Natatawang naupo si Riza sa ilalim ng puno na may upuan at lamesa na napapagitnaan ng grade seven at grade eight building. Nakasimangot naman na lumapit siya dito at naupo sa harap nito.
"See? I was right." she said before she grab the food inside the plastic."I told you he has a thing for you."She took a bite on the fudgee with a winning look on her face. Ipipilit pa rin talaga ang gusto niya. What her friend said got her attention.The girl infront of her look so innocent with her small heart shape face pand simply chewing the food with her two hands holding it. On her right hand was a watch for men only but it looks gorgeous on her and a hair that was tied up neatly. She may look like a nerd with her eyeglasses but she could tell that she is a beauty."Hoy! ba't mo kinain yan?" saka lang tuluyang nag sink in sa utak niya na ang ginawa ng kaibigan." Wow! Apakadamot"" Ibabalik ko sa kanya yan" kahit huli na ay sinubukan niya pa ring bawiin ang kinain nito na nilayo naman niyo agad."Ba't mo ibabalik, binigay nga sayo di ba""Ibabalik ko kasi bibigyan mo agad ng malisya" asar na sagot ko rito.She smirk at me. " Kahit ibalik mo pa yan the fact na binigyan ka niya nito infront of those people may malisya na yun hindi lang sa'kin kundi sa iba na rin"Napaisip siya sa sinabi nito bigla siyang nakaramdam ng kaba. Takot siyang madawit ang pangalan niya sa lalaking iyon dahil as much as possible ayaw niyang gumawa na naman ng ibang isyu. Kotang kota na siya sa pagiging serial dater at isa pa ang inaalala niya ay ang si Athena baka hindi nito magustuhan ang pagkakadawit niya sa Javier na iyon.Although, wala naman talagang madalas na reaksyon ang kaibigan sa tuwing nadadawit siya sa kung sino mang lalaki sa school nila pero mas mabuti na yung safe lalo na't may kasunduan sila."Do you think I should do something?""Like what?""Hindi ko alam basta.. wala kaming isyu."Hindi niya maiwasang mabahala na kumalat ang nangyari kanina. Mainit pa naman siya sa mata ng lahat kahit pa sabihing wala siyang pake di ibig sabihin linggo-linggo rin siyang may isyu mas lalong hindi sa school nila galing ang sangkot dahil problema yun."Naku! Pag-iinitan ka naman ni Mrs. Robles dahil sinali mo sa listahan ang paborito niyang estudyante" hirit ni Riza na nakakadalawa ng bukas ng fudgee at isang yakult.Napamura siya sa isip niya. Dati nilang teacher si Mrs. Robles sa math noong nasa junior high palang sila at alam ng lahat na ito ang paborito nitong estudyante, daig pa nito ang pagiging magulang dito kung bakuran niya ito.She remembered how she used to stare at her everytime she passed by their building and she could see her disappointed and disgusted look at her and would sometimes makes some offending comment to her and to everyone.Madalas siya nitong pag-initan dahil nga sa napapabalitang pagsundo ng boyfriend niya kunwari. Hindi naman talaga niya direkta itong sinasabi pero madalas itong nagpaparinig. Kaya rin walang may gustong estudyante dito." Bwesit! Papupulutin na naman ako ng basura no'n"Natawa ang kaibigan sa sinabi niya. Bago kasi makarating sa mismong building nila ay madadaanan rin nila ang grade ten building at kilala rin ito sa pagiging strikta at pagiging early bird nito at palautos ng iba para papulutin ng basura pag napadaan ka sa building nila. Isang linggo na naman siguro itong mag-aabang para lang utusan siyang mamulot ng basura."Kamusta na nga pala kayo ng boyfriend mo?"Naputol ang pagmumuni niya ng sabihin ito ng kaibigan niya. Nakatukod ang baba niya sa kamay niya habang busy ang mata niya sa pagsuri sa paligid."Okay lang." Walang buhay niyang sagot dito niyang sagot dito.Pero napatigil rin siya ng marinig niyang ng beep ang phone niya para sa isang text."Hiwalay na pala kami."She receive a text from Athena that said she and Dave broke up already."HA?" gulat namang sabi ng kaharap niya na nanlalaki pa ang matang nakatingin sa kanya. "Sa text lang nakipag break?"Nagkibit balikat na lang siya dahil hindi rin naman siya sure kung paano ito nag break. Sa tuwing nagkikipaghiwalay kasi si Athena sa boyfriend nito ay hindi na niya tinatanong dahil madalas ay kusa itong nagsasabi sa kanya. So rather than sticking her nose she would just wait for her friend to talk about it in respect to her friends feelings. At isa pa ito rin naman ang may sabi na hindi naman talaga seryosohan ang pagkikipagrelasyon nito pero hindi rin ibig sabihin nito ay may karapatan na siyang mang-usisa."Tara na! balik na tayo" wala naman itong naging pagtutol kaya tumayo na sila at ang kaibigan na rin ang nagdala ng pagkaing nasa plastic.Pabalik na sila nang makita nila si Mrs. Robles na nakasandal sa railings na nasa lobby ng classroom nito.It made her stop at agad naisip ang naging pahayag ng kaibigan kanina. Mainit talaga ang dugo nito sa kanya."Riz, mauna ka nga at sa gilid mo lang ako" she did not receive any response from her so when she look at her right her friend is nowhere to be found and when she looks back her friend is walking away from her back to the table under the tree.Napabuntong hininga na lang siya. " Hindi talaga maasahan ang gaga."She took a deep breath and started walking again. Pinilit niyang wag dumapo ang tingin dito pero hindi niya talaga mapigilang mapatingin dito dahil diretso lang naman ang dadaanan niya at mas lalong magiging halata kung hindi niya ito papansinin at baka maging bastos pa siya."Good Afternoon, Madam" bati niya rito ng makalapit na. Akala niya makakahinga na siya pero napatigil siya nang magtanong ito."May bago ka daw'ng jowa totoo ba?" nakangiti ito sa kanya pero alam niyang plastic ang ngiti nito.Napakagat labi siya sa naging tanong nito. Umiling na lang siya bilang sagot."So jowa mo si Allen?" Ang bilis talaga kumalat ng balita. " Hindi po at isa pa po matalino 'ho yun di ko po abot yun""Okay."Pagkatapos nang sinabi nito ay tumango lang ito sabay talikod. Kahit nakaka-insulto ang mga tingin nito ay hindi na lang niya pinansin dahil mas lamang sa kanya ang makaalis sa lugar na yun. Alam niya ang kaplastikan nito kaya hindi na rin siya nagulat.Palakad-lakad siya habang may lollipop sa bibig niya, pauwi na kasi siya at nakasabit sa isang balikat niya ang backpack habang nilalaro sa bibig ang lollipop.Hindi niya maiwasang balikan ang nangyari kanina at 'di maiwasang mabahala sa susunod na mangyayari. Aabotin pa siguro ng ilang linggo bago humupa ang tsismis tungkol sa kanila lalo pa at sikat si Allen sa buong school wala yata ni isa ang hindi nakakilala dito. Kung tutuusin isa itong role model sa school nila di lang sa academic tinitingala kundi sa larong basketball diMag-isa lang siyang umuwi tulad ng nakasanayan niya. Oo at iisang bahay lang sila ni Athena pero pinili lang talaga niyang lakarin ang papuntang school at pag-uwi dahil unang-una ay katulong lang naman siya at pangalawa exercise rin ito sa kanya.Pauwi na siya nang mamataan ang isang kotse di kalayuan sa kinatatayuan niya. Ang kotse ay nakaparada sa isang tabi na may kalayuan gate ng village nila at nasa madilim na parte. Wala namang kadudaduda rito pero ngayon lang niya kasi ito nakita.Hindi niya marawi pero may pwersang nagsasabi sa kanya na manatili muna at mag-antay. Hindi siya usiserong tao pero the expensive car infront made her curious. Isa itong puting van mukhang mamahalin dahil sa logo na nakita niya sa likod nito di niya ngalang matandaan ang eksaktong brand ng sasakyan.Lalakad na sana siya palapit dito nang biglang bumukas ang pinto sa kabila agad tuloy siyang napatigil at sinubukang sundan ng tingin ang taong lumabas sa van kahit di naman talaga kita sa kanya."Good evening! Sir Allen"Allen? Allen Javier?She took a step to take a closer look of the two people and to also confirm if the Allen she know is the same Allen that the man was talking. When she already had a glimpse she gasp and her eyes widen. She immediately duck down to hide from them.The man was in a three piece suit with his eyeglasses on he looks like someone who is a secretary of a ceo in a certain company. He looks serious and smart.Alam naman niyang mayaman talaga ito pero hindi niya parin maiwasang hindi magulat. At isa pa bakit sa labas pa sila nag-usap kung pwede naman sa mismong bahay nito."Make it fast. I have no time for this." narinig niyang sabi ni Allen. Ramdam niya ang pagkadigusto sa boses nito."Your father wants you to come home."Father? Sino? Matagal ng patay ang papa niya di' ba. Shit! what did I gotten myself into." PIease tell him this, I no longer need him and I don't want anything to do with him." he said using his stern voice."I don't think Senator would like that one Sir.""Ain't my problem anymore"She could her footstep walking away so mas lalo siyang sumuksok sa isang tabi para hindi siya nito makita."Hindi ka pa ba uuwi?"For some reason, pakiramdam niya nasa malapit lang ito. Sa kagustuhang wag siya nitong makita ay hindi niya namalayang naipikit na pala niya ng mariin ang dalawang mata niya at mahigpit sa nakakuyom ang kamao na nasa tenga niya na para wala siyang marinig.Personal na buhay nito ang pinag-uusapan at wala sa plano niya ang malaman ni isa ang tungkol sa sekreto nito kaya pilit niyang takpan ang tenga kahit alam niyang huli na ang lahat. If only she just walk away and never bother knowing who they were she wouldn't be in this awkward situation.When she open her eyes she could feel someone is standing behind her and when she look back and raised her head that's when she realize that he knew she was there all along." So naughty! I like that." Yun agad ang bumungad sa kanya sa hallway ng building nila. She could see everyone has their own group and laughing over something. It's like a deja vu for her but one thing is for sure hindi siya ang pinagtsitsismisan nito. Now that she's on college, condo at skwelahan lang ang tungo niya kung aalis man siya madalang lang din yun pag nag-aaya lang si Riza o di kaya ay si Athena. Athena is taking a course related to film and directing while Riza and I took accountancy. Halos pareha kami ng schedule ni Riza liban na lang kay Athena na naiba. Walang gana siyang naglakad sa unang klase niya at di nalang pinansin ang nagkukumpulang estudyante. Masyado pa rin kasing maaga para sa unang klase nila kaya may oras pa ang iba na magdaldalan. Pero ang dahilan talaga kung bakit siya pagod ay dahil tinanggal siya sa pagiging waitress niya sa isang korean restaurant matapos magreklamo ang isang customer sa kanya, nilalandi raw kasi niya ang asawa nito. Hindi siya ma
"Finally! I'm done" Kakatapos lang niyang ayusin ang mga papel ng estudyante ni Sir Santos. Psychology kasi ang itinuturo nito kaya madalas itong magpa-essay kaya madalas din siya nitong pinapatulong sa pag-aarrange ng mga papel ng estudyante nito sa dami kasi halos maghalo-halo na ang mga papel. Nag-inat muna siya bago tumungo sa lamesa at napabuntong hininga. Nakalapat pa ang pisngi niya sa papel na kanina lang ay inaayos niya. Ngayon na natapos na niyang ayusin ang mga ito saka lang din niya naramdaman ang pagod. Matapos magpahinga ng dalawang minuto ay napagpasyahan niyang tumayo na at para makapaghinga na rin. She started walking to the door as she happily closed it after but she was stop midway when she realize that someone was standing not far from where she is. Nakasandal ito sa isang pader na malapit sa pinto at ang isang paa ay nakalapat pa sa pader na kinahihiligan nito habang ang buong bigat nito ay nasa kabilang paa.She noticed that he was already wearing a new shirt
Nakaupo pa rin siya ng lingonin niya ito. He knew she was there and he also knew that she heard everything from the start. "Ano? Hindi ka pa uuwi." Sa gulat niya yata ay wala siyang maisagot dito kaya napilitan na lang itong kunin ang kamay niya at ito na mismo ang humila sa kanya patayo.Para siyang tuta sa sumunod na lang dito. Kahit hila-hila na siya nito ay wala pa ring pagtutol ang namutawi sa bibig niya. Nakita niya pang pinanood sila ng lalaki at napatingin pa ito sa kamay nito na nakahawak sa pulso niya. Nang umangat ang tingin nito sa kanya ay doon lang niya nakuhang umiwas ng tingin dito. Tahimik lang silang naglalakad at hindi pa rin nito binibitawan ang hawak nito sa kanya. Nang marating ang entrance ng subdivision nila Mayor ay saka lang ito tumigil. Nagtagal ang tingin nito sa kanyang mukha bago nito binaling ang tingin sa iba. "Ingat ka" Dalawang salita lang binitawan nito bago tumalikod. Hindi niya malaman kung paano sagutin ang simpleng sinabi nito. Hindi na si
Namayani ang katahimikan sa gitna naming dalawa. Hindi ko alam kung ano ba dapat ang reaksyon ko sa naging turan niya. I was looking at his eyes and my breath started to get uneven because I was holding my breath for seconds. Dumapo ang mata ko sa labi niya dahil parang di naging sapat sa akin ang emosyong nakikita ko sa mata niya. He was smiling at me as well as his eyes. Although, it was just a small smile but it means a lot in some way she couldn't explain. "Allen!" someone called his name and I was also quick to look away. Magkaharap kami kanina pero ngayon siya nalang ang nakatingin sa direksyon ko habang nakatagilid ako at nasa likod ko naman ang taong tumatawag sa kanya. I think he send some signal to that someone before facing my direction again. I couldn't find the strength to move or walk away I was just standing there and clenching my fist. I felt him move pero hindi na akong nag abalang tumingin sa direksyon niya. Nang makuha ang lakas para umalis ay siya namang paghag
Hindi pa rin humuhupa ang tawanan ng dalawa na siyang sanhi kung bakit marami na ang nagtatanong kung ano bang nakakatawa. Naningkit ang mga mata niya na nakatingin sa mga ito na natatawa pa rin. Nandiyan yung ituturo siya ng mga ito sabay tawa ulit. She don't remember dropping a joke for them to laugh like that. " Hindi ba ako yung pinag-uusapan niyo..?"Bubunghalit na sana ang mga ito ng tawa kaya hindi niya napigilang takutin ito. " Isang tawa pa, aalis na talaga ako." Natahimik naman ang dalawa pero bakas pa rin ang pagpipigil ng mga ito. "Anong nakakatawa?" she calmly ask kahit gusto na talaga niyang sumabog sa sobrang inis niya sa dalawa. "Nothing" si Athena ang sumagot sa kanya. Pinilit na lang niyang ibaling ang tingin sa harap pero hindi sa gawi kung saan nakaupo si Allen. Natahimik rin naman ang dalawa makaraan ang ilang minuto. Out of nowhere may biglang nag distribute ng banner sa gawi nila. Ganado namang tinanggap ng girls kaya lahat sila may banner ng hawak. Hin
The issue became a hit again because Allen posted it thirty minutes after the proposal was posted on the wall. She became the center of attention. If there is something that would define rumors or issue the answer would be her. Sa dati niyang school ang bansag sa kanya ay Miss Serial Dater and now, she became Miss Sure Win because out of the students who proposed she was promising and deserving of the answer yes. May haka-haka na rin tuloy na boyfriend niya ito and a conclusion na sila ngang dalawa ang gumagawa ng milagro sa shower room.Buong araw siyang bugnutin sa dami ng nag congratulate sa kanya. May bakla pang muntik na siyang sabitan ng sash na sinabayan pa ng dagundong ng mga lalaki niyang kaklase sa desk nila and the girls were clapping and some acted teary eyed. If only hindi niya kaklase yung gumawa sa kanya no'n, I swear nahambalos na niya ito ng bag niya. Tinakwil lang niya ang kamay nito to put a stop to it. Hindi naman napikon si bakla ang tinawanan lang ang reaksy
Allen stopped in front of her. Nakatayo lang siya sa harap nito habang patuloy ang pag-agos ng luha sa mga mata niya. Allen went to grab one of the helmets and grip her wrist . Dahan-dahan nitong sinuot ang helmet sa ulo niya. He even placed some of my hair behind my ear before putting it on me. He brushed her tears away using the back of his hand. "Hey! Stop crying. Tell me where we should go and I'll take you there." malumanay ang pagkakasabi nito sa kanya. Ang boses nito ay parang inaalu siya. He was looking at her and I could see his worries and curiosity in his eyes. She hates him but right now she couldn't help feeling safe and thankful enough for standing beside her. Just his mere presence gives me comfort. She told him the name of the hospital before hopping into his motorcycle. Mahigpit ang pagkakahawak nito sa kamay niya habang inaalalayan siyang sumakay. Nang maayos na siyang nakaupo sa likod nito ay ito na mismo ang nagkusang naglagay sa mga kamay niya para igiya siy
"Nay, sasusunod magsabi kayo if may iniinda na pala kayo." Nanatili sa tabi niya si Allen habang kausap niya ang ina. " Okay na ako." "Nay... "Nakasimangot na nakatingin siya rito pero ang inay ay nasa likod ang tingin. "Nay si Allen po pala-""Alam ko. Nagpakilala na siya kanina."Napatingin siya sa lalaking nasa likod niya. " Gaano ba katagal akong tulog?"Nagkibit balikat lang ito sa kanya. "Ang gusto kong malaman ay kong may relasyon ba kayo." She was surprised with her mothers question. "Nay! ano ba!-" " Tinatanong pa ba yan. Di pa ba halata." singit ni Ate Kim na kararating lang din." Ate!" Natawa ito sa pagkataranta niya. " Ay sus ito talagang si Nicks kunwari pa... ang swerte mo dyan, gwapo pa." nakuha pang ibulong nito ang huling sinabi kahit dinig naman ng lahat. Nakuha pa nitong kindatan ang lalaki sa likod niya na may maliit na ngiti na nakaplaster sa mukha nito. Siniko niya ang lalaki para wag nang patulan ang kabaliwan ni Ate Kim. "Nay, walang ganoon tinul
Malakas siyang natawa sa sinabi nito at napahawak pa sa tiyan niya. Torture? Really!"Masyado mo naman yatang sineseryoso ang lahat ng 'to. Ipapaalala ko lang sayo ha, we are just pretending so stop it or else I'm out." Hindi na niya napigilang sumabog sa galit. Galit para saan? Galit ba ako dahil sa mga wala sa lugar na pasaring nito o galit ako dahil sa ibang bagay. He looks unhappy with what she said but there was nothing he could do, in the end he was force to agree to her terms. She mean what she said and I'm just glad that he didn't made it difficult for her. "Okay. Let's do it correctly this time." Nagsimula na siyang ayusin ang gamit niya at handa na sanang umalis. "What about our date?" Nakatalikod na siya rito ng muli itong magsalita. Walang lingong sinagot niya ito. "Pagkatapos ng exam week natin." The exam week is just two weeks away. Pagkatapos noon, they will be free. Free from stress, unending projects and seatworks.Marami siyang testpapers na ichecheck but sh
Matapos ang sinabi nito ay naging tahimik ang byahe nila sa nasabing bar at hindi nalang niya pinuna ang pagtawag nito sa kanya ng baby. She wasn't expecting that he would actually say those words when the last two days he was making excuses not to see her or maybe it was really true that he was busy, I don't know. This is the first time he called her in that endearment so she was so shocked and lost for words. Pinakabalahan na lang niya ang pagtingin sa labas at hindi na pinansin ang lalaki. Nakita pa niya ang maliit na ngiti nito sa kanya at ang pabalik-balik na pagsulyap sa kanya. Sa klase ng tingin nito sa kanya ay hindi niya maiwasang mamula para na rin kasi siya nitong inaakit sa mga tingin nito. Hades The name of the club was hades. Judging on its exterior, the bar is high end. Yung tipong tanging mayayaman lang ang nakakapasok rito. Halos wala na ring parking space na bakante kaya natagalan rin sila sa paghahanap. Nang sa wakas ay nakakita rin sila pero nasa pinakadulo p
I was thankful that he rescued me that night but that night, showed me a different version of him. The way he keep on punching that man again and again, even after his friend trying to break them apart and then the officer, I was like, seeing a dark aura surrounding him. His eyes becomes darker and scary. When he found me dumbfounded that's when he stop but his eyes never change. It was still dark and it made me took a step back. I was so surprised that no words came out of my mouth. The following days, I always see him hanging out with his friends, he was smiling, laughing and playful around them and as I watch him, I was also trying to convince myself that what happened was just a spurred of emotion. A fine man like him won't just stand there and watch a girl is being harrassed so his action is justifiable. Nothings wrong with it. Lumipas ang dalawang linggo na ganoon pa rin ang set up namin. Susunduin niya ako sa condo at ihahatid sa school. May mga araw na ihahatid niya ako p
Hindi niya alam kung paano niya na survive ang pag-uusap nila ng hindi niya ito nabibigwasan. She was glaring at him the whole time but Allen only smiled and was enjoying her death glares. The idea is actually tempting but the thought that she may have to join gatherings or parties with him or...his family scared her. At isa pa paano niya ipapaliwanag sa mga taong nakapalibot sa kanila ang tungkol sa relasyon nila na hindi ito naghihinala sa kung anong meron sila. The girls knew how much I avoided him in high school because I don't like him at all. Pakiramdam niya mabibiyak na ulo niya sa pinatutunguhan ng usapan nila. "May buhay din ako, gaya mo." "And I'm not gonna stop you from doing your stuff. I only want YOU to be faithful." "And how long is this gonna go on?" Napaisip pa ito. "A year." Akala ko wala nang mas ikakagulat pa sa pinagsasabi nito.A year?Hindi niya kayang tumagal ng isang buwan ang pagpapanggap nila, isang taon pa kaya. "One week..I'll give you the space tha
Nasa gitna na si Allen at nagpapraktis kasama ang teammates niya pero madalas itong tumingin sa gawi niya. Checking if she still in her placed. Sa tuwing nakikita siya nito nasa pwesto niya ay may maliit na ngiti sa labi at bakas ang kaginhawaan sa mata niya. Mas lalo pang umaaliwalas ang mukha nito pagnapapatingin sa hita niya kung nasaan ang jersey jacket na bigay sa kanya kanina. Sa dalas nitong tumingin sa gawi niya ay napapairap na lang siya. His teammates notice his glances at her and couldn't help teasing him and he would just laugh at them. "Anong ginagawa natin dito?" Nasa labas sila ng isang restaurant, that serves authentic filipino dishes, na pinagdalhan nito sa kanya, akala pa naman niya ay sa isang cafe lang sila mag-uusap. Sabagay mula nang mag-aya itong umalis pagkatapos ng praktis nito ay hindi na siya nagtanong. Medyo basa pa ang buhok at nakapagbihis na ng isang puting t-shirt at shorts. He looks ordinaryly handsome and fresh from the shower with his looks.
"Dude, why did you suddenly buy a car, I thought you were saving.... for your future?""Maybe, our man, Allen wanted to impressed someone. I mean... girls are into man who owns a big toy." "Oh yeah?.. So that's the reason why you owned one because you couldn't get girls to bed with just your face alone." They started laughing. It was a group of five people sitting on a bench near the field. Kahit hindi na niya tignan ay alam niya na grupo ni Allen ang nandoon. She was sitting not far away from their table but the tree behind her, block her from their sight. "Fuck you!" "So, were you really...?" Silence. It was a so powerful that she could only hear the wind blowing and nothing else. She wanted to go but she can't. They might see her from where she is. "Yeah."They all cheered for him. Her cheeks turned red and couldn't help bitting her lips. She only wanted a peaceful surroundings while doing her assisgnments so she won't have to do it later, instead of hearing absurd things.
One week has passed since my mother was diagnosed with mild pneumonia and is now still taking her medications. Kinailangan niyang pumunta sa doctor every week hanggang sa gumaling siya. Wala silang ginastos sa pagpapagamot at gamot na iniinom nito dahil sagot lahat ni Mayor 'yon. Hindi rin siya pinayagan ng nanay na bumisita para hindi mahati pa ang oras niya sa pag-aaral at pagbisita. Kaya pinagkabalahan na lang niya ang paghahanap ng part-time na trabaho. Dumami rin kasi ang gastosin niya sa school projects niya at paubos na rin ang ipon niya. Hirap siyang pagkasyahin ang oras niya lalo na't student assistant rin siya pero wala siyang choice kundi maglaan ng kahit tatlo o apat na oras para sa part-time niya kung sakali. Si Allen? Isang linggo na rin siya nitong kinukulit kundi mag-aayang sabay silang mag-lunch, mag-aaya naman itong ihatid siya sa condo nila. Hindi rin tuloy humuhupa ang usap-usapan tungkol sa kanila. Naiirita rin tuloy siya rito. Ngayon nga na nakaupo siya sa c
"Nay, sasusunod magsabi kayo if may iniinda na pala kayo." Nanatili sa tabi niya si Allen habang kausap niya ang ina. " Okay na ako." "Nay... "Nakasimangot na nakatingin siya rito pero ang inay ay nasa likod ang tingin. "Nay si Allen po pala-""Alam ko. Nagpakilala na siya kanina."Napatingin siya sa lalaking nasa likod niya. " Gaano ba katagal akong tulog?"Nagkibit balikat lang ito sa kanya. "Ang gusto kong malaman ay kong may relasyon ba kayo." She was surprised with her mothers question. "Nay! ano ba!-" " Tinatanong pa ba yan. Di pa ba halata." singit ni Ate Kim na kararating lang din." Ate!" Natawa ito sa pagkataranta niya. " Ay sus ito talagang si Nicks kunwari pa... ang swerte mo dyan, gwapo pa." nakuha pang ibulong nito ang huling sinabi kahit dinig naman ng lahat. Nakuha pa nitong kindatan ang lalaki sa likod niya na may maliit na ngiti na nakaplaster sa mukha nito. Siniko niya ang lalaki para wag nang patulan ang kabaliwan ni Ate Kim. "Nay, walang ganoon tinul
Allen stopped in front of her. Nakatayo lang siya sa harap nito habang patuloy ang pag-agos ng luha sa mga mata niya. Allen went to grab one of the helmets and grip her wrist . Dahan-dahan nitong sinuot ang helmet sa ulo niya. He even placed some of my hair behind my ear before putting it on me. He brushed her tears away using the back of his hand. "Hey! Stop crying. Tell me where we should go and I'll take you there." malumanay ang pagkakasabi nito sa kanya. Ang boses nito ay parang inaalu siya. He was looking at her and I could see his worries and curiosity in his eyes. She hates him but right now she couldn't help feeling safe and thankful enough for standing beside her. Just his mere presence gives me comfort. She told him the name of the hospital before hopping into his motorcycle. Mahigpit ang pagkakahawak nito sa kamay niya habang inaalalayan siyang sumakay. Nang maayos na siyang nakaupo sa likod nito ay ito na mismo ang nagkusang naglagay sa mga kamay niya para igiya siy