“Sir, please, give me one month to pay!” Pagmamakaawang turan ng lalaki kay Alejandro habang nakaluhod ito habang ang mga tauhan ng binata ay napailing nalang na pinanonood ang ginagawa ng lalaking may malaking pagkakautang kay Alejandro.
Ilang buwan na itong humihingi nang palugit pero sige pa rin ito sa pag-utang at pagsusugal sa Casinong pagmamay-ari ni Alejandro. Now that he has reached the limit of his debt, he needs to pay and Alejandro won’t allow him to run away. Alejandro stared at him while puffing his cigarette his cold eyes are buried deep into the man’s soul. Three months is enough to pay but this man didn't take Alejandro’s rules seriously. Ginagawa niya lang biro ang batas ni Alejandro ngayong punung-puno na ang binata wala nang kahit na sino ang makapigil rito sa tatlong malaking makakamping Mafia. Si Alejandro ang may pinakamaikling pasensya kung si Hellion ay mainipin, si Alejandro naman ay pikunin maikli na para sa kanya ang tatlong buwan. “I-I’m begging you, Mr. de Rossi, give me another month and I’ll pay for my debt.” Nagsitawanan lang ang mga tauhan ni Alejandro ng tahimik hindi nagbibigay nang ikalawang pagkakataon ang binata sa kahit na sino naniniwala itong ang unang pagkakamali ay nasusundan pa ng isang pagkakamali. Kung sa mga nakaraang buwan ay tanging kanang kamay lang ni Alejandro ang naningil dito. He must be honored because the great Alejandro himself is asking for the payment the man borrowed. “Just pay for your debt and I won't do anything to you,” Alejandro’s men grinned, some are smirking. They know what their Boss is doing. Kapag nagtanong ito, ibig sabihin isang beses lang kapag hindi niya nakuha ang sagot na gusto niya maghanda ka na. Napalunok ang lalaki sa tanong ni Alejandro. “Boss, I don –” Hindi na niya natapos pa ang sasabihin. Alejandro opened his mouth and put a grenade on it and the pin still was on. Nagsilayuan agad ang mga tauhan ni Alejandro kasabay noon ay ang mabilis na pagtanggal nito sa pin ng garanada at ang mabilis paglalakad nito paalis kung saan sabog na sabog ang katawan ng kaawa-awang lalaki ni hindi tinapunan ng malalamig niyang mata ng tingin ang kanyang biktima. Alejandro’s men shivered with fear as they saw what happened. That’s Alejandro De Rossi, the Mafia Boss of the De Rossi Mafia-a heartless man. Everyone knows how cruel and heartless he is. Takot ang lahat na banggitin man lang ang pangalan niya dahil kalakip nito ay parusa. They need to call him “cruel” no one ever uttered or said his name because they'll know the consequences. “Did the old hag pay his debt?” Pagkatapos nang mangyari sa lalaki ay sumakay ng sasakyan si Alejandro na parang wala lang nangyari. He asked his right hand man to collect the debt of an old man who didn’t pay for six months. Umuutang lang ito palagi at palagi ding nangangako na ito'y magbabayad. Fernan, Alejandro’s right hand sighed. The old man is hard-headed it looks like he isn’t afraid of his Boss. “The old hag didn't pay any single cents, Boss. Napakatigas ng ulo nito,” Ani ni Fernan. Nagtagis ang bagang ng binata at napakuyom ng kamao. Napakatatas magsalita ng tagalog ang mga tauhan ni Alejandro kahit pa ang iba sa kanila ay galing sa Italya. Ilang taon na din sila dito sa Pilipinas at pabalik-pabalik lamang sila sa Italya para sa iba nilang mga transakyon doon. Kilala sa Italya at Pilipinas ang De Rossi Mafia at kinakatakutan sila sa buong Europa. Walang hindi manginginig sa pangalan nila kahit ang mga pulis ay ilag sa kanila. “Bigyan mo nang huling pagkakataon kapag hindi pa din makapagbayad. I will deal with him by myself,” malamig na wika nito kay Fernan. Ang nagmamaneho ay nakikinig lang at napabuntonghininga. Wala nang bago roon kapag may mga taong matitigas ang bungo na ayaw magbayad. Sanay na sanay na sila na si Alejandro mismo ang gumagalaw kapag ganito ang problema. Ang tanging magagawa nalang nila ay manood sa mga gawain ni Alejandro at gawin ang mgatrabaho nila. “Don’t worry, Boss, I’ll make sure he will pay,” Fernan said gritting his teeth. Alejandro believed in his men, he will not doubt them but if anyone betrayed him. Siguraduhin lang nilang kakayanin nila ang mga pahirap na gagawin ni Alejandro sa kanila dahil ang taong ito ay walang patawad. Ang taong ito ay walang kinatatakutan kahit pa si Kamatayan. “Good.” Malamig nitong sagot sa kasama ni hindi nito sinulyapan si Fernan ngunit sanay na naman ang lalaki. Alejandro’s face has no reaction, he just looks in the front. He is dangerous, no one will look in his eyes, no one wants to interfere with his business. They won’t dare... they won’t...Tahimik na umiiyak ang dalaga habang nakatali siya sa isang upuan. She felt her cousin’s presence, she’s guarding Erin. Takot silang makawala ito dahil binabalak nilang ipambayad sa mga utang nila sa isang kinakatakutang mafia ang kawawang dalaga. She doesn’t understand their logic, they know that mafias are heartless. Bakit doon pa sila umutang para lang igasta sa mga luho nila? “Palalabasin naming kinidnap ka tapos pinatay. Ang saya ano tapos mapupunta sa amin lahat ng yaman mo kanino pa ba mapupunta ang mga ‘yon kundi sa amin lang, kami lang naman ang nagtyaga sa’yo.” Ini-enjoy ng kanyang pinsan ang ginagawa ng mga magulang nito sa dalaga. Ano pa ba ang aasahan ni Erin? Magkakadugo sila, magkakapamilya kung ano ang puno siya namang bunga. Kung sakali mangyari ang plano nila siguradong mas maghihirap pa ang buhay ni Erin mas magiging kawawa pa ang kalagayan niya kung talagang gagawin nilang pambayad utang siya mas mahihirapan siyang gumaling mas mahihirapan siyang tumakas sa m
Erin doesn’t know what’s happening next all she knows is that someone yanked her hair and pulled her out of the bed room. Natatakot si Erin. Takot na takot sinubukan niyang hilahin ang buhok sa kung sinumang taong ito. “P-Please S-Sir, please I’m begging you I don’t have any single penny in me,” pagmamakaawa ni Erin ngunit tila walang narinig ang taong ito dahil patuloy nito lang na hinihila ang dalaga kahit pa bumangga na sa kung saan-saan ang paa at binti niya muntik pang mapatid ang dalaga dahil sa ginagawa ng lalaki. Hindi ba nito nakikita na bulag ang hinihila nito? “Here she is, Boss!” Tumigil lang ito nang nasa sala na sila sa bahay ng Tiyo at Tiya ni Erin. Nakapaa lang si Erin at ramdam na ramdam ang malamig na likido sa kanyang paanan. Ramdam na ramdam niya din ang tatlong taong nasa lapag. Erin silently prayed that she won’t be like them. Dinadasal niya noon na sana ay makaalis siya sa lugar na ito ngunit hindi sa ganitong paraan dahil hula niya ay mas magiging malala an
Tick. Tock. Tick. Tock. All Erin heard is the sound of the clock. The man leaves the girl here in his so-called Pleasure Room pero bakit para sa dalaga iba ang ang kahulugan noon? Every time he says something, there are these chills she’s feeling inside her body. He insisted that Erin should not wear anything because a slave doesn’t need anything. Marahas nitong hiniklas ang mga damit ng dalaga na rinig na rinig pa ang pagkakapunit noon dito sa loob ng silid tila wala lang iyon sa binata. She shivered when the coldness of the room welcomed her.Ramdam ni Erin ang nakakilabot na awrang narito sa loob ng silid. Nanginginig siya at hindi na alam ang gagawin. This room screams his power and authority.He wanted something from Erin but she couldn’t figure it out. Erin shouldn’t be here. Akala niya ay makakalaya na siya sa kanyang Tiyo iyon pala may bago na namang magpapahirap sa kanya. Ang lamig-lamig. Nanginginig ang buo katawan ni Erin habang ramdam na ramdam ang pagsakit ng kanyang
At last, you’re at my palace again. my slave,” hinila siyang muli ng binata papalabas pero sa pagkakataong ito. Gumuho ang mundong pinapangarap ni Erin para sa kanyang sarili. “Get down and walked like a dog!” He ordered the girl.Sobra, sobra na ang ginagawa ni Alejandro. Sobra na ang ginagawa nito, masama mang-isipin pero dasal ni Erin na sana namatay na siya. Sana namatay na siya ngayon na. Hindi gumalaw ang dalaga ni katiting na para sa sarili niya ay wala na.Inubos nang lahat ni Alejandro ang katiting na respeto niya sa sarili. “GUMALAW KA NA!” Sigaw ng binata. Walang makakaligtas kay Erin. Ang mga taong tumutulong sa kanya ay pinarusahan ni Alejandro. Nang hindi pa din gumalaw ang dalaga ay si Alejandro na mismo ang nagpagalaw sa kanya.Pinipilit niyang yumuko ang dalaga sapapamagitan nang pagkakasakal dito. Walang imik na sinunod ito ng dalaga. Gumapang na parang aso si Erin. Nilagyan ng collar ni Alejandro si Erin na parang aso at hinila ang dalaga sa pamamagitan ng taling na
he beauty of the world seems gorgeous. She saw it before but the girl doesn’t see it now. The world isn’t unfair but there are things that out of people's control. Since all she saw is darkness the girl loses her hopes in finding her own light. Sino ang hindi mawawalan nang pag-asa kung ang lahat ng mahahalagang tao at bagay sa kanya ay nawala na?Ang tanging naririto na lamang ay ang sugat ng kahapon. She was sixteen when she lose her eyesight; it is almost five years when the plane crash happens. Nasa puder ang dalaga ng kanyang tiyo na ginagawa naman siyang alila kahit na hindi niya makita ang mga bagay sa paligid niya.Araw-araw na nagigising ang dalaga na palaging kinakapa ang bawat bagay na nasa paligid nito.Araw-araw siyang gigising na pinagsisilbihan ang pamilya ng tiyo mula sa kanyang asawa patungo sa kanyang nag-iisang anak pagkatapos naman noon ay hahawakan na niya ang walking stick upang makapunta sa flower shop na pag-aari niya na siyang pinakapaborito niyang lugar.Hind
It’s been a tiring day for Erin. She’s been walking from here to there. She's selling different flowers the whole day. It’s the busiest month for her because it’s February, the month of giving flowers to their loved ones except of course for All Soul’s Day. Kailangan niyang may maibigay sa pamilya ng kanyang Tiyo ngayon dahil kung hindi sasaktan na naman siya ng mga ito. Kailangan din niyang magtira para sa sarili niya, alam niyang hindi magtatagal hangga’t hindi nakukuha ng mga ito ang mana niya ay sigurado siyang papatayin siya ng mga ito. Kailangan niyang mag-ipon sa sarili upang may magamit siya oras na umalis siya sa bahay ng mga ito. She won’t use her money in the bank because she will spend it in the future. It’s for her eye operation. Palagi nalang hindi siya nakakaabot sa mag-do-donate ng mata para sa kanya dahil sa pagpipigil ng Tiyo niya. “I guess, that’s the last customer.” Erin muttered to herself. Ramdam niyang siya na lamang mag-isa sa loob ng Shop. Inayos niya ang
Tick. Tock. Tick. Tock. All Erin heard is the sound of the clock. The man leaves the girl here in his so-called Pleasure Room pero bakit para sa dalaga iba ang ang kahulugan noon? Every time he says something, there are these chills she’s feeling inside her body. He insisted that Erin should not wear anything because a slave doesn’t need anything. Marahas nitong hiniklas ang mga damit ng dalaga na rinig na rinig pa ang pagkakapunit noon dito sa loob ng silid tila wala lang iyon sa binata. She shivered when the coldness of the room welcomed her.Ramdam ni Erin ang nakakilabot na awrang narito sa loob ng silid. Nanginginig siya at hindi na alam ang gagawin. This room screams his power and authority.He wanted something from Erin but she couldn’t figure it out. Erin shouldn’t be here. Akala niya ay makakalaya na siya sa kanyang Tiyo iyon pala may bago na namang magpapahirap sa kanya. Ang lamig-lamig. Nanginginig ang buo katawan ni Erin habang ramdam na ramdam ang pagsakit ng kanyang
Erin doesn’t know what’s happening next all she knows is that someone yanked her hair and pulled her out of the bed room. Natatakot si Erin. Takot na takot sinubukan niyang hilahin ang buhok sa kung sinumang taong ito. “P-Please S-Sir, please I’m begging you I don’t have any single penny in me,” pagmamakaawa ni Erin ngunit tila walang narinig ang taong ito dahil patuloy nito lang na hinihila ang dalaga kahit pa bumangga na sa kung saan-saan ang paa at binti niya muntik pang mapatid ang dalaga dahil sa ginagawa ng lalaki. Hindi ba nito nakikita na bulag ang hinihila nito? “Here she is, Boss!” Tumigil lang ito nang nasa sala na sila sa bahay ng Tiyo at Tiya ni Erin. Nakapaa lang si Erin at ramdam na ramdam ang malamig na likido sa kanyang paanan. Ramdam na ramdam niya din ang tatlong taong nasa lapag. Erin silently prayed that she won’t be like them. Dinadasal niya noon na sana ay makaalis siya sa lugar na ito ngunit hindi sa ganitong paraan dahil hula niya ay mas magiging malala an
Tahimik na umiiyak ang dalaga habang nakatali siya sa isang upuan. She felt her cousin’s presence, she’s guarding Erin. Takot silang makawala ito dahil binabalak nilang ipambayad sa mga utang nila sa isang kinakatakutang mafia ang kawawang dalaga. She doesn’t understand their logic, they know that mafias are heartless. Bakit doon pa sila umutang para lang igasta sa mga luho nila? “Palalabasin naming kinidnap ka tapos pinatay. Ang saya ano tapos mapupunta sa amin lahat ng yaman mo kanino pa ba mapupunta ang mga ‘yon kundi sa amin lang, kami lang naman ang nagtyaga sa’yo.” Ini-enjoy ng kanyang pinsan ang ginagawa ng mga magulang nito sa dalaga. Ano pa ba ang aasahan ni Erin? Magkakadugo sila, magkakapamilya kung ano ang puno siya namang bunga. Kung sakali mangyari ang plano nila siguradong mas maghihirap pa ang buhay ni Erin mas magiging kawawa pa ang kalagayan niya kung talagang gagawin nilang pambayad utang siya mas mahihirapan siyang gumaling mas mahihirapan siyang tumakas sa m
“Sir, please, give me one month to pay!” Pagmamakaawang turan ng lalaki kay Alejandro habang nakaluhod ito habang ang mga tauhan ng binata ay napailing nalang na pinanonood ang ginagawa ng lalaking may malaking pagkakautang kay Alejandro. Ilang buwan na itong humihingi nang palugit pero sige pa rin ito sa pag-utang at pagsusugal sa Casinong pagmamay-ari ni Alejandro. Now that he has reached the limit of his debt, he needs to pay and Alejandro won’t allow him to run away. Alejandro stared at him while puffing his cigarette his cold eyes are buried deep into the man’s soul. Three months is enough to pay but this man didn't take Alejandro’s rules seriously. Ginagawa niya lang biro ang batas ni Alejandro ngayong punung-puno na ang binata wala nang kahit na sino ang makapigil rito sa tatlong malaking makakamping Mafia. Si Alejandro ang may pinakamaikling pasensya kung si Hellion ay mainipin, si Alejandro naman ay pikunin maikli na para sa kanya ang tatlong buwan. “I-I’m begging you, M
It’s been a tiring day for Erin. She’s been walking from here to there. She's selling different flowers the whole day. It’s the busiest month for her because it’s February, the month of giving flowers to their loved ones except of course for All Soul’s Day. Kailangan niyang may maibigay sa pamilya ng kanyang Tiyo ngayon dahil kung hindi sasaktan na naman siya ng mga ito. Kailangan din niyang magtira para sa sarili niya, alam niyang hindi magtatagal hangga’t hindi nakukuha ng mga ito ang mana niya ay sigurado siyang papatayin siya ng mga ito. Kailangan niyang mag-ipon sa sarili upang may magamit siya oras na umalis siya sa bahay ng mga ito. She won’t use her money in the bank because she will spend it in the future. It’s for her eye operation. Palagi nalang hindi siya nakakaabot sa mag-do-donate ng mata para sa kanya dahil sa pagpipigil ng Tiyo niya. “I guess, that’s the last customer.” Erin muttered to herself. Ramdam niyang siya na lamang mag-isa sa loob ng Shop. Inayos niya ang
he beauty of the world seems gorgeous. She saw it before but the girl doesn’t see it now. The world isn’t unfair but there are things that out of people's control. Since all she saw is darkness the girl loses her hopes in finding her own light. Sino ang hindi mawawalan nang pag-asa kung ang lahat ng mahahalagang tao at bagay sa kanya ay nawala na?Ang tanging naririto na lamang ay ang sugat ng kahapon. She was sixteen when she lose her eyesight; it is almost five years when the plane crash happens. Nasa puder ang dalaga ng kanyang tiyo na ginagawa naman siyang alila kahit na hindi niya makita ang mga bagay sa paligid niya.Araw-araw na nagigising ang dalaga na palaging kinakapa ang bawat bagay na nasa paligid nito.Araw-araw siyang gigising na pinagsisilbihan ang pamilya ng tiyo mula sa kanyang asawa patungo sa kanyang nag-iisang anak pagkatapos naman noon ay hahawakan na niya ang walking stick upang makapunta sa flower shop na pag-aari niya na siyang pinakapaborito niyang lugar.Hind
At last, you’re at my palace again. my slave,” hinila siyang muli ng binata papalabas pero sa pagkakataong ito. Gumuho ang mundong pinapangarap ni Erin para sa kanyang sarili. “Get down and walked like a dog!” He ordered the girl.Sobra, sobra na ang ginagawa ni Alejandro. Sobra na ang ginagawa nito, masama mang-isipin pero dasal ni Erin na sana namatay na siya. Sana namatay na siya ngayon na. Hindi gumalaw ang dalaga ni katiting na para sa sarili niya ay wala na.Inubos nang lahat ni Alejandro ang katiting na respeto niya sa sarili. “GUMALAW KA NA!” Sigaw ng binata. Walang makakaligtas kay Erin. Ang mga taong tumutulong sa kanya ay pinarusahan ni Alejandro. Nang hindi pa din gumalaw ang dalaga ay si Alejandro na mismo ang nagpagalaw sa kanya.Pinipilit niyang yumuko ang dalaga sapapamagitan nang pagkakasakal dito. Walang imik na sinunod ito ng dalaga. Gumapang na parang aso si Erin. Nilagyan ng collar ni Alejandro si Erin na parang aso at hinila ang dalaga sa pamamagitan ng taling na