LOGINShare
Chapter 40
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
After The Break-Up Chapter 41
"Stop it, Waylen!" inis kong reklamo tsaka siya nilingon. "What?" Maang-maangan niya pa at nagkibit ng balikat. Minsang tinitigan ko pa muna siya tsaka napapahinga ng malalim na nagpatuloy ulit sa pagtahak ng pathway patungo sa aming destinasyon habang inaalalayan ang sarili. Si Waylen ay nagpahuli nang sa gayon raw ay makita niya ang bawat galaw ko at para maging alerto siya sa aksidenteng maaaring mangyari.Kanina, madaling araw pa lang ay gising na gising na ang diwa niya para raw sa trekking namin ngayong araw. Naabutan ko nga siyang nakaluhod sa sahig habang may dalawang adventure back pack na nakalatag sa sahig. Iyong isa ay halatang para sa mga lalaki dahil sa laki niyon habang iyong isa naman ay halatang para sa babae dahil na rin sa hindi ito ganoon kalaki kagaya ng sa kanya. I really didn't expect that this will happen. I can clearly say how busy he was these past few days even if it's weekend. He would always stay late up night to fi
After The Break-Up Chapter 42
Hindi agad ako nakapagsalita sa sinabi niya at pinanood siyang mabalisa sa harapan ko. "I just want to make you happy and assumed that flowers will make you happy." Waylen pressed his lips together and scrunches his nose. His ear was now turning red as the sky turns red because of the combination of the yellow and orange energy from the sun. Guilt starts creeping my whole being as I tightens my grip on the small stem of the flower that he gave. I swallowed my conscience several times and tries to calm myself. "Thank you," bulong ko na lamang at binuga ang mabigat na hininga. Ramdam ko ang pagtaas ng kanyang mga mata at ang unti-unting pagliwanag ng kanyang mukha. "Even if you won't give me flowers or any gift this Valentines, you still makes me happy. Every single day." I bit my lower lip after saying those words and avoided my gaze. Hindi ko narinig ang sagot niya pero naramdaman kong naglakad siya palapit sa aki
After The Break-Up Chapter 43
Naalimpungatan ako nang makarinig ng ingay na nanggagaling sa labas ng tent. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at humikab ng isang beses. Babangon na sana ako ngunit agad ring natigilan dahil sa mahigpit na yakap sa akin ni Waylen. Nakahiga siya sa braso ko at mahigpit na nakayakap ang braso niya sa bewang ko habang ang mga binti ay nakapatong sa aking binti. Marahan ang kanyang paghinga at halatang mahimbing na mahimbing ang tulog niya. I caressed his hair for a minute and plants a soft kiss on the top of his head. We were still naked causing our skins to touch to each other. Mabuti na lang at makapal at mahaba ang kumot na dala niya kung kaya't kasya kaming dalawa sa loob. Maingat kong tinanggal ang ulo niya sa braso ko tsaka iyon pinalitan ng unan na ginamit ko bago dahan-dahang kinalas ang yakap niya sa bewang ko at inalis ang binti niyang nakapatong sa akin. Inayos ko pa muna ang kumot niya bago dali-daling binuksan ang bag par
After The Break-Up Chapter 44
Author's Pov:Nagising si Waylen dahil sa sunod-sunod na ingay na nanggagaling sa labas ng tent. Para iyong makina na patuloy sa pagpitik. "Wife..." pagtawag niya pa kay Scarlett habang hindi pa rin sinusubukang buksan ang mga mata. Inaantok pa siya kahit na ang totoo ay maayos naman talaga siyang nakatulog dahil sa ginagawang paglaro ni Scarlett sa buhok niya. Iniyakap niya ang braso niya rito pero agad na nagtaka nang mapagtantong wala na siyang katabi. Kinusot-kusot niya ang kanyang mga mata at pinakawalan ang malalim na hikab bago kakamot-kamot ang batok na bumangon. Awtomatikong nahulog ang kumot na nakapatong sa katawan niya pababa sa kanyang bewang. Doon niya lang napagtantong hubo't hubad pa rin pala siya.Sinuot ni Waylen ang damit niya kagabi na nasa kanyang uluhan bago kumuha ng panibagong pants sa bag. Niligpit niya pa muna niya ang loob ng tent dahil paniguradong hindi matutuwa si Scarlett kapag nakitang makalat pa rin ito
After The Break-Up Chapter 45
Author's Pov:Waylen is now next to perform on the stage with loud crowds and wild lights. The whole place was filled with happiness, excitement and even anticipation for seeing all the participants to perform. Halo-halo ang mga nararamdaman ni Waylen sa tuwing lumalakas ang ugong ng mga tao pero hindi matatapatan niyon ang kabang pumapangibabaw sa kaloob-looban niya. Kanina pa siya pabalik-balik sa kanyang upuan habang sinisilip ang front stage kung nasaan nagpe-perform ang student na may dalang ukelele. Siya na ang susunod dito. Hindi inaasahang lumipad ang kanyang mga mata sa pamilya niya dahilan ng agarang pagkunot ng noo niya.Eli seems to be crying her heart out as she hugs the banner that she was displaying in the air earlier while her mother is secretly wiping the tears under her eyes. Patuloy pa rin na naiiyak na kinakausap ng Mommy ni Waylen ang kanyang Dad kahit na halata namang nakikita nito na may kausap sa cellphone.
After The Break-Up Chapter 46
Kaya pala. Kaya pala ganoon na lamang ang hirap sa mga mata ni Waylen sa tuwing nababanggit niya sa akin si Lala. Kaya pala ganoon na lamang kalakas ang iyak niya noong dinalaw namin ito. Ang bigat-bigat ng pinapasan niya sa puso niya na tipong buong pagkatao niya ay naaapektuhan. Iyong tipong gusto mo ng huminga ng maluwag pero parang may malaking bikig na nakaharang sa lalamunan mo dahilan ng unti-unti mong pagkakamatay. Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko sa kwento ni Blaze. Parang tinuloy niya ang kwento ni Waylen kaya ngayon 'eto ako at marami ng konklusiyong nabubuo sa isipan. Waylen's tears, heartaches and pain when he was drunk that night came flashing back to my mind. The words that he released, the feelings that he expressed and even the emotion in his eyes was screaming sadness. Parang ako ang nasasaktan para sa kanya. Hindi ko sukat akalain na sa mahabang panahon ay nakakayanan niyang kimkimin ang ganoon kalaking problema. "Your husband
After The Break-Up Chapter 47
A successful smile flashed on Blaze's lips as he enjoys himself watching Waylen who's now down in his knees on the ground. Tinunghay ni Blaze ang suot niyang sapatos sa nakaluhod na si Waylen kasabay ng pagsilay ng nakakalokong ngisi. "Kiss my shoes and I'll let your wife go," napalunok si Waylen at nakuyom ang kamaong nakapatong sa magkabilang hita matapos na sabihin iyon ni Blaze. Hindi nakatakas sa paningin ko ang sunod-sunod na pagkahulog ng mga luha niya sa malamig na sahig habang pigil na pigil ang sarili na h'wag humikbi. All I want to do right now is let my tears fall while looking down on him. I can't believe and never imagined that there will be a man who's willing to put his knees down just for my sake. I want to scream but all I can do is to cry. I want to stop him but all I can do is to watch. I want to tell him that he should not be doing this but I'm to weak to lift my mouth. Rinig ko ang pag-alingawngaw nang kalabitin
After The Break-Up Chapter 48
"She just needs a rest. Kapag nagising na siya pakainin mo para maibalik ang dating lakas niya," rinig kong sinabi ng doctor na kaka-check lang sa kalagayan ko na sa tingin ko'y isa sa mga kaibigan ni Waylen. Alam kong isa siya roon dahil nakita ko rin ito noong araw ng kasal namin. Nakatalikod ang higa ko sa kanilang dalawa kung kaya't hindi nila napansin na nagising ako. "Thanks, Dre." Waylen replied and tapped the shoulders of his friend. Hindi ko na alam kung ano na ang sunod na nangyari at kasabay niyon ay ang mga yapak nila papalayo sa gawi ko kasunod ang tunog ng pagbukas ng pintuan. Sa sobrang takot ko kanina matapos nang mangyari ay hindi ko namalayang nawalan na pala ako ng malay at nagising na lang sa loob ng kwarto namin ni Waylen. I guessed that doctor also injects medicine into my body that helps me calm myself. Kanina kasi ay halos hindi na ako matigil sa pag-iyak at sobra-sobra ang panginginig ng a
Latest chapter
After The Break-Up Epilogue
Waylen's Pov:White petals on the red carpet, white bouquet she's holding with her pale hands. The beat of the solemn song and gentle rhythm of the music that I made for her echoed the whole church as she walked her high heels towards me who's been waiting for her for my whole life.My fragile woman,My sefless baby,My independent wifeAnd my one and only therapy. Those four lines from my song is already enough to explain how much I appreciate her. Those four lines, I can already say that even if she's not perfect in the eyes of every people, I can say to myself that she's more than perfect to be imperfect in my eyes.Hindi ko inaasahan na darating pa ang araw na ito. Iyong araw na mapapaiyak ko siya pero hindi na dahil sa sakit at lungkot kundi dahil sa galak at tuwa. My heart is filled now with so much happiness that I can't fight back my tears and take my eyes away from her. Parang tumitigil ang pag-ikot ng mundo kasabay ng paglakas at pagbilis ng tibok ng aking puso sa tuwing
After The Break-Up Chapter 85
Author's Pov:(One Month Later)Umalingawngaw ang malakas na tunog ng telepono sa buong silid matapos ang mahabang palitan ng usapan ng mga board members dahilan para pansamantalang madistorbo ang isa sa mga pinakaimportanteng meeting ni Waylen. Sabay-sabay na napatingin ang lahat sa gawi ni Waylen tsaka siya tinignan nang nakakunot ang noo. Wala sa sarili naman niyang naituro ang sarili nang mapansin ito dahilan para tanguan siya ng mga kasamahan niya sa meeting. "Your phone is interrupting our meeting, Sir." Masungit at iritadong bulong ng kanyang secretary na pumalit kay Abegail. Lalaki ito at kung umasta at makipag-usap sa kanya akala mo'y hindi nakikinabang sa kompanyang pinagta-trabahuan. Mabilis lamang itong mairita lalo na kapag hindi nasusunod ng maayos ang schedule niya maging ang pagkumpleto at paggawa ng tama sa trabaho. Minsan nga ay si Waylen na lang ang nagpapakumbaba rito at iniintindi ang ugali nito kahit na minsan ay naiinis siya. Alam niya kasi sa sarili niya na
After The Break-Up Chapter 84
"The title of this song is ‘My therapy.’" With all smiles, he said while looking into my eyes.Kahit may gusto pa akong sabihin at tanungin ay hindi ko na ginawa nang simulan niyang ikaskas ang kanyang daliri sa string ng gitara. Para siyang may mahika dahil sa biglaang pananahimik ng paligid na tipo ang tunog ng plastik ng chichirya ay naririnig. “In the aisle, your eyes first met mineSeeing you holding your bouquet, walking towards meMade me not happy and thought I'm unlucky.” He began singing while eyes were still not leaving mine as if I'm his one and only audience well in fact he has a bunch of them shrieking and admiring him. Agaran akong napanguso sa unang stanza na kinanta niya matapos maalala ang una naming pagkikita na siya ring unang pagtagpo ng aming mga mata. Pakiramdam ko noong mga panahong iyon ay ako ang pinakamalas na tao sa mundo habang nakikita ko siyang naghihintay sa akin sa harap ng altar na para bang sa oras na pumayag akong ikasal sa kanya ay tuluyan nang
After The Break-Up Chapter 83
"Where are we?" I confusedly asked and scanned my gaze all over the place. Mas nilakihan niya ang pagkabukas sa pintuan ng sasakyan habang inaalalayan akong bumaba. He even put his hand on the top of my head to avoid from hitting it on the ceiling of the car. Nasa labas kami ng bayan. Iyon ang una kong napansin. Ang maiingay na busina ng mga sasakyan, ang makapal at maitim na usok sa kalangitan maging ang matatayog na mga gusali't tahanan ay biglang naglaho at napalitan ng simple ngunit eleganteng mga kagamitan. The houses were not as huge as ours in the city yet it looks so peaceful. Noise not coming from the factories instead from the kids who were scattered all over the small asphalt, playing with each other along with their genuine smiles and laughters echoed all over the place while their parents were all outside their house, talking about life with happiness in their eyes. "This place is awesome!" I beamed and scanned the place for the third time before looking at him who's
After The Break-Up Chapter 82
"This day is so exhausting!" Reklamo ko pagkatapos magbihis ng pantulog tsaka sumampa na lang ng basta-basta sa kama dahilan para umuga ang bahaging iyon kasabay ng paglingon sa akin ni Waylen. Nakasandal ang likod nito sa headboard habang nakapatong ang laptop sa magkadikit niyang mga hita. Ang mga paa nito ay pinaglalaruan ang isa sa mga unan namin.He was wearing our pair yellow pajamas. His hair was messy and his face was serious. The eyeglasses that he's wearing made him more professional and intimidating. Noong una ay ayaw niya pa sanang pumayag na suotin ang pajamas marahil siguro ay wala sa hulog ang utak niya pero kalaunan naman ay napapayag ko rin. "Waylen," tawag ko at bahagyang hinila ang dulo ng suot niyang damit.Tinungkod ko ang isa kong siko tsaka pinatong ang baba sa ngayo'y nakabukas nang palad habang patuloy na hinihila ang dulo ng kanyang damit. He did not bother to give me a single glance and chose to continue from typing. Inis akong umirap sa kawalan nang wa
After The Break-Up Chapter 81
Parang may kung sinong dumaan sa loob ng shop dahil sa mas lalong pangingibabaw ng katahimikan sa paligid. Ramdam na ramdam ko ang pagkailang na nararamdaman nina Janina na tipong hindi nila kayang tignan ang sitwasyon naming tatlo. Aksidenteng dumapo ang mga mata ko kay Janina dahilan para makagat niya ang pang-ibabang labi kasabay ng tila pagong na pagtago sa ulo bago ako pilit na nginitian. I slightly shook my head and massaged my temples as I put my gaze back to James and Waylen who seemed to not bothered by the presence of others. Parang ako iyong nahihiya sa komosyong ginawa naming tatlo. "Simula nang makita kita, bigla ng nawala ang 'ganda' sa hapon ko." May riin at inis sa tinig ng boses ni James kasabay ang pagkuyom nito sa sariling kamao. "It's okay. I'm not really here to please your afternoon, I'm here for my Wife." Waylen flashed his most sweetest smile, slightly showing his teeth along with his dimples that is deep as a hole. Sumingkit ang dating singkit na niyang
After The Break-Up Chapter 80
"Welcome back, Ma'am Scarlett!" Kasabay ng masiglang sigawan mula sa kanila ay ang pag-alingawngaw ng malakas na putok ng confetti bagay na bahagya kong ikinagulat. Kumalat iyon sa ere na agad rin namang bumaba hanggang sa mahulog sa akin. Tinanggal ko ang ibang confetti na dumapo sa basa kong labi tsaka pinagpag ang ulo upang tanggalin iyong iba roon. "Miss na miss na kita, Ma'am!" Boses ni Janina na may suot na business attire ang siyang unang nakaagaw ng atensyon ko. Bahagya akong natawa nang ibigay niya sa katabi niya ang hawak na cake para lamang tumakbo papunta sa akin at yakapin ng mahigpit. I accepted her warm hug wholeheartedly. "You guys really don't have to do this." Slightly laughing, I protested as I loosened the hug. Minsanan kong pinalibot ang aking paningin sa kabuoan ng shop dahilan para makita ko ang isang mahabang lamesa na puno ng iba't-ibang putahe at desserts pati na rin ang isang malaking chocolate fountain sa hindi kalayuan. Kahit na wala namang batang d
After The Break-Up Chapter 79
"Mommy, I want to ask something." I uttered obviously hesitant. Umiwas ako ng paningin nang tignan niya ako ng diretso sa mga mata bago napalabi.Hindi naman siguro masamang tanungin sa kanya kung anong mga kaganapan dito sa Pilipinas noong mga panahong wala ako o baka mas magandang sabihin kung ano ang mga kaganapan at mga nangyayari kay Waylen noong nawala ako."How's Waylen after I left?" I asked and paused for a while. She looked at me straight into my eyes. "I mean, I know it did not went well but..." I trailed off and lowered my voice out of awkwardness. Walang ibang sinasabi si Mommy kundi ang pakinggan ako habang pakunot nang pakunot ang noo tila nalilito sa akin."What are you tring to say, Anak?" She tried her very best to talk to me in a gentle way as if scared that she might offend me. "About Waylen..." napakamot ako sa aking batok at napapalunok na nag-iwas ng tingin. Hindi ko kayang buuin ang tanong ko pero gusto kong makakuha ng sagot kahit na alam ko naman na walan
After The Break-Up Chapter 78
"Mommy, Daddy!" Malakas at mahabang tili ko matapos akong salubungin ng mga magulang ko sa sala. Agad kong binitawan ang lahat ng shopping bags na binili ko kahapon para sa kanila at parang bata kung tumakbo. With arms that are widely open, smiles were stretching to my eyes and the tears of joy that slowly cascading down my cheeks were all evident as I extended my arms to hug them. Mabilis nilang sinuklian ang yakap ko bagay na siyang nagpatunaw sa puso ko. "I missed you!" Naiiyak sa tuwa kong usal at tinanggap ang init na hatid ng kanilang mga katawan. Ramdam na ramdam ko ang pagbaba-taas ng mga balikat ni Mommy habang si Daddy naman ay tahimik lamang na hinahayaang tumulo ang luha. It's been three years since I received a hug from them. It's been three years since I last felt the warmth of their touch and the care that they're giving.Ito ang pinakamatagal na panahon na nawalay ako sa aking mga magulang. Buong buhay ko ay nakadikit ako sa kanila, halos hindi na nga ako mahiwal
