalagay na cartier. Hinalikan niya ang kamay ni mama at yumukod naman siya sa aking ama bilang pagpapakita ng respeto. Syrien gave me a gallon of ice cream, while AC gave me a basket that full of fruits. Dave opened the box of cake, sinindihan ni mama ang candle ng cake at nagsimula silamg kumanta ng happy birthday. Ofcourse, before i blow the cake, i should have to wish first. Napatingin ako kay Dave na nakangiti sa akin ngayon, tipid akong ngumiti sa kaniya. I closed my eyes. Today, i wish that my family and friends good health and, i wish that my i can reach my dreams with him... with Dave, my friends and my family.

  • Along Pangasinan (tagalog version)   Kabanata Ikalabing Apat

    There are things that i've prayed before but it didn't happened, but there also things that i didn't prayed but it happened. Hindi ko inaasahan ang pagdating ni Dave sa buhay ko, hindi ko nga rin ipinagdasal na sana may ibang taong magkakagusto sa akin. Laging nasa isip ko at ipinagdarasal ko ang mabuting kalusugan ng pamilya ko at si Tyra dahil ito lamang ang kaibigan ko, noon. When Dave came into my life, ang akala ko ay isa siya sa mga taong dadagdag sa paghihirap ko. Araw-araw ko nadaranasan ang sakit dulot ng panlalait ng mga tao, araw-araw ko rin iniiyakan noon. But he came, natigil iyon. Natigil ang sakit na iyon, nawala sa isipan ko ang panlalait ng mga tao, because he always keep me reminded na maganda ako, na may halaga ako, at nararapat rin akong mahalin ng ibang tao. I'm afraid to take risks, natatakot ako na baka sa isang araw, katulad rin siya ng ibang tao. I doubted him at first and i still doubted him in the long run. Ang unfai

DMCA.com Protection Status