Rafael
Nauna ng umalis sila Rica at Charm dahil hinahanap na sila sa kanila habang ako naman ay nagpaiwan rito sa unit ni Aljean. Maya-maya lang ay aalis na rin ako. Sinabihan ko sina Rica na wag sasabihin kay Aljean na kasama nila akong gumamot sa kaibigan nila.
Oo masama ang mean girls, nambubully sila at kahit sino ay kinakanti nila pero naiintindihan ko yung side nila kung bakit nagagawa nila yun.
Lumapit ako sa kama ni Aljean at pinunasan ang noo niya, nilalagnat kasi siya. Ganun daw talaga si Aljean pag naglaslas nilalagnat pagkatapos.
"Aljean, di ko alam mga pinagdaanan mo at pinagdadaanan mo pero sana bukas okay ka na. Wag kang magpatalo sa mga pagsubok na yun, mabait ka naman nabahidan ka lang ng galit diyan sa puso mo." bulong ko habang pinupunasan ang noo niya.
Kilala ko na siya noon pa, kilala kasi sila sa pambubully sa campus. Pero never silan
Anna LuisaPagkaalis ni Julia, nanatiling umiiyak si Alonika. At panay naman ang alo ko sakanya. At galit na galit siya kay Rafael ngayon.."Mas makakabuti siguro kung di nalang tayo pumunta mamaya." sabi ko sakanya, dahil nag-aalala talaga ko sa maaari niyang gawin mamaya sa kasiyahan na yun.Kaya taka siyang napatingin sakin."Hindi ate, pupunta tayo. Wag mo kong aalalahanin wala akong gagawin kay Rafael." sabi niya sakin. Kaya napatango nalang ako, sana nga wala siyang gawin mamaya.Nasa ganun kaming sitwasyon ng may tumunog ang cellphone ko, senyales na may tumatawag kaya sinagot ko ito.Si Kuya pala pagtingin ko sa screen ng cellphone."Aera, pupunta ba kayo mamaya?" tanong ni Kuya sakin."Oo naman kuya." malungkot na sagot ko habang nakating
Anna LuisaNanatiling walang imik si Alonika, at tulala lang eto habang kumakain kami ng tanghalian, tanghali na kaya nasa kantina kami lahat. Pansin na pansin naman ang pag-aalala nila Catriona at Yuri sa walang imik na si Alonika.Habang si Ethan ay panay ang sulyap sakin na wari mo'y may gusto talaga sabihin na di niya masabi. Habang si Rafael ay tulala lang na tila may iniisip.Nasa ganun kaming sitwasyon ng may lumapit samin, at ito ay ang tinatawag nilang Mean Girls.Dalawa lang sila, nasaan kaya yung pinuno nila?"Rafael, gusto lang namin magpasalamat sa pagtulong mo samin kahapon." biglang sulpot ni Charm sa tabi ni Rafael kaya napatingin ito sakanila."Hmmm..wala yun. Kamusta na pala siya?" seryosong sabi ni Rafael sakanila."Ayun, okay na naman siya. Sige na alis na kami may klase pa kami
Anna LuisaNasa sasakyan na kami ni Kuya at papunta na sa venue ng kaarawan ni Aira, eto ang unang beses na makikita ko ang kapatid ni Maxwell. Kaya ramdam na ramdam ko ang aking pananabik na siya ay makita.Samantalang si Alonika ay nanatiling babad sakanyang telepono. At ako naman ay nakadungaw sa bintana. Maya-maya pa'y nakarating na kami sa venue ng kasiyahan.Masaya akong bumaba kasama si Alonika, na inaayos ang kanyang mukha retouch daw tawag sa ginagawa niya.Napakagandang venue ang inaabutan namin, kumikinang ito at pinapalibutan ng liwanag ang iba't ibang sulok ng venue.Pagdating namin doon ay agad na sumalubong samin si Catriona at Yuri kasama si Jannine."Hala ang ganda mo bessy, ikaw ba yan?" namamanghang bungad ni Catriona sakin at niyakap ako.Habang si Yuri ay napatitig lang sakin at si Jannine nam
Anna Luisate quieroBulong ko sa ere habang tanaw at pinagmamasdan ko si Ethan na tuwang-tuwa sa paghaharana ni Kuya kay Aira, kaya ibinalik ko ang aking tingin kay Kuya at Aira. Sabi sakin nila Catriona ay may gusto nga raw itong si Aira kay Kuya. Bagay sila, pero mas matanda nga lang si Kuya para sakanya.Sandaling tumahimik ang paligid ng tumapat kay Kuya ang liwanag at nakangiti siyang nakatingin kay Aira."Maxine Aira Sarmiento, happy birthday. Mahal ki--este namin, you were such a wonderful girl and now a lady. Sana nagustuhan mo ang paghaharana ko sayo." sabi ni Kuya, kaya nagsigawan lahat ng narito dahilan para mamula si Aira.Inabutan naman siya ng microphone daw tawag doon. At tsaka nakangiting sumagot kay Kuya."Thank you, Azrael. Sorry kung walang Kuya, ayoko lang tawagin kang Kuya. Tha
Anna Luisa"Sinong nagpunta sa ibang bansa?" biglang sulpot ni Rafael kaya napalingon kami sakanya at napakalas sa yakap ni Alonika. Kasama niya pala si Steven.Nagkatinginan kami ni Alonika at natahimik. Dahil di namin alam kung ano ang aming isasagot kay Rafael. Nagulat naman ako ng makita ko ang pagkuyom ni Alonika ng kamao niya.Kaya agad kong hinawakan ang kamao niya para pakalmahin siya, alam kong galit siya kay Rafael."Panahon na para malaman niya, Alonika at Aera." biglang sulpot ni Kuya, kaya napalingon sina Rafael at Steven sakanya."A-anong dapat kong malaman?" naguguluhang saad ni Rafael at nagpabalik-balik tingin samin nina Kuya. Sinenyasan ko si Kuya na siya nalang magsabi, dahil di namin kayang magsalita ni Alonika, dahil baka maiyak lang kami."Si Julia, hindi totoong may inaasiko
Anna LuisaNagulat kami sa biglang pagsulpot nilang lahat, pero agad ding naalis ang tingin nila samin ng biglang ibagsak ni Rafael yung bote na hawak niya.."Pre, anong nangyayari sayo?" tanong ni Steven sakanya at inalalayan ang wala na sa wisyo na si Rafael, ngumisi lang si Rafael at tumawa ng mapait."Wala na siya pre, wala na. Kung kailan hulog na hulog na ako dun pa siya nawala, wala pre kasalanan ko talaga.." mangiyak-ngiyak na saad niya kay Steven. "..ang bobo ko, kasi hinayaan kong mawala siya." mahinang saad niya at tsaka tinumba ang lamesa, dahilan para magbagsakan ang mga bote na nasa lamesa. Buti na nga lang ay wala ng bisita, bale kami nalang nandito kaya walang makakita nito.Nakita ko naman ang paglapit ni Aira kasama si Kuya at Angge na nagtataka sa nangyayari.Nasa lapag si Rafael at panay ang hawi sa mga
Anna LuisaIlang araw na nakakalipas simula ng manggaling kami sa kaarawan ni Aira, at ayun na ang huling beses na nakausap ni Alonika ang kapatid niya. Sa ngayon ay narito kami sa paaralan, huling linggo na raw ito ng klase dahil sembreak na raw sa susunod na linggo.Heto na ang huling Lunes bago ang sembreak. Kaya todo asikaso kami ng mga requirements dahil sa pagbalik namin ay bagong semester na ulit ng klase, hudyat na sa malaking pagbabago ng mga iskedyul namin."Oy, Ate ano't tulala ka diyan sa bulletin board." biglang sulpot ni Alonika sa tabi ko, kaya gulat akong napalingon sakanya."May iniisip lamang ako, nasaan na sina Yuri?" saad na tanong ko sakanya kaya napakibit balikat nalang siya at may kung anong hinalungkay sa bag niya.Sa loob din ng ilang linggo, patuloy sa panunuyo sakin si Ethan. Talagang ginawa niy
Anna LuisaMagmula kahapon ay di na ko natahimik sa kaiisip sa nais ipahiwatig ng matanda sakin, Martes ngayon at eto ang pangalawang araw ng pag-aasikaso namin ng mga dapat ipasa sa paaralan.Kasalukuyan akong sinusuklay ang aking buhok habang patuloy na inaalala ang matatalinghaga at mga makahulugang salita mula sa matanda na di ko batid kung sino siya.Kahapong kaganapan.."Iha, malapit na. Ikaw ay maghanda na." makahulugang saad niya sakin, dahilan para magtaasan ang mga balahibo ko dahil sa kakaibang takot na idinulot nun."Ano pong nais niyong iparating? Alin po ang dapat kong paghandaan?" kabado at di alam ang gagawin na tanong ko sakanya."Iha, malapit ng itama ang lahat ng mali. Malapit ng maisulat ang mga di naisulat, at malapit ng mabura ang di dapat nakadikta sa kasaysayan. Ikaw ang magbabago." na
1910"Anna Luisa, ano bang ginagawa mo diyan?" tawag ni Charles sa asawa niya na di niya alam bakit ang tagal sa banyo. Kaya agad na lumabas si Anna Luisa."Charles, balikan natin sila Ina gusto ko ipakilala si Elizabeth sa kanila." sambit ni Anna Luisa sa kanyang asawa.Kaya ningitian siya ni Charles."Masaya ako na naisipan mong magpakita sa inyo." nakangiting sambit ni Charle kay Anna Luisa, at niyakap ito."Dahil kahit bali-baliktarin ko man ang mundo ay mga magulang ko sila. At karapatan nilang makilala ang kanilang apo." nakangiting saad ni Anna Luisa sa asawa."Tiyak kong matutuwa silang makita ang kanilang apo, na napakabibo at kulit." natatawang sambit ni Charles kaya nagtawanan nalang sila mag-asawa.Sampung taon na halos ang lumipas sim
Anna Luisa"Handa ka na bang malaman ang dapat itama ng nakaraan sa kasalukuyan?" bungad sa akin ng matanda. Kaya tumango ako sakanya."..kung ganun oras na para magkita kayo ni Aera." saad niya kaya gulat na napatingin ako sakanya.At tsaka siya nagkumpas ng isang spell at lumabas sa harapan ko si Aera. At nakatingin siya sa akin."Ate Anna Luisa?" tawag niya sakin ng makita ako.Magsasalita na sana ako ng unahan ako ng matanda kaya di na ko nagsalita pa, baka magalit eh."At dahil narito na kayo parehas kumapit kayo sakin at dadalhin ko kayo sa sinasabi kong naging pagkakamali ng nakaraan sa kasalukuyan." sabi niya samin, kaya sabay kaming humawak ni Aera sakanya.Kaya napapikit kami ni Aera, at sa pagmulat namin ng mata ay isang pamilyar na senaryo ang nakita namin..
Anna LuisaPagpunta namin sa gate ng Hacienda ay saktong nandun na ang kotse nila Julia kaya agad kaming lumabas para sunduin sila. Pagbaba nila ay agad kaming nagngitian.."Julia, pwede bang mauna ka na sa loob?" pakiusap ni Kuya sakanya kaya agad naman siyang pumayag at nauna sa loob.Ng maiwan kami sa labas ay mahinang napatili si Alonika, at ganun nalang ako gulat namin ng biglang bumaba ang isang lalaki, sino naman ito?"Bakit nagtitili ka diyan? Bakit di pa kayo pumapasok?" sunod-sunod na tanong nito kay Alonika."Ay bakit bawal ba tumili, pwede ba umuwi ka na muna sa inyo bukas ka nalang pumunta dito magpapahinga na rin kasi kami." sabi ni Alonika doon sa lalaki."Oo nga Clyde iho, mas mabuti pang umuwi ka muna. Bukas na lamang tayo muling magkita." nakangiting sabat ni Tita.
Anna LuisaNg makabalik kami mula sa paglilibot sa mga pasyalan dito sa Poblacion Indang ay nagpasya kaming humiwalay ni Ethan sa mga kasama namin at pag-usapan ang dapat naming pag-usapan."Aera, gusto ko magsorry dahil hinayaan kitang umalis ng di man lang tayo nakakapag-usap." panimula at basag niya sa katahimikan."Nabasa mo ba yung liham?" tanong ko sakanya. Kaya tumango siya, senyales na nabasa niya nga."Kaya nga nandito ako sumama sa Kuya mo, para lang sundan ka at magsorry sayo ng paulit-ulit." sinserong saad niya. Kaya malungkot akong napatingin sakanya..Ako dapat ang humingi ng tawad sayo, dahil anumang oras ngayon ay bigla akong maglalaho para harapin ang tadhana ko sa nakaraan."Di mo kailangang huningi ng tawad sa akin, dahil wala kang kasalanan. Naiintindihan ko na ganun an
RafaelSabi nila Azrael ay mamayang gabi raw ang dating nina Alonika at Julia kaya napagpasyahan naming gumala muna sa napakagandang lugar ng Poblacion Indang. At kasama namin ang maligalig na si Aljean, btw kasama niya mga barkada niya na sina Charm at Rica para humingi ng tawad sa nagawa nila kay Julia, para kasing yung ginawa nila ang tuluyang nagtulak kay Julia na umalis ng bansa at sa ibang bansa magpatuloy ng pag-aaral."Bakit ang ganda-ganda rito?" namamanghang sambit ni Catriona, habang nakatingin sa Plaza ng Poblaciong Indang, ang Indang Town Plaza ang isa sa historical landmark dito sa lugar na ito.Napakaganda tingnan ng plaza, sunod naman kaming dinala sa Bonifacio Shrine di kalayuan sa hacienda ng mga Bonifacio.Napakatayog at ganda nito, palatandaan na dito nagmula ang isa sa mga bayani ng Pilipinas.Matapos naming magpunta sa mga magag
Anna LuisaLumipas ang Lunes at medyo bumubuti na ang panahon, senyales na pwede ng bumiyahe sila Kuya Azrael bukas.Kaya eto kami ni Lara at nasa labas ng mansyon upang libutin ang halamanan dito sa Hacienda. Hanggang sa nagpasya kaming umupo sa damuhan rito at tsaka nagkwentuhan."Lara, nais ko lamang malaman mo na masaya ako nakilala kita. At gusto kong ikaw ang magsabi sakanila ng totoong kwento ni Anna Luisa.." nakangiting sabi ko sakanya dahilan para mapalingon siya sa akin na puno ng pagtataka."A-anong ibig sabihin mo, Ate Anna Luisa?" takang tanong niya sa akin."Ikwekwento ko sayo ang katotohanang natuklasan ko sa pamamagitan ng lumang orasan na ito, gusto kong malaman mo at ikwento sa iba na si Anna Luisa ay di nagpakamatay at di natagpuan ang bangkay niya sa Ilog paraiso, tulad ng maling bersyon ng kwento ng ukol sa aki
RafaelNung saktong pauwi na ako nung biyernes ng hapon ay bigla akong kinausap ni Alonika, na baka raw gusto kong sumunod o sumama sa kanila papunta kay Julia. Siyempre nung una natuwa ako, pero naisip ko na baka ipagtabuyan niya lang ako kaya tumanggi ako.Kaya eto ako ngayon, nasa bahay at nakatambay. Nandito nga pala sila Ethan, Maxwell at Steven, nakipag-ayos na rin ako sa dalawa, dahil naguguilty talaga ako na iniwasan ko sila."Talagang di ka sumama kay Alonika para makita si Julia?" di makapaniwalang sabi ni Maxwell sa akin, kaya sinamaan ko siya ng tingin."Baka kasi ipagtabuyan niya lang ulit ako, kaya di na ko sumugal." sagot ko sakanya. Kaya nagtinginan sila at tsaka nagtawanan, nasa ganun kaming sitwasyon ng biglang dumating si Azrael.Naks naman kumpleto kami."Oh, Azrael. Buti naman nakarating ka at
Ang KatotohananAnna LuisaDi natapos ang araw na to na di ko nababasa ang libro ng kasaysayan. Tulog na si Lara kaya ako nalang naiwan sa sala, gabi na rin kasi kaya naiintindihan ko siya.Patuloy ako sa pagbabasa ng napakakapal na libro ng kasaysayan dahil di ko matagpo-tagpuan ang sinulat ng paslit na ako sa libro na ito. Nagulat ako ng kumidlat ng napakalakas, dahilan para makaramdaman ako ng takot.Ang higpit naman ng hawak ko sa lumang orasan na nakuha ko sa isang baul sa taas, dahil malakas ang kutob na ito ang magiging susi para makabalik ako sa taong 1897.Habang lumalalim ang gabi, ay lalo ako nakakaramdam ng takot at kaba.Nakailang pahina ng biglang isang pahina ang pumukaw ng atensyon ko. Kaya agad ko itong binasa."Kasaysayan ng isang Anna Luisa Bonifacio, ang panibagong Anna Luisa ay tatawaging
Anna LuisaNgayon ay Linggo, at napagpasyahan naming ipagpatuloy ni Lara ang pagbabasa sa talaarawan ko."Mahal na talaarawan ngayong araw ay di maganda ang araw na ito, dahil ngayong araw ay nalaman naming nasa Maragondon, Cavite sina Tiyo Andres at Tiyo Procopio. Kaaraawan ko ngayon pero di ako masaya dahil kanina lamang ay nalaman naming napaslang na sina Tiyo Andres at Tiyo Procopio. Kaya narito kami at nagluluksa sa kanilang pagkawala." -10 Mayo (1897)Eto yung eksaktong araw na nangyari ang masamang paninitig ni Sarah sakin. Eto yung araw na di ko na alam ang mg sumunod na ng nangyari, pero ng dahi