Share

Chapter 37

Author: EljayTheMilk
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

Author's Pov:

It's the night that everyone's been anticipating for, the night that everyone is waiting for. Waves of waves of crowds, series of voices banging the whole place, shinning lights that give life to the event and active hosts that are standing in front of the huge and designed stage.

Napakaingay ng buong paligid at napakaraming nakikipagsiksikan sa front stage habang hinihintay na magsimula ang event ng kanilang eskwelahan. Samu't-saring estudyante na dala ang kanilang mga magulang upang ipakita ang kanilang mga talento, hindi lamang sa harapan ng entablado kung hindi pati na rin sa mata ng libu-libong tao.

Kinakabahan si Waylen lalo na sa tuwing lumalakas ang ugong ng sigawan ng mga tao sa labas.

He was chosen to represent their grade level on the on-going event "Sing Galing." Honestly speaking, this will be the first time he will be sharing his talent in music.

Bumalik siya sa kanyang cubicle nang marinig ang opening pray
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • After The Break-Up   Chapter 38

    "I'm sorry to hear that," I uttered after the long silence. Nilingon niya ako pero hindi siya sumagot. Ilang sandaling pagtitig sa akin ay ibinalik niya rin ang paningin sa kawalan. He wiped his own tears using the back of his palm and heaved a very deep breath to remain himself calm but everytime he tries to, his tears keeps falling down like a water fall.Nababasa na ng mga luha ang kanyang pisnge at pakiramdam ko'y natitikman na rin niya ang maalat na lasa nito. His eyes were red so as his cheeks. His chest was ragging up and down along with the heavy breathings coming out from his mouth. "Come here," binuksan ko ang mga braso ko at dumukwang papalapit sa kanya upang isalubong ang yakap ko. I thought he won't gonna acknowledge my presense but I was left in an awe when he immediately unlocks his seatbelt and dives himself to my widely open arms. Binaon niya ang kanyang mukha sa leeg ko dahilan para maramdaman ko

  • After The Break-Up   Chapter 39

    "Ang sarap!" Puri ko nang matikman ko ang baked mac. Napapikit pa ako dahil naiiwan ang masarap na lasa sa aking dila at nagtatagal ang mabangong aroma sa aking ilong. I took a good spoonful of baked mac and extends my arm to Waylen. "Try it!" sabi ko pa kahit alam ko namang siya ang nagluto nito at panigurado sa panigurado ay mas nauna niya pang natikman ito kaysa sa akin. Natawa siya nang makita ang pamimilit sa aking mukha na tikman iyon bago pinalapit ang bibig sa kutsara upang isubo iyon. Mahaba siyang umungot kagaya ng ginawa ko kanina at pinikit pa ang mga mata habang nilalanghap ang mabangong aroma. "Ang sarap nga!" Bulalas niya pa dahilan para matawa kaming dalawa. Naiiling kong iniwas ang paningin sa kanya at tinikman ang iba niya pang niluto. Sunod kong kinain ay ang niluto niyang sinigang na baboy at nilanlan ang karne niyon bago kinain ang salad. Kinuha ko ang yellow bento box na may laman na sliced apples, gra

  • After The Break-Up   Chapter 40

    "Lala, do you still remember the time when you told me to marry the girl that I love, the girl whom I imagine my future with," pagkausap ni Waylen sa buntod ni Lala. Hinaplos niya ang pangalan roon na sa huli ay nauwi sa pagkuyom ng kamay.Elissandra SanchezPagbabasa ko sa pangalang nakaukit rito tsaka wala sa sariling napalingon kay Waylen na nakayuko ang ulo sa sahig habang kagat-labing kinakausap ang nawalay na mahal sa buhay. He took a deep breath and exhales it before forcing himself to finish his story. Kagabi pa lang ay kinakabahan na siyang harapin ang puntod ng Lala niya. Paulit-ulit niyang sinasabi sa akin ang pagsisisi niya sa pagkawala nito at ang pagsisisi niya sa kanyang sarili kung bakit ito nawala. Halos hindi na nga niya magawang makatulog dahil panay lang ang pag-iyak at pagrereklamo niyang hindi pa siya handang harapin ulit ang kanyang Lala. "Akala ko hindi na mangyayari iyon..." pumiyok pa ang boses niya kasabay ng sunod-sunod na paglun

  • After The Break-Up   Chapter 41

    "Stop it, Waylen!" inis kong reklamo tsaka siya nilingon. "What?" Maang-maangan niya pa at nagkibit ng balikat. Minsang tinitigan ko pa muna siya tsaka napapahinga ng malalim na nagpatuloy ulit sa pagtahak ng pathway patungo sa aming destinasyon habang inaalalayan ang sarili. Si Waylen ay nagpahuli nang sa gayon raw ay makita niya ang bawat galaw ko at para maging alerto siya sa aksidenteng maaaring mangyari.Kanina, madaling araw pa lang ay gising na gising na ang diwa niya para raw sa trekking namin ngayong araw. Naabutan ko nga siyang nakaluhod sa sahig habang may dalawang adventure back pack na nakalatag sa sahig. Iyong isa ay halatang para sa mga lalaki dahil sa laki niyon habang iyong isa naman ay halatang para sa babae dahil na rin sa hindi ito ganoon kalaki kagaya ng sa kanya. I really didn't expect that this will happen. I can clearly say how busy he was these past few days even if it's weekend. He would always stay late up night to fi

  • After The Break-Up   Chapter 42

    Hindi agad ako nakapagsalita sa sinabi niya at pinanood siyang mabalisa sa harapan ko. "I just want to make you happy and assumed that flowers will make you happy." Waylen pressed his lips together and scrunches his nose. His ear was now turning red as the sky turns red because of the combination of the yellow and orange energy from the sun. Guilt starts creeping my whole being as I tightens my grip on the small stem of the flower that he gave. I swallowed my conscience several times and tries to calm myself. "Thank you," bulong ko na lamang at binuga ang mabigat na hininga. Ramdam ko ang pagtaas ng kanyang mga mata at ang unti-unting pagliwanag ng kanyang mukha. "Even if you won't give me flowers or any gift this Valentines, you still makes me happy. Every single day." I bit my lower lip after saying those words and avoided my gaze. Hindi ko narinig ang sagot niya pero naramdaman kong naglakad siya palapit sa aki

  • After The Break-Up   Chapter 43

    Naalimpungatan ako nang makarinig ng ingay na nanggagaling sa labas ng tent. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at humikab ng isang beses. Babangon na sana ako ngunit agad ring natigilan dahil sa mahigpit na yakap sa akin ni Waylen. Nakahiga siya sa braso ko at mahigpit na nakayakap ang braso niya sa bewang ko habang ang mga binti ay nakapatong sa aking binti. Marahan ang kanyang paghinga at halatang mahimbing na mahimbing ang tulog niya. I caressed his hair for a minute and plants a soft kiss on the top of his head. We were still naked causing our skins to touch to each other. Mabuti na lang at makapal at mahaba ang kumot na dala niya kung kaya't kasya kaming dalawa sa loob. Maingat kong tinanggal ang ulo niya sa braso ko tsaka iyon pinalitan ng unan na ginamit ko bago dahan-dahang kinalas ang yakap niya sa bewang ko at inalis ang binti niyang nakapatong sa akin. Inayos ko pa muna ang kumot niya bago dali-daling binuksan ang bag par

  • After The Break-Up   Chapter 44

    Author's Pov:Nagising si Waylen dahil sa sunod-sunod na ingay na nanggagaling sa labas ng tent. Para iyong makina na patuloy sa pagpitik. "Wife..." pagtawag niya pa kay Scarlett habang hindi pa rin sinusubukang buksan ang mga mata. Inaantok pa siya kahit na ang totoo ay maayos naman talaga siyang nakatulog dahil sa ginagawang paglaro ni Scarlett sa buhok niya. Iniyakap niya ang braso niya rito pero agad na nagtaka nang mapagtantong wala na siyang katabi. Kinusot-kusot niya ang kanyang mga mata at pinakawalan ang malalim na hikab bago kakamot-kamot ang batok na bumangon. Awtomatikong nahulog ang kumot na nakapatong sa katawan niya pababa sa kanyang bewang. Doon niya lang napagtantong hubo't hubad pa rin pala siya.Sinuot ni Waylen ang damit niya kagabi na nasa kanyang uluhan bago kumuha ng panibagong pants sa bag. Niligpit niya pa muna niya ang loob ng tent dahil paniguradong hindi matutuwa si Scarlett kapag nakitang makalat pa rin ito

  • After The Break-Up   Chapter 45

    Author's Pov:Waylen is now next to perform on the stage with loud crowds and wild lights. The whole place was filled with happiness, excitement and even anticipation for seeing all the participants to perform. Halo-halo ang mga nararamdaman ni Waylen sa tuwing lumalakas ang ugong ng mga tao pero hindi matatapatan niyon ang kabang pumapangibabaw sa kaloob-looban niya. Kanina pa siya pabalik-balik sa kanyang upuan habang sinisilip ang front stage kung nasaan nagpe-perform ang student na may dalang ukelele. Siya na ang susunod dito. Hindi inaasahang lumipad ang kanyang mga mata sa pamilya niya dahilan ng agarang pagkunot ng noo niya.Eli seems to be crying her heart out as she hugs the banner that she was displaying in the air earlier while her mother is secretly wiping the tears under her eyes. Patuloy pa rin na naiiyak na kinakausap ng Mommy ni Waylen ang kanyang Dad kahit na halata namang nakikita nito na may kausap sa cellphone.

Latest chapter

  • After The Break-Up   Epilogue

    Waylen's Pov:White petals on the red carpet, white bouquet she's holding with her pale hands. The beat of the solemn song and gentle rhythm of the music that I made for her echoed the whole church as she walked her high heels towards me who's been waiting for her for my whole life.My fragile woman,My sefless baby,My independent wifeAnd my one and only therapy. Those four lines from my song is already enough to explain how much I appreciate her. Those four lines, I can already say that even if she's not perfect in the eyes of every people, I can say to myself that she's more than perfect to be imperfect in my eyes.Hindi ko inaasahan na darating pa ang araw na ito. Iyong araw na mapapaiyak ko siya pero hindi na dahil sa sakit at lungkot kundi dahil sa galak at tuwa. My heart is filled now with so much happiness that I can't fight back my tears and take my eyes away from her. Parang tumitigil ang pag-ikot ng mundo kasabay ng paglakas at pagbilis ng tibok ng aking puso sa tuwing

  • After The Break-Up   Chapter 85

    Author's Pov:(One Month Later)Umalingawngaw ang malakas na tunog ng telepono sa buong silid matapos ang mahabang palitan ng usapan ng mga board members dahilan para pansamantalang madistorbo ang isa sa mga pinakaimportanteng meeting ni Waylen. Sabay-sabay na napatingin ang lahat sa gawi ni Waylen tsaka siya tinignan nang nakakunot ang noo. Wala sa sarili naman niyang naituro ang sarili nang mapansin ito dahilan para tanguan siya ng mga kasamahan niya sa meeting. "Your phone is interrupting our meeting, Sir." Masungit at iritadong bulong ng kanyang secretary na pumalit kay Abegail. Lalaki ito at kung umasta at makipag-usap sa kanya akala mo'y hindi nakikinabang sa kompanyang pinagta-trabahuan. Mabilis lamang itong mairita lalo na kapag hindi nasusunod ng maayos ang schedule niya maging ang pagkumpleto at paggawa ng tama sa trabaho. Minsan nga ay si Waylen na lang ang nagpapakumbaba rito at iniintindi ang ugali nito kahit na minsan ay naiinis siya. Alam niya kasi sa sarili niya na

  • After The Break-Up   Chapter 84

    "The title of this song is ‘My therapy.’" With all smiles, he said while looking into my eyes.Kahit may gusto pa akong sabihin at tanungin ay hindi ko na ginawa nang simulan niyang ikaskas ang kanyang daliri sa string ng gitara. Para siyang may mahika dahil sa biglaang pananahimik ng paligid na tipo ang tunog ng plastik ng chichirya ay naririnig. “In the aisle, your eyes first met mineSeeing you holding your bouquet, walking towards meMade me not happy and thought I'm unlucky.” He began singing while eyes were still not leaving mine as if I'm his one and only audience well in fact he has a bunch of them shrieking and admiring him. Agaran akong napanguso sa unang stanza na kinanta niya matapos maalala ang una naming pagkikita na siya ring unang pagtagpo ng aming mga mata. Pakiramdam ko noong mga panahong iyon ay ako ang pinakamalas na tao sa mundo habang nakikita ko siyang naghihintay sa akin sa harap ng altar na para bang sa oras na pumayag akong ikasal sa kanya ay tuluyan nang

  • After The Break-Up   Chapter 83

    "Where are we?" I confusedly asked and scanned my gaze all over the place. Mas nilakihan niya ang pagkabukas sa pintuan ng sasakyan habang inaalalayan akong bumaba. He even put his hand on the top of my head to avoid from hitting it on the ceiling of the car. Nasa labas kami ng bayan. Iyon ang una kong napansin. Ang maiingay na busina ng mga sasakyan, ang makapal at maitim na usok sa kalangitan maging ang matatayog na mga gusali't tahanan ay biglang naglaho at napalitan ng simple ngunit eleganteng mga kagamitan. The houses were not as huge as ours in the city yet it looks so peaceful. Noise not coming from the factories instead from the kids who were scattered all over the small asphalt, playing with each other along with their genuine smiles and laughters echoed all over the place while their parents were all outside their house, talking about life with happiness in their eyes. "This place is awesome!" I beamed and scanned the place for the third time before looking at him who's

  • After The Break-Up   Chapter 82

    "This day is so exhausting!" Reklamo ko pagkatapos magbihis ng pantulog tsaka sumampa na lang ng basta-basta sa kama dahilan para umuga ang bahaging iyon kasabay ng paglingon sa akin ni Waylen. Nakasandal ang likod nito sa headboard habang nakapatong ang laptop sa magkadikit niyang mga hita. Ang mga paa nito ay pinaglalaruan ang isa sa mga unan namin.He was wearing our pair yellow pajamas. His hair was messy and his face was serious. The eyeglasses that he's wearing made him more professional and intimidating. Noong una ay ayaw niya pa sanang pumayag na suotin ang pajamas marahil siguro ay wala sa hulog ang utak niya pero kalaunan naman ay napapayag ko rin. "Waylen," tawag ko at bahagyang hinila ang dulo ng suot niyang damit.Tinungkod ko ang isa kong siko tsaka pinatong ang baba sa ngayo'y nakabukas nang palad habang patuloy na hinihila ang dulo ng kanyang damit. He did not bother to give me a single glance and chose to continue from typing. Inis akong umirap sa kawalan nang wa

  • After The Break-Up   Chapter 81

    Parang may kung sinong dumaan sa loob ng shop dahil sa mas lalong pangingibabaw ng katahimikan sa paligid. Ramdam na ramdam ko ang pagkailang na nararamdaman nina Janina na tipong hindi nila kayang tignan ang sitwasyon naming tatlo. Aksidenteng dumapo ang mga mata ko kay Janina dahilan para makagat niya ang pang-ibabang labi kasabay ng tila pagong na pagtago sa ulo bago ako pilit na nginitian. I slightly shook my head and massaged my temples as I put my gaze back to James and Waylen who seemed to not bothered by the presence of others. Parang ako iyong nahihiya sa komosyong ginawa naming tatlo. "Simula nang makita kita, bigla ng nawala ang 'ganda' sa hapon ko." May riin at inis sa tinig ng boses ni James kasabay ang pagkuyom nito sa sariling kamao. "It's okay. I'm not really here to please your afternoon, I'm here for my Wife." Waylen flashed his most sweetest smile, slightly showing his teeth along with his dimples that is deep as a hole. Sumingkit ang dating singkit na niyang

  • After The Break-Up   Chapter 80

    "Welcome back, Ma'am Scarlett!" Kasabay ng masiglang sigawan mula sa kanila ay ang pag-alingawngaw ng malakas na putok ng confetti bagay na bahagya kong ikinagulat. Kumalat iyon sa ere na agad rin namang bumaba hanggang sa mahulog sa akin. Tinanggal ko ang ibang confetti na dumapo sa basa kong labi tsaka pinagpag ang ulo upang tanggalin iyong iba roon. "Miss na miss na kita, Ma'am!" Boses ni Janina na may suot na business attire ang siyang unang nakaagaw ng atensyon ko. Bahagya akong natawa nang ibigay niya sa katabi niya ang hawak na cake para lamang tumakbo papunta sa akin at yakapin ng mahigpit. I accepted her warm hug wholeheartedly. "You guys really don't have to do this." Slightly laughing, I protested as I loosened the hug. Minsanan kong pinalibot ang aking paningin sa kabuoan ng shop dahilan para makita ko ang isang mahabang lamesa na puno ng iba't-ibang putahe at desserts pati na rin ang isang malaking chocolate fountain sa hindi kalayuan. Kahit na wala namang batang d

  • After The Break-Up   Chapter 79

    "Mommy, I want to ask something." I uttered obviously hesitant. Umiwas ako ng paningin nang tignan niya ako ng diretso sa mga mata bago napalabi.Hindi naman siguro masamang tanungin sa kanya kung anong mga kaganapan dito sa Pilipinas noong mga panahong wala ako o baka mas magandang sabihin kung ano ang mga kaganapan at mga nangyayari kay Waylen noong nawala ako."How's Waylen after I left?" I asked and paused for a while. She looked at me straight into my eyes. "I mean, I know it did not went well but..." I trailed off and lowered my voice out of awkwardness. Walang ibang sinasabi si Mommy kundi ang pakinggan ako habang pakunot nang pakunot ang noo tila nalilito sa akin."What are you tring to say, Anak?" She tried her very best to talk to me in a gentle way as if scared that she might offend me. "About Waylen..." napakamot ako sa aking batok at napapalunok na nag-iwas ng tingin. Hindi ko kayang buuin ang tanong ko pero gusto kong makakuha ng sagot kahit na alam ko naman na walan

  • After The Break-Up   Chapter 78

    "Mommy, Daddy!" Malakas at mahabang tili ko matapos akong salubungin ng mga magulang ko sa sala. Agad kong binitawan ang lahat ng shopping bags na binili ko kahapon para sa kanila at parang bata kung tumakbo. With arms that are widely open, smiles were stretching to my eyes and the tears of joy that slowly cascading down my cheeks were all evident as I extended my arms to hug them. Mabilis nilang sinuklian ang yakap ko bagay na siyang nagpatunaw sa puso ko. "I missed you!" Naiiyak sa tuwa kong usal at tinanggap ang init na hatid ng kanilang mga katawan. Ramdam na ramdam ko ang pagbaba-taas ng mga balikat ni Mommy habang si Daddy naman ay tahimik lamang na hinahayaang tumulo ang luha. It's been three years since I received a hug from them. It's been three years since I last felt the warmth of their touch and the care that they're giving.Ito ang pinakamatagal na panahon na nawalay ako sa aking mga magulang. Buong buhay ko ay nakadikit ako sa kanila, halos hindi na nga ako mahiwal

DMCA.com Protection Status