Heinz's POV
Name: Leigh Alexandria Saavedra
Age: 23Mission: To tame Alexandria SaavedraUMARKO ang mga kilay ko pagkabasa sa bago kong misyon. Nakatingin naman sa akin ng seryoso ang matanda at mukhang hindi nga ito nagbibiro sa assignment na ibinigay sa'kin. "Are you sure, Mr. Saavedra? You want me to tame your daughter? But why me, Sir?"
Bumuntong-hininga muna ang matanda pagkatapos ay nagsalita. "I tracked your records, Mr. Alvarez at humanga ako sa iyo dahil lahat ng mission mo ay successful. Hindi lamang iyon, ikaw ang top one agent sa buong department," may himig paghanga pang saad niya. "Please hijo, alam kong kahibangan ang gusto kong ipagawa sa iyo. Subalit gusto kong bumalik sa dati ang anak ko. Gusto kong patinuin mo ang aking nag-iisang anak. Turuan mo siya kung paano pahalagahan ang buhay. Kung paano maging responsable. Gusto kong maging maayos at may direksyon ang buhay niya bago man lamang ako mawala sa mundo," mahabang paliwanag pa niya sa akin.
Seryoso ba siya? Security agency ito at hindi rehabilitation center, isip-isip ko. "I'm sorry, Mr. Saavedra pero ang ganitong klase ng misyon ay hindi kasama sa trabaho ko. Sa iba na lang po ninyo ito ipagawa," pormal na hinging-paumanhin ko sa kan'ya.
Nakita kong nalaglag ang balikat ng matanda at rumihistro ang lungkot sa mga mata. Bigla ay nakaramdam naman ako ng awa. "Hindi na ba magbabago ang iyong isip, hijo?" tanong pa niya sa malungkot na tinig.
Habang nakatunghay ako sa matanda ay parang sinusundot ako ng konsensya. Marahil ay sobrang pinahihirapan ng anak niyang babae ang matanda kung kaya't ganoon na lamang ang pagnanais ng matanda na tanggapin ko ang trabahong iyon.
Bumuntong-hininga pa muna ako pagkatapos ay pinagmasdan ang larawan ng anak nito na nasa folder. Tsk! Maganda nga pero suwail naman ang ugali! wika ko sa isipan habang masusing pinagmamasdan ang picture ng anak ni Mr. Saavedra. Muli pa muna akong bumuntong-hininga pagkatapos ay nag-isip ng mabuti. Bagaman ngayon lang ako nakatanggap ng ganitong assignment, aaminin kong nakaramdam ako ng challenge. Kaya naman nakabuo na ako ng pasya. Gusto ko rin kasing masukat ang kakayahan ko sa ganoong uri ng trabaho.
"Okay, Mr. Saavedra. I will accept this mission," pormal na sabi ko sa matanda.
Agad na nabuhayan ang matanda pagkarinig nang sinabi ko. Kumislap rin ang mga mata niya at sumilay ang malapad na ngiti. "Really, hijo?" bulalas pa niya. Tumango naman ako bilang sagot. "Thank you so much! Ibibigay ko ang aking natitirang pera para mabayaran ka ng sapat. Just make sure na magagawa mong maibalik sa dati ang aking anak."
"Okay, Mr. Saavedra. I'll do everything for your daughter."
"Thank you, Mr. Alvarez. Utang na loob ko ito sa iyo," nakangiting ani Mr. Saavedra at saka tumayo na at nakipag-kamay.
"The pleasure is mine, Mr. Saavedra. Thank you for trusting me," pormal na tugon ko naman saka inabot ang nakalahad na palad.
"Hijo, please do it as soon as possible. And I have a favor. . ." sadya pang binitin ng matanda ang sasabihin tapos ay pinukol ako ng seryosong tingin.
"What is it, Sir?"
"Please, don't fall in love with my daughter. She's already engaged."
Wow? Engaged na pero iresponsable pa rin? Nah! I hate irresponsible woman! isip-isip ko habang nakatunghay sa kaharap na tila hinihintay naman ang sagot ko. "Don't worry, Mr. Saavedra. I'm married," nakangiting sagot ko naman pagkatapos ay itinaas ang kaliwang kamay upang ipakita ang singsing doon.
"Okay, good to hear that."
❇ ❇ ❇
"Seriously, bro? 'Yan ang binigay sa 'yong assignment ni Sir Dominguez?" namamanghang tanong ng matalik kong kaibigan na si Aki pagkatapos marinig ang salaysay ko.
Tumango-tango naman si Aki sa akin. "Wait, Bro! Ano ba'ng itsura ng anak ni Mr. Saavedra? Maganda ba?" tanong niyang tila na-exite.
Kumunot naman ang noo ko habang pilit inaalala ang mukha ng anak ni Mr. Saavedra. Yes! She's sinfully beautiful. Ngunit lihim akong napailing nang mapagtanto ang naisip. What the hell, Heinz? sita ko sa sarili.
"Bro?" untag ni Aki.
"Yeah! She's beautiful. Pero napakatigas ang ulo at iresponsableng babae," may bahid pagkainis na sagot ko.
"Oh, really? Kailan mo ba uumpisahan ang plano mo? Para ma-meet ko naman s'ya."
"Ulol ka! Baka masira pa ang plano ko kapag umepal ka," asik ko sa kaniya.
Umarko naman ang kilay ng mokong at tumingin sa akin ng makahulugan. "Talaga ba? Ang sabihin mo lang, ayaw mong mapormahan ko s'ya. Dahil baka hindi niya mapansin ang kagandahang lalaki mo!" nang-aasar na sabi ni Aki at sinamahan pa ng halakhak.
Binato ko siya ng nilukot na papel dahil doon. Tinamaan siya sa mukha kaya huminto ito sa pagtawa. "Gago! Trabaho 'yon, bro! Trabaho ang habol ko. Besides, I love my wife. At hinding-hindi ko siya ipagpapalit," nakaangil sa sagot ko sa kan'ya.
"After all this years, si Kylie pa rin?"
Tumango ako sa kan'ya nang may kalakip na matamis na ngiti ang aking mga labi. Yeah! After all this years, I do love my wife! Siguro nga nababaliw na ako sa paningin ng ibang tao. But, the hell I care? Ako ang nagmamahal at hindi sila.
"Bilib ako sa'yo, nro! Talagang idol na kita. Ikaw na talaga! Head over heals kang in-love kay Kylie," ani Aki na bagaman nagbibiro lang, ramdam kong sincere siya sa sinabi.
"Of course. Hindi pa ako nakaramdam ng ganito sa ibang babae, kay Kylie lang."
God! I miss her so much! I miss her kiss, her touch, her voice and even her body. Namimiss ko na siya nang sobra! usal ko sa isipan nang maalala ang mukha ng asawa ko. Bigla ay naramdaman ko ang pamilyar na kirot sa aking puso dahil dito. Ang dibdib ko ay agad bumigat, maging ang paghinga ko ay unti-unting bumabagal. Pakiramdam ko ay sinasakal ako sa t'wing naaalala ko si Kylie, ang aking asawa.
"Hangang kailan mo plano magmahal ng isang taong 'di na babalik, kups?" tanong pa ni Aki na seryoso ang mukha habang nakatingin sa'kin.
Napaisip ako sa tanong niyang iyon. Hangang kailan nga ba? Pero mayamay pa'y napangiti ako. "I don't know. Basta hangga't tumitibok ang puso ko, patuloy ko pa rin siyang mamahalin," sinserong sagot ko. Pinukol naman ako ng ungas ng hindi makapaniwalang tingin.
"Teka! May boyfriend ba siya?" sa halip ay tanong niya.
"Who?" clueless na tanong ko naman.
"The old Saavedra's daughter," sagot ng kupal na sinabayan pa ng ngisi.
Napangiti naman ako ng lihim dahil doon. Alam ko kasing inililihis lang ng kaibigan ko ang usapan namin tungkol kay Kylie. Alam kasi niyang hanggang ngayon, ay hirap pa rin akong tanggapin ang lahat. Lihim din akong nagpasalamat kay Aki dahil isa siya sa mga taong hindi ako iniwan no'ng dumaan ako sa pinakamadilim na yugto ng buhay ko.
Best friend ko si Aki since college at sabay rin kaming pumasok sa PMA. Magkakaklase kaming tatlo nina Aki at Kylie sa PMA, that's why, alam na alam niya ang kwento naming dalawa ng aking asawa. Isa rin ito sa nakasaksi sa mga mahahalagang pangyayari sa buhay ko, kung kaya't itinuturing ko na rin siyang parang tunay na kapatid.
Ngayon nga ay sa iisang agency pa kami nagtatrabaho kung saan parehas kaming undercover agent. Ang Dominguez Investigative and Security Group o DISG ay isang private agency kung saan, nakasentro ang operasyon sa paghuli ng mga drug smugglers, kidnappers, gun smugglers at human traffickers.
Tumatanggap din naman kami ng mga personal cases tulad ng paghahanap ng mga nawawalang kaanak at iba pa. Gumagamit din kami ng pekeng pangalan upang hindi kami makilala ng aking target. Nagtatago kami sa iba't ibang identities, katulad ng gamit ko ngayon.
Sa bago kong misyon ay gumamit ako ng pangalang Heinz Montero, isang sales agent. Nagpagawa din ako ng mga fake documents na sumusuporta sa pangalang ito upang maiwasan ang paghihinala ng aking target.
Nagkibit-balikat lang ako sa tanong ni Aki. "Ang alam ko, engaged na 'to."
"I see." Tumango-tango pa ang kupal.
"Hey! May iniisip ka na namang masama, ano?" asik ko. Mukha kasing may binabalak na namang masama ang ungas.
"Nag-iisip ako ng plano kung paano makikilala ang anak ni Mr. Saavedra. Alam ko naman kasi na 'di mo s'ya ipapakilala, e."
"Seryoso, bro? Engaged na 'yong tao, kupal!"
Umiling-iling lang siya sa akin na parang walang pakialam sa sinabi ko. "'Di mo pa ba naririnig ang kasabihan na mas madaling mahuli ang manok kapag nakatali?"
"Ulol ka! Bakit wala na kayo ni Cindy?" tanong ko na ang tinutukoy ay ang kasama niyang babae no'ng isang araw sa bar.
"It's Wendy not Cindy. Matagal na kaming wala ni Cindy, 'di ba?"
"Magkaka-sintunog kasi ang mga pangalan ng chicks mo, e," natatawang buska ko naman. Nagkibit-balikat lang siya. "Wait! Break na agad kayo ni Cindy? No'ng last week lang naging kayo 'di ba?"
"Oo nga. Hindi naman naging kami officially, fuck buddies lang kami," nakangisi at proud pang sabi ng kupal.
"Tang ina mo! Fuck boy ka talaga," iiling-iling namang turan ko.
"Anong magagawa ko? Sila naman ang nagyaya sa'kin ng sex at hindi ako," aniya sabay ngumiti pa ng nakakaloko. "They want me to give them a great pleasure! Lalaki lang ako, bro!" mayabang pang dagdag niya saka malakas na humalakhak.
Binato ko siya ng fountain pen. Nasapul naman ito sa ulo na ikinasimangot ng gago. "Loko! Baka magka-AIDS ka n'yan. Maski yata babaeng aso papatulan mo, eh! Ingat ka, bro! Wala pang gamot d'yan," ani ko na bagaman biro may kalakip pa rin na paalala.
"Ulol! 'Di naman ako pumapatol sa mga low class, 'no? May taste yata si Polaris ko," sabay himas pa niya sa pagkalalaki habang tila nag-iilusyon ng kalaswaan.
Binato ko ulit siya ng planner habang masama ang mukha. Napahawak naman siya sa ulo dahil tinamaan ito doon, saka ako pinukol ng matalim na tingin. "Aray ko naman, bro! Nakarami ka na ha?"
"Tigilan mo kasi 'yang kahihimas sa alaga mo! Baka may makakita sa'yo. Glass wall 'tong opisina ko, baka nakakalimutan mo," singhal ko naman.
Bigla namang dumiretso ng upo ang ungas at inayos ang sarili. "Ikaw kasi! Kung anu-ano ang sinasabi mo," saad nito pagkatapos ay kinuha ang cellphone. "Mai-text nga si Wendy. She's great in bed, bro!" tila nang-iinggit pang sabi pa ng damuho. Umiling-iling na lang ako at saka humalukipkip habang iiling-iling na ipinupukol ito ng tingin. Ibang klase talaga ang taas ng libido ng isang 'to!
Wala akong sex life, pero hindi dahil walang pumapatol. In fact, marami ang gustong makipag-date, ako lang ang ayaw. Pakiramdam ko kasi ay nagtataksil ako kay Kylie kapag ginawa ko 'yon. Kung kaya't hinahayaan ko na lang na si Mariang Palad ang maglabas ng sama ng loob ng Junior ko.
Ilang sandali pa nga tumayo na si Aki. "Balik na 'ko sa pwesto ko, bro! May tinatapos pa akong assignment, eh." Bigla ay sumeryoso ang anyo ng damuho.
"Bakit? Hindi ka pa ba nakakakuha ng mga ebidensya sa Mr. Chen na iyon?" tanong kong nakakunot-noo.
Ang tinutukoy ko na Mr. Chen ay isang Chinese National na under surveillance ng DISG. May nagbigay kasi ng impormasyon sa amin na mayroon itong cyber den na nagri-recruit ng mga kabataan para gawing prostitute. Ang mga parokyano nito ay pawang mga katulad din nitong Instik. At si Aki ang humahawak sa kasong ito.
"Hindi pa. Masyado s'yang mailap. Pero gumagawa na 'ko ng paraan para makalapit sa kan'ya. Balita ko kasi ay laging nasa casino ang matandang 'yon," seryosong sagot niya ngunit maya-maya lamang ay ngumiti ito nang malapad na tila may naalala.
"Bakit gan'yan ka makangiti?"
"Naiinggit kasi ako sa ibinigay sa'yong assignment ni sir. Magpapaamo ka lang ng isang babae? Dapat sa'kin nalang ibinigay ni Mr. Dominguez 'yan, e. For sure, wala pang one week ay mapapaamo ko na 'yan. Remember? Walang babae ang hindi maaakit sa isang Akihiro Tetsuya!" puno ng confidence pang wika niya habang malapad ang pagkakangisi.
"Kaya nga hindi sa'yo ibinigay ni Sir. Womanizer ka kasi, delikado. Baka mabuntis mo pa!"
"Wow, ha? Always ready kaya 'ko. I always bring my magic kapote," sabay ngisi ng kupal.
"Bumalik ka na nga sa pwesto mo. Over break ka na, oh?"
"Tse! Inggit ka lang. Wala kasing nagpapaligaya d'yan sa alaga mo kung 'di 'yang si Mariang Palad lang. Siguro ang kapal na ng kalyo ng palad mo!" tumatawa pang pang-aasar niya sabay banat ng layas.
"Fuck you!" pahabol kong sigaw na naiiling na lang.
Alexandria's POV"ANAK, saan ka na naman pupunta? Gabi na, hija. Kagagaling pa lamang ng pilay mo 'di ba?"Naiirita akong sumulyap kay Papa habang nagsusuot ng black leather boots. Isang buwan na nga akong nabubwisit sa pagmumukha mo, eh! wika ko sa isipan. Paano, isang buwan na akong natengga sa bahay para magpagaling ng pilay ko. Mabuti nga at simpleng pilay lang 'yon. Kung hindi, baka dalawa o tatlong buwan pa ang kailangan kong tiisin para lang magpagaling. "Magkakarera ako," matabang na tugon ko kay Papa."My God, Alexandria! Kailan ka ba titigil sa letseng pagkakarera na iyan, ha? Kapag patay ka na?" sermon niya sa mataas na
Heinz's POV"GOOD AFTERNOON, Mr. Saavedra. This is Heinz Alvarez," pakilala ko sa kabilang linya."Oh! Yes hijo?""I want to talk to you, Mr. Saavedra. Let's discuss my plan about your daughter," agad na turan ko."Sure, hijo. Saan tayo magkikita? Alam mo namang hindi maaari rito sa bahay," halos pabulong na sambit niya. Marahil ay mag-iingat ang matanda huwag marinig ng anak.&
Heinz's POVHome Sweet Home!NAKARAMDAM agad ako ng kahungkagan sa sarili pagpasok sa loob ng bahay. Agad akong nagtungo sa sala at naupo sa single sofa na naroon at sumandal. Inilapat ko ang batok sa sandalan kung kaya't bahagya akong nakatingala. Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako ng mga sandaling iyon, kahit wala naman akong ginawa kung hindi umupo maghapon, kaharap ang laptop at pag aralan ang panibago kong misyon.Naramdaman kong muli ang pamimigat ng aking dibdib, katulad nang dati. Hindi man lang nawala ang sakit o kaya naman ay nabawasan. Ang pamilyar na sakit sa aking dibdib ay hindi na yata maaalis pa. '5 years na! Pero pakiramdam ko ay kailan
Alexandria's POV"HERE'S your Strawberry Lemonade Vodka, Ma'am Alex.""Thanks," simpleng tugon ko naman kay Clark. Ang pinakamagaling na bartender sa Kawashima Hotel and bar na pagmamay-ari ni Seiichi. Kasalukuyan akong naririto para magpalipas ng oras. Dahil nga kaibigan ko ang may-ari ng bar kaya't kilala na rin ako ng mga employees dito. Kapag nandito ako kahit wala si Seiichi, ay pinagsisilbihan ako ng mga staff niya dahil iyon daw ay utos na rin mismo nito.Nasa counter lamang ako ng mg oras na ito habang mag-isang umiinom. Hindi ko kasama si Seiichi dahil may VIPs ito na inaasikaso ngayon na isang Chinese businessman. Marahil ay may okasyon ang mga ito na ipagdiriwang dahil marami itong mga alip
Seiichi's POV"FUCK YOU!" pahabol na sigaw ni Alex sa akin. Tumawa lamang ako habang naglalakad palayo rito. Kahit kailan talaga pikon! natatawang wika ko sa isipan.Alexandria is my special friend. Yes, we treat each other as friends but, I love Alexandria. Not as a friend but as a woman. When I first saw her at the racing club, I had a strange feeling. Love at first sight? Maybe. No'ng una, hindi ko matukoy kung pag-ibig ba 'yon. Anong alam ko sa pag-ibig? Hindi pa naman ako nai-inlove.Hindi rin ang tipo niya ang gusto ko sa isang babae. Dahil para sa'kin ay kakaiba siya. Nasabi ko iyon sa kadahilanang kabaliktaran siya ng isang ordinaryong babae. Babaeng mukh
Alexandria's POV"BABE? Alex? Wake up!" mahinang usal sa akin ng isang pamilyar na tinig. Dahan-dahan akong nagmulat ng mata, at kahit nanlalabo man ang paningin ay alam ko na kung nasaan ako. Dahil iyon sa kulay ng paligid at amoy ng silid kung saan ako naroon. Sa ospital.Naramdaman kong may mainit na palad ang nakahawak sa aking kamay. Si Seiichi. Nakaupo siya sa gilid ng hospital bed kung saan ako nakaratay. Mababakas sa mukha ni Seiichi ang matinding pag-aalala pati na rin ang relief ng makitang nagkamakay na ako. Ang kamay niyang mahigpit na nakahawak sa aking palad ay ramdam kong bahagya pang nanginginig."Seiichi. . .""Alex? Thanks God, you're awake!" nasisiyahang bulalas niya ng makitang dilat na ako. "I
Heinz's POVTUNOG NG cellphone ko ang pumukaw sa 'king ginagawa ng mga oras na iyon. Kasalukuyan akong nasa study table at pinasasadahan ng tingin ang ilang dokumento. Agad kong dinampot ang cellphone at tiningnan kung sino ang nag-text na iyon. Agad na umarko ang kilay ko ng mabasa ang mensahe.*Text Message from 0912*******"Good morning Mr. Montero. Can I see you? You saved me last night. I just want to thank you personally. Victoria's restaurant; 8:00PM. Thank you."Napangiti ako ng malapad ng mabasa ang text na iyon. "Akalain mo nga naman, nangyari na ang inaasahan ko," wika ko habang nakangisi. 'Di
'Tang'na! Naiwanan ko 'yung wallet ko! 'Di ko pa naman dala si Amber! Ang tanga-tanga ko talaga! Ughh!'BUONG GIGIL kong pinagsisipa ang kaharap na pader nang mga oras na iyon. Nasa labas pa rin kasi ako ng Victoria's Restaurant at yamot na yamot sa sarili dahil nawawala ang letseng wallet ko. Shit! Pa'no ko makaka-uwi? Pero nabuhayan ako ng pag-asa ng maalala si Seiichi. Mai-text nga ang kumag. Sana
After one year. . .Alvarez's Residence "ANAK, ako na ang bahala kay Alexander at Mikaella. Nariyan na sa labas ang mga katrabaho ng asawa mo." Nilingon ni Alexandria ang ama na naglalakad papalapit sa kan'ya. Abala siya noon sa pagpapatulog sa kambal na sa tingin n'ya ay napagod kanina sa simbahan. Napangiti pa nga siya nang maalala na halos magwala kaiiyak si Alexander kanina habang binibuhusan ng holy water ng pari. Samantalang si Mikaella naman, ni hindi man lang nagising ng bendisyonan. "Mabuti naman at nadyan na sila. Kanina pa sila hinihintay ni Heinz, eh," aniya habang marahang tinatapik sa puwitan si Alexander. Maya't maya kasi itong nagigising. Mabuti nga at napatulog niya ang anak, kadalasan kasi si Heinz ang nakakapagpatulog rito. At siya naman ang naghehele may Mikaella. "Nakawawala talaga ng pagod itong mga apo ko," nakangiting turan ni Rodney habang pinagmamasdan ang natutulog na kambal. "Tingnan mo itong si Mikaella, o! Ganyang-ganyan ang mukha mo noong sanggol ka p
After two years . . ."NATAPOS mo na bang i-photocopy ang mga documents, Ms. Saavedra?"Tumango si Alexandria sa kaniyang boss nang marinig iyon. "Yes, Sir. 100 copies po
Alexandria's POV"BIBIGYAN kita nang pagpipilian, Alvarez!" mala-demonyong saad pa ni Cyrus kay Heinz nang mga oras na ito. "Mamili ka kung sino ang ililigtas mo! Ang sarili mo ba? O ang babaeng
Heinz's POV"WE'RE on the position, Agent Alvarez. Sa oras na ma-secure mo ang hostage ay agad naming papasukin
Cyrus Montemayor's POV"I'll give you 24 hours para pumunta sa kinaroroonan ni Alexandria! 24 hours lang, Alvarez. Kung gusto mo pa s'yang abutang humihinga, pumunta
Heinz's POV"P-paano nangyaring buhay ka, Kylie?" hindi makapaniwalang tanong ko sa kan'ya. Tumingin muna sa akin si Kylie saka bumuntong-hininga."Mr. Dominguez and I planned this," sagot niya saka muling ibinalik ang atensyon sa sugat ko sa binti ko na kasalukuyang linilinis niya gamit ang alcohol. Ngumiwi pa ako nang maramdaman ang hapdi niyon."Malaking
Alexandria's POVNAGISING ako dahil sa isang malakas na tunog na nagmumula sa kung ano. Ramdam ko rin na gumagalaw ang paligid ko nang mga oras na iyon. Nagpasya akong idilat ang mga mata upang aninagin ang paligid, at bagaman bahagya pang nanlalabo ang paningin ko ay tumambad sa'kin ang mukha ni Cyrus.Nakatunghay siya sa akin nang mga sandaling iyon habang nakangisi. Prente siyangnakaupo sa harapan ko at magkakrus ang mga braso sa dibdib. Noon ko rin nalaman na ang malakas na ingay na naririnig ko ay nagmumula sa helicopter. Kasalukuyan kaming nasa himpapawid at binabagtas ang nagbubukang-liwayway na paligid."Good morning, Alex!" masayang bati ni Cyrus sa'kin. "
Heinz's POV"ANG ibig sabihin, nilansi mo lang kami?" natigigilang bulalas ko habang nakatingin kay Krishna. May hawak rin siyang baril at nakatutok sa akin."I'm sorry Heinz, baby, kung niloko ko kayo ng bastardo mong kaibigan
Heinz's POV"Agent Alvarez, prepare your team. We are about to land in Brgy. Mabolo," anunsyo sa kabilang linya ng NBI agent na kasama namin sa misyon ng nga oras na iyon.Kasalukuyan naming binabaybay sa himpapawid ang kabundukan ng Brgy. Mabolo, Cebu City. Ang sabi ng surveillance team ay doon huling nakita si Alexandria kasama ang mag-anak na Montemayor. Sa chopper kung saan ako ay nakalulan ay naroon din si Tito Rodney, si Aki, si Raiko at ang iba pang DISG agents.