Chapter Thirty

Alexandria's POV

IPINARADA ko sa ang motorsiklo sa garahe pagkarating sa bahay. Agad na binuksan ko ang main door gamit ang duplicate key. Pagpasok ko sa loob ay madilim na ang buong kabahayan maliban sa liwanag na nanggagaling sa kusina. Doon ako dumiretso upang magtimpla ng kape. Katulad ng dati, laging may tirang pagkain si Papa sa lamesa ngunit muli, hindi ko iyon ginalaw.

Bakit ba kasi ipinagtitira n'ya pa 'ko? Dapat ipinapakain na lang n'ya sa pusa o kaya

Locked Chapter

Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

• Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang   Chapter Thirty-two

  Alexandria's POVNAGPASAMA ako kay Heinz na maihatid si Seiichi sa kan'yang private room nang makatulog na ito dahil sa labis na kalasingan. Kinapalan ko na ang mukha para kausapin siya kahit hindi ako komportable roon. Nang marating namin ang itaas ng bar kung nasaan ang kwarto ng ungas ay npatulong din ako sa kaniyang maihiga si Seiichi sa sariling kama. Matapos noon ay binalingan ko si Heinz."Ako na'ng bahala sa kan'ya. Salamat sa tulong mo, Heinz.""Okay, I see. No problem," aniya pagkatapos ay tumango at bahagyang ngumiti.Kumibot-kibot pa ang labi ni Heinz na tila may nais

• Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang   Chapter Thirty-three

  Heinz's POVAno'ng ginawa mo, Heinz? Ano ba'ng pumasok sa kukote mo at ginawa mo 'yon ha? NAPASABUNOT ako nang mariin sa aking buhok ng maisip ang kagaguhang ginawa ko kay Alexandria. Tiyak, galit na galit na siya nang mga oras na iyon. Paniguradong maaapektuhan ang misyon ko pag nagkataon.Mag-uumaga na rin nang makauwi ako ng bahay. At heto ako ngayon, nasa sala at hindi makatulog, kakaisip sa nagawa kong katarantaduhan kay Alexandria---ang aking misyon."But, fuck! I can't help it! Hindi ko mapigilan

• Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang   Chapter Thirty-four

  Heinz's POVNAGISING ako nang marinig ang tunog ng cellphone ko. Madali ko iyong kinapa sa side table na malapit sa aking kama at hindi na ako nag-abalang bumangon pa. Pakiramdam ko kasi ay kulang na kulang pa ang aking tulog. Paano ba naman, hindi ako pinatulog nang mga naganap no'ng isang gabi sa pagitan namin ni Alexandria.Kahit nanlalabo pa ang aking paningin dahil sa antok, ay pinilit kong sipatin kung sino ang tumatawag. At bumalikwas ako ng bangon ng makitang si Mr. Dominguez ang nasa caller I'D. Mabilis ko itong sinagot."Good morning, Mr. Dominguez," namamaos pang bati ko sa kabilang linya."Good morning Mr

• Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang   Chapter Thirty-five

  Alexandria's POV"BABE, pwede ba akong pumunta sa inyo?" Awtomatikong napakunot-noo ako sa tanong na iyon ni Seiichi. Ano na naman kayang balak nitong Hapon na 'to? usal ko sa sarili habang nakatingin rito. Nasa racing club kami ng gabing iyon. Katatapos lamang din ng karera at nakatambay kami kung saan madalas kaming naglalagi."Nababaliw ka na ba? Alam

• Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang   Chapter Thirty-six

  Third Persons POV"DAD! 'Di na ako makapaghintay! Gusto ko nang mapasakamay ang babaeng 'yon!" Nag-iigtingan pa ang panga nito sa galit, habang ang mata'y namumula at nanlilisik nang bumaling sa ama.Tumawa ang matanda; tawang nakakapanghilakbot. "Easy son! Don't worry, pinaghahandaan ko na ang lahat. Maghintay ka lamang. Konting tiis

• Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang   Chapter Thirty-seven

  Heinz's POV"I'M SORRY Krishna."Malamlam ang mga mata ni Krishna nang tumingin sa akin. Tanda na malungkot siya dahil hindi namin natagpuan ang nawawalang kapatid. "It's okay. Sobrang nalulungkot lang talaga ako dahil hindi natin nakita ang kapatid ko." Bigo naming makita ang kapatid niya nang puntahan namin ang apartment na tinutuluyan nito. Ang sabi pa ng mga nakausap namin roon, nakaalis na raw ito noong isang araw pa. Sa aking palagay, marahil ay pinagtataguan talaga siya ng nakababatang kapatid.

• Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang   Chapter Thirty-eight

  Seiichi POV"OH? Ba't para kang naluging bakla d'yan sa itsura mo? Inaway mo na naman 'yung Tatay mong Hapon 'no?" Nakasimangot akong sinulyapan si Alexandria ng sabihin n'ya iyon. Nanumbalik tuloy ang galit sa aking dibdib nang maalala ang kalokohang pinag-usapan namin ni Papa. Kahit kasi anong tutol ko sa desisyon niyang ipakasal ako, ay wala akong nagawa. Ang sabi pa niya ay dalawa lang daw a

• Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang   Chapter Thirty-nine

  Alexandria's POVPAKIRAMDAM ko ay salubong na salubong ang aking mga kilay habang nakatingin kay Heinz at sa kasama niyang babae. Mula pa kanina ay 'di ko maintindihan ang nararamdaman. Hindi ako galit pero hindi rin ako natutuwa. Pinanatili ko lang rin na blanko ang aking ekspresyon kahit na pakiramdam ko, ay may mabigat na bato ang nakadagan sa aking dibdib.Selos ba ang tawag dito sa letseng nararamdaman ko? Pero bakit? Wala kaming relasyon ni Heinz para makaramdam ako ng

Pinakabagong kabanata

• Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang   EPILOGUE

  After one year. . .Alvarez's Residence "ANAK, ako na ang bahala kay Alexander at Mikaella. Nariyan na sa labas ang mga katrabaho ng asawa mo." Nilingon ni Alexandria ang ama na naglalakad papalapit sa kan'ya. Abala siya noon sa pagpapatulog sa kambal na sa tingin n'ya ay napagod kanina sa simbahan. Napangiti pa nga siya nang maalala na halos magwala kaiiyak si Alexander kanina habang binibuhusan ng holy water ng pari. Samantalang si Mikaella naman, ni hindi man lang nagising ng bendisyonan. "Mabuti naman at nadyan na sila. Kanina pa sila hinihintay ni Heinz, eh," aniya habang marahang tinatapik sa puwitan si Alexander. Maya't maya kasi itong nagigising. Mabuti nga at napatulog niya ang anak, kadalasan kasi si Heinz ang nakakapagpatulog rito. At siya naman ang naghehele may Mikaella. "Nakawawala talaga ng pagod itong mga apo ko," nakangiting turan ni Rodney habang pinagmamasdan ang natutulog na kambal. "Tingnan mo itong si Mikaella, o! Ganyang-ganyan ang mukha mo noong sanggol ka p

• Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang   FINALE

  After two years . . ."NATAPOS mo na bang i-photocopy ang mga documents, Ms. Saavedra?"Tumango si Alexandria sa kaniyang boss nang marinig iyon. "Yes, Sir. 100 copies po

• Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang   Seventy-one

  Alexandria's POV"BIBIGYAN kita nang pagpipilian, Alvarez!" mala-demonyong saad pa ni Cyrus kay Heinz nang mga oras na ito. "Mamili ka kung sino ang ililigtas mo! Ang sarili mo ba? O ang babaeng

• Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang   Seventy

  Heinz's POV"WE'RE on the position, Agent Alvarez. Sa oras na ma-secure mo ang hostage ay agad naming papasukin

• Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang   Sixty-nine

  Cyrus Montemayor's POV"I'll give you 24 hours para pumunta sa kinaroroonan ni Alexandria! 24 hours lang, Alvarez. Kung gusto mo pa s'yang abutang humihinga, pumunta

• Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang   Sixty-eight

  Heinz's POV"P-paano nangyaring buhay ka, Kylie?" hindi makapaniwalang tanong ko sa kan'ya. Tumingin muna sa akin si Kylie saka bumuntong-hininga."Mr. Dominguez and I planned this," sagot niya saka muling ibinalik ang atensyon sa sugat ko sa binti ko na kasalukuyang linilinis niya gamit ang alcohol. Ngumiwi pa ako nang maramdaman ang hapdi niyon."Malaking

• Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang   Sixty-seven

  Alexandria's POVNAGISING ako dahil sa isang malakas na tunog na nagmumula sa kung ano. Ramdam ko rin na gumagalaw ang paligid ko nang mga oras na iyon. Nagpasya akong idilat ang mga mata upang aninagin ang paligid, at bagaman bahagya pang nanlalabo ang paningin ko ay tumambad sa'kin ang mukha ni Cyrus.Nakatunghay siya sa akin nang mga sandaling iyon habang nakangisi. Prente siyangnakaupo sa harapan ko at magkakrus ang mga braso sa dibdib. Noon ko rin nalaman na ang malakas na ingay na naririnig ko ay nagmumula sa helicopter. Kasalukuyan kaming nasa himpapawid at binabagtas ang nagbubukang-liwayway na paligid."Good morning, Alex!" masayang bati ni Cyrus sa'kin. "

• Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang   Sixty-six

  Heinz's POV"ANG ibig sabihin, nilansi mo lang kami?" natigigilang bulalas ko habang nakatingin kay Krishna. May hawak rin siyang baril at nakatutok sa akin."I'm sorry Heinz, baby, kung niloko ko kayo ng bastardo mong kaibigan

• Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang   Sixty-five

  Heinz's POV"Agent Alvarez, prepare your team. We are about to land in Brgy. Mabolo," anunsyo sa kabilang linya ng NBI agent na kasama namin sa misyon ng nga oras na iyon.Kasalukuyan naming binabaybay sa himpapawid ang kabundukan ng Brgy. Mabolo, Cebu City. Ang sabi ng surveillance team ay doon huling nakita si Alexandria kasama ang mag-anak na Montemayor. Sa chopper kung saan ako ay nakalulan ay naroon din si Tito Rodney, si Aki, si Raiko at ang iba pang DISG agents.