CHAPTER 5: Troublemaker

NAGBABA ng tingin si Lily at awtomatikong nag-isip kung paano siya makakaalis sa lugar na iyon. Tila hindi siya makahinga at nangatog ang kanyang kamay na may hawak na ginintuang card.  

Inangat ni Drew ang tingin sa lalaking bagong dating. Pagkatapos ay naningkit ang mata nang mahuli nito na nakangisi si Victor. “May problema rin ba?”  

Nababa ng tingin ang huli at saka sumagot ng, “No, sir! I’m the owner of this restaurant. Nagche-check lang ako ng mga customer kung ayos sila.”  

“We don’t have a problem. She was just overwhelmed,” ani Drew. 

“Good to hear, sir.” 

“Get the bill. Magbabayad na kami.” 

“Okay! I hope you enjoyed the food.” Lalayo na sana ito nang tawagin muli ni Drew. 

“And please bring this to your way.” Inabot ng kanyang asawa sa lalaki ang tisyu na pinagpunasan niya ng luha.  “Pakitapon na rin. Ayoko ng may kakalat-kalat sa paligid.” 

Napalunok si Lily matapos marinig ang utos na iyon ni Drew. 

“Saglit lang, sir. I'll immediately ask my server to clear your table.” 

“No.” Umiling si Drew. “I’m asking you nicely. You are the only one who isn’t busy.” Inikot nito ang paningin sa paligid. 

Bahagyang kumuyom ang kamao ni Victor, ngunit pilit na ngumiti. “Indeed, sir.” 

Masama ang loob na dinampot ng huli ang tisyu at dinala sa kung saan. Bahagyang kumalma ang damdamin ni Lily nang mawala ang lalaki sa kanyang paningin. Paano nagawa ni Drew na utusan ito? Maya-maya ay babae na ang bumalik sa kanila. Dala ang maliit na papel kung saan nakalagay ang kanilang babayaran. Maayos siyang nakapagbayad bago siya inaya ni Drew na lumabas.  

“Thank you, ma’am and sir! Sana po ay nag-enjoy kayo sa pagkain!” wika ng babae sa bungad ng restaurant. 

“Pakisabi sa boss mo na hindi na kami babalik. Hindi masarap! Your food is too cheap for my taste!” ani Drew na halatang plano lang gumawa ng argumento. 

Hindi siya makakilos at kinakabahan siya dahil baka sumunod sa kanya si Victor. Hindi sila nag-usap ni Drew ngunit inalok siya na iangkla muli ang kanyang braso rito. She likes it. Para bang handa ito na protektahan siya. Nagpunta sila sa mamahalin nitong sasakyan para umuwi na. Doon siya nito hinarap. 

“Lily,” tawag ng kanyang asawa. Noon siya napalingon sa driver’s seat kung saan ito naroon. “Naranasan mo na bang maging troublemaker kahit minsan sa buong buhay mo?”  

Umiling siya. No! Hindi niya nagawa. Baka sampal at tadyak lang ang matanggap niya. Pinagbabawal iyon ng kanyang ama. 

"I'm asking because you married the worst troublemaker on this planet," makahulugan nitong sabi bago nagpatuloy, "but a troublemaker is not the same as the monster from your darkest nightmare. Considering how disruptive I am, the monster may view me as Lucifer or his greatest demon. Naiintindihan mo ang sinasabi ko?” 

No, wala siyang naintindihan kaya umiling siyang muli.  

“To make it simple, I am the troublemaker, Kenneth is the monster… I will be the King demon in their eyes!” anito na naniningkit ang mata. 

Paano nito magagawa iyon? Kung sana ay kasing lakas ni Drew ang kanyang loob. Matagal na sana siyang nakaganti kay Kenneth.  

“I want to be the King demon too,” bulong niya. Nais niyang siya ang gumawa ng gulo kay Kenneth. Nagpatuloy sa paglandas ang kanyang luha.  

‘Don’t be too arrogant, Lily. Who are you kidding?’

“So, don't be scared. Take a confident stance and stare them in the eyes if they see you.” 

Mula pa kahapon ay naiisip niya ang kapatid kahit na wala na dapat ito sa kanyang sistema. Gusto niyang makalaya sa lalaki, ngunit hindi niya magawa dahil gumagapang ang sobrang takot sa kanyang katawan. Gusto niyang mawala na iyon sa kanyang puso!  

Ngumiti nang makahulugan si Drew. “Wala kang dapat ikatakot, Lily. Gaganti ka lang sa mga kagaguhan na ginawa nila sa ‘yo. Iba ang pagiging mahina sa mabait.” 

*** 

MAKALIPAS ang ilang oras, dumating ang isang truck para ihatid sa bahay nila ang gamit. Magkatulong sila na inayos ang kuwarto ni Lily. Si Drew ang halos nagbuhat ng mga kagamitan na inilagay sa loob ng kanyang silid. Inabot sila ng hanggang hating-gabi.  

“Hmmm…” Nakahawak sa baba nito si Drew habang iniikot ang tingin sa silid. “Everything was nice and comfortable in the eyes. You are indeed good, Lily.” 

Namula ang kanyang pisngi. Hindi siya sanay nang napupuri. Dati ay madalas siyang makatanggap ng recognition mula sa kanyang guro. Kailangan niyang maging matalino, kung hindi ay wala siyang kuwenta.  

“Kaya mo bang ayusin ang buong bahay kung saka-sakali?” tanong ni Drew. 

“T-this home?”  

“Yeah! Why not? You could decorate this home.” 

“Pero baka hindi mo magustuhan…” tugon niya na nag-aalala. 

“Nah! You saw the living room, puno ng gym equipment. Isa pa, bahay mo rin ito kaya kung paano mo ito aayusin ay nakadepende sa ‘yo.” 

Nagalak nang bahagya ang damdamin niya. Binigyan siya ng trabaho ni Drew. It means she’s not useless in his eyes. “I could pay using your card, right?” 

“Sure!” natatawa nitong sagot. “Kung kailangan mo ng tauhan, magpapapunta ako. Magpahinga ka na. May pasok ako bukas kaya maaga akong gigising. I’ll ask a friend para puntahan ka rito.” 

“A friend?” 

“Yeah. You met Lauren, right? Hindi ko alam kung bakit nangungulit siya sa ‘kin na bisitahin ka. Nag-aalala siya sa ‘tin kahit na nasabi ko nang ayos ka lang.” 

Naalala niya si Lauren, ang babaeng nakakita ng kanyang sikreto. “T-thank you!” 

Lumabas na ito ng kuwarto. Nang mapag-isa ay iniikot ni Lily ang tingin sa kabuuan ng kanyang silid. Mas malaki iyon nang tatlong beses sa silid niya sa tirahan ng mga Martin. This is her new home. Kanya! 

Mula nang makilala niya si Drew ay ipinararanas nito at ipinaiintindi sa kanya ang mga imposibleng bagay. Natatakot siya na yakapin nang buo ang bago niyang buhay. Paano kung ayaw na niya itong tigilan? 

*** 

KINAUMAGAHAN, nang bumaba si Lily ay natagpuan niya si Drew na tumatakbo sa treadmill na naroon sa gilid. Alas-sais iyon ng umaga. Tumutulo ang pawis nito mula sa leeg na naglalandas pababa sa malaman nitong katawan. Napalunok siya habang nakatingin sa lalaki.  

Alagang-alaga nito ang sarili at doon bilib si Lily.  

Dahan-dahan itong huminto nang mapansin siya nito.  

“Oh! Gising ka na pala.” Lumapit ito sa kanya kaya lalo siyang nahiya. He was half naked.  

“Magpalit ka ng damit. Your training starts today,” anang lalaki. 

“Ha? Pero wala akong damit.” Wala siyang dalang ekstrang damit at ang mga damit na isinuot niya mula kahapon ay inihanda para sa kanya ni Master Walton, ang lolo ni Drew. Para maiwasan ang disgusto ni Drew, hiniling ng kanyang ama na huwag magdala ng anumang damit na karaniwan niyang isinusuot sa tirahan ni Martin.

“Oh, right! Kung gano’n sasabihan ko si Lauren na dalhin ka sa Kori’s shop. Make sure you buy an active wear. Bukas ka mag-i-start ng training.”  

Nakatingin siya sa katawan nito. Hindi niya alam kung paano ilalayo ang mga mata sa lalaki.  

“Would you instead prepare our meal?” tanong nito na nagpunas ng tuwalya.  

“S-sure! You can continue to work out. Ako na ang maghahanda ng agahan.”  

Ngumiti ito bago nagbalik sa pagtakbo. Nagtungo si Lily sa kusina at naghanap ng ihahandang pagkain. Nakakita siya ng sausage, itlog at prutas.  

Dahil karugtong lang ng kusina ang living room ay panay ang lingon niya sa lalaki. Hindi naman iyon ang unang beses na nagkaroon siya ng paghanga sa isang lalaki. Nainlab na siya noon pero sobrang tagal na iyon, noong hindi pa sinisira ni Kenneth ang pagkatao niya.  

Drew is unreal. He is twice as big as she is. Kahit ayaw ng kalooban niya ay malakas ang atraksiyon niya sa lalaki.  

Lily, stop! That’s right!

Drew is a prince, and she was the frog. 

*** 

“GO GET the contract of the Italian Club in our West Mall,” utos ni Drew sa kanyang assistant hindi pa man siya nakakapasok sa loob ng kanyang opisina.  

“Right away, Boss!” sagot ni Sarah, ang kanyang assistant. Hindi nito kailangan magtanong, ang kailangan lang nito ay sumunod sa kanya.  

Matapos lang ang kinse minutos ay hawak na niya ang kontrata ni Victor Panganiban. Ang lalaking nagmamay-ari ng Itallian Club na kinainan nila ni Lily. Mabilis niyang inilagay ang pangalan nito sa search engine ng kanyang laptop. Hindi siya nabigo nang may ilang larawan ang lumitaw sa kanyang screen mula sa iba’t ibang social media accounts.  

Tulad ng inaasahan niya ay may larawan ito kasama si Kenneth Martin at apat pang lalaki. Sa palagay niya, ang mga taong ito ang puntirya niya. Hindi niya alam kung ano ang ginawa ng mga ito kay Lily.  

She said they molested her. In what way? 

‘Are you sure you wanted to know?’

Tiningnan niya ang kontrata nito at pagkatapos ay tiningnan si Sarah. “What do you know about this restaurant?” 

“Their food was great. Lumalaki ang business ng Itallian Club dahil malaki ang kita nila. Tatlo na ang branch nila sa buong Walton Group. At sa pagkakaalam ko, magpaparticipate sila sa bidding para sa bubuksang mall sa North.” 

“Are they following the mall policy or the kitchen rules” 

“There are no problems so far, boss.,” tugon ng babae. 

“Oh, really?” Umismid siya. Kung walang makitang problema sa restaurant na iyon, bibigyan niya. Dahil kahit sampung restaurant pa ang mayroon ito, hindi maipagkakailang ginagamit nito ang mall ng Walton. 

‘How dare he use Lily’s mall?!’

“By the way, boss. Nagpunta rito si Vivian noong weekend. Tinatanong niya kung kailan mo bibisitahin ang Bar Vivi. Nabigla rin daw siya na araw pala iyon ng kasal mo.” 

“I'll give her a call later,” simple niyang sabi. He frequently hired Vivian as a talent at Club Erotica, but that happened a very long time ago. Drew accepted her offer to invest in the bar she built, Bar Vivi. Why not? Partying and sex are his two great passions. 

Bilib din siya kay Vivian dahil nagkaroon ito ng pangarap. Maiiwasan na nito ang ibenta ang sarili. Kaya ngayon ay business partner sila ng babae kahit pa nga makailang beses nitong tinangka na akitin siya.  

Inalis niya sa isip si Vivian. Ang pokus niya muna sa ngayon ay si Victor Panganiban.