Lizabeth's POV
"Saan ka ba nagpunta kahapon? Bigla ka na lang nawala akala namin na-kidnap ka na," wika ni Kevin habang sabay-sabay kaming naglalakad na apat papaakyat sa hagdan.
"Oo nga, ang akala tuloy ng prof natin nag-cutting class ka," saad naman ni Weslynn.
"And you also didn't reply to my text," naiiritang banggit ni Irene.
Nagpakawala ako ng buntong hininga at saka tumigil sa paglalakad. Nakatingin lamang silang tatlo sa 'kin at hinihintay ang paliwanag ko sa mga sinabi.
"First of all, hindi ako nag-cutting class. Second, hindi ako na-kidnap. Third, hindi ako nakapag-reply sayo, Irene dahil naubusan ako ng load. At ang sagot sa tanong na kung saan ako nagpunta, bigla kasi akong nahilo kaya naisipan kong umuwi na lang muna."
"Sinong kasama mo?" tanong ni Weslynn.
"W-wala," pagsisinungaling ko naman.
&nbs
(Continuation of chapter 23) Lizabeth's POV Habang papalapit ako nang papalapit sa kanyang silid ay doon na nagtaasan ang balahibo ko nang marinig ang sunod-sunod na ungol. "Hmm... yes." "Oh..." Nang makarating sa harap ng pinto ay nanginginig pa ang mga kamay ko habang inaabot ang seradura ng pinto. Pinagdadasal ko na sana ay mali ang hinala ko. Pinihit ko na ang pintuan at saka ako sumilip sa maliit na siwang nito. Gano'n na lang ang panlalaki ng mga mata ko nang makita ang isang babaeng walang saplot at nakapatong sa ibabaw ni Kenzo na kapwa wala ding suot na kahit ano. Nilakihan ko ang bukas ng pintuan. "Mga hayop kayo!" Doon na sila parehong napatigil sa ginagawang milagro at saka napatingin sa direksyon ko. Mahigpit ang pagkakakuyom ng aking mga kamao habang nanginginig
Lizabeth's POV Ilang Linggo na din ang nakalipas simula nang mahuli kong may kasamang babae si Kenzo sa kwarto niya pero hanggang ngayon ay hindi pa din kami nagkakaayos. Kabi-kabila din ang TV guesting na dinadaluhan namin at may nag-aalok pa nga sa akin na maging artista din pero tinatanggihan ko ito. Kay Kenzo pa nga lang ay ang dami ko ng kamalasang nararanasan tapos papasukin ko pa ang impyerno ng buhay niya? "Beth, matanong ko nga, bakit napapadalas ata ang pag-absent mo, ha? Halos hindi ka na pumasok, minsan half day, minsan late ka pa. Ano bang nangyayari sayo?" tanong ni Kevin. Kasama ko silang tatlo ngayon dito sa cafeteria at kumakain ng recess. Napapadalas na din ang pagliban ko dahil sa mga biglaang guesting namin ni Kenzo. "Oo nga, may sakit ka ba?" dagdag naman ni Weslynn. "Wala, medyo sumasama lang talaga ang pakiramdam
(Continuation of chapter 24) Third Person's POV Matapos ang taiping nila Kenzo ay binigyan sila ng one hour lunch break. Habang kumakain sila Kenzo at Lloyd ay hindi maalis sa isip niya ang isang bagay. "Ken, ang lalim ata ng iniisip mo," wika ni Lloyd na napansin din pala ang pagkatulala ng kaibigan. "Lloyd, what's a good surprise to a woman?" Tinapunan niya ng tingin ang kaibigan na abala sa pagkain. Kumunot naman ang noo ni Lloyd. "Bakit ba ako ang tinatanong mo? Mukha ba 'kong babae?" pamimilosopo naman niya. "Sagutin mo na lang, pwede ba?" Sa huli ay wala nang nagawa si Lloyd kundi ang mag-isip ng isasagot sa tanong nito. Minsan ay naiinis na din siya sa kaibigan slash boss niya pero dahil parang kapatid na din ang turing niya dito ay nakakapagtimpi pa naman siya. "Hmm... kung
Lizabeth's POV "Mabuti naman at absent 'yong lalaking 'yon. Dapat nga mag transfer na lang s'ya!" inis na usal ni Weslynn habang nagsusulat ng notes sa notebook niya. Absent kasi ngayon si Luis dahil busy daw, ito namang tatlo kong kasama, tuwang-tuwa at hindi na naman nila makikita ang pagmumukha no'n. Hindi ko lang kasi maintindihan ang tatlong ito na kung bakit sa sobrang tagal na ng panahon, 'yong sa amin ni Luis ay hindi nila makalimutan. Ako naka move-on na pero sila dinadamdam pa din. "Bakit ba hindi na lang kayo maging nice sa kanya? Wala namang ginagawang masama sa inyo 'yong tao," saad ko naman. "No, no, no! Sinong may sabing wala siyang ginagawang masama sa amin? Heller, may atraso pa siya 'no!" tugon naman ni Irene na nakataas pa ang kilay. Napakunot ang noo ko dahil doon. "Ano naman?" tanong ko. &n
(Continuation of chapter 25) Lizabeth's POV Recess na namin ngayon at hindi din ako makapaniwala na nasa iisang klase lang din pala kaming apat. Mag-isa 'ko ngayon ditong kumakain nang biglang may sumulpot na babae sa aking harapan. "Paupo ako, ha." Namukhaan ko ito agad, siya 'yong babaeng muntik nang sampalin no'ng babaeng maarte. "Ah, eh, oo naman. W-wala namang nakaupo d'yan," tugon ko. "Kevin." Inilahad niya ang kanyang kamay sa akin kaya naman tinanggap ko naman ito agad. "Lizabeth, Beth na lang." Pagkatapos naming mag-shake hands ay nagsimula na din kaming kumain. Kung titingnan mong mabuti si Kevin ay napaka simple lamang niya. Wala din akong nakikitang arte sa kanya. Medyo boyish nga lang. "Pwede magtanong?" wika ko. "Ano 'yon?" "T-tomboy ka ba?"
Lizabeth's POV "So, you're still talking to Luis, aren't you?" "Ano bang sinasabi mo d'yan? At saka cellphone ko 'yan, bakit mo pinapakeelaman?" Hinila ko mula sa kanyang kamay ang phone ko at hindi naman siya pumalag ngunit masama pa din ang tingin niya sa akin. Sasabihin ko ba o hindi? At saka bakit ba 'ko matatakot, eh wala naman akong ginagawang masama? Nagpakawala ako ng buntong-hininga at saka umupo sa tabi niya. "Relax ka lang, pwede ba? Ano bang nakita mo at mukha ka d'yang leon?" mahinahon kong tanong. "Nag-ring kasi 'yang phone mo kanina kaya na-curious ako kung sinong tumatawag sayo. Si Luis pala." Umiwas siya ng tingin at saka humalukipkip. Tiningnan ko naman ang screen ng phone ko at tama nga ang sinabi niya, may missed call nga dito. "Wala na kaming relasyon ni Luis. We're now friends so
(Continuation of chapter 26) Lizabeth's POV "Good afternoon, Mr. and Mrs. Navarro. Humihingi po kami ng paumanhin dahil sa biglaang interview na ito sa inyo. May nag-send po kasi sa amin ng signal na today na ang interview para sa inyo. Pero 'wag po kayong mag-alala, thirty minutes lang naman," wika ng isang babaeng nakasuot ng white blouse na halos nipple na lang ang tinatakpan. Nakapalda siyang itim at stockings tapos black shoes. Nakasuot din siya ng black framed eyeglasses at naka braid naman ang mahaba niyang buhok. "It's okay," tugon naman ni Kenzo at ngumiti dito. Nagkatitigan pa silang dalawa ng ilang segundo. Pinakatitigan ko ang mukha ng babae, parang namumula pa ito. Teka, kinikilig ba siya? "Ehem, baka naman pwede na tayong magsimula, Miss? We're both busy so please make this fast." Ayaw ko mang magtunog suplada pero naiinis ako sa hitsur
Lizabeth's POV "Isang pink lemonade, milktea na taro, wintermelon, at lichee flavor." Inililista ng waiter sa isang maliit na papel ang lahat ng sinasabi ni Irene at saka na ito umalis. Imbis na sa school ang punta ay dito ako dinala ng tatlo sa pinaka malapit na tea shop. Nasa harap ko si Weslynn at Irene habang katabi ko naman si Kevin. "So, pwede bang i-explain mo sa amin ang nangyayari? Kung bakit nasa mansyon ka ni Kenzo Navarro, ang sikat na artista, at kung anong ginagawa mo doon?" wika ni Welsynn na imbis na nakatutok sa cellphone ay naka focus din sa akin. Itatanggi ko pa ba? Nakita na nila eh, caught in act na 'ko imposibleng maniwala pa sila sa alibi ko. Siguro ito na nga ang tamang oras para malaman nila ang katotohanan. "First of all, ipangako niyo munang lahat ng malalaman niyo ay mananatili lang sa ating tatlo," seryoso kong s
Lizabeth's POV"Ano ba? Saan mo ba 'ko dadalhin?""Basta, malapit na."Hindi ko alam kung ano na namang pakulo itong naisip niya. Kanina kasi habang nag-aasikaso ako ng mga gagamitin sa kasal namin sa isang araw ay bigla na lang niya 'kong hinila palabas ng tinitirahan ko ngayon.Nakatakip ang mata ko ng isang pulang tela. Nararamdaman ko ang malamig na hangin na yumayakap sa akin at dahil naka tsinelas lang ako ay alam kong buhangin ang tinatapakan namin ngayon."Ready ka na ba?" tanong niya at dahan-dahang kinakalag ang buhol ng tela."Naku, Kenzo! Kanina pa!"Tinanggal na niya ang piring ko at namangha ako nang bumungad sa harapan ko ang isang magandang mansyon. Sa likod nito ay makikita ang mga puno. Sa tantsa ko ay tatlong palapag ang taas nitol. Gray, white, at black ang kulay nito.Pagtingin ko sa aming lik
(Continuation of chapter 50)Lizabeth's POVNang marinig ko ang sinabi ni Lloyd ay mabilis akong nagyaya na umalis na. Para akong nanlalambot habang nasa loob ako ng kotse. Hindi ako mapakali."Kalma ka lang, Beth.""Kalma? Lloyd, paano ako kakalma sa oras na 'to? Paano kung hindi ko na siya maabutan ng buhay? Lloyd, akala mo ba makakaya ko 'yon?" Patuloy lang sa pag-agos ang luha ko sa mata habang natuon ang pansin sa labas.Tahimik lang ang naging byahe namin ni Lloyd. Ni hindi ko na nga pinagtuunan ng pansin ang daang tinatahak namin. Ang tanging nasa isip ko ngayon ay si Kenzo. Nag-aalala na 'ko sa kanya.Maya-maya ay huminto ang sasakyan sa parke. Nagtatakha kong tiningnan si Lloyd na ngayon ay nagtatanggal na ng seatbelt."Lloyd, anong ginagawa natin dito? Sa ospital dapat tayo pumunta, baka ano nang nangyari kay Kenzo."Hindi niya '
Lizabeth's POVPara bang namamanhid na ang kanang hita ko habang tumatagal. Nahihirapan na 'kong kumilos. Tumigil ang sinasakyan namin ni Luis sa isang lugar kung saan maraming palayan at puno sa paligid. Wala akong maririnig na ingay at tanging simoy ng hangin lang ang nadidinig ng tainga ko."We're here."Kinalas na ni Luis ang seatbelt naming dalawa at naunang lumabas ng sasakyan bago ako alalayang makalabas. Nasa kanang kamay niya ang baril na hawak habang iika-ika akong humakbang.Saka ko lamang napansin ang malawak na kaparangan kung saan kami huminto."Kuya!" sigaw ni Luis.Minulat ko ang mga mata ko at gano'n na lang ang tuwang nararamdaman ko nang matanaw sa 'di kalayuan ang mga sasakyan ng pulis at mga men in black. Naroroon din sila Lloyd at si Kenzo na kaagad na napaangat ang tingin sa amin.Nabuhayan ako ng loob nang maki
(Continuation of chapter 49)Third Person's POV"Kenzo! Nag-text si Luis, papunta na daw sila." Tumakbo papalapit si Lloyd sa kaibigan na nag-aabang sa labas ng condominium.Umaga na at saktong natanggap ni Lloyd ang mensahe mula sa kapatid."Let's go, call the police and prepare the team," maawtoridad na wika ni Kenzo ngunit papasok pa lamang sila ng sasakyan ay biglang dumating ang mga kaibigan ni Beth."Sandali!" sigaw ni Weslynn at tumakbo sa kinaroroonan ng dalawa. Nasa likuran niya sila Irene at Kevin."Anong ginagawa niyo dito, sweetheart?" Sinalubong ni Lloyd si Kevin at niyakap ito ng mahigpit."We're just hoping na pwede kaming sumama sa inyo," tugon naman niya at kumalas sa yakap.Tumingin si Lloyd kay Kenzo na seryoso ang mga matang sinasalubong ang bawat titig niya. Alam na niya ang ibig sabihin ng kaibigan at muling hinarap a
(Continuation of chapter 49)Third Person's POVNormal lang na nagmamaneho si Luis ng sasakyan habang nasa tabi niya ang mahimbing na natutulog na si Beth. Chine-check naman niya kung may buhay pa ito bawat minuto sa pamamagitan ng paglapit ng hintuturo niya sa ilalim ng ilong nito.Hapon na at medyo malayo pa ang lugar kung saan sila magtatagpo ni Kenzo at ng kuya niya. Sa huli ay nakipagkasundo siya sa mga ito para sa kaligtasan ni Beth."Beth, sana next time na mag-road trip tayo, hindi ka na duguan."Para siyang baliw na nagsasalita at kausap si Beth kahit na alam naman niyang hindi ito maririnig ng babae. Napaka tahimik din naman kasi sa loob ng sasakyan simula nang makaalis sila ng lumang building."Na-miss ko din na makasama ka kahit sa ganitong sitwasyon. Miss na miss ko lahat ng tungkol sayo." Ngumiti siya at parang sinasariwa ang lahat ng mga pinagsamahan nila ng babae s
Third Person's POV"Nasaan si Beth?!" sigaw ni Kenzo sa mukha ni Luis na nakatayo at nakapamulsa. Para bang hindi ito nasisindak sa boses ni Kenzo."How many times I need to tell you that I don't know? You're just wasting your time," walang gana niyang tugon.Kinuwelyuham siya ni Kenzo ngunit nanatili lamang siyang kalmado. Nasa likuran ni Kenzo si Lloyd na nakatingin sa ibang direksyon. Masakit din sa kanyang makita ang kapatid na sinisigawan o sinasaktan pero hindi naman niya ito kukunsintihin kapag mali na ang ginagawa niya."Mamili ka, sasabihin mo kung nasaan siya o sisirain ko 'yang pagmumukha mo?"Ilang segundo pa silang nagkatitigan. Napaka tahimik sa kwarto ni Luis kung nasaan sila ngayon."Hindi ko alam—"Bago pa man niya matapos ang sasabihin ay sinuntok na agad siya ni Kenzo sa mukha kaya napaatras siya. Si Lloyd naman ay
(Continuation of chapter 48)Third Person's POVMahimbing na natutulog si Luis mula pa kanina. Hindi na din kasi niya kinaya ang antok kaya napagpasyahan niyang umidlip kahit sandali.Nagising ang kanyang diwa nang makarinig ng mga yabag mula sa pasilyo. Sigurado siyang si Allyson ito kaya kaagad niyang inayos ang sarili. Sakto naman na pumasok ang babae sa pinto."Umuwi ka muna para makapagpalit ng damit. Ako na ang magbabantay sa kanya," wika nito at umupo sa sofa."Sigurado ka ba?"Tumango lamang si Allyson habang nagtitipa sa cellphone. Sumulyap muli si Luis sa monitor bago na lumabas ng pinto. Hindi pa din kasi siya nakakaligo at nakakapagpalit ng damit simula nang makarating sila dito. Alam niya sa sarili niyang hinahanap na din siya ng kuya niya.Nang makaalis si Luis ay tumingin si Allyson sa monitor at nakaisip ng hindi magandang bagay. Tumayo s
(Continuation of chapter 48)Third Person's POV"Ginagawa ang alin?"Patuloy lang sa pagkain si Beth habang sinusubuan siya ni Luis. Kung titingnan ay parang normal lang silang nag-uusap sa kabila ng kalagayan niya ngayon."Ito, hindi ba't kinidnap mo 'ko? Pero bakit mo 'ko pinapakain?""Ayaw kong nagugutom ka," simple niyang sagot.Hindi pa din kumbinsido si Beth."Plinano niyo ba 'to ni Allyson?"Doon na napatigil si Luis sa ginagawa at saka seryosong tiningnan ang babae sa mga mata."Y-yes, but she didn't know this. Itong ginagawa ko ngayon, gusto niyang mamatay ka sa gutom pero sa tingin mo ba kaya kong makita kang nahihirapan?"Para bang nakaramdam ng kirot sa dibdib si Beth. Dapat pala ay nakinig na lamang siya sa sinabi ni Kenzo na layuan na si Luis. Ngunit kahit na may galit ito dahil
Third Person's POVDahan-dahang minulat ni Beth ang napapagod niyang mga mata. Bahagya pang umiikot ang paningin nito dahil sa pagkahilo. Nagising siya sa loob ng isang maliit na kwarto. May maliit na bumbilya sa kanyang ulunan na nagbibigay ng liwanag sa silid.Tatayo na sana si Beth ngunit napansin niya ang lubid na nakatali sa kaniyang katawan at sa upuang kinalalagyan niya ngayon. Maging ang mga paa niya ay nakatali din. Nasaan siya?"Tulong! Tulungan niyo 'ko!" sigaw niya habang sinusubukang makawala sa pagkakatali ngunit sadyang mahigpit ito.Sa kanyang harapan ay mayroong pintuang bakal na medyo kinakalawang na. Ang sahig ng silid ay madumi na din, maging ang kisameng binahayan na ng gagamba.Sa kabilang bahagi ng lugar ay naroroon si Allyson at Luis habang pinagmamasdan si Beth sa pamamagitan ng camerang nakakabit sa silid na iyon."Anong plano mo sa ka