Tahimik na umiiyak ang dalaga habang nakatali siya sa isang upuan. She felt her cousin’s presence, she’s guarding Erin.
Takot silang makawala ito dahil binabalak nilang ipambayad sa mga utang nila sa isang kinakatakutang mafia ang kawawang dalaga. She doesn’t understand their logic, they know that mafias are heartless. Bakit doon pa sila umutang para lang igasta sa mga luho nila? “Palalabasin naming kinidnap ka tapos pinatay. Ang saya ano tapos mapupunta sa amin lahat ng yaman mo kanino pa ba mapupunta ang mga ‘yon kundi sa amin lang, kami lang naman ang nagtyaga sa’yo.” Ini-enjoy ng kanyang pinsan ang ginagawa ng mga magulang nito sa dalaga. Ano pa ba ang aasahan ni Erin? Magkakadugo sila, magkakapamilya kung ano ang puno siya namang bunga. Kung sakali mangyari ang plano nila siguradong mas maghihirap pa ang buhay ni Erin mas magiging kawawa pa ang kalagayan niya kung talagang gagawin nilang pambayad utang siya mas mahihirapan siyang gumaling mas mahihirapan siyang tumakas sa madilim niyang mundo. While she’s busy pitying herself, her so-called family is also spending Erin’s money with nonsense things. Erin always asked herself, why does the most powerful thing in the world is money? Bakit hindi nalang ang pag-ibig? Iyon naman ang nararapat iyon naman ang universal law. Love God above all. Mahalin ang Panginoon higit sa kahit anupaman. Ano ang kalakip ng pagmamahal sa Diyos hindi ba ang pagmamahal sa kapwa? Napakalupit ng mundong ginagalawan ni Erin dahil bilang isang bulag at walang puwang ang opinyon niya ukol dito. “Don’t you know that my parents are excited to get rid of you? Excited na kaming gastahin ang milyones mo,” her cousin said without knowing that Erin already told their family lawyer na kung may mangyari man sa sa kanyang hindi maganda. Lahat ng meron ang dalaga ni isang kusing walang mapupunta sa kanila. I-do-donate ni Erin ang lahat ng iyon sa mga orphanage na napili niya imbes na ibigay sa kanila. Wala naman siyang nakuha sa kanila kundi ang sakit lamang. Bulag man siya, hindi naman siya bobo at hindi siya tanga. Oo, mahina si Erin ngunit kung pautakan man lang mas matalino pa siya sa kanila. “Don’t you know that you won't ever spend any single penny on my accounts?” Nais ng dalagang sanang isigaw ’yon sa pagmumukha ng pinsan niya. She's getting into her nerves. Sa simula palang ay inis na ito kay Erin hindi na sila magkasundo dahil napaka-spoiled-brat nito. Gustong sumigaw ni Erin para humingi ng tulong ngunit may makakarinig ba sa kanya kung ang sasabihin nila ay nagdadrama lang ang dalaga. Sinungaling daw siya kahit na bulag siya ngunit alam niya namang sa sarili niya na hindi niya magagawa ’yon dahil palalain pa ba niya sitwasyon mas malaki yatang kasalanan 'yon. Tahimik lang si Erin habang nagmamalaki ang pinsan niya sa gagawin nito daw sa niya. Kung gaano ito kayabang ganoon naman kahina ang kukote nito. She keeps on blabbering while Erin keeps on listening when they heard commotion downstairs. Erin gulped, she just knows what will happen next and this will be judged what will be her future. Erin keeps on praying how much she wanted to live and how much she wanted to see her future. She hopes that whoever this mafia boss isn’t heartless as what others say. May usap-usapan noon na naririnig ng dalaga sa mga malalaki ang bibig na may iilang mafia boss ang kinakatakutan sa Pilipinas dasal lang niya na ang makakaharap ay hindi kasama sa kanila kung hindi wala ng aasahan pa. “I want my money, not anything else!” Erin heard someone shouted angrily that made her shivered with fear. The voice is dangerous and she’s one of those unlucky people who hears his voice. Pagkatapos marinig yon ay nakarinig ang dalaga ng mga kalabog at mga nabasag na bagay sa baba. Rinig din ang pagtayo ng pinsan nito sa kinauupuan maging ang pagsinghap nito. Namamawis si Erin nang malamig sa kinauupuan kung takot sila sa taong nasa baba ibig sabihin lang noon ay nakakatakot ang taong ito. At siya bilang bayad utang daw ng mga kamag-anak ay mas nakakatakot ang gagawin nila sa kanya. “S-Sir, hindi po kita mababayaran ng pera pero ang pamangkin ko nasa kanya ang perang pambayad namin sa inyo. You can take her and ask for the money,” nagmamakaawang turan ng kanyang Tiyo Armando. Napakagat ng labi ang dalaga talagang itutuloy nito ang plano nitong ipambayad si Erin. “M-maawa kayo Sir, totoo ang sinasabi ng asawa ko nasa pamangkin niya ang pera nasa kanya ang bayad namin sa utang,” dagdag na sabi ng asawa ng kanyang Tiyo Armando. Erin knows she can’t see but she wanted to closed her eyes again. Nakasadlak na nga siya sa kadiliman mas lalo pa nila isinasadlak roon. Her tears are falling into her eyes again. Nang magsimula mabulag ang dalaga, nagsimula din siyang umiyak nang umiyak. Akala niya noon ang mata ay para lamang makitang masaya ang isang tao ngunit nagkamali si Erin isa din pala itong daan upang malamang nalulungkot ang isang tao. “Do you think I do human-trafficking fools?!” Mas lalong lumakas ang boses ng taong ’yon. Why do she feel that she know the voice? It is very familliar to her. Parang kailan lang ay narinig niya iyon ngunit hindi alam ng dalaga kung saan at kailan. “S –Sir, kahit patayin nyo kami wala kaming ipambabayad sa inyo nasa pamangkin ko. Mayaman ’yon kahit bulag at magaling din ’yon sa mga gawaing bahay. You can make her your maid, Sir.” Kahit kailan talaga hindi siya itinuring na kapamilya ng asawa ng Tiyo ganoon din ang Tiyo Armando niya. “She’s upstairs Sir, you can get her now if you want.” Hindi man lang napansin ni Erin na wala na pala sa loob ng kuwarto ang pinsan. Marahil, dahil na rin sa nasa panganib ang mga magulang nito naroon ito sa baba at sinusulsulan din ang taong nasa baba. “Boss, mukhang wala nga talagang pambayad ang mga taong ito, wala kaming nakuha sa loob ng buong bahay.” Hindi pala nag-iisa ang lalaking tinatawag nilang boss. Ano ba ang aasahan ni Erin? Syempre, magsasama talaga ito ng mga tauhan. Napayuko nalang ang dalaga. Gutom na gutom na siya at ang sakit-sakit ng bisig at paa ni hindi man lang nila pinainom ng tubig o ng gamot si Erin. Katahimikan ang namayani sa baba na mas lalong ikinatakot ng dalaga. Kasunod ng katahimikan ay putok ng mga baril na sinundan nang malalakas na tilian at hiyawan. Napatakip ang dalaga sa bibig at nangitla sa iniisip na nangyari. Erin knows what happened she just doesn’t know how to say it. Probably, the person downstairs is a powerful man. Erin doesn’t think she can handle this, it’s too much. Hindi alam ng dalaga kung anong sasabihin kahit pa panay lang ang buka ng bibig nais niyang sumigaw ngunit hindi niya magawa dahil alam niyang siya ang pagbabalingan nila. Alam nilang narito ang dalaga at hindi nga nagkamali ang dalaga dahil mga yabag naman ng mga paa ang narinig nito na papaakyat ng hagdan. “Lord, whatever happens please be with me always. Please, let me be at peace. Huwag niyo po akong pabayaan. Huwag niyo po akong hayaang masira nang tuluyan ang buhay ko. Sa’yo, isinusuko ko ang aking buhay.“ She don’t know if God hears her. She believes in him. Palapit na ang kung sinuman mas lalong lumakas ang mga yabag nila at hindi nga nagkamali ang dalaga dahil ilang segundo lang ay tumilapon na ang katawan ni Erin sa pader. Someone kicked the chair and let her banged in the wall. Erin yelped in surprise. She groaned when she felt her right waist really hurt. She bite her lips, someone yanked her hair. Erin whimpered, she doesn’t know who these people are. There are five eyes staring at her. Erin feels it, one of them is their boss and he’s presence makes her bow down and hide under the bed. “Where is the money your fucking relatives promise me?!” Now, Erin knows whose man was pulling her hair tightly. He is the same man she helped yesterday. Erin knows his voice well because he is the one who made her heartbeats fast. Wala ba itong utang na loob sa ginawa ng dalagang pagtulong sa kanya? The man is impatient, he gripped her neck and choked the girl. “Answer me!” Napaiyak si Erin. Wala nga pala siya sa mundo kung saan lahat ng tao ay tumatanaw nang utang na loob. Hindi man lahat ganoon pero parang ganoon na rin ’yon. Umiling si Erin. Bakit niya ibibigay ang pinaghirapan ng magulang para sa utang ng Tiyo para sa luho nila? “S-Sir, I don’t know what my Uncle said to you but I am blind and I don’t have anything valuable with me beside my walker stick.” True, this walker stick is valuable although she needs to lie. It’s for her own sake. Nararamdaman ng dalagang mas lalong humigpit ang pagkakasakal at pagkakahawak nito sa kanya. He’s angry and Erin is his willing victim. “F*ck! THAT PIECE OF SHIT! NAISAHAN NIYA AKO!” Dumagundong ang buong sigaw ng lalaki sa buong kuwarto hindi lang yata magkakapasa ang dalaga baka magkasugat pa ito. And Erin is 100% sure, now that he knows that the money won’t be ever paid to him. He won’t let her escape. Erin felt his burning eyes full of rage at her, what he said next made the girl think maybe she just gave him her inheritance. “Bring her! She will be the payment of the fools debt! She will be tortured and scream every Saint’s name!”Erin doesn’t know what’s happening next all she knows is that someone yanked her hair and pulled her out of the bed room. Natatakot si Erin. Takot na takot sinubukan niyang hilahin ang buhok sa kung sinumang taong ito. “P-Please S-Sir, please I’m begging you I don’t have any single penny in me,” pagmamakaawa ni Erin ngunit tila walang narinig ang taong ito dahil patuloy nito lang na hinihila ang dalaga kahit pa bumangga na sa kung saan-saan ang paa at binti niya muntik pang mapatid ang dalaga dahil sa ginagawa ng lalaki. Hindi ba nito nakikita na bulag ang hinihila nito? “Here she is, Boss!” Tumigil lang ito nang nasa sala na sila sa bahay ng Tiyo at Tiya ni Erin. Nakapaa lang si Erin at ramdam na ramdam ang malamig na likido sa kanyang paanan. Ramdam na ramdam niya din ang tatlong taong nasa lapag. Erin silently prayed that she won’t be like them. Dinadasal niya noon na sana ay makaalis siya sa lugar na ito ngunit hindi sa ganitong paraan dahil hula niya ay mas magiging malala an
Tick. Tock. Tick. Tock. All Erin heard is the sound of the clock. The man leaves the girl here in his so-called Pleasure Room pero bakit para sa dalaga iba ang ang kahulugan noon? Every time he says something, there are these chills she’s feeling inside her body. He insisted that Erin should not wear anything because a slave doesn’t need anything. Marahas nitong hiniklas ang mga damit ng dalaga na rinig na rinig pa ang pagkakapunit noon dito sa loob ng silid tila wala lang iyon sa binata. She shivered when the coldness of the room welcomed her.Ramdam ni Erin ang nakakilabot na awrang narito sa loob ng silid. Nanginginig siya at hindi na alam ang gagawin. This room screams his power and authority.He wanted something from Erin but she couldn’t figure it out. Erin shouldn’t be here. Akala niya ay makakalaya na siya sa kanyang Tiyo iyon pala may bago na namang magpapahirap sa kanya. Ang lamig-lamig. Nanginginig ang buo katawan ni Erin habang ramdam na ramdam ang pagsakit ng kanyang
At last, you’re at my palace again. my slave,” hinila siyang muli ng binata papalabas pero sa pagkakataong ito. Gumuho ang mundong pinapangarap ni Erin para sa kanyang sarili. “Get down and walked like a dog!” He ordered the girl.Sobra, sobra na ang ginagawa ni Alejandro. Sobra na ang ginagawa nito, masama mang-isipin pero dasal ni Erin na sana namatay na siya. Sana namatay na siya ngayon na. Hindi gumalaw ang dalaga ni katiting na para sa sarili niya ay wala na.Inubos nang lahat ni Alejandro ang katiting na respeto niya sa sarili. “GUMALAW KA NA!” Sigaw ng binata. Walang makakaligtas kay Erin. Ang mga taong tumutulong sa kanya ay pinarusahan ni Alejandro. Nang hindi pa din gumalaw ang dalaga ay si Alejandro na mismo ang nagpagalaw sa kanya.Pinipilit niyang yumuko ang dalaga sapapamagitan nang pagkakasakal dito. Walang imik na sinunod ito ng dalaga. Gumapang na parang aso si Erin. Nilagyan ng collar ni Alejandro si Erin na parang aso at hinila ang dalaga sa pamamagitan ng taling na
he beauty of the world seems gorgeous. She saw it before but the girl doesn’t see it now. The world isn’t unfair but there are things that out of people's control. Since all she saw is darkness the girl loses her hopes in finding her own light. Sino ang hindi mawawalan nang pag-asa kung ang lahat ng mahahalagang tao at bagay sa kanya ay nawala na?Ang tanging naririto na lamang ay ang sugat ng kahapon. She was sixteen when she lose her eyesight; it is almost five years when the plane crash happens. Nasa puder ang dalaga ng kanyang tiyo na ginagawa naman siyang alila kahit na hindi niya makita ang mga bagay sa paligid niya.Araw-araw na nagigising ang dalaga na palaging kinakapa ang bawat bagay na nasa paligid nito.Araw-araw siyang gigising na pinagsisilbihan ang pamilya ng tiyo mula sa kanyang asawa patungo sa kanyang nag-iisang anak pagkatapos naman noon ay hahawakan na niya ang walking stick upang makapunta sa flower shop na pag-aari niya na siyang pinakapaborito niyang lugar.Hind
It’s been a tiring day for Erin. She’s been walking from here to there. She's selling different flowers the whole day. It’s the busiest month for her because it’s February, the month of giving flowers to their loved ones except of course for All Soul’s Day. Kailangan niyang may maibigay sa pamilya ng kanyang Tiyo ngayon dahil kung hindi sasaktan na naman siya ng mga ito. Kailangan din niyang magtira para sa sarili niya, alam niyang hindi magtatagal hangga’t hindi nakukuha ng mga ito ang mana niya ay sigurado siyang papatayin siya ng mga ito. Kailangan niyang mag-ipon sa sarili upang may magamit siya oras na umalis siya sa bahay ng mga ito. She won’t use her money in the bank because she will spend it in the future. It’s for her eye operation. Palagi nalang hindi siya nakakaabot sa mag-do-donate ng mata para sa kanya dahil sa pagpipigil ng Tiyo niya. “I guess, that’s the last customer.” Erin muttered to herself. Ramdam niyang siya na lamang mag-isa sa loob ng Shop. Inayos niya ang
“Sir, please, give me one month to pay!” Pagmamakaawang turan ng lalaki kay Alejandro habang nakaluhod ito habang ang mga tauhan ng binata ay napailing nalang na pinanonood ang ginagawa ng lalaking may malaking pagkakautang kay Alejandro. Ilang buwan na itong humihingi nang palugit pero sige pa rin ito sa pag-utang at pagsusugal sa Casinong pagmamay-ari ni Alejandro. Now that he has reached the limit of his debt, he needs to pay and Alejandro won’t allow him to run away. Alejandro stared at him while puffing his cigarette his cold eyes are buried deep into the man’s soul. Three months is enough to pay but this man didn't take Alejandro’s rules seriously. Ginagawa niya lang biro ang batas ni Alejandro ngayong punung-puno na ang binata wala nang kahit na sino ang makapigil rito sa tatlong malaking makakamping Mafia. Si Alejandro ang may pinakamaikling pasensya kung si Hellion ay mainipin, si Alejandro naman ay pikunin maikli na para sa kanya ang tatlong buwan. “I-I’m begging you, M
Tick. Tock. Tick. Tock. All Erin heard is the sound of the clock. The man leaves the girl here in his so-called Pleasure Room pero bakit para sa dalaga iba ang ang kahulugan noon? Every time he says something, there are these chills she’s feeling inside her body. He insisted that Erin should not wear anything because a slave doesn’t need anything. Marahas nitong hiniklas ang mga damit ng dalaga na rinig na rinig pa ang pagkakapunit noon dito sa loob ng silid tila wala lang iyon sa binata. She shivered when the coldness of the room welcomed her.Ramdam ni Erin ang nakakilabot na awrang narito sa loob ng silid. Nanginginig siya at hindi na alam ang gagawin. This room screams his power and authority.He wanted something from Erin but she couldn’t figure it out. Erin shouldn’t be here. Akala niya ay makakalaya na siya sa kanyang Tiyo iyon pala may bago na namang magpapahirap sa kanya. Ang lamig-lamig. Nanginginig ang buo katawan ni Erin habang ramdam na ramdam ang pagsakit ng kanyang
Erin doesn’t know what’s happening next all she knows is that someone yanked her hair and pulled her out of the bed room. Natatakot si Erin. Takot na takot sinubukan niyang hilahin ang buhok sa kung sinumang taong ito. “P-Please S-Sir, please I’m begging you I don’t have any single penny in me,” pagmamakaawa ni Erin ngunit tila walang narinig ang taong ito dahil patuloy nito lang na hinihila ang dalaga kahit pa bumangga na sa kung saan-saan ang paa at binti niya muntik pang mapatid ang dalaga dahil sa ginagawa ng lalaki. Hindi ba nito nakikita na bulag ang hinihila nito? “Here she is, Boss!” Tumigil lang ito nang nasa sala na sila sa bahay ng Tiyo at Tiya ni Erin. Nakapaa lang si Erin at ramdam na ramdam ang malamig na likido sa kanyang paanan. Ramdam na ramdam niya din ang tatlong taong nasa lapag. Erin silently prayed that she won’t be like them. Dinadasal niya noon na sana ay makaalis siya sa lugar na ito ngunit hindi sa ganitong paraan dahil hula niya ay mas magiging malala an
Tahimik na umiiyak ang dalaga habang nakatali siya sa isang upuan. She felt her cousin’s presence, she’s guarding Erin. Takot silang makawala ito dahil binabalak nilang ipambayad sa mga utang nila sa isang kinakatakutang mafia ang kawawang dalaga. She doesn’t understand their logic, they know that mafias are heartless. Bakit doon pa sila umutang para lang igasta sa mga luho nila? “Palalabasin naming kinidnap ka tapos pinatay. Ang saya ano tapos mapupunta sa amin lahat ng yaman mo kanino pa ba mapupunta ang mga ‘yon kundi sa amin lang, kami lang naman ang nagtyaga sa’yo.” Ini-enjoy ng kanyang pinsan ang ginagawa ng mga magulang nito sa dalaga. Ano pa ba ang aasahan ni Erin? Magkakadugo sila, magkakapamilya kung ano ang puno siya namang bunga. Kung sakali mangyari ang plano nila siguradong mas maghihirap pa ang buhay ni Erin mas magiging kawawa pa ang kalagayan niya kung talagang gagawin nilang pambayad utang siya mas mahihirapan siyang gumaling mas mahihirapan siyang tumakas sa m
“Sir, please, give me one month to pay!” Pagmamakaawang turan ng lalaki kay Alejandro habang nakaluhod ito habang ang mga tauhan ng binata ay napailing nalang na pinanonood ang ginagawa ng lalaking may malaking pagkakautang kay Alejandro. Ilang buwan na itong humihingi nang palugit pero sige pa rin ito sa pag-utang at pagsusugal sa Casinong pagmamay-ari ni Alejandro. Now that he has reached the limit of his debt, he needs to pay and Alejandro won’t allow him to run away. Alejandro stared at him while puffing his cigarette his cold eyes are buried deep into the man’s soul. Three months is enough to pay but this man didn't take Alejandro’s rules seriously. Ginagawa niya lang biro ang batas ni Alejandro ngayong punung-puno na ang binata wala nang kahit na sino ang makapigil rito sa tatlong malaking makakamping Mafia. Si Alejandro ang may pinakamaikling pasensya kung si Hellion ay mainipin, si Alejandro naman ay pikunin maikli na para sa kanya ang tatlong buwan. “I-I’m begging you, M
It’s been a tiring day for Erin. She’s been walking from here to there. She's selling different flowers the whole day. It’s the busiest month for her because it’s February, the month of giving flowers to their loved ones except of course for All Soul’s Day. Kailangan niyang may maibigay sa pamilya ng kanyang Tiyo ngayon dahil kung hindi sasaktan na naman siya ng mga ito. Kailangan din niyang magtira para sa sarili niya, alam niyang hindi magtatagal hangga’t hindi nakukuha ng mga ito ang mana niya ay sigurado siyang papatayin siya ng mga ito. Kailangan niyang mag-ipon sa sarili upang may magamit siya oras na umalis siya sa bahay ng mga ito. She won’t use her money in the bank because she will spend it in the future. It’s for her eye operation. Palagi nalang hindi siya nakakaabot sa mag-do-donate ng mata para sa kanya dahil sa pagpipigil ng Tiyo niya. “I guess, that’s the last customer.” Erin muttered to herself. Ramdam niyang siya na lamang mag-isa sa loob ng Shop. Inayos niya ang
he beauty of the world seems gorgeous. She saw it before but the girl doesn’t see it now. The world isn’t unfair but there are things that out of people's control. Since all she saw is darkness the girl loses her hopes in finding her own light. Sino ang hindi mawawalan nang pag-asa kung ang lahat ng mahahalagang tao at bagay sa kanya ay nawala na?Ang tanging naririto na lamang ay ang sugat ng kahapon. She was sixteen when she lose her eyesight; it is almost five years when the plane crash happens. Nasa puder ang dalaga ng kanyang tiyo na ginagawa naman siyang alila kahit na hindi niya makita ang mga bagay sa paligid niya.Araw-araw na nagigising ang dalaga na palaging kinakapa ang bawat bagay na nasa paligid nito.Araw-araw siyang gigising na pinagsisilbihan ang pamilya ng tiyo mula sa kanyang asawa patungo sa kanyang nag-iisang anak pagkatapos naman noon ay hahawakan na niya ang walking stick upang makapunta sa flower shop na pag-aari niya na siyang pinakapaborito niyang lugar.Hind
At last, you’re at my palace again. my slave,” hinila siyang muli ng binata papalabas pero sa pagkakataong ito. Gumuho ang mundong pinapangarap ni Erin para sa kanyang sarili. “Get down and walked like a dog!” He ordered the girl.Sobra, sobra na ang ginagawa ni Alejandro. Sobra na ang ginagawa nito, masama mang-isipin pero dasal ni Erin na sana namatay na siya. Sana namatay na siya ngayon na. Hindi gumalaw ang dalaga ni katiting na para sa sarili niya ay wala na.Inubos nang lahat ni Alejandro ang katiting na respeto niya sa sarili. “GUMALAW KA NA!” Sigaw ng binata. Walang makakaligtas kay Erin. Ang mga taong tumutulong sa kanya ay pinarusahan ni Alejandro. Nang hindi pa din gumalaw ang dalaga ay si Alejandro na mismo ang nagpagalaw sa kanya.Pinipilit niyang yumuko ang dalaga sapapamagitan nang pagkakasakal dito. Walang imik na sinunod ito ng dalaga. Gumapang na parang aso si Erin. Nilagyan ng collar ni Alejandro si Erin na parang aso at hinila ang dalaga sa pamamagitan ng taling na