"SHE CAN'T BE THAT SCARY CREATURE"NANG ARAW ring iyon ay na-gawang siyang isama ng dalaga patungo sa tinutukoy nitong mansion ng mga Villalobos. Naka-piring ang kaniyang mga mata habang papasok sila sa liblib nitong lokasyon, naka-gapos din sa likuran ang kaniyang parehong kamay. Walang ibang nararamdaman si Dimas sa mga panahong iyon kun'di ang pinaghalong galit para sa mga Villalobos at ang pagkasabik na muli niyang makikita ang kaniyang anak."We are finally here!" imporma ni Claudia bago nito hilahin pababa ang piring ni Dimas.Just from his blurry sight, an amazing Spanish-inspired architecture came into his view. The house in front of him looks twice taller and wider than their mansion; from the amazing terracotta roofs, down to the stucco walls. The small Windows, and wooden support beams. . .how come a down-and-out family built such a structure? Villalobos is really mysterious and amazing.Itinulak siya ng dalawang lalaki sa kaniyang likuran at sabay-sabay silang naglakad patu
"DIFFERENT BIZARRE OF FEELINGS"R-E-W-INaka-ngising pinagmamasdan ni Zandro ang itim na panyong nakuha niya mula kay Alvaro nang gabing dalawin niya ito sa pusod ng gubat. Kanina pa niya hawak ang duguang tela at pinagmamasdan ang naka-tatak doong lobo na mayroong pulang mata at monogram ng initials na ang kahulugan ay Red eyed wolf institute. May ilang beses na niyang naka-salamuha ang monogram na iyon, at sa lahat ng pagkakataon ay krimen ang dala nito.Matapos ang naging pag-uusap nila ni Alvaro, ngayon ay alam na niya kung para saan ang REWI at ano ang talagang pakay ng organisasyong ito."He used to amaze people by the way he carries fashion in him but this..." Mapanuya niyang itinapon ang tela sa basurahang malapit sa kaniya. "This is stupid! Dammit! Isa siyang walang kuwentang kriminal. If I would get to interrogate him in the court, surely the court hearing won't last for five minutes.""But they already got your brother on their team. Their strategy to kidnap his son is brill
"NEVER LEAVE A FRIEND IN TIMES OF DANGER"NAKAKA-BINGI ANG ingay ng ilang folders na bigla na lamang ihinampas ng kaniyang daddy sa lamesang kaharap ni Zandro, parehong naka-tarak ang mga mata nila sa mga reports na palyado at deals nilang hindi natuloy. That explains the seething anger and darkness in his eyes. He loosened the first three buttons of his sleeves as he violently drag himself on his swivel chair, his face remained stoic and wicked."What is that, Zandro?" he asked like a fool. "What is that, damn it!"Imbes na sumagot ay ipinikit na lamang niya ang kaniyang mga mata, alam niyang hindi rin naman tatanggapin ng kaniyang ama ang paghingi niya ng tawad. Tunay na nagkamali siya at nagkulang sa bagay na ito, masyado siyang nadala sa parte ng buhay niyang kasama si Blythe at inaako niya ang pagkaka-sala."I already talk to the other investors I failed to meet, we actually settled the misunderstanding and I promise to meet them when I'm not busy anymore," he explained after the
"PERFECT TIME"NAKAKA-BINGI ANG bawat ungol ng itim at nakaka-pangilabot na halimaw sa harapan nina Claudia, Dimas, Zack; Antonette kasama ang ilan sa mga tauhan ng kanilang Alpha. Inatasan silang bumaba sa ilalim ng mansion para silipin ang magiging kahahantungan ni Victorina Aurora sa oras na makuha na nila ito. Damn, this is beyond the word scary! Wala pa nga'y kinikilabutan na siyang isiping i-iitsa sa dambuhalang halimaw si Blythe at ngangatain ito ng buhay habang nanghihingi ng tulong ang kawawag dalaga. Knowing Blythe, she's not the masculine type and for sure she can't fight for her dear life. Good thing that she's the exterminator and she's holding a great power in her. Nasaad sa propesiyang hindi ito mamamatay sa gabing iyon, kaya't malalampasan din ito ng dalaga. Sana nga ay matupad ang lahat ng naka-saad doon, sana ay matapos na ang lahat ng ito! Umungol pa nang ubod-lakas ang halimaw sa kanilang harapan nang ma-pansin nito ang presensiya nila roon; muntikan nitong abuta
"HE SAVES HER!" "LOVE, FETCH!" hiyaw ni Blythe matapos niyang ihagis ang bolang malapit nang mabutas dahil sa talas ng mga ngipin ng kaniyang aso. Tumawa siya nang makita ang alaga niyang tumatakbo pabalik dala ang dilaw na bola sa kaniyang bunganga, aliw na aliw siyang kalaro at kasama ang tuta na halos ilang araw pa lang naman niyang nakikilala. "Good boy!" Lumuhod siyang muli at kinarga si Love, dumiretso sila sa may hardin para magtago sa nag-uumpisa nang sumikat na araw. Mula roon ay ang almusal na ihinanda ni Mrs. Cooper para sa kanila. Wala pa ring gana si Blythe dala ng hindi niya ma-ipaliwanag na kahungkagan sa kaniyang katawan. Dalawang araw nang hindi umuuwi si Zandro sa kanilang bahay, ang huling beses na pag-uusap nila ay noong muli na namang nagdrama si Blythe dahil hindi niya kinakaya ang tungo ng kanilang diyalogong dalawa. She was trying to understand the situation and keep her bleeding heart to herself where all of her heartaches should be buried, but when Zandro s
"WHAT A SMALL WORLD"NANG MAMULATAN ni Blythe ang pamilyar na kisame sa silid nila ni Zandro ay may kakaibang kasiyahan ang kaniyang nadama, maliban sa isiping masamang panaginip lang ang nangyari sa hardin ay nasasabik siya sa ideyang ang kaniyang asawa ang nagdala sa kaniya sa kanilang silid at nasa paligid lamang ito. Nag-aalala at naghihintay na magmulat siya ng mata.Umahon siya mula sa malambot nilang kama habang tinatawag ang pangalan ng kaniyang asawa, ilang beses din ngunit walang Zandro na lumapit para daluhan siya. Bumangon si Blythe at dumiretso sa kanilang walk in closet, gaya noong huli niya iyong tingnan ay wala pa ring nagbago. Para bang tinamaan ng bala ang biglang pagkirot ng kaniyang puso, nanghina siya't bumalik sa kama para umupo.Hindi niya ma-iwasang mag-alala para sa kaniyang asawa lalo't panay ang sabi nitong hindi ligtas ang buhay nito dahil sa dami ng mga kaaway sa paligid. Paano kung sa paglabas pala nito ay... hindi! Tinalikdan ni Blythe ang negatibong idey
"THE VIALS"IT'S AS if heavyweights have been lifted from his chest, Dimas once again sneaks out into Zandro's farm and vigilantly climbed the tall tree outside his brother's tall gates. He can't help but feel at ease seeing his son is taken care of by Blythe. Yes, he is aware that the white puppy in her arms is his son. He can feel it in his heart and he can't be wrong about it. The Villalobos is making him a fool but if this is what they want, then he will f*cking give it to them just for the safety of his son in the mean time. Malaki pa rin ang galit ni Dimas sa dalaga dahil sa ginawa nitong panta-traydor sa kaniya ngunit habang pinagmamasdan niya ang mala-anghel na ngiti nito at bawat pagkalinga niya kay Charlie ay bahagyang nadudurog ang galit sa puso niya. Ilang beses niyang kinuhanan ang dalawa gamit ang kaniyang cellphone. Nang makayari roon ay mabilis din siyang umalis, sinigurado niya munang walang naka-sunod sa kaniya bago siya lumiko palayo.Para ibsan din ang pagdaramdam
"YOUR OWN FATHER"ZANDRO WOKE up with his head having a whirling sensation; his vision was a bit blurry yet, he can see the infinite darkness around him. By the moment he remember what happened before he passed into a deep sleep, he forcefully lifted himself up disregarding the throbbing in his head and the abnormalities he can feel in his body. Dumiretso siya sa direksyon kung saan sumisilip ang kaunting liwanag, mula roon ay sinalubong siya ng pamilyar na rehas na gawa sa makakapal na mga bakal at kung papalarin nga naman siya ay mabilis niyang naramdaman ang malakas na boltahe ng kuryente nang hawakan niya ito."F*cking great!" he hissed.Kinapa ni Zandro ang mahapdi niyang balat, nagngalit ang panga niya nang makita roon ang pulang marka na kaniyang inani sa kapangahasan. The anger beneath his chest rose more and it's wrapping his whole system; he wants to transform and give his remaining energy to ruin the electrified gate. But Zandro can still think better despite the anger, the
"SA TINGIN mo ba ay matutuwa siyang makilala ako, hija?" Inilapag ni Blythe ang pastang hawak niya sa lamesa, muli niyang ini-ayos ang mga pagkain doon bago niya binalingan ang kaniyang mama sa gilid ng lamesa. Kanina pa ito hindi mapakali at halos maya't maya kung tanungin siya. Lumapit siya rito para ayusin ang namumuti na nitong buhok, ginagap niya rin ang nanlalamig na mga kamay ng ginang at marahan niya itong pinisil. "Mama, relax lang po. Malapit na raw si Zandro." But she did the opposite, her shaking worsened and her breathing became rapid. "Sigurado ka ba rito, hija? Paano kung ayawan niya ako? Lalo at hindi ko lang siya pinahirapan noon, maski ngayon habang nasa gitna siya ng isang misyon." "Mama, mahal ka po ni Zandro at alam kong ma-uunawaan niya kung ano man ang nagawa ninyo... Kung hindi ka niya gustong makilala, bakit siya pumayag sa date ninyo ngayong gabi?"
SA KATANUNGANG iyon tuluyang natahimik si Zandro. Wala naman sa hinagap niyang ang mama ni Blythe ang tunay niyang ina kaya't hindi alam ni Zandro kung paano siya magpapakilala rito. Isama pang hindi pa siya maaaring magpakilala bilang siya sa kahit sino... therefore he can't do any move for now. But his biological mother seems like she knows their connection by now and she's the one who's making moves... only for Zack. Whenever he's with Blythe, she used to push him away and let Zack have his way. Na-iinis si Zandro sa tuwing nangyayari iyon ngunit kalaunan ay natatawa na lang siyang parang baliw. Why feel bad when it's him, and his marriage with Blythe she's protecting? Goddammit! Life is truly a roller coaster, it's filled with thrill and fun... "So, shall we pop the champagne's cork now?" Don Vico came and visited his office after he found out about his proposal to Blythe. Zandro was clueless about how he learned about it
EIGHT years had been a roller coaster ride for Zandro's journey, it was heaven in hell, his rainbow on the storm and his happiness amidst his heartaches. Living inside somebody else's identity has never been easy, bukod sa ibang tao ang tingin sa kaniya ni Blythe ay hindi niya rin magawang alamin kung ano ba talaga ang laman ng isip nito. Sa lumipas na ilang taon ay halos tone-toneladang pasensiya, pang-unawa, tapang, katatagan at pagmamahal ang binaon ni Zandro sa kaniyang sarili nang sa gano'n ay hindi siya pumalpak sa pinaka-mabigat na pagsubok sa kaniyang buhay. Maraming laban na ang napagtagumpayan niya, mga kasong kaniyang na-ipanalo. But this one is the most precious one, the result will dictate what kind of life is he going to live for the next years to come. So, he has to win this game without breaking any rule! Sumugal siya sa kabila ng takot at pangamba, tinanggap niya ang lahat ng mga pagsu
"F*CK YOU, Zandro. Talagang papatayin kita kapag hindi mo pa tinuldukan ang buhay ng demonyong iyan!" Dimas screamed despite the struggle. "You see, he's the root of all of this. He's been deceiving us for so long now and he put our tribe in danger, he put Blythe in danger. So, once you let him live, I will be the one to cut your head!" Muling inangat ni Zandro ang dambuhalang bato sa kaniyang kamay, handa na siyang itapon iyon kay Lord Howard nang subukan siya nitong muling paglaruan. "Will you really let your brother die? His son saves your wife and what? Won't give justice—" "You, as*hole! Just kill him!" Umiling si Zandro sabay itinapon sa malayo ang hawak niyang bato, tumalikod siya sa kalaban na ikinangiti ni Lord Howard. Bago siya gumawa ng unang hakbang palayo ay misan pa siyang pumihit at kasabay no'n ay ang paghagis niya sa napulot niyang punyal na kaagad tumarak sa d
THE BLOODY WAR between Zandro and Lord Howard didn't end up just because they fell down from the tall building of the Villalobos' mansion, it wasn't extinguished that fast instead it started to ignite higher and hotter as if a drum of fuel leak around the whole place making a hell for the next five consecutive days. Kapangyarihan sa kapangyarihan, lakas sa lakas. Walang kawala ang kahit isa sa kanila dahil isa lang ang maaaring lumabas nang buhay, bagay na siyang nagpapahina sa loob ni Zandro. The latter can feel the losing of his breathe, nagliliyab pa rin ang kaniyang katawan dala ng sakit sa hindi matapos-tapos na proseso roon. Pareho na silang naliligo ni Lord Howard sa kani-kanilang mga dugo at pawis na naghahalo sa madurungis nilang mga katawan. Nasa bingit man ng kamatayan ay nagagawa pa rin nitong ngumiti para lalong insultuin ang binata, itinaas nito ang kaniyang kamay at gamit ang hintuturo nitong puno ng singsing ay inayayahan niyang muling lumapit si Zandro. Bumuwelo si
BLYTHE WALKED out of her car like a zombie dancing on the music of melancholy, time passed has dried her tears away but her heart remains bleeding inside her chest. The last time she felt this way was when she lost Zandro... Well, guess what? She also lost Venedict and so she has a reason to act this way again. The sharp pain cutting inside her has been numbing her whole body that Blythe can't feel anything anymore, like a sheet of paper being blown by a harsh wind everywhere. Hindi dapat siya umalis doon dahil tiyak na hahanapin si ng binata, pero kung ikakasira naman nila ng ina nito ay tiyak na hindi iyon magiging maganda. Ngayon pa lang nakikilala ng binata ang kaniyang ina, ngayon pa lang sila bumabawi sa mga taong hindi sila nagkasama kaya naman sino si Blythe para pahirapan si Venedict at muling ilayo sa ina nito? Speaking of parent, aligagang tinuyo ni Blythe ang ilang bakas ng mga luha sa kaniyang mata nang matanaw niya sa harapan ng kanilang bahay ang papa niyang naka-tay
THE VIILLALOBOS was long gone now yet, she still can't find the happiness or the peace of mind she's been dreaming ever since. Lahat naman ay ginagawa ni Blythe para ayusin ang ubod ng gulo niyang buhay, marami na rin siyang isinakripisyo at pinagdaanan. Ngunit ano't sadyang walang tamang paraan para umayos na ang lahat sa kaniyang mundo?Ang lahat na lang ng kasiyahan niya'y may katumbas na kalungkutan, ang bawat tagumpay ay may kaakibat na pagkatalo at ang masakit pa'y nagmumula iyon madalas sa mga taong malapit sa kaniya; sa mga taong labis niyang pinahahalagahan.Three days passed since that unexpected argument she had with her family, up until now the cold war stayed in their house. Hindi na siya muli pang kinausap ng kaniyang pamilya matapos ang masasakit na mga salitang binitiwan ni Blythe, maski ang Mama Celia niya ay hindi na muli pang kumibo sa kaniya. Na-uunawaan naman ni Blythe ang reaksyon ng mga ito at hindi niya sila pipiliting patawarin siya gaya ng kagustuhan niyang h
SUMUNOD SI Blythe kay Addi papasok sa loob, nang makarating siya roon ay mabilis na dumikit sa kaniya ang seryosong mga mata na animo'y sibat na tutugis sa kaniya sa isang maling kilos lang.Natigilan si Blythe nang matagpuan din niya si Elaine sa tabi ng kaniyang lola, naka-yakap ito sa matanda habang umiiyak."Lola, lolo, ano po ang problema?" aniya habang naguguluhan niyang pinasasadahan ng tingin ang bawat isa."Nagtatanong ka pa talaga? Mang-aagaw!" Elaine exclaimed her accusation very much that Blythe felt her ears deafened. "Lola, please, scold her and tell her to stop with her flirtiness.""Elaine, your mouth," saway ni Tamarra rito. "Hindi makakatulong na ganiyan ka. Kumalma kana—""Paano ako kakalma?" Asik nito pabalik, nanggigigil nitong dinuro si Blythe. "That girl is stealing what's mine. Akin si Venedict!"Blythe watched her in disbelief. "Elaine, nasisiraan kana ba ng bait? Hindi kailanman naging sa'yo si Venedict at malinaw iyon sa'yo at sa kaniya.""No! Akin siya," pa
THE NEXT days came more terrible than expected, the small gap she had with her Mama Celia grew wider and Blythe was left taking extra dose of patience and understanding the following days. And Zandro being around didn't help at all, he used to worsen the situation like Blythe sometimes forgot courtesy for her ex-husband especially when he's pulling some stunts that will annoy Venedict.Kasama na roon ang pagdalo nito sa family day ng school nina Dame kahit pa wala namang nagsabi rito ng tungkol doon lalo at si Venedict ang pinili ni Dame na sasama sa kanila... Kaya naman ang naging ending ay apat sila sa grupo at madalas pang nagtatalo ang dalawa kung sino ang sasama sa mga games."I'm way more gorgeous than you," pagmamalaki ni Zandro. "Ako dapat ang sasama sa anak ko. Hindi ba, Dame? Grupo ito ng mga guwapo.""But you are done with your part," Venedict said in a complaint. "You joined the first two and you both lost them. Now, it's my time. Hayaan mo namang maglaro ang magagaling, w