LOGINShare
Chapter 10-Betrayed By A Lover (Act 2)
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Halos mag-aalas onse na ng gabi nang matapos sa pangngungulit ang multo. Mabuti na lamang at hindi sila nakikita ng mga bumibisitang nurse. I can't imagine na nakatagal ako ng isang linggo sa isang ospital. Napabuntung-hininga na lang ako dahil hindi ako nagawang bisitahin ng magulang ko. Siguro busy pa rin sila sa organisasyon. As if na dadalawin nila ako dito samantalang lagi nga nila ako pinababantayan sa kanilang mga spirits noong bata pa ako. I wonder if they safely return from their mission? The last time I heard abut them ay nasa America sila upang lutasin ang isang kaso ng Poltergeist and after that wala pa akong naririnig na balita sa kanila.
“Gusto ko na lang maging ordinaryong nilalang. I hate these abilities,” ang sambit ko.
Paglingon ko naman sa kabilang direksyon ng aking kama ay nakita ko ang makulit na multo kaya naman napabusangot ako. Hindi ba natutulog ang mga multo? Bakit ba ayaw pumirmi nang isang ito sa isang lugar kung saan hindi ko siya nakiki
KnightOfSilverSkyHello readers? Kamusta po kayo? I hope nagustuhan niyo po ang chapter na ito. I hope your safe po and ingat po kayo palagi. What do you will happen sa tandem ng elder brother ni Arius na si Linus at Ada? Do you think magcocooperate sila? Comment your thoughts po! See you on next chapter!
Related chapters
Adamantine's Eyes Chapter 10-Betrayed by Lover (Act 3)
Hindi ko alam kung anong pumasok sa isipan ng baliw kong kapatid. Ipapartner niya na nga lang ako sa isang kaso, sa babaeng ito pa niya naisip? Noong una kong makita ang babaeng ito ay tila isang bangungot ang naramdaman ko. Sagana sa mana ang babaeng ito at wala siyang kamalay-malay na pwede siyang medium ng mga masasamang nilalang. Kasalukuyan kaming nasa isang coffee shop malapit sa ospital kung saan nakaadmit si Arius.“Isa lang lang ang sasabihin ko sa’yo. Huwag kang haharang sa dadaanan ko,”ang sambit ko sa babaeng kaharap ko.Napataas naman ang kilay ng babaeng ito at patuloy niyang tinipa ang kanyang laptop. Hindi ko alam kung anong ginagawa niya pero duda ako sa babaeng ito. Mukhang maduming lumutas ng kaso.“Hindi mo ako kailangang sabihan. Dahil one step ahead na ako sa kasong ito,” ang sambit niya.Napataas naman ang kilay ko sa kanyang sinabi. At anong ibig niyang sabihin d’on?
Adamantine's Eyes Chapter 11-Discharge from Hospital
Naasikaso na ni Kuya Linus ang bill ko sa hospital at pwede na akong lumabas mamaya. Naresolba na ni Kuya ang kaso ni Peridot sa tulong ni Ada. Nagising naman si Peridot mula sa pagiging comatose at nalipat na siya ng suite room. What do you expect? She’s a businesswoman. Barya lang sa kanya ang pambayad sa room na iyon. I don’t think so na naalala niya ang mga pangyayari lalo na’t kadalasan lumalabas na panaginip ang lahat nang nangyari noong kaluluwa pa lang siya or maaaring wala talaga siyang maalala.Pero ano man ang mangyari, masaya kami para sa kanya.“Sir Arius. Handa na po ang mga gamit ninyo,” ang sabi ng bagong butler na ipinadala nina lolo.Nakarating sa kanila ang balita na naospital ako dahil sa kaso ni Clara. Bukod d’on labis ang pagkadismaya ni lolo kay Mom dahil sa hinayaan niya akong bumalik ng Pilipinas mag-isa. Kaya kapalit ng galit ni lolo ay sinermonan ako ni Mom sa phone. Kapag naalala k
Adamantine's Eyes Chapter 12-Hide and Overnight
Nang makatapos na akoong magbihis ay pinalabas ko na closet si Arius. Makikita pa rin sa mukha niya ang lakas ng pagkakasampal ko sa kanya kanina. Nakabusangot siya dahil sa madilim at maliit na drawer ko muna siya pinagtago. Pinagpagan naman niya ang sarili niya kahit wala namang alikabok sa loob ng closet ko. Anong akala niya sa mga gamit ko, antigo?“Ano ba kasing ginagawa mo rito? Hindi ba dapat nasa bahay ka?” ang tanong ko.Napahalukipkip naman si Arius at sumandal ito sa closet ko. Lumingon siya sa ibang direksyon. Makikita sa kanyang mga mata na may naging problema sa kanila. Pero bakit sa dinami-daming babagsakan niya ay bakit sa kwarto ko pa? Bakit sa oras na pa nagkataon na nagbibihis ako?“Pwede ba akong magstay muna dito?” ang tanong ni Arius.Napatampal naman ako sa aking mukha. Iisa lang ang kama ko dito sa kwarto. Baka mainitan naman siya dito? Tanging electric fan lang ang meron ako dito. Kung maghohotel naman siya
Adamantine's Eyes Chapter 13- Home
Iminulat ko ang aking mga mata. Narinig ko ang malakas na buhos mng ulan. Bukod sa malamig ang panahon ay ito rin ang panahong masarap matulog. Ayaw ko talagang umuulan. Ito rin ang panahon kung saan magtatalo ang kaisipan mo kung maliligo ka ba o hindi. Pero kailangan kong,bumangon dahil pag-iinitan na naman ako ni Calix. Isa pa. nangako naman ako kay Ada na sa clubroom ako matutulog ngayon. Dahan-dahan akong bumangon at nakita kong hanggang ngayon ay tulog pa rin si Ada. Nakita ko naman na nakaupo si Calix sa couch at pinagmamasdan ang panahon. Halatang malalim ang iniisip nito at tila wala ito sa kundisyon na magsungit. Tiniklop ko naman ang aking hinigaan. Kahit na madaming ingay ang aking nalikha ay nananatiling tulog pa din si Ada. “Huwag kang mag-alala. Aalis na ako,”ang sambit ko kay Calix. Tumingin sa akin si Calix. Minsan hindi ko rin alam kung anong iniisip ng lalaking ito. Isinatabi ko na nga lang na isa siyang Celestial spirit tapos ngayon, —nevermind. Pagod na akong is
Adamantine's Eyes Chapter 14-Meeting With The Elders
Natulala ako sa nangyari. Kinakabahan ako para kay Ada. Hindi dapat malaman ng organisasyon ang tungkol sa kanya. Tiningnan ako ng seryoso ni Dad. Akmang lalapit si Dad nang biglang lumitaw ang isang constellation. Ang Auriga.Lumabas naman sa kanan niyang mata ang constellation ng Auriga. Lumabas ang Charioteer at umatungal ang kambing na hawak nito. Sinakop kami ng kadiliman kaya naman napapikit ako. Nang imulat ko ang aking mga mata ay laking gulat ko nang matagpuan namin ang mga sarili namin sa loob ng judgement room ng Marionette Mansion.“Anong ginagawa natin dito?” ang tanong ni Ate Ciana.Narinig ko ang pagpukpok ng martilyo mula sa pinuno ng organisasyon. Si Lolo Elion. Nakaramdam ako ng kaba dahil sa tindi ng aura na bumabalot sa paligid niya ay talagang maninindig ang mga
Adamantine's Eyes Chapter 15- Childhood Memories (Act 1)
Mahimbing na nagpapahinga si Ada. Si Gray naman ay nakailang pabalik-balik dulot ng kaba na baka daw mahuli siya ng immigration officer. “Pwede ba Gray? Pwede bang pumirmi ka at maupo ka? Ako ang nahihilo sa’yo!”ang sigaw ko kay Gray. Kinewelyuhan ako ni Gray. Alam kong nag-aalala siya. Pero sana naman magtiwala siya sa proseso ng elders. “Nasa London ako! Pero hindi ko man lang magawang bumisita sa bahay ng sikat na detective na si Sherlock Holmes!” ang sigaw ni Gray at ngunguto-nguto niya akong tinitingnan. Napahilot naman ako ng aking sentido dahil sa mga oras na ito ay iyan pa ang inaalala niya? Ibang klase talaga ang utak ng lalaking ito. Napatayo naman ako nang biglang lumabas sa kwarto si Lola Seraphine. Nakasimangot naman si Lolo Elion at halatang sinigawan siya ni Lola Seraphine. Kahit na sabihin mong pinuno si Lolo Elion ng Elder, pagdating kay Lola Serphine ay lagi siyang tiklop. “Kamusta po si Ada?” ang tanong ko. Makikita sa mukha ni Lola ang blangkong ekspresyo
Adamantine's Eyes Chapter 15- Chldhood Memories (Act 2)
Malalim na ang gabi ngunit hanggang ngayon ay naririto pa rin kami sa malamig na selda. Yakap-yakap ko ang sarili ko dahil naiisip ko kung gumagawa pa ba ng paraan sina Mom para hanapin ako. Sa kabilang selda naman ay naririnig ko ang mahinang pag-awit ng batang babae bilang pang-aliw sa kanyang sarili habang naghihintay kami ng tulong. “Walang bituin ang kalangitan Walang gagabay sa mga nawawala Mananatiling ligaw ang mga batang hindi alam ang patutunguha Ang gabing kay dilim ay dalang lamig sa mga nag-iisa,” ang awit niya. Napatingala naman ako at lumapit sa bukana ng selda. Minsan nagtataka ako kung bakit malalim na ang gabi ay hindi pa ito natutulog. “Ang ingay mo. Alam mo ba yun?”ang reklamo ko sa batang babae. Nakita kong malungkot ang kanyang ekspresyon. Ngumunguto siya dahil sa sinabi ko. “Gusto ko nang bumalik sa ampunan,” ang sambit ng batang babae. Ampunan? Nasaan ang mga magulang niya? Napatingin ako sa batang babae. Nakita ko sa paligid niya ang malakas na dal
Adamantine's Eyes Special Chapter- Back To Orphanage
Tatlong araw na ang nakakalipas at sa bawat araw na paghihintay ay bumalik na din ang driver na may kakayahang magteleport. At sa tatlong araw na iyon ay kumakalat na ang lason sa katawan ni Ada mula sa insidenteng nangyari ilang taon na ang nakakalipas.Ayon kay Lola ay hindi basta-basta naalis ag lason dahil hindi ito dumadaloy sa mismong dugo ngunit sa mga blood vessel wall lamang. At sa pagdikit nito sa ugat ay pinapahina nito ang pagtibok ng puso dahil sa oras na lumakas ito ay maaaring hindi na masilayan ni Ada ang mundo. Ngunit sa nakalipas na taon ay pinanatili ni Mother Violet ang pagtibok ng puso ni Ada habang pinatatag niya ang mga ugat sa katawan ni Ada.“Ma’am Seraphine, okay na po ang lahat. Maaari na po tayong maglakbay pabalik sa Pilipinas,” ang samit ni Enyd.Tumungo naman
Latest chapter
Adamantine's Eyes Epilogue
Nakatayo sa isang helipad si Arius at lumapit sa kanya si Calix. Pinagmamasdan nila ang kagandahan ng siyudad sa kalaliman ng gabi bagamat hindi maipagkakaila na lumalaganap na naman ang organisasyon ng mga bampira na siyang tumutuligsa sa layunin ng mga spirit meisters at exorcists na panatilihin ang kaligtasan ng bawat lahi. Iniabot ni Calix ang isang crystal at tiningnan iyong maigi ni Arius. “Alam ba ni Ada ang ginagawa mo?”ang tanong ni Calix. “Wala ngayon si Ada. Nasa Singapore siya dahil sa may dinevelop siyang bagong program para sa mga exorcist,”ang sagot ni Arius at napailing si Calix sa sinagot nito. Nababagabag si Arius lalo na’t hindi pa handa ang mga naiwang miyembro ng Phantom Club upang labanan ang ganitong uri ng organisasyon. Para kay Arius ay ayaw na niyang maulit ang nakaraan dahil minsan na niyang nailagay sa kapahamakan ang buhay ni Ada. “Handa ka na ba, Arius?” ang tanong ni Calix. Ngumisi lamang si Arius at inilabas niya ang isang tarot card. Ang Ace
Adamantine's Eyes Chapter 79-New Members of Phantom Club
Huling taon na namin sa kolehiyo. Nagkahiwa-hiwalay kami ng klase dahil nga mga irregulars kami noong una kaming magkita nina Arius at Gray. Sino bang mag-aakala na ang mokong na si Gray ay isang mechanical engineering student at si Arius naman ay isang psychology student. Nahiya naman ako sa mga mokong dahil pang-ibang level ang kanilang mga utak. Hindi na ako magtataka kung bakit ganun na lamang ang kanilang mga pag-iisip. Kakatapos ko lang magpresent ng thesis at masasabi kong finally ang gradwaiting ay nag-level up na sa graduating! Totoo na talaga ito! Habang lutang pa ako sa dahil sa ilang buwan din akong puyat dulot ng revision ng thesis, bumangga ako sa isang pader. Mukhang wala nang epekto sa akin ang purong kape na iniinom ko. May nakakapa pa akong mala-pandesal na parte sa tiyan nito at nang lalayo na ako ay laking gulat ko nang bigla na lang siyang nagsalita. “You should looked on your way. I don’t know what Kuya Arius find interesting about you but you look plain,” ang s
Adamantine's Eyes Chapter 78-The Last Embrace Of A Mother
Bumabalik sa aking isipan ang mga nangyari sa Vesmir. Halos tatlong buwan na rin ang nakakalipas simula nang mabuo ang Phantom Club. Hindi ko lubos maisip na lilisanin na namin ang mundong iyon upang gawin ang aming tungkulin bilang member ng Phantom Club. Sa ilang buwan na pamamalagi namin sa Colegio De Santa Carmen ay maraming kaluluwa na rin ang natulungan naming makatawid sa kabilang buhay. Sa pagkakataong ito ay isang kaluluwa na lamang ang aming tutulungang makatawid sa kabilang buhay. Ang kaluluwang naging mahalaga para kay Gray. Si Tita Portia. Nakaupo kaming lahat sa sofa ng clubroom at hinihintay naming matapos ang pag-uusap ni Gray at Tita Portia. “Sigurado ka na ba, Gray? Kaya mo na ang mag-isa?” ang tanong ni Tita Portia habang umiiyak. Isa sa pinakamahirap na sitwasyon para sa isang ina ay ang iwan ang kanya’ng anak. Ngunit ito ang batas ng mundo. Kailangan niyang umalis upang makasama ang maykapal. Lalo na’t hindi dapat gumagala ang mga kaluluwang katulad niya. Tumun
Adamantine's Eyes Chapter 77-Miss Amaranthine’s Farewell Letter
Natulala ako sa sinabi ni Sebastian. Kung gan’on, hindi lang pala kami kay Calix magpapaalam? Nabalot ng katahimikan ang buong silid dahil sa hindi lang isa, kundi tatlong kaibigan pala ang magpapaalam sa amin. Mamimiss ko ang kaingayan ni Miss Amaranthine kapag lasing siya. Mamimiss ko ang pang-aasar ni Manong Curtis kay Miss Amaranthine. At higit sa lahat mamimiss ko ang pagiging masungit ni Calix sa araw-araw. Humihikbi ako dahil ang sakit sa pakiramdam na kailangan mong magpaalam sa kanila at hindi ko maisip ang isang araw na wala sila. “Ada, ilabas mo lang iyan. Alam kong masakit. Sana noon pa lamang ay may nagawa kami upang pigilan ang digmaan,. Ngunit may batas ang mundo ang ang aming sinusunod upang mapanatili ang balanse nito. Hindi lahat ng nagpapaalam ay malungkot. Isipin mo na lamang na ito ang simula ng panibagong yugto ng kanilang buhay,”ang sambit ni Mama. Pilit akong pinatatahan ni Mama. Nanumbalik sa akin ang mga panahon na kasama ko si Calix, si Miss Amaranthine
Adamantine's Eyes Chapter 76- Farewell, Vesmir
Nakaupo kaming lahat sa dining hall. Nakalapag sa harap namin ang isang red velvet cake. Katahimikan ang bumabalot sa paligid at ni isa sa amin ay walang gustong bumasag ng katahimikan. Hindi ako mahilig sa matamis dahil pinagcrecrave ko ngayon ay ang spicy omelette na laging niluluto ni Ada. Mahilig ako sa maanghang na pagkain.Pero sa sitwasyon ngayon hindi ko alam kung makaka Kumukulo ang dugo ni Haring Euthymius sa ginawa ni Arius kay Ada. Ikaw ba naman, mahuli mong maghahalikan ang anak mo at kanya’ng kaibigan. Pilit namang pinapakalma ni Cryon si Sebastian dahil nakarating sa kanya ang ginawa ni Arius na paghalik sa labi ni Ada. Tsk. Tsk. Iba talaga ang ganda ni Ada. “Kailan pa kayo may relasyon?”ang tanong ni Haring Euthymius. Nakapangingilabot ang boses ng papa ni Ada kaya hindi ko alam ang nararamdaman ni Arius. Pero kung sakaling mamatay si Arius dahil sa maaaring gawin ni Haring Euthymius sa kanya, good luck na lang sa kanya at bawi na lamang siya next life. Pero mukhang
Adamantine's Eyes Chapter 75-I’m Back
Nasa madilim na silid ako at nagmumukmok ako dahil pa rin sa pagkawala ni Calix. Hindi ko alam kung may lugar pa ba akong babalikan o makakaya ko bang harapin ang bukas kahit na wala na si Calix. Buong buhay ko ay lagi akong naka-depende kay Calix. Nakalimutan kong may pusong mortal si Calix at kailangan niya rin ng panahon para sa sarili niya. Nakarinig ako ng yabag at nakita ko ang isang magandang babae na may headdress na sungay. Maputla ang kanya’ng balat at mas mapula pa sa dugo ang kanya’ng labi. Purong itim ang kanya’ng kasuotan at may gintong tungkod siyang hawak. “Hanggang kailan mo balak magmukmok sa lugar na ito?”ang tanong niya sa akin. Napatingala ako ngunit muli akong napatungo sa tuwing naalala kong halos masaktan ko sina Arius. “Hindi ko alam. Dahil hanggang ngayon, hindi ko pa rin napapatawad ang sarili ko sa pagkawala ni Calix,” ang sagot ko. Sa totoo lang, nahihiya ako dahil sa muntik na akong mamatay dahil sa pagiging makasarili ko. Ginawa nila ang lahat upang
Adamantine's Eyes Chapter 74-God of Restoration
Ilang araw din ang lumipas matapos ang digmaan sa pagitan ng mga Celestial at Astral Mages. Hanggang ngayon ay wala pa ring malay si Ada. Nagsisimula nang ibangong muli ng mga Celestial Mages ang kontinente ng Edoris para sa bagong simula. Tumutulong naman ang walumpu’t pitong constellation sa pagtatayo ng mga gusali. Ngayong wala na si Calix, hindi ko na alam kung may pag-asa pa bang mabuong muli ang mga constellation. Ang espadang ginamit ni Spigel upang paslangin si Calix ay aking itinabi sa lugar na hindi maaabot ng sino mang taga-Vesmir. Alam kong balang-araw ay magagamit ko iyon sa tamang panahon. Dumating si Lola Seraphine sa mundo ng Vesmir ngunit hindi sa kanya’ng matandang kaayuan.Nakabusangot naman si Lolo Elion dahil pinagmamasdan ng mga lalaking Celestial Mages si Lola Seraphine. Nang makita niya si Ada na nagpapahinga ay napailing na lamang siya. Sinilip niya ang kalagayan ni Ada kaya naman tumingin siya sa magulang ni Ada. “Hindi ko inakalang muli kong makikita ang bat
Adamantine's Eyes Chapter 73- Adamantine’s Eyes
Matapos ipikit ni Calix ang kanya’ng mga mata, nakita ko ang unti-unting paglalaho ng kanya’ng katawan. Inalog-alog ko ang kanya’ng katawan baka sakaling niloloko lamang ako ni Calix. “Calix, hindi magandang biro ito! Gumising ka! Huwag mo akong iwan! Di ba malakas! Huwag mo akong iwan!”ang sigaw ko. Hindi na muling iminulat ni Calix ang kanya’ng mga mata hanggang sa huling sulyap ko sa kanya’ng maamong mukha kapag tulog. Muling pumatak ang luha ngunit alam kong kahit na ano’ng gawin ko ay hindi na nito maibabalik ang buhay ni Calix. “Hindi na ako maiinis sa mga sermon mo! Kaya please lang imulat mo ang mga mata mo, Calix!” ang sigaw ko. Kahit na ano’ng sigaw ko, alam kong hindi na ako naririnig ni Calix. Hindi ko na maririnig ang kanya’ng sermon sa tuwing nagpapalit ako ng damit kahit na nasa loob pa siya ng kwarto. Hindi ko na maririnig ang kanya’ng pagsusungit sa tuwing may ginagawa akong kalokohan. Hindi ko naisip na darating ang araw na ito. Akala ko walang hangganan ang buhay
Adamantine's Eyes Chapter 72-Chalice Bearer
Sa pagsigaw ni Athaliah ng Constellation Code Spell, Nagliwanag ang walumpu’t walong constellation na siyang itinalaga ni Athaliah. Napalitan ng battle attire ang aming mga kasuotan na siyang matagal nang pinaghandaan ni Athaliah. “Ipagtanggol ninyo ang naapi! Ipaglaban ninyo ang tama! Para sa kinabukasan ng Vesmir!” ang sigaw ni Athaliah. Nagsimula ang pakikipaglaban namin sa mga Astral Mages. Ginawa kong espada ang tubig na nagmula sa kopita. Nakangisi naman si Phoenix habang sinusunog niya ang mga Astral Mages. “Handa ka na bang ipagpatuloy ang naudlot nating kompetisyon?” ang tanong ni Nether. Ngumisi lamang ako dahil sa tingin niya ba ay masyado na akong matanda para malimutan ang nasimulan namin? “Hindi ako ulyanin upang malimutan ang ating paligsahan, Nether, ”ang paalala ko sa kanya. Tumalsik naman sa aming harapan ang isang malaking shield at hinarangan nito ang isang malakas na atake mula kay Spigel. “Kung may panahon kayo upang magpaligsahan, sana ay may panahon r
