Dasha's Point Of View.Mukha namang napaniwala ko si Elias sa rason kong iyon. Saglit lang naman ang naging pag-uusap namin dahil kaagad niya ring binaba ang tawag.Alam kaya ni Bianca ang ginagawa ni Elias na pagtawag sa akin? Siguro hindi. . . Dahil kung oo, hindi niya na sana ako tinatawagan. Ang isa pang pinagtataka ko ay kung bakit may pakialam na siya kay Dawn ngayon?Parang dati sinasabi niyang ipalaglag ko si Dawn, na wala siyang pakialam dito. Tapos ngayon ganito? Hindi pa naman kami nakakapag-usap tungkol sa nangyari noon, hindi ko rin alam kung handa ba akong pag-usapan iyon.Kinabukasan ay bumisita sa akin si Angela, nakakatuwang magaling na talaga siya dahil pati ang kakulitan niya ay bumalik."Magmall na kasi tayo, ang tagal-tagal na ng huli nating gala," pamimilit niya, nasa kaniyang bisig si Dawn at tahimik lang na naglalaro ng stuffed toy na dala-dala ni Angela."Hindi nga puwede," pagtanggi ko. "Alam mo naman ang sitwasyon ko, hindi ba?""Nakalabas ka na naman nang m
Dasha's Point Of View."Jazz?" wika ko, nakasuot siya ng isang itim na polo at pants. Lumawak ang ngiti niya. "Don't tell me you thought I'm Elias again?"Hindi ako nagsalita kaya natawa siya. Don't tell me raw eh."Sabi ko na nga ba," dagdag pa niya at napakamot naman ako sa aking ulo."Sorry, sa susunod hindi na," sambit ko at napailang naman siya habang nangingiti, bumaba ang tingin ko sa hawak ng kaniyang kamay. Isa iyong panlalaking damit na pambata. "P-Para sa anak mo?" tanong ko at tinuro pa iyon.Napatingin naman siya roon at inangat pa para makita ko. "Yeah..." sagot niya ngunit hindi nakatakas sa pandinig ko ang lungkot sa kaniyang boses. "He's now four years old. . . sana."Nanlaki ang aking mga mata. "Sana?" gulat kong sabi at malungkot siyang ngumiti sa akin."He died because of infection in blood when he was 5 months old."Nakita ko ang paghigpit ng hawak niya sa damit, kitang-kita ko ang lungkot sa kaniyang mga mata."Pasensya na, hindi na lang sana ako nagtanong," kaa
Dasha's Point Of View.Kahit umiwas na ako ng tingin kay Elias ay ramdam ko pa rin ang tingin niya sa akin.Narinig ko ang pagtikhim ni Papa kaya lumingon ako sa kaniya, nakita ko siyang nakatingin kay Jazz. "Sandali lang naman ang magiging pag-uusap namin ni Atty. Macini, pwede bang dumiretso na lang kayo sa conference room?" sabi niya.Ngumiti si Jazz bago tumango. "Sure, no problem," tumingin siya sa akin. "Let's go, Dasha."Ngumiti ako pabalik, bago kami tuluyang umalis ay napatingin ako kay Elias ngunit madilim lang siyang nakatingin kay Jazz. Ano na namang problema niya?"Wow, totoo nga ang sinasabi ng mga taong intimidating siya," sambit niya sa gitna ng aming paglalakad. Natawa naman ako bago tumango bilang pagsang-ayon."Diba? Kamukha mo siya?""I don't think so... Hindi ko nakikita, pero parehas kami ng mga mata.""Basta para sa akin magkamukha kayong dalawa," sabi ko. "Kaso siya masungit at parang yelo, ikaw naman masayahin at palangiti.""Baka masiyahin din iyon, hindi niy
Dasha's Point Of View.Nanlaki ang mga mata ko sa narinig, mabilis kong binuhat si Dawn at nagsalita."Hindi anak. . . Hindi siya ang Papa mo," sabi ko sa kaniya at pansin ko namang naguluhan siya."Siya pala ang anak mo," rinig kong komento ni Jazz kaya napalingon ako sa kaniya, nakita ko ang ngiti sa kaniyang labi.Tumango ako bago muling tignan si Dawn. "Anak, siya si Kuya Jazz mo. . . Siya naman si Dawn, Jazz."Mas lumaki ang ngiti ni Jazz. "Hello, Dawn. Nice to meet you.""Excited siyang makita ka, nagmamadaling bumaba ng sasakyan."Napalingon ako sa nagsalita at nakita ko si Lola, may dalawa rin siyang kasamang mga guard. Tumingin siya kay Jazz."You're Jazz Morales, right? The new investor from abroad?" tanong ni Lola at nakita ko namang ngumiti si Jazz bago tumango."It's a pleasure to meet you, Madame Valencia Hudson.""Likewise, Mr. Morales. I'm looking forward to working with you," sagot ni Lola bago tumingin sa kaniyang relo. "I have to go inside, maiwan ko na muna kayo."
Dasha's Point Of View.Nakapikit pa ang mga mata ko ng maramdaman ko ang pag vibrate ng aking cellphone. Dahan-dahan kong dinilat ang aking mga mata at kinuha ang aking cellphone na nasa gilid ko lamang.Nakita kong si Angela ang tumatawag, bakit naman siya napatawag ng ganito kaaga?Bumuntong hininga ako bago sagutin ang tawag, nilagay ko ang cellphone sa aking tainga at nagsalita. "Angela? Bakit napatawag ka?" inaantok kong tanong."Oh my god, Dasha! Bakit ngayon mo lang sinagot?! Kanina pa ako tawag nang tawag!" mabilis sigaw na nagpakunot ng aking noo."Bakit ka nga ba tumatawag? Bakit sumisigaw ka?""I'm sure you haven't seen the article but you're all over the internet!" pagpapatuloy niya na nagpabangon sa akin mula sa pagkakahinga."Huh?! Anong article?!""Kayo ni Dawn nandoon kayo! Pati iyong Jazz Morales, sino ba iyon?!"Mabilis kong binaba ang tawag para kumpirmahin ang kaniyang sinabi, pagkabukas ko pa lang ng social media acc ko ay bumungad na kaagad sa akin ang hinahanap
Dasha's Point Of View.Sinubukan kong tawagan ang number ni Elias ngunit nag riring lang iyon at walang sumasagot kaya sa huli ay umupo na lamang ako sa aking kama, sigurado ba talaga siyang pupunta siya rito? Hindi ko talaga maintindihan ang takbo ng isip noong lalaking iyon.Inis akong tumayo at lumapit sa crib, tulog pa naman si Dawn dahil 6:30 pa lang ng umaga. Ilang sandali ang lumipas ay nakarinig ako ng pagkatok sa pintuan, nang buksan ko iyon ay isang maid ang bumungad sa akin."Ma'am, nasa garden po si Sir Elias at naghihintay sa inyo," wika niya, tumango naman ako at lumabas. Nagtoothbrush lang ako at nagsuklay ng buhok, halata pa rin siguro ang antok sa mukha ko.Hindi naman kasi kailangang pumunta pa rito.Naabutan ko siyang nakaupo sa bench at may kape sa may maliit na lamesa. Tumikhim ako kaya naman napalingon siya sa akin, nakausot lang siya ng simpleng polo at mukha pa rin siyang kulang sa tulog."Pwede naman kasing kausapin mo na lang ako sa call, hindi ba?" sabi ko a
Elias's Point Of View."Hinay-hinay lang naman sa alak, baka hindi ka na abutan ng araw sa ginagwa mo," rinig kong sabi si Joel sa aking tabi. I rolled my eyes before drinking again. Napaka-OA niya talaga kahit kailan. Nandito ako ngayon sa condo niya, gabi na at mukhang wala siyang balak mag-inom ngunit noong nagyaya ako ay napilitan siya."Teka, ano ba kasing problema mo? Hindi ka naman magyayayang uminom kung wala. . . Napakabusy mo nga tapos magkakaroon ka pa ng time sa ganito?"I looked at him. "I'm just frustrated.""Saan? Doon sa article?""Hmmm.""Eh nagsabi na nga diba si Dasha na siya na ang bahala, ano pang pinoporoblema mo?" tanong niya. "Hindi madadamay sina Bianca at ikaw. . . Oh nag-aalala ka lang talaga sa kaniya?"Umilang ako bago muling uminom ng alam. "I'm just frustrated because of that Morales. Hindi ko alam kung anong pakay niya kay Dasha."Narinig ko ang pagtawa niya bago nagbukas ng panibagong alak. "Pareho lang 'yon, Elias.""It's not like that—""Matagal mo
Dasha's Point Of View."Bakit ganoon naman ang caption mo?" natatawa kong tanong kay Jazz, nakaupo siya sa harapan ko at umiinom ng juice. Nandito kami ngayon sa terrace ng mansyon, hindi ko alam kung bakit ang aga-aga niya pumunta rito. Ang sabi niya lang, gusto niyang pumunta dahil ang boring sa condo niya. Wala rin daw siyang trabaho ngayon, tinatamad siyang pumasok. Pwede palang tamarin ang isang CEO?Nagpicture kaming dalawa, ang akala ko ganoon ganoon lang pero ang lintik nahuli kong pinopost iyon sa Instagram account niya."May inaasar lang ako," nakangising sagot niya."Huh? Sino?"Umilang siya. "Wala."Napairap ako. "Bakit mo pa kasi pinost? Mas lalo tuloy iisipin ng mga taong ikaw nga ang Tatay ni Dawn at mag-asawa tayo," giit ko."Let them think what they want to think.""Oo nga... Pero diba? Hindi nga natin itatanggi iyong laman ng article na iyon, hindi tayo magsasalita, pero dahil doon sa post mo parang kino-confirm mo ngang may namamagitan sa atin," paliwanag ko.Bumun
Elias's Point Of View."Umalis ka rito! Ayokong makita ang mukha mo! Naiinis ako sa'yo!" Mas lalo akong kinabahan sa sinabi ni Dasha, damn it. Ganito ba talaga kapag buntis? Palagi na lang siyang irita sa akin! At ayoko noon! Due date niya na next month. Malaki na ang kaniyang tiyan at sobrang excited na akong makita ang aming second baby girl. Simula noong nalaman kong buntis siya, nagbawas-bawas na ako ng mga gawain sa trabaho... Work from home lang din ako dahil gusto ko talagang nandito lang ako sa bahay at nababantayan siya. Wala ako noong unang beses siyang nagbubuntis kaya naman ayoko talagang mawala'y sa tabi niya."D-Dasha... Baby, please. Wala naman akong ginawa, diba? Huwag ka ng magalit sa akin," pagpapakalma niya sa akin ngunit inirapan niya lang ako at pumasok sa aming kwarto. Kaagad akong sumunod."Bakit nandito ka pa?! Hindi ba't pinaalis na kita?!" sigaw niya ulit ng makita akong sumunod, umupo siya sa kama at nanlilisik ang mga matang nakatingin sa akin.Alam ko na
Dasha's Point Of View.Kung sino man ang lintik na tumatawag sa akin ng ganitong kaaga, sisiguraduhin kong malilintikan talaga.Nakapikit pa ang aking mga mata ngunit kinuha ko na ang aking cellphone na nasa gilid lang naman, nang makuha ko iyon ay kaagad kong sinagot ang tawag."Please... Ang aga-aga naman bakit kailangang tumawag ng ganitong oras?" naiinis kong sabi.Kaagad kong narinig ang malakas na pagtawa ni Jazz sa kabilang linya. "Anong maaga sa 7AM? Napaka-OA, Dasha ha? Ba't ba laging mainitin ang ulo mo? Huwag mo sabihing buntis ka na?"Inis akong tumayo mula sa pagkakahiga at dumiretso sa balcony, wala naman si Elias ngayon dahil maaga siyang umalis, may emergency daw kasi sa law firm niya."Oo, buntis nga ako," inis ko pa ring sagot at narinig ko naman ang malakas niyang pagsigaw."Totoo ba?!" gulat na gulat siya. "Magkakaroon na ako ng panibagong pamangkin?!""Oo nga, ang kulit? Paulit-ulit?" sabi ko at malakas na bumuntong. "Pero huwag ka munang maingay, ikaw pa lang ang
R18+Dasha's Point Of View."T-Teka lang naman, Elias," nanghihina wika ko habang nararamdaman ko ang paghalik niya sa aking leeg. Parang siyang tigreng gutom na gutom na gusto ng kumain. Naramdaman ko naman ang pagtigil niya, tumayo siya ngunit nanatili siya sa aking ibabaw."What?" tanong niya, ang mga mata ay nakatingin sa akin.Napalunok ako. "E-Eh ano eh..."Shit naman, Dasha! Honeymoon niyo 'to oh?!Narinig ko naman ang panlalaki niyang pagtawa. "Why? Are you shy?" tanong niya na mas lalong nagpamula sa aking mga pisngi. Ni-hindi ko siya magawang sagutin dahil totoo naman ang sinasabi niya. Narinig ko muli ang pagtawa niya. "We already make love once... Nakita mo na ang lahat sa akin, bakit nahihiya ka pa?"Doon ako nagkaroon ng boses para magsalita. "Iba naman 'yon, lasing ako noon," sabi ko. "Wala ako sa katinuan noon dahil sa alak, ni-hindi ko na nga maalala kung gaano kalaki 'yang sa'yo."Nakita ko ang pagseryoso niya bigla. "Sino ba ang mas malaki sa amin?"Nanlaki ang mga
Dasha's Point Of View.Sa dalawang buwan na lumipas, naging busy kami ni Elias dahil sa papalapit na kasal namin. At ngayon nakatayo na ako sa labas ng simbahan, suot ang off shoulder wedding gown, handa ng pakasalan si Elias. Masasabi kong worth it lahat ng pagod na pinagdaanan namin dalawa, mula sa mga nangyari noon, hanggang sa pag-aayos ng mga kailangan para sa kasal namin. Masasabi kong worth it ang lahat.Nakita ko ang dahan-dahan pagbukas ng malaking pintuan sa aking harapan, sunod kong narinig ang pagtugtog ng isang pamilyar na musika, ang Valentine by Jim Brickman at Martina McBride. Kasabay ng bawat indayog ng kanta ay ang dahan-dahan kong paglalakad papasok sa panibagong pahina ng aking buhay.Tatlong beses na akong kinasal sa buong buhay ko, at ito na ang pang-apat. Totoo nga ang sinasabi nilang iba talaga ang pakiramdam kapag parehas niyong mahal ang isa't isa.Nakangiti akong tumingin sa mga bisita ng aming kasal, ang mga taong mahal ko. Sa kaliwang banda ng mga upuan, n
Dasha's Point Of View."Why are you still awake?"Napalingon ako kay Elias ng marinig ko ang sinabi niya, nandito na ako sa balcony ng aming kwarto, mahimbing na ang tulog ng anak namin pag-akyat namin rito. Malalim na rin ang gabi at alam ko namang pagod ako dahil galing ako sa byahe noong pauwi ako galing Bacolod... Pero sa hindi ko malamang dahilan, hindi ako dinadalaw ng antok."Hindi ako makatulog eh," ani ko. "Ewan ko, masyado siguro akong masaya."Hindi naman marami ang ininom namin kaya naman nasa katinuan pa rin naman ako. Ayokong mag-inom ng marami dahil babalik na rin kami sa Maynila kinabukasan.Naramdaman ko ang pagtabi niya sa akin, kakatapos niya lang maligo at amoy na amoy ko ang natural niyang panlalaking amoy."Masaya rin ako," narinig kong sagot niya habang pinagmamasdan namin ang kalangitan."Coincidence lang bang maraming bitwin ngayong gabing nagpropose ka o talagang planado 'to?" curious kong tanong habang pinagmamasdan ang napakagandang langit.Narinig ko ang p
Dasha's Point Of View.Nang matapos kaming kumain ng hapunan ay dumiretso na sa kanilang mga kwarto sina Mama, Papa, Lola, Tita Cyla, at Tita Elysa. Kasama rin nila sina Dawn at Ethan na pinatulog na namin, habang kami ay naiwan sa sala at nagkwekwentuhan pa rin habang umiinom ng alak.Magkatabi kaming dalawa ni Elias sa couch, sa gilid namin ay nandoon sina Angela at Joel. Sa harapang couch naman ay nandoon si Jazz mag-isa, pagod daw kasi sa byahe si Celaida kaya naman hindi na ito makakasama sa amin, nakapagpalit na ako ng pantulog na damit para komportable akong kumilos."Huwag niyong painumin ng marami 'yan si Jazz," wika ko. "Baka kapag narinig ni Celaida ang mga corny jokes niya ay biglang maturn off bigla."Nagtawanan sila habang si Jazz naman ay inirapan ako. "Baka i-kwento ko kung paano ka umiyak noong nag-inuman tayo noon."Tinawanan ko na lamang siya."Nga pala, Dasha. Kamusta ang Bacolod?" tanong sa akin ni Angela.Sumandal ako sa couch at sumagot. "Maayos naman ang naging
Dasha's Point Of View.Totoo nga ang hinala ko, na ang gabing muli akong alukin ng kasal ni Elias ang gabing hinding-hindi ko kakalimutan. Inaasahan ko naman na mangyayari 'to, pero ngayon, na yakap namin ang isa't isa habang nanonood ng fireworks at napakaraming bitwin sa kalangitan, masasabi kong para itong isang panaginip na impossibleng mangyari.Pero possible pala... At masaya ako. Na pagkatapos ng lahat ng naranasan ko, pagkatapos ng mga maling akala ko, pagkatapos ng mga pananakit sa akin ng mga taong minsan ko ring minahal... Masaya akong uuwi pabalik sa taong alam kong ako lang ang mahal. Masaya akong bumalik sa buhay ni Elias."Thank you, Dasha," narinig kong wika niya, napalingon ako sa kaniya ngunit nanonood lamang siya sa fireworks ngunit bakas na bakas sa mukha niya ang labis na saya, bahagya pang may luhang tumutulo sa mata niya.Yumapos ako sa kaniyang bewang at nagsalita. "Bakit ka naman nag tha-thank you riyan?""Because you bring back the colors in my life..."Nanat
Dasha's Point Of View.Dahan-dahan kong dinilat ang mga mata ko ngunit purong kadiliman lang ang nakikita ko.Teka, nasaan ako?Pakiramdam ko ay nakaupo ako sa isang silya dahil nararamdaman ko iyon, pero wala talaga akong makita. Tangina, saan ba ako dinala ni Jazz? Ano bang nangyari?Pagkatapos kong inumin ang binigay niyang tubig ay inantok na ako, ano ba 'tong nangyayari?Nilibot ko ang tingin sa paligid at sigurado akong nasa labas lang ako dahil kitang-kita ko ang napakaraming stars sa langit, gusto ko sanang mamangha pero hindi ko maintindihan kung bakit biglang nandito na ako gayong ang huling pagkakatanda ko ay nasa sasakyan ako kasama si Jazz.Naku! Malilintikan na talaga sa akin ang lalaking iyon!Tatayo na sana ako mula sa pagkakaupo ng biglang bumukas ang mga ilaw, nanlaki ang mga mata ko ng makita ang buong paligid. Maraming puno sa paligid ko, at mayroong mga ilaw na nakasabit sa bawat puno, nandito ako sa gitna at sa buong paligid ay maraming tulips na paborito ko. Sa
Dasha's Point Of View.Hindi na ako nakapagpaalam pa kay Dawn, mabuti na lang dahil nandoon si Angela at paniguradong alam naman na niya ang gagawin niya."Ano bang nangyayari?" tanong ko kay Jazz, nandito na kami sa loob ng sasakyan niya at nagmamaneho na siya, nasa likod ng sasakyan niya ang dalawang box ng cupcakes. "Ipaliwanag mo ngang mabuti! Tignan mo ang suot ko, sa kakamadali mo hindi na ako nakapagpalit."Suot-suot ko pa rin kasi ang red dress na binigay sa akin ni Angela."May nag-order kasing costumer sa shop mo," mahinanong pagkuwento niya. "Tinawagan ako ni Marilyn dahil nga may emergency bigla iyong delivery boy niyo so pumayag naman ako dahil wala naman akong ginagawa, so ayon nga, pumunta na ako sa address ng recipient pero nagalit sa'kin. Ang sabi niya, nag request daw siyang kasama ka sa bigay noong binili niya kaya ito.""Ha? Bakit naman kailangang kasama ako?" naguguluhang saad ko. "Kilala ko ba recipient? Ano bang pangalan niya?""Hindi ko alam, hindi ko na inabal