Lumipas ang dalawang taon at ito na ang huling taon namin sa senior high kaya naging busy ako pero ganoon pa rin naman ang set up. Binabayaran pa rin ako ni Athena para sumama sa boyfriend niya sa tuwing nagkakaroon siya ng bago.
Abala ang lahat sa paghahanda dahil ngayon ang foundation day ng school namin at kanya-kanyang gimik ang lahat. Samantalang, ang senior high ay pinayagan lang na sumali sa sports para makapag focus pa rin sa academic.Wala siyang sinalihang kahit anong sports dahil baka hindi na niya matulungan ang ina sa paglalaba kapag napagod pa siya but her friend did join the volleyball together with the other girls from different strand.Dapat kasi may representative bawat level dahil tatagal daw ng one week ang foundation day nila. At dahil hindi pa nagsisimula ang laro nito inimbitahan mo na siyang manood ng basketball."Three points for jersey number fourteen from Mr. Javier" she could hear her classmates cheering for their team but Nicah could only sit and watch while laughing at her friend na halos mag cheerdance nasa baba kasama ang kaklase nito.She took Accountancy, Business and Management (ABM) while her friend took Science, Technology, Engineering, and Mathematics Strand (STEM) pero kahit ganoon madalas pa rin naman silang magkasama.Natatawa pa rin siya ng magawi ang paningin niya sa lalaking naglalaro sa court at aksidente namang napatingin rin ito sa gawi niya. Nawala ang ngiti sa labi niya at iniwas na lang ang tingin niya rito at binaling sa katabing kaklase niya.Nung huling away nila ay yun na rin ang huling pag-uusap nila dahil talagang iniwasan niya ito ng todo at tingin niya ay na-gets rin nito na ayaw niya itong kausap kaya hindi na rin ito lumapit sa kanya." Ba't hindi mo jinowa si Javier? Basketball player din naman siya ah" dinig niyang tanong ng kaibigang si Riza kahit ang mata nito ay nasa binabasa."Hindi ako nag-jojowa ng schoolmate" simple niyang sagot dito."Ay sus! tignan mo nga oh... gwapo, matalino, magandang katawan at isa pa sa tingin ko siya yung tipo nang boyfriend dadalhin ka sa langit" sabay siko nito sa kanya.Nilingon niya ang kaibigan na si Riza. Isa ito sa close friend niya na masyadong adik sa pagbabasa ng novels at may suot itong salamin at medyo may vibes nang pagiging nerd.".. sa tingin ko worth it naman"" Mukhang type mo siya kaya sayo na." walang pakialam niyang sabi. Natawa ito."Patawa ka. Mahilig akong magbasa, oo but I know how to differentiate reality from fantasy"Hindi niya masyadong pinansin ang sinabi nito at tumingin na lang sa harap. "..at isa pa, alam ko kung sino ang gusto niya"Kahit hindi siya interesado ay tinanong na rin niya ito dahil minsan lang naman ito magsalita at madalas ay tahimik lang sa tabi na isa sa nagustuhan niya dito."Sino?" wala siyang narinig na sagot dito kaya akala niya umalis na ito pero nang balingan niya ito ng tingin ay nakangiti lang itong nakatingin sa kanya. Yung tingin nito ay ang parang nanunuya kaya nalukot tuloy ang mukha niya at patuloy lang din sa pagtitig sa kaibigan.Nang makita nito na hindi siya magpapatalo ay tumawa lang ito na animo'y kinikilig. " Baliw" bulong na lang niya at pinaikutan ito ng mata.Bumalik na lang siya sa panonood at minsan sa kagustuhan niyang wag ibaling ang tingin dito ay minsan siyang napapatanga at nakatingin lang sa isang direksyon.Sa buong durasyon ng laro ay hindi niya ito sinulyapan. Nang matapos ang laro ay nagpaalam mo na siyang aalis para pumunta ng canteen. Sa sobrang tulala niya ni hindi niya alam kung nanalo ba sila.May malapit na canteen sa mismong building nila pero pinili niyang maglakad at bumili sa main canteen nila na medyo kalayuan sa gym na pinagdausan. May mga panahon talaga na gusto niyang bumili sa maalayo at para na rin makapag-munimuni siya."Nicah?.."Papasok na sana siya ng marinig niyang may tumatawag sa likod niya. Nilingon niya ito at nakilala ang taong tumawag sa kanya. Naging kaklase niya ito noong junior high pa sila."O...""Pasensya na pero sa tingin ko ikaw yata ang hinihintay noong lalaki sa labas. Alam mo na, bawal pumasok..pero rinig kung binanggit niya ang pangalan mo"Nagtaka naman siya dahil wala naman siyang naalala na may sinabi si Athena na susunduin siya ng boyfriend nito. Pinasalamatan na lang niya ito at nagsimulang lumakad sa gate.Kahit foundation day nila ay bawal pa ring pumasok ang taga ibang school pero sila ay pwedeng lumabas kahit kelan nila gusto. Nang marating ang gate ay natanaw niya si Dave na current boyfriend ni Athena.Tinanaw muna niya ang guard na busy sa pagbabasa ng dyaryo bago lumabas at kinausap ito."Dave" paunang bati niya dito."Nicah""Anong ginagawa mo dito?..alam ba ni Athena na andito ka?" usisa niya bago bumaba ang tingin niya sa hawak nito."Wala kasi kaming pasok.. at nasabi niya sa'kin na foundation day niyo ngayon, susupresahin ko sana siya kaya lang hindi ko naman alam na bawal pala pumasok ang mga outsider."Tumango lang siya dito pero ang mata niya ang nasa dinadala nito." Ah! Bumili ako ng meryenda para sana pagsaluhan nating tatlo para hindi mahalata .."" Ganoon ba, gusto mo tawagan ko si Athena para sa labas na lang tayo..?""Wag na. Actually, tinawagan ko siya pero hindi siya sumasagot tsaka kailangan ko na rin kasing umalis may emergency sa bahay"" Naintiindihan ko, akin na. Ibibigay ko na lang sa kanya yan""Salamat" pagkatapos ibigay ang dalang pagkain ay umalis na rin ito. Mukhang may emergency talaga.Tinignan niya ang nasa loob at nakitang take out ito galing sa isang bake shop na may kasama pang drinks. Isang sulyap mo na ang ginawa niya bago bumalik sa loob at hinanap ang kaibigan."Nicks, sa'n ka galing? Ang tagal mo. Ano yan?" sunod- sunod na tanong ni Athena na kasamang naglalakad si Riza."Kay Dave""KAY DAVE?" nanlalaking matang tanong ni Athena. Tumango lang siya at na-gets naman nito."Ah! Dave, yung jowa mo" sabi ni Riza sabay ayos sa salamin nito.Hinatak naman siya ni Athena sabay dala sa kanya sa isang lamesa na may pang-apatan at upuan na nasa labas ng buildung."What is he doing here?" usisa ni Athena matapos maupo lumakad naman si Riza sa likod nito at naupo sa tabi nito."To suprise me" sabay diin sa salitang "me" at nilabas ang pagkain sa loob para tignan ang binili ni Dave. Tutal kailangan nila magpanggap na siya ang girlfriend nito kaya siya na ang kusang kumuha ng pagkain pero nilahad naman niya ito sa harap ng kaibigan.Nang marinig ang sinabi ay agad nitong chineck ang phone at napamura."Shit!""Shit? Nagmumura ka pala" sabi ni Riza pero di na niya ito sinagot at nagpapaalam lang na tatawagan ang daddy nito. Walang alam si Riza sa pagpapanggap niya na may boyfriend at wala din itong alam sa totoong Athena dahil bago lang din niya itong naging kaibigan. Nasa kasunduan kasi nila na sila lang dapat ang may alam at ang nagiging boyfriend nito."Ang sweet naman ng boyfriend mo."Nagkibit balikat lang siya. "Galante ba?"Nagsalubong kilay niya sa sinabi nito. " Ba't ang dami mong tanong ngayon? Madalas naman tahimik ka ha"Tumawa lang ito kahit inis- inis na siya. "Tapos na kasi yung librong binabasa ko""O di basahin mo ulit basta tumahimik ka lang""Nope" sabi nito emphasizing the p. " But I'm proud of you. You know how to use your beauty to your advantage""I'm mean to offense meant but if I was poor, I would never be in a relationship with someone who's more poor than me.""Thank you for rubbing it on my face.""Alam mo kung bakit ko nasasabi yun dahil yun yung nakikita ko sa mata mo" natamaan siya sa sinabi nito dahil alam niya sa sarili niyang may katotohanan ang sinasabi nito kaya niya nga ginagawa lahat ng 'to eh. Natamaan lang siya sa sinabi nito pero hindi siya nagsisisi sa ginawa niya dahil kung bibigyan siya ng pagkakataon na ulitin lahat ng to, she will still choose this path if she could not change their status from being poor."Yan ba ang powers sa pagkakaroon ng four eyes?"Napasimangot ito. "Namemersonal ka naman eh"Nilapit niya rito ang pagkain na kinuha rin nito. "Pero alam mo-""Hindi ka pa ba tapos." Medyo tumaas na ang boses niya pero sumenyas lang itong tumahimik siya."...maganda pa rin talaga yung idea ko na i-date mo siya.""Sira ba tuktok mo?""Ano ka ba? Forget about your rule and just date him. And there's always an exception in every situation""Sino ka bang lintik ka?" hindi niya napigilang murahin pero muli lang din siya nitong tinawanan." What's going on?" litong tanong ni Athena na kakatapos lang sa tawag niya."Wala may sinapian lang... nakausap mo na ba daddy mo"Tumango lang ito at bumaling kay Riza na hindi pa tapos sa pagtawa.Papasok na sana siya ng village ng mula sa isang madilim na pwesto ay may lumabas na pigura. Muntik pa siyang mapamura sa gulat pero nakilala din niya ang lalaki hindi niya tuloy napigilang mapamura."Ano ba! Nakakagulat ka naman."She raised her head and he could see his accusing eyes again. Her blood start to boil by the sight of it.She wanted to ingore it but again he stop her by blocking her way." That was a first.." that was the first thing he said which made her upset even more."Ano na naman? Iinsultuhin mo na naman ba ako."" Six times.""Ano?.. alam mo nababaliw ka na talaga-""It's always five times in a row.. but that man visited you six times" he said, " and longer.."Saka lang niya nakuha ang pinupunto nito. Hindi talaga niya maintindihan ang lalaking ito. And as to why he's curious about her pretend romantic relationship.Pagak siyang natawa sa sinabi nito habang blankong nakatingin ito sa kanya.He was now wearing his our uniform at medyo basa pa ang buhok nito. He smells so good and so manly. Pero kahit naman yata puno ito ng pawis ay naamoy niya pa rin ang pinaghalong pabango at natural na bango nito. Alam ko lang ang bagay na yun dahil madalas ko siyang nakakasalubong at hindi lang naman ako ang nakakapasin no'n. He has great physique and his six foot tall height added to his charisma."Boyfriend ko siya natural lang na dalawin niya ko" lalampasan niya sana ulit to nang humarang na naman ito. Sa pagkakataong ito bakas na sa mukha niya ang inis." Is he special then?""Anong special?"" You've been dating him for six weeks." He explainedHindi niya ito sinagot at tinaasan lang niya ng kilay. " The pattern....you'll date him for no longer a month and see him for five days but.. this time it's longer. Is he special?"Napatanga siya sa sinabi nito. Was he been observing her? How could he easily point it out?"Have you been watching me?" ramdam niya ang kabog sa dibdib niya at ang bilis ng paghinga niya." I'm asking you, is he special?" he took a step towards her and as a response she took a step back. Her eyes is now on his feet watching it and waiting for the next move but he stopped.Muli siyang nag-angat and for a second she could see his face became gloomy and then it was replaced with anger.She really hates looking at his eyes. "Do you love him?"He questioned."Ano ngayon?..Sagutin mo rin tanong ko. Sinusundan mo ba ako?""Answer me first." This time I could see he was careful enough not to make any aggressive move.Hindi niya alam pero sumagot lang siya ng "oo" kahit hindi naman talaga siya sigurado kung mahal ba talaga ito ng kaibigan."Oo"Pagkatapos niyang sabihin ito ay tumalikod ito at kita niya ang pagkuyom ng kamao nito."I hate you, Allen Preston Javier." Mahina niyang bulong habang nakatingin sa papalayong likod nito."May tanong ako?" rinig niyang sabi ni Riza na katabi lang niya ng upuan. Abala siya sa kakalaro sa cellphone niya habang ito naman ay nagtitingin sa kaganapan sa paligid nila at nililinis ang salamin nito.Huling araw nila ngayon sa foundation day ng school nila. Wala namang masyadong ganap dahil awarding lang naman ang mangyayari at konting program na rin na hindi naman mawawala. "Wala akong sagot." barumbado kong sagot sa kanya. Inirapan lang ako nito at umayos ng upo." May nangyari ba sa inyo ni Allen?" kahit alam niya kung sino ang tinutukoy nito ay nagkunwari siyang walang alam.Pagkatapos rin kasi ng huling sagotan nila ay hindi na nasundan pa kahit mag ka kapit village lang naman sila ng tinitirhan."Sinong Allen?" "So may nangyari nga" hindi ko alam kung nagtatanong ba siya o ano." Sino ba si Allen?""Seeing how you reacted alam kung may nangyari. At pwede ba wag mo kong artehan alam mo kung sinong tinutukoy ko." sabay suot sa salamin nito. "Sa susunod wag kang magtatanon
Natatawang naupo si Riza sa ilalim ng puno na may upuan at lamesa na napapagitnaan ng grade seven at grade eight building. Nakasimangot naman na lumapit siya dito at naupo sa harap nito."See? I was right." she said before she grab the food inside the plastic. "I told you he has a thing for you."She took a bite on the fudgee with a winning look on her face. Ipipilit pa rin talaga ang gusto niya. What her friend said got her attention. The girl infront of her look so innocent with her small heart shape face pand simply chewing the food with her two hands holding it. On her right hand was a watch for men only but it looks gorgeous on her and a hair that was tied up neatly. She may look like a nerd with her eyeglasses but she could tell that she is a beauty. "Hoy! ba't mo kinain yan?" saka lang tuluyang nag sink in sa utak niya na ang ginawa ng kaibigan." Wow! Apakadamot"" Ibabalik ko sa kanya yan" kahit huli na ay sinubukan niya pa ring bawiin ang kinain nito na nilayo naman niyo a
" So naughty! I like that." Yun agad ang bumungad sa kanya sa hallway ng building nila. She could see everyone has their own group and laughing over something. It's like a deja vu for her but one thing is for sure hindi siya ang pinagtsitsismisan nito. Now that she's on college, condo at skwelahan lang ang tungo niya kung aalis man siya madalang lang din yun pag nag-aaya lang si Riza o di kaya ay si Athena. Athena is taking a course related to film and directing while Riza and I took accountancy. Halos pareha kami ng schedule ni Riza liban na lang kay Athena na naiba. Walang gana siyang naglakad sa unang klase niya at di nalang pinansin ang nagkukumpulang estudyante. Masyado pa rin kasing maaga para sa unang klase nila kaya may oras pa ang iba na magdaldalan. Pero ang dahilan talaga kung bakit siya pagod ay dahil tinanggal siya sa pagiging waitress niya sa isang korean restaurant matapos magreklamo ang isang customer sa kanya, nilalandi raw kasi niya ang asawa nito. Hindi siya ma
"Finally! I'm done" Kakatapos lang niyang ayusin ang mga papel ng estudyante ni Sir Santos. Psychology kasi ang itinuturo nito kaya madalas itong magpa-essay kaya madalas din siya nitong pinapatulong sa pag-aarrange ng mga papel ng estudyante nito sa dami kasi halos maghalo-halo na ang mga papel. Nag-inat muna siya bago tumungo sa lamesa at napabuntong hininga. Nakalapat pa ang pisngi niya sa papel na kanina lang ay inaayos niya. Ngayon na natapos na niyang ayusin ang mga ito saka lang din niya naramdaman ang pagod. Matapos magpahinga ng dalawang minuto ay napagpasyahan niyang tumayo na at para makapaghinga na rin. She started walking to the door as she happily closed it after but she was stop midway when she realize that someone was standing not far from where she is. Nakasandal ito sa isang pader na malapit sa pinto at ang isang paa ay nakalapat pa sa pader na kinahihiligan nito habang ang buong bigat nito ay nasa kabilang paa.She noticed that he was already wearing a new shirt
Nakaupo pa rin siya ng lingonin niya ito. He knew she was there and he also knew that she heard everything from the start. "Ano? Hindi ka pa uuwi." Sa gulat niya yata ay wala siyang maisagot dito kaya napilitan na lang itong kunin ang kamay niya at ito na mismo ang humila sa kanya patayo.Para siyang tuta sa sumunod na lang dito. Kahit hila-hila na siya nito ay wala pa ring pagtutol ang namutawi sa bibig niya. Nakita niya pang pinanood sila ng lalaki at napatingin pa ito sa kamay nito na nakahawak sa pulso niya. Nang umangat ang tingin nito sa kanya ay doon lang niya nakuhang umiwas ng tingin dito. Tahimik lang silang naglalakad at hindi pa rin nito binibitawan ang hawak nito sa kanya. Nang marating ang entrance ng subdivision nila Mayor ay saka lang ito tumigil. Nagtagal ang tingin nito sa kanyang mukha bago nito binaling ang tingin sa iba. "Ingat ka" Dalawang salita lang binitawan nito bago tumalikod. Hindi niya malaman kung paano sagutin ang simpleng sinabi nito. Hindi na si
Namayani ang katahimikan sa gitna naming dalawa. Hindi ko alam kung ano ba dapat ang reaksyon ko sa naging turan niya. I was looking at his eyes and my breath started to get uneven because I was holding my breath for seconds. Dumapo ang mata ko sa labi niya dahil parang di naging sapat sa akin ang emosyong nakikita ko sa mata niya. He was smiling at me as well as his eyes. Although, it was just a small smile but it means a lot in some way she couldn't explain. "Allen!" someone called his name and I was also quick to look away. Magkaharap kami kanina pero ngayon siya nalang ang nakatingin sa direksyon ko habang nakatagilid ako at nasa likod ko naman ang taong tumatawag sa kanya. I think he send some signal to that someone before facing my direction again. I couldn't find the strength to move or walk away I was just standing there and clenching my fist. I felt him move pero hindi na akong nag abalang tumingin sa direksyon niya. Nang makuha ang lakas para umalis ay siya namang paghag
Hindi pa rin humuhupa ang tawanan ng dalawa na siyang sanhi kung bakit marami na ang nagtatanong kung ano bang nakakatawa. Naningkit ang mga mata niya na nakatingin sa mga ito na natatawa pa rin. Nandiyan yung ituturo siya ng mga ito sabay tawa ulit. She don't remember dropping a joke for them to laugh like that. " Hindi ba ako yung pinag-uusapan niyo..?"Bubunghalit na sana ang mga ito ng tawa kaya hindi niya napigilang takutin ito. " Isang tawa pa, aalis na talaga ako." Natahimik naman ang dalawa pero bakas pa rin ang pagpipigil ng mga ito. "Anong nakakatawa?" she calmly ask kahit gusto na talaga niyang sumabog sa sobrang inis niya sa dalawa. "Nothing" si Athena ang sumagot sa kanya. Pinilit na lang niyang ibaling ang tingin sa harap pero hindi sa gawi kung saan nakaupo si Allen. Natahimik rin naman ang dalawa makaraan ang ilang minuto. Out of nowhere may biglang nag distribute ng banner sa gawi nila. Ganado namang tinanggap ng girls kaya lahat sila may banner ng hawak. Hin
The issue became a hit again because Allen posted it thirty minutes after the proposal was posted on the wall. She became the center of attention. If there is something that would define rumors or issue the answer would be her. Sa dati niyang school ang bansag sa kanya ay Miss Serial Dater and now, she became Miss Sure Win because out of the students who proposed she was promising and deserving of the answer yes. May haka-haka na rin tuloy na boyfriend niya ito and a conclusion na sila ngang dalawa ang gumagawa ng milagro sa shower room.Buong araw siyang bugnutin sa dami ng nag congratulate sa kanya. May bakla pang muntik na siyang sabitan ng sash na sinabayan pa ng dagundong ng mga lalaki niyang kaklase sa desk nila and the girls were clapping and some acted teary eyed. If only hindi niya kaklase yung gumawa sa kanya no'n, I swear nahambalos na niya ito ng bag niya. Tinakwil lang niya ang kamay nito to put a stop to it. Hindi naman napikon si bakla ang tinawanan lang ang reaksy
Malakas siyang natawa sa sinabi nito at napahawak pa sa tiyan niya. Torture? Really!"Masyado mo naman yatang sineseryoso ang lahat ng 'to. Ipapaalala ko lang sayo ha, we are just pretending so stop it or else I'm out." Hindi na niya napigilang sumabog sa galit. Galit para saan? Galit ba ako dahil sa mga wala sa lugar na pasaring nito o galit ako dahil sa ibang bagay. He looks unhappy with what she said but there was nothing he could do, in the end he was force to agree to her terms. She mean what she said and I'm just glad that he didn't made it difficult for her. "Okay. Let's do it correctly this time." Nagsimula na siyang ayusin ang gamit niya at handa na sanang umalis. "What about our date?" Nakatalikod na siya rito ng muli itong magsalita. Walang lingong sinagot niya ito. "Pagkatapos ng exam week natin." The exam week is just two weeks away. Pagkatapos noon, they will be free. Free from stress, unending projects and seatworks.Marami siyang testpapers na ichecheck but sh
Matapos ang sinabi nito ay naging tahimik ang byahe nila sa nasabing bar at hindi nalang niya pinuna ang pagtawag nito sa kanya ng baby. She wasn't expecting that he would actually say those words when the last two days he was making excuses not to see her or maybe it was really true that he was busy, I don't know. This is the first time he called her in that endearment so she was so shocked and lost for words. Pinakabalahan na lang niya ang pagtingin sa labas at hindi na pinansin ang lalaki. Nakita pa niya ang maliit na ngiti nito sa kanya at ang pabalik-balik na pagsulyap sa kanya. Sa klase ng tingin nito sa kanya ay hindi niya maiwasang mamula para na rin kasi siya nitong inaakit sa mga tingin nito. Hades The name of the club was hades. Judging on its exterior, the bar is high end. Yung tipong tanging mayayaman lang ang nakakapasok rito. Halos wala na ring parking space na bakante kaya natagalan rin sila sa paghahanap. Nang sa wakas ay nakakita rin sila pero nasa pinakadulo p
I was thankful that he rescued me that night but that night, showed me a different version of him. The way he keep on punching that man again and again, even after his friend trying to break them apart and then the officer, I was like, seeing a dark aura surrounding him. His eyes becomes darker and scary. When he found me dumbfounded that's when he stop but his eyes never change. It was still dark and it made me took a step back. I was so surprised that no words came out of my mouth. The following days, I always see him hanging out with his friends, he was smiling, laughing and playful around them and as I watch him, I was also trying to convince myself that what happened was just a spurred of emotion. A fine man like him won't just stand there and watch a girl is being harrassed so his action is justifiable. Nothings wrong with it. Lumipas ang dalawang linggo na ganoon pa rin ang set up namin. Susunduin niya ako sa condo at ihahatid sa school. May mga araw na ihahatid niya ako p
Hindi niya alam kung paano niya na survive ang pag-uusap nila ng hindi niya ito nabibigwasan. She was glaring at him the whole time but Allen only smiled and was enjoying her death glares. The idea is actually tempting but the thought that she may have to join gatherings or parties with him or...his family scared her. At isa pa paano niya ipapaliwanag sa mga taong nakapalibot sa kanila ang tungkol sa relasyon nila na hindi ito naghihinala sa kung anong meron sila. The girls knew how much I avoided him in high school because I don't like him at all. Pakiramdam niya mabibiyak na ulo niya sa pinatutunguhan ng usapan nila. "May buhay din ako, gaya mo." "And I'm not gonna stop you from doing your stuff. I only want YOU to be faithful." "And how long is this gonna go on?" Napaisip pa ito. "A year." Akala ko wala nang mas ikakagulat pa sa pinagsasabi nito.A year?Hindi niya kayang tumagal ng isang buwan ang pagpapanggap nila, isang taon pa kaya. "One week..I'll give you the space tha
Nasa gitna na si Allen at nagpapraktis kasama ang teammates niya pero madalas itong tumingin sa gawi niya. Checking if she still in her placed. Sa tuwing nakikita siya nito nasa pwesto niya ay may maliit na ngiti sa labi at bakas ang kaginhawaan sa mata niya. Mas lalo pang umaaliwalas ang mukha nito pagnapapatingin sa hita niya kung nasaan ang jersey jacket na bigay sa kanya kanina. Sa dalas nitong tumingin sa gawi niya ay napapairap na lang siya. His teammates notice his glances at her and couldn't help teasing him and he would just laugh at them. "Anong ginagawa natin dito?" Nasa labas sila ng isang restaurant, that serves authentic filipino dishes, na pinagdalhan nito sa kanya, akala pa naman niya ay sa isang cafe lang sila mag-uusap. Sabagay mula nang mag-aya itong umalis pagkatapos ng praktis nito ay hindi na siya nagtanong. Medyo basa pa ang buhok at nakapagbihis na ng isang puting t-shirt at shorts. He looks ordinaryly handsome and fresh from the shower with his looks.
"Dude, why did you suddenly buy a car, I thought you were saving.... for your future?""Maybe, our man, Allen wanted to impressed someone. I mean... girls are into man who owns a big toy." "Oh yeah?.. So that's the reason why you owned one because you couldn't get girls to bed with just your face alone." They started laughing. It was a group of five people sitting on a bench near the field. Kahit hindi na niya tignan ay alam niya na grupo ni Allen ang nandoon. She was sitting not far away from their table but the tree behind her, block her from their sight. "Fuck you!" "So, were you really...?" Silence. It was a so powerful that she could only hear the wind blowing and nothing else. She wanted to go but she can't. They might see her from where she is. "Yeah."They all cheered for him. Her cheeks turned red and couldn't help bitting her lips. She only wanted a peaceful surroundings while doing her assisgnments so she won't have to do it later, instead of hearing absurd things.
One week has passed since my mother was diagnosed with mild pneumonia and is now still taking her medications. Kinailangan niyang pumunta sa doctor every week hanggang sa gumaling siya. Wala silang ginastos sa pagpapagamot at gamot na iniinom nito dahil sagot lahat ni Mayor 'yon. Hindi rin siya pinayagan ng nanay na bumisita para hindi mahati pa ang oras niya sa pag-aaral at pagbisita. Kaya pinagkabalahan na lang niya ang paghahanap ng part-time na trabaho. Dumami rin kasi ang gastosin niya sa school projects niya at paubos na rin ang ipon niya. Hirap siyang pagkasyahin ang oras niya lalo na't student assistant rin siya pero wala siyang choice kundi maglaan ng kahit tatlo o apat na oras para sa part-time niya kung sakali. Si Allen? Isang linggo na rin siya nitong kinukulit kundi mag-aayang sabay silang mag-lunch, mag-aaya naman itong ihatid siya sa condo nila. Hindi rin tuloy humuhupa ang usap-usapan tungkol sa kanila. Naiirita rin tuloy siya rito. Ngayon nga na nakaupo siya sa c
"Nay, sasusunod magsabi kayo if may iniinda na pala kayo." Nanatili sa tabi niya si Allen habang kausap niya ang ina. " Okay na ako." "Nay... "Nakasimangot na nakatingin siya rito pero ang inay ay nasa likod ang tingin. "Nay si Allen po pala-""Alam ko. Nagpakilala na siya kanina."Napatingin siya sa lalaking nasa likod niya. " Gaano ba katagal akong tulog?"Nagkibit balikat lang ito sa kanya. "Ang gusto kong malaman ay kong may relasyon ba kayo." She was surprised with her mothers question. "Nay! ano ba!-" " Tinatanong pa ba yan. Di pa ba halata." singit ni Ate Kim na kararating lang din." Ate!" Natawa ito sa pagkataranta niya. " Ay sus ito talagang si Nicks kunwari pa... ang swerte mo dyan, gwapo pa." nakuha pang ibulong nito ang huling sinabi kahit dinig naman ng lahat. Nakuha pa nitong kindatan ang lalaki sa likod niya na may maliit na ngiti na nakaplaster sa mukha nito. Siniko niya ang lalaki para wag nang patulan ang kabaliwan ni Ate Kim. "Nay, walang ganoon tinul
Allen stopped in front of her. Nakatayo lang siya sa harap nito habang patuloy ang pag-agos ng luha sa mga mata niya. Allen went to grab one of the helmets and grip her wrist . Dahan-dahan nitong sinuot ang helmet sa ulo niya. He even placed some of my hair behind my ear before putting it on me. He brushed her tears away using the back of his hand. "Hey! Stop crying. Tell me where we should go and I'll take you there." malumanay ang pagkakasabi nito sa kanya. Ang boses nito ay parang inaalu siya. He was looking at her and I could see his worries and curiosity in his eyes. She hates him but right now she couldn't help feeling safe and thankful enough for standing beside her. Just his mere presence gives me comfort. She told him the name of the hospital before hopping into his motorcycle. Mahigpit ang pagkakahawak nito sa kamay niya habang inaalalayan siyang sumakay. Nang maayos na siyang nakaupo sa likod nito ay ito na mismo ang nagkusang naglagay sa mga kamay niya para igiya siy