Mag-log inShare
Kabanata 43
Huling Na-update:
2021-08-11 03:04:22"MASARAP nga," namamanghang wika ng ginoo matapos iyong inumin.
"Sinabi ko naman sa iyo!" Tumawa ako at bahagyang hinampas ang dibdib niya. Napahawak pa siya roon na tila nabighani sa aking ginawa. Hangal.
"Maaari ko ba ulit tikman? Kakaunti lamang ang ibinigay mo sa akin," aniya pa. Akmang kukuha ulit sa banga ngunit agad kong tinapik ang kamay niya palayo roon.
"Hindi maaari, Ginoo. Bilhin mo na ang isang banga kung kulang pa sa iyo. Kung gusto mo ay damihan mo na para may mapagsaluhan kayo ng mga kasama mo sa loob." Tinuro ko ang tarangkahan at sinilip ang awang dito ngunit agad niyang hinarang ang sarili sa akin.
Muli akong ngumiti nang bahagyang kumunot ang noo niya.
"Magkano ba ang isang banga?" tanong niya, muling naging alerto sa aming presensya. Masyado siyang maingat sa mga ibang nilalang na napadpad dito, halatang may itinatago sa loob.
"Dalawang baryang pilak lamang, Ginoo!" Itinaas ko pa ang dalawang daliri na ginaya ni Gu
Kaugnay na kabanata
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 44
WALANG kurap kong itinarak ang talim ng aking espada sa kalaban ko nang makakuha ako ng pagkakataon, idiniin ko pa iyon kaya mas nagkalapit kami. Nabitawan niya ang hawak niyang armas at gulat na tumingin sa espada kong nakatarak sa kaniyang dibdib habang ako ay nakangisi lamang. Kaya kong maging malupit ng ganito sa mga nilalang na sagad ang kalupitan katulad niya. Marahan niyang inilapat ang paningin sa akin, tinangkang magsalita ngunit dugo lamang ang lumabas sa kaniyang bibig. "Paalam, Ginoo," mahina kong wika. Hinugot ko ang espada pabalik sa akin dahilan upang tumalsik ang kaunti niyang dugo sa akin. "Sinabi ko naman sa iyo na malas ka ngayon," wika ko habang pinapahid ang dugo niya na napunta sa pisngi ko. Walang buhay siyang bumagsak sa lupa, ang lugar kung saan niya pinagmalupitan ang mga nilalang na ito sa paligid ko. Sino ang mag-aakala na sa lugar kung saan niya unti-unting pinapatay ang mga nilalang na mas mahihina sa kaniya ay si
Huling Na-update : 2021-08-13Aliara: Ang Kaharian Kabanata 45
DINAMA ng paa ko ang malamig na tubig ng dagat, itinuloy ko ang paglalakad hanggang sa makatapak akong muli sa lupain ng Kozania, dumikit ang mga buhangin sa basa kong paa at sa laylayan ng mahaba kong saya. Hindi ko na pinansin iyon, tumalikod ako at humarap sa karagatan kung saan paalis na ang bangkang sinakyan ko, nilakad ko ng kaunti ang tubig dahil hindi maaaring sumayad ang bangkang iyon sa dalampasigan. May kalahikan iyon at dalawang nilalang lamang ang sakay kasama ang maraming produktong ikakalakal nila sa Farianio. "Maligayang pagbabalik, Binibini. Maligayang pagbabalik, Binibini," wika ni Vivi sa aking balikat. Bumuntong hininga lamang ako, hindi inaalis ang tingin sa bangka hanggang sa lumiit iyon sa paningin ko. Sa pag-alis ko sa kaharian ng Widolla ay iniwan ko ang mga naging alaala ko roon, simula sa muling pagkikita namin ni Sevasti hanggang sa pagkamatay ni Mikhel. Wala na akong dapat pang balikan sa mga iyon, ang dapat kong gawin ay muling ipagpatul
Huling Na-update : 2021-08-17Aliara: Ang Kaharian Kabanata 46
NAPATINGIN ako sa daliri ko nang isuot niya roon ang singsing na sobrang pamilyar sa akin. Umawang ang labi ko at lumingon kay Sevasti. Nakipagkita ako sa kaniya upang sabihin ang gagawin naming pagsugod sa Subastahan dahil nais kong hingin ang tulong niya ngunit hindi pa ako nakakapagsalita ay ipinadausdos na niya ang singsing sa hintuturo ko kung saan ito dating nakasuot. "Paano mong natagpuan ang singsing na ito?" mahina at mabagal kong tanong, hindi sigurado sa aking sinasabi. Ito ang ibinigay niya noon na itinapon ko sa gitna ng kagubatan noong nakita ko silang magkasama ni Elana. Kaya hindi ko alam kung paano niya itong nahanap. Hindi siya sumagot, kinuha niya ang kamay ko at dinala sa kaniyang labi. Nakatingin sa akin habang hinahalikan iyon. Tila nakalimutan ko na ang tanong dahil sa ginawa niya, tuluyang nalunod sa kaniyang nangungusap na mga mata. "Hangga't nakikita ko ang singsing na ito sa kamay mo ay alam kong ako lamang ang laman ng iyong puso."
Huling Na-update : 2021-08-22Aliara: Ang Kaharian Kabanata 47
HINIHINGAL kong iwinasiwas sa ere ang aking espada upang mapaslang ang huling kalabang sumugod sa akin, pagod man ay nagpakawala ako ng isang tagumpay na ngiti nang ilibot ko ang paningin sa paligid. Patuloy pa rin ang laban ngunit kitang-kita na kami ang mananalo. Halos paubos na ang pwersa ng kalaban kaya kaunting sandali na lamang ay magagapi na sila. Itinaas ko ang braso sa ere nang lumapit si Vivi. "Narito na ang ginoo. Narito na ang ginoo," aniya kaya muli akong napangiti. Lumipad siyang muli paalis kaya ginamit ko ang bilis ko upang makarating sa likurang bahagi ng lugar. Doon ay natagpuan ko si Sevasti na naghihintay sa pagdating ko, sa lupa ay nakaluhod si Idaho habang sa kamay niya ay ang kadenang pumipigil sa paggamit niya ng kapangyarihan. Nakapiring din siya at nakabusal ang bibig upang hindi makapagsalita, pilit nagkukumawala sa kadena ngunit mas matibay pa iyon sa bato. Agad na lumapit sa akin ang ginoo at hinawakan ang magkabilang bali
Huling Na-update : 2021-08-25Aliara: Ang Kaharian Kabanata 48
MALAPIT nang sumikat ang araw. Mula sa mahaba naming paglalakbay pabalik sa aming kuta ay inabot na kami ng unti-unting pagliwanag ng paligid. Pagod man ang ilan sa amin mula sa naging laban kagabi ay wala namang nagrereklamo, at iyon ang gusto ko sa kanila. Lima ang dala naming kabayo at ang tatlo ay hatak ang tatlong karitela, ang dalawa ay sakay ang mga batang kasama namin habang ang isa ay ang aming mga armas. Nakasakay ako sa isang kabayo habang ang isa ay hatak ni Matias, sa likod namin ay nakasunod ang mga kasamahan kong naglalakad. Tumingin ako sa kalangitan na ilang sandali na lamang ang sasakupin na ng liwanag. Naririnig ko ang tawanan ng mga bata sa likod, ang ilan ay kalaro si Vivi. Marahil ay natutuwa sila sa paraan nito ng pagsasalita, matinis at paulit-ulit. Pinahinto ko ang kabayo nang mapansin ang maitim na usok na nagmumula sa lugar kung nasaan ang palasyo na siyang aming kuta, ako ang nauuna sa amin kaya napahinto rin sila. Malapit na kami roon kay
Huling Na-update : 2021-09-01Aliara: Ang Kaharian Kabanata 49
IBINABA ko ang talukbong ng balabal ko nang malapit na ako sa malaking pamilihan ng Farianio. Pinapunta kong muli si Vivi sa kaniya upang ipaalam na nandito na ako kaya aabangan ko siya sa labas ng palasyo. Kahit nagapi na namin ang mga kalaban kagabi ay maingat pa rin akong nagmamatyag sa paligid dahil hindi ko alam kung sino ang kalaban at kakampi sa kahariang ito. Isa pa ay ito pa rin ang teritoryo ni Henicio na siyang unti-unti nang nakakapansin sa presensya ko. Hindi magtatagal ay sigurado akong maiisip na naman niyang ipapatay ako sa tapat niyang tauhang si Favier katulad noong una. Nang makita ko na siya ay napangiti ako, nasa labas na siya ng palasyo at mukhang hinihintay ako. Napatitig ako sa kabuuan niya dahil kay kisig niyang tingnan sa maayos niyang tindig at lutang ang kaniyang kaguwapuhan sa magara niyang kasuotan.
Huling Na-update : 2021-11-27Aliara: Ang Kaharian Kabanata 50
KASABAY nang pagbagsak niya sa lupa ay ang pag-alingawngaw ng mga yabag ng mga dumarating na nilalang, pinalibutan nila kami. Kunot-noo kong inilibot ang tingin sa paligid, nakasuot sila ng mga itim na kasuotan at mukhang bihasa rin sa pakikipaglaban, doble ang bilang nila sa amin kaya nakaramdam ako ng kaunting pangamba at panganib. Sa uri pa lamang ng tingin nila sa amin ay alam kong mga kalaban sila. Mariin kong tinikom ang bibig ko nang marinig ko ang mahinang halakhak ni Dardo habang pilit tinutulungan ang sariling makatayo. Muli ko na lamang pinagtuunan ang mga bagong kalaban na mukhang hindi naman nagmula sa kanilang hari, katulad ito noong mga tauhan ni Idaho sa Subastahan. Lalong kumunot ang noo ko sa pag-iisip. Patay na si Idaho at ang halos lahat ng mga tauhan niya ay napaslang sa nagdaang gabi kaya hindi ko alam kung saan
Huling Na-update : 2021-12-02Aliara: Ang Kaharian Kabanata 51
"KUNG iyon ang gusto mo, mahal kong binibini," halos pabulong niyang wika.Namungay ang mga mata ko nang marinig ang mga salitang iyon, tila hinehele ang puso ko."Mahal kong ginoo." Inilapit ko ang mukha ko upang mahalikan siya at ipinikit ang mga mata nang tuluyang maglapat ang aming mga labi.Magaan lamang ang halik na iyon ngunit ramdam ko ang bigat ng damdaming nakapaloob doon. Matagal bago ko iminulat ang mata ko nang humiwalay siya, tutok ang namumungay niyang mata sa akin at matamis ang kaniyang ngiti. Kay sarap pagmasdan ng imahe niyang ito, ang mga ganitong sandali ang lubos na tumatatak sa puso ko na siyang paulit-ulit kong minamahal.Muli kong isinandal ang ulo sa balikat niya, pinagmasdan ang lawang may repleksyon ng buwan at mga bituin. Mahihinang huni lamang ng ibon ang naririnig ko sa paligid at ang kalmadong tibok ng puso ko. Naging musika ang lahat ng ito sa aking pandinig."Ano ang plano mo kapag natapos ang lahat ng ito?" basag
Huling Na-update : 2021-12-04
Pinakabagong kabanata
Aliara: Ang Kaharian Ang Huling Kabanata
Sevasti's Point of ViewPINAGMAMASDAN ko siya mula rito sa gitna ng kagubatan ng Kozania. Nakaupo siya sa harap ng malinaw na tubig ng sapa, ang sapang nasa pagitan namin. May kalayuan ako sa kaniya kaya hindi niya ako napapansin. Tila malalim din ang kaniyang iniisip upang mapansin pa ang presensya ko.Kanina pa siya rito at ngayon ay malapit nang sumapit ang dilim ngunit hindi nagbago ang pwesto niya.Pinagsawa ko ang mga mata ko sa pagtitig sa kaniyang kagandahan, sa buhok niyang umaalon tuwing iihip ang hangin. Mas maganda ang kasuotan niya ngayon kumpara noon dahil siya na ang reyna ngayon ng Kozania. Nakamit na niya ang pangarap niyang maitayong muli ang kaniyang kaharian, at masaya ako para sa kaniya. Kahit ang naging kapalit man nito ay ang pagkamatay ng aking ama at pagkawala sa amin ng trono ng Farianio. Una pa lang ay hindi naman talaga ito sa akin kaya tama lamang na maibalik ito sa totoong nagmamay-ari nito.Ito lang ang malaya kong oras na titigan siya, dahil sa oras na m
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 82
"MAHAL na mahal kita, Aliara! At oo, mali ka kung iyan ang iniisip mo tungkol sa akin. Ikaw lamang ang nag-iisang babaeng minahal ko sa buong buhay ko, ang babaeng patuloy kong minamahal at mamahalin pa hanggang sa huling hininga ako," aniya, tila pilit ipinapaintindi sa akin ang sinasabi. Mas tumindi ang pagbigat ng hininga niya. Tumingin siya sa ibaba at nang muling magsalita ay mahinahon na, "Patawad at wala ako sa lahat ng paghihirap mo, wala ako kapag kailangan mo ako, wala ako kapag hinahanap mo ako. Pero, Aliara, gustong-gusto kitang puntahan sa mga oras na hinihiling mong nandoon ako. Gusto kitang iligtas at protektahan ngunit palagi akong hinahadlangan ng aking ama. Ginagawa niya ang lahat para lamang hindi kita makita." Tumiim ang bagang niya at muling tumingin sa akin, puno ng galit, pangungulila at kalungkutan ang kaniyang mga mata. "Totoong mahal kita, Aliara. Hindi iyon magbabago kailanman. Sana mapatawad mo ako sa lahat ng pagkukulang ko. At pakiusap, huwag mong alisi
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 81
SA MULI naming pagkikita ni Adrina ay binigyan niya akong muli ng pag-asa upang ituloy ang sinimulan ko, ang paghihiganti kay Henicio. Ilang beses niya akong kinausap tungkol doon ngunit kapag tinatanong ko siya kung bakit niya ako hinihikayat ay hindi siya sumasagot at iniiba ang usapan. Ngayon ay nakatayo ako sa gitna ng kagubatan habang nakatingin sa buwan. Napagtanto ko kung bakit nais niyang patayin ko si Henicio. Dahil kay Matias, nais niya itong ipaghiganti. Hindi naman lingid sa kaalaman ko na iniibig niya ang ginoo at hindi ko man nakita ang paghihinagpis niya sa pagkamatay nito ay alam ko kung gaano niyang dinamdam iyon. Marahil ay hindi pa siya nakakalimot. Hindi pa nawawala ang galit niya para sa mga nilalang na naging ugat ng pagkamatay nito. Lalo na kay Henicio. Siya ang pinakautak ng lahat kaya siya ang dapat paghihigantihan. Napalingon ako kay Zalina na nasa gilid ko, siya ang ina ni Adrina ngunit tila kaunti lamang ang tanda niya sa akin kung
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 80
MALIWANAG na ang paligid nang makarating kami sa sentro ng Farianio. Kusang humahawi ang mga nilalang upang bigyan kami ng daan, bakas sa mga mata nila ang kuryosidad habang nakatingin sa amin. Nasa unahan at gilid namin ang mga kawal, mahigpit kaming binabantayan na tila ba makakatakas pa kami sa ganitong kundisyon. Bukod sa nakakadena ang aming mga kamay ay pagod at nanghihina na kami mula sa mahabang paglalakbay, halos lahat pa kami ay sugatan.Hindi ko na maayos pa ang palalakad ko dahil sa nanginginig kong binti, ang kumikirot na sugat ko sa hita ay tila kumakalat sa buong katawan ko. Tagaktak na rin ang pawis ko, nanunuyot na ang lalamunan at siguradong namumutla na rin ako dahil sa dugong nawala sa akin.Ang mga hangal na kawal na ito ay hindi man lang kami binibigyan kahit patak ng tubig."Aliara," tawag sa akin ni Casias na katabi ko lamang. Nakagapos din ang mga kamay at walang magawa kung hindi magpatianod sa mga kawal na ito. Ilang beses na niya akon
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 79
"ISA kang prinsesa, Aliara?" muling wika ni Rowan ngunit hindi ko pinansin.At dahil hindi rin ikinagulat ni Casias iyon ay katunayan lamang ito na totoo ang sinasabi ni Favier, na may kaugnayan siya sa palasyo.Matunog akong ngumisi kalaunan, sarkastiko. Maraming tanong sa isip ko ngunit unti-unti ko nang naiintindihan ang nangyayari ngayon. Matagal na silang magkakilala, bago pa man ako dumating dito sa Ohayas. Malinaw na malinaw na tinraydor ako ni Casias, nagpanggap siyang walang alam tungkol sa akin, na hindi niya ako kilala. Marahil ay pinababantayan ako ng hangal na si Henicio. At ito na ang tamang pagkakataon upang mapaslang ako.Mabilis ba akong magtiwala kaya lagi akong tinatraydor ng mga nilalang sa paligid ko?Gusto kong tawanan ang sarili ko sa tanong na iyon.Ngunit kahit na tinraydor niya ako ngayon ay hindi ko siya balak kwestyunin. Wala na rin namang halaga kung tatanungin ko siya kung bakit niya ito ginawa sa akin. Lahat naman sil
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 78
MABILIS akong lumapit sa kaniya at hinampas ang dibdib niya, hindi mahina ngunit hindi rin naman malakas. Paulit-ulit kong ginawa iyon ngunit hindi siya gumawa ng anumang kilos, nanatili siyang nakatayo at hinahayaan lamang ako ilabas ang galit ko. Hindi nagbago ang reaksyon niya, lalo nga lamang yata iyong lumambot habang mas tumatagal ang pagtitig niya sa akin.Nang manghina ang kamay ko ay roon niya lamang ako pinigilan, marahang hinawakan ang mga braso ko. Tuluyan akong nawalan ng lakas dahil doon, tila bulang nawala ang galit na binubuo ko.Pumatak ang luha sa mga mata ko dahil sa maraming dahilan at emosyong nararamdaman. Ayaw ko mang maging masaya sa sandaling ito ngunit kusa iyong nararamdaman ng puso ko. Masaya ako na nandito siya, sa presensya niya, sa hitsura niya at sa buong pagkatao niya.Tila tuluyang napanatag ang damdamin ko dahil sa kaniya. Nawala ang lahat ng gumugulo sa isipan ko."Bakit ngayon ka lang?" mahina kong tanong. Nakatitig ak
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 77
NILAMPASAN ko si Casias nang magkasalubong kami sa pamilihan, inirapan ko pa siya upang ipakitang naiirita ako sa presensya niya."Magandang umaga, Aliara!" nakangiti niyang bati ngunit hindi ko na pinansin. Palagi namang walang maganda sa umaga kapag siya ang nakikita ko.Itinabi ko ang tinutulak na karitela nang makarating sa tindahan ni Rowan. Abala ito sa maraming mamimili sa umagang ito kaya kahit ang pagbati ay hindi niya nagawa sa akin."Tulungan na kita!" muling wika ni Casias na nasa harapan ko na. Hindi ko napansin ang pagsunod niya sa akin. Nasa likod niya rin ang dalawang kasama."Huwag na, ipagpatuloy mo na lamang ang ginagawa mo." Hindi ko siya pinagtuunan ng pansin, binuhat ko ang isang sako na nasa karitela.Alam kong naniningil siya ngayon sa mga manininda rito sa pamilihan kaya hindi ko maintindihan kung bakit ako ang ginugulo niya ngayon."Wala na akong ginagawa kaya tutulungan na lamang kita!" masigla niyang wika. Binuhat
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 76
HUMINTO ako sa paglalakad habang hinihintay ang sagot niya. Matagal bago siya nagsalita."Palagi rin akong nagtutungo roon kapag nais kong magpahangin at makapag-isip," aniya, nakatingin sa kawalan. "Noong unang beses kitang nakita roon ay noong araw rin nang makilala kita. Simula noon ay hindi na nawala sa isip ko ang malungkot mong mga mata." Bumuntong hininga siya. "Palagi kong ipinagtataka kung bakit ganoon na lamang ang kalungkutan sa iyong mga mata noong gabing iyon. At maraming tanong ang pumapasok sa isipan ko. Ano ang sanhi ng kaniyang kalungkutan? Anong nangyari? Ngunit bakit sa tuwing nakikita ko naman siya sa pamilihan ay walang bahid ng lungkot doon, walang kahit na anong emosyon."Marahan siyang bumaling sa akin matapos sabihin ang mga iyon. Ako naman ngayon ang umiwas, hindi makahanap ng salitang isasagot sa kaniya. O kailangan ko nga ba siyang sagutin?Nakakahiya lamang na nakita niya ako sa ganoong ayos. Sa lahat ng nilalang ay siya pa talaga an
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 75
NAPAIRAP ako nang makita ko na naman si Casias sa malayong banda ng pamilihan, maangas na naglalakad kasama ang dalawa niyang alagad. Mukhang maniningil na naman ng upa sa mga manininda rito sa pamilihan.Kasalukuyan kong inaayos ang mga prutas sa harapan ko, ako ang nagbebenta nito ngayon dahil wala si Rowan. Namamasyal kasama ang kaniyang kasintahan. Oo, mayroon na siyang kasintahan ngayon na isa ring manininda rito sa pamilihan. Matagal na iyong may gusto sa kaniya ngunit hindi niya napapansin noon dahil biglang nabaling ang atensyon niya sa akin nang makilala niya ako.Naalala ko pa noong una kaming magkita, natulala siya sa angkin kong kagandahan at halos tumulo pa ang laway. Ngunit ngayon ay patay na patay na siya kay Mila. Ang binibining ito ay hayagang ipinapakita ang pagkagusto niya sa ginoo ngunit hindi siya nito pinapansin.At noong mapagtanto ni Rowan na hindi niya talaga makukuha ang puso ko ay sinimulan niyang ibaling ang atensyon sa binibini hangg
