Share

Chapter 45

Author: EljayTheMilk
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

Author's Pov:

Waylen is now next to perform on the stage with loud crowds and wild lights. The whole place was filled with happiness, excitement and even anticipation for seeing all the participants to perform.

Halo-halo ang mga nararamdaman ni Waylen sa tuwing lumalakas ang ugong ng mga tao pero hindi matatapatan niyon ang kabang pumapangibabaw sa kaloob-looban niya. Kanina pa siya pabalik-balik sa kanyang upuan habang sinisilip ang front stage kung nasaan nagpe-perform ang student na may dalang ukelele. Siya na ang susunod dito.

Hindi inaasahang lumipad ang kanyang mga mata sa pamilya niya dahilan ng agarang pagkunot ng noo niya.

Eli seems to be crying her heart out as she hugs the banner that she was displaying in the air earlier while her mother is secretly wiping the tears under her eyes.

Patuloy pa rin na naiiyak na kinakausap ng Mommy ni Waylen ang kanyang Dad kahit na halata namang nakikita nito na may kausap sa cellphone.
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • After The Break-Up   Chapter 46

    Kaya pala. Kaya pala ganoon na lamang ang hirap sa mga mata ni Waylen sa tuwing nababanggit niya sa akin si Lala. Kaya pala ganoon na lamang kalakas ang iyak niya noong dinalaw namin ito. Ang bigat-bigat ng pinapasan niya sa puso niya na tipong buong pagkatao niya ay naaapektuhan. Iyong tipong gusto mo ng huminga ng maluwag pero parang may malaking bikig na nakaharang sa lalamunan mo dahilan ng unti-unti mong pagkakamatay. Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko sa kwento ni Blaze. Parang tinuloy niya ang kwento ni Waylen kaya ngayon 'eto ako at marami ng konklusiyong nabubuo sa isipan. Waylen's tears, heartaches and pain when he was drunk that night came flashing back to my mind. The words that he released, the feelings that he expressed and even the emotion in his eyes was screaming sadness. Parang ako ang nasasaktan para sa kanya. Hindi ko sukat akalain na sa mahabang panahon ay nakakayanan niyang kimkimin ang ganoon kalaking problema. "Your husband

  • After The Break-Up   Chapter 47

    A successful smile flashed on Blaze's lips as he enjoys himself watching Waylen who's now down in his knees on the ground. Tinunghay ni Blaze ang suot niyang sapatos sa nakaluhod na si Waylen kasabay ng pagsilay ng nakakalokong ngisi. "Kiss my shoes and I'll let your wife go," napalunok si Waylen at nakuyom ang kamaong nakapatong sa magkabilang hita matapos na sabihin iyon ni Blaze. Hindi nakatakas sa paningin ko ang sunod-sunod na pagkahulog ng mga luha niya sa malamig na sahig habang pigil na pigil ang sarili na h'wag humikbi. All I want to do right now is let my tears fall while looking down on him. I can't believe and never imagined that there will be a man who's willing to put his knees down just for my sake. I want to scream but all I can do is to cry. I want to stop him but all I can do is to watch. I want to tell him that he should not be doing this but I'm to weak to lift my mouth. Rinig ko ang pag-alingawngaw nang kalabitin

  • After The Break-Up   Chapter 48

    "She just needs a rest. Kapag nagising na siya pakainin mo para maibalik ang dating lakas niya," rinig kong sinabi ng doctor na kaka-check lang sa kalagayan ko na sa tingin ko'y isa sa mga kaibigan ni Waylen. Alam kong isa siya roon dahil nakita ko rin ito noong araw ng kasal namin. Nakatalikod ang higa ko sa kanilang dalawa kung kaya't hindi nila napansin na nagising ako. "Thanks, Dre." Waylen replied and tapped the shoulders of his friend. Hindi ko na alam kung ano na ang sunod na nangyari at kasabay niyon ay ang mga yapak nila papalayo sa gawi ko kasunod ang tunog ng pagbukas ng pintuan. Sa sobrang takot ko kanina matapos nang mangyari ay hindi ko namalayang nawalan na pala ako ng malay at nagising na lang sa loob ng kwarto namin ni Waylen. I guessed that doctor also injects medicine into my body that helps me calm myself. Kanina kasi ay halos hindi na ako matigil sa pag-iyak at sobra-sobra ang panginginig ng a

  • After The Break-Up   Chapter 49

    "Ano? Siya pala iyong humahabol sa'yo?" bulalas ko pagkatapos niyang magkwento at halos lumuwa na ang mga mata sa sobrang gulat. Nang makita ang pagtango ni Waylen ay parang doon na biglang tumaas lahat ng dugo ko. Nanliksik kaagad ang aking mga mata at kinuyom ang kamao. Konting-konti na lang ay iisipin ko ng nasa harapan ko si Blaze para bugbugin. "That bastard!" Pasiring kong sinabi at nanggigigil na kinamot ang likod ng tainga. Abot-kamay ko na parati ang taong nanakit sa kanya simula bata siya hanggang ngayong nagtanda sila pero kada pagkakataon ay parang sinasayang ko. Pasalamat siya't marunong akong umintindi at naintindihan ko kung bakit gano'n ang trato niya kay Waylen. If only I know, he's insecure with Waylen and nothing he sees but anger and jealousy. That kind of people should know the limitations between admiring and insecurities. "Your language," sita niya pa at inabot sa akin ang isang baso ng tubig na isinalin niya.

  • After The Break-Up   Chapter 50

    "I'm sorry. Am I late, Janina?" I asked as I caught my own breath. I once glanced at her before focusing to myself.Nilagay ko ang lahat ng mga dala kong sketchpads at pencil case ng mamahaling mga lapis pati na rin ang sling bag na dala sa ibabaw ng meeting desk. Tinanggal ko na rin ang suot na blazer tsaka iyon sinukbit sa likod ng sandalan ng aking swivelling chair dahilan para maiwan ang sleeveless blouse na suot ko. Pinusod ko ang aking buhok sa half ponytail nang makaramdam ng alinsangan sa kabila ng malamig na hangin na nagmumula sa aircon. Mas lalong bumalandra ang makinis kong balikat ng dahil doon.I want to arrive here as soon as possible but then Waylen didn't let me to. Before I can even step out of the bathroom Waylen pulled me towards the bed to have a cuddle.Hindi na dapat ako pumayag pa sa gusto niya pero sa tuwing naiisip ko na minsan lang siya humingi sa akin ng request at bukod pa roon ay hindi bagay o pera ang hinihingi niya ay kusang

  • After The Break-Up   Chapter 51

    Three days had passed and I continue my life of being a fashion designer slash newbie wedding designer. I had been very busy lately that sometimes I forgot to eat my meals. Thankfully, Ace would always remind me to take a good care of my health. He's now back on being a caring best friend again, the thing that I missed in him. Speaking of busy life, I and Waylen barely talk and see each other wide awake. Minsan kasi sa tuwing umuuwi ako sa bahay ay hindi ko siya naaabutan. Sinubukan ko namang hintayin ang pagdating niya pero sa huli ay kinakain na rin ako ng antok dahil na siguro sa pagod sa trabaho. Kinabukasan naman ay parati kong inaaasahan na madadatnan ko siyang nakahiga sa tabi ko pero nauuwi lamang sa dismaya ang mga isipang iyon dahil sa bakanteng parte ng kama. Napapaisip na nga ako kung umuuwi ba ito dahil kung hindi ko maabutan ang pagdating ni Waylen ay hindi ko rin naaabutang tulog siya sa tabi ko. I asked Ace about Wayl

  • After The Break-Up   Chapter 52

    "Are you taking care of yourself?" tanong ni Waylen pagkatapos isubo ang pagkain na isinubo ko sa kanya. He put the strands of my hair behind my ear as he played his thumb in circles on my thigh. Paminsan-minsan ay tumataas ang suot kong dress kaya naman ay agad niya ring iyong ibinababa. Tumango ako ng dalawang beses bago bahagyang umalis sa pagkakakandong sa kanya upang abutin ang drinks sa desk tsaka muling bumalik ng upo sa hita niya pagkatapos. "Don't worry about me. Worry about yourself. Are you even eating your meals," I ranted and crinkled my nose. Padabog kong inabot sa kanya ang binuksan kong drinks dahilan para bahagyang tumilapon ang laman niyon. "I'm taking care of myself," sa halip ay malumanay nitong sagot. Hinugot niya ang panyo na nasa loob ng bulsa tsaka pinunasan ang hita kong nabasa ng drinks bago iyon kinuha sa akin para ibalik ang drinks. "Did you already eat your lunch?" Instead of levelling my anger, he asked with gentlenes

  • After The Break-Up   Chapter 53

    "What the hell are you doing here?" Singhal ni Abegail pagkatapos ng ilang minutong pamumurawi ng katahimikan dahilan para magulat si Waylen na siyang nakayakap sa likuran ko at nakabaon ang ulo sa leeg, halatang hindi napansin ang presensya ng babaeng kaharap ko.Ramdam ko ang pagluwag ng yakap niya sa akin kasunod ang malalalim na paglunok. Dahan-dahan niyang iniahon ang kanyang ulo upang iangat ang paningin sa babaeng kaharap ko. His eyes widened in shock and parted his lips in amusement. He tried to speak but can't do causing him to swallow his lump. "Why are you here? Are you even allowed to be here?" A line appeared between her brows and pushed the door to open it widely. Napaatras ako nang masagi ako sa gilid ng pintuan dahilan para mapaatras rin si Waylen."What? Are you mute or what?" Pasiring niyang asik at tinignan ang braso ni Waylen na nakayakap sa akin. She grimaced out of digust and slammed the door behind her.

Latest chapter

  • After The Break-Up   Epilogue

    Waylen's Pov:White petals on the red carpet, white bouquet she's holding with her pale hands. The beat of the solemn song and gentle rhythm of the music that I made for her echoed the whole church as she walked her high heels towards me who's been waiting for her for my whole life.My fragile woman,My sefless baby,My independent wifeAnd my one and only therapy. Those four lines from my song is already enough to explain how much I appreciate her. Those four lines, I can already say that even if she's not perfect in the eyes of every people, I can say to myself that she's more than perfect to be imperfect in my eyes.Hindi ko inaasahan na darating pa ang araw na ito. Iyong araw na mapapaiyak ko siya pero hindi na dahil sa sakit at lungkot kundi dahil sa galak at tuwa. My heart is filled now with so much happiness that I can't fight back my tears and take my eyes away from her. Parang tumitigil ang pag-ikot ng mundo kasabay ng paglakas at pagbilis ng tibok ng aking puso sa tuwing

  • After The Break-Up   Chapter 85

    Author's Pov:(One Month Later)Umalingawngaw ang malakas na tunog ng telepono sa buong silid matapos ang mahabang palitan ng usapan ng mga board members dahilan para pansamantalang madistorbo ang isa sa mga pinakaimportanteng meeting ni Waylen. Sabay-sabay na napatingin ang lahat sa gawi ni Waylen tsaka siya tinignan nang nakakunot ang noo. Wala sa sarili naman niyang naituro ang sarili nang mapansin ito dahilan para tanguan siya ng mga kasamahan niya sa meeting. "Your phone is interrupting our meeting, Sir." Masungit at iritadong bulong ng kanyang secretary na pumalit kay Abegail. Lalaki ito at kung umasta at makipag-usap sa kanya akala mo'y hindi nakikinabang sa kompanyang pinagta-trabahuan. Mabilis lamang itong mairita lalo na kapag hindi nasusunod ng maayos ang schedule niya maging ang pagkumpleto at paggawa ng tama sa trabaho. Minsan nga ay si Waylen na lang ang nagpapakumbaba rito at iniintindi ang ugali nito kahit na minsan ay naiinis siya. Alam niya kasi sa sarili niya na

  • After The Break-Up   Chapter 84

    "The title of this song is ‘My therapy.’" With all smiles, he said while looking into my eyes.Kahit may gusto pa akong sabihin at tanungin ay hindi ko na ginawa nang simulan niyang ikaskas ang kanyang daliri sa string ng gitara. Para siyang may mahika dahil sa biglaang pananahimik ng paligid na tipo ang tunog ng plastik ng chichirya ay naririnig. “In the aisle, your eyes first met mineSeeing you holding your bouquet, walking towards meMade me not happy and thought I'm unlucky.” He began singing while eyes were still not leaving mine as if I'm his one and only audience well in fact he has a bunch of them shrieking and admiring him. Agaran akong napanguso sa unang stanza na kinanta niya matapos maalala ang una naming pagkikita na siya ring unang pagtagpo ng aming mga mata. Pakiramdam ko noong mga panahong iyon ay ako ang pinakamalas na tao sa mundo habang nakikita ko siyang naghihintay sa akin sa harap ng altar na para bang sa oras na pumayag akong ikasal sa kanya ay tuluyan nang

  • After The Break-Up   Chapter 83

    "Where are we?" I confusedly asked and scanned my gaze all over the place. Mas nilakihan niya ang pagkabukas sa pintuan ng sasakyan habang inaalalayan akong bumaba. He even put his hand on the top of my head to avoid from hitting it on the ceiling of the car. Nasa labas kami ng bayan. Iyon ang una kong napansin. Ang maiingay na busina ng mga sasakyan, ang makapal at maitim na usok sa kalangitan maging ang matatayog na mga gusali't tahanan ay biglang naglaho at napalitan ng simple ngunit eleganteng mga kagamitan. The houses were not as huge as ours in the city yet it looks so peaceful. Noise not coming from the factories instead from the kids who were scattered all over the small asphalt, playing with each other along with their genuine smiles and laughters echoed all over the place while their parents were all outside their house, talking about life with happiness in their eyes. "This place is awesome!" I beamed and scanned the place for the third time before looking at him who's

  • After The Break-Up   Chapter 82

    "This day is so exhausting!" Reklamo ko pagkatapos magbihis ng pantulog tsaka sumampa na lang ng basta-basta sa kama dahilan para umuga ang bahaging iyon kasabay ng paglingon sa akin ni Waylen. Nakasandal ang likod nito sa headboard habang nakapatong ang laptop sa magkadikit niyang mga hita. Ang mga paa nito ay pinaglalaruan ang isa sa mga unan namin.He was wearing our pair yellow pajamas. His hair was messy and his face was serious. The eyeglasses that he's wearing made him more professional and intimidating. Noong una ay ayaw niya pa sanang pumayag na suotin ang pajamas marahil siguro ay wala sa hulog ang utak niya pero kalaunan naman ay napapayag ko rin. "Waylen," tawag ko at bahagyang hinila ang dulo ng suot niyang damit.Tinungkod ko ang isa kong siko tsaka pinatong ang baba sa ngayo'y nakabukas nang palad habang patuloy na hinihila ang dulo ng kanyang damit. He did not bother to give me a single glance and chose to continue from typing. Inis akong umirap sa kawalan nang wa

  • After The Break-Up   Chapter 81

    Parang may kung sinong dumaan sa loob ng shop dahil sa mas lalong pangingibabaw ng katahimikan sa paligid. Ramdam na ramdam ko ang pagkailang na nararamdaman nina Janina na tipong hindi nila kayang tignan ang sitwasyon naming tatlo. Aksidenteng dumapo ang mga mata ko kay Janina dahilan para makagat niya ang pang-ibabang labi kasabay ng tila pagong na pagtago sa ulo bago ako pilit na nginitian. I slightly shook my head and massaged my temples as I put my gaze back to James and Waylen who seemed to not bothered by the presence of others. Parang ako iyong nahihiya sa komosyong ginawa naming tatlo. "Simula nang makita kita, bigla ng nawala ang 'ganda' sa hapon ko." May riin at inis sa tinig ng boses ni James kasabay ang pagkuyom nito sa sariling kamao. "It's okay. I'm not really here to please your afternoon, I'm here for my Wife." Waylen flashed his most sweetest smile, slightly showing his teeth along with his dimples that is deep as a hole. Sumingkit ang dating singkit na niyang

  • After The Break-Up   Chapter 80

    "Welcome back, Ma'am Scarlett!" Kasabay ng masiglang sigawan mula sa kanila ay ang pag-alingawngaw ng malakas na putok ng confetti bagay na bahagya kong ikinagulat. Kumalat iyon sa ere na agad rin namang bumaba hanggang sa mahulog sa akin. Tinanggal ko ang ibang confetti na dumapo sa basa kong labi tsaka pinagpag ang ulo upang tanggalin iyong iba roon. "Miss na miss na kita, Ma'am!" Boses ni Janina na may suot na business attire ang siyang unang nakaagaw ng atensyon ko. Bahagya akong natawa nang ibigay niya sa katabi niya ang hawak na cake para lamang tumakbo papunta sa akin at yakapin ng mahigpit. I accepted her warm hug wholeheartedly. "You guys really don't have to do this." Slightly laughing, I protested as I loosened the hug. Minsanan kong pinalibot ang aking paningin sa kabuoan ng shop dahilan para makita ko ang isang mahabang lamesa na puno ng iba't-ibang putahe at desserts pati na rin ang isang malaking chocolate fountain sa hindi kalayuan. Kahit na wala namang batang d

  • After The Break-Up   Chapter 79

    "Mommy, I want to ask something." I uttered obviously hesitant. Umiwas ako ng paningin nang tignan niya ako ng diretso sa mga mata bago napalabi.Hindi naman siguro masamang tanungin sa kanya kung anong mga kaganapan dito sa Pilipinas noong mga panahong wala ako o baka mas magandang sabihin kung ano ang mga kaganapan at mga nangyayari kay Waylen noong nawala ako."How's Waylen after I left?" I asked and paused for a while. She looked at me straight into my eyes. "I mean, I know it did not went well but..." I trailed off and lowered my voice out of awkwardness. Walang ibang sinasabi si Mommy kundi ang pakinggan ako habang pakunot nang pakunot ang noo tila nalilito sa akin."What are you tring to say, Anak?" She tried her very best to talk to me in a gentle way as if scared that she might offend me. "About Waylen..." napakamot ako sa aking batok at napapalunok na nag-iwas ng tingin. Hindi ko kayang buuin ang tanong ko pero gusto kong makakuha ng sagot kahit na alam ko naman na walan

  • After The Break-Up   Chapter 78

    "Mommy, Daddy!" Malakas at mahabang tili ko matapos akong salubungin ng mga magulang ko sa sala. Agad kong binitawan ang lahat ng shopping bags na binili ko kahapon para sa kanila at parang bata kung tumakbo. With arms that are widely open, smiles were stretching to my eyes and the tears of joy that slowly cascading down my cheeks were all evident as I extended my arms to hug them. Mabilis nilang sinuklian ang yakap ko bagay na siyang nagpatunaw sa puso ko. "I missed you!" Naiiyak sa tuwa kong usal at tinanggap ang init na hatid ng kanilang mga katawan. Ramdam na ramdam ko ang pagbaba-taas ng mga balikat ni Mommy habang si Daddy naman ay tahimik lamang na hinahayaang tumulo ang luha. It's been three years since I received a hug from them. It's been three years since I last felt the warmth of their touch and the care that they're giving.Ito ang pinakamatagal na panahon na nawalay ako sa aking mga magulang. Buong buhay ko ay nakadikit ako sa kanila, halos hindi na nga ako mahiwal

DMCA.com Protection Status