Anna Luisa
"Sinong nagpunta sa ibang bansa?" biglang sulpot ni Rafael kaya napalingon kami sakanya at napakalas sa yakap ni Alonika. Kasama niya pala si Steven.
Nagkatinginan kami ni Alonika at natahimik. Dahil di namin alam kung ano ang aming isasagot kay Rafael. Nagulat naman ako ng makita ko ang pagkuyom ni Alonika ng kamao niya.
Kaya agad kong hinawakan ang kamao niya para pakalmahin siya, alam kong galit siya kay Rafael.
"Panahon na para malaman niya, Alonika at Aera." biglang sulpot ni Kuya, kaya napalingon sina Rafael at Steven sakanya.
"A-anong dapat kong malaman?" naguguluhang saad ni Rafael at nagpabalik-balik tingin samin nina Kuya. Sinenyasan ko si Kuya na siya nalang magsabi, dahil di namin kayang magsalita ni Alonika, dahil baka maiyak lang kami.
"Si Julia, hindi totoong may inaasiko
Anna LuisaNagulat kami sa biglang pagsulpot nilang lahat, pero agad ding naalis ang tingin nila samin ng biglang ibagsak ni Rafael yung bote na hawak niya.."Pre, anong nangyayari sayo?" tanong ni Steven sakanya at inalalayan ang wala na sa wisyo na si Rafael, ngumisi lang si Rafael at tumawa ng mapait."Wala na siya pre, wala na. Kung kailan hulog na hulog na ako dun pa siya nawala, wala pre kasalanan ko talaga.." mangiyak-ngiyak na saad niya kay Steven. "..ang bobo ko, kasi hinayaan kong mawala siya." mahinang saad niya at tsaka tinumba ang lamesa, dahilan para magbagsakan ang mga bote na nasa lamesa. Buti na nga lang ay wala ng bisita, bale kami nalang nandito kaya walang makakita nito.Nakita ko naman ang paglapit ni Aira kasama si Kuya at Angge na nagtataka sa nangyayari.Nasa lapag si Rafael at panay ang hawi sa mga
Anna LuisaIlang araw na nakakalipas simula ng manggaling kami sa kaarawan ni Aira, at ayun na ang huling beses na nakausap ni Alonika ang kapatid niya. Sa ngayon ay narito kami sa paaralan, huling linggo na raw ito ng klase dahil sembreak na raw sa susunod na linggo.Heto na ang huling Lunes bago ang sembreak. Kaya todo asikaso kami ng mga requirements dahil sa pagbalik namin ay bagong semester na ulit ng klase, hudyat na sa malaking pagbabago ng mga iskedyul namin."Oy, Ate ano't tulala ka diyan sa bulletin board." biglang sulpot ni Alonika sa tabi ko, kaya gulat akong napalingon sakanya."May iniisip lamang ako, nasaan na sina Yuri?" saad na tanong ko sakanya kaya napakibit balikat nalang siya at may kung anong hinalungkay sa bag niya.Sa loob din ng ilang linggo, patuloy sa panunuyo sakin si Ethan. Talagang ginawa niy
Anna LuisaMagmula kahapon ay di na ko natahimik sa kaiisip sa nais ipahiwatig ng matanda sakin, Martes ngayon at eto ang pangalawang araw ng pag-aasikaso namin ng mga dapat ipasa sa paaralan.Kasalukuyan akong sinusuklay ang aking buhok habang patuloy na inaalala ang matatalinghaga at mga makahulugang salita mula sa matanda na di ko batid kung sino siya.Kahapong kaganapan.."Iha, malapit na. Ikaw ay maghanda na." makahulugang saad niya sakin, dahilan para magtaasan ang mga balahibo ko dahil sa kakaibang takot na idinulot nun."Ano pong nais niyong iparating? Alin po ang dapat kong paghandaan?" kabado at di alam ang gagawin na tanong ko sakanya."Iha, malapit ng itama ang lahat ng mali. Malapit ng maisulat ang mga di naisulat, at malapit ng mabura ang di dapat nakadikta sa kasaysayan. Ikaw ang magbabago." na
Anna LuisaKasalukuyan akong nakaupo sa upuan at inaayos ng mabuti ang mga kailangang ipasa ngayong araw, at panay rin ang pagsasaulado ko ng mga sasabihin ko mamaya sa defense. Kagrupo ko sina Yuri at Catriona dito kaya di ako masyadong nahirapan na makipagsabayan sa kanila. Kahit na di ko batid ang ibig sabihin ng defense."Aera, saulado na ba yung sasabihin mo mamaya?" tanong ni Yuri sakin na panay rin ayos ng mga papel niya.Kaya napalingon ako sakanya."Mabilis ko namang nasasaulado ngunit may mga salita akong di maintindihan." sagot ko sakanya."Okay lang yan, tulungan ka nalang namin mamaya." sabi ni Catriona sakin at maya-maya pa ay nagpatuloy na kami sa mga ginagawa namin.Maya-maya pa ay nagdesisyon kaming lumabas ng classroom para kumain ng tanghalian. Dahil baka raw magutom kami mamaya
Anna LuisaHuwebes na ngayon at habang papalapit ng papalapit ang Sabado ay iba ang kaba na nararamdaman ko. Di ko alam pero pakiramdam ko palapit na ko sa babala ng matanda sakin na di ko alam kung saan nanggaling."Tulala ka naman? At titig ka na naman sa ulan. Sure ka bang okay kalang?" pangatlong tanong na sakin to ni Alonika mula ng umalis kami sa condo. Mula kasi kahapon ay di na okay pakiramdam ko. At di ko maiwasang mag-isip ng mag-isip sa maaring maganap sa Sabado. At sa pagtuklas ko sa kasaysayan ng mga Bonifacio.."Di ko alam." pagpapakatotoo ko sakanya. Kaya napatingin siya sakin, siya kasi ang nagmamaneho. Dahil wala talaga ko sa tamang wisyo mula kahapon."Hala, Ate umuwi ka nalang kaya muna?" nag-aalalang suhestiyon niya sakin. Umiling lang ako sakanya."Hindi, papasok ako. May usapan kami ni Ethan."
MaxwellNandito na ko sa mall, at kung saan-saan na ko pumasok na store para lang bilhin lahat ng dapat bilhin. I also order foods sa isang resto dito. Dahil alam ko namang nagugutom na din mga pinapagawa ko dun sa ilog paraiso. Nagtext sakin si Catriona na nagsisimula na raw sila at nakahanap na sila ng place kung saan gaganapin ang surprise.At sobrang kaba ang nararamdaman ko, actually kagabi ko pa iniisip to kung paano ko to gagawin o isasagawa. Kaya hiningi ko na tulong nila Catriona. Kagabi ay tinawagan ko si Steven, at ang gago gulat na gulat di raw siya makapaniwala na manliligaw na ko."Ah, miss magkano po magpagawa ng letters na kwintas?" tanong ko sa isang babae. Sa isang pinasukan ko na shop. Jewelry Shop to, naisipan ko kasing bigyan ng kwintas si Alonika. Na may nakalettering na name niya."Ah sir, 1200 po may promo po kasi ngayon sir." sagot
Alonika"Ate Aera, Ethan? Nasaan kayo?" pagbaba kasi namin ay bigla silang nawalang dalawa. Kaya eto wala akong choice kundi magpunta sa ilog kahit madilim ang paligid. Gusto ko kasi mag-isa, at mag-isip-isip pansamantala. Lalo na tong nararamdaman ko para kay Maxwell na wala namang patutunguhan.Ilang araw ko na din itong pilit iniiwasan at pinipilit sa sarili ko na wala akong gusto sakanya, pero everytime na makikita ko siya biglang nagbabago lahat. Nakakalimutan ko ang pag-iwas ko sakanya, nakakalimutan kong pinipigilan ko pala ang sarili ko na magkagusto sakanya.Dahil sa madilim naman sa lugar na pinagpwestuhan ko, malayo to sa puno na noon ay pinagpwestuhan namin nila Ate Aera at Julia nung may pinag-uusapan kami noon.Nagpagpasyahan kong magbukas ng cellphone ko at makipagvideo call kay Julia, alam kong umaga sakanila ngayon kaya sure akong sasagutin nito tawag ko.
Alonika"M-maxwell?" bulong ko nalang ng makita siya na nakangiting nakatingin sakin."Alonika, I know na di kapaniwala-paniwala tong ginagawa ko.." saglit siyang tumigil at lumapit sakin nagulat pa nga ako ng ilagay niya sa kabilang dibdib niya ang palad ko. "..pero gusto kong malaman mo totoo lahat ng ito. At di ito isang panaginip lang, alam kong baliw ka kaya alam kong iisipin mong nanaginip ka lang." medyo natatawang sabi niya kaya inis akong sinamaan siya ng tingin."Di ko talaga alam kung dapat bang paniwalaan tong kabaliwan mo sa harap ko?" kunot noo na sabi ko sakanya, pero ang gunggong pinisil lang ang pisngi ko at inalalayan akong umupo. Kaya umupo naman ako, ewan ko ba kung bakit umupo ako? Ah baka nangalay ako kaya umupo ako. Aish! Ewan."Hmmm..dapat siguro maniwala ka na! Minsan lang
1910"Anna Luisa, ano bang ginagawa mo diyan?" tawag ni Charles sa asawa niya na di niya alam bakit ang tagal sa banyo. Kaya agad na lumabas si Anna Luisa."Charles, balikan natin sila Ina gusto ko ipakilala si Elizabeth sa kanila." sambit ni Anna Luisa sa kanyang asawa.Kaya ningitian siya ni Charles."Masaya ako na naisipan mong magpakita sa inyo." nakangiting sambit ni Charle kay Anna Luisa, at niyakap ito."Dahil kahit bali-baliktarin ko man ang mundo ay mga magulang ko sila. At karapatan nilang makilala ang kanilang apo." nakangiting saad ni Anna Luisa sa asawa."Tiyak kong matutuwa silang makita ang kanilang apo, na napakabibo at kulit." natatawang sambit ni Charles kaya nagtawanan nalang sila mag-asawa.Sampung taon na halos ang lumipas sim
Anna Luisa"Handa ka na bang malaman ang dapat itama ng nakaraan sa kasalukuyan?" bungad sa akin ng matanda. Kaya tumango ako sakanya."..kung ganun oras na para magkita kayo ni Aera." saad niya kaya gulat na napatingin ako sakanya.At tsaka siya nagkumpas ng isang spell at lumabas sa harapan ko si Aera. At nakatingin siya sa akin."Ate Anna Luisa?" tawag niya sakin ng makita ako.Magsasalita na sana ako ng unahan ako ng matanda kaya di na ko nagsalita pa, baka magalit eh."At dahil narito na kayo parehas kumapit kayo sakin at dadalhin ko kayo sa sinasabi kong naging pagkakamali ng nakaraan sa kasalukuyan." sabi niya samin, kaya sabay kaming humawak ni Aera sakanya.Kaya napapikit kami ni Aera, at sa pagmulat namin ng mata ay isang pamilyar na senaryo ang nakita namin..
Anna LuisaPagpunta namin sa gate ng Hacienda ay saktong nandun na ang kotse nila Julia kaya agad kaming lumabas para sunduin sila. Pagbaba nila ay agad kaming nagngitian.."Julia, pwede bang mauna ka na sa loob?" pakiusap ni Kuya sakanya kaya agad naman siyang pumayag at nauna sa loob.Ng maiwan kami sa labas ay mahinang napatili si Alonika, at ganun nalang ako gulat namin ng biglang bumaba ang isang lalaki, sino naman ito?"Bakit nagtitili ka diyan? Bakit di pa kayo pumapasok?" sunod-sunod na tanong nito kay Alonika."Ay bakit bawal ba tumili, pwede ba umuwi ka na muna sa inyo bukas ka nalang pumunta dito magpapahinga na rin kasi kami." sabi ni Alonika doon sa lalaki."Oo nga Clyde iho, mas mabuti pang umuwi ka muna. Bukas na lamang tayo muling magkita." nakangiting sabat ni Tita.
Anna LuisaNg makabalik kami mula sa paglilibot sa mga pasyalan dito sa Poblacion Indang ay nagpasya kaming humiwalay ni Ethan sa mga kasama namin at pag-usapan ang dapat naming pag-usapan."Aera, gusto ko magsorry dahil hinayaan kitang umalis ng di man lang tayo nakakapag-usap." panimula at basag niya sa katahimikan."Nabasa mo ba yung liham?" tanong ko sakanya. Kaya tumango siya, senyales na nabasa niya nga."Kaya nga nandito ako sumama sa Kuya mo, para lang sundan ka at magsorry sayo ng paulit-ulit." sinserong saad niya. Kaya malungkot akong napatingin sakanya..Ako dapat ang humingi ng tawad sayo, dahil anumang oras ngayon ay bigla akong maglalaho para harapin ang tadhana ko sa nakaraan."Di mo kailangang huningi ng tawad sa akin, dahil wala kang kasalanan. Naiintindihan ko na ganun an
RafaelSabi nila Azrael ay mamayang gabi raw ang dating nina Alonika at Julia kaya napagpasyahan naming gumala muna sa napakagandang lugar ng Poblacion Indang. At kasama namin ang maligalig na si Aljean, btw kasama niya mga barkada niya na sina Charm at Rica para humingi ng tawad sa nagawa nila kay Julia, para kasing yung ginawa nila ang tuluyang nagtulak kay Julia na umalis ng bansa at sa ibang bansa magpatuloy ng pag-aaral."Bakit ang ganda-ganda rito?" namamanghang sambit ni Catriona, habang nakatingin sa Plaza ng Poblaciong Indang, ang Indang Town Plaza ang isa sa historical landmark dito sa lugar na ito.Napakaganda tingnan ng plaza, sunod naman kaming dinala sa Bonifacio Shrine di kalayuan sa hacienda ng mga Bonifacio.Napakatayog at ganda nito, palatandaan na dito nagmula ang isa sa mga bayani ng Pilipinas.Matapos naming magpunta sa mga magag
Anna LuisaLumipas ang Lunes at medyo bumubuti na ang panahon, senyales na pwede ng bumiyahe sila Kuya Azrael bukas.Kaya eto kami ni Lara at nasa labas ng mansyon upang libutin ang halamanan dito sa Hacienda. Hanggang sa nagpasya kaming umupo sa damuhan rito at tsaka nagkwentuhan."Lara, nais ko lamang malaman mo na masaya ako nakilala kita. At gusto kong ikaw ang magsabi sakanila ng totoong kwento ni Anna Luisa.." nakangiting sabi ko sakanya dahilan para mapalingon siya sa akin na puno ng pagtataka."A-anong ibig sabihin mo, Ate Anna Luisa?" takang tanong niya sa akin."Ikwekwento ko sayo ang katotohanang natuklasan ko sa pamamagitan ng lumang orasan na ito, gusto kong malaman mo at ikwento sa iba na si Anna Luisa ay di nagpakamatay at di natagpuan ang bangkay niya sa Ilog paraiso, tulad ng maling bersyon ng kwento ng ukol sa aki
RafaelNung saktong pauwi na ako nung biyernes ng hapon ay bigla akong kinausap ni Alonika, na baka raw gusto kong sumunod o sumama sa kanila papunta kay Julia. Siyempre nung una natuwa ako, pero naisip ko na baka ipagtabuyan niya lang ako kaya tumanggi ako.Kaya eto ako ngayon, nasa bahay at nakatambay. Nandito nga pala sila Ethan, Maxwell at Steven, nakipag-ayos na rin ako sa dalawa, dahil naguguilty talaga ako na iniwasan ko sila."Talagang di ka sumama kay Alonika para makita si Julia?" di makapaniwalang sabi ni Maxwell sa akin, kaya sinamaan ko siya ng tingin."Baka kasi ipagtabuyan niya lang ulit ako, kaya di na ko sumugal." sagot ko sakanya. Kaya nagtinginan sila at tsaka nagtawanan, nasa ganun kaming sitwasyon ng biglang dumating si Azrael.Naks naman kumpleto kami."Oh, Azrael. Buti naman nakarating ka at
Ang KatotohananAnna LuisaDi natapos ang araw na to na di ko nababasa ang libro ng kasaysayan. Tulog na si Lara kaya ako nalang naiwan sa sala, gabi na rin kasi kaya naiintindihan ko siya.Patuloy ako sa pagbabasa ng napakakapal na libro ng kasaysayan dahil di ko matagpo-tagpuan ang sinulat ng paslit na ako sa libro na ito. Nagulat ako ng kumidlat ng napakalakas, dahilan para makaramdaman ako ng takot.Ang higpit naman ng hawak ko sa lumang orasan na nakuha ko sa isang baul sa taas, dahil malakas ang kutob na ito ang magiging susi para makabalik ako sa taong 1897.Habang lumalalim ang gabi, ay lalo ako nakakaramdam ng takot at kaba.Nakailang pahina ng biglang isang pahina ang pumukaw ng atensyon ko. Kaya agad ko itong binasa."Kasaysayan ng isang Anna Luisa Bonifacio, ang panibagong Anna Luisa ay tatawaging
Anna LuisaNgayon ay Linggo, at napagpasyahan naming ipagpatuloy ni Lara ang pagbabasa sa talaarawan ko."Mahal na talaarawan ngayong araw ay di maganda ang araw na ito, dahil ngayong araw ay nalaman naming nasa Maragondon, Cavite sina Tiyo Andres at Tiyo Procopio. Kaaraawan ko ngayon pero di ako masaya dahil kanina lamang ay nalaman naming napaslang na sina Tiyo Andres at Tiyo Procopio. Kaya narito kami at nagluluksa sa kanilang pagkawala." -10 Mayo (1897)Eto yung eksaktong araw na nangyari ang masamang paninitig ni Sarah sakin. Eto yung araw na di ko na alam ang mg sumunod na ng nangyari, pero ng dahi