Mag-log inShare
Kabanata 61
Huling Na-update:
2022-01-09 23:46:39WALANG imik akong naglakad palayo nang makababa mula sa sinakyang kabayo, hinayaan ko na si Matias na ipasok iyon sa kulungan at painumin ng tubig. Tahimik lamang kami buong byahe pag-uwi rito, hindi na siya nagtanong pa ng kahit ano. Marahil ay naramdaman niyang wala ako sa ayos ngayon.
Hindi ko alam kung anong iniisip niya nang makita kaming magkasama ni Sevasti at mukhang nagtatalo. Ayokong isipin niya na may kinalaman si Sevasti sa nangyari kay Adrina ngunit ayoko rin namang magsalita tungkol doon.
Sana lamang ay hindi na siya magtanong pa tungkol doon bukas. Dahil hindi ko alam kung paanong sasagot.
Sa halip na dumiretso sa aking silid ay nagtungo ako sa silid ng magkapatid. Umupo ako sa higaan ni Kera at pinagmasdan si Adrina. Mahimbing ang tulog niya kaya hindi ako gumagawa ng anumang ingay.
Mahina akong bumuntong hininga at ibinaling na lamang ang paningin sa kamay kong nakapatong sa hita ko. Hanggang ngayon ay tila nararamdaman ko pa rin ang init
Kaugnay na kabanata
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 62
HUMINTO ako mula sa pagtakbo at nagtago sa likod ng malaking puno nang makita ang tatlong nilalang dito sa gitna ng kagubatan, sa itsura ng mga ito ay alam kong kami ang pakay.Hanggang ngayon ay hindi pa rin sila sumusukong paslangin kami. Mga hangal talaga."Narito na naman sa Kozania ang hangal na ito," inis kong bulong.Wala akong panahon para sa kanila ngayon kaya hinintay kong makalampas sila bago ako muling tumakbo patungo kay Matias.Bumagsak ako sa lupa nang makaramdam ng kirot sa aking kanang binti, naitukod ko ang kanang braso na siyang sumalo ng bigat ko dahilan upang magkasugat ito at tila napilayan pa.Napapikit ako sa sakit kasabay nang mahina kong pagdaing. Sa pagdilat ay tiningnan ko ang nangyari sa binti ko. Isang palaso lamang naman ang nakatarak sa binti ko!Muli akong dumaing sa sakit, nag-aalab ang mga mata sa galit."Sino ang hangal na gumawa nito?!" galit kong wika. Nilingon ang banda kung saan narinig ko ang y
Huling Na-update : 2022-01-12Aliara: Ang Kaharian Kabanata 63
PASINGHAP akong bumangon, bumagsak ang isang basang tela mula sa noo ko. Pinunasan ko ang nararamdamang pawis sa pisngi ko. Hindi ko alam kung bakit hinahahabol ko ang hininga ko, tila pagod ang katawan ko kahit galing naman ako sa pagtulog.'Pananginip lamang ba ang nangyari sa akin sa kagubatan? At ang pagkakahuli kay Matias?' tanong ng isip ko.Bahagya akong gumalaw at nang maramdaman ang pagkirot sa binti ko napagtanto kong hindi panaginip iyon, sa halip na dumaing sa sakit ay nanlaki ang mga mata ko sa gulat.Hinuli ng mga kawal si Matias dahil sa bintang na siya ang pumatay kay Elana!"Magpahinga ka muna, Aliara. Hindi pa ayos ang kalagayan mo," seryosong wika ng tinig sa tabi ko, si Adrina. Agad akong napatingon sa kaniya na nakaupo sa kaharap kong higaan. Ngayon ko lamang napansin kung nasaan ako, sa silid ng magkapatid. "Hindi pa tuluyang gumagaling ang mga sugat mo dahil hindi kita mapagaling ng maayos sa kalagayan ko ngayon."Madilim na
Huling Na-update : 2022-01-13Aliara: Ang Kaharian Kabanata 64
NAKATITIG ako sa malaking palasyo ng Farianio, maliwanag sa loob nito at buhay na buhay. Ang sinag ng bilog na buwan ay nagdedepina ng kalakihan at karangyaan nito. Hindi maipagkakaila na maunlad ang kahariang ito.Ibinaling ko ang paningin sa bilog na buwan dahil sumasakit ang mata ko sa palasyong ito. Sa tuwing makikita ko ang bawat bahagi nito ay hindi maiwasang hindi ko maisip ang hangal na si Henicio, kung paano niyang inagaw ang kaharian ko at ginamit para lamang mapunta sa kaniya ang kapangyarihang tinatamasa ngayon. Matapos niyang magtagumpay na maagaw ang trono ng Farianio ay pinabagsak niya ang Kozania.Maraming buhay ang kinuha niya para lamang makuha ang bagay na hindi naman para sa kaniya. Pinagtaksilan niya ang kaniyang kaharian ngunit ngayon ay masagana siyang nabubuhay. Hindi iniisip ang mga naging kabayaran ng lahat, ang paghihirap naming mga Kozanian.Marahil ay nakalimutan na iyon ng lahat ngunit ako hinding-hindi makakalimot. Nakatatak
Huling Na-update : 2022-01-15Aliara: Ang Kaharian Kabanata 65
"BINIBINI! Binibini!"Agad akong napadilat dahil sa boses na iyon, nabitawan ko rin ang hawak na espada dahil sa pagkagulat. Nakaupo ako ngayon sa isang malaking bato sa harap ng aming kuta, nakatulugan ang pagbabantay.Tumingin ako sa langit kung saan nasa ere pa rin si Vivi, napatakip ang isa kong kamay sa mata nang masilaw ako sa liwanag. Nang pumikit ako kanina ay madilim pa, mukhang napatagal ang pagpikit ko."Ano iyon, Vivi?" kunot-noo kong tanong. Kay aga ngunit nambubulabog siya. Maging ang kasama kong nagbabantay na si Suri ay nagtatakang nakatingin dito."Si Matias! Si Matias!" aniya dahilan upang manlaki ang mga mata ko. Napatayo ako at saglit na napatingin kay Suri, pareho rin ang reaksyon.Mas mataas na lumipad si Vivi, umikot-ikot muna sa ere bago tinahak ang daan paalis.Muli akong tumingin kay Suri at nagsalita, "Gisingin mo ang iba nating kasamahan at sabihin na sundan ako patungo sa Farianio.""Masusunod, Binibini."
Huling Na-update : 2022-01-16Aliara: Ang Kaharian Kabanata 66
MARAHAN kong idinilat ang mga mata ko. Sumalubong sa akin ang maliwanag na paligid, ang mga nagsasayawang dahon sa ilalim ng puno kung nasaan ako. Naramdaman kong nakahiga ako sa madamong lupa. Mukhang nasa gitna ako ng kagubatan, sakto ang lugar na ito kung nais mong magpahinga. At sa itsura ng kalangitan ay nalaman kong hapon na.Ngunit agad akong napabangon nang maalala ang huling nangyari bago ako napunta sa lugar na ito. Dinala ako ng mga sanga ng puno rito, at dalawang lahi lamang ang kilalang may ganoong kapangyarihan. Hindi ko alam kung sino sa kanila ang nagdala sa akin dito, maging ang intensyon niya kung bakit niya ito ginawa.Marahil ay para iligtas ako? Ilayo sa kapahamakang nais kong gawin? Hindi ko alam.Hindi ko alam kung magpapasalamat ba ako o magagalit.Mabilis akong tumayo at pinagmasdan ang paligid. Walang kahit na isang nilalang akong nakikita, ako lamang mag-isa rito. Sa masaganang puno at mga buhay na buhay na halamang nakikita ko
Huling Na-update : 2022-01-17Aliara: Ang Kaharian Kabanata 67
MARAHAN akong naglalakad sa mahabang pasilyo ng palasyo, suot ang purong itim na kasuotan sa tuwing mayroon kaming lulusubin o kakalabanin. Hindi ko na inabala pang takpan ang mukha ko dahil makikilala rin naman ako ng mga nilalang na sadya ko sa lugar na ito. At hindi matatapos ang gabing ito na hindi ko sila napapaslang.Malapit na akong makarating sa silid ni Henicio nang makita ko ang dalawang kawal kaya agad akong nagtago sa madilim na bahagi at pirming lumapat sa pader. Mahinang nakahinga ng maluwag nang lampasan lamang nila ako.Muli akong naglakad at napahinto nang makasalubong ang isang grupo ng mga kawal. Inis ako bumuga ng hangin dahil nakita na nila ako. Bakit ba napakarami pa ring kawal dito kahit malalim na ang gabi?! Hindi ba natutulog ang mga ito?!"May nakapasok!""Habulin ninyo!""Wag hayaang makatakas!""Kamalasan!" mahina kong asik. Tumakbo ako palayo at lumiko sa isa pang pasilyo, at hangga't may nakikita akong pasilyo a
Huling Na-update : 2022-01-18Aliara: Ang Kaharian Kabanata 68
NGINITIAN ko lamang siya at mabilis na gumalaw upang makipaglaban sa kaniyang mga kawal. Nang matalo ko ang ilan ay tumakbo ako patungo sa malapit na pader at tumapak dito upang makatalon ng mataas, sa muli kong pagsugod ay nakatutok ang talim ng aking espada sa mga ito. Saktong tumarak sa dibdib nang isa, agad ko itong binawi dahilan upang bahagyang kumalat ang kaniyang dugo. Ngumisi ako at muling humarap sa iba pa na determinadong mapaslang ako, nakikitaan man ng pag-aalinlangan ay walang habas na hinahampas sa akin ang kanilang mga espada na siya ko namang nasasangga. Ginagantihan ko sila ng pagsugod sa tuwing magkakaroon ako ng pagkakataon, iikot kapag iiwas, ginagamit ko rin ang siko, paa at ang malaya kong kamao sa pakikipaglaban sa kanila para mas madali silang matalo. Sa bawat paghampas ko ng espada sa iba't-ibang direksyon ay nag-iiwan ito ng sugat sa mga kalaban. At sa ilang sandaling lumipas ay kalahati na ng bilang nila ang napatumba ko. Saglit akong humi
Huling Na-update : 2022-01-19Aliara: Ang Kaharian Kabanata 69
"ANONG i-ibig mong sabihin?" Halos manginig ang labi niya. "Puro kasinungalingan ang lumalabas sa iyong bibig!" giit pa niya.Umismid ako. "Alam mo ang sinasabi ko, Henicio."Hindi nawala ang pagkagulat niya, sa halip ay tila lalo lamang itong nadagdagan dahil sa kupirmasyon ko. Sino nga ba naman ang makakatanggap ng sinasabi ko ngayon gayong mainit ang dugo namin sa isa't-isa. Siguradong itinatanggi na niya sa kaniyang sarili ang nalaman. Kung pwede nga lang na hindi pakinggan ang sinabi ko ay hindi na niya iyon pinakinggan.At sa nakikita ko sa kaniya ay hindi ko alam kung matatanggap niya nga ba ang bunga nga kaniyang anak sa akin.Gayunpaman ay wala na akong pakialam doon dahil hindi naman totoo ang sinasabi ko, na buntis ako. Kailanman ay walang nangyaring higit pa sa pagitan namin ni Sevasti dahil sa tuwing aabot kami roon ay siya na mismo ang unang nagpipigil.Gusto ko lamang linlangin ang hangal na Heniciong ito nang sa ganoon ay magdalawan
Huling Na-update : 2022-01-21
Pinakabagong kabanata
Aliara: Ang Kaharian Ang Huling Kabanata
Sevasti's Point of ViewPINAGMAMASDAN ko siya mula rito sa gitna ng kagubatan ng Kozania. Nakaupo siya sa harap ng malinaw na tubig ng sapa, ang sapang nasa pagitan namin. May kalayuan ako sa kaniya kaya hindi niya ako napapansin. Tila malalim din ang kaniyang iniisip upang mapansin pa ang presensya ko.Kanina pa siya rito at ngayon ay malapit nang sumapit ang dilim ngunit hindi nagbago ang pwesto niya.Pinagsawa ko ang mga mata ko sa pagtitig sa kaniyang kagandahan, sa buhok niyang umaalon tuwing iihip ang hangin. Mas maganda ang kasuotan niya ngayon kumpara noon dahil siya na ang reyna ngayon ng Kozania. Nakamit na niya ang pangarap niyang maitayong muli ang kaniyang kaharian, at masaya ako para sa kaniya. Kahit ang naging kapalit man nito ay ang pagkamatay ng aking ama at pagkawala sa amin ng trono ng Farianio. Una pa lang ay hindi naman talaga ito sa akin kaya tama lamang na maibalik ito sa totoong nagmamay-ari nito.Ito lang ang malaya kong oras na titigan siya, dahil sa oras na m
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 82
"MAHAL na mahal kita, Aliara! At oo, mali ka kung iyan ang iniisip mo tungkol sa akin. Ikaw lamang ang nag-iisang babaeng minahal ko sa buong buhay ko, ang babaeng patuloy kong minamahal at mamahalin pa hanggang sa huling hininga ako," aniya, tila pilit ipinapaintindi sa akin ang sinasabi. Mas tumindi ang pagbigat ng hininga niya. Tumingin siya sa ibaba at nang muling magsalita ay mahinahon na, "Patawad at wala ako sa lahat ng paghihirap mo, wala ako kapag kailangan mo ako, wala ako kapag hinahanap mo ako. Pero, Aliara, gustong-gusto kitang puntahan sa mga oras na hinihiling mong nandoon ako. Gusto kitang iligtas at protektahan ngunit palagi akong hinahadlangan ng aking ama. Ginagawa niya ang lahat para lamang hindi kita makita." Tumiim ang bagang niya at muling tumingin sa akin, puno ng galit, pangungulila at kalungkutan ang kaniyang mga mata. "Totoong mahal kita, Aliara. Hindi iyon magbabago kailanman. Sana mapatawad mo ako sa lahat ng pagkukulang ko. At pakiusap, huwag mong alisi
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 81
SA MULI naming pagkikita ni Adrina ay binigyan niya akong muli ng pag-asa upang ituloy ang sinimulan ko, ang paghihiganti kay Henicio. Ilang beses niya akong kinausap tungkol doon ngunit kapag tinatanong ko siya kung bakit niya ako hinihikayat ay hindi siya sumasagot at iniiba ang usapan. Ngayon ay nakatayo ako sa gitna ng kagubatan habang nakatingin sa buwan. Napagtanto ko kung bakit nais niyang patayin ko si Henicio. Dahil kay Matias, nais niya itong ipaghiganti. Hindi naman lingid sa kaalaman ko na iniibig niya ang ginoo at hindi ko man nakita ang paghihinagpis niya sa pagkamatay nito ay alam ko kung gaano niyang dinamdam iyon. Marahil ay hindi pa siya nakakalimot. Hindi pa nawawala ang galit niya para sa mga nilalang na naging ugat ng pagkamatay nito. Lalo na kay Henicio. Siya ang pinakautak ng lahat kaya siya ang dapat paghihigantihan. Napalingon ako kay Zalina na nasa gilid ko, siya ang ina ni Adrina ngunit tila kaunti lamang ang tanda niya sa akin kung
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 80
MALIWANAG na ang paligid nang makarating kami sa sentro ng Farianio. Kusang humahawi ang mga nilalang upang bigyan kami ng daan, bakas sa mga mata nila ang kuryosidad habang nakatingin sa amin. Nasa unahan at gilid namin ang mga kawal, mahigpit kaming binabantayan na tila ba makakatakas pa kami sa ganitong kundisyon. Bukod sa nakakadena ang aming mga kamay ay pagod at nanghihina na kami mula sa mahabang paglalakbay, halos lahat pa kami ay sugatan.Hindi ko na maayos pa ang palalakad ko dahil sa nanginginig kong binti, ang kumikirot na sugat ko sa hita ay tila kumakalat sa buong katawan ko. Tagaktak na rin ang pawis ko, nanunuyot na ang lalamunan at siguradong namumutla na rin ako dahil sa dugong nawala sa akin.Ang mga hangal na kawal na ito ay hindi man lang kami binibigyan kahit patak ng tubig."Aliara," tawag sa akin ni Casias na katabi ko lamang. Nakagapos din ang mga kamay at walang magawa kung hindi magpatianod sa mga kawal na ito. Ilang beses na niya akon
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 79
"ISA kang prinsesa, Aliara?" muling wika ni Rowan ngunit hindi ko pinansin.At dahil hindi rin ikinagulat ni Casias iyon ay katunayan lamang ito na totoo ang sinasabi ni Favier, na may kaugnayan siya sa palasyo.Matunog akong ngumisi kalaunan, sarkastiko. Maraming tanong sa isip ko ngunit unti-unti ko nang naiintindihan ang nangyayari ngayon. Matagal na silang magkakilala, bago pa man ako dumating dito sa Ohayas. Malinaw na malinaw na tinraydor ako ni Casias, nagpanggap siyang walang alam tungkol sa akin, na hindi niya ako kilala. Marahil ay pinababantayan ako ng hangal na si Henicio. At ito na ang tamang pagkakataon upang mapaslang ako.Mabilis ba akong magtiwala kaya lagi akong tinatraydor ng mga nilalang sa paligid ko?Gusto kong tawanan ang sarili ko sa tanong na iyon.Ngunit kahit na tinraydor niya ako ngayon ay hindi ko siya balak kwestyunin. Wala na rin namang halaga kung tatanungin ko siya kung bakit niya ito ginawa sa akin. Lahat naman sil
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 78
MABILIS akong lumapit sa kaniya at hinampas ang dibdib niya, hindi mahina ngunit hindi rin naman malakas. Paulit-ulit kong ginawa iyon ngunit hindi siya gumawa ng anumang kilos, nanatili siyang nakatayo at hinahayaan lamang ako ilabas ang galit ko. Hindi nagbago ang reaksyon niya, lalo nga lamang yata iyong lumambot habang mas tumatagal ang pagtitig niya sa akin.Nang manghina ang kamay ko ay roon niya lamang ako pinigilan, marahang hinawakan ang mga braso ko. Tuluyan akong nawalan ng lakas dahil doon, tila bulang nawala ang galit na binubuo ko.Pumatak ang luha sa mga mata ko dahil sa maraming dahilan at emosyong nararamdaman. Ayaw ko mang maging masaya sa sandaling ito ngunit kusa iyong nararamdaman ng puso ko. Masaya ako na nandito siya, sa presensya niya, sa hitsura niya at sa buong pagkatao niya.Tila tuluyang napanatag ang damdamin ko dahil sa kaniya. Nawala ang lahat ng gumugulo sa isipan ko."Bakit ngayon ka lang?" mahina kong tanong. Nakatitig ak
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 77
NILAMPASAN ko si Casias nang magkasalubong kami sa pamilihan, inirapan ko pa siya upang ipakitang naiirita ako sa presensya niya."Magandang umaga, Aliara!" nakangiti niyang bati ngunit hindi ko na pinansin. Palagi namang walang maganda sa umaga kapag siya ang nakikita ko.Itinabi ko ang tinutulak na karitela nang makarating sa tindahan ni Rowan. Abala ito sa maraming mamimili sa umagang ito kaya kahit ang pagbati ay hindi niya nagawa sa akin."Tulungan na kita!" muling wika ni Casias na nasa harapan ko na. Hindi ko napansin ang pagsunod niya sa akin. Nasa likod niya rin ang dalawang kasama."Huwag na, ipagpatuloy mo na lamang ang ginagawa mo." Hindi ko siya pinagtuunan ng pansin, binuhat ko ang isang sako na nasa karitela.Alam kong naniningil siya ngayon sa mga manininda rito sa pamilihan kaya hindi ko maintindihan kung bakit ako ang ginugulo niya ngayon."Wala na akong ginagawa kaya tutulungan na lamang kita!" masigla niyang wika. Binuhat
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 76
HUMINTO ako sa paglalakad habang hinihintay ang sagot niya. Matagal bago siya nagsalita."Palagi rin akong nagtutungo roon kapag nais kong magpahangin at makapag-isip," aniya, nakatingin sa kawalan. "Noong unang beses kitang nakita roon ay noong araw rin nang makilala kita. Simula noon ay hindi na nawala sa isip ko ang malungkot mong mga mata." Bumuntong hininga siya. "Palagi kong ipinagtataka kung bakit ganoon na lamang ang kalungkutan sa iyong mga mata noong gabing iyon. At maraming tanong ang pumapasok sa isipan ko. Ano ang sanhi ng kaniyang kalungkutan? Anong nangyari? Ngunit bakit sa tuwing nakikita ko naman siya sa pamilihan ay walang bahid ng lungkot doon, walang kahit na anong emosyon."Marahan siyang bumaling sa akin matapos sabihin ang mga iyon. Ako naman ngayon ang umiwas, hindi makahanap ng salitang isasagot sa kaniya. O kailangan ko nga ba siyang sagutin?Nakakahiya lamang na nakita niya ako sa ganoong ayos. Sa lahat ng nilalang ay siya pa talaga an
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 75
NAPAIRAP ako nang makita ko na naman si Casias sa malayong banda ng pamilihan, maangas na naglalakad kasama ang dalawa niyang alagad. Mukhang maniningil na naman ng upa sa mga manininda rito sa pamilihan.Kasalukuyan kong inaayos ang mga prutas sa harapan ko, ako ang nagbebenta nito ngayon dahil wala si Rowan. Namamasyal kasama ang kaniyang kasintahan. Oo, mayroon na siyang kasintahan ngayon na isa ring manininda rito sa pamilihan. Matagal na iyong may gusto sa kaniya ngunit hindi niya napapansin noon dahil biglang nabaling ang atensyon niya sa akin nang makilala niya ako.Naalala ko pa noong una kaming magkita, natulala siya sa angkin kong kagandahan at halos tumulo pa ang laway. Ngunit ngayon ay patay na patay na siya kay Mila. Ang binibining ito ay hayagang ipinapakita ang pagkagusto niya sa ginoo ngunit hindi siya nito pinapansin.At noong mapagtanto ni Rowan na hindi niya talaga makukuha ang puso ko ay sinimulan niyang ibaling ang atensyon sa binibini hangg
