“Mr. Minerva,” sabi ng mga sekretarya. Nakausap na nila si Clinton, pero nang makita nila siya, natahimik sila at tinawag na lang siyang “Mr. Minerva.”Nakangiting tinanong ni Clinton ang sekretarya, “Nasa opisina ba si Mr. Fowler?”Sumagot ang nangungunang sekretarya, “Nasa opisina nga po si Mr. Fowler. Mr. Minerva, may sasabihin po ba kayo kay Mr. Fowler?”Nakangiti si Clinton, at nang buksan niya ang pinto ng opisina, nakita niya ang isang lalaki na nakaupo sa mesa at hinihimas ang kilay.Napatingin si Brandon nang marinig ang pagbukas ng pinto, at nakita si Clinton, pero saglit lang siyang tinignan nito. Dahil sa pagwawalang-bahala ni Brandon, lalong lumapad ang ngiti ni Clinton.“Mr. Fowler, balita ko magaling kang makipaglaban. Gusto mo bang mag-away tayo?” tanong ni Clinton.Binaba ni Brandon ang mga papeles na hawak niya, at isang malamig na liwanag ang sumilay sa kanyang mga mata.Walang sugat si Clinton nang dumating siya, pero may mga pasa siya sa gilid ng mga mata at bibig
Hindi umimik si Brandon.“Ang ate ko, pwede akong pagalitan, saktan, at murahin, pero bakit niya ako sinasadyaang mapahamak sa aksidente?”Nang mga oras na ‘yun, kahit hindi pa alam kung si Marga ba ang may gawa o hindi, sinisi na ni Cathy si Marga. Masama talaga ang loob niya sa kaniyang kapatid. Sinisisi niya ang kaniyang kapatid dahil wala naman siyang ibang nakaaway lately, si Marga lang.Gusto lang naman niyang magreklamo at ipaalam kay Brandon kung gaano kasama si Marga!Dumilim ang mga mata ni Brandon, at malamig ang boses niya, “Sa tingin mo ba si Marga ang may gawa?”Nang makita niya ang mga mata ni Cathy, nanlamig ang puso niya, at bahagyang nanginginig ang labi niya, “Hindi kaya ang ate ko ang may gawa?” Nang mga oras na ‘yon, gusto pa rin niyang isali si Marga.“Tanungin mo siya.” Tiningnan ni Brandon ang babae sa harap niya, kalmado at malamig ang boses niya.Nabigla si Cathy sa mga sinabi niya. Ang gusto niya lang naman ay magalit si Brandon kay Marga, hindi ‘yung kalmad
Bukod kay Clinton, wala nang ibang maisip si Marga na gagawa ng bagay na ‘yon sa kaniyang kapatid.Hindi pa bumabalik si Luna Sanchez sa Pilipinas. Kahit na narito siya, hindi siya gaganti ng ganoon kababaw.Tungkol naman kay Xyriel Jonas, hindi niya papansinin ang isang maliit na tao na gaya ni Cathy, kaya hindi rin niya papansinin ang impluwensiya ng mga taong gaya ni Cathy kay Marga.Kahit na mahirap lang si Cathy at may masamang ugali, nakagawa pa rin siya ng malaking pinsala kay Marga, kapwa pisikal at mental.Wala sina Xyriel Jonas at Luna Sanchez sa bansa at hindi nila alam ang ginawa ni Cathy. Bukod kina Brandon at Clinton, ang nakakaalam lang ng totoo ay si Clinton.Sobrang protektado ni Brandon si Cathy, paano niya masasaktan si Cathy para kay Marga?Pero wala siyang ginawa sa mga ‘yun, kaya ang nakagawa lang ng aksyon laban kay Cathy ay si Clinton. Desidido siya at siguro wala siyang balak pakawalan si Cathy.Kung ikukumpara sa ginawa ni Cathy sa kanya, mas malupit pa ‘yun.
Pamilya Corpuz.Masaya si Rain sa bahay at sinabi kay Samson kung gaano kamahal ang grades ni Hope. Nagulat si Samson sa narinig.“Sigurado ka bang effective ‘to?” tanong ni Rain sa kaniyang ama.“Paano kapag may nakaalam sa ginawa ninyo? Panloloko ‘to sa college entrance exam!” Hindi makapaniwalang sabi ni Samson sa kaniyang anak.Guro si Samson, kaya alam niya kung gaano ito kaseryoso.Walang pakialam na umiling si Rain, “Papa, matagal ka nang guro, hindi mo ba alam na may mga taong mayaman at makapangyarihan at ayaw nilang malaman ‘to? Ayaw nilang malantad.”Totoo naman ‘yun, at kinabahan si Samson. Pero nabulag siya sa laki ng pera na sinabi ni Rain, umakbay pa ang kaniyang anak na parang magkapatid. Basta sapat ang pera, okay lang isakripisyo si Hope. Hindi naman nila totoong kadugo si Hope.Nag-plano silang dalawa sa sala, pero hindi nila alam kung paano magbulungan.Alas dose na ng gabi. Nag-part-time si Hope sa isang nightclub malapit sa lungsod at umuwi lang ng ganoong oras.
Nararamdaman ni Hope na parang nakita na niya ang babae sa harap niya, pero hindi siya sigurado kung saan. Ang pakiramdam na ito ay parehong pamilyar at kakaiba. Habang maraming tao ang dumadaan sa kanilang paligid, hindi nagkahiwalay ang kanilang mga mata.Nang makita ni Principal Diana na palaging nakatutok ang mga mata ni Marga kay Hope, agad niyang naintindihan at inutusan ang direktor na tawagin si Hope, at ipinakilala siya kay Marga."Marga, ipapakilala ko sa 'yo si Hope, ang pinaka-bagong all-around genius ng ating City High Experimental School. Siya ang may pinakamataas grado na estudyante sa klase at malaki ang posibilidad na maging top science student ngayong taon," sabi ni Principal Diana, na may pride sa boses.Ramdam ni Marga na talagang may mataas na pagtingin si Principal Diana kay Hope, kaya't medyo nakakaramdam siya ng kaluwagan."Ang galing!" sabi ni Marga na may ngiti sa labi. "Principal, kung gano'n, magbibigay ako ng konting gantimpala. Hope, kung makakapasok ka s
Si Hope, tinitigan si Marga, kinuha ang business card at nagpasalamat.Habang nag-iisip, nakatayo si Marga sa ilalim ng puno ng kahoy. Mahinang umihip ang hangin, at ang mga dahon ay gumalaw at dahan-dahang nahulog sa mga balikat niya.Ang mahaba niyang itim na buhok ay hinangin papunta sa kanyang mga balikat, at paminsan-minsan ay tinatakpan ang kanyang mga itim na mata—mga matang malamig pero mahinahon din. May ngiti sa gilid ng labi niya, at ang kanyang mga maamong mata ay napunta kay Hope.“Kung may tanong ka, pwede mo akong kontakin anytime,” sabi ni Marga bago siya umalis.Bahagyang ibinaba ni Hope ang kanyang mga mata at tinitigan ang business card na binigay ni Marga.Project Manager ng Fowler’s CompanyMahigpit na hinawakan ni Hope ang business card, ang mga mata niya ay nakasunod kay Marga, tahimik na nakatayo at hindi umaalis.“Ang swerte mo dahil nakakakilala ka ng isang taong makapagbibigay ng tulong sa ‘yo,” sabi ni Principal Diana habang tinatapik ang balikat ni Hope. N
Habang kumakain, lagi siyang nag-e-effort na mapasaya ang matanda, at paminsan-minsan ay kumukuha ng pagkain para kay Brandon, pero nagpapanggap lang siya. Pero dati, sa dati nilang bahay, gusto niya talagang magluto para kay Brandon at alagaan siya. Pero ngayon, hiwalay na sila, at iba na ang mood nila. Ang pagiging sincere noon ay naging formality na ngayon. Pero kahit na formality lang, dahil sa ugali, lahat ng kinuha niyang pagkain ay yung mga gusto ni Brandon.May ngiti sa mukha ng matanda, pero kapag nakita si Brandon, naging cold na naman siya. Tinignan ng matanda si Brandon.Nag-isip si Brandon at na-realize na gusto ng matanda na kumuha siya ng pagkain para kay Marga.Nag-isip siya saglit, at kumuha ng isang piraso ng inihaw na talong at inilagay sa plato ni Marga.Nagulat pareho sina Marga at ang matanda. Ang pinaka-ayaw kayang kainin ni Marga ay talong, nasusuka pa nga siya.Bahagyang nagbago ang mukha ni Mr. Fowler, at akmang magagalit na sana.Mahinahon na ngumiti si Marg
“Magandang gabi, Miss Santillan,” pang-aasar na bati ni Clinton kay Marga.“Nasa dating bahay ng pamilya Fowler ako.” Bahagyang kumurap ang mga mata ni Marga, at seryoso ang tono niya, parang nagbabala.Ang dalawang salitang “pamilya Fowler” ay nagpakalma kay Clinton. Nakaupo lang siya sa malambot na upuan, pero agad siyang tumayo ng maayos.“Nasa inyo si Lolo? Pwede bang batiin ko siya?” May paggalang pa rin siya.Ngumiti si Marga at umiling. “Nandito kami ni Brandon sa kwarto.”Tumindi ang tingin ni Clinton, naging matalim at nakakatakot.“Sa bahay ng dati mong asawa? ‘Di ba hiwalay na kayong dalawa? Nagpunta ka lang ba riyan upang samahan ang walang kwenta mong asawa upang magpanggap sa harapan ng matanda?”Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Marga, parang hindi niya inaasahan ang sinabi ni Clinton.Bago ibaba ni Marga ang telepono, inagaw ni Brandon ang telepono.“Clinton, hindi pa siya handang bitawan ang relasyon namin, kaya wala kang karapatang manligaw sa kanya.” Malamig ang b
Sumagi sa isip ni Brandon ang tingin sa kanyang mga mata noong nasa tabi niya si Marga. Sobrang seryoso at nakatuon, na may halatang lambing at pagmamahal na nakatago rito.Ngunit sa loob lamang ng maikling panahon, tumakbo na si Marga sa piling ng iba, parang isang pagtataksil.Tiningnan ni Brandon ang dalawang taong magkayakap nang mahigpit, at ang kanyang mga mata ay lalong dumidilim.Nakatingin si Brandon sa ilalim ng maliwanag at nakasisilaw na mga ilaw, tahimik na nakatitig sa dalawang taong naghahalikan.Ang nakapapasong temperatura ay dapat sana’y sa kanya, ngunit lamig lamang ang kanyang naramdaman sa kanyang mga kamay.Hindi alam ng dalawa kung gaano katagal sila naghalikan, at hindi inalis ni Brandon ang kanyang mga mata sa kanila. Kahit nasasaktan ang kanyang puso, pinanood pa rin niya ang dalawang taong naghahalikan sa harap niya na parang pinahihirapan ang kanyang sarili.Hindi natapos ang lahat hanggang sa wakas ay naghiwalay ang dalawa at tila hindi na makayanan ni Mar
“Naghalikan kami, hindi mo ba nakita?” tanong ni Brandon.Ang paos na boses ni Brandon ay may bahid ng kasiyahan matapos niyang mahalikan si Marga. Mahigpit niyang hinawakan si Marga sa kanyang mga bisig, hindi hinahayaang lumaban ito.“Brandon! Nasisiraan ka na talaga ng ulo!” sigaw ni Marga.Natigilan si Marga at itinulak si Brandon palayo. Sa pagkakataong ito, hindi siya pinigilan ng lalaki. Ngunit hindi siya makatayo kahit na nakakapit sa pader, at ang sampal na ibinigay niya sa mukha ng lalaki ay walang anumang epekto.“Brandon, gumagawa ka ng krimen! Mali ang ginagawa mo! Hiwalay na tayo at hinding-hindi na ako babalik sa iyo!” sigaw ulit ni Marga. Natigilan siya at muntik nang matumba, ngunit may humawak sa kanyang baywang.Sa wakas, nahulog siya sa mga bisig ni Clinton at mahigpit siyang hinawakan nito. Madilim at malalim ang mga mata ni Clinton, at mahigpit niyang hinawakan ang braso ni Marga.“Marga, sabihin mo sa akin, siya ba o ako ang gusto mong makasama?” tanong ni Clint
Matapos humiling at makakuha ng positibong sagot mula sa kausap, umalis na siya.Ang waiter/waitress ay may Bluetooth headset sa isang tainga at napansin lamang ito pagkaalis ni Marga.Kanino kaya ipinapabigay ni Manager Santillan ang liham?Sobrang nakatuon siya sa pakikinig sa kanta kaya hindi niya napansin kung para kanino iyon.Para ba kay Mr. Fowler?Napakaganda ng relasyon ni Manager Santillan kay President Fowler, kaya tiyak na ipapaliwanag niya ang kaso ni Mr. Lazarus kay President Fowler sa pagkakataong ito. Ang liham na ito ay tiyak na liham ng paliwanag.Nag-aalala rin ang waiter/waitress na baka may nangyaring mali dahil sa kanyang pagkaantala, kaya agad niyang tinawagan si Kyle sa internal phone para iulat ang bagay na ito.Nang matanggap ni Kyle ang tawag, medyo natigilan siya. Ngunit malinaw na pareho sila ng iniisip ng waiter/waitress.Akala ng lahat na ang liham na ito ay isang liham ng paliwanag na isinulat ni Marga para kay Brandon.Si Marga, na walang alam tungkol
Tumaas ang tingin ni Marga, at ang kanyang malamig na mga mata ay bumaling kay Alex at nagsalita. “Ako ay kasal at buntis sa anak ni Brandon. Kailangan kong isilang ang batang ito at palakihin siya. Napakaraming manliligaw sa ating sirkulo. Gusto nila ako, pero sino ang makakagarantiya na hindi sila magagalit kapag nalaman nila ito? Kahit hindi sila magalit, ang mga nakatatanda sa aking pamilya ay magagalit. At ang bata sa aking sinapupunan ay magiging isang tinik sa kanilang mga mata. Kahit isilang ko siya, natatakot akong hindi siya mabubuhay nang ilang taon.”Ang kanyang tono ay kalmado, ngunit ang kanyang mga salita ay nagdulot ng lamig at kilabot sa mga tao.“Mag-aalala sila na kukunin ng batang ito ang kanilang negosyo sa pamilya sa hinaharap, kaya ang aking anak ay hindi mabubuhay hanggang sa pagtanda,” dagdag ni Marga.“Iba ba si Clinton?” tanong sa kanya ni Alex.Bumuntong-hininga si Marga at hinawakan nang mahigpit ang baso ng gatas.“Sabi ko nga, pareho kami ng uri. Kung ak
Mukhang walang gana si Alex. Mukha siyang medyo pagod, marahil dahil kararating lang niya mula sa dalawang operasyon at hindi pa lubusang nakakabawi.Hindi naman kalayuan ang distansya, ngunit sensitibong naamoy pa rin ni Marga ang amoy ng disinfectant sa katawan ni Alex.Ang ugali ng lalaki ay laging banayad ngunit medyo malamig, na nagpaparamdam sa mga tao ng kanyang pagiging malayo.Gayunpaman, medyo malapit siya kay Marga, kung hindi ay hindi mararamdaman ni Clinton, na sobrang sensitibo, ang panganib.Itinaas ni Alex ang kanyang mga talukap ng mata at sinulyapan si Clinton nang may kalmadong tingin.Bahagyang kinuyom ni Clinton ang kanyang mga mata, at ang kanyang nakangiting mga mata ay lalong lumamig. Ngunit nang ibaba niya ang kanyang ulo at tumingin kay Marga, bumalik siya sa kanyang normal na sarili.“Marga, kapatid mo siya?” tanong ni Clinton.Sa mga ganitong pagkakataon, mas mabuting magtanong kay Marga. Talaga bang hindi alam ni Clinton kung sino si Alex?Syempre alam niy
Naguguluhan si Cathy. Akala niya, matapos ang diborsyo nina Brandon at Marga, wala nang pag-asa para sa dalawa. Ngunit bakit tila balisa pa rin si Brandon at parang may hinihintay?Naalala ni Cathy ang lahat ng ginawa niya. Ninakaw niya ang unang pagkikita nina Brandon at Marga. Ninakaw niya ang kanilang koneksyon. Ninakaw niya ang lahat at pinalitan ang bida sa kwento. Dapat ay nagtagumpay na siya, dahil hiwalay na ang dalawa, hindi ba?Ngunit bakit tila mahalaga pa rin kay Brandon ang kalagayan ni Marga? Parang naging ordinaryong tao lang siya dahil dito.Naramdaman ni Cathy ang matinding galit at pagkadismaya. “Gusto ni Brandon ang makita si Marga, tama?” bulong niya sa sarili.Narinig ito ni Clinton. Alam niya ang tunay na nararamdaman ni Brandon, kahit hindi pa ito malinaw sa mismong lalaki. Gusto pa rin nitong makuha ang taong mahal niya. Ngunit sa halip na maawa, gagamitin ni Clinton ang pagkakataong ito para makuha si Marga.Ngumisi si Clinton at nagsinungaling, “Hindi. Ikaw a
Walang awa si Clinton nang idikit niya ang tape sa bibig ni Cathy. Lahat ng kanyang mahabang buhok ay dumikit dito, kahit na ilang layer na. Nang tanggalin niya ang tape, nahila ang buhok niya at napasigaw siya sa sakit.“Ikaw ba’y isang talunan? Alam mo ba kung paano ito gawin? Lumabas ka na rito!” sigaw ni Clinton.Galit na tinulak ni Cathy ang tagapagsilbi palayo, namumula ang mga mata niya. Hindi niya kayang hilahin ang tape sa kanyang buhok at napayuko lamang nang nanginginig.Sa sandaling ito, hindi niya kayang titigan sina Marga at Clinton dahil natatakot siyang hindi niya makontrol ang mga mata niya at mapagtanto ang kanyang karumal-dumal na kalooban. Kaya naman, kinuyom niya lamang ang mga kamao niya, kinuha ang isang dokumento, at nagsalita nang nakayuko.“Mr. Minerva, ito ang sulat ng pahintulot na natanggap ko lang. Pinahintulutan ako ni Mr. Lazarus na maging kanilang ahente. Ang mga domestic company na gustong makipagtulungan sa kanila ay kailangan lamang makipag-negosasy
Nabara ang lalamunan ni Cathy at bumigat ang dibdib niya. Umabot na sa sukdulan ang mapait na pakiramdam sa kanyang puso.“Mr. Minerva, alam mo ba talaga ang ginagawa mo?” tanong ni Cathy.Akala niya ay walang tunay na pagmamahalan sa pagitan nina Clinton at Marga. Akala niya’y magagalit si Clinton kapag narinig niya ito. Akala niya’y ibibunton ni Clinton ang galit niya kay Marga!Ngunit ngayon!Sinabi ni Clinton!Ito ay pawang pagkukunwari lamang! Pag-arte lamang ito!Kahit ano pang ginawa niyang masama, palagi siyang nandiyan para sa kanya at pinoprotektahan siya kahit na marumi na siya at kahit na ikinasal na siya.“Ikinasal na siya at ikinasal na siya dati! Ang dating lalaki niya ay si Brandon! Ano ang punto ng pag-aalaga mo sa kanya nang sobra? Matagal na siyang tinulugan at nilalaro ng iba! Ah... ikaw...”Bago pa matapos ni Cathy ang sasabihin, naipit ng malaking kamay ni Clinton ang kanyang lalamunan, at lahat ng mga salitang panlalait na hindi pa nasasabi ni Cathy ay naipit sa
Lumabo ang mga mata ni Brandon, tila naglalagablab sa galit, at hindi niya napigilang magpadala ng message kay Marga.[Marga, hindi mo ba talaga iniisip si Lolo?]Nang i-type niya ito, naramdaman niyang kahiya-hiya at walang hiya siya, na para bang ginagamit niya ang kanyang lolo upang pigilan siya.Ngunit alam niya na pagkatapos maitatag ng dalawang tao ang kanilang relasyon, ang ganitong uri ng mensahe ay naging hindi na angkop.Ibinaba ni Brandon ang kanyang mga mata at tinitigan ang mensahe. Matapos ang mahabang pag-aalinlangan, dahan-dahan niyang binura ang mga salita.Tumigil na nang tuluyan ang ulan.Sa Presidential Suite ng Sunrise, tumingin sa labas sa pamamagitan ng mga bintana mula sahig hanggang kisame.Sa katunayan, medyo kinakabahan siya sa loob hanggang sa makatanggap siya ng tawag mula kay Ferdinand Santillan. Hinihiling sa kanya na umuwi at ipaliwanag ang lahat tungkol kay Lazarus at kay Clinton.Tinarget na ang pamilya Santillan, at ngayon ay nasa kalagayan ng pagkat