Mag-log inShare
Chapter 67
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
After The Break-Up Chapter 68
Waylen's Pov:"Why didn't you tell me?" I put my head on my hands and massaged my temples. Mariin kong pinikit ang aking mga mata at pinatong ang mga siko sa magkabilang tuhod para yumuko sa sahig. Rinig ko pang natawa si Diether nang dahil sa sinabi ko tsaka nagsalin ng wine bago sumimsim doon upang itago ang nakakalokong ngising lumilitaw sa kanyang mga labi. "You didn't ask me, Waylen. You didn't." Minsan ang sarap ring batukan ng kaibigan paminsan-minsan lalo na sa tuwing nakikita ka nilang naiinis pero todo naman ang pagtawa nila. "You know that I can't remember a single thing when I'm drunk, Diether." I seriously said, stressing his name. Pinanliksikan ko siya ng mga mata kasunod ang pagdidilim ng aking paningin. Sa mga panahong ito ay ang leeg na lang niya ang nakikita ko para sakalin. "Bakit mo ba kasi inakalang ikaw iyon? Akala ko ba tinignan mo ng mabuti ang litrato? Hindi mo ba nakitang may tattoo ang lalaking kahalikan ni Abegail?" Natatawa niya pang sinabi halatang
After The Break-Up Chapter 69
Author's Pov: "Hindi ko nga alam." Mariing pagkakasabi ni Eva sa bawat salitang ibinabagsak tsaka naglakad pabalik sa kanyang cubicle. Agad naman siyang sinundan ni Waylen, halatang hindi naniniwala sa mga sinasabi niya. "Please, Eva. I really need to know where she is." Puno ng pagsusumamang sinabi nito at huminto nang makaharap niya ang desk. Inis na napahugot si Eva ng malalim na hininga tsaka kagat ang pang-ibabang labi itong pinakawalan gamit ang butas ng ilong. "Sir, sana naman maintindihan ninyo. Ilang beses ko nang sinabi na wala akong alam kung nasaan siya." Pagmamatigas niya pa at sinampa ang sarili sa swivelling chair at pinilit na ituon ang buong atensyon sa mga papel na nakapatong sa ibabaw ng kanyang desk. Kanina pa sila pinagtitinginan ng mga empleyado ni Waylen. Nagbubulungan tungkol sa pinag-uusapan nila at nagtataka kung bakit ito panay ang pagmamakaawa sa kanya. Ang iba naman ay piniling itigil ang trabaho at lumabas sa kanilang mga cubicles para mas lumapit s
After The Break-Up Chapter 70
Author's Pov:Isang malakas na sampal ang agad na sumalubong sa pisnge ni Waylen nang makaharap niya ang kanyang ama. Mabilis na kumalat ang init sa kanyang pisnge kasabay ng aksidenteng pagtilapon ng kanyang mukha sa bigat ng palad ng kanyang ama dahilan para dumapo ang mata niya sa mata nina Eli at ng kanyang ina. Awtomatiko niyang iniwas ang kanyang paningin matapos makita ang mga luha nitong patuloy na rumaragsa habang nakatingin sa kanya. "Willian!" Naiiyak man ay may bahid ng galit sa tinig ng boses na sigaw ni Elizabeth, ang ina niy matapos masaksihan ang ginawa ng asawa. "Kuya!" Hagulgol ni Eli at halos lumuwa ang mga mata sa sobrang pagkagitla. Sinubukan niyang lapitan si Waylen ngunit agad ring napahinto nang panliksikan siya ng mga mata ng kanyang ama na may halong pagbabanta. Naitikom na lamang ni Eli ang sariling bibig tsaka napapaiyak na niyakap si Elizabeth. "Ang tanda-tanda mo na pero uhaw na uhaw ka pa rin sa away! Pilit mo pa ring isinisingit iyang sarili mo sa
After The Break-Up Chapter 71
(Three Years Later)Napahinga ako ng malalim at binitawan ang hawak na charcoal pencil bago hinayaang isandal ang sarili sa swivelling chair habang minamasahe ang batok. Pinatunog ko ang lahat ng aking mga daliri habang iniinat ang likuran. I looked at my yellowish wall clock with the artist design, pointing her pencil on the time only for me to see that it's nearly nine in the evening. I glanced on the window and saw the eye dropping sunset and its orange mixed with yellow and red sky causing it to reflect to my face. Malalim akong humikab tsaka tumayo para ibaba ang kurtina bago pikit ang isang matang bumalik sa upuan.Inabot ko ang maliit na radyo sa gilid ng desk ko tsaka iyon binuhay para makinig ng mga musika na galing sa Pilipinas. I closed my eyes as I relaxed my body on the chair along with the smooth rhythm of the instrumentals of the music that filled my ears. My forehead slightly creased when I got to familiarize its beat. It's like I've heard it before but can't pictu
After The Break-Up Chapter 72
"Ma'am, baka magtaka ang mommy niyo kung bakit pagbalik ko sa bahay ay mga maleto niyo lang ang dala ko," nag-aalalang sinabi ni Manong Tanny at napapakamot sa dulo ng kilay na pabalik-balik ang paningin sa akin at sa loob ng kotse, kung nasaan lahat ng mga gamit kong dala. Siya iyong parating naghahatid-sundo sa akin sa eskwelahan simula pa noong bata ako. Naging personal driver ko siya na ngayo'y personal driver na ni Mommy. Halos magdadalawampung taon na siyang nagta-trabaho sa amin kaya hindi na kataka-taka kung bakit bawat kilos ko at takbo ng bituka ko ay kabisado na niya."Babalik naman ako mamaya." Sansala ko sa mga sinabi niya habang pinupusod ang buhok sabay paypay sa leeg gamit ang palad. Paano ba naman kasi iyong suot ko ay sobrang kapal. Akala mo naman talaga ay malamig dito sa Pilipinas.I removed my jacket before folding it in half to hang it on my arm. "Bibilhan ko lang sina Mommy ng mga regalo," naglakad ako papunta sa may passenger's side door para ilagay doon ang
After The Break-Up Chapter 73
I raised my head to welcome his twinkling eyes. I don't know where it came from but it seems like he wants to cry but can't.I stared at him for a minute and noticed how he grew, towering me with his broad shoulders. Mas lalo kong napansin ang pagbabago ng kanyang mukha. His face was well-defined compared last three years. He brushed his hair from front to back and obviously shaved his beard. His natural sharp set of eyes were locking into mine as if scared that if he blinked, I'll disappear. Sa isang iglap parang biglang bumalik ang lahat ng alaalang pinagsaluhan namin ni Waylen. Bumalik sa aking isipan kung gaano ako kasaya noong mga panahong kasama ko siya. Iyong mga ngiti kong umaabot talaga hanggang mata dahil sa sobrang kagalakan na nararamdaman sa aking puso. Hinding-hindi ko makakalimutan kung paano niya ako nagagawang patawanin at pagaanin ang kalooban lalong-lalo na sa panahon na malungkot ako at halos lunurin na ng mga problema. Muling pumasok sa aking isipan ang tatl
After The Break-Up Chapter 74
Sa dinami-daming panahon na pwedeng umepal ang traffic, bakit ngayon pa?Mukhang mag-iisang taon na akong nakaupo sa loob ng sasakyan ni Waylen, hinihintay na umusad ang walang hangganang linya ng mga sasakyan. Pakiramdam ko nga ay nananadya ang tadhana. Maghahating-gabi na pero bakit tila ngayon pa biglang nagdagsaan ang mga sasakyan? Ayaw ba nilang bumiyahe ng umaga? Ng hapon? Kung alam ko lang na ngayon susulpot ang traffic sana talaga ay hindi na ako pumayag sa gustong mangyari ni Waylen at nagpumilit na huwag sumama sa kanya. Pero ano ang gagawin ko kung mismong ang puso ko na ang tumatraydor sa akin? Isang ngiti lang nito, tiklop na naman kaagad ang Scarlett na tatlong taon kong binuo. Isang salita lang nito ay agad ng humahaplos sa puso ko. Wala sa sarili akong napalingon sa kanya at sandaling napaisip. 'Papaano ko nagawang mahalin ang lalaking ito sa loob lamang ng halos isang buwan? Bakit parang pakiramdam ko sa tuwing binabalikan ko ang alaala naming dalawa ay parang i
After The Break-Up Chapter 75
Bumungad agad sa akin ang pamilyar na bahay na itinuturing ko na ring isang tahanan. Tahanan na kung saan sigurado akong may mauuwian ako. Tahanan na alam kong hinding-hindi ako bibiguin sa mga panahon na gusto ko ng sumuko. I noticed how our house changed its structure. Mula sa kung saan ako ngayon ay natatanaw ko ang bubong ng bahay kubo na nanggagaling sa side swimming pool ng bahay. Hindi ko man ito lubusang nakikita ay alam kong hindi lang kubo ang nadagdag doon. On the right side I can also see our spacious garage. Kung dati ay limang sasakyan lang ay makakasya sa loob ngayon ay panigurado akong kahit sampu ay kakayanin nito. Same with our front and garage gates. I think he changed it to higher gate. The color also changed from black to vintage gold. Hindi ko rin maitatanggi ang nakikita kong asphalto sa may bahagyang nakaawang na front gate na magdadala sa'yo sa main door ng bahay. Kung dati ay puro white pebbles lang iyon dahil sa kagagawa lamang ng bahay, ngayon naman
Pinakabagong kabanata
After The Break-Up Epilogue
Waylen's Pov:White petals on the red carpet, white bouquet she's holding with her pale hands. The beat of the solemn song and gentle rhythm of the music that I made for her echoed the whole church as she walked her high heels towards me who's been waiting for her for my whole life.My fragile woman,My sefless baby,My independent wifeAnd my one and only therapy. Those four lines from my song is already enough to explain how much I appreciate her. Those four lines, I can already say that even if she's not perfect in the eyes of every people, I can say to myself that she's more than perfect to be imperfect in my eyes.Hindi ko inaasahan na darating pa ang araw na ito. Iyong araw na mapapaiyak ko siya pero hindi na dahil sa sakit at lungkot kundi dahil sa galak at tuwa. My heart is filled now with so much happiness that I can't fight back my tears and take my eyes away from her. Parang tumitigil ang pag-ikot ng mundo kasabay ng paglakas at pagbilis ng tibok ng aking puso sa tuwing
After The Break-Up Chapter 85
Author's Pov:(One Month Later)Umalingawngaw ang malakas na tunog ng telepono sa buong silid matapos ang mahabang palitan ng usapan ng mga board members dahilan para pansamantalang madistorbo ang isa sa mga pinakaimportanteng meeting ni Waylen. Sabay-sabay na napatingin ang lahat sa gawi ni Waylen tsaka siya tinignan nang nakakunot ang noo. Wala sa sarili naman niyang naituro ang sarili nang mapansin ito dahilan para tanguan siya ng mga kasamahan niya sa meeting. "Your phone is interrupting our meeting, Sir." Masungit at iritadong bulong ng kanyang secretary na pumalit kay Abegail. Lalaki ito at kung umasta at makipag-usap sa kanya akala mo'y hindi nakikinabang sa kompanyang pinagta-trabahuan. Mabilis lamang itong mairita lalo na kapag hindi nasusunod ng maayos ang schedule niya maging ang pagkumpleto at paggawa ng tama sa trabaho. Minsan nga ay si Waylen na lang ang nagpapakumbaba rito at iniintindi ang ugali nito kahit na minsan ay naiinis siya. Alam niya kasi sa sarili niya na
After The Break-Up Chapter 84
"The title of this song is ‘My therapy.’" With all smiles, he said while looking into my eyes.Kahit may gusto pa akong sabihin at tanungin ay hindi ko na ginawa nang simulan niyang ikaskas ang kanyang daliri sa string ng gitara. Para siyang may mahika dahil sa biglaang pananahimik ng paligid na tipo ang tunog ng plastik ng chichirya ay naririnig. “In the aisle, your eyes first met mineSeeing you holding your bouquet, walking towards meMade me not happy and thought I'm unlucky.” He began singing while eyes were still not leaving mine as if I'm his one and only audience well in fact he has a bunch of them shrieking and admiring him. Agaran akong napanguso sa unang stanza na kinanta niya matapos maalala ang una naming pagkikita na siya ring unang pagtagpo ng aming mga mata. Pakiramdam ko noong mga panahong iyon ay ako ang pinakamalas na tao sa mundo habang nakikita ko siyang naghihintay sa akin sa harap ng altar na para bang sa oras na pumayag akong ikasal sa kanya ay tuluyan nang
After The Break-Up Chapter 83
"Where are we?" I confusedly asked and scanned my gaze all over the place. Mas nilakihan niya ang pagkabukas sa pintuan ng sasakyan habang inaalalayan akong bumaba. He even put his hand on the top of my head to avoid from hitting it on the ceiling of the car. Nasa labas kami ng bayan. Iyon ang una kong napansin. Ang maiingay na busina ng mga sasakyan, ang makapal at maitim na usok sa kalangitan maging ang matatayog na mga gusali't tahanan ay biglang naglaho at napalitan ng simple ngunit eleganteng mga kagamitan. The houses were not as huge as ours in the city yet it looks so peaceful. Noise not coming from the factories instead from the kids who were scattered all over the small asphalt, playing with each other along with their genuine smiles and laughters echoed all over the place while their parents were all outside their house, talking about life with happiness in their eyes. "This place is awesome!" I beamed and scanned the place for the third time before looking at him who's
After The Break-Up Chapter 82
"This day is so exhausting!" Reklamo ko pagkatapos magbihis ng pantulog tsaka sumampa na lang ng basta-basta sa kama dahilan para umuga ang bahaging iyon kasabay ng paglingon sa akin ni Waylen. Nakasandal ang likod nito sa headboard habang nakapatong ang laptop sa magkadikit niyang mga hita. Ang mga paa nito ay pinaglalaruan ang isa sa mga unan namin.He was wearing our pair yellow pajamas. His hair was messy and his face was serious. The eyeglasses that he's wearing made him more professional and intimidating. Noong una ay ayaw niya pa sanang pumayag na suotin ang pajamas marahil siguro ay wala sa hulog ang utak niya pero kalaunan naman ay napapayag ko rin. "Waylen," tawag ko at bahagyang hinila ang dulo ng suot niyang damit.Tinungkod ko ang isa kong siko tsaka pinatong ang baba sa ngayo'y nakabukas nang palad habang patuloy na hinihila ang dulo ng kanyang damit. He did not bother to give me a single glance and chose to continue from typing. Inis akong umirap sa kawalan nang wa
After The Break-Up Chapter 81
Parang may kung sinong dumaan sa loob ng shop dahil sa mas lalong pangingibabaw ng katahimikan sa paligid. Ramdam na ramdam ko ang pagkailang na nararamdaman nina Janina na tipong hindi nila kayang tignan ang sitwasyon naming tatlo. Aksidenteng dumapo ang mga mata ko kay Janina dahilan para makagat niya ang pang-ibabang labi kasabay ng tila pagong na pagtago sa ulo bago ako pilit na nginitian. I slightly shook my head and massaged my temples as I put my gaze back to James and Waylen who seemed to not bothered by the presence of others. Parang ako iyong nahihiya sa komosyong ginawa naming tatlo. "Simula nang makita kita, bigla ng nawala ang 'ganda' sa hapon ko." May riin at inis sa tinig ng boses ni James kasabay ang pagkuyom nito sa sariling kamao. "It's okay. I'm not really here to please your afternoon, I'm here for my Wife." Waylen flashed his most sweetest smile, slightly showing his teeth along with his dimples that is deep as a hole. Sumingkit ang dating singkit na niyang
After The Break-Up Chapter 80
"Welcome back, Ma'am Scarlett!" Kasabay ng masiglang sigawan mula sa kanila ay ang pag-alingawngaw ng malakas na putok ng confetti bagay na bahagya kong ikinagulat. Kumalat iyon sa ere na agad rin namang bumaba hanggang sa mahulog sa akin. Tinanggal ko ang ibang confetti na dumapo sa basa kong labi tsaka pinagpag ang ulo upang tanggalin iyong iba roon. "Miss na miss na kita, Ma'am!" Boses ni Janina na may suot na business attire ang siyang unang nakaagaw ng atensyon ko. Bahagya akong natawa nang ibigay niya sa katabi niya ang hawak na cake para lamang tumakbo papunta sa akin at yakapin ng mahigpit. I accepted her warm hug wholeheartedly. "You guys really don't have to do this." Slightly laughing, I protested as I loosened the hug. Minsanan kong pinalibot ang aking paningin sa kabuoan ng shop dahilan para makita ko ang isang mahabang lamesa na puno ng iba't-ibang putahe at desserts pati na rin ang isang malaking chocolate fountain sa hindi kalayuan. Kahit na wala namang batang d
After The Break-Up Chapter 79
"Mommy, I want to ask something." I uttered obviously hesitant. Umiwas ako ng paningin nang tignan niya ako ng diretso sa mga mata bago napalabi.Hindi naman siguro masamang tanungin sa kanya kung anong mga kaganapan dito sa Pilipinas noong mga panahong wala ako o baka mas magandang sabihin kung ano ang mga kaganapan at mga nangyayari kay Waylen noong nawala ako."How's Waylen after I left?" I asked and paused for a while. She looked at me straight into my eyes. "I mean, I know it did not went well but..." I trailed off and lowered my voice out of awkwardness. Walang ibang sinasabi si Mommy kundi ang pakinggan ako habang pakunot nang pakunot ang noo tila nalilito sa akin."What are you tring to say, Anak?" She tried her very best to talk to me in a gentle way as if scared that she might offend me. "About Waylen..." napakamot ako sa aking batok at napapalunok na nag-iwas ng tingin. Hindi ko kayang buuin ang tanong ko pero gusto kong makakuha ng sagot kahit na alam ko naman na walan
After The Break-Up Chapter 78
"Mommy, Daddy!" Malakas at mahabang tili ko matapos akong salubungin ng mga magulang ko sa sala. Agad kong binitawan ang lahat ng shopping bags na binili ko kahapon para sa kanila at parang bata kung tumakbo. With arms that are widely open, smiles were stretching to my eyes and the tears of joy that slowly cascading down my cheeks were all evident as I extended my arms to hug them. Mabilis nilang sinuklian ang yakap ko bagay na siyang nagpatunaw sa puso ko. "I missed you!" Naiiyak sa tuwa kong usal at tinanggap ang init na hatid ng kanilang mga katawan. Ramdam na ramdam ko ang pagbaba-taas ng mga balikat ni Mommy habang si Daddy naman ay tahimik lamang na hinahayaang tumulo ang luha. It's been three years since I received a hug from them. It's been three years since I last felt the warmth of their touch and the care that they're giving.Ito ang pinakamatagal na panahon na nawalay ako sa aking mga magulang. Buong buhay ko ay nakadikit ako sa kanila, halos hindi na nga ako mahiwal
