Erin doesn’t know what’s happening next all she knows is that someone yanked her hair and pulled her out of the bed room. Natatakot si Erin. Takot na takot sinubukan niyang hilahin ang buhok sa kung sinumang taong ito.
“P-Please S-Sir, please I’m begging you I don’t have any single penny in me,” pagmamakaawa ni Erin ngunit tila walang narinig ang taong ito dahil patuloy nito lang na hinihila ang dalaga kahit pa bumangga na sa kung saan-saan ang paa at binti niya muntik pang mapatid ang dalaga dahil sa ginagawa ng lalaki. Hindi ba nito nakikita na bulag ang hinihila nito? “Here she is, Boss!” Tumigil lang ito nang nasa sala na sila sa bahay ng Tiyo at Tiya ni Erin. Nakapaa lang si Erin at ramdam na ramdam ang malamig na likido sa kanyang paanan. Ramdam na ramdam niya din ang tatlong taong nasa lapag. Erin silently prayed that she won’t be like them. Dinadasal niya noon na sana ay makaalis siya sa lugar na ito ngunit hindi sa ganitong paraan dahil hula niya ay mas magiging malala ang mangyayari sa kanya. Erin felt someone’s eyes at her, she hugged herself and sheltered her whole presence at him. The woman recognized his voice, he’s the one she helped last night. If he’s thankful to Erin when she saves his life she hopes he spares her life. “Bring her.” Utos nito na mas lalong ikinatakot ng dalaga. Akmang may hihila na naman sa kanya nang kumaripas ang dalaga ng takbo. Tatakbo na sana upang makatakas kahit saan huwag lamang sa mga kamay nila. Alam ng babae na hindi magandang pangyayari ang dala nila sa kanya. “F*ck!” Hindi alam ng dalaga kung kaninong boses ang narinig pero ang sarili niya ang prayoridad ngayon dahil ang mga taong ito ay pinatay ang pamilyang natitira sa kanya. Kahit pa masama ang naging trato nila sa kanya hindi naman ito ang dahilan para mamatay sila. Sa kusina dumaan si Erin dahil may daan doon palabas nitong bahay ngunit, nang alam na niyang nasa bukana na siya ng pintuan ay napasigaw siya dahil mas marahas ang mabigat na kamay na humila sa buhok niya kasabay nang pagkakasakal sa leeg niya. Kabisado ni Erin ang buong bahay kahit pa bulag siya ang pagkakamali niya lang mas advantage nila dahil nakakita sila. “You dared to escape while I am still here! F*ck!” He slammed her at the kitchen wall and coughed because of the pain in her back. Ang lapit-lapit nang mukha ng binata sa babae ngunit, mas ramdam niya ang galit nito. Napakagat ng labi ang dalaga at pinipigilan ang kahit na anong sigaw nang sakit na lalabas sa bibig nito. “W-wala akong kasalanan sa inyo ang Tiyo ko ang may utang sa inyo. Paki-usap, wala akong maibibigay nakahit na ano sa inyo,” Erin tried to begged but she doesn’t know if he will accept it. Based on his breathing, she knows he won’t accept it. “No.” He answered and gripped her neck tightly. Mas lalong nawalan nang hangin ang dalaga. He grinned, she knows it. He is satisfied with her pain. God, how she wishes this will end. Erin prayed harder every day but the evil managed to come and punished her with pain. Looks like God isn’t in her side right now. Erin thinks the Creator wants her to feel the pain again and again. She won’t know if he wants her to be strong or he wants her to be dead. The man which she helped last night dragged her out of the house. Erin keeps on shouting for help but everyone is afraid of him. Erin felt her neighbor’s presence but they were hiding. Is that a proper way to help someone in need by being a coward? Mas matapang pa ang mga may kapansanan sa pagharap sa buhay at mga kinatatakutan nila kaysa sa isang normal na tao na walang ibang ginagawa kundi mangutya at panoorin lamang ang nangyayari sa paligid nila. “Shut-up, pathetic b*tch!” Sinigawan ng binata ang dalaga habang ipinapasok sa sasakyan ngunit, kahit na ganito ang kalagayan ni Erin ngayon hinding-hindi siya magpapatalo kahit pa ganito ang kanyang kalagayan. Bulag nga siya ngunit, hindi ibig sabihin hindi niya kayang gamitin ang ibang parte ng kanyang katawan. Alam ni Erin na baliw ang tingin sa kanya ng lalaking ito na may hawak sa kanya dahil sa pagpupumiglas kahit na bulag siya. “Ano ba ang kailangan nyo sa akin? I’ve told you, I don’t have anything… you are a fool if you believe my Uncle. He’s a big fat liar!” Sigaw ni Erin. “D*mn you, Tiyo! Sana sinusunog na ang katawan mo sa impyerno ngayon dahil sa pinaggagawa mo at sana makatikim ka ng isang malakas na suntok mula kay Daddy dahil sa ginawa mo sa buhay ko. How I wished what I am thinking right now is happening.” Her life is miserable before. And now, for sure it will be hell. “Boss, walang kahit na anong mapakikinabangan sa bahay. Ang mga bangkay ay pinabayaan nalang namin. After all, the police will take care of that.” Mga bangkay ng kanyang Tiyo ang pinag-uusapan nila parang wala lang sa binata ang sinabi ng tauhan nito bagkus ay parang bagay lang nito na hinagis sa loob ng sasakyan si Erin. The girl was about to exit at the right door of the car when the man pulled her hair again. Ang sakit-sakit na ng anit ng dalaga sa pinaggagawa ng binata, wala na bang katapusang hilahang ito? “Trying to escape again huh?! You wish! You will be forever my slave! Try again next time and you be facing a big punishment!” He threatened her. Erin doesn’t care what he will do to her but as long as she has the energy to fight back and she will fight. She will get back her freedom. She will piss him off. “No! I own myself, no one’s own me I am at my own person. Hangga’t kaya ko, hangga’t may kamay at paa ako tatakas at tatakas ako mula sa kamay mo.” Alam niyang sa pagsabi niya sa mga katagang ito ay tila sinabi niya na rin na nagdedeklara siya ng giyera sa pagitan niya at sa pagitan ng binata. Mahina man ang tingin nila kay Erin, wala man siyang kuwenta sa paningin ng ibang tao gagawin ng dalaga ang lahat ng makakaya niya. Nakaya ng dalagang mag-isa magmula nang mamatay ang mga magulang hindi nito hahayaan ang mga katulad lang nila ang sisira ng buhay niya. Erin has dreams and she will reach it whatever it takes. Sabi nila mas malakas ang pandama nilang mga pinagkaitan at tama sila dahil ramdam na ramdam ng babae ang galit ng taong nasa tabi habang inuutuusan ang driver na madaliin ang pagbalik sa mansyon nito. “I own you! I own your body and you will know it after what I'm going to do to you!” Tumayo ang balahibo ng babae sa sinabi ng lalaki. Sana naman hindi ang iniisip ni Erin ang gagawin ng binata. Napilpilan ang dalaga sa sinabi ng binata sa kanya. Bakit sa tuwing malapit nang makamit ng dalaga ang mga pangarap bigla namang may dadating upang pigilan ito. Wala yatang tao na magiging masaya sa kasiyahan ng iba. Halos maputol na ang kamay ni Erin dahil sa higpit nang pagkakahawak ng binata. Hindi alam ni Erin kung saan sila pupunta o kung saan nila siya dadalhin ngunit, alam niya na mas magiging mahirap ang buhay sa puder nang taong may hawak sa kanya. Tahimik lang si Erin habang umaandar ang sasakyan. Ayaw niya ng pakiramdam na ito ngunit, sa ngayon kailangan niya munang ireserba ang lakas sa kung anuman ang mangyayari sa kanya kailangan ihanda niya sarili sa pagtakas mula sa kamay nito. “I know what you’re thinking, little rabbit, before you do it I will make sure to leave scars in every part of your body even in your mind,” he whispered deadly in her ears. Naikuyom ng dalaga ang mga kamao dahil sa tindi nang pagnanasang makaalis sa mga kamay nito. Ang buong katawan ng dalaga ay namamaga dahil sa ginawa ng binata sa kanya kanina. And she bet, he won’t let her rest after they arrive at his house. When his car stops her heartbeat also stop. Here, they go again. Wala na naman itong pakialam na binuhat ang dalaga na parang sako. Napa-aray ang dalaga nang tumama ang ulo ko sa kisame ng kotse. Nahihilo si Erin sa mga ginagawa ng lalaki, hindi alam ni Erin kung saang direksyon sila pumasok ang tanging naalala lang ng dalaga ay ang pagbukas ng pinto at ang pag-angat ng katawan papaitaas. Nahihilo ang dalaga sa ginagawa nitong pagbuhat sa kanya. Hindi alam ng dalaga kung saan sila tumigil dahil narinig niya na lamang ang pintuang bumukas at sumara. The room was dark and cold she feels it even her eyes didn’t see it because of her being blind, she didn’t know what to feel but the most emotion reigning in her heart is fear. Erin fears being in the dark because she’s already there. Dagdagan pa ba ng binata ang takot na nararamdaman niya habang nakakulong ang kanyang mga paningin sa kadiliman? She didn’t hear any click of the light switch so, she bet he will stay like this. Marahas nito siya ibinaba sa lapag sa ginawa nitong ’yon ay nagkaroon siya ng pagkakataong makatakbo kahit alam niyang hindi naman siya makakatakas dito hindi niya alam kung saan direksyon papunta ang alam niya lang imbes na kamay ang pumigil sa kanya ay hinila nang marahas ang buhok niya. Kapos na kapos na sa hangin ang dalaga dahil sa kuwarto kung nasaan siya. Sinipa niya ang binata ngunit, hindi niya ito natamaan mas lalo yatang nagalit ang halimaw sa ginawa ni Erin. “No one dared to fight back at me… you are the first that’s why I love to hear your voice losing at me… asking and begging for submission.” She didn’t answer him. Hindi na nakasagot pa ang dalaga dahil hindi na siya binigyan nang pagkakataon pang makapagsalita. Umalingawngaw ang pagsampal sa dalaga sa buong silid. Lumagapak ang dalaga sa sahig kasabay ng pag-untog ng binata sa babae sa sahig na siyang ikinawalan niya ng malay.Tick. Tock. Tick. Tock. All Erin heard is the sound of the clock. The man leaves the girl here in his so-called Pleasure Room pero bakit para sa dalaga iba ang ang kahulugan noon? Every time he says something, there are these chills she’s feeling inside her body. He insisted that Erin should not wear anything because a slave doesn’t need anything. Marahas nitong hiniklas ang mga damit ng dalaga na rinig na rinig pa ang pagkakapunit noon dito sa loob ng silid tila wala lang iyon sa binata. She shivered when the coldness of the room welcomed her.Ramdam ni Erin ang nakakilabot na awrang narito sa loob ng silid. Nanginginig siya at hindi na alam ang gagawin. This room screams his power and authority.He wanted something from Erin but she couldn’t figure it out. Erin shouldn’t be here. Akala niya ay makakalaya na siya sa kanyang Tiyo iyon pala may bago na namang magpapahirap sa kanya. Ang lamig-lamig. Nanginginig ang buo katawan ni Erin habang ramdam na ramdam ang pagsakit ng kanyang
At last, you’re at my palace again. my slave,” hinila siyang muli ng binata papalabas pero sa pagkakataong ito. Gumuho ang mundong pinapangarap ni Erin para sa kanyang sarili. “Get down and walked like a dog!” He ordered the girl.Sobra, sobra na ang ginagawa ni Alejandro. Sobra na ang ginagawa nito, masama mang-isipin pero dasal ni Erin na sana namatay na siya. Sana namatay na siya ngayon na. Hindi gumalaw ang dalaga ni katiting na para sa sarili niya ay wala na.Inubos nang lahat ni Alejandro ang katiting na respeto niya sa sarili. “GUMALAW KA NA!” Sigaw ng binata. Walang makakaligtas kay Erin. Ang mga taong tumutulong sa kanya ay pinarusahan ni Alejandro. Nang hindi pa din gumalaw ang dalaga ay si Alejandro na mismo ang nagpagalaw sa kanya.Pinipilit niyang yumuko ang dalaga sapapamagitan nang pagkakasakal dito. Walang imik na sinunod ito ng dalaga. Gumapang na parang aso si Erin. Nilagyan ng collar ni Alejandro si Erin na parang aso at hinila ang dalaga sa pamamagitan ng taling na
he beauty of the world seems gorgeous. She saw it before but the girl doesn’t see it now. The world isn’t unfair but there are things that out of people's control. Since all she saw is darkness the girl loses her hopes in finding her own light. Sino ang hindi mawawalan nang pag-asa kung ang lahat ng mahahalagang tao at bagay sa kanya ay nawala na?Ang tanging naririto na lamang ay ang sugat ng kahapon. She was sixteen when she lose her eyesight; it is almost five years when the plane crash happens. Nasa puder ang dalaga ng kanyang tiyo na ginagawa naman siyang alila kahit na hindi niya makita ang mga bagay sa paligid niya.Araw-araw na nagigising ang dalaga na palaging kinakapa ang bawat bagay na nasa paligid nito.Araw-araw siyang gigising na pinagsisilbihan ang pamilya ng tiyo mula sa kanyang asawa patungo sa kanyang nag-iisang anak pagkatapos naman noon ay hahawakan na niya ang walking stick upang makapunta sa flower shop na pag-aari niya na siyang pinakapaborito niyang lugar.Hind
It’s been a tiring day for Erin. She’s been walking from here to there. She's selling different flowers the whole day. It’s the busiest month for her because it’s February, the month of giving flowers to their loved ones except of course for All Soul’s Day. Kailangan niyang may maibigay sa pamilya ng kanyang Tiyo ngayon dahil kung hindi sasaktan na naman siya ng mga ito. Kailangan din niyang magtira para sa sarili niya, alam niyang hindi magtatagal hangga’t hindi nakukuha ng mga ito ang mana niya ay sigurado siyang papatayin siya ng mga ito. Kailangan niyang mag-ipon sa sarili upang may magamit siya oras na umalis siya sa bahay ng mga ito. She won’t use her money in the bank because she will spend it in the future. It’s for her eye operation. Palagi nalang hindi siya nakakaabot sa mag-do-donate ng mata para sa kanya dahil sa pagpipigil ng Tiyo niya. “I guess, that’s the last customer.” Erin muttered to herself. Ramdam niyang siya na lamang mag-isa sa loob ng Shop. Inayos niya ang
“Sir, please, give me one month to pay!” Pagmamakaawang turan ng lalaki kay Alejandro habang nakaluhod ito habang ang mga tauhan ng binata ay napailing nalang na pinanonood ang ginagawa ng lalaking may malaking pagkakautang kay Alejandro. Ilang buwan na itong humihingi nang palugit pero sige pa rin ito sa pag-utang at pagsusugal sa Casinong pagmamay-ari ni Alejandro. Now that he has reached the limit of his debt, he needs to pay and Alejandro won’t allow him to run away. Alejandro stared at him while puffing his cigarette his cold eyes are buried deep into the man’s soul. Three months is enough to pay but this man didn't take Alejandro’s rules seriously. Ginagawa niya lang biro ang batas ni Alejandro ngayong punung-puno na ang binata wala nang kahit na sino ang makapigil rito sa tatlong malaking makakamping Mafia. Si Alejandro ang may pinakamaikling pasensya kung si Hellion ay mainipin, si Alejandro naman ay pikunin maikli na para sa kanya ang tatlong buwan. “I-I’m begging you, M
Tahimik na umiiyak ang dalaga habang nakatali siya sa isang upuan. She felt her cousin’s presence, she’s guarding Erin. Takot silang makawala ito dahil binabalak nilang ipambayad sa mga utang nila sa isang kinakatakutang mafia ang kawawang dalaga. She doesn’t understand their logic, they know that mafias are heartless. Bakit doon pa sila umutang para lang igasta sa mga luho nila? “Palalabasin naming kinidnap ka tapos pinatay. Ang saya ano tapos mapupunta sa amin lahat ng yaman mo kanino pa ba mapupunta ang mga ‘yon kundi sa amin lang, kami lang naman ang nagtyaga sa’yo.” Ini-enjoy ng kanyang pinsan ang ginagawa ng mga magulang nito sa dalaga. Ano pa ba ang aasahan ni Erin? Magkakadugo sila, magkakapamilya kung ano ang puno siya namang bunga. Kung sakali mangyari ang plano nila siguradong mas maghihirap pa ang buhay ni Erin mas magiging kawawa pa ang kalagayan niya kung talagang gagawin nilang pambayad utang siya mas mahihirapan siyang gumaling mas mahihirapan siyang tumakas sa m
Tick. Tock. Tick. Tock. All Erin heard is the sound of the clock. The man leaves the girl here in his so-called Pleasure Room pero bakit para sa dalaga iba ang ang kahulugan noon? Every time he says something, there are these chills she’s feeling inside her body. He insisted that Erin should not wear anything because a slave doesn’t need anything. Marahas nitong hiniklas ang mga damit ng dalaga na rinig na rinig pa ang pagkakapunit noon dito sa loob ng silid tila wala lang iyon sa binata. She shivered when the coldness of the room welcomed her.Ramdam ni Erin ang nakakilabot na awrang narito sa loob ng silid. Nanginginig siya at hindi na alam ang gagawin. This room screams his power and authority.He wanted something from Erin but she couldn’t figure it out. Erin shouldn’t be here. Akala niya ay makakalaya na siya sa kanyang Tiyo iyon pala may bago na namang magpapahirap sa kanya. Ang lamig-lamig. Nanginginig ang buo katawan ni Erin habang ramdam na ramdam ang pagsakit ng kanyang
Erin doesn’t know what’s happening next all she knows is that someone yanked her hair and pulled her out of the bed room. Natatakot si Erin. Takot na takot sinubukan niyang hilahin ang buhok sa kung sinumang taong ito. “P-Please S-Sir, please I’m begging you I don’t have any single penny in me,” pagmamakaawa ni Erin ngunit tila walang narinig ang taong ito dahil patuloy nito lang na hinihila ang dalaga kahit pa bumangga na sa kung saan-saan ang paa at binti niya muntik pang mapatid ang dalaga dahil sa ginagawa ng lalaki. Hindi ba nito nakikita na bulag ang hinihila nito? “Here she is, Boss!” Tumigil lang ito nang nasa sala na sila sa bahay ng Tiyo at Tiya ni Erin. Nakapaa lang si Erin at ramdam na ramdam ang malamig na likido sa kanyang paanan. Ramdam na ramdam niya din ang tatlong taong nasa lapag. Erin silently prayed that she won’t be like them. Dinadasal niya noon na sana ay makaalis siya sa lugar na ito ngunit hindi sa ganitong paraan dahil hula niya ay mas magiging malala an
Tahimik na umiiyak ang dalaga habang nakatali siya sa isang upuan. She felt her cousin’s presence, she’s guarding Erin. Takot silang makawala ito dahil binabalak nilang ipambayad sa mga utang nila sa isang kinakatakutang mafia ang kawawang dalaga. She doesn’t understand their logic, they know that mafias are heartless. Bakit doon pa sila umutang para lang igasta sa mga luho nila? “Palalabasin naming kinidnap ka tapos pinatay. Ang saya ano tapos mapupunta sa amin lahat ng yaman mo kanino pa ba mapupunta ang mga ‘yon kundi sa amin lang, kami lang naman ang nagtyaga sa’yo.” Ini-enjoy ng kanyang pinsan ang ginagawa ng mga magulang nito sa dalaga. Ano pa ba ang aasahan ni Erin? Magkakadugo sila, magkakapamilya kung ano ang puno siya namang bunga. Kung sakali mangyari ang plano nila siguradong mas maghihirap pa ang buhay ni Erin mas magiging kawawa pa ang kalagayan niya kung talagang gagawin nilang pambayad utang siya mas mahihirapan siyang gumaling mas mahihirapan siyang tumakas sa m
“Sir, please, give me one month to pay!” Pagmamakaawang turan ng lalaki kay Alejandro habang nakaluhod ito habang ang mga tauhan ng binata ay napailing nalang na pinanonood ang ginagawa ng lalaking may malaking pagkakautang kay Alejandro. Ilang buwan na itong humihingi nang palugit pero sige pa rin ito sa pag-utang at pagsusugal sa Casinong pagmamay-ari ni Alejandro. Now that he has reached the limit of his debt, he needs to pay and Alejandro won’t allow him to run away. Alejandro stared at him while puffing his cigarette his cold eyes are buried deep into the man’s soul. Three months is enough to pay but this man didn't take Alejandro’s rules seriously. Ginagawa niya lang biro ang batas ni Alejandro ngayong punung-puno na ang binata wala nang kahit na sino ang makapigil rito sa tatlong malaking makakamping Mafia. Si Alejandro ang may pinakamaikling pasensya kung si Hellion ay mainipin, si Alejandro naman ay pikunin maikli na para sa kanya ang tatlong buwan. “I-I’m begging you, M
It’s been a tiring day for Erin. She’s been walking from here to there. She's selling different flowers the whole day. It’s the busiest month for her because it’s February, the month of giving flowers to their loved ones except of course for All Soul’s Day. Kailangan niyang may maibigay sa pamilya ng kanyang Tiyo ngayon dahil kung hindi sasaktan na naman siya ng mga ito. Kailangan din niyang magtira para sa sarili niya, alam niyang hindi magtatagal hangga’t hindi nakukuha ng mga ito ang mana niya ay sigurado siyang papatayin siya ng mga ito. Kailangan niyang mag-ipon sa sarili upang may magamit siya oras na umalis siya sa bahay ng mga ito. She won’t use her money in the bank because she will spend it in the future. It’s for her eye operation. Palagi nalang hindi siya nakakaabot sa mag-do-donate ng mata para sa kanya dahil sa pagpipigil ng Tiyo niya. “I guess, that’s the last customer.” Erin muttered to herself. Ramdam niyang siya na lamang mag-isa sa loob ng Shop. Inayos niya ang
he beauty of the world seems gorgeous. She saw it before but the girl doesn’t see it now. The world isn’t unfair but there are things that out of people's control. Since all she saw is darkness the girl loses her hopes in finding her own light. Sino ang hindi mawawalan nang pag-asa kung ang lahat ng mahahalagang tao at bagay sa kanya ay nawala na?Ang tanging naririto na lamang ay ang sugat ng kahapon. She was sixteen when she lose her eyesight; it is almost five years when the plane crash happens. Nasa puder ang dalaga ng kanyang tiyo na ginagawa naman siyang alila kahit na hindi niya makita ang mga bagay sa paligid niya.Araw-araw na nagigising ang dalaga na palaging kinakapa ang bawat bagay na nasa paligid nito.Araw-araw siyang gigising na pinagsisilbihan ang pamilya ng tiyo mula sa kanyang asawa patungo sa kanyang nag-iisang anak pagkatapos naman noon ay hahawakan na niya ang walking stick upang makapunta sa flower shop na pag-aari niya na siyang pinakapaborito niyang lugar.Hind
At last, you’re at my palace again. my slave,” hinila siyang muli ng binata papalabas pero sa pagkakataong ito. Gumuho ang mundong pinapangarap ni Erin para sa kanyang sarili. “Get down and walked like a dog!” He ordered the girl.Sobra, sobra na ang ginagawa ni Alejandro. Sobra na ang ginagawa nito, masama mang-isipin pero dasal ni Erin na sana namatay na siya. Sana namatay na siya ngayon na. Hindi gumalaw ang dalaga ni katiting na para sa sarili niya ay wala na.Inubos nang lahat ni Alejandro ang katiting na respeto niya sa sarili. “GUMALAW KA NA!” Sigaw ng binata. Walang makakaligtas kay Erin. Ang mga taong tumutulong sa kanya ay pinarusahan ni Alejandro. Nang hindi pa din gumalaw ang dalaga ay si Alejandro na mismo ang nagpagalaw sa kanya.Pinipilit niyang yumuko ang dalaga sapapamagitan nang pagkakasakal dito. Walang imik na sinunod ito ng dalaga. Gumapang na parang aso si Erin. Nilagyan ng collar ni Alejandro si Erin na parang aso at hinila ang dalaga sa pamamagitan ng taling na