"YOU ARE MY SUPERHERO"ANG BAWAT pagpalya ng susi ay siyang lalong nagpapa-kabog sa dibdib ni Blythe, nangangatal na rin ang daliri niya sa pagmamadali. Natatakot siya para sa kanilang buhay at ngayon ay dagdag pa ang buhay ni Charlie na sumuong sa kapahamakan para lang tulungan siya... Halos makakita si Blythe ng liwanag nang magawa niyang kalasin ang kadena sa paa ng kaniyang lolo.Mabilis niyang ipinasa kay Charlie ang mga susi kapagkuwan at ito naman ang hinayaan niyang magkalas sa lock ng selda."Charlie, I don't really want you here because it's not safe for you pero maraming salamat sa katapangan mo. Utang namin ni lolo ang lahat sa'yo. Salamat, baby.""Muchas gracias, chico," segunda ng kaniyang lolo. "Small thing, Mama Blythe." Kumindat pa ito at mabilis na ginawa ang kaniyang trabaho. Ilang minuto lamang ay na-hanap din nito ang susi para sa mga seradura ng matayog na selda, ilang beses nitong sinipa ang pinaka-lock no'n para tuluyang mabuksan.Binalikan naman ni Blythe ang
"HE CAN'T DIE, HE'S A STRONG KID"MAGKATALIKOD SINA Dimas at Zandro habang sinisikap ubusin ang mga halimaw na miyembro ng REWI sa kanilang harapan. Labag man sa kanilang kalooban ang magtulungan ay wala silang mapagpipilian sa ngayon. Nasa loob si Blythe at nanganganib, gano'n din ang anak ni Dimas na si Charlie na hindi nito na-pansing sumunod pala sa kaniya patungo roon.This fight should never be this hard if only Zandro was not enduring this hellish process of turning into a freaking super hybrid. Why can't it take place faster?Ang bawat minutong lumilipas na wala siya sa tabi ni Blythe ay isang parusa, isama pa ang pagpalya niyang makipaglaban dala ng iniinda niyang panghihina at kirot sa bawat parte ng kaniyang katawan. This is what his father has been talking about when the time comes, he would have a hard time fighting for Blythe. Lalo pa sa kaso niya ngayon. Kaya nga't sinunod niya ang payo nito, pero dala ng pagtatraydor sa kanila ni Antonette ay na-uwi pa rin ang lahat sa
"SHARP AND LARGER FANGS"NGUNIT HINDI nagpadala si Dimas sa kirot na tinamo nito, mabilis itong bumangon para muling sumugod ngunit walang kahirap-hirap na hinuli ni Lord Howard ang kaniyang braso at binali iyon. Naging ungol ang palahaw nito, halos mabingi ang lahat ngunit mga walang tonong halakhak lamang ang sukli ng kanilang Alpha roon. Zandro shouted his curses, his iris grew light to reveal a different kind of color this time... It wasn't the usual golden yellow anymore, this time it was red like the blood and a spot of darkness is growing like what was on his face. He caught how their Alpha's face produce an image of surprise; the amusement in there was covered by a bit of fear and amazement."Who are you?" anitong bigla habang umaatras. "How did you get that spirit?"Ngunit imbes ay naglakad lamang si Zandro palapit, ang bawat ugat niya'y uma-alsa sa kaniyang balat na animo'y nais magsilabas ng mga ito. The cracking of his bones were making tones of fury, and it sounds scary.
HORRIFIED AND BREATHLESS"TAMA NA, pakiusap!"Iyon ang paulit-ulit na hiyaw ni Blythe habang pilipilit niyang kumawala sa mga brasong pumipigil sa kaniya para daluhan ang ngayon ay duguan na ring si Zandro at nanghihina. Nawawalan na siya ng lakas para subukang kumawala, maski ang tinig niya ay malapit nang ma-ubos subalit hindi niya balak na sumuko. Ginawa niya ang lahat ng makakaya niya para kumawala, although it seemed futile."Please, huwag!" But she forgot that in that place, everyone is deaf when it comes to her pleading and demands. They all wanted two things for her— her suffering and death, and damn that! Why can't they just kill her alone and free Zandro because he is still part of their pack in the first place? He is a werewolf! They share the same blood!Her tears pooled in her eyes more, they kept on streaming down her face as if it was a falls of pain, anger; and remorse. She can't take it anymore, seeing him hurting will be the last thing she wants to see in this world.
"COLD, MERCILESS AND UNSCRUPULOUS""HINDI, Zandro!" Bayolenteng iwinaksi ni Blythe ang mga kamay na pumipigil sa kaniya para habulin si Zandro. Kasabay ng kaniyang pagsigaw ay ang pagpalahaw ni Señora Constanza dala ng punyal na mariing tumarak sa dibdib nito, hindi maka-paniwala ang lahat sa mga nangyari. Inasahan na nilang gagawa nang gano'n si Zandro, hindi nila ito pinagkakatiwalaan kaya naman pinalitan nila ng pekeng punyal ang dapat nitong gamitin. But much to their shock, the head of the family is now bleeding and starting to lose her strenght. Marami ang dumalo rito para tulungan ito at hindi na na-gawa pang sundan ni Blythe ang mga pangyayari dahil pinuno ng paghihinagpis ang kaniyang puso at isip. Ang bumabalot sa kaniyang hilakbot ang siyang nagbukas ng panibagong katauhan sa kaniyang katawan, katauhang bigla na lang sumulpot at umako sa kaniyang kontrol dito.Together with her brokenheart, Blythe suddenly felt her whole body inducing heat all over as if she was burning al
"THE DAWN BREAKS IN VICTORY"NAGHAHABOL MAN ng hininga ay nakuha pa rin ni Claudia na ngisian si Blythe na para bang nanunuya pa ito. She's obviously too tired, wounded and all but still smling? She's really a monster! An insane one."So, ito lang ang kaya mo?" tanong nito nang may panghahamak. "I thought you are the exterminator? Bakit mo kokontrolin ang utak ko at hahayaan akong patayin ang aking sarili? Why don't you kill me by your own hands, Blythe?" Sounds good and inviting, but she wants to see Claudia suffer first while doing all the things she doesn't want to. To die fast gives no fun, no justice to how this bitch played with her innocence. "Ako ang may gawa ng mga pilat sa'yong katawan! Ako ang sumagasa sa Mama Celia mo at may pakana sa disgrasiyang dapat sana ay sa'yo pero sinalo ni Zandro! I planned to kill you multiple times, Blythe. I have never been a friend to you, I always have this fire that wants to burn you one way or another," she screamed them in her face as if
LOVE IS LIKE a full-phased-moon, it never stays bright and powerful until the morning but it never leaves you when darkness is everywhere... just how certain people in our lives, they stays in our toughest days; shares light to keep us alive and fighting. But it is sad to see that they were sometimes no longer there to share the victory with you when the morning breaks. Just like how Zandro left her when peace and joy is already achieved...SEVEN YEARS LATER...Blythe smiled wide in victory when she put the last piece of strawberry fruit as a decoration for her single-layered red velvet cake. Bahagya siyang umurong pagkatapos para sipatin kung ano pang kulang doon. The icing is perfectly thick and she iced the cake wonderfully; the fruits she added on top of it made it looks more appealing and mouth-watering. She just added more of thinly sliced strawberries on the sides and voila! The cake she baked for her precious son is now ready.Hinubad ni Blythe ang suot niyang apron tsaka nagtu
MAGSISIMULA PA lang si Blythe sa kaniyang mga himutok nang biglang pumasok sa kusina ang kaniyang Mama Celia na mukhang galing lang sa itaas ng kanilang bahay at kakatapos lang maligo. Mabilis na tumakbo si Dame sa likod nito para magkubli, sumunod naman si Blythe roon na pilit pa ring pinalalabas ang kaniyang anak."Dame, I will really punish you," her voice sounded more trouble because she knows that she can't do anything once her Mama Celia help her naughty son. "Lumabas ka riyan, we're not yet done here." "But you said you will do everything for me," he still insisted. "I heard it, lola. Mama is breaking her words.""Aba't ang batang ito! Nagsumbong pang talaga.""Ano na naman ba ang pinagtatalunan ninyong mag-ina," sabat ng naguguluhang matanda sa kanila. Napapa-sunod ito sa bawat paghila ni Dame sa kaniyang duster. "Palagi mo na lang pinagagalitan si Dame, hija. Kawawa naman ang apo ko.""That's true, lola.." Mabilis nitong iniyakap ang mga braso sa baywang ng ginang at lalo pan